Anastasii Germonii ... Opera omnia ab ipso auctore recognita, atque opportunis additionibus aucta quorum seriem duobus tomis distinctam proxima pagina indicabit. Tomus prior posterior Anastasii Germonii ... Paratitla in libros quinque decretalium D.

발행: 1623년

분량: 533페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

ri A

'C T ATARANT A SIENSIS

E C C L E S I AEAB ANASTASIO GERMONIO

Archiepiscopo, & Comite Tarantasiense in Dilae sana Synodo Musterij habita,

ij. Nonas Maj anno Sal. M DC IX. Promulgata.

LIBER QUARTUS

cramentana matrimo

nij, quod est signum, coniunctionis Christi,& Ecclesiae, secundum Apostolum dicentε : Sacrametum hoc mat gnum est: Ego autem dico in Christo, & in Ecesesia. Causa eff- ciens matrimonij regulariter cit mutuus com senses per verba de praelenti expressus, Assignatur autem triplex bonum matrimonii. Primum est moles suscipienda, & educanda ad cultum Dei. Secundum est fides,quam . 'unus coniugum alterr seruare debet. Tertium est indivisibilitas matrimonij propter hoc, quod significat indivisibilem coniunctionem Christi,& Ecclesiae. inamuis autem

ex causa fornicationis liceat tori separationem sacere, non tamen aliud matrimonium contrahere fas est, clim matrimoni j vinc

Ium legitime contracti perpetuum sit. Ex Concilio generali Tridentino. C A P. II. GRatiam vero, quae naturalem illum amorem perficeret, di inditalubilem unitatem confirmaret, coniugesque sanctimearet, ipse Christus venerabilium sacramentorum institutor, atque persector, sua nobis passione promeruit: quod PauIus Apostolus . ia innuit, a dicens: Viri diligite uxores vestras, scut christus dilexit Ecclesiam, &seipsum

tradidit pinea: mox subiungens r Sacramen tum hoc magnum est, ego autem dico in t Christo,& in Ecclesia Cum igitur matrim . nium in lege Euangelica veteribus connubijs per Christum gratia praestet;merito inter no- uae legis sacramenta annumerandum sancti Patres nostri,Concilia i ,& uniuersalis Ecclesiae traditio semper docuerunt, aduersus qua ς: impii homines huius seculi insanientes, non solum perperam de hoc venerabili sacramem erim. . a. to senserunt, sed more suo, praetextu Evangelii, Iibertatem carnis introducentes, multa ab Eeelesiae Catholicae sensu, Sab Apost lorum temporibus probata consuetudine. 3 aliena scripto, & verbo asseruerunt, non sine magna Christifidelium iactura : quorum t meritati sincta, & uniuersalis synodus cmpiens occurrere, insigniores praedictorum. ichismaticorum haereses,& errores; ne plures ad se trahat perniciosa eorum contagio exterminandos duxit ios in ipses haereticos,eo

rumq. errores decernens anathematismos.

C A P. III. CAnones autem duodecim doctrinam

hanc de sacramento matrimonii a Concilio Tridentino, ut supra retulimus, promulgatam , statim subsequentes, ut ab omnibus diligenter,ac religiose observentur, districte praecipimus. Qui vero eos non adimierit, aut ad sensum diuersum ab eo, quem tenet

392쪽

Acta Tarantasiens Eccles Lib. III.

Ecclesia, detorserit, non sollim excommunicetur, icd, ut haereticus, puniatur . Qua poena m Ictentur etiam , quicumque ex sacramcntis nonnussa , ac nominatim matrimonium, tempore Apostolorum fuisse,hodie vero non esse cum Caluitio tua pijssimo profitentur, quasi sacramenta ad tempus fuerint instituta, non autem, ut durarent, quamdiu duraret Ecclesia, hoc est, usque ad consummationem secesi. De sacramento matrimonij.

Canon I.

Si quis dixerit, matrimonium non esse vere, & proprie unum ex septem legis Euangelicae sacramentis 1 Christo Domino institutum,sed ab hominibus in Ecclesia inuentum, neque gratiam conferre; anathema sit. Canon II.

Si quis dixerit, licere Christianis plures

simul habere uxores, & hoc nulla lege prohibitum; anathema sit. Canon III. Si quis dixerit, eos tantum consanguinitatis,& assinitatis gradus, qui in Leuitico e primuntur , posse impedire matrimoniuata contrahendum, &dirimere contractum ς nec posse Ecclesiam in nonnullis illorum dispensare, aut constituere, ut plures impediant, &dirimant; anathema sit. Canon IV.

Si quis dixerit, Ecclesia non potuisse constituere impedimeta matrimoniu dirimentia, vel in ijs constituendis errasse; anathema sit. anon V. Si quis dixerit, propter haeresim,aut molestam cohabitationem, aut affectatam abse tiam a coniuge, dis lui posse matrimoni j vim culum ; anathema sit. Canon VI. Si quis dixerit, matrimonium ratum, non contumulatum , per Alemnem Religionis professionem alterius coniugum non dirimi; anathema sit.

Canon VII. Si quis dixerit, Ecclesiam errare, cum docuit,& docet iuxta Euangelicam, & Apost

Iicam doctrinam,propter adulterium alterius coniugum in atrui Oni, vinculum non posse cliliolui; di utrumque,vel etiam innocentem, qui causam adulterio non dedit,non posse , altero coniuge vivent aliud matrimonium contrahere: moechariq. eum, qui, dimissa

adultera, aliam duxerit, & eam, quae dimisso adultero, alij nupserit ; anathema sit. Canon VIII. Si quis dixerit, Ecclesiam errare, cum ob multas causas separatiouem inter coniuges, Eces . Tara vias quo ad torum, seu,quoad cohabitationem , ad certum , incertum ψe tempus, fieri posse. decernit ; anathema sit. Canon IX.

Si quis dixerit, esericos in sacris ordinibus

constitutos, vel Regulares castitatem solemniter professos, posse matrimonium contrahere,contractumq. validum esse,non obstante lege ec lesiastica, vel voto, di oppositum nil aliud esse, quam damnare matrimonium, possim. omnes contrahere matrimonium, qui non sentiunt, se castitatis, etiam si eam uou rini,habere donum; anathema sit: clan Deus id recte petentibus non deneget, nec pati

canon X. Si quis dixerit, statum coniugalem animponendum esse statui virginitatis,vel caelibatus, di non esse melius, ac beatius manere in virginitate, aut caelibatu, quam iungi matri--nio; anathema sit :Canon XI. Si quis dixerit, prohibitionem solemnit tis nuptiarum certis anni temporibus supe stitionem esse tyrannicam,& ethnicorum superstitione prosectam, aut benedictiones, de alias caeremonias, quibus Ecclesia in illis vibtur, damnauerit; anathema sit. Canon XII.

Si quis dixerit, causas matrimoniales no spectare ad iudices ecesesiasticos; anathema sit. C A P. IV. SPonsalia, quoniam respiciunt maris , ac

foeminae coniunctionem , videntur idem esse, ac matrimonium, sed plane disserimi amatrimonio . dicuntur vero Mnsalia a sponsione, δ seu promissione, qua ex parte viri, & a I...F-4. ex parte mulieris fides datur de suturis nu- si, M.,

Wijs, S potest vocari etiam repromissio, quia reciproce, & mutuo, hinc, inde, quod ad

conciliandas futuras nuptias pertinet, prinmittitur. Dicta sunt autem sponsalia, b quia bi a K. -- veteres futuras sibi uxores spondere, &stupulari solebant: is C etenim , qui ducere volebat uxorem, ab eo, qui daturus erat, eam stipulabatur: contra, qui dare volebat, spondebat,se daturum, iiq. contractus nomε sponsalium obtinebat, diesque xi ille sponsi lis appellabatur. Apud nos ille mos OblbIρο ii, uit, retento nomine, cum hodieque fieri s leat quaedam sponsio, aut per ipsos contrahentes, aut per internuncios, sub hac verborum serma. Ego accipiam te verbi gratia

Annam in uxorem : ego accipiam te Petrum in virum. Sponsaliorum duae sunt speciesma in vel in praesens,vel in suturum tempus contrahuntur: si sint in futurum, utroque ex spoesis

393쪽

dissentiente, permissiim est, rescindi controcturn,non aeque, si in praetens. Magis tamen propria, ac sequens est apud utriusque iuris prudentes spontaliorum, ac Iponsarum significatio quae respicit tempus futurum,propriaeque sunt sponsae,quas in futuruin paciscimur: sponsalia vero, quae in prasἰns tempus con trahuntur , sunt ipsae nuptiae , ipsumque m Me eae bitiam trimonium, animorum lai licet,corporum q.

xm. coniunctio. Scd, quamuis aliud sit i sponsai, Ita contrahere , aliud de contrahendis lyon. salibus promittere; attamen tanta eit pro . missionis vis, quae in matrimoni, contractu. s. Thori. fit, ut piaculum iit illam violare, peccetque gmortali cr, qui ex Iponsis contentum contu. galem negat, quamuis Promissio, aut inten. , tio non fuerit iuramento confirmata , cum bm H apud Deum si inplex promisso non diiserat a iuramento. Si vero sponsi sibi inuicem obli gationem remittant, liberi maneant. Quod, si alter eorum, valare promissionem asierat, alter vero neget, vel contumaciter adimplere recuset, centuris compellatur ad tempus,

nec ulteriuS.C A P. V. I Vstitiae R publicae honestatis impedime,

tum ; ubi sponsalia nulla fiterint, omnino tollit i, ij identina Synodus ; ubi valida, pri- ' nium gradum non excedere voluit, quod intellitendum est desponsalibus initis de suturo,non a uicin de praesenti: nam,quo ad haec, e meip. ex L dcclaratione Pij Papae Quinti extenditur prohibitio,ac, si mali imonium fuerit consum' malum. Quam plane constitutionent,seude' clarationem inuiolabiliter in noti radioecesi obseruari mandamus, alioquin matrimonium contractum nullum cilc, palochumque, coram qtiostienter fuerit cclebratum , per amnum ab ossicio suipendi .lcbcre,declaramus. plures uxores habere: sunt enim,qui, relicta prima uxore, aliam, atque aliam diuersis in locis, illa vivente, ducere non dubitant, quemadmodum & in nostra dioecesi non semel facium tuitis,accepimus. Quocirca,ne ex hoc lacrilegio aliud scandalum deinceps oriatur, parochi, neque assentum praebeant, neque talibus matriinora ijs intertile audeat,nili prius facta de personis diligenti inquisitione, reque tota nobiscum, aut cum nostro generali vicario, communicata, licentiam habeant faciendi ea, quae tanti sacramenti dignitati maxime conueniant. Contumaces aurcis decem mulctemur, atque ab ossicio ad sex menses luspendantur.

C A P. VII. DEcet sane, Christianisque moribus ap-

tillime congruit, matrimonium nullius auctoritati, nullius imperio, nullius libidini subiacere, qui nimialidum este, nisi contrahatur mutuo contentu, ac libera voluntate i. IOrum, qui maritali vinculo victilina ligari, di coniungi volunt. Itaque, ut liberum pror sus cx sacrorum . canonum praescripto, ab omnique violentia tutum lit matrimonium,

omnibus subditis nostris praecipimus , cuius cumque gradus, dignitatis, ac conditionis exiitant, sub excommunicationis poena s quae absque alia declaratione statim delim quentes liget ne directe, vel indirecte, quin

utra colare, aut praetextu, quemquam impediant, quominus b matrimonium contrahere libere possit, aut ad illud contrahendum compellant,na alii l. artibus in utreant. Quod . paroclii Ied illo animaduertant, ut, si alicui vim in1eiri scias crint , tali matrimonio fauo. Ic in nudum pras lent, ii ullove modo interin sint. Quou, si faccre neglex lint, poena supe- . Duo ς constituta iii ulcientur . hvitai'I' S. Vnic.

Impedimentum vero iustitiae publicae hinnestatis eiusmodi est, ut, qui stroponderit, se

uxorem ducturtim, ncquz,dum sponsa vivit, neque post eius mortcm, contrahere possit matri ira 3nium cum ipsi ub consanguincata, siciit, nec ipsa sponsa, aut vivat, aut mortuus siti nius, cum illius consanguineo matri. monium contrahere potest. Quod impedi d J.τεαε- menit: md cxtendebatur olim vi q. ad quarti tum gradum: hodie e non excedit primit, sta-:.: -ttis videlicet, aut ibroiis, idque, ut praeceptum iacilius, ac sine dii pendio, Obieruetur.

mines , ad matrimonium non admittis rapy d. deercuit cadem lancta a d ridentina uno dus, ne continSat, unum maritum duas, aut

De desponsatione impuberum. 1 iti I l.

C A P. I.

D vnguc in obseruari iubemus, e , quoa de aetate contrahenis

4 matrimonium a mai

ribus nostris definitum cli, nempe , ut masculus quatuorvecim annis . minor non sit, nec stemina duodecim, cum, scilicet, utroque eo--ς ruin pubescetate, ille motum vis genitalis flant ire incipiat, haec vero, di ad concipiendum apta ut, & doli capax. Proinde, ne lites, dac dissensiones ex nuptijs ante hanc hv ε .aetatein celebratis oetiantur, nolumus, pa- his ii. c

verba Iochos matrimonio inter impuberes per Diullic L

394쪽

Acta Tarantasiens Eccles Lib. IV.

vel ba depraesenti coli trahedo auctoritatem, aut esse assensum ullum, praebere: sed, si pubertati proximos maritali copula coniungi debere ex lcgitima causa animaduerterint, rem nobilcum communicent, ut, quod rationi consonum fuerit, auctoritate nostra persi. ciatur. Qui secus iacetit, poena superius sc5stituta plactatur.

C A P. II. SPonsalia usque ab incunte aetate iniri non

prohibentur,dum intelligant contrahen- in tes, quid faciant. Quare ., maiores septem lue annis eos esse oportet, ne, si minores sint, liiii. .. e . cet proximi septennio,id 1 cire, aut intellige t re non posse' videantur: nam, quamuis malitia aliquando suppleat dcfectum aetatis in ir: proximus h aetati legitimae ad c b e. d. viis trahendum matrimonium, non liapplet tam u

henda 1 ponsalia: Siquidem tenerrima aetas illa, pro riusque rationis incapax , eli omnis eripers itialitiae, sicut tequens aetas, cum sit .-i. ,a doli capax, suppleri potest a malitia : ideo cduodecimus,ac quartui decimus annus incoe- honor. plus habetur completo . Declaramus igitur,

ex sponsalibus pactis cum eo, qui eli minor septennio, aut mas,aut scemina sit, non : ha-i bere locum iustitiae publicae honestatis imp

seque inuicem contrectassent: quod, si imi eruenit se probabitur, caueat parochus, ne cum alijs contrahant, nisi cum ipsis super hoc suerit legitime dispensatum .

De clandestina despolis a tione. iit. III.

C A P.

O NIA M ex cladestinis nu-L ,ο ἐ-sacrosancta Tridentina

Synodus multa,eademq. gra M uia peccata oriri animaduertit, huiusmodi contracturr ii otium,atque irritum cile R decreuit,culque, qui aliter, quam praesente parocho, vel avo lacerdote, ipsb parocho, aut loci ordinario, concedente, & duobus, veI tribus testibus,nian imonium contrahere attentaverit,ad 1ie contrahendum omnino inhabiles reddidit. Quod sane decretum, cum caeteris omnibus , quae de matrimonio contrahendo, praesertim cie denunciationibus, sancita sunt, quam diliguiuissimu obseruari mandamus.

S. Ia

b e ea Publicas vero denunciationes, non solii miaci i 1 ridcmini,sed &Lateranentis bConc,

2 lii de arcto in Ecclesiis parochialibus faciei,

das, antequa matrimonia contrahantur, nutilo pacto omitti, sed in parochiis virorum, di mulierum tribus sestis diebus Ecclesiae princepto obseruatis, inter Missarum ibi enaniata, quibus maior populi numerus interesse s leat, omnino fieri praecipimus.

S. 2.

Nemini etiam animarum curam gerenti sponsos alienae parochiae coniugali vinculo coniungere, aut maritali benedictione conficinare liceat, nisi a nobis, vel a nostro generali vicario , vel a rectore parochiae sporusorum,id ei fuerit expresse concestum. Transgressores, non lotum suspensionis poenam ipso facto subeant, sed & grauius arbitrio nostro puniantur. S. 3. Si sponsi, vel alter eorum,alienae fuerit parochiae, caueat diligenter parochus, cui co cessum sucrit illos in matrimonio coniungere, ne ad eum adium veniat, priusquam ab illorum, seu alterius eorum,parocho scriptum,& obsigna tuin rcstimonium acceperit, debitas facias Diste de nunciationes in Ecclesia , aut nostra auctoritate praetermissas, nullum. apparere impedimentum, quominus matrimonium illud legitime contrahi possit.

g. q.

Quod, si parochus ille alienae fuerit dice ce sis, testimonium, seu fidem illam sigillo munitam ab ipfb Episcopo potius , quam a parocho quaeri mandamus: quae tamen, nisi coram nobis, vel a v icario nostro, recognita sus nullius e sic roboris, aut valoris, inlevigatur. Si vero longius absit illa dioecesis, nihil prorius fiat, nobis inconsultis, ut in re tanti momenti, quid agendum sit, spatiuin deliberandi habeamus, auseraturq. occasio incognitis, vagis, improbii q. hominibus, plures c e risitit sev xoics liabendi . . g. 6.

Veriam, quoniam non desunt, qui ab illecebris carnis decepti,ne propria crimina ma- mi estore, aut inuiti illicita contubernia.rclia- quere cogantur, alios quoque decipere studeant, pro uxoribus exhibentes, quae vere concubinae sint; mandamus, ur,si con ingat, i extraneum ex aliena, vel dioecesi, vel par chia, nulierem incognitam secum ducer , quam, sibi uxorem esse asserat, ex probabili vero ratione, aut coniectura, cognoscat, aut suspicetur parochus, illam talem non esse, ab eo fidem matrimonij ex legitima probatione exigat, certorum dierum termino praefixo, quo clapso, absque fidei exhibitione, in eum, tanquam in concubinarium, agere non di

Duiliaco by Coos le

395쪽

tat,re tota nobis patesecta, cum nominibus contumacium, ut in eos pro delicti qualitate

opportune animaduertatur.

C A I/. I I . MAtrimonium,cum sit unum ex septem sacramentis Ecclesiae ab ipsius mundi primordio ad humani generis propagatione

diuinitus institutum, nec celebrari,nec perfiaci debet alibi,quam in Ecclesia, in domo,sci- Iicet, auctoris sui Dei, a quo originem, atque initium, habuit, atque in parochia eorum , qui maritali vinculo coniungendi sunt,non autem in priuatis aedibus, neque a prandio, sed mane,ac, propter reueremiam,inter Missisarum solennia, iuxta sanctae matris Ecclesiae ritum in Missali Romano praetcriptum,nisi ex necessitate, aut vitandi imminentis scandali gratia, aliter, nobis contentientibus i opor

teat illud celebrati . C A P. III.

AT, quia nonnunquam sponsi de diu in

gratiae thesauro paru solliciti, quae per

sacramentam matrimonis non ponentibus obicem consertur, antequam rite, ac legitis me matrimonio consenserint, more brutorum se se carnaliter coniungunr, nos huic eistaena. tae libidini, quantum possumus, occurrere volentes, tam intemperanter factum acriter

prohibemus, & grauillimis poenis puniemus.

Si vero, antequam publicae fiant denum ciationes , ob aliquam grauem causam cele-hrandum sit matrimonium, admoneat sponsos parochus, etiam sub interminatione an thernatis, ut a carnali comercio, corporumq. commixtione abstineant, quousque plenum etactum habuerint denunciationes,ne, si,cω summato matrimonio, emergat impedimentum , quo contractus ille subsistere nequeat, opus sit cum sponsae dedecore, ac populi scandalo, matrimonium dirimere .

S. I.

Quinetiam parochi de pietate, ac reuercintia,qua tantum sacramentum suscipi debeat, apud populum, sumpta occasione; lubinde iusserant,docentes,non suisse institutum matrimonium ad carnis desideria explenda ii. quod equus,& mesus faciunt, quibus a non

est intellectus sed prolis propagandae causa,

quae creaturarum omnium parenti debitami gloriam, atque honorem impartiretur. S. 3. Sponsis quoque essicaciter persuadere nitandur, ut, priusquam ad matrimonij consensum deueniant, vel saltem triduo ante,quam .1 f. inter eos sequatur carnalis copula ut est in

Concilio b I ridentino ) criminum suorum, sordes eluant, sanctissimamq. Eucharistiam pie suscipiant.

g. q. Denique unusquisque parochus contrahetium nomina diebus etiam,tum factarum d nunciationum, tum cotracti matrimonij, adnotatis in libro huic ossicio assignato diligenter reserat, ut alibi declarauimus c.

De sponsa duorum, & sponse

duarum. Tit. IV.

e. n. . .

u satam mulierem uxorem duxerit, si constet, primum ma trimonium in conspectu Ecclesiae validum fuiste, licet nosuerit consummatum, illam dimittat, prioriq. viro habendam relinquat. Si vero fiterit comismmatum , non autem legitime contracta ,& mulier a primo contractu resilire velit, an id fieri possit, nec ne,ad nostrum tribunal cognoscere pertinet. Quare parochis, ne huic secundo contractui aliquo pacto intersint, nisi a nobis, vel Vicario nostro generali, albter declaratum fuerit, omnino prohibemus. Idem obseruandum esse dicimus , cum quis , duas uxores habere accusiatus fuerit,quarum fecundam prius carnaliter cognouerit a.

De conditionibus appositis in de

ctibus. Tit. V.

C A P. Vnic.

V o NIA M possibile ldiei no

debet, quod honeste a fieri nequit, impossibilis conditio,

eo quod turpis existimetur, vitiat b contractum. Sed ita matrimonio etiam turpi sis ima conditio, dum ipsius matrimonij substantia ς salua remaneat,suum Artitur ei sectum. Si vero quis sub honesta, ac probata conditione matrimoniucontraxerit,ante conditionis euetum ad perficiendum matrimonium carnali copula copula cogi d non potest, nisi postea pure, ac

libere in matrimonium consentiat e, aut m lierem, cum qua contraxi carnaliter cognouerit i; eo enim casu conditioni renunciasse videtur: alioquin, quamdiu g pendet conditio, quod sub conditione factum est, nihil est: contractus etenim, non ex sela stipulatione consideratur, sed ex eo , quod utilis esse, ac vires habere praesumitur ; & conditionis proprium ,

396쪽

Acta Taranta siens Eccles Lib. IV. 3 6,ia conditionalem suspendem

Omnibus contra us locum habeat, permittente iure; licere unicuique iste seruiis conditionem suam meliorem facere, etiam . alterius detrimento, dummodo i id cu

iniuriam fiat; multo magis locum habere

' in matrimonio.

Gai clerici, vel voventes mare, monium contrahere possint. Tit. VI.

C A P. I.:iu -N minoribus η ordinibus cin ira stituti,nisi voto, aut religionism I χ habitu impediantur, Orem

ducere non prohibentur, sed etiam, si cum virgine contra- . .. his, ipsi desuncta, Vel non cognita, pr iis. z. IL moueri b possunt ad maiores ordines, quos, quicumque susceperit, omnino nuptiarum incapax est, adeo, ut nullum sit, atque i ualidum quodcumque matrimonium coua-hatur,peccet q. grauiter contrahens,statimq. in si excommunicationem incidat, immo, ut Λ. quibusdam p placet, fiat etiam irregularis.

τα d. vii subdiaconatum suscipit, licet nolit, aut

it . II non credat, te ad castitatem seruandam obli- ἔ ς. gari, emittere tamen solenne votum callit

iis intelligitur: si quidem, dum ordinem si scipit, consentire videtur ad ea, quae in illius ordinis collatione obseruat Ecclesia, qua uis, se ex eo actu tali vinculo obstringi non

putet .

C A P. II. VOuentium alij nunquam uxorem duce

re , ali nonnunquam habere possunt. Nunquam ducere possunt,qui solenniter v uerint, hoc est,qui non sollim se Religioni de uouerint, sed, suscepto quoque habitu profes-

.em. sionem a emiserint. Nonnunquam habere νη. 3.& σ. uxorem possunt b, qui castitatis, aut religi

nis voto, se simpliciter obstrinxerint, quo quidem impeditur matrimonium , ne perficiatur, sed non dirimitur iam contractum, Gcut voto solenni dirimitur contractu, ac pere 4 e. .& di sectum ς, non tamen consummatum: sed &, qui simpliciter vovit, letaliter peccat, si contraxerit matrimonita, ac multo magis, si contractum consummauerit,nam,cum ante com

summationem rati matrimonij potuisset ingredi Religionem, & implere votum, si conti actum summaueritu, quoniam reddidit se Tri inhabilem ad satisfaciendum voto, procub

bit Tolet in , . .

Ue eo qui duliit in matrimonium,

quam polluit per adult xium. Tit. VII.

3 VI, vivente uxore, aIiamduxerit, quae illium uxorem habere sciat, aut eam, quae uxoris viventis ipsius necem machinata suerit, neutram, mose tua prima, ducere potest. Cui matrimonio, seu potius contubernio, parochi, qui scieter intersaerint,per annum abollicio suspenda tur. Qui vero eorum, id ignorans, fecerit, statim atque, se errasse senterit, rem totam absque mora nobis aperiat, ut, & separare, di pro delicti qualitate contrahentes opportune punire possimus. At, si quis contraxerit cum ea, quae, illum uxorem habere nesciuerit, aut cum qua nulla si secuta copula , aut, si qua facta sit corporum commixtio, ubuente uxore, nulla tamen praecesserit de contrahendo matrimonio fides , vel promissio, valere illud b matrimonium pronunciam uS. Praeterea credimus, eum, qui, hisce casibus exceptis adulteram ad legitimum tori consertium persuaserit, rem facere ad suorum

peccatorum remissioncm valde proficuamia, cum errantem si ab errore reuocauerit.

De cognatione spirituali. Tit. VIII.

C A P. I.

G N A TI O spiritualis ex se m sacramento baptismatis ori.

in C ri tur cum infans, necisquens ,

nec ad credendum rationis usum habens b, alio profiten. te, bapti Eatur. Hic fiduciatius dicitur, fideiussor c,susceptor u , offerens ς, sponsor i, fidei duector, g patrinus, ac tandem compater, quia aeque, ac naturalis pater, baptizatum . admonere ii, atque hortari debet ad castitatem seruandam, ad diligendam iustitiam, ad charitatem colendam , aliaq. facienda i , de quibus alibi disseruimus. Propicrca,cum ne queat consistere matrimonium inter eos λ, qui per adoptionem coniunguntur quae tamen legale vinculum est multo minus synsistere potest inter eos, qui Spiritus sancti gratia per baptismatis i lauacrum regenerantur: quod iam in sacro Nicaeno Concilio constitutum m antea suerat. Late quidem patuit olim haec spiritualis cognatio, sed ex lacra Tridentina Π nodo limitata est,ut sit latum inter

397쪽

. . . perire

inter suscipientem,& bapti fiatum,illiusq. pa

trem, ac matrem, nec non inter baptizatem, di baptizatum, illiusque patrem, ac matrem, nec ulterius progrediatur. Insuper,quoniam ex multitudine suscipientiu oriebantur multa impedimenta,quibus matrimonia contra hi non poterant, & contracta dirimebantur, eadem Synodus Tridentina, unum tantum, seu virum, seu mulierem, iuxta . sacros Canones, vel ad summum, unum virum, ac una

mulierem baptizatum suscipere posse statuit, nec cum alijs, etiam in actu baptismatis infantem tangentibus, contrahi cognationem spiritualein. Quam quidem constitutionem a parochis nostris ad unguem obseruari mandamus : qui etiam ad vitandos de cognatione spirituali scrupulos, ac dubia,quae ex multitudine tangetium emergere possent, neque admittant, neque in suae Ecclesiae baptisma. Iibus libris describant maiorem suscipientiunumerum, quam hic definitus sit. Secus facientes dimidia parochialium fructuum parte , locis p ijs applicandorum, ad sex menses mulctentur.

Hos, qui clericos ad huiusinodi oscium ad

miserint.

De cognatione legati . Tit. IX .

C A P. Vnic. O NIA M filios, non tathmnatura ' sed,& adoptio facit,

etiam cognatio Iegalis , quae ex adoptione contrahitur, impedit b matrimonium: inter adoptantem igitur,& adoptatum,& adoptati descendentes, licet adoptio,vel emancipatione , vel alio quouis modo dissoluta fuerit, contrahi nequit matrimonium : quod procedere certum est, etiam inter adoptatum,& Glios naturaIes adoptantis, durante adopti ne , dumque in potestate patris fuerint . sed di inter adoptantem, & uxorem adoptati, &inter adoptatum, & uxorem adoptantis, quamuis disssoluta fuerit adoptio , non solum contrahi non potest, sed dirimitur quoque

iam contractum matrimoni uia .

S. Vnic. Ea quoque cognatio, quae ex sacramento Confirmationis oritur, licet antea ad omnes gradus cxtenderetur P, sicut cognatio, quae per baptismum contrahebatur, ab eodem Concilio Tridentino limitata q iuit,ut sit ta-ttim inter confirmantem, & confirmatum, i, Ilusque patrem,ac matrem, ac pro confirmato profitentem .

C A P. II. Constitutionetia sacri Altisiodoresis CG-cilis, qua Abbas, & monachus filium

ex baptismo, atque commatrem habere pro hibetur,non lotum moribus monasticis aptis sime conuenientem , scd & caeteris Ecclesiae ministris extra claustrao egentibus, qui liberiorem vitae aleam subeunt, utilissimam, ad clericos seculares nostrae dioecesis extenditimus, quos, cuiuscumque status, ac praerogatiuae sint,ne antiquo hoste suggerente, occasione spiritualis cognationis, ad periculosam cum cominatribus conluetudinem ineundam inducantur, sub poena suspensionis ab eo ordine, in quo transgressionis tempore extit rint, nec non aureorum vigintiquinque ad pios usus applicandorum, nisi urgeat necessitas quo casu etiam parentes b filiorum pDirini esse possunt nolumus de Lacro sonte quemquam leuare posse, nec proprio nomi, ne per interpositam pertibnam, nec pro laicis, tanquam procuratores, compatris, aut susceptoris officio fungi. Cui poenae obnoxios esse intclligimus etiam curatos, eorumq. Vic

De eo, qui cognouit consanguineam uxoris sitae, vel sponsae. Tit. X.

C A P. I.

3NCns Tubi committere ἔit:. - intelligitur,qui mulierem ali quam ex iis,quas,aut legibus, aut moribus, ducere prohibetur , uxorem ducit: namque sper quamlibet illicitam matrimonii coniumctionem incestum committi responderut v teresqiurisconsulti. Sed,quoad impedimen- , tum , ac dissolutionem matrimonis , hodie ex sacrosancta Synodo C Tridentina allinitas

ex sornicatione contracta ad eos dumtaxat

restringitur, qui in primo, & secunda gradu

copulantur.

C A P. II. SI filios eo turpitudinis deuenire continis

gat , ut concubinas parcium uxores ducant , praeterquam, quod nullum erit matrimonium, criminis etiam stupri,eos esse reos . e. a. dicimus, utque stupratores, puniri debere . Caueant igitur parochi,ne talibus matrimoniis faueant, aut interesse audeant,alioquin, si crimen hoc ad eorum notitiam peruenisse constiterit, ad annum ab ordinum ministerio suspendantur, ac paroclualis ossicia administratione priuentur.

398쪽

Αcta Tarantasiens Eccles Lib. IV. 37I

De consanguinitate,& affinitate. Tit. XI.

C A P.

est dicendum,natum ad-

uernari canonicam lege, cium N inter consanguineos quaedam

in atrimonia perfici vetat. id enim ubique locorum,tanquareligione dictante, fere a mundi incunabilis obseruatum est, nec quidem repugnante na tura , cuius instinctu quidam pudor humanis mentibus instillatus a videtur, quo parentes cum liberis misceri horrendum facinus se per duxerim, etiam ethnici, tradente Xeno- . .. phonte V, eiusmodi concubitum inuisum dijssiisse, quasi iure naturali: cuius vim etiam in brutorum animalium sensum penetrasse testatur Philosephus siclim inter ipsa reperiam via is in tur, quae cum parentibus nunquam cocunt. N.::..et Expedit quoque haec matrimonia interdici, Κό. i Vt, pluribuS familiis nuptiali vinculo constri- . ctis latius communicetur humana d charitas: quin etiam, cum muliebris sexus imbecillus, conliiij que inops sit, ut uxore ς a virorum iniuriis per cognatos vindicentur, quod fieri posset, si idem i stater, ac maritus esset. e. io. de , Iure igitur ex Concilio g Tridentino, quicu-que intra gradus iure prohibitos sciens ma- tiimoniunt contrahit, si parari debet absque o. r. -dilpensationis,ac multo magis,qui sciens consummauerit: si vero ignorauerit, praemi legitimis denunciationibus, poterit dispinx e sed . . satione iuuari. Quicumque autem parochus matrimoniis, seu potius contuberniis huiusmodi, quae omissis solemnitatibus ab eodem Concilio praescriptis, celebrata sint,intersee- ris impedimentis certior factus,aΩΤ, via de sensum ipsis, ac fauorem, quoquomodo dederit, ad annum iuspendatur ab ordinibus, ac beneficio priuetur.

C A P. II. Consanguinei appellantur, qui sanguine

coniunguntur, ut statresa, & unius pa-ttis semine nati r consanguinitatis enim iura oriuntur b, neque restri, utrum exis i C ..., eadem matre, an ex diuersis, geniti s sint.. a se Alfines sunt viri, atque uxoris cognati,quod

ροῦ - e. semiliae, vel stirpes, vel personae inter se: Iz. . diuisae, per nuptias copulentur, ab

terad earum alterius fines pertingente. M re non ab re, innitatem definimus esse ciuile vinculum ex nuptijs, sponsilibusque dependens: ex nuptias siquidem a finitatis const,. ει, is tuendae cauta φ iunt nuptiae: ex sponsalibus,

quia publicae honestatis iustitiae eg sponsalibus proficiscitur, ut alibi s diximus, sicque

maritus, vel sponsus,cum consanguinea uxoris , vel sponsae contrahere prohibetur: λ si celebratum fuerit matrimonium, locum ii bebit prohibitio usque ad quarium gradum. Caeteri vero mariti consanguinei cum con sanguineis uxoris, nulla lege prohibente, i ste contrahunt. Ideo pater,& filius cum matre, & filia matrimonium g contrahere possunt . Hodie prohibitio coniugalis copulae quartum non excedit ii consanguinitatis gra. dum. Si autem contrahentes inter se distent, alter quarto, alter quinto gradu, pintestatem fecit Gregorius Nonus, ut, abG que dispensatione, iustas possint contrahere nuritas.

potentia coeundi. Tit. XII.

C A P. I V M matrimoni j precipuus mictus sit proles, frigidosa,quin

N C rum b curatio desperata sit,

ad matrimoniis cotrahere no de , iuris manifestissimi est.

Fligidus dicitur, qui non ex genitalia membrorum desectu, sed ex morbo , aut naturali vitio corporis, coeundi facultate destitutus, sterilis, ac generationi ς omnino ineptus est. Verumtamen, si cum frigido contraxerit mulier, sciatque, ipsum eo vitio laborare, ve lintque simul habitare; sus agante canone 4, tanquam seror habeatur, quae, tanqu-- uxor, haberi non Potest.

C A P. I t. MAleficiis nostram Prouinciam abu

dare non sine magna animi molestia accepimus, quorum artim in eo praesertim versari fama est, ut, impedita per incantationes , ac satanicas machinationes corporum legitima commixtione, matrimonia impers et a remaneant. Qua de causa, quoniam o,

seruatum est, hoc maleficii genus adhiberi solitum in ipso actu solenni matrimonii, cum scilicet,sectis denunciationibus,parochus coistam testibus per verba de praesenti contrahetes iungit, non pauca matrimonia clam, ac sine arbitris, celebrari contingit. Quod, cum sacri Concilii a Tridentini decretis, bonisque

motibus aduersetur, ut, quantum cum

mino possiimus i uic pestibro malo Reipublicae perniciosissimo, occurramus, anathemati subiicimus omnes huius criminis reosa quo, nisi a nobis, absolui non possint, praeterquam in mortis articulo. Qui vero extra sacrame talem

e let fi

399쪽

' es de stata

37 a An astasii Ger in ora ij

talem consessionem in huiusmodi maleficio deprehensus fuerit, postquam ab hora prima

usque ad vesperas in seribus metropolitanae Ecclesiae nostis, aperto capite, nuditque pedibus , cum candela in manibus accensa dominico, aut alio sello die, peccati commissmenitentiam egerit, tradatur brachio seculari, meritas sceleris sui poenas daturus: quas tamen, eum declinare posse volumus, si, manifestatis secijs criminis, se nunquam talia postea patraturum, iuramento promiserit.

C A P. III. Coniuges,qui matrimonij consummandi

causa pluries maritalem carnis copula stultra perficere tentavcrint adeo, ut alterum eorum ad eiusmodi congressum minime aptuesse ipsiusmet confessione certum sit, altero separationem petente, separentur, liceatque non habenti coeundi impedimentum cuta alia persena matrimonium contrahere. Sed , si probata impotentia , adhuc simul habitare voluerint,permittantur. Si vero minime constiterit, utrum impedimentum allegatum I gitimum fuerit, nec ne, assignandum erit eis trium a annorum spatium,a die contracti matrimonii computandum, quo,&simul habiture, & de coniugali carnis copula, quantum utriusque interfuerit, commode experiri possint . inio tempore elapso, si sublatum non

fierit impedimentum, & ipsi ut est in caninne tactis Euangeliis cum propinquorum , aut, si propinqui desint, cum bonae famae vicinorum septima manu,iurauerint, se fitquctium carnalium amplexuu experimento una carnem nunquam sectos sui sie ; qui ex ipsis impotens non sterit, ad secundas nuptias libere transire possit. Si autem alter eorum , cui impotentia obi jciatur, se impotentein . negauerit, alter vero contrahentium affirmauerit, ad nostru tribunal de persenae, huiusq. controuersiae statu, cognoscere pertinebit.

C A P. IV. OVinimmo inter eos,qui ex causa matrimonis triennium simul a habitare voluci mi, nec se carnaliter coniunxerint,diuortium fieri vctamus , nisi virum tempore contractus annum egille vigesimum constet. Na, licet aetas nuptialis in viro Iegum b auctoritate anno quartodecimo impleri intelligatur, non tamen sequitur, omnes, qui ad eam aetatem peruenerint, idoneos esse ad consum- lmandum matrimonium, asserente medicoru i

Principe s Galeno, non censeri idoneum ad lgenerationem eum, qui vigesimum primum lannum aetatis non excesserit . Quandocumque igitur mulier marito impotentiam coeu. l

di obi j clat,non separetur ab ipso,nisi ille ma - l

ior sit viginti annis, idque elapse triennio, ut cognosci possit, utrum desectus sit ex aetate, vel ex frigiditate. Si autem laetit minor viginti annis, suspendendum csse diuortiunia dicimus, donec vigesimum primum annum expleuerit, etiam si quinque, aut sex annos simul utrique habitauerint.

De matrimonio contracto con

tra interdictum Ecclesiae.

C A P. Vnicum . iactas denunclationes

quae, nisi nobis aliter videa. s 5 H tur,oimitti non possun0 ma-acitis

dia trimonium absque ulla impe- rei in vers.

dimenti suspicione celebrari, ac consummari cotingat, eoq. persecto obiiciatur consanguinitas, affinitas,cognatio spi. ritualis,aut legalis,vet,quod vir habeat v x rem, vel mulier virum, & id genus alia, quibus matrimonia. etiam consummata, dirimi oportet; si contra interdictum Ecclesiae, vel iudicis contractum esse constiterit; personae contrahentium statim separetur b, maneatq.

separatae, quouique de obiecto impedimento definitive iudicatum sit. S. Vnic.

Sed, quia non desunt , qui specie pietatis,

ac Religionis, impedimenta comminiscuntur, ut matrimonia disturbent, nos prauoruna hominum huiusmodi artes anteuertere satage. res, eos, qui aliquid obiecerint, non audiri C e ai e Iute decernimus, nisi,praestito iuramento,de obiectis promptam d fidem secerint intra duos e, scilicet, menses a die obiecti impedimenti inchoandos, hocque, ut a calumniis matrimo- P l .nia vindicemus , atque adulterandi pericula diuertamus.

Qui filij sint legitimi. Tit. XIV.

CAP. I. Vi nati sunt ex muliere , quae

post adulterium commisiunia, cum habente uxorem, ea de-Ωncta, cum eodem viro ma-- trimoniti contraxit, si constet, , ab eadem adultera machinatam se ille morte deiunctae uxoris, ves eius virum promisisse, sedesuncta uxore sua, ipsam adulteram uxorem ducturum I neque nomine, neque iure, in le- .gitimorum filiorum numero cesseantur, cum, Zethi e tot sacrorum . canonum auctoritate, & rarione narii rati, propter imminens periculum, ut U

400쪽

Αcta Tarantasiens Eccles Lib. IV. 373

dona rima

t t. de eis . c.

aiunt, captandae'mortis alienae, matrim nisi hoc omni prorsus iure improbetur, adeo, ut ijsdem subiaceat poenis, quibus incestae cnuptiae. nter quas poenas pricipua est; quod, si huiusmodi contrahetes praetextu illius matrimonii quod potius colubernium dici po. test sibi inuiceiii aliquid donauerint, id ratum minime sit, neque in utilitatem, aut c5- modum filiorum ex ea copula susceptor uri , conuertatur, sed fisco adiudicatum esse intelligatur, ipsis filijs omnino exclusis, quibus nulla fieri videtur iniuria; cum ex eo crimine

concepti neque*filiorum nomen mereatur. Qii arum conditio adeo misera est, ut, sicut ex iuriscosultorumς magis communi sententia, neque ex testamento, neque ab intestato,

quidquam in bonis parentum, exceptis t alimentis , percipere possunt praesertim si ex damnato coitu suscepti sint) ita ad beneficia promoueri, aut ad ordines ascendere, iuris canonici sanctione prohibeantur g. C A P. II. I Taque,quoniam, praeter doctrinam, generis etiam nobilitate conspicuos esse oportet cos,qui ad dignitates, & canonicatus huius nostrae Ecclenae aspirant, dubitari potest, an illegitimi, quamquam nobilium virorum semine concepti, si ex simplici dispensatione Apostolica ad . dignitates, & canonicatus ascendere permittantur, virtute eiusmodi dispensationis in hac Ecclesia necessario sint admittendi. Et quidem, cum priuilegium

excludendi ignobiles comprehendat omnes extra matrimonium, etia ex clara progenie, procreatos , quia illegitimorum natales incerti sunt, ab Ecclesia rei j ciendi essent, qui ex legitimis nuptijs nati non sint: ses,quamin. uis iuris ratione quilibet ex illegitimo toro, etiam nobilissimo, genitus, nec familiae prae. rogatiuam,nec patrem habere intelligatur, nihilominus, quoniam filij illegitimi nobilisi virorum,& babaudiensi statuto, & huius Prouinciae vetusta consuetudine in nobilium numero habentur, dummodo eoru vitae sple-dor a sanguinis claritate ne discrepesia capitibusque ς familiarum, ut gentiles sui, agnoscantur, nos , si dispensationem in Ecclesijs cathedralibus locum habere, nec stat to, aut consuetudini derogare , certum sit, tales illegitimos ad dignitatis, ac cononicatus nostrae

Ecclesiae

mitti debere, pronun

ciamus. a

Qui matrimonium accusare posis int, vel contra illud testificari. Tit. XV.C A P. I.

coeundi lab F V rantes, non omnibus accusa--ο re permissum,sed a marito t5-

tum, atque uxori, quorum i terest,contractum matrimonium perfici,quin&, prae verecundia tacente uxore, eius consanguineis: si autem consanguinitatis,assinitatis, cognationisve spititualis, aut legalis, aut publicae honestatis iustitiae obijciatur impedimenta, pertinet itidem ad maritum, S ad uxorem de illis in iudicio respondere, deinde ad parentes, hique deficientibus, ad propin.

quiores sanguine, ac tandem ad extraneos, quibus b parentes,ac consanguinei ideo pra ferendi sunt, quiaςde geneologia, consanguineorumq. vinculis, ac gradibus,magis imstructi esse praesumuntur, cum ex vetuitis fi- miliarum monumentis , tum ex maiorum testimonior solent enim seniores per summum otium, nec non de industria, maiorum egresia facinora, res gestas, atque stemmata , liliis,ac nepotibus repraesentare,ut ad auitam gloriam incitati, etiam ascendentium, ac Ia-teralium consanguineorum relationes,atque vincula agnoscant.

C A P. II. ae inuita contraxit, absque dubio ma

trimonium accusare potest, quia, deficinii te consensu contrahendi, nullum esse illud matrimonia tacite declarauit, cuius per. sectio ex mutuo contrahentium consensu, ut diximus a, aestimatur. Quae vero non inuita cum viro coniungi passa est, accusationi b renunciasse tacite videtur, eo, scilicet, per carnalem copulam sponte praestito conseii se, qui in s nuptijs requiritur, qu cmque antea Praestare recusauerat.

C A P. III. AD ulter ij crimen, & pater,& maritus in

iudicium licite deducunt, praesertur u ro maritus patri, si simul accusauerint, ut, qui fauorabiliore, ac maiore animi incetu, accusationem prosecuturus videatur: qua de causa patri concessum suit iure a veteri filiam in adulterio deprehensam occidere,non autem marito, quia plerumque patrum tene-titudo non sinit, eos situlae in proprios liberos, contraque mariti furor, atque impetus est reprimendus. Si autem prior maritus accuset adultera, tempora non cedere patri, c

. Ii est,

1 filium C. a

id extra nee is eat . ad 1 I de adula

SEARCH

MENU NAVIGATION