Anastasii Germonii ... Opera omnia ab ipso auctore recognita, atque opportunis additionibus aucta quorum seriem duobus tomis distinctam proxima pagina indicabit. Tomus prior posterior Anastasii Germonii ... Paratitla in libros quinque decretalium D.

발행: 1623년

분량: 533페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

cotta induto, elericali q. charactere insignito cum Milsati, &carn panula, vel tintinnabulo, quo in elauatione sanctissimae Hostiae excitetur circumstantes ad illius adorationem , di irini q. mysterii contemplationem. Dum exibit, Pulietur aliud tintinnabulum ostio lacra xij superpositum, quo, & extra Ecclesiam,&in Ecclesia existentes de exitu sacerdotis admoniti, possint, si voluerint, celebrandae Missae opportune interesse . . CAP IX.

, iat. TAElim Millae sacrificium cui dictu est M

, fit omnium sanctissimum; caueat sacerdos, ne in eo administrando committat,quod absoluti tumum, & perfectissimum non sit. Accedat igitur ad altare, non solum purus, ac

mundus eorde, atque exteriore cultu venerabilis, sed, quaecumque in eo opere necessaria Derint, decore ,humiliter, totiusque memtis intentione, persoluere meminerit, praesertim in pronunciandis verbis ad Missam pertinentibus, scilicet, non festina, nec tarda , nec distona, ted clara , adeoque alta voce, Vt piae aures diuina eloquia facilius percipere , attentiusque considerare possint, sacerdotis vero meritum ea quoque de causa augeatur.

S. I.

Quae autem secreto dicenda sint, ita pro .

nuncientur, ut a circumstantibus non intelligantur, atque, non cursim , aut parum attente, sed ea verborum distinctione, ut ce-

Iebrans se ipsum intelligat. Cumque sacrificantes solemne habeant capitis, manuum , genuum, totiusq. corporis gestu , di compositione, Iocorumque mutatione, quaedam sacere minime otiosa, aut superuacanea, ut

ita. '' -Tridemina Synodus declarauit quou.ic tanti sacrificii maiestas magis sple cicat, perque res visibiles ad inuisibilium mysteri

rum in eo sacrificio Iatentium contemplationem Christianae mentes traducantur curet ireligiosas altaris in initier, ut huiusmodi sumctiones, ac ceremoniae exacte, ac diligenter absoluantur.

S. 24

Ne igitur profanum appareat, quod sacratissimum cst, non celebretur Missa, nis super altari duae saltem dccentes ardeat caereae candelae, quae, nisi recitato Euangelio in fine Mintae legi lolito, neque extinguantur, neque

inde auferantur, quemadmodum in nostr , visitatione obseruari mandauimus, sintque supet unoqucque altari, praeter crucem, duos ait in calici clabia, aut ex argento, aut ex aurichalco, a iit etiam cx ligno tornato,& pro

loci qualitate eleganter depicto, consecta . Altaria vcio, quae, priuatarum persisnarum esse dicuntur, nisi eis, quod necesse fuerit ad Missarum celebrationem, mensaeque Dominicae dignitatem, large subminis iretur, vel amoveantur, vela negligentibus, aut impotentibus ad volentes, & vaentes, negligentium, siue impotentium de Petum supplere, ut in eadem visitatione statuimus praemissa monitione, omnino transferantur.

CAP. X.

V a queatanto sacrificio abusus omnes

arceantur,seq. eius dignitas plena, atque integra in oculis circumstantium, praecipimus sacerdotibus, ut sub poena suspensimnis a diuinis, postquam se vino tantum , non aqua purifica uelint, digitis'. ablutis, ablutionem silmpserint, calicem purificatoria mappula abstergeant, non autem ut hactenus a quibusdam fieri accepimus linteolia ab altari pendente . g. Unic. Quoniam indecorum semper existimau, mus, sacerdotem sacris vestibus indutumia, ad Millamq. accinctum, ad altare quemquaexpectare, ne diuini naysteri, dignitas vii scat, nolumus, sacerdotes ad celebrandam

Missam ita expeditos quemque cuiuscuimque ille conditionis sit otiosos praestolari. CAP. XI. Nullus , vel R secularis, vel regularis sa . N.

cerdos, in priuatis domibus,de extra

Ecclaliam sub poena suspensionis a diuinis

quam ipso facto transgressor shibeat Mi L .. i. Nesui sam celebrare praesumat, nisi a nobis ea de re Iiccntiam obtinuerit, quae tamen non intelligatur locum habere alibi, quam in oratorijs diuino cultui dicatis, nec, nisi ex graui causa. In altari vero, quod portatile vocatur, di in

eo, quod lub dio positum sit,Missam omnino celebrari prohibemus. CAP. X Ι I. V Vlgatissimum in Ecclesia axioma est,

clericum pro impetrato beneficio ad recitandum diuitium ossicium teneri,darique beneficium, ut recitetur officium. Nihilomunus, quia inter petentes beneficia non desunt, qui, non scium recitare ossicium, sed , nec vix legere sciunt, in quorum numero Ο seruatum est, complures esse corum, qui ad iurispatronatus beneficia admittuntur, iri r 3 ieth patronorum culpa, dum imperitissimos homines, immo umbras, ac simulacra hominum, ad altaris ministerium proponere

non erilbescunt; unde, non sine alat in Munia pcriculo, no pauca oriuntur scandala,& perturbationes in Ecclesia: Nos, ne pellis haec si aliquando in nostrorum subditorum m res irrcpserit latius grassetur, Pij Quinti summi

382쪽

Acta Taranta sietis Eccles Lib. III. 3 s y

summi Pontificis constitutioni a inhaerentes, dicimus, teri cum, vel limp Iex, vel parochiale, x et aliud ecclesiasticum beneficium obtinentem , si, cellante legitimo impedimento, intra sex mentes a die collati beneficii ossicium diuinum non recitauerit, quamuis inde perceptos suctus restituere non te Reatur, grauiter tamen peccare. Eum vero, qui sui

ipsius quodammodo oblitus, salubris liuius

praecepti medicinam reiecerit, atque minime impeditus, etiam post sex menses ossiciua non recitauerit, ad male perceptos fiuctus

fabrica: ipsius beneficii, seu pauperibus pro

omiis ollici j, ac temporis rata parte erogan- stirν e. dos, Concili j etiam o Lateranensis ictris auctoritate,omnino compelli mandamus. Quata l. ' partem ex ς eadem Pontificia coniti

tutione ita accipiendam esse declaram his, ut pro omnibus horis omnes fructus amittan. tur , pro matutinis tantum fructuum pars dimidia, pro reliquis sex horis item dimidia: &sexta pro unaquaque sex horarum eius diei, quo recitatum non fuerit officium.Quod quidem , locum habere idem Pontifex voluit in omnibus etiam beneficijs nulli seruitio obta

nox ijs. Qiii autem officium recitare pertinacius neglexerit, non solum grauis culpae daturum poenas, sed, post legitimas monitiones, lbeneficij quoque amissioni expositum eiul-d si s ς . deni Concilij d sententia se intelligat.

iniici; inque autem pcnsionem, fructus, resque alias ecclesiasticas,ut clericus, perce- perit,eadem Pontificia constitutione ad recit adum ossicium paruum Beatae Mariae Vir.

ginis sub peccati poena , amissioni'. pensionum, fruituum , reiumque aliarum ecclesiasticarum teneatur. Quae omnia ad unguem

obseruari iubemus.

Eugenius IV. in Concilio generali Florentino. CAP. I.

η' ' V M omnium sacramen.

torum locum tenet sanctum

Baptisma,quod vitae spiritualis ianua est: per ipsum membra Christi, ac de corpore essicimur Ecclesiae, &, cum per primum liOminem mors introierit in uniuersos , nisi ex aqua,& spiritu renascimur, non postumus ut inquit veritas in in regnum coelorum introire. Materia huius sacramenti eli aqua vera ,& naturalis, nec refert,frigida sit, an calida. Forma autem est: Ego te baptieto in nomine Patris,& Filii, di Spiritus sancti. Minister l,

ius sacramenti est sacerdos, cui ex officio cω petit baptizare . In casu autem necessitatis, non sistum sacerdos, vel diaconus , sed etiam laicus , vel mulier, immo ei iam paganus ,&haereticus, baptizare, potest, dummodo BD mam seruet Ecclesiae , & secere intendat, quod facit Ecclesia . Huius sacramenti essectus est remisio omnis culpae originalis, &actualis, Omnis quoque poenae, quae pro ipsa culpa debetur. Propterea baptia aris nulla pro peccatis praeteritis inii genda est satis-

saetio , sed morientes, antequam culpam aliquam committant, statim ad regnum coelorum,& Dei visionem, perueniunt.

CAP. II. Consuetudo δ vetustissima est in spiritu quia

li creaturarum regeneratione iam ab initio na Icentis Ecclesiae, ur,cum infantes baptizantur, praetcr parochum; qui est proprius b huius sacramenti minister; adhibeantur & path ni, qui compatres, siusceptores, ii p. sse niores, ac fideius res, appellantur . Nec quidem sine mysterio,& ratione; nam, qu in admodum natus infans nutrice, & paedagogo opus habet, ut eorum ope, & auxilio alatur, dc doctrina , bonisq. moribus formetur, sic,& stactis Patribus christianae picta tisia datoribus nec citatium vitum est, ut, qui ex baptismi ablutione renaicitur; alicuius fidei,

S: itidustriae com nilitatur, a quo Catholicae religionis dogmata haurire,ad omnemque pietatis normam cruditus, patriatim in Christo adolescat, donec tandem perfectus eiu Loeni Christi imitator euadat. Quam ob causam,& baptizans cum baptizato,& susceptor cum eo, quem suscipit, & cum veris eius parentibus, contrahit affinitatem, cuius emc cia tanta est,uic matrimonium impediat c6- trahendum, & iam contractu in dirimat. PM

irmos autem non Plures, quam unum , aut gnat. Qirit.

duos ad summum, voluit esse Tridentina dSynodus, ne ex multitudine suscipientium , impedimenta, ac scandala in matrimonio

oriantur, ut alibi e diximus, dum patrinorum e in se tib

qualitates describeremus. Nos neminem ad ι - ' ' hoc officium admitti volumus, qui doli capax non sit, aut prima saltem fidei rudimenta non ignoret, quibus, si opus sit, a se susceptum e sacro fonte instruci e possit.

S. I.

At, quoniam, seu temporum iniuria , seu Praelatorum negligentia, seu,quia ad hoc OLficium cuili lcumque conditionis, qualitatis, atque aetatis homines,etiam pueri, ac scemboae, promiscue admitti solent, inter compa-

383쪽

tres pauci sunt, qui huiusmodi munus, qua

decet cliaritate, ac consilio Obeant, curent parochi, ut, antequam infantes baptizent, eorum susceptores de oneris grauitate, ac periculo efficaciter admoneant, cum non solum inter patrinum, & baptizatum statim cognati of ipiritualis contrahatur g, sed patrinus apud Deum pro baptizato fideiussor sit; pro- . I. I missa in baptismo syncei e seruanda iri, viqite

pater spiritualis cum primum bapti Zatus ra- stor. tionis compos fuerit, eum fidei rudimenta , orationem dominicam, salutationem angeli. cam,symbolum fidei, ac Decalogum docere,

ct postquam adoleverit, factu'. sit ingenio

h d.e pum valentior, ac maiorum rerum capacior, ad hcastitatem, iustitiam, charitatem, omnesque alias chitillianas virtutes colendas,hortari teneatur, ac multo magis, si eius parentes, aut in eo ossicio negligentiores fuerint,aut e vita excesserint.

g. a.

Bapti Zandorum vero parentes naturales I Teristi. p. scientes, pro illorum filiolis a renunciandum

esse in ipsis actu baptismali satanicis operibus, mundanisq. pompis, omnino curent,ut ad ecclesiam absque ulla pompa deserantur. Si autem signa laetitiae, quam in natiuitate filiorum patres habere solent,dare voluerint; quodcumque in illo apparatu expendi oporteret, ad pauperum sustentationem liberali

animo conuertant.

s. 3 Et, quamquam nomen, quod unicuique' personae datur λ, quo suo quisque proprio, dc vocabulo appelletur, ut i cuique libet,

imponitur, parochi tamen admoneant paren. I. A rest)λpti Zλndorum,ut honestum, ac beneso. nans nomen eligant, caueantque,quodcumque turpe, aut absonum sit, cum ex honesto, ac laudabili nomine, etiam apud ethnicos, .... d.' -re sester, n bonaque praesumptio, sicut A. turpi, mala. Nomen ergo, quod baptizanarii, iis Ti. I dis imponi debet, luna atur ab aliquo qui propter eximiam animi pietatem,& religionem, in Sanctorum catalogum rcferri meruerit, ut baptizatus habeat, quem imitetur, quemq. propitium faciat in suis,de animae, & co

tra a. dς ρο- Poris, necessitatibus.

C A P. I H. α .a ex Veterea instituto in Eccle*1 talantes baptismales erecti sint, nemini extra ecclesiana detur b baptisinus, nisi i cIzz- ses tuto immineat vitae periculum, quo casu: . et potest huius sacramenti legitimus

ilia esse minister,ut ex Concilio ς Florentino manifeste constat, praesertim obstetrices, qua

rum nullam ad illud officium posthac admitti

voIumus , quae prius a parocho, vel ab alio non didicerit formam huius sacramenti, quae est : Ego te baptiZo in nomine Patris,& FiliI,& Spiritus sancti, cui nihil addi, aut detrahi

debet. Quae sane verba, nec ante , nec post ablutionem, sed in eo ipso actu ablutionis tim antis, distincte proiiunctentur. Ca ueant autem eaedem obstetrices sub poena priuationis ossich,&nuin morum aureorum decem, inter loci pauperes distribuendorum, ne quem quam , nisi in extremo vitae periculo constitutum, baptiZent.

g. I.

Si in priuatis aedibus baptizatus postea

ut plerumq. contingit , superuixerit, intra octauum ab eius natiuitate diem, vel cum primum dabitur per eiusdem valetudinertia facultas,in templo sistatur; ubi,u rite,ree eq.

baptismi Armam seruatam esse apparebit, quod diligentissime inuestigare ad paro.

chos pertinet nequaquam iterum baptizetur, neque etiam sub illa verborum sermula: Si es baptizatus, ego non te baptiro, id enim fit,quando re vera ignoratur, i an in ians fuerit ritu baptizatus, aut probabiliter timetur, se am seruatam non fuisse ; sed sacrae tantum caeremoniae in eo actu adhibeatur, quas, sicut in priuatorum aedibus fieri vetamus, ita nulla ratione in ecclesiis omitti volumus sub excommunicationis poena, cui baptizati parentes, atque alios omnes, ad quos ea cura spectaret,ipis facto subiacere, declaramus.

g. a.

Aqua vero, qua ablui debebit infans, non inanu, sed scutella, aut simili decenti vase a genteo, aut vitreo, aut fictili, super caput boptirandi infundatur. . s. 3.

Baptizatorum infantium, eorumq. paren tum,ac patrinorum nomina,cognomina,atq.

Origines, ut omnino describantur in libio ad id concinnato, diligenterq. asseruato, cum anni mensis, dici q. annotatione a parochis in visitatione nostra iussimus : quod , ut hic repetatur, tum locus, tum publica utilitas admonet , cum certum sit, magna aliquando euenisse incommoda ob huiusti iodi nominum ignorantiam ; contra vero,ad tollendas controuersias, vetustatemq. il lustrandam, plurimum prodesse istud a parochis ex praescripto ossicii pro lege haberi.

f. q. Admoneant parochi parentes, ac nutri ces , sub eadem excommunicationis pinna, ne infames, per annum saltem, a natali die computandum, secum teneant in lecto propter suffocationis periculum,nisi paruulos in

384쪽

Αcta Tarantasiens Eccles Lib. III. 3s7

De presbytero non baptiZato.

Tit. XLIII.

C A P. Vnicuri . . DINATUS ad sacerdotium M ante baptistium, siue, quia nunquam baptizatiis fuerit, siue, quia baptizans eum , aliquid addendo aut detra hendo verbis Christi, mutata forma essenti li,vel alio modo in se a peccauerit,clim in generatus non fuerit per intiam libamita lem, ad coetera sacramenta aditum non habet, quorum C ianua baptisinus est: ideo, nisi prius baptizetur, atque d iterum ordinetur,

nec consecrare, nec munia sacerdotalia obire , nec in clericorum numerum adscribi potest. Qui vero credens, se baptizatum,cuin

non esset, ordines susceperit, nisi statim, athid cognouerit, ab ordinum ministerio abs senuerit,non ordinetur, sed,ut sacrilegus, at q. haereticus,puniatur. Eius tamen actaς, qui, se baptizatum putans, ordines susceperit, quia, se errare nesciebat, rata haberi, ac comfirmari debeant; non enim expedit reipublicae, infirmum, nullumq. reddi ; quod Mima fide gestum est,ciun & non baptizatus,si, credens se baptizatum, moriatur, quamuis baptismum non susceperit, salvetur, ac si baptizatus filisset, ut definiti summus Pontifex innocentius, licet sanctus Augustinus ad gPetrum Diaconum scribens, aliud sentire videatur : quod tamen non obstat, cum ibi loquatur de eo, qui clim potuerit, noluit, aut neglexit baptiZari: Innocentius vero de credente, se eite baptiZatum, quem, propter si demhsacramenti, saIuum esse non dubitat.

De custodia Eucharistiae, Chri .matis, de aliorum Sacramentorum . Tit. XLIV.

adhibebimus ad aedificandam domum Regi a

Regum,ac Domino dominantium, Christo, hoe est, tabernaculum, ubi eius gloriosum corpus digne collocetur aut quo pacto tam tum thesaurum ita custodiemus, v humana diligentia, quamuis maxima,eius amplitudini,ac sublimitati aliqua ex parte respondeat, neque ut est B. Clemens b, scribens ad Iob epist. .cobum fratrem Domini) si putredo sit in s eratio, in ipla scilicet Dominicoahalamo,

aut negligenter agatur, eius corpori grauis inseratur iniuria λ Ideo, praeter ea, quae in.vissitatione nostra circa hoc fieri decrevimus, mandamus, in medio Altarismaioris euius cumq. parochialis ecclesiae nisi in ea sit si paratum iacellum huic ministerio destinarum in collocari tabernaculum ex ligno assi.

hia elaboratum, inauratum, atque intrinsecus serico panno undiq. vestitum,cuius osti in a . Ium claue itidem inaurata claudatur, ubi ni- .hil praeter argonteam pyxidem,ponatur,quae ita ampla esse debet, ut sacras particulas numero saltem parochialium communicantium

sitfficientes capiat, sitque in ea linteolus ex 'subtili , ct candida tela benedicta consectus, in quo particulae asseruentur: basis vero pyxidis semper substratum habeat corporale . Tabernaculum autem decenti e opςo p atum sit, quo a puluere, alijsq. temporum se-iurijs defendatur. Quae omnia, clara ad diuinae maiestatis gloriam pertineant, inuigilent parochi, ut quam diligentissime peragantur, ne, si contumaces, autnegligentes in ossicio

deprehensi fuerint, sacris canonibus com era'. perlinutas pueras tuere cogantur.

VascuIa etiam, in quibus sacra olea asseris uantur, ex puro argento fieri mandamus, quod, & hac constitutione confirmamus,e que iubemus in alio aeque decenti loco ; a tabernaculo tamen Eucharistiae prorsus seiuncto; custodiri ita, ut a laicis, & profanis manibus, tangi non possit.

De Reliquiis, & veneratione Sanctorum. Tit. XLV.

C A P. Vnicum.

Principum s

atque adeo iii priuatis domi-lo C bus mitti candis , summaminis dustriam, summumq. studium adhibere soleaiat mortales, etiam accersitis undique peritissimis architectis, ut aedificantium magnificentia operis

proportione, ac meses arc commendetur; quem arch: tectum, aut qualcm materiam

C A P. I. 4 N T E R eas Sanctorum corporum reliquias, quas , sanct Romana 3 approbante Eccle- isia, omnium ecclesiarum ma- ere, magistra, veneratione,

ac diligenti custodia dignas esse in visitatione nostra declarauimus ; inscriptione carentes,sive innominatas, quoniam incertae sunr,

populis honorandas exhibeti mhibemus,

385쪽

ae sub ecclesis nostrae stati maiore colloc

ri iubentus. g. vesci Nomine vero conspicuas, ae notas reli, quias Martyrum, aliorumve Sanctorum in eoelo regnantium, clim vi Christi membra, san . Spiritus templa ad aeternam ubi tam suscitanda, & glorificanda fuerint, dulia cestu humiliter veneramur, nostrisque subdibtis,ut eas colant,& venerentur, praecipimus. Asserentes autem, Sanctorum reliquijs nubiam venerationem, aut honorem deberi, veseas,aliaq. sacra monumenta inutiliter hon

rari, Sanctorumque memorias auxilij impi ran causa tastra stequentari, cum sancta Tridentina' nodo damnandos, ac,vi h tatast reticos puniendos esse, dicimus, dc damn

. mus, cum Sanctorum reliquias non propter. 1. Nivia. eas; sensu, scilicet,carentes; sed ς propter sp, ritus, quorum instrumenta, de ad quos ordinatae fuerunt, venerabiles esse semper censuerit Ecclesia. Quare, non soliun spiritus beatitudine donatos, sed propter ipsos ossa a quoque Sanctorum, ac cineres, alia'. ex uias venerationem, atque honorem mereri, declaramus, ac priuitemur.

C A P. II. . - Ametsi dubitandum non est , quiri X mediator noster b Christus iesus, nos proprio sanguine Deo patri reconciliaue z . ., et rit S. ac semel in sancta ingressus d , aeterna

M., redemptione inuenta, nunquam pro nobis intercedere desistat ; non tamen absurdum, aut inutile fuerit ad Sanctorum quoque preces,atque auxilium, confugere, sique, tamquam internuncios,& patronos, in necessitatibus implorare, quorum ope,ac meritis multa, eademq. maxima a Deo in nos collata. q. beneficia e exploratum eli: cumis cinium ut ipsa testatur Veritas D a peccator,bus poenitentiam agi plurimum laetetur, credendum est, Saniaum patrocinio, non solum poenitentes veniam peccatorum reposetare,sed &ipsos peccantes ad conuersionem, 2 sit ac pinnitentiam valde advivari. apropter, ut haereticos, puniri volumus eos, qui, Samelos non esse a nobis inuocandos, altimauec . d. t rint, aut nullum nobis cum illis 1 Deo reli-

esse commercium, aut nullam eos no- ρο n. i. stri curam gerere, rerumque nostrai um nubiam habere notitiam s.

CAP. III. IMagines praeterea Salvatoris nostri, eius

beatissimae matris, omniumq. Sanctorum

V - λοῦ ecdesis praecipue habendas, atque hon 2, ' i'. lirrandas, iuxta antiquissimum Ecclesiae Ca M.ta.i, tholicae stylum, mandat sancta rideatina Synodus, non, quia eredendum sit, imam, bus inesse ullam diuinitatem, seu virtutem , propter quam sint colendae , aut, quia ab eis

sit aliquid petendum, aut in eis berandum.

more ethnicorum, qui; cum veri Dei cognitione careant, in daemonum simulacris, siue idolis spem collocauerunte sed, quia cultus, ac veneratio, quam imaginibus impartimur, resertur ad prototypa ita, ut per imagines , siue pictas, siue sculptas , siue alio modo e pressas, quas osculari, & ante quas caput aperire,& procumbere solemus,Christum ir .ium adoremus, dc Sanctos,quorum illae simi, litudinem gerunt, veneremur: quem cultum numquam interdixit Ecclesia , immo pleniGsimum pietatis, &grati animi evidetissimum argumentum semper habitum,& Apostolico. rum temporum monumenta &cecumenica Concilia cum sanctis Patribus apertissime testantur . Proinde, & eadem docet e byn

dus,per historias mysteriorum nostrae redem- tibae: --ptionis quomodocumq. repraesentatas, eru- 2 2. adirio confirmari Christianum populum in articulis fidei, ex sacrisq. imaginibus magnupercipi fiuctum, praesertim, quia Sanctorum exemplis fideles excitati, ad colendum, atq.

amandum ipsum rerum omnium fictorem a Deum vehementius inflammantur, eorum

virtutibus per imagines sibi ad imitandum h propositis. Qui aliter senserit, aut docuerit,

ut haereticus, puniatur.

S. I.

Seriquemadmodum sedulo prouidendum est, ut in Sanctorum imaginibus pingendis,

vel effundis, omnis prorsus Iesciuia,& v nitas evitetur, ne,vel religioni, vel honestatichristianae nota inuratur ; sic quoque curari dum est, ut, quae pingi, & formari debebunt,

dignitati, dedecori eorum, quos repraesent bunt,conueniant; ne,si ineptae sint, intuentubus risum, aut stomachum moueant: quare,

si quae ita pictae, aut sculptae extiterint, deleantur, aut comburantur, aut in coemeterio des Hiantur.

S. 2.

In posterum, ne id contingat, iuxta decre tuma eiusdem Concilij prohibemus,ne in templis, seu regularium , seu secularium clericorum,alijsque pijs Iocis pinganturSanct rum imagines, aut erigantur statuae, siue ligneae,siue lapideae, siue ex alia quavis materia, nisi a nobis, aut Vicario generali nostro, visae , dc probatae fuerint: qui secus fecerit, praeterquam,quod operam,ut aiunt,de oleum perdet, viginti etiam aureis nummis in pios usus erogandis. super mulctetur, si post prohibitionem retinere eas ausas suerit.

S. 3.

386쪽

Αcta Tarantasiens Eccles Lib. ΙΙΙ. et 3 9

S. 3. Pretiosissimae crucis triumphaIe signum , militantis Ecclesiae vexillum , & Chri isti an rimi tutissimum in aduersitatibus perfugium,pamchi omnes,ubi erectum non sit,in suarum ecclesiarum coemeterijs, vel triuiis,vel viis, alijsq. freque iitioribus locis, vel aere, vel Iapude, vel ligno decenter expressum, quaniprbo igi cetiam in dirutarum, attin profanos usus conuersarum ecclesiarum plateis. Cruci adiungantur praecipua Dominicae passionis instrumenta, quibus humanae redemptionis opus consummatum est, ut pinpaei nostri memoria repetentes, Christum , quo mortem vinceret, in cruce vinci, ac mo tem perferre voluisse, proprioq. sanguine in F calve. . ligno illius serpentis caput contriuisse ,

cuius staude primi parentes in ligno seducti sunt, tanti Redemptoris charitate humiliter

adorct,quamq. sperant ternam salutem,ab ipsius tantum meritis pendere cognoscant.

De obseruatione ieiuniorum.

Tit. XLVI.

C A P. I.

iunium in domo Dei, cum &ad coelestem opem implorandam , iramq. diuinam aue tendam, Hebraeis, praesertim tempore legis veteris, remedium praetentissimum fuerit,& tempore gratiae Saluator mundi illud quadraginta dierum inedia in deserto sancti ncauerit. Ideo sancta mater Ecclesia ieiunium filiis suis statis temporibus obseruandum indixit, inhonorem vitae, atque humanitatis Christi, eius gloriosae matris, torumq. spirituum in cς lo regnantium adeo, ut absque nota inobedientiae, ac letalis peccati,violari non possit. Communia vero iei nia sunt haec: Quadragesima, quatuor anni tempora, vigiliae Natiuitatis Domini, Pente costes, Assumptionis Beatae Virginis, sancti Ioannis Baptistae, omniumq. Apostolorum ,

praeterquam Ioannis, Philippi,& Iacobi minoris ) sancti Laurent ij, omniumq. Sanct

rum . Praeter haec, sunt alia ieiunia non pauca , quae, vel celebrantur ex locorum consuetudine, vel ex voto uniuersitatum, aut sing larum personarum, quae omnia sub poena peccati, pariter letalis, obseruanda sunt . Ie- ζει ita. vero triplex δ est: naturale, ecclesia p t. sticum, & spirituale, aut metaphoricum. De ecclesiallico loquamur modo. Hoc consistit in delectu ciborum, ut semel comedatur, O serueturq. hora comedendi . Quoad substam tiam ciborum, ab esu carnium, ct iuxta comsuetudinem, aliorum ciborum, qui sementinam ab eis originem trahunt, hoc est, lacte , caseo, & ouis,abstinendum b est: praeter cam , emi. desues c ieiunantibus absolute interdictas, veti. dicta sunt, & lacticinia, & oua, nisi aliter post let loci consuetudo, ut in hac regione, atque libi. Quae tamen consuetudo, cum non M beat locum in quadragesima,& quatuor tempori s , qui vetita comedere ausus fuerit, &letaIis criminis reus erit,& arbitrio nostru vlterius mulctabitur, nisi iustam ob causam cum eo , vel a nobis, vel a Vicario nostro generali, fuerit dispensatum .

C A P. 1 I. V Erumtamen Christiani pluribus ex

causis a ieiunio exculantur , ad qua

tuor vero, tamquam capita, reseruntur Om- a Tolm. i.

nes exceptiones, ieiunij obligationem sol - uentes, nempe, infirmitatem, paupertatem, laborem, di pietatem: quarum tribus posterioribus omissis, de prima nunc sermonem habeamus : haec pariter quadruplex est: lamguoris, scilicet, hoc est, debilitatis ex morbo contractae . complexionis, quae est imbecilla coiporis habitudo: aetatis, vel nimis acerbae, vel nimis prouectae: & conditionis, sceminini praesertim sexus, praegnantium, scilicet, & I ctantium. Sane languoris, aetatis, atque con ditionis infirmitas omnes Christianos a iei nio omnino abseluit: infirmitas autem, quam Vulgo, complexionis , appellant, dispens tum b ad ova, & lacticinia, nequaquam 1 ie- Cato. ad iunio excusat, sicut eum, cui ex dispensatiin uari ea ' ε. ne carnibus vesci liceat. Nos autem; qui dispensantem huc solum spectate intelligimus, ut, quantum fieri potest, a male assessis corporibus pericu Ia ex noxiorum ciborum vis imminentia, auertantur; non videmus, cur

dispensanis quamuis carnes edere licite possit ab hoc lainen saluberrinio Eccletiae

praecepto excusiari possit:immo,cum ex robu-iliore alimento valentior facius, 'cilius ieiunat ut us praesumatur; nilial obitare putamus ,

quin, & ipse, sicut coeteri Christiani, tempore ieiunia semel tantum in die, horaq. ab Ecclesia praescripta, cibum sumere debeat; cum& inter celeberrimos Theologos non desint c, qui, se idem sentire scriptis mandauerint: idque eo magis,quo abstinentiam ieiu. nantibus utiliorem, quam saturitatein cum . spleris'. sanctis viris esse, non dubitamus: in- 4..hτ' 'tet quos Beatus d Athanasius,ubi de Danie. istiti stinle loquitur, sententiam nostram mirum in

modum confirmat his verbis : Videsne,quid iaciat ieiunium Z morbos sanat,distillationes exsiccat, daemones iugat, prauas cogitati

387쪽

nes expellit, mentem clariorem reddit, cor mundum incit,corpus sanctificat, deniq. ad thronum Dei hominem sistit. Sed, & Leo cri 'c Papas uotidiano experimento, inquit, pue batur, potus satietate aciem mentis Obtundi, ciborum nimietate vigorem cordis hebetari ita, ut delectatio edendi etiam corporuuia contraria sit saluti,nisi ratio temperantiae o,

sistat illecebrae, & quod suturum est oneri, ae subtrahat voluptati. Et alibi idem Mo t: De

abstinentia prodeunt castae cogitationes, rationales voluntates, salubriora consilia, &per voluntarias assiictiones caro recupiscemrijs moritur, virtutibus spiritus innovatur . Nec quidem dissimile est, quod canit Ecclesia, Deum nempe corporali ieiunio vitia comprimere, mentem elevare, virtutemque largiri, ac praemia. Eliachim g item sacer sin libro Iudith: Scitote,ait quoniam exaudiet Deus preces vestras, si manentes, permanseritis in ieiunijs, & orationibus in conspectu Domini. Vnde colligitur b, ieiunium, ciborumq. abstinentiam,tum domando,tum cou. Heziz firmando corpori, plurimum conferre, prinsertim, si cum oratione, & eleemosyna comiungatur. Contra vero cibo,vinm. grauat OS, 'eque orare, neque mentem ad coelum ioblere,nec, deficiente charitate, diuinum auxilium implorare posse, nisi peccatorum venia impetrata, simul & charitatis donum impetrauerint. Ab omnibus igitur, qui ieiunare tenentur, Ecclesiae praeceptum cum ieiunii conditionibus etiam, quoad horam, integre seruari mandamus, exceptis ijs,qui ex causis legitimis ieiunii obligatione eximuntur. Eos

vero, quibus carnium usum tempore ieiunii, ex dispensatione, permixxi contigerit, quantum possumus, in domino hortamur, ut, nisi ex aduersa valetudine , siave sacris constitu. tionibus probata caula,in diebus ieiunii plusquam semel, comedere cogantur ; nihilominus ieiunare non recusent, simul q. meminerint omnes, orationem, atque eleemosynam ad gratiam promerendam, iramq. diuinam. auertendam cum ieiunio coniungere .

De purgatione post partum. I R. XLVII.

C A P. Unic. RANS LA TO sacerdotic

consequens fuit, & legis

T translationena fieri. Ideo,cii in lege Mosaicab non licet mulieribus post partum, ncertoc tempore decusso,ingredi templum si odie, quia umbra legis euanuit, illuxitqmundo per Iesum Christum corpus ipsemia, Euangelica, scilicet, veritas, statim a partu possunt mulieres absque peccato introlae cecclesiam, ibiq. de suscepta prole bonorum

omnium Iargitori Deo gratias agere. Membnerint propterea praegnantes , cum in partu magnum vitae periculum subiturae sint,ante partum conscientias proprias diligenti peccatorum consessione, atque sanctissimae Emchai istiae participatione, emaculare. Quod& a puerperis post periculum fieri veheme ter cupimus, ni miriim,quia, gratiarum agendarum causa, ecclesiam ingressurae,nihil Deo gratius facere possunt, quam bonam gratiam

quae s sacrosancta Eucharistia est pie su- l

mere, cumque g vera gratia omnium chario Ematum sent Christo coniungi, sicque veras gratias agere: Eucharistia,nempe, etiam gratiarum hactio est, & sacerdotes, cum sacrifi- t. ..eccant, Deo acceptorum beneficiorum gratias agere , cumq. conlecrant Hostiam puerperis tradendam, gratias item pro ipsis agere di- .cuntur, quia prolem susceperint, ac periculum partus prospere euaserint.

De ecclesijs aedificandis, vel x parandis . Tit. XLVIII.

ab incunabulis religionis no strae,Christianisq. hominibus

memoria maxime familiare, creaturarum Om nium parenti Deo templa extruere , exuu

ctaq. pretiosis donat iis, ac muneribus exornare, quod per uniuersum orbem splendide aedificatae testantur ecclesiae,quas, tamquam Deo gratissimas, Philippus, Bartholomaeus, Thomas, Matthaeus, atque Andraeas Ap stoli, necnon Marcus Euangelista, fidein strae propugnacula, ac lumina, ubique construi sedulo curarunt. unde, & apud Lu- .camb centurio ille, de quo loquens Dominus,dixit:Non inueni tantam fidem in Istaei, laudari meruit, quod ludaeis Synagogam aedificasset. Propterea sundatores ecclesi

que sacrarum domuum, aeternam sibi mercedem,& apud Deum,& apud homines,lucran tur . Et nos ad huiusmodi laudabilia opera subditos nostros ex animo hortamur ; ea tamen lege, ut neque ecclesia, neque Orat rium, neque capella, neque etiam altare,no bis inconsultis, dificetur: qui autem obedire

neglexerit, de inchoata aedificatione arbitrio nostro puniatur, sed & ipsum aedificium inu

388쪽

Acta Taranta siens Eccles Lib. III.

tile sit,nulliq. usui ecclesiastico applicari DL

st. g. vnic. Quod nostris dioecesanis circa ecclesiarum aedificationem prohibemus, idipsum ad Regulares, siue Religiosos claustrales, extendi debere declaramus, clim ex lumini Ponti ficis Leonis Decimi sanctione alienus Epia scὀpus primum sundamenti lapidem in eorum locis iacere non possit,nisi ordinarius bis, aut ter,instanter, ac reuerenter requisitus, id sacere sine legitima causa recusauerit.

C A P. II. SV dei christiana pietas, ecclesias omnes

piorum hominum charitate constructas, quandocumq. vetustate, aut aIia temporum calamitate, collabantur, vel ruinam minentur , ad pristinum decorem, visen'. restitui Parochiales igitur, quamuis iuris patronatus suerint, ex quibuscumque earum prouenti bus instaurentur: Si vero prouentus non sus. e. t. erae. sciant, patroni, R alii que ex eisdem ecclesijs fi uictus percipientes, atque iis deficientibus, parochiani, quavis exemptione, aut appellatione, minime obstante, ad earum reparati nem eficaci iuris subsidio compellantur. Sed, si omnes adeo pauperes fuerint, ut huiusino di onus te ire nequeant, tituli, muniaque omnia parochialia cum reditibus ecclesiarum dirutarum ad matrices, seu viciniores eorumdem locorum ecclesias , prout nobis visum fuerit, transserantur, ipseque dirutae, e . N. ccclesiae in profanos b Vsus,non ibrdidos,cru erecta, ubi antea stetissent, conuertantur. si autem parochiales non fucrint, ant Oculos descendentium, haeredumque corum, qui eas fundauerint, diuini cultus iactura proponatur, ut unusquis'. maiorum suorum monumenta,praesertim religiosa, etiam ad propriae familiae ornamentum conseruari sua interesse

intelligens, domum Dei ruinis obrui diutius non patiatur. Quod, si ex sententia non succedat, vocatis ijs, quorum intersit, omnis sacra supellex cum reditibus, at q. oneribus ad alias ecclesias,ut superius dictum est, arbitrio nostro pariter transseratur, eriganturq. inibi sub et Idem inuocationibus altaria, vel sacella quas capellas vocant nisi iam erecta diuino ministerio aptari pessint cum oneribus,

ac prouentibus,quos ad dirutas ecclesias antea pertinuisse constiterit. Qigae autem Un, uersitates, aut pia loca, aut priuatae familiae, aut personae, vel in ruinis iacentes,vel ruinis proximas ecclesias reficere, ac reparare quinui socumq. tenentur, nisi, quod debebunt, mature praestiterint, opportunis iuris reme- dijs,etiam interdicti; si V niuersitates suerint; ad munus suum absque mora reuocetitur. Asa Eccles TaranIo

De immunitate ecclesiarum, CONmeter ij,& rerum ad eas pertinentium. Tit. XLIX.

C A P. I. V V M in ecclesia, hoc est in do

mo δ Dei, conueniant Chris

A C stiani,&laudent, atque ad S rent nomen, quod est b super

omne nomen,a quo aliud sub coelo non est e datum, in quo credentes suci fiant, nomen, inquam, Iesu Christi,qui saluum fecit populum suum a peccatis, dedecet prinsecto, atque adeo impium videtur, domum orationis, de sanctitudinis xi prolanis impuro rum hominum commerciis violari, ac quo dammodo fieri speluncam latronum. Prohibemus igitur, ne in ea fiant vana ς colloquia,

deambulationes, strepitus, uniuersitatum , profanarumque secietatum conuentus, confabulationes, negotiationes, nundinationes, serenIes tumultus, secularium iudiciorum, exercitia , litigantium contentiones , Iuditheatrales, perionatorum repraesentationes,

aliaue s profana spectacula . CAP. II.

e e t.

IMperauit Deus in lege veteri ciuitates inli, ,. refugit, ut, qui ad caedem quaererentur, uet , Indum nolentes sanguinem sudissent, persecutionem euaderent. Idem & a Christo praeceptu in seisie videtur testari Matthaeus b. Rin nisi in Ar inani pariter,atq. Graeci ς alyta aperuerunt, vorum tantam fuisse auctoritatem legimus, ut inde abduci delinquentes piaculum cisci, ζ . - sed & ad Principum statuas u confugientibus : ι νη. C. Ovis in serri non potuit. Quod sane refugiuata, multo magis conuenit ecclesiis, quae vivi, ac . ,

veri Dei domicilia sunt, ubi eius unigeluti filii sanctissimum corpus adoratur, ubi pro peccatis populi immaculata immolatur hostia, ubi donaria supremae maiestati offeruntur , ubi tandem per Iesu Christi palsionem Deo patri reconciliamur. Quicumq. igitur confugerit ad ecclesias, ut a carceribus tutu&sit, non solum ob ciuilem, sed & ob crimina. Iem causam, inuitus inde abstrahi nullo modo possit. Qui vero ita confugienti vim in t

terit, tamquam sacrilegus, excommunicati nis mucrone statim seriatur, a qua nona soluatur, nisi; reo ad locum sui relagi j restit to ; dignam tanta temeritate peragat pgni'rentiain . Contra vero, ne ecclesia videatur esse perditorum hominum asylum, nec spes immunitatis, & impunitatis occasioncm . praebeat delinquendi,constitutionem Greginri; ς Quarti decimi obseruari mandamus, qua, H li caue

389쪽

Anastasij Germoni j

emetur,ne publicis latronibus, grassatoribus, agrorum depopulatoribus, humanum fanguinem in ecclesijs, earumque coemeterijs proditorie fundentibus, haereticis, maiestatisque reis,ulla prorsus suffragetur, aut prosit ecclesiastica immunitas. Ideo huiusinodi nefarios homines, praeuia licentia nostra, capi, atque extrahi ab omnibus sacris locis impune posse, mandamus,extractosque custodiri, donec criminum qualitate examinata, si in

ecclesiastico sero iudicandi non fuerint, tradantur iudici seculari.

Si vero ob locorum distantiam licentia extrahendi maIefactores ex locis sacris a n bis, vel a Vitario nostro, facile haberi non possit e eorumq. firga immineat periculum, postquam rector, vel secularis, vel regularis, loci illius, ad quem confugissent,de tota refictus iderit certior, eo consentiente, malect-ctores inde abduci impune posse cocedimus, praestito tamen a iudice laico,tiue ab eius ministris, iuramento, reos ipsos ad carceres nostros recta deducendos iri, ut cognoscatur, an ea crimina, quorum accusati suerant, sint ex illorum genere,quae superius recensuimus.

C A P. III.

OVod de ecclesijs statutum est, idem de

coemeteriis statutum esse intelligatur, siue ijsdem ecclesijs coniuncta sint, siue ' omnino seiuncta, ac longe ab eis distantia , siquidem,&ipsa consecrantur, vocanturque coemeteria, hoc est, dormitoria, quia ibidem mortui Christiani dormire dicuntur ; sicut

νι- - Iazarum Christus b dormire dixit, cum tamen mortem obiisset. Apostolus item vita sunctos dormientes appellat ad Thessaloni-ι censes scribens. e ubi ait Hieronymus, eos dormientes appellari, quia certum est, resur-ἀ recturos , ac is fidem fere verbis Augustinus dpropter saturam, scilicet, resurrectionem, velut euigilationem; quod & afirmat alibi ideme π - Hieronymus e his verbis: In Christianis non . est mors, sed dormitio,& somnus appellatur ;εh-li., i. cui consensit etiam Ioannes Chrysestomus i, dicens, mors no est mors, sed somnus,& dormitio temporaria. Quare legislatores eccle-

. aisti. 1 siastici coemeteri a g ijsdem gaudere priuile: In gijs, & immunitatibus, voluerunt,quibus ipse gaudent ecclesiae, eosque, qui coemeteria profanant, puniri, ac, si ecclesias ipsas profa.

nassent. Ita excommunicationi subiicimus eos,qui in coemeterijs quemadmodum hactenus factum idisse audiuimus choreas ducunt, pila ludunt, mercaturam, vel aliud simile profanum tractantutem eos,qui debit res in coemeterijs ad tribunalia secularia citant , aut citari mandant, cum protestatione etiam, ne inde discedant,donec creditoribus satissecerint,cum pleriq. non sine diuini praecepti,di libertatis ecclesiasticae iniuria,dominicis, alijsq. festis diebus, ne citentur, ad ec clesias accedere non audeant: quin & curso res, seu curiales, ut apud nos vulgo vocantur qui in coemeteri s aliquem citauerint, ossici, amissione , aurei'. numinis decem inutilitatem ecclesiae, cuius csmeterium ita violatu fuerit, conuertendis, mulctari madamus.

C A P. IV.

SAcerdotes, omnesque clericos,ut muneri suo solicite satisfacerent, atque ut iubet Apostolus ne se negotiis secularibus a isist a ad implicarent, eximere voluit Deus ab omni mundanamrisdietione, Christos b suos, ac

Deos e aliquando eos appellans, d nempe , veri eat. quia eorum φ labia custodiunt scientiam ut 4 Exod. x

est apud Malachiam & legem exquirunt ex

ore eius. eosdem & Christus ab omni humano iudicio exemptos mλnifesta uic tunc, Cum t. Mide regibus terrae quaerendo, an, s scilicet, tributum acciperent a suis, vel ab alienis, respondente Petro,eos accipere ab alienis ; liberos este filios pronunciauit. Quem quidem honorem non hominibus impendi, sed Deo, cui soli vacare debent sacerdotes, respondit

iurisconsultus Paulus S, quamuis ethnicus: unde certissimum est, uniuersum sacrunt ordinem seculari, profanae q. potestati minime 14-biectum fuisse,etiain ante humanas leges, ipsorumq. Romanorum Pontificum, atque imperatorum constitutiones, ubi de sacerdotibus loquuntur, non esse intelligendas, quod clericos , secularium tribunalium iurisdictione exemerint, sed ii , quod ius diuinum declarauerint. Ideo subrina anathematis, a quo, nisi a nobis, absolui non possint, ecclesiasti.

carum caularum cognitionem omnibus subis . viraditis laicis iudicibus interdicimus, prohibentes, ne sacro ordini ullam , vel minimam, vim inserant, aut de clericorum delictis, quorum cognitio ad nos pertinet e. eii ib hevllo pacto inquirere, aut iudicare audeant: ' ' ζὶζ: sed meminerint, Regem Oziam, quod sacerdotis ossicium usurpasset, a Deo leprosum

factum; Sinam, clim inclinantem arcam, i L 1 ne caderet, tetigisset, statim motae mul- sev Neler.

chatum. Etenim seiunxit Deus semper sacra a profanis, voluitque, aliust esse ius ecclesiae, aliud ius seculi, aliam sacerdotii . aliam regni lis f

rationem. Uminxit tiam sacrat aedincia a talip.c .

regum domibus ita, ut nefas sit, non solum t apisa Ex.

diuinos limites transilire, sed &illis appropinquare o a

390쪽

Αcta Taran lasens Eccles Lib. III. 363

C A P. V. OVa ratione sacrae aedes, eorumq. minu lii, & praesides absque piaculo oner ri, aiat grauari non possunt, eadem prorsus, nec diuexari debent eorum bona usibus coelestium lecretorum semel dicata ut est apud Iustinianum sordidis muneribus, aut on ribus , nec quidquam b extraordinarij, aut quod aiunt o superindicti, eis imponi. Quare; si aliter ab aliqua Vniuerfitate statutum fuerit;flagello excommunicationis verberemtur auctores, & Iocus interdicto ecclesi stico tandiu subiectus intelligatur , quandiu statutum illud sierit contraria constitutione

abrogatum a

Nec clerici, vel monachi seces ribus negotijs se immisceant. Titi L.

A P. Vnicum.

EMo militans Deo a implicet se negoti js secularBus ait Apostolus ut possit placere ei, cui se probauit, sed tam tim b altari, & sacrifici js d seruiat,ut precias, atque orationibus vacet.

Multae autem sunt, quae claricis cuiusciamq. nditionis,& ordinis sint, prohibentur: minneisquippe omnia iniusta accipere , vel dare,contentiones, lites, rixas, Meas amam , conductores rerum secularium, autProcura tores esse, ornamentum ordini inconueniens

quaerere, in delicijs vivere, Plae, & ebrietati indulgere, iniustis ponderibus eu me suris , uti,. negotia illicita trae re, sanguinis iudicium a - tare, aut sententiam

dictare, canes quoque , aut aues, venationis causa, alere, tabe, Eonatus incium exercere,me

dicinae, aut legali ficu, rati, ab . licentia, operam darer quae tamen ex constitutione Innocentii 4 IV. in generali Lugdunensi Concilio edita negati nota solet .

Finis Libri Tertii.

SEARCH

MENU NAVIGATION