장음표시 사용
101쪽
torum: Accedente aut gratia , idipsum, quod ex nerose jusseraι jam sine onere , o libentissime implamus. Quare phrasis illa Augustini , quod aliqui sint sub lage , solum denotat , quod lex
illis dominatur , seu quod reos facit lex non implentes lagem , ut habet Epist. q. tr. 3. in Io ubi dicit: Facti erant homines suu laxeno implendo legem, qui enim exem implet, non est sub lege , sed cum lage: Contra vero aliquos esse sub gratia est illis gratiam dominari, taut per gratiam legem impleant quod innuit S. Doctor libde Grat in lib. r cap. dicens:
Peccatum obis non dominabitur non e
xim si sub lege, sed sub gratiau propterea cum dicatur esse sub lege, qui legem non implet , sequitur, quod huic solum desit gratia adjuvans , efficax , qua legem impleat, non vero sufficiens, qua possit legem implere . Quod ipse lan- senius docuit lib. a. de Grat Christi
cap. 7. dicens, Plurimos , qui ab inia .nditiis earnis se continere non possunt,
vehementer tamen opIare continentiam;
Quare ex an senio isti , qui legem non servant, atqueadeo sunt sub lege, adhuc sunt instructi gratia pra veniente, & solum quaerunt adju
Ad id quod additur, satis super
que loco laudato explicavimus mentem Augustini, nec non Apostoli dicentis, biter occidis, spiritus autem LCificat.
X. Que essiani ad suadendam secundam hujus,in recedentis th s partem, quod scilicet Deus no- his done , quod petit a nobis , dat, quod jubet, adducunt celebre
illud Augustini dictuma Di, Do-
mine , quod jubes o jube quia is
dum remuneras meris nostra , coronas dona tui: Cum enim ex eodem Augustino formula orandi sit regula credendi, si a Deo petimus non solum gratiam sufficientem , seu po: libilitatem bene operandi, sed etiam gratiam efficacem , qua bene Operemur, atque adeo ipsam bonam operationem , sequitur credendum e te, quod non alia nobis detur gratia praecere ficacem, qua Deus donat ipsa mi nam operationem , quam petita nobis is dat, quod jubet sic enim
verum it, quod remunerando merita nostri, coronet dona sua.
Sed contra est primo , quia id ipsum , quod nunc a Deo petimus, videlicet quod de id , quod jubet,
petendum erat in iudaico cedere; quare ex hoc quod nunc petimus, nempe fratiam , qua bene operemur, noti infertur discrimen ullum inter gratiam, quae dabatur in veteri,in illam , quae datur in novo foedere.
Et satum quippe illud Augustini solum docet, quod credere debeamuS, ex dono Dei gratuito nobis obvenire quicquid ab illo postulare mone
Contra secundo, quia rite petimus a Deo praeter gratiam sufficientem, qu i possimus implere praecepta , et iam gratiam efficacem, qua imperata ipsa faciamus, quin ex hoc equatur , quod sola gratia efficax nobis in Christiano cedere conseratur e possunt enim nonnulli hanc petitionem ex socordia negligere in potest Deus hanc petitionem indebito modo factam non exaudire, unde ex hoc quod rite petamus a Deo gratiam emcacem in cedere Christiano, non insertur, ouod sola istha gratia concedatur,
c nunquam detur sola gratia me sus.
102쪽
sufficiens, Unde non semper inis vo foedere Deus nobis donat, quod etit a nobis. Et, ut dicemus in the- vigesima, omnino erronea est idea, quam tradit Quesnellus gratiae, quod scilicet Deus velit a nobis obediri, obediatur , imperet is omnia sant, loquatur tanquam Dominus, omnia sibi submissa sint. Contra tertio, quia quamvis&fm te petatur a Deo gratia efficax ,
ea misericorditer conferatur, non per hoc sequitur , quod Deus conferendo gratiam efficacem donet nobis id, quod jubet, ita ut operatio praecepta, quae a nobis ponitur vi gratiae emcacis , sit Dei merum donum , prout
emellus contendit eum enim in thesi vigesima prima in sequentibus
dicat gratiar operationem imitari mperationem Dei Incarnantis Filium iuui , producentis creaturas ex nihilo mortuos ad vitam revocantis, vult consequenter, quod sicut est merum Dei donum Uni hypostatica, creatio,in mortuorum relurrectio ita si merum Dei donum operatio praecepta . ad quam proinde voluntas humana non cooperetur libere libertate indifferentiae ad meritum requista Sicut non cooperatur liboevoluntas Humanitatis assumptae ad productionem Unionis hypostaticae..
Est autem Catholicum dogma, quod licet Deus sua gratia efficaci faciat
nos facere, ut in tertia thesi explicavirnus, . operetur in nobis velle, perficere, ut habetur ad Phili P. 1. . nihilominus ad hanc Dei operati nem libere voluntas cooperatur libertate indit ferentiar, ideo ea est meritoria, quin desinat essedonum Dei;
etem ira, ut habet Trid sesi. 6 cApri 6. Tanto es Dei erga omnes hominos bonisag,
in eorum elisisse merita, quae sunt ipsius
dona; hinc Augustinus docet, quoldum Deus remunerat merita nostra, coronat dona sua.
Contra quarto , quia etiam dum Deus confert gratiam mere sufficientem ad ponendam operationem praeceptam, dicitur donare suo jubet, quia consercndo gratiam sufficientem confert gratiam, qua ex parte Dei
semper est efficax solum ex socordia nostrae voluntatis ea aliquando est cassa, cinefficac quod denotant verba Apostolici ad Cor. 6.
VideIe, ne in ac-m gratiam Dei recia
piarisu quasi dicat, quod gratia ex
parte Dei nunquam est vacua, sede parte nostra potest in vacuum recipi, ne fructu . Quare licet petamus a Deo, quod de nobis id, quod praecisit , non sequitur quod1olum conferat in Christiano foedere gratiam simpliciter efficacem, videlicet tum ex parte Dei, tum ex parte nostra voluntatis, quandoquis
dem dando gratiam sufficientem donat etiam ex parte sua id , quod praecipit nobis. Contra quinto, quia loquendo de gratia simpliciter uicaci , tunc verirum est, quod Deus illam conserat, quando ita donat, quod praecipit , ut operatio praecepta sit simul donum Dei meritum nostrum, non vero quando id quod praecipitria nobis demeritorie omittitur . Hinc falsum est , quod absolute dicitur in his thesibus, videlicet Deum donare nobis , quod praecipit, quasi ve
ro semper ac praecipit bonam op rationem , conserat iobis gratiam fmpliciter efficacem ex hoc enim sequeretur, quod peccator omittens
contritionem non peccaret, quia cum
denegetur illi gratia simpliciter Cficax, qua contritio ponatur, inser
103쪽
vetur, quod Deus illam non praecupiat unde per omissionem contritionis nullum praeceptum peccator transgrederetur, rideo non peccaret. Praeterquamquod ex alio capite omittens contritionem Praeceptam non peccaret , quia ilicet
deesset illi juxta hanc thesim gratia sufficiens ad illam ponendam, quia hac deficiente in novo ς-dere contritio est impossibilis, te. mo obligatur ad impossibiles, ideo
per omissionem contritionis peccator nunquam peccaret. Contra demum, quia, esto trans.
mitteretur, quod secunda pars hujus thes posset in bono sensu accipi, adhuc integra thesis digna fuisset, quae proscriberetur , quatenus docet, hominibus in veteri foedere relictis propriae infirmitati legem a Deo impolitam esse , ita ut pecca. rent non implendo legem , quam vis illam implere non possent. Sed de hoc Augustini enato recurret sermo in thesi trigesima ad secundum.
SEptima aliis phrasibus idem viis
rus eructat, dum docet, Iudaeis in veteri cedere praeceptam fuisse legis observantiam, quam tamen imis Plere non poterant, quia Deus illos in sua imbecillitate relinquebat, denegando iis gratiam suffcientem: In Christiano autem foedere Christifidelibus conserri gratiam efficacem , vicujus donat, quod petit a nobis. Recurrit tamen idem inconveniens nam si Deus donat non solum auxilium ad ponendum id quod petit,
sed etiam illud ipsum , quod petit
nobis , rite insertur, quod si non ponatur contritio a peccatore, ea non Petatur, nec praecipiatur a Deo, at que adeo peccator illam omittent non peccet, cum nullum praeceptum.
violet. Recurrit etiam, quod Iudail legem non implendo non peccarent, quia in sua imbecillitate relicti care rent viribus ad legem implendam reo quisitis. Neque dici potest, quod pro pter virium imbecillitatem labora rent solum impotentia morali, noti physica ad legem implendam, unde, non excusarentur a culpa. Nam si in sua imbecillitate relinquebantur, it ut gratia sufficienti destituerentur laborabant etiam impotentia physiaca ad implenda praecepta supernatu ralia non enim poterant physice ponere contritionem, aut Dei dilecti nem supernaturalem quae illis praecipiebatur, ut ad justificationem disponeret sine concursu gratiae actua-lic quae tamen iis denegabatur dum erant propriae imbecillitati relicti Praeterquamquod etiam quando Deus praecipit moraliter imposis bilia, oneri petentibus gratiam suam , qua moralis impossibilitas expugnetur ut docet Trid.sess. 6. cap. H. dicens: Deus impossibilia non jubet.
sed jubendo monet, facere quod possis , S petere quod non possis , o ad-
, mat, in possis. Propterea De te fricti frontis peccatores, qui sine magna difficultate non resipiscunt, adorandum invitat, ut gratiam obtineant, qua de facili possint resipisce. re verbis illis Ierem. 3. Frons er iridis facta est tibi, noluisti e lescere;
ergo saltem amia voca me, Pater meisus, dux virginitatis meae tu es . 9are in utroque sedere datur a Deos ciens gratia ad legem implen
104쪽
dam, & peccatoribus ad resipiscendum: quamvis gratia, quae nobis per Christi merita consertur,in per sa-Cramenta nova legis communicatur,
sit longe uberior . Quinimmo sacramenta antiquae legis nullatenus gratiam causabant, ut docet Florentinum , sed solum erant conditiones requisitae, ut Deus ob merita Christi futura gratiam conferret digne suscipientibus, ut notat micus
disp. 9 hac tantum de causa lex antiqua vocatur infirma, 4nutilis ab Apostolo ad Hebr. 8 ubi
dicitur Reprobatio fit praecedentis manis dati propter infirmitatem ejus, minutiatira em Ejus quippe legis sacramenta erant infirma , di egena elementa, ut dicitur ad Galat. 4. Contra Uero sacramenta novae legis ex eodem Florentino gratiam continent, S ipsam
digne suscipientibus conferunt . Et ideo sola lex gratia vivificat , non vero lex antiqua, ut dicitur ad Galat. 3. Ex quo tamen non sequitur, quod in lege antiqua non conferretur gratia sussiciens ad observantiam legis, ad salutem ut advertit Angelicus . . q. 8 ar. 2 ad 4 ubi habet: si amis ex vetus non susceret ad sal ndos homines , tamen aderataIiud auxilium a Deo hominibus simul cum Iege, per quod salvari possent.
Nos non pertinemus ad novum foedus , nisi in quantum a ticipes sumus ipsius novae gratiae quae operatur in nobis id, quod Deus nobis praecipit ut est Hebr. 8. o. in editione
I. Triplex bis error obtruditur, proinis duabus besibas antecedentibus. II. Ostenditur , quod ne defuerit inveteri , ne desit in nose foedere gratia susciens ad egem implendam . III. Hallucinatis ansensi oritur ex eo, quod
non distinguat inter gratias XIeriores, ct isteriores. IV. Retorquetur a ersus eundem ansenium audioritas D. Augit lini, qua
videtur nega se Iudaeis seriam suscia
entem, docens Iam iis esse legem, anis quam paedagogum , a quo perducerentur ad Gratiam. U. Retorquetur pariter eis
jusdem ansensi similitudo dicentis Lito Pete ea, quibus indiges, dum tamen ei linguam praecideret, qua petere post. UL Gratia veteris legis in quo differata gratia egis Euangelieae VII. Hinc triceps hujus besis anguis confoditur. I. TN ac , duabus superi L ribus thesibus idem triplex error variis, ac fucos phrasibus obtruditur; nempe insinuando verbis subdolis, quod expressius in duabus superioribus thesibus docebatur, videlicet , quod in veteri lege nulla fuerit gratia sussiciens quod in nova detur nobis dumtaxat Gratiaessicax; quod ista operetur in bis id, quod nobis Deus praecipit; quibus verbis liberam cooperationem voluntatis callide de medio tollit Quesnelius . Quod tamen apertius docet in vigesima prima, & tribus sequentibus thesibus, in quibus datur idea gratiae Jansentanae. II. In tergeminum hunc Iansentanum aspidem suum trisulcum telum contorsimus in duabus proxime praecedentibus thesibus Ad ulterius illum Dissilia πιν Corale
105쪽
illum conterendum addo hic, negari non posse, quod in veteri foedere Davidi, Salomoni, aliisque qui in primam culpam lethalem prolapsi sunt, collatum suisse a Deo auxilium lassiciens, ne laberentur: eringo etiam in Christiano foedere datur consimile sussiciens auxilium uitis, qui primum peccatum mortale committunt Unde pariter sequitur, quod gratia , quae per Christum conceditur iis, qui bene operantur, non sit gratia necessitans, sed gratia, cui potest voluntas resistere, eo ipso ac potest peccare. X tua ratiocinatione corruunt tres errore ,
qui in hac thesi sub splendidis illis
verbis callide conteguntur. Porro in hac ratiocinatione antecedens dumtaxat demonstrandum
est; duae quippe consequentiae ex illo aperte descendunt. Probatur itaque antecedens, quia ex Augustino lib. de nat. ωgrat. cap. 26. Dcus
non deserit , si non deserintur, Siste semper justeque ivatur & insta addit: Ui non adjuυentur in ipsis itidem canissa est, non in Deo Utrumque autem hoc effatum non subsisteret, si Davidi, Salomoni,' aliis veteris Testamenti gratiam lassicientem Deus
negasset , ne in primum peccatum mortale proruerent ἰ Deus quippe eos desereret, antequam ab eis desereretur ut non adjuvarentur,
causa fuisset in Deo, non in ipss,
qui nullam antea causam dederant, quare gratia auxiliante privarentur: er 'o Praeterea etiam in Iudaeos cadit illud Augustini lib. de natura, gratia cap 67 ui se peccat is eo, quod caveri nullo modo potest atqui ficaruissent Judaei gratia lassicienti ad
portandam victoriam tentationum,
lapsus caveri nullo vido posset
Ergo Iudaei tentationibus succumbentes non peccarent . pertissime autem de sudaeis loquens Augultinus lib. grat. lib. arb. cap. 2. ait, Gratiam repellebant, o in Gisiastum propterea non credebant.
III. Quare inepte nimis loquitur Ian senius lib. . de Grat Christi
cap. 7. dicens, non adfuisse bomimbursu lege iυentibus gratiam sufficiente nse andi legem, et Ilum praeceptum eis jus . In eo autem consistit hallucinatio ansenii, quod non distinguat inter legem , seu gratiam exteriorem gratiam interiorem , qua homines adjuvantur ad legem ervandam Verum quidem it, quod lex molaica non conferebat gratiam susscientem ad non peccandum: sciat nec nobis illam confert nuda lex Euangelica is tam iis , qui erant sub lege seu quibus iniquitas dominabatur , ut e
plicavimus in thesi superiore, in quam iis, qui sunt sub gratia, seu quibus gratia dominaturo adjutorium, quod consertur, non est a nuda lege, quae est gratia exterior, sed ita gratia interna , seu illustratione Spiritus Sancti, quae in lege Mosaica erat remissa non expugnans impotentiam moralem ad servandam legem, ortam ab insultibus concupiscentiae, sed conserens solum sufficientiam physicam ad non peccandum, essentialiter requisitam ad peccatum formale, ad demeritum in lege vero Euangelica ea est i tensor, ac vividior ex meritis Christi . apta expugnare moralem illam impotentiam . Duo isthaec, quae Jansenius non distinguebat, D. August. lib. de Grat. & lib. arb. cap. t . dilucide expressit in haec verba: Gm dicitur , diligamus invicem, ex
106쪽
o' cum dicitur, quia dilem ex Deo
G , gratia est a Sapientia quippe Dei
legem, S misericordiam in lingva portat unde scriptum est in Psalmo Etenim benedictionem dabit , Mi Iegem δε- aii Distinguitur itaque lex seu gratia exterior a gratia , seu ab illustratione,in inspiratione superna Deus tamen, qui legem dedit tam Mosaicam, quam Euangelicam , misericordiam in lingua portans, in utraque lege gratiam confert sussicientem, ut servari possit, quamvis valde uberem in lege gratia iis , qui sunt sub gratia , prae illic, qui in lege Mosaica erant sub lege. In eo autem sensu dicitur gratia conserri in novo sedere , seu in lege gratiae,
non vero in sedere veteri, seu in lege Mosaica , quatenus in lege gratiae Sacramenta tanquam actiones Chri- sum principaliter operantis continent, causant gratiam, si rite su- iscipiantur contra vero in lege Mo- saica Sacramenta, utpote infirma, si egena clementa it loquitur Apostolus ad Gai 4. ad summum erant On- ditiones, quibus positis ex liberali divina promissione gratia conferebatur
E. g. Baptismus tanquam operatio Christit principaliter baptiZantis. causa gratiam , quam Christus, ejusque operatio in se continent: At
circumcisio non erat operatio assumpta a Christo D ideo solum erat conditio 1 Deo requisita , ut gratia conferretur infanti qui circumcidebatur ἀ- IV. Opponit Ian senius illud Augustini serm s 3 de Verb Apost cap.
a Legem Iudaeis datam eue , ut agnita propria argiitudine, ratione CU-jus facile labcbantur, Meaeicus , idest
gratia adjuvaη quaereretur. Ergo eX Augustino gratia adjuvans M incax
solum datur in lege Euangelica in
lege vero Mosaica nulla dabatur gratii alioquin non esset ratio cur medicus quaereretur in lege gratiae. Pr
pterea idem S. Doctor qu ues super Exodum dicit, datam fuisse Judaeis
legem, in de sua infirmitate, ac pecca-ιis per Iegem convincerentur, ut lexfieret
illis aedagogus, is quo perducerentur ad
gratiam , quae est in fide Iesu Christi. Et similiter Conci 27 in psalm II 6.
Ad bo data est lex , ut te de magno parvulum Dueret, ut te ad faetendam legem vires de tuo non babere monstraret, ac sic
opis indigens, ct egenus ad griatiam confugeres , reclamares, Miserere mei Domine . Et in ps ri8. similiter addit: Ut iam corde bumiliato discas clamare rInfelix homo, quis me Iiberabit de corpore mortis bujus e Respondeo, adversus eundem Ian- senium facile argumentum retorqueri Nam si data est lex Iudaeis, ut cognita propria imbecillitate ad medicum confugerent, hoc est ad gratiam adjuvantem qua possent legem implere , manifeste sequitur , quod dederit eis Deus gratiam sufficientem, ut possent orare, tetere gratiam immediate adjuvantem ad serenda onera legio non secus ac in lege Euangelica, quando quis ob habitum vitiosum acquisitum experitur moralem impotentiam ad abstinendum a culpis, non caret auxilio gratia susscientis , qua possit petere a Deo auxilium validum ad expugnandam illam disticultatem ortam a pravis habitibus, prout docuit rident. sess. 6. cap Ii ubi dixit Deus impos, sibilia non ebet , sed ji bendo monet, faccre quod possis is petere Dia non m s sis, S adjuvat ut possis Aliter nisi de sicili possemus orare,in petere auxilium , quo de facili deinde posse
107쪽
mas legem implere , non esset verum, quod statim Tridentinum subdit: Cujus mandata grata non sunt cujusjugumsuais est , ct onus eis. Praeterquamquod ex hoc ipso, quod Deus desideria , ac preces contulerit Iudaeis pro obtinendo auxilio ad serenda mnera legis necessario , rite insertur,
quod hujusmodi auxilium illis communiter non denegarit. Ut quid Gnim eos excitaret ad desiderandum,
postulandum id , quod in eo statu nullatenus possent impetrare λV. Confirmatur retorquendos militudinem , quam Iansenius adhibet lib. . de gratia Christi cap. s. ad ostendendum, quod in udaico foedere non solum deesset gratia sussiciens ad implendam legem, sed etiam gratia sufficiens ad petendum a Deo hujusmodi auxilium lassiciens , ac necessarium ad serenda onera legis; sic ipse loquitur Siquis ectis alicui dice rei, o suscis implere quodjubeo, ora pro gratia, qua sufficias Mutius essse profect) vrederetur , si jam ei potestarem , qua sufficeret, donaυisset. Censet enim I prensis, quod habens potestatem petendi lassicientiam, pariter haberet ipsam immediatam sussicientiam ad implendum, quod jubetur is A sic retorquendo telum insurgo: Si quis verbis alicui diceret Quia non sussicis implere quod jubeo , ra pro gratia, qua sussiciac stultus prosecto foret is tyrannide imbutus, si linguam illi praecideret,in potestatem orandi denegaret. Idemque dicendum esset de Deo, si denegasset Judaeis auxilium sussiciens ad implendam legem, ais dixisset . Quia non sussicitis implere uod jubeo orate pro gratia , qua sussciatis; deinde gratiam ad orandum lassicientem, & necessariam pariter dene
gasset. Quod citra blasphemiam duci non potest de Numine clementis
Directe ad argumentum Iansenti
dicendum , vere ludaeis legem gravem fuisse impositam, ut quaererent Medicum , c ut lex ipsa fieret eis Paedagogus, a quo ad gratiam, quae est in fide Christim perducerentur. Quamvis autem lex illa esset gravis, non deerat tamen illis gratia sussiciens , qua possent illam servare in multo minus deerat gratia lassiciens, qua possent orare , c petere a Deo auxilia uberiora , quibus citra dissis cultatem possent legi obtemperare. Quoniam vero deerat illis gratia illa uberior, quae datur in lege Euangelica per merita Christi D. qui venit, ut vitam , seu gratiam habeamus is abundantius habeamus idcirco promissione bonorum temporalium , comminatione similium poenarum saepe a Deo ad legem se vandam excitabantur, ac proinde se pecillam servabant, & ad Deum peccatores revertebantur , ducti amore mercenario , timore servilia qui tamen adhuc erat salutaris, nec poterat poni ne gratia lassicienti superna , ut conflat ex proscriptione thesis decimaequartae saeta ab Alex. III quae dicit Nimoreebennae non est
supernaturalis potest siquidem etiam timor poenarum temporalium esse supernaturalis, si tanae istae lintne superno cognoscantur inlligende a Deo vindice propter nostra delicta . Ex hoc autem timore servili gradum d inde faciebant ad amorem Dei filialem timor enim pena passim inducit ad Charitatem a Spiritura insulam, propriam filiorum Dei. Et in hoc sensu accipiendum est , quod in argumento dicitur exaugustino, vi-
108쪽
deliret Iegem aegrotis Iudaeis datam,
in quaererent medicum in esset illis Paedagogus, a quo perducerentur ad gratiam quatenus extimore illo fervili penae , quo passim ducebantur , possent implorare medicum, seu gratiam adjuvantem, & ssicie
duci ad spiritum dilectionis proprium novi Testamenti juxta illud Apostoli ad Rom. 8. Non enim acceptis DLrhμm servitutis iterum in timore, sed accepsis spiritum adoptionis filiorum , in quo
VI. Ex quibus omnibus colligitur primo, gratiam novi Testamenti in duobus disterre a gratia veteris Testamenti . Primo quia gratia in lege Euangelica consertur per merit Passionis Domini amuenter jurata illud Apostoli ad Rom. s. barinas Dei adfusa es in cordibus nostris per Spiritum Sanctum , qui datus est nobis ; propterea de facili possumus expugnare difficultatem , imp tentiam moralem ad legem implendam , ortam e concupiscentia Diraeni , saltem si orationi hus illam
impetremus qua de causa dicitur I. Thessal. s. sine istermissione orare , Lucae I 8. Oportet semper orare certis-
ma ouippe nobis inest securitas obtinendi quod petimus Sponsor enim est ipse fidelissimus Dominus , qui
fic alloquitur arci II. Dico vobis,
Mn.nia quaecunqite orantes petitis, credi
re, quia accipietis, o eveniem vobis ;Etenim cum in novo Testamento Deus homines velut filios habeat, non ut crvos, sicut habebat homines in lege veteri juxta illud Apostoli ad Gal. 4. Iam non est servus, sed filius, quod si filius, ct haeres per Dcum; idcirco facillimas praebet aures nostris petitionibusu quod ipse
L Ominus, ut nos ad orandum im
pelleret, arguendo a Patre terreno. improbo , ad coelestem , clementissimum , dixit Lucae . Si vos, cum sitis mari , nostis bosa aeta re filiis estris , quanto magis Pater vester de caelo dabis spiritumis umis rentibus sepSecundo differt gratia nova legis a gratia veteris legis, quia suppontaea lege perterrefaciente, tunc ut plurimum homines sub auxiliis gratiae ad observantiam praeceptorum induincebantur solum timoreb in nova autem lege nunc inducuntur saepe homines etiam amore ac timore filiali. Quod innuunt verba laudata Α-postoli ad Rom. 8. Non accepsis spiaritum semirutis iterum in timore , sed
spiritum filiorum Dei docuit u-gustinusinu. Is super Deuteron dicens: Homo potest facere opus legis per charitatem justitiae, quod non potes perrimorem σης Lyae baritas gratia est novi Testamenti quamvis enim timor servilis , si procedat ex motivo lumine fidei attacto , sit supernaturalis , indigeat auxiliis gratiae , ut dicemus in thesi o. nihilominus spiritus hujus timoris , qui in veteri lege habebatur, non est adeo essicax
ad inducendam observantiam mandatorum , sicut est efficax amor iislialis, ad quem de se inducit gratia, utpote uberio , novae legis is in hoc sensu dicit Augustinus, quod non possit homo opus justitiae facere per
timorem poenae, quod potest facere per Charitatem , quae est gratia novi testamenti. Quibus adde, quod multo minus poterant Iudaei legem implere, si solum ducebantur timore semvili late dicto, seu timore mundano,
qui, ut habet D Th. 2.2. q. Is a.4 est
peccaminosus, eo quod ita quis legem servet, ob timorem pςnae, ut Dioiligo b Coral
109쪽
hae cacumscripta lex non impler tur. Similiter Augustinus in Epist. ad Gal. . ubi dixerat, quod Iudaei ducebantur timore servili, addite Leo quaedam opera egis implebaης, quae in Sacramentis sunt ilia ery, quae ad
onos mores per inem, im ere non poteran Non enim implet a uisi charia sive dicatur, quod ea impleat charitas, seu spiritus amoris, 'uidem de facili, is lacriter sive dicatur, quod ea impleat charitas late sumpta pro amore supernaturalicujuscunque honestatis, ut explicat Vas p. a. cap. .in idem S. Docior loquens de gratia novi estamenti dicit lib. de fide, operibus
c. Ab ocreatu graviore Lberat gra
ria Spiritus Sancti per Christum , καdissilis rearitate in cordibus nostris, δε- nut justitiae dilectionem, qua immodera ris concupisceηtiae superetur. Et in psal. 9o habet. Data est illi is ad limo
rem , non ad amorem ut autem timor
conυeriatur ad amorem, oecisus est justus, ac venit Spiritus Sanctus in planitudine amoris , non in poena timoris . Quare
auxilia gratiae in novo testamento pertinent ad charitatem potius, ad amorem justitiae , quam ad timorem Secus vero auxilia gratiae veteris legis Quia tamen ex antiqua terrens erat introduetoria ad legem novam charitatis , ideo cultores illius,in quicumque ex puro timore t Iem servant, ab Augustino dici solent alieni a gratia, quatenus sunt alieni ab illa speciali gratia amoris , quae est propria novi Testamentio qua antonomastice venit nomine Gratiae. Praeterquam- quod, ut annotavimus in thesi antecedenti lex antiqua ratione sui, sicut non justificabat, ita nec vires praebebat ad servanda praecepta; Tom. II. P. IV.
trumque tamen tunc habebatur deia
pendenter a lege gratiae, seu per fidem in Christum venturum, qui est Auctor,in pelagus omnium gratia
VII Colligitur etiam ex dictis lat. sitas hujus thesis , duarum pra cedentium , tum in eo , quod uinponitur caruisse scilicet Iudaeos gratia sufficienti ad legem implendam tum in eo, quod implicit/ asseritur. videlicet in nova lege nullam conferri gratiam lassicientem, sed quamcumque esse essicacem tum demum in eo quod subdolis verbis exprimitur , videlicet, quod gratia essicax
in lege nova non sit talis , ut re quirat liberum consensum voluntatis, ut proinde non operetur in bis Deus quod praecipit independenter a nostra libera cooperatione, R-tione cujus potest esse verum in utinam non itissime accideret,quod Deus conferat suam gratiam suffici. entem ad obtemperandum ,- -- peret, non tamen per gratiam illam operetur in nobis id , quod nobis
praecipit, e contranitentia , quam voluntas exercet vocationi, & Gra
foedus Christianum pertinere, qui novi testamenti gratiam participant, idest essicacem, quae quicquid Deus nobis praecipit, in nobis operatur eos vero, qui grati essicaci destituuntur, quae scilicet non operatur quicquid nobis Deus praecipit, pertinere ad foedus antiquum , seu Iu- Diqilias by Orale
110쪽
yudaicum, in quo Deus legis observantiam exigebat, relinquendo illos in sua aegritudine ' impotentia; atque adeo in novo hoc Christiano
foedere peccatores essicacis gratia exinpertes, qua V. g. contritionem praeceptam de facto ponant, destitui pariter gratia sussicienti ad ponendam, si velint, praeceptam contritionem; atque adeo laborare omnimoda impotentia ad obtemperandum. Quod si verum haberet, proculdubio non
peccarent, ut diximus, Contritionem
omittendo fatue illis contritio praeciperetur, scillam ponere neutiis quam possent. Hinc Doctor Angeis licus in cap. I. Epist. I. ad Cor e ponens verba illaci Fidelis Deus, per quem Oeati estis in societatem Filii e , s , addit videtur esse fidelis Deus, si nos vocare ad societatem FG Iii, oenobis denegaret, quaηtum in ipso est, ea per quae ad eum deυenire possis
contumeliam saceret, tac lata ta postoli verba essent deridenda.
PROPOSITIO IRGratia Christi est gratia suprema, sine qua confiteri Christum nunquam possumus ,
I. Gratiam suesnelius ali esse Iibertatis a nece at interemptisam a mentem ansensi puramis ad merisum, ac demeritum satis esse libertatem is co
mus', unde Iosue dicitur: Non te dese ιυπ- μαδει misenium, ut ansemusrum , neque derelinquam . Negari ita Θς -- II Cum praedeternu que non potest , quod in utroque i OUcUum admittitur a Praedeia foedere peccatori contritionem prae missioribus poteruia ad dissensum aceptam omittenti detur a Deo gra twso; secus vero cumgratra Panistia lassiciens ad obtemperandum I Procrea quηtas ipsa se ita ut dicatur, Deum per summam cto minui sub praedeter natione: non injuriam proterere ,- conculcare, gratia medicinam V bra-
qui transgreditur praecepta, qua vi ' μ ibin' κης - α-rsa
gratiae cestatae implere otes, non Praederer nantium VI Pr ramen adimplet Quod innuit Apo- ας ς ηomes enim in opere bonesto, ac stolus dicens ad Hebr. 1o gravissi '--m'rtatem indiferentiae,ma mereri supplicia eum, qui spiri Possemam de medio tollunt. UILiui gratiae contumeliam fecerit. Quod 1 gratia lassiciens non conferretur peccatori contritionem praeceptam culpabiliter omittenti, nulli unquam gratiae fieret contumelia non quidem gratiae essicaci, ut patet quia sub ilia obtemperatur; neque sufficient , quia ea non obtemperantibus denegatur; unde nemo Gratiae Uentanae aereses in hac ibo ed
I. c Uid in hac hesi , necnon in proxime sequentibus, Auctor contendat is gratiam Christi ad supremum , quod excogitari potest , lolium evehere in ipsinet omnipotentiae quodammodo aequipa