장음표시 사용
201쪽
lneolumi S ietate eoluerant lavendis ornandisque ad Iaborandum sibi pleriq. censuerunt, plurimiq. ideirco editi Iibri , quibus veI amoeniorum litterarum studia illustrata , vel morum explicata doctrina, vel antiquitatis evoluta monumenta, vel Ecelesiae iura, di Religionis dogmata propugnata , aperto Satis documento probarunt in acerbissimo etiam casu, di suae dignitati , di aliorum utilitati consuluisse. Edidit Iesu ita Cernitorius in sua Bibliotheca Pole- mica , Romae edita an. MDCCXC, multorum Iesultarum nomina, qui sublata etiam sodalitate, in Romana Catho- Iira fide tuenda studium suum omne Posuerunt: quin eadem qua antea in republica litteraria laudς floruerunt Τiraboschius, Robertus, Bettinellius, Peregrinus, Nogbera, lZaccaria, Andresius, Arteaga, Areualus, Cunichius, Μοrcellius, aliiq. non pauci, unde illud planς constare inter hPrudentiores rerum aestimatores vidi, sublato Societatis it Nomine habituque, summum tamen in bonis artibus eXc Itiendis, di in Ecclesiae juribus tuendis studium vigere ad- : huc in multorum animis, neque ullis di ilium temPorum iccasibus extingui penitias potuisse. Georgicit te 4ὶ Cui ego tantum debeo &e. Commentarium hune con laescripsit auctor Romae anno MDCCLXXVI , extincta j m ei Societate ab anna MDCCLXXIII. Nec Latoniarsino lau- ω dator aptior, nec Parthenio argumenxum de quo cum di i
rat contin ere ι dirnus certe, qui tanti viri vitam conscri- aheret, di quem tantus vir laudatorem haberet. Carrara s) At aliquam fortasse mediocritatem &c. Λt quae fuerit . . Parthenii in scribendo elegantia, nitidissima ipsius scripta , declarant, Romanis Typis jam edita, copiosissimeque lau- . data tum a Bernardino Stayo Pontificiarum epistolarum scriptore eeIeberrimo, tu me ab Angelo Fabroni qui Par- ithenii in Rhetorica addiscenda auditor fuerat , eaque de Parthenio vera cum laude spripsit, quae nonnisi do sum- imo in hoc scriptionis genere puctore praedicar i possunt . is Vid. Fabron. vit. Ital. Tom. III. edit. Rom. P. ι
οὶ doctorem institutorem. meum dic. In praeclaro Elem i
202쪽
ῶν eum Poemate, haee de Lammamno Parthenius scri-
DTe quoque, te lenta lueedentem, de musta parantem D Eminus agnoseo oh Ligurum decus' arbiter idam ,, Ausoniae linguae, sub te censore pudendam ,, Barbariem exutus, pulcras accingier artes Et potui sacros paulatim aeeedere sontes M Musarum, tua laus omnis, tua fama seretur ,, Si rapidas vati supremo in funere flammas,, Evasisse rogi dabitur , Iongaevaque nomen Si quod erit nostro huic operi allatura vetustas.
Haec ornate non minus, quam vere de Lagomarsino Parthenius; qui cum lenie inced rem multa parantem La go marsinum dixerit, veram germanainque ipsius Armam, expressit. Nam lentissimo plerumque ille incedebat gradu, non tam corporis obesitate, aut alio naturae vitio, quam rerum , quas animo etiam inambulando, volvebat gravitate I ut ex ipso incessu meditantem vere Sapientem agnosceres ἱ quod ita illi perquam familiare fuit , ut mihi ad eum, dum secum meditaretur accedenti, illud idem evenire soleret , quod de Cotta narravit Tullius , qui hoc Moarto saepe animadvertisse dicebat . . . sese , qui vultum ejuς, cum ei dicendum esset , obtutumque oculorum in cogitanda probe nosset, cum dedita opera quincentibue aliis eam tu ex-bed am venisset , in qua Crur rur, posito lem is , r N irset , cumque eum in cogitationst defixum strist tensisset, statim re-c riste . t Cie. de Orat. Lib. II I, c. v. Georgiur9 7 In portu S. Mariis &e. In Parthenii autographo, Ita
203쪽
re rode pure la famiglia Piuma, nella quale . maritata Fe- Iieina Lagomarsini vivente sorella di Gio: Tomaso Laeo-
Gio: Battistaintavio iti tre Religiosi delia Compasnia di Ges Ludovico in Donna Rosa Lag Cunea Spamuola P. Citolamo delia Cominmarsi Gio: Tommam pagnia di Gesano An- In Maria Felice Nassa Gi eppegelo. Figlia di Giaeomo. Maria Tommasina in Gi
eomo Gaetano Lavagna. in & illud addendum eenseo, Lagomarsinum Puer um adhue, antequam Genuam traduceretur , aliquandiu
Hispali, quae celiberrima Hispaniae urbs est , cSειλα afuisse detentum, ut ipse idem narrat in Adnot. ad Gratiani Libros is seriptis Apha Minis , Lib. v. P. m. 162.
Edidi morentin. mereriso sin ad Pratonio ἐn ειν-M Sem; apiam die. Ex Pratensi Collegio Cleoninio ab ipsius institutore Gieoninio Pratensi
cive , sie nuncupato, cuique praeerant Iesultae, ae magna adolestentium frequentia eelebrabatur, innumeri profecto, quasi ex equo Trojano alumni prodierunt, qui nomen suum Societati dederunt, in eaque di doctrina de pietate florue. Tune. c rea ais Hia certe adnumerandus Lainent ut Rξαι Florentinus , postremus S ietatis Praeses, quem sortuna Soeietatis quidem pereulit, at non omnino prostravit. Illa enim animit aquillitata comite, quae eum delictorum e naeientia eonis
204쪽
iungi non potest, in Hadriani mole vulgo: CarisI S. Missoώθ inelusus biennio fere suit in custodia publica, eratque
ex illa, solemni Pii H. P. O. M. decreto proxime educendus, eum gravissimo eorreptus morbo, Novembri mense, anis
MDCCLXM, diem ibi clausit extremum. Solemni , quo nobiIiores viri solent , P o G. iubente , elatus lanere in Templum S. Ioannis Baptistat, quod ad Florentinos pertianet, ejusdem postea Pontificis jussu, in eaeterorum Praes dum sepulcro, quod in Templo Domus professae, ut aiunt, Societas praepositis paraverat suis, humatus est. At cum ego integro quadriennio , eodem in Collegio Rhetoricam docuerim, plures ibi habui auditores, quorum laetari recor datione debeam, qui vel dignitatibus aucti , veI doctrinaedi pietatis laude floruere , quos inter adnumerandi praeci pue Iacobus Beselius Tiburtinus, Episcopus Brittonoriensis,. prudentia, ae probitate Pio VII. P. O. M. carissimus, . qu dum is For orneliensi Eeclesiae praeesset, suit Episcopata inauguratus, & AIMonrus Muttaismus Cathedralis Ecel si ae Ferrariensia Canon laus, eujus non modo verba ae exempla, sed & plurima ab eo, eam doctissima edita opera , ita illum reddidere percelebrem ut inter strenuissimos C tholieae religionis defensores reeenseri debeat: eos si quidem in omni tum inera , vum prophana doctrina progressus f cit , ut Ionge maior evaserit Magistro suo. Neorgiso 9ὶ In Auirinali S. Andrea Domo die. Mirum est quot homines omni laude eumulatissimos hoc Tyrocinium proti- Ierit , quorum depicta imagines prope innumerabiles , int xioribusque parietibus dispositae , uv oculos varietate oblectabant, sie juniorum animis ad eorum virtutes imitando impellebant. Ga raro Romanum Soeietatis Iesu Tyroeinium a S. Ma seo Boseriis tertio post Ignatium Societatis Praeside inchoavum , tum piorum Prineipum liberalitate amplificatum, xedditibusq. a ctum Tyrones ultra quadraginta , & Rhetorica Audit res etiam alebat, pluribus, iisque probatissimis Saeerdoti hus, ad eos literis ae religiosis moribus imbuendos praepositis. Sanctum NANIS UM ROSTRAM inter primos excepit, qui brevi derem mensium spatio, eadem in Do-
205쪽
men illo auutio, aureus alter Tyro defecit: STANISLAo enim S. AEL IRIS Gout a suceessit, qui pari innoeentiae & sanctitatis Iaude Societatem illustravit. His addendLven. Idisertur Cardinalis Belia minus, tum alii duo praeis stantissimi Cardinales Vortia Pasia oleinur, & Ioann Baptiasta Mois eur, tum Paulur Segueri Senior dictus , quem satis pro meritis Iaudare non possumus, altem. etiam Pau-hur segnori Iunior nuncupatus, Senioris nepos , cujus vitam edidit Ludoritur Antonius Murato iux , di ven. AntoniurBaldinucetur, brevi, ut sperabamus, Sanctorum albo adseri-hendus, si Soeietas stetisset, aliiq. innumeri, qui in ultimas Iaponum, Sinensium, Americanorum Insulas Christianam Fidem invexerunt , vel plurimis exanitatis laboribus , proprioque etiam effuso sanguine mirifice amplificarunt .
Foroliviensi, Benedicto XIV, propter summam rerum scientiam apprime charo , qui in eadem mmo Probationis, pr vecta jam aetate decessit, ann. MDCCLXX. plura retulit in Novo Dictionario Carra At illud praecipue addendum hie eensui, singulari illum, tum in S. Alorium Gongagam, tum in B. Virginem sine ul- Ia pereati labe conceptam pietate, nulli labori pepercisse , ut Causa Canon irationis B. AlorIi , regnante Benedicto XIII. P. M. felici tandem exitu, ut contigit, absolveretur : erat enim Budriolius ejusdem Causae, ut Romae loquuntur, Postulator. Quod vero ad purissimum Dei parae conceptum attinet pro qua Divinae Matris singulari laude semper & ubique Societas Iesu propugnavit) selectissimam Bibliothecam , eollems undique rarissimis libris codicibusque Budriolus instruxerat, in qua quidquid pro Causa, &contra Causam scriptum adhuc evulgatumq. fuerat, facile re perisses . Tres praeterea domssimas disputationes Italice seriplar ediderat Patavinis Typis ann. MDCCLII, quibus B virginis sine ulla labe conceptae cultum a quorumdam Obtreritorum levissimis tricis vindieavit. t V. Stor. Leit. di Ital. T. VII. lib. II, e. II. n. VI. Harum vero praecipua est
206쪽
cua invectum a Fflaneiseo Pepe Iesu ita piissimum morem, deserendi non solum, sed & , praemissis quibusdam precibus, glutiendi chartulas quasdam, quibus verba haee essent inscripta: In Conceptione rua, Virgo, immaculata isti die. defendendum suscepit adversus eos, quibus minus haee pia consuetudo probanda videbatur squam tamen experimento facto gratissimam esse B. Virgini, eurationum ab infestissimis morbis frequentia demonstraveratis vel quod a pi rum sensu in asserendo purissimo virginis conceptu abhorrebant, vel quod, pravo quodam consilio, dum a vera Reis ligione, quam se tueri profitentur, superstitionem secφrne re praedieant , Salubriora quaecumque pietatis incitamenta convellunt , quae doctorum probata assensu, & Ecclesiae numquam reprobata judicio, tolerari saltem, si non commendari debuissent r nihil enim, ubi dς Religione agitur. , periculosius est, quam ea labefactare, quibus hominum pietas nutrita crebrescit; iis vero sublatis, pene tota restinguitur, dum qui evellere so Urania gloriantur , temerari quodam ausu convellunt simul is tritiςum. Facere hoc Ioc non possum, quin humanissimos Iein res, felicissimi cujusdam eventus, qui dum haec seribo mirifica me voluptate eumulavit certiores faciam, quo ad B. Virginis puris imum conceptum tuendum vφnerandumq. ardentiori studio semper incumbant . Insperanti enim mihi contigit, ut dum neglectam quamdam , sordibusq. obsitam seriptorum molem apua infimae sortis familiam evolverem, in scriptum volumen
inciderςm exaratum a Ludovico Andrutio, aliis editis jam operibus de Catholiea Fide egregie merito, quo Deiparae purissimum conceptum tueri sibi proposuerat , statueratq. ilia lud in Iuceni emittere, si diutius vivere contigisset. Tum duo alia reperta volumiua , quibus autographae littera; , omnium totius sere Hispaniae Episcoporum, Academiarum, religiosorum ordinum eontinebantur , quibus Clementem XII. P. M. enixe rogabant, ut solemni ea Cathedra judicio, Deiparae sine ulla labe conceptum assereret , ut de singulari hoc Virginis ornamento, non jam privato sensu pro arbitrio suo judicare quis posset, sed, ut de re Eeel
siae firmissimo judicio definita, nefas gasu d eret cout .
207쪽
tie sentire. Quibus prosecta testimoniis, cum non solum validissimum optimae causae parari PraeSidium agnoscerem, sed novam pro Pontifice cuin ex Caτhedra loquitur, fallere,& selli nescio argumentum, ex unanimi tot Episcoporum consensione arbitrarer, nihil antiquius habui, quam ut de tota re amplissimum Cardinalem Hiaontum G ditium , omni pietatis & doctrinae laude praestantem certiorem face Tem , enixeq. illum rogarem, ut Pro summa in Deiparam , qua praestat pietate, di pro Singulari illa qua me immerentem benevolentia complectitur, SSmo. Ecclesiae Pontifiei PIO VII. consilium quod mihi hac in re capiendum videbatur, eX ponere non gravaretur, ut quando ex Apostolico Tabulario haec olim fuisse deprompta voluitiina dubitari non poterat, remitti Romam illico juberet, justa quadam remuneratione iis, qui ea hactenus retinuerant, proposita I quod cum ille probasset, tum SS. Pontificis adsensu implorato, sie, datis ad me humanissimis, ut solet litteris respondit. Noti ai I' acquisio, o ricupero degl' inte-νerrantissIm; opiginali ambo per intendere la retroburion Earsi ec. II S. Padre ba sentito con molio pJacere Ia ricu-pera de menetionati originali ec. t Roma 2x Aprile tro I. G. να Gerdilia meorgiusse ii Aureos ipsius de Oratore Γbror die. ,De praeclaro hoc Tullii opere benemereri studuit Parthenius ipse , qui cum Romae Rhetoricam doceret, novam hujus operis editionem cum notis Proustii e Soe. Iesu Patavii evulgandam curavit, anno MDCCLXXI, elegantissima ad suos Auditores praemissa Epistola, qua eos ad assiduam horum Librorum lectionem hortatus est. Carrara cim Dominicum Franchinum &e. Dominicus Franchinus Pistonensis, non solum bonarum artium cultor & fautor extitit, sed & in Romana Provincia moderanda summa deae teritate ac prudentia claruit, ut multorum judicio, suprema totius ordinis Praefectura dignissimus haberetur. Is vero, cum munus Procuratotis Generalis ut ajunt, obiret, sublata Societate, Patriae sese restituit, ubi paucis post annis serme octogenarius, e vivis excessit. Franchinii opera factum .praecipue est ut Romam Lagomarsinus, arcesse re
208쪽
ad Franehinum Elegia. Candido PDridum judex manebino meaνum oee. ut intelligi possit elegantissimum hune ser,ptorem, iudieio Franchini Carmina sua subjecisse. Geo
13 Sub nomino GoImariἱ &e. Italiee seriptam Disquisitionem hane, Tarvisti editam finxit Lagomarsinas , cum Arretii, qua in Urbe eo tempore humaniores docebat Litteras, fuerit ab eo exarata atque edita . Delitescere tamen ipse voluit sub fictis illis nominibus di Go ario Popugies
Narauliano, quorum tamen singulae litterae, anagrammatiaco, ut loquuntur ordine collocatae, propria Auctoris nomina contegunt di GDolamo Giuseppo Lagomaprini. De lepidissimo hoc seripto haec habet Carrara in Dictionario suo. U. Lagomanini9 Fu aliora c,' ei pre dimostraro Ia sua paritia nolla lingua Latina pubblia una rapiniti/sima sua critica contνo tin finio maestro di reuola di Clariadopoli. In eo tamen scripto hoc sibi proposuit Lagomarsinus, ut inscitiamae temeritatem eorum carperet, qui verba nonnulla, scribendiq. formas, ut minus Latine, vel etiam barbare. usurpatas reiiciunt, quas tamen Latinissimas, ut sie loquar, esse, ex veterum scriptorum auctoritate probari iacile posset. Imit ri fortasse Lammarsinus voluit egregium illum timmo meo quidem judicio summum in Hetrusci sermonis elegantia scriptorem Danielem Baμιolum S. I. qui sub ficto pariter rimantis Longobardi nomine librum vulgaverat se ii Torto, o iI MνBro deI non si pu - ut eorum castigaret inscitiam, immo arrogantiam, qui quae vel sibi, in Hetruseae linguae studio usuq. non plaeent, vel turpissime ignorant , audacius re-εpuunt , in aliisq. reprehendunt, non secum ipsi reputantes , quam sit arduum opus , immo & a ' prudentiori viro vix tentandum, ut pedo nans ἐn uno, de dissicilioribus t bus judieare audeat, ubi praesertim de vi usuq. verborum cujuseumq. linguae disputandum sit, qua in contentione non ex proprio arbitrio , sed ex Scriptorum auctoritate quorum testimonia, quae sunt innumerabilia, unci obtutu Pervidere, aut memoria sepire non possumus in eontroversia
haec diiudicanda sit ; quo in certamine turpissime ubi
209쪽
videmus non paucos, qui temeritatem incusare suam postea debeant, cum errore detecto , ea repudiasse convincantur, quae vel probanda Omnino fuerant, vel non tam
faeile respuenda. Georgiur9 i J Iacobus Fasciolatus ec. Alura cum Golmarii editus libellus est in fu, ob' egli apri commento letterario eoi celebrae Fasciolati H quale aura dato principio alla riforma ed alia aggiunte deI Calepino, delia qual opera fis auai benemerito iILagoma sint. Carrar. Dizion.) Id profecto vera eum lata.
de seripsere Parthenius atque Carrara, cum ego ipse Lex eon, seu Calepinum,' quem apud se habebat Lagomatsinus viderim, innumeris Pene locis ab ipso emendatum auctumq. ita, ut ex iis tantum quae addiderat Lagomarsinus, par
pene Volumen confici potuisset. Plures etiam vidi Epistolas a Lagomarsino ad Facciolatum, & Faeeiolati ad Lago- marsinum datas i quae quo tandem abierint, prorsus ignoro, Atque haec causa fuit, ut cum in opusculis perrariae editis anno MDCCLXXIX opera ae studio doctissimi viri Antonii Melonii Epistolas quasdam Faeciolati ad Comitem Camillum Silvestrium Rhodiginum datas, atque a doctissimo Canonico Hieronymo Silvestrio adnotationibus auctas legissem , ac Rhodigium postea An. MDCCLXXXIII, ad Coneiones Quadragesimalibus seriis habendas venissem, sapere non potuis quin Epistolarum, quas memoravi, eum eodem doctissimo viro flerem jacturam ; his enim copiosiorem di praestantiorem, quam nunc sit, Collectionem suam facere potuisset. Levia enim non pauca, & Facciolato minime digna, in ea continentur. At cum lautiori apparata ornare nequiverit Hieronymus Collectionem suam, quam illis tantum vulgatis Epistolis, quas ad proavum suum Ca milium Silvestrium Faceiolatus dedisset, iis tantum instrue re serculis convivium potuit quae domi reperta sunt, addita tamen meliori symbola , quam e suo penu protulit Hie ronymus, doctissimis adjunctis adnotationibus, quae, ut ego quidem sentio, majori longe in pretio, quam ipsae a Faceiolato scriptae Epistolar, habendae sunt. Nam ut exem Pli causa pauca proferam, quae ille de Hannibale Albano
Clementis XI Nepote, Patavium e Viennensi Legatione
210쪽
adueniente eum Silvestro ludit, quam levia, Deus bone quam ineptat quam libero homine minime dignat Fis νἱ a
Quid i illa quae de Iesultis ad eumdem comitem Silvesiclum
seripsit , quam inepta pariter, quam inurbana, quam minime cum iis cohaerentia, quae de suo in Societatem amore aestudio, ad Lagomarsinum Seripserat, ut simulato potius ossicio quam ex animi sensu, ea scripsisse suspicari possimus Nam cum de Italica interpretatione Satyrarum Iuvenalis & Persii x Comite Silvestrio consecta, Patavi nisque typis edenda ageretur, negotium dederat Faeciolat
ipsi Patavinus Orthodoxae Fidei Quaesitor Fr. Ambrosi
Limitus ex ordine Min. Conventualium S. Prancisci ut etiam atq. etiam videret , ne ex hae interpretationuhonestas morum quid detrimenti caperet : multa enim sunt in Latinis istorum Poetarum sermonibus, non impia dica solum, sed enormiter turpia. Fidem hoc in negotio obligasse Quaesitori suam satetur Faeeiolatus ad Silvestrum datis litteris, selici ut optabat exitu, si quod jam tentaverat, ex sententia proces isset. II P. Inquirito, me P ba tornato ara Omanda' con caldergia, ed io alio a bo Atto e fatio eiδ, ebe ho stimato proprio , seneta eonsulta, ii Tripode do'Gesu ri . Ma ebo e Lia conorco P momo i Lisottum . Domana Abbo visitaria.... mettera disco so det Attiisimo P. Minoresvs erat is egregius e Dominieana familia Theologus miiugegnorast ae inclinar Ia revisione sopra vi tui . Iudicium P. Limiti pertimescebat Faceiolatus, tum quia severiorem ju- dieem deprehenderat in iis perpendendis, quae ad mores Pertinent, tum quia in re omnium gravissima adhibere ii, consilium Iesultas consueverat, quorum honesti mores it Ii maxime probabantur. Hinc argutiis usus inurbanae reprehensionis Faceiolatus, tum hominis spectatissimi levitatem