장음표시 사용
131쪽
dumtaxat , non vero inefficaciam, sequitur, quod culpa, anessicacia gratiae uni creaturae tribuatur , quae licet gratiae illi culpabiliter est, in vacuum illam recipiendo, adhuc tenetur rependere Deo grates ob infens beneficium sibi Alatum per colationem gratia sussicientis ex intentione, quod per illam a nobis ponatur bona operatio Ad eum moduiri
quo ut exemplificat Hugo de S.
Victore existens in fovea grates debet offerenti manum , ut ex ea possit extrahi quamvis ille ob desidiam nolit manum oblatam apprehendere, ut extrahatur. Et quamvis majus beneficium conferret Deus peccatori, si vice gratiae, quam praevidit inefficacem,conserret aliam efficacem, non per hoc poterit ille juste conqueri, aut in excusationem sua culpae adducere desectum gratiae essicacis,quam diximus necessariam , ut habeatur bona operatio ; Etenim ea non est nece Taria , ut hona operatio possit poni : Nec Deus ex munere causae primae tenetur semper creaturae Coninserre gratiam praevisam essicacem; aliter non posset peccatum permittere , nec posset condere creaturas liberas ad peccandum unde nec posset erga istas exercere sua attributa misericordiae, justitiae, liberalitatis, alia id genus . in Augustinus lib. II de Genesi ad lit cap. q. inquirens, Cur Adamum Deus non praeis servaverit a culpa conserendo ei gratiam emcacem respondet: Posset plane C. ergo noη fecisa quia noluit: Cur nolueris, pene i mn est . Quae mmnia fultus in tertia thesi eXplicavi.
quod jubetur. IoyANA CEPHALAEOS IS
UNdecima pari formiter errat eis hementer , dum similiter docet, gratiam esse dumtaxat voluntatem Omnipotentis Dei jubentis: facientis, quod jubet; quasi vero nulla alia agnoscatur gratia in natura lapsa praeter essicacem, quae semper conjungitur in corde hominum cum actibus supernis liberis a Deo imperatis; ut proinde horum actuum missio non sit tribuenda socordiae voluntatis, sed defectui gratiae, atque adeo ipsi Deo nolenti gratiam , ac vires requisitas conferre ad obtemperandum, non homini, qui ad impossibile obligari non potest, prout a Tridentino definitum est ses . . can. i8. Quomodo enim dici posset I. Io. s. Mandata ejus graυia non sunt Matth. II. Pugum meums is est, Soras meum leve os peccatori contritionem praeciperet, nec gratiam, seu
vires requisitas ad illam ponendam ullatenus conserret Quomodo peccantibus exprobrare posset Deus illud Isaiae s. sui est, quod debui Hira ineae meaefacere oe non feci Anquod expectaυi, ut faceret uvas, refecit labruscat Certe qui vineam non irrigat, ita ut valeat uvam producere, nonnisi fatue dicitur ab ea uvam expectare debuerat ergo Deus non solum vineam sepire, ac electam plantare aedificando turrim in medio eis jus,' torcular in ea extruere, sed etiam vi lassicientis auxilii illam irrigare, ut uvae desectus ponet vineae a1cribi, unde Dominus jure conque
132쪽
scas, & comminationibus illis insectari Auferam sepem ejus, meri in
direptionem diruam maceriam ejus , Seris in conculcationem , ct oxam eam desertam non putabiis , et mn fodietur, et ascendent vepres, Sisinae, nubibus mandabo, ne pluian super eam
objectatur passim a Iansenti AD
sectis non percipientibus vim gratiae essicacis, ciui scientis, quod si Deo ascribenda esset culpa peccatoris
mittentis contritionem praeceptam,
per hoc quod non contulerit illi gratiam sui scientem necessariam ad illam ponendam, pariter ejusdem peceatoris culpa ascribenda esset Deo, per hoc quod illi non conserati prout potest gratiam emcacem , quae etiam necessaria est adponendam contritionem praeceptam , quod ramen nemo dixerit . Sed pueriliter hallucinantur. Siquidem gratia sussiciens necessaria est, ut possit poni contritio gratia vero emax non est necessaria, ut contritio poni possit , sed solum ut ea ponatur. Ad eum modum quo in homine potentia visiva, facultas aperiendi oculos, requiruntur, ut possit videres; visio vero non requiritur, ut possit videre, sed ut sit videns . Et ratio a priori est quia gratia essicax juxta varias Scho Iasticorum opiniones, de quibus non disputo , vel trahit, vel involvit ipsam bona m operationem, non se cus ac denominatio videntis involvit ipsam visionem is ideo scutomnino necessaria est viso, ut oci Ius sit videns . non vero ut possit videres ita ne est ri est gratia Lficax , ut voluntas bene operetur, non vero ut possit bene operari. Proptcrea ficut Deo ascriberetur
quod homo non videat, si denegaret illi potentiam visuam, & sacestatem ad aperiendos oculos, aut si non esset paratus concurrere ad visonem , quoties oculi libere aperiuntur contra vero homini ascribi itur quod non videat, si iis positis nolit oculos aperire est prortus Deo ascriberetur , quod a peccatore non ponatur contritio praecepta , si illi denegaret gratiam sussicientem, non esset paratus cum illa concurrere ad contritionem , quandocunque libere vellet ea uti peccator ad
obtemperandum e contra vero peccatori ascribendum, quod non conteratur , si nolit libere gratia sufficienti sibi collata uti ad contriti nem ponendam : Quare universim illud est alicui imputabile, quod est ei liberum hinc cum non ut liberum homini videre, si caret potentia visiva sit autem liberum, si habens potentiam visivam nolit oculos aperire ivlairco in hoc secundo casu est illi imputabile, quod non videar, non vero in primo in emdem modo, quia non est libera peccatori contritio, si careat gratia Dficienti, sit autem ei liberum dolere, si instructus gratia sufficienti nolit ea uti ad ponendam contritiois nem , idcirco in hoc secundo casa imputatur peccatori contritionis omissio, non vero in pri in . Idemisque dicas in sententia Praedeterminantium , qui communissime nunc docent, praemotionem physicam non spectare ad actum primum, sed adactum secundum & ideo peccatori est imputabile, quod non consenistia , quia quamvis ei dest praemotio, non deest tamen integra pote tia ad consentiendum Adde demum, in eo Nam erra
re thesim istam, quod asserat, gratiam Dissilia πιν Orale
133쪽
tiam esse Dei omnipotentis voluntatem cum tamen re vera non sit
Divina voluntas, sed effectus divinae voluntatis animae intrinsecus liquidem gratia habitualis ex Tridentino sess. 6. an. II in cordibus nostris per Spiritum Sanctum diffunditur atque illis inhaeret gratia vero actualis, cum consistat in supernis illustrationibus, inspirationibus, quae sunt acius vitales, pariter intrinseca nobis este debet unde neutra est Dei inmnipotentis voluntas.
quocunque loco effectus indubitabilis sequitur voluntatem Dei . uesiel Marc. a.
Iaboraremus, ct oraremus ad salutem os sequendam.
II. Fialsa eris permiscent HeIer Eoae ad decipiendum , dum docent , in manu Dei esse salutem ominum. III. Dupliciter potes Deus velis salutem hominum, videlicet olitisne sol;imescaci quianium est ex se is Misisne escae simpliciter . IV. Pansentani Giscent , Deum nullatenus velle Salatem Feproborum. V. Multipliciter explicant, quod doce Apostolos , Deum frilicet velle omnes omines salυos feri . ULGIυinus doce faemi Omnes homines non
pro singulis generum , sed pro generibus Iingulorum . VII. D. Augustinus is D. Prosper porte docem Dς- velle sa
tem omnium omnino bominum . VIII. Damnatur Pansenius , qui docet id Iapere Semipelagianismum. IX. Videtur in praesenti proυidentia Deus praedesinire omnes nostros actus sa- Iutares in particul ut si b circi vallanitis temporis , ac loci. X. Non tamen juxta
octorem in hac thesi tendere , ut palam faciat hominibus ubinam absconditus nostrae salutis thesaurus deprehendi possit, adhoaut proni ad Deum recurramus, diacentes cum Psalmista sal. o. Inmani us tui, sortes meae At subdole .. non obscure ad oscitantiam incitamur , dum in ea asseritur , in- fallibilem nostiae saluti erfectum mnice a Divina voluntate pendere, ita ut illi dumtaxat salventur induis bitabiliter, quorum Deus vult salutem. Hinc implicite in hac thelidicitur, quod relate ad eos, qui nota salvantur, nullam Deu habeat voluntatem illos salvandi , ne inesticacem quidem in solum ex parte sua emcacem Unde fieret, quod Reprobi salutem non consequantur , ex eo quod nullatenus Deus velit illos salvare non ex desectu propriae voluntatis nolentis gratiar auxiliis cooperari. Quod verbis luculentioribus insta Quesnellus exprimit tum in thesi vigesima prima,&tribus sequentibus, ubi docet graistiae operationem imitari operationein Dei Incarnantis Filium suum, pro ducentis creaturas ex nihilo, &sanantis corpora tum in trigesima, quae habet; mui, quod cus. Diqitia ' Corale
134쪽
more , o remore salutem estram peramini; si nullatenus ad salutem conserrent nostrae operationes, sed salus unice M indubitabiliter conserenda esset ad arbitrium Divinae voluntatis non secus ac ad arbitrium Divinae voluntatis, huic potius, quam alteri Humanitati ni hypostatica collata est, quin ullatenus ad illius unionis productionem liberum Humanitatis a Gmptae arbitrium influxerit. Frustra pariter Divinum adjutorium imploraremus verbis illis Psal. 26. Adjutor meus est , ne crelinquas me, si Deus non praeberet O-Pem conantibus, laborantibus ad salutem consequendam sed illam ad arbitrium conferret indubitabiliter
nulla expectata voluntatis creatae mpera, ac sedulitate , ne a recto tr mite exorbitet Frustra demum . Petr. I. diceretur Fratres , magis
. magis , in per bona opera cenam eis fram vocationem, melectionem faciatis,
si certus, & indubitabilis salutis es-
sectus uniceὲ a Divina voluntate pr manaret, quaeritiando vult animam salvare , quocunque tempore , qu
cunque loco id velit , salvat infalli-bilirer II. Qua in re falsis vera permiscentur, ut falsitas occultetur, juxta solemnem Heterodoxorum morem, ut
possint de facili incautis insidiario misparari, quod notavit August. lib. a. Quaest Euang. c. o. dicens: Nisa satis doctris est , quae non falsis vera intermiscear. Etenim quod indubitabiliter salutem assequantur, etiam per proprias operationes liberas, &ritorias, quotquot Deus efficaciter salvare desiderat, nemo est qui am
bigat. Competit quippe Divino dominio in creaturas liberas, qua liberas, Omnipotentissima potestas, ut loquitur Augustinus, inclinandorum quolibet cordiam, atque adeo potest ineluctabiliter Deus conserendo auxilium praevisum efficax obtinere qualibet voluntate creata consensum liberum in salutarem, sic conferre illi gloriam ut coronam : Et huc referri possunt verba illa Mardochaei, quae habentur Estheris 3.
Domine Deus omnipotens in ditione tua
cuncta sunt posita, o non est qui possit
resistere tuae voluntati, si deor eris saltivare Israel: At in eo Catholici hJansentanis discrepant, quod illi doceant, Deum omnium omnino sa- Iutem velle, etiam Reproborum, conserendo ad hunc finem illis gratiam susscientem , qua possint illam pro libito consequi per operationes meritorias, qui tamen relate ad Reprobos essectus salutis a Deo intentae proveniat, idque ex culpa dumtaxat ipsorum reproborum et ansentani ex opposito docent, Deum nuI- latenus voluisse salutem reproborum , itemque negant, ac pernegant, On-
ferri illis auxilium sufficiens ad salutem putantes, quod si Deus e
rum salutem vere, ac sincero animo
voluisset, gratiam illis contulisset efficacem irresistibilem is omnipotentem, qua posita indubitabilisi
queretur effectus, nempe salvatio reproborum prae intenta. Isthaec falsiitas illi veritati Catholicae in hac thesi non incallide permiscetur. III. deam infringendam duplex in Deo distinguenda est voluntas salvandi hominec Altera efficax dumtaxat quantum est ex parte sua , itare nihil deneget voluntati reatae necessarium ut salutem adipisc tur; Diyitiae by Orale
135쪽
tur & in hoc sensu Apostolus r. ad
Tim. a. dici r Deus omnes omines et Ii salvos fieri, o ad agnisionem e. ritatis exires addens, quod in hunc finem Christus D. Mediator Dei, hominum dedit redemptisaeem semetipsum pro omnibus . Altera vero est voluntas salvandi homines efficax simpliciter, qua ponatur non solum quod se tenet ex parte Dei, videlicet auxilium
sufficiens, sed etiam, quod se tenet
ex parte creaturae, videlicet bona operatio salutaris , qua auxilium a Deo collatum reddatur efficax ex electio. ne libera voluntatis. Quoties autem Deus vult hoc secundo modo homines salvares, tune conseri auxilium
praevisum efficax, finiendo bonam perationem in sic indubitabiliter sequitur effectus Divinae voluntatis, atque adeo animae salus quod si non dignatur hoc pacto salutem hominum praedefinire, sed solum juxta primam viam vult homines salvos fieri, ut de facto vuli relata ad reprobos lune
tenetur dumtaxat gratiam sufficientem conserres, qua post quantum est ex parte Dei salus indubitabiliter sequeretur, nisi culpabiliter voluntas creata res steret gratiae, ejusque operationem impediret. IU Calvinus ' cum eo Ians
niani , ut suum errorem tueantur,
quod scilicet non possit Deus aliter in natura lapsa velle salutem hominum, quam conferendo gratiam efficacem eversivam libertatis a neces-
state, qua posita indubitanter sequatur salus a Deo voliti audacterIer- negant Deum ullatenus velle salutem reproborum ' ad textum Α-postoli laudatum, ubi dicitur, Deus velle omnes homines salvos fieri, multiplicem adhibent elusionem. Primo quidem dicunt, mum vel-
te omnes salvos fieri , quatenus neismo salvatur, nisi quem Deus salvare voluerit. In quo sensu a ad Cor.
Is dicitur Sicut in Adam omnes m riuntur, ita mi Cisso maes mi cabuntur, quatenus nemo vivificatur
nisi per Cnristum & simili locati
ne dicitur Io. r. cui illuminat omnem
hominem venientem n hune mundum,
quatenus nemo illuminatur, nisi per Christum: Cui explicationi videtur favere Augustinus lib. . contra Iuolianum cap. 8 ubi habet : Sic ergo debet intelligi, quia dictum est: omnes homines ult samos fieri. Gemadmodum intelligis., quia dictum ess Per unius justificationem in omnes homines ad juis stificationem visae. v. Secundo dicunt textum illum intelligendum esse cum distributio. ne accommoda , videlicet non pro singulis generum , sed pro generibus singulorum , taut non sit senis sus , quod velit Deus salutem omnium omnino hominum in particulari cujuscumque conditionis, sed solum quod velit ex omni hominum classe, ac genere dari praedestinatos,vid ex Iudaeis, Paganis, divitibus, pauperibus, magnatibus, servis, do,ctis, & indoctis, parvulis,' viris.&C : Quod videtur etiam esse dementeraugustini , qui lib. de corrept. 4rat cap. I et habet Demnum dieam cita dictum est: omnes bais mines Hi s υο fieri , ut intelligantur omnes Praedestismi, quia omnegenus bominum in eis est; sicuti dictum est barisaeis: Deematis omne lusu ubiis est intelligendum , nisi omne quod habebant neque enim omne olus, quod erat in orbe terrarum decimabam seeundinis
sum locutionis modum dictum es Si mi ego omnibus per omnia placeo.
136쪽
um salutem, quatenus facit, ut nos omnium salutem velimus ' optemus dum enim hoc desiderium n his non solum praecipit, sed etiam inspirat , videtur ipse etiam in idem Conspirare. Quod etiam docuit Λugustinus lib. de corrept. &arat cap. Is dicens : Potest sic melligi , quia
omnes homines Deus is salυos fieri, ςi Oniam nos facit velles Sicut misit Spio soni Filii clamantem Abba , Pateruides nos clamare facientem.
VI. Ex hisce tribus expositionibus laudati textus, secundae potissimum 1idit Calvinus, qui lib. I. Instit cap. 4. in I ad Timoth. a. habet: suo, ibi aliud profecto significat, quam Des m nulli hominum ordini iam salutis praeclusisse; infra addit Pueriliter
hallucinatur, qui bivnc Pauli locum Praedestinationi opponunt; si Deus, inquiunt,sndi ferenter Itsalυos fieri, falsum est,
alios ad salutem, alios ad exitium, mrrano fit judicio esse praedestinatos - iquid forte dicerent , si Pontusis e de
singulis hominum ageret Et ju ta hanc expositionem videtur locutus Augu- sinus serm. a. de divers. cap. s. dicens: Prorsus nullam genus bominum de sua vocatione desperet I pro omnibus
prisus est bripus . Veraciter de illo scriptum est 'bi vult omnes omines salvos fieri , ct ad agnitionem eritatis
VII. verum ex hisce expositionibus, auctoritate dilucida D. Augus in vallatis , non evincitur , quod Deus non velit salutem etiam Reproborum modo explicato. Nam pri-ino tres ista expositiones juxta mentem Augustini solum deserviunt ad ostendendum quonam pacto dici pos-st , quod Deus volitione simpliciteresticaci velit omnium hominum salutem, cum tamen nolit hoc pacto salutem Reproborum . Deinde tres istae expositiones, prout ab Augusti
no indicantur ita sunt verae, ut ta me non contradicant quam illi expositioni communissime a Sanctis Patribus, & ab Ecclesia admissae, quod scilicet Deus velit omnes in singulos homines salvos fieri , volitione non simpliciter efficaci , sed solum efficaci, quantum est ex parte ipsius Dei. Immo ipsemet Augustinus lib. de corrept grat cap. 4 dicit multis modis exponi posse textum Ap stoli, quin unus alteri contradicat. Et quod etiam in hoc quarto sensu accipi possit,in debear, pluribus
in locis docet idem Sanctus Doctor, praesertim lib. de Catechirandis rudibus cap. 6 ubi habet: A quo imieritu, hoe est poenis sempiternis, Deus misericors Mens homines liberare, si mbi non sint inimici, o non resistant L sericordiae Creatoris sui , misit Unigeniarum Filium suum. Quare ex Augustino Deus etiam reprobos vult ab inisteritu liberare, & ad aeternam salutem perducere, si per ipsos non stet. Apertius idem docuit D. Prosper, agnoscens Divinam bonitatem in
hoc , quod indisterenter velit universos salvos fieri quod in Carmine de Ingratis cap. 8. ita describit: Cum sine delecta, seu Ie , seu gratia Christi
Omnem hominem sal re velit, Dominique vocantis
Si si propositum, in nullus non possi iacillum Libertate sua , proprioque store,
Sitque salus dignis salυari ex fonte
Adhuc apertius distinguit D. Pr spe lib. a. de vocat Gent cap. 31. inter voluntatem Dei simpliciter ef
137쪽
scacem , quam Deus habet relate ad salutem electorum, voluntatem efficacem quantum est ex parte ipsius Dei relate ad salutem reis proborum, distinguendo pariter inter gratiam Ucacem, quae datur electis suffcientem , quae datur reprobis haec enim habet Graiiam Dei omnibus hominibus adfuisse , pro Laentia quidem pari, ct bonitate genermii , sed multimodo opere, diversaque meninsura moηiam sive occulte, is mania
feste ipse est, ut Apostolus ait SammIor omnium hominum, maxime fidelium.
uuae sententia sublili niae Decitatis, θυ Hismi roboris, si tranquillo considereis
tu intuitu , totam hanc , de qua agimus, controversiam dirimit; dicendo enim: s best Salυator omnium hominum , confirmavit bonitatem Dei super omnes homines
esse generalem Adjiciendo autem Maiaxime fidelium hostendis esse partem generis humani, quae merito fidei ditantius in s ratae, ad summam, atque aeternam Dialutem specialibus beneficiis provebatur. VIII. Huic apertissimae catholicae veritati Semipelagianismi notam inurere ausus est ansenius, quasi vero initium salutis nostrae siet quodammodo a nobis destitutis auxilio gratiae Quod usqueade aberrat averitate, ut proscripta fuerit ab Innoc. . thesis illa quarta Iansenti dicens: Semipelagianum est dicere, Cis
sum pro omnibus omnino hominibus moriarvum esse . De qua thesi ita in sua Bulla Summus Pontifex enunciaviti Falsam, emerariam scandalosam, intellectam eo sensu, ut Christus pro salu-
re dumtaxa Praedestinatorum morinussit,
impiam, blaspiamam, coniumeliosam , diis visae pietati derogaηrem haereticam
declarantiu , muricialem iam mus.
IX. Alia plura in hanc rem dicemus in expositionc trigesimae the-
sis, quae similiter habet: omnes, quor Deus vult salυare per Christum, salυantur infallibiliter. Quoniam autem impraesentiarum dicitur , quod si Deus
vult animam salvare quocumque tempore, quocumque loco indubitabilis enectus sequatur Dei voluntatem; idcirco praescindendo ab ea quaestione inter Theologos valde celebri, Num in omni providentia necessaria sit in Deo praedefinitio nostrorum actuum honestorum , de qua sus dixi in Cursu Theolog. . . disp. a. q. a. hic solum ut appareat discrimen inter hanc erroneam thesm,in doctrinam communissimam Theologorum , paucis innuo , pro
certo haberi a Theologis apud Ruiae de Providentia disp. q. secl. 3. quod
Deus in praesenti providentia actus nostros salutares enicaciter praedetiniat, inuidem in particulari, sub omnibus luis circumstantiis, ut proinde essectus Divinae voluntatis volentis animam salvare sequatur in- fallibiliter juxtam sensum Catholiis cum videlicet citra praejudicium libertatis pro eo tempore, loco, Scaliis adjunctis, sub quibus actus salutares fuerunt praedefinit . Constat quippe ex Scripturis, Sanctis Patribus, quod Deus de facto omnes actus honestos universim praedefiniat,ac efficaciter velit essicacia simpliciter dicta , quidem sub omnibus
circumstantiis suis. Diserte D. Prosper haec habet: Dubium non est Deu/u
praescisse simul, ct praedestinasse, quae
ipso erant Auctore facienda, et quae malis meritis justo ei mii judicio retribuenda: Praescisse autem, o non praedestinassi, quae non ex ipso eram causam operationis babia rura Isaiae enim 4 s. dicitur Sandias
Israel lactes ejus I hoc est tamquarn figulus praeliniens per decretum ei
138쪽
cax is absolutum operationes honestas, di non per meram velleitatem , aut per Voluntatem conditionatam , quae conamunis est tam Glate ad sectos, quam relate ad reo probos . Quod autem Deus operationes honestas praedemniat etiam in particulari, inibomnibus suis circumstantiis temporis loci, ta luculenter exprimitur verbis illi psal. a. sui finxi sigillatim corda hominum, videlicet , ut advertit Augustinus, cogismioves, involitisnes. Et ratio videtur esse , quia cum Deus sit prima causa, sons,in origo omnis boni, inde fit, quod bonum quodcumque fortiori operationes h
nestas causet per se ' ex intentione efficaci causandi illac atque adeo illas praedes niendo sub suis ad junctis . Si enim capillus non nascitur citra divinam praedefinitionem, seu voluntatem efficacem, cum non
possit aliter poni enectus necessarius; sortiori idem dicendum de acti bus honestis, oui sunt bonum prae
stantius . Quo etiam evincitur ex gratitudine, ad quam naturae instinet inclinamur erga Deum, gratias illi rependendo, non solum quia contulit nobis posse bene operari , sed
etiam quia contulit ipsam bonam
Operationem; vae tamen non esset
novum beneficium , nisi illam essicaciter praedefiniret, itaui Deo magis, quam nobis ascribatur
juxta communem hanc sententiam
in praesenti providentia efficaciter praedefinit omnes actus honestos sub suis adjunctis temporis, loci r late ad eos, quos vult salvare, jam admittitur , quod asseritur in hac
thesi, quam disimus erroneam, Videlicet, quod effectus indubitabilis
sequatur voluntatem Dei. Nam contra est, quia thess non est erronea per hoc , quod asserat indubitabiliter sequi actum bonum,& salutem ficaciter a Deo volitam, Sinaedefinitam sed est errone tum per hoc, quod implicitet asserat Deum nolle salutem reproborum efficaciter quantum estex1e, dum dicit, quod
relate ad eos, quorum salutem vult, quacunque videlicet voluntate cindubitabilis enectus sequatur; tum per hoc quod velit effectum hunc indubitabilem sequi non ratione Divinabvolitionis infrustrabilis immediate, sed immediate ratione gratiae medicinalis a Deo volitae , emcacis in eversivae libertatis a necessitate, ut ex contextu Quesnellianarum thesium fit
Et sane ignorant Iansentani cnnis ciliare infrustrabilitatem Divinae v I itionis cum libertate actus a Deo efficaci ter voliti in statu naturae lapsae: Et tamen ista conciliare debent in statu naturae integrae, in quo admittunt possibilitatem gratia pure suffiis cientis, necnon gratiae efficacis non eversivae libertatis Catholici omnes
ea conciliare tenentur in utroque naturae stat , quamvis non unam Ο-mnes viam teneant ad ea concilianda, scis unusquisque ratiocinatur juxta principia tuae Scholae cita ut so rum ad Scholasticum institutum spectet discutere num haec, vel illa via
s expeditior, non verra, an ea sim
pliciter concilianda sint: Ad eum m
dum quo Catholici omnes tenentur conciliare necessitatem Divinae voluntatis cum contingentia decret rum, quae cum illa identificantur rea
liter i solum inter Scholasticos πω vestigatur, num hoc, vel illi pacto
ea in concordiam adducantu . D
139쪽
estores Societatis juxta sua principia
utant concordiam inter in frustrahi itatem Divinae volitionis in libertatem actus emcaciter voliti, ac prae- definiti, facile explicari heneficio scientiae conditionalium: Sicut enim optime conciliatur in omnium senistentia infallibilitas Divinae oraescientiae cum libertate actus praesciti, ita- Ut sit atque verum in quod insallibiliter sit futurum peccatum Antichristi praescitum a Deo,in quod tale peccatum liberest ponendum ab Antichristo , quatenus si non esset ponenisdum,ejus praescientia non fuisset ab aeterno; ita prorsus docent,quod optimet cocilietur infrustrabilitas Divinae prae definitionis cum libertate consensus praedefiniti, quatenus si non esset ponendus consensus sub tali auxilio indisserenti, non fuisset ab aeterno prae- visus a Deo per scientiam conditiOnalium sub illo auxilio , sic Deus
talem actum liberum non praedefinisset Utrum autem scientia ista conditionalium attingat actus liberos
conditionale futuros in seipso, an vero in decreto absoluto ex parte actus, conditionato ex parte objecti
discutiant Scholastici. Sufficit nobis, quod ea scientia in Deo negari non possit. XI. Ex quibus fit, veru esse, quod indubitabiliter,& necessario ponedus sit
consensus a Deo praedefinitus, qua vis talis consensus non si necessarius necessitate antecedente, sed solum consequente4 sicut verum est , quod peccatum Antichristi praescitum a Deos indubitabiliter,in necessario p
nendum, quamvis citra necessitatem antecedentem . Admittit Angelicus,
quod peccatum Antichristi supposta ejus praescientia possit dici necessarium, videlicet necessitate dicti non
vero necessarium necessitate rei, quatenus necessario verum est hoc dictum, quod res si prout cognoscitur a Deo, quamvis ea res sit libera, non procedens a causa determi nata ad unum . Et in hoc eodem sensu potest dici . quod consensus a Deo praedefinitus sit necessarius necessitate solum dicti, non vero rei, quatenus pariter est necessario verum hoc dictum, quod res sit, prout praefinitur a Deo, quamvis ea res si libera , non profluens a causa ad
eam ponendam determinata. Haec
tamen, quae ad Scholasticos spectant non ab re fuit primoribus labris dolibasses. De iis, quae ad Polemicos
in hac thesi pertinent, recurret serismo in thesi vigesimatertia, necnon
in trigesima , quae huic est affinis. Quae vero perperam adducuntur a Quesnelli Asseclis ad illum excusanis dum perinde quas possit haec thesis benigne accipi in sensu Camolico, retulimus in calce thesis decimae.
modecima asserens indubitabili.
ter salvari animam, quam Deus vult salvam esse, advertatur Catholicae doctrinae, inpostolo dicenti, Deum velle omnes homines salis vos fieri; cum tamen non omnes salis ventur . Stat ergo , quod Deus voluerit animam Iudae v. g salva mense, quin tamen ab ea divina voluntate talis effectus promanarit, nota
quidem ex defectu gratiae illi collatae, qua potuisset consequi salutem a Deo volitam , sed ex culpa propriae libertatis , que grati collatae
140쪽
cooperari renuit s. d icitur: me bominem ita S mors,
sonum malum , quod lacueris ei, dabitur illi quibus verbis indicatur disertissime in manu nostr voluntatis es hin cooperari gratiae , consequi salutem ciernam. Aliter delu
ri 2 Petrici hortaremur verbis illis: Salagire , ut per bona opera certam vestram oeationem, melectionem faciaris Incassum enim esset nostra sedulitas , si nostra electio unice adscri-henda esset voluntati omnipotentis.
Propterea Eccles uiso a Deo petimus bona operationes . VII. A Deo pariter petimus gratiam, qua posimus moraliter operarissa Iutariter, quam υis non defit gratia suri possimus p sita . VIII. Ne ad aranis dum quidem conari tenerem- , si non posissemus gratiae res Iere . a. Ufumus de bonis operibus in Domino gloriari,
X. Explicatur in quo sensu nemo possis res ere Oluntati diυinae, cum re qui peccat, illi resistat.
Quando Deus vult animam salvam facere,in eam tangit interiori grati e suae manu, nulla voluntas humana ei resistit quesi Luc. s. 3. edit.
I. Iterum mesullus docet, Gratiae voluntatem remere non posse. II. Hujus besis falsitas bὶ demonstrari, ex praecepto Spei. III. Fhrmitas Spei Theologicae oritur ex diυina. Fide-ἰitate , o Misericordia , quae infallibilire collatura est omnibus auxilium suffiiaciens ad salutem descerer autem easiramitas , si Reprobis gratia sufficieη deis negaretur. IV. Promissiones etiam ιυLarae essent deceptoria in Timor , qui Spei annectitur so lum est , ne nos Graiaria desiimus , non rex, ne Gratia deo sit nobis. VI. Verum quidem est , quod petilio κο sit de iis, quae sunt in manu nostranu.equaten a bona operatio ita es in
manu nostra, ut principalius illa fi Dei, I. Llud interest inter hanc, M superiorem thesim quod in ea indubitabilis exsectus salutis et Elorum ascribatur Deo volenti illam In hac vero tribuatur immeis diate ipsi gratiae a Deo collatae iis, quos vult salvos facere In utraque tamen thesi eadem est Auctoris calliditas, quam jam deteximus , sub verbis istis speciem quandam pietatis, ac inconcussa veritatis praeses rentibus. Caeterum sicut Deus potest salutem reproborum velle, laefacto vult, prout in superiore thesi Ostendimus, non quidem voluntate simplicite essicaci, sed solumessicaci quantum est ex parte sua, ut prO- inde vero , ac sincero animo velle possit, ac defacto velit salutem eorum, qui nunquam illam assecuturi sunt ita potest Deus ad obtinendam eorundem salutem conferre gratiam lassicientem . prout de facto conseri, tangendo omnes interiori gratiae suae manu , qui tamen omnes ab hoc contactu de se salutari curentur, salvi fiant, eo quod interiori isti gratiae reluctentur. In hac itaque thes Auctor reponit subdole secundam ansenitur positionem , haereseos nota inustam ab Innoc. X., ubi dicitur Interiori