장음표시 사용
111쪽
Sub gratia Christas non abnegatur. 83
Ita sane s corticem verborum spectemus, at si nucleum introspiciamus , illico palam fiet, quid lateat ab hoc verborum apparatu, videlicet Gratia nimis ingrata, quippe quae non est confortativa arbitrii, sed libertatis interemptiva non enim evehit supra naturae vires arbitrii faculistatem , sed illas omnino prosternit. abjectat in ordine ad operationem
salutarem producendam, a qua Pr inde meritum vitae aeternae ita amandat, ut reddat illius incapacem exd
fectu libertatis . Propterea licet ad gratiae comendationem spectet, quod Thesis exprimit, eam scilicet eue supremam, itauissime illa confiteri Chri-hum nunquam possimus ex desectu virium naturalium ad talem actum omnino supernum Maisssimum tamen est, quod affecti gratia interi ri, qua vires suppetunt ad Christum
confitendum, nunquam illum abnegemus, in vacuum recipiendo superis
nas illas vires, quas exhibet gratia; Hoc enim non ad commendationem, sed ad depressionem gratiae spectat quae non conseri arbitrio vires , sed evertit omnino arbitrii potestatem, qua possit obsequium debitum Christo praestares, illum libere confitendo, sibi praemium consentaneum,
atque adeo aeternum, promereri Conis
stat quippe ex proscriptione tertiae thesis Iansentanae, libertatem a coactione ad meritum non sufficere; sicut nec sufficit libertas in causa sine libertate se ali indisserentiae,ut contendebat prima ex thesibus ab Alex. VIII. confixis. II. In patrocinium hujus thesis putarunt nonnulli adduci posse sententiam Praedeterminantium, qui pariter docent, praedeterminationem physicam ejus dolis esse Metificacitatus, ut sine illa ad confitendum Chri
stum non inducamur in cum illa nunquam Christum abnegemus. Verum quantum distet gratia medicinalis Iansentana a physica praemotione, quam Scholastici Praedeterminantes admittunt , docet ipse Iansenius, qui lib. I. de Gratia Christi cap. a. haec habet uin medicis lem Chrisi gratiam sic defendere conan
tum, ut eam in praedeterminationem p sicam transforment, omni sata hominum lapsorum, innocentium , ex vi Primae Causae , ct indifferentiae oluntatis necessariam , magis profect Aristotelici,qκὰm Augustiniani sunt Nam talis praeis determinatio si asserta, non solam nullo ejus testimoni probari potest, sed potius
uniuersam ejus doctrinam innumeris Ioiacis traditam inexplicabili confusione peraturbat restit enim differentiam integrae, lapsaeque voluntatis necnon duplicis adisjutorii quo , ct sine quo non, cum quorum altero damus velle , stareque
tuis, ct Angeli re ipsa voluerunt , se rerumque Iani homines velle , ct Iare non possunt mollit , obscuratque Gram radicem gratiae medici sis, nee mxi intelligere veram naIuram ejus, dum aequaliter statuit illam praedetermininio. nem omnibus necessariam jactenus
Iprensi Cujus discipulus in hac th si non intendit per gratiam medicinalem invehere subjectionem debulam Primo libero, ad quam Praedeterminatores putant necessariam esse physcam praemotionem , quam nolunt esse libertatis indisserentiae violativam liter sicut a praedeterminantibus ponitur in quocumque statu naturae ram integrae, quam lapse necessaria cita gratia isthec medicinalis deberet in utroque pariter statu reperiri, ut an senius annotavit; Vult itaque gratiam medicinalem es-
112쪽
s solum necessariam in statu naturae lapsae ob naturae imbecillitate in a culpa originali contractam, ii-mul vult vi illius poni operationem
salutarem citra formalem libertatem indifferentiae ; a qua certe haeresi, Catholica Praedeterminantium Sch la omnino abhorret Docet siquidem rite cohaerere in voluntate cum Praedeterminatione ad actum bonum tiberam facultatem ad illum non Ponendum, Quamvis nec Praedeteris minatio illa tare possit sine eo actu, nec actus unquam ponatur,
sublittere possit fine tali Praedeterminatione esto negotium non leve facessat mysterium id explicare adeo
tic. 4 ad laborans in concilianda inevitabilitate actus praedeterminaticum ejus contingentia , dixerit 3 hanc νbitationem Qi reperi in Diso Noma . In aliis re Doctoribus is hilhoctenus comperi a Paestionem fiam, misi quae commumre dicuntur e sensu eo, io, e dita se de necessitate com sequentia i , sequentis , de benale
electionis ruinae in aeternitate , deque natura causarum ad ramlibet. Sed baee omnia animum non quietant, quia non de
necessirme , e eo tin'entia, sed de compossibilitate inevitabilium evenIuum eum contis extia , S libertate Grandem, si quaestio.
Caeterum, sive facilis, sive perdis scilis sit, qui dissolvatur hic nodus apud Scholasticos , assertio Praedeterminantium est Catholica, &Juxta definitionem Tridentini desistemtis ses T. 6. an. 4. Liberum arbiIrium
assentiendo Deo excitansi posse dissentire, si velis explicando hanc potentiam ad dissentiendum per libertatem formalem indifferentiae ad utramque partem lans eniani vero negant hanc
libertatem indifferentiae, docenυ quod arbitrium possit solum dissentire, si velit, potentia solum remota, seu conditionati quatenus posta se dissentires, si careret gratia medicinali, qua determinatur ad conis sensum eo pacto, quo vinculis pra peditus posset ambulare , li esset a vinculis expeditus: Quod cum etiam Calviniani a Tridentino damnati admittant, dum docent, fratiam necessitare arbitrium ad consensum, dicendum non subsistere hanc laudati Canonis interpretationem ς Rrque adeo sententiam Calvinianam Iansentanam in hac re recederea tradita Concilii definitione. III. Et ratio discriminis inter Pre
determinatores, Mansentanos est. quia praedeterminantes docent voluntatem sub praedeterminatione ad consensum retinere potentiam ad
dissensum in sensu diviso ab illa;
nec obesse libertati, quod ab ea v luntas se dividere non possi , vel
quia Praedeterminatio se tenet ex parte actus secundi, ut docent ne
terici, vel quia est ipsa applicatio
causa secunda ad agendum tacta a primo liberes voluntas autem , judicium indifferens, quantum eliὰκ se, cum utroque actu componi pos.
luntas sub praedeterminatione ad consensum remanet cum libertateriadisserentiae ad consensum vel dissensum siquidem praedeteriri natio
non spectat ad posse, sed ad age re . t per Iansentano gratia me dicinalis non spectat ad agere , sed ad posse , quatenus me illa uxta
eorum erroneam doctrinam , non
datur gratia sussciens, unde ne illa non potest voluntas ponere Perationes salutares,' ab illa dum-
113쪽
taxat recipit vires supernas, αγ- testatem ad eas ponendas & idcire destruit libertatem indifferentiae a Catholicis requis tam ad ponendos
actus meritorios, ac salutares.
IV. Praeterea Iansentani docent voluntatem a gratia unice determinari ad consensum At Praedeterminatores, si subscribant Angelico Praeceptori, docent, quod voluntas a se ipsa suo modo determinetur, ideo si sormaliter libera maec enim habet D. h. in a. dist. 9.qu. I. r. . Rario culpae in actu e-
formi es in hoc, quod procedat ab eo, qui habet dominium sui ac usu bo aurem est in bomise , secundum illam po-untiam , ν. ad plura se habe ; neen aliquod eorum determinatur, nisi ex se ipsa quod serum voluntari conυenit. Utrum autem salvari possit , quod voluntas dum a Deo praedeterminatur, ipsa dicatur libere se determinare , quatenus magis babet Deus in potestate volxmates hominum , quam ipsi suas, ut loquitur Auguli de Corr. , grat cap. 4 inquirant scholastici, cum id ad Polemicos non pertineat . Nobis satis sit ostendisse, quod Iansentani gratiam ejus indolis comminiscentes, ut sine illa conis fieri Christum nunquam possimus, cum illa nunquam abnegemus, nullum praesidium a sententia Prae- determinantium habeant eo quod illi admittant libertatem indifferentiae sub pra Heterminatione ad consensum admittunt etiam possibilem gratiam sufficientem quod pos-xit voluntas gratiae resistere quae Ο-mnia non subsistunt admissa gratia medicinali in sensu ansentano. V. Ex quibus insertur , non iiDdem, sed longe diversis verbis loqui
Praedeterminantes, ac loquatur prae- Tom. II. P. IV.
sens Thess. In hac quippe dicitur. quod sine gratia Christum confiteri
non possumus. Praedeterminantesve ro non docent, quod voluntas, quae peccat omittendo actum praeceptum, dum caret praedeterminatione ad talem actum, non possit sine tali prae- determinatione illum ponere; nam ponere illum non posset, non esisset libera unde dispar ratio in utraque sententia.
VI. Ratio autem radicalis hujus discriminis est , quia Auctor hujus thesis solum admittit cum Iansenio libertatem a coactione tam in peccante, & demerente, quam in bene operante per gratiam Christi medicinalem merente , ideo in hac sententia qui caret gratia ad Christum confitendum, non potest
illum confiterici Contra vero Prae- determinatores cum Angelico requirunt in merente, ac demerente libertatem indifferentiae, &ideo consequenter docent, quod carens prς- determinatione ad Christum confitendum , adhuc russit illum confiteri, quamvis si confiteretur, non sine praedeterminatione illum confiteretur Ad eum prorsus modum, quo omnes dicimus, quod carens concursu Dei ad consensum adhuc pos. sit consentire, dum peccat quamvis seconsentiret, non haberem conis
sensus sine concursu Dei ad illum: Et similiter dicimus, quod Antichristus absque praescientia de bona mperatione ab eo ponenda, adhuc possit bene operari in non peccare, quamvis si esset benein operaturus, isthaec bona operatio non haberetur sine praescientia de illa . Quicquid sit, quod ista praescientia, quae antecedit tempore nostros actus, consequatur ad illos logice ,- idcirco
114쪽
s a nobis Impedibilis is non e--rsv libertatis praedeterminatio vero sit omnino antecedens, inim- pedibilis, ut proinde in dubium revocari possit, num sit eversiva libertatis: Quod tamen , ut diximus, ad Scholasticas concertationes spectat, non ad Polemicas. Usmeadeo autem sanetiim est apud Thomistas, quod requisatur in merente libertas a necessitate, & non sufficiat libertas a coactione, ut Λngelicus quinque ab hine seculis dixerit, sententiam docentem, nos esse dumtaxat biberos a coactione esse haereticam; haec siquidem habet de malo qu. 8.de eleci an unico opinio, qua quia iam dicunt voluntatem hominis ex necessitate moυeri ad eligendum , nec tamen
cogi, si haeretica tollit enim rationem meriti, ac demerisi, oe subvertit omnia principia Theologia moralis Si enim ex necesitare moυetur ad volandum , tollitur deliberatio, exbortaris S praeceptum, Dra, ct vituperium.
VII oppones pro Quesnello, quod
in hac thesi duo asseranturo Alterum est , quod sine gratia non possimus Christum conliteri,inde hoc nemo potest ambigere, cum non possit actus supernaturalis prodire sine coinfluxu comprincipii supernaturalis Alterum vero, quod sub gratia nunquam Christsi abnegemui quod
non fert eversionem libertatis ad illum abnegandum , cum non dicatur, quod sub gratia non possimus Christum abnegare; daare sicut omnes Catholici docent , quod sub gratia emcaci nunquam Christum abnegamus , ita potest citra ullum inconveniens Quel nellus dicere, quod
sub Christi gratia nunquam illum
Sed contra est primo, quia licet
vera sit prima pars huius thefis, quod
scilicet sine gratia non possimus Christum confiteri, falsum tamen est quod non possimus Christum confiteri sine ista gratia, de qua verum sit, quod nunquam cum illa Christum abnegamus ; nam qui Christum abnegat caret proculdubio tali gratia, & tamen potest Christum confiteri istiter non peccaret illum non confitendo. Sic etiam licet verum sit, quod sine gratia non possit homo conteri ifalsum tamen est , quod sine gratiaessicaci homo non posmi conteri Ieccator enim qui culpabiliter omittit
contritionem praeceptam, caret gratiaessicaci is tamen potest contriti
nem ponere , aliter non peccaret,
illam omittendo . Contra est secundo, quia dum in altera parte hujus thesidicitur, quod cum gratia Christi nunquam illum abnegamuS, a Pertisssime docetur secunda thesis ansenii, quae proscripta est tanquam hae retica , quod scilicet In statu natura Dpse interiori gratiae nunquam resistatur. Contra est tertio, quia quando pe
cator omittit contritionem praec
piam, vel habet gratiam, qua possit illam ponere, vel non . Si dicas primum ergo falsum est, quod cum 8ratia nunquam peccemus; sin dicas secundum ergo hic peccator est sine libertate indisserentiae ad non peccandum , sed cum sola libertate a Coactione, juxta tertiam Iansentior scriptam thesima cum enim careat gratia requisita ad contritionem ponendam , necessario illam omittit, unde caret libertate a necessitate, seu libertate indifferentiae. Praeterquam- quod principeretur illi contritio, quam ponere non posset sine gratia, o tamen gratia illi deesset unde verae
iam esset prima ex quinque proscriptis
115쪽
Sus gratia Christus non abnegatur. 87
ptis Iansenti thesibus.Contra est quam possit voluntas consentire in quodio, quia qui instructus gratia ista Ques cum ea nunquam dissentiat quamnelliana Christum confitetur, vel pol in sentetia Societatis verum est, quod est illum abnegare , vel non potest sine concursu Dei in actu secundo si non potesta ecce tibi eversionem ad consensum , non possit voluntas libertatis indifferentiae; sin dicas, quod consentire , quod cum illo nun--possit , ergo cohaerere possunt haec quam dissentiat ergo bene etiam p duo, quod scilicet homo habeat gra terit in hac thesi Quesnellus praescintiam, simul Christum abneget dens ab utraque illa sententia Sch Α id quod additur de gratia essi lastica in suis steticis observati caci Primo falsum est, ut diximus, ibus paris miter dicere, quod sine quod fine gratia efficaci non possimus gratia non possimus Christum confi- Christum confiteri Nam qui culpa teri,in quod cum gratia nunquam biliter Christum abnegat, caret gratia illum abnegemus. efficaci in tamen potest illum con Sed falsultimum in erroneum est fieri , aliter non peccaret Deinde antecedens Solum verum est in u- licet verum sit, quod cum gratia es traque illa sententia, quod sine praeficaci nunquam Christum abnege determinatione ad consensum , vesmus , falsissimum tamen est , quod ne concursu Dei in actu secundo
cum gratia nunquam abnegemus il ad consensum nunquam consenti lum. Disparitas est, quod gratia es mus, at non est verum , quod sineficax importat gratiam, quae vel tra illis non possit voluntas consentire hi , vel involvit consensum, seu quadoquidem voluntas omittens con- Christi consessionem quid autem mi tritionem praeceptam illis caret, crum est, quod ubi adsit gratia invol tamen ponere potest contritionem ἀvens seu trahens consensum, ibi nun aliter non peccaret illam omittendo,
ruam sit dissensus At gratia secun cum nemo possit ad impossibile oblium se, ut praescindens ab efficaci , ari. Propterea sicut in utraque illa pure sufficienti, tam potest conjun aententia verum est, quod sine Prae-gi cum consensu, quam cum dissen determinatione , aut sine concursusu, ideo potest esse verum, quod Dei in actu secundo ad consensum cum gratia dissentiamus, christum potest ciluntas consentire, & quod abnegemus & de facto qui culpabi aeum illis nunquam dissentiat rata Iiter omittit Christum confiteri, habet me ellus loquens de gratia simpli- gratiam sussicientem, qua possitio citer ωnon de gratia essicaci dum-nere hunc actum supernaturalem pre taxat deberet viceversa dicere, quod ceptum aliter vel non peccaret ii sine gratia non potest voluntas Chri-lum omittendo, vel peccaret cum so stum confiteri ' quod cum grata libertate a coactione maereses L tia possit Christum abnegare, ac saetaque Iansentana ex hac thesi usque pe etiam abneget oliter Iansentia quaque erumpunt sicut etiam exitu mum non effugeret Rem totam paci-rimis aliis sequentibus cis perstringo a Vel thesis loquitur Instabis. Tam in sententia Praede de gratia efficaci & falsum est, quod terminantium verum est , quod sine sine illa non possimus Christum conpredrieminatione ad contensum non fiteri; et loquitur de Gratia ut pra sci Diqilia πιν Corale
116쪽
scindente ab emcaci in sussicienti, falsum est , quod cum illa nunquam voluntas Christum abneget; atque adeo alterutrum hujusce thesis assertum in utroque sensu est er
Non docens Christi gratiam esse illam, sine qua non possumus Christum confiteri, cum qua illum non abnegamus, luculenter insinuat, Christi gratiam esse unice gratiam efficacem , cum qua Christus non abnegatur, Caliter non esse eL sicae in sine qua Christum confiteri non possumus; cum non posthhomo gratia denudatus solis naturae viribus Christi fidem profiteri . terum proinde in hac thesi expungit gratia sufficiens ad Christum confitendum in eo, qui culpabiliter illum abnegat, ita ut eatenus sit odii DLvini , ac poenae aeterna reus , quia
gratiae ad Christum confitendum cotilatae contumeliam facit, illum abno.
gando rati gratia sussciens deesset illi, cui Christi consessio praecipitur s uomodo peccaret illum abnegamo Augustinus lib. de duabus ani
mabus cap. a. diserte haec habet: eccati ream teneri quempiam, quia non cit, quis facere non potuit, summae ini-
qivitatis est, ct insaniae. Quare quamvis verissimum sit,in quod sine Chrusti gratia illum salutariter confiteri non possimus, & quod muniri gratia incaei nunquam illum abn
gant erroneum tamen est asserere,
ruod instructi gratia, ac viribus suf- cientibus ad Christum confitendum
illum abnegare non possint, necui inquam illum abnegent. liter in pte postolus I. ad Cor. . diceret:
Horiamur os , ne in aenaem gratiam
Dei recipiatis. Quid enim est in vacuum recipere, nisi ejus essectum frustrarii Praedeterminatores toto Cς-lo ab hac haeresi discrepant docent quidem , quod cum praedetermin tione ad consensum nunquam ita
sentiamus negant tamen , ac pernegant , tam quod Deo vocanti, gratiam conferenti nunquam h modissentiat, ac peccet quam quod cum praedeterminatione ad conser
sum non possit pariter voluntas diisentire Cum de fide sit ex Tridentino est . . an. O humanum r-bitrium a Deo motum posse ipsi Deo excitanti, atque vocanti dissentire si velit.
Gratia est operatio manus nupotentis Dei, quam nihil in pedire potest, aut retardare. u. eo. Matib Io. 34. editione Ios3. I s. SΥΝΟPSIS
I Graii UM V libertatis eversiva. I. Ex Gesullo operatio Gratiae est peratio suis Dei, ct nullasexus --
III. Scripturae Mulenter docent Us eqvm gratiae pse a voluntate impediri, ac retardari . IV. Ex Tridemino damnatur duplex error hujus besis . V.
117쪽
adire non pus , quia Deus vult escaeiter escacia simpliciter dicta potes ta-- dnisae oluntati resistere , si velit aliquid in citer solum quantum es ex
parte sua ideo potes effectum gra-
Iiae impedire, ac retardare. VII. Deus
aiscernit Electos a Reprobis per hoc, quod gratiam praecisam vicacem conserat qua scacem . VIII. Bona nostra
operatio Deo principalitis tribuitur , non nobis . IX. Neprobatio tamen nullatenus
Deo ribuitur , quamυis possit illam impedire . . Ex Me quod Deus praevia dea culpam secuturam , non quod
illam amet, ac directe reprobationem is-
I. Cce tibi quam basilice Gra-II tia describatur quantum ejus vires extollantur suspicienda sub oculos ea ponitur, non tum tanquam operatio manus -mnipotentis Dei , sed etiam tanquam ipsa me omnipotentia , cui nihil possit resistere M contra nitis cum ne retardari quidem possit, nedum impediri ejus enectus. In thesio I. ea pariter dicim esse sortis, Potens , suprema , invincibilis passim Iani enius cum Calvino vocat illam omnipotentem , insuperabilem, invictam . Bractear tameniis haec verba eo tendunt , ut seducant incautos . Etenim quo magis illa videntur gratiam commendare,
eo magis deprimunt, dum beneficium a Christo collatum , promerendo nobis gratiam , extollunt, illud extenuant, ac prosternunt Qtiandoquidem si ejus indolis esset gratia, ut voluntas non posset ejus
et sectum impedire, aut retardare, ea
non esset beneficium naturae lapsae
collatum , sed quadantenus maleficium, quippe quae , ut alias innuimus, libertatem everteret, meritum
omne de medio tolleret, solicitudinem, & curam de nostra salute amandaret,in ad delicias hujus seculi captandas hortaretur; quoniam justificatio in salus non esset conis ferenda laborantibus, vigilantibus, orantibus cum adjutorio gratiae actualis, sed iis dumtaxat, pro quiabus Christus D ad arbitrium orare voluit,in quos voluit inter electos
II. Quid autem sonet apud Auctorem, quod gratia sit operatio manus omnipotentis Dei, satis advertet, qui vigesima rimam ex hisce proscriptis thesibus percurret, ibi nim δε in tribus proxime sequentibus, apertius exprimitur , quod Gratia ita sit operati voluntatis mnipotentis , sicut est operatio Divina productio Unionis hypostaticae , Creatio mundi , Resurrectio mortuorum , alia id genus , in quibus non primas dumtaxat , sed omnes habet partes omnipotentia, nullas arbitrium humanum Ex quo
legitima deductione insertur , quod nihil possit gratiam impedire , aut retardare; sicut nihil potest impedire , aut retardare Incarnationem Verbi, Mundi Creationem, aut Resurrectionem mortuorum , quandocunque Deus ea velit operari. Praeterea cum dicatur in thesi , quod nihil posti gratia operationem impedire, aut retardare, ex vi verborum negatur omnis impedibilitas,
ac retardabilitas gratiae atque adeo non solum negatur, quod possiti inpediri , ac retardari infusio gratiae,1ed etiam ejus fructus, emcacia. III verum, nemo est , quin udeat, Diqilia πιν Orale
118쪽
deat , quantum haec omnia ama tardari non posset a voluntate Motholicis veritatibus aberrent. Siqui caloris, frustra Deus expectaret ejusdem ex Scripturis, Conciliis, Patri conversionem; quia potius solus P bus , a Ratione manifeste doce cator deberet gratiam medicinalem mur , Gratiae operationem ita esse misericorditer conserendam expecta- operationem manus Dei omnipo re, ut per illam convertatur in talentis , ut voluntas etiam debeat me Isa, et dicitur : Expectavi, in ratiae cooperari,in quidem non ut faceret uvas fecit autem labruscas potis eterminata , sed ut determinani est itaque peccator retardare , ac et-
qua de causa potest Divinam gra iam prorsus impedire gratiae sufficia etiae operationem impedire,& re entis effectum a Deo per illum in- tardare, & sic etiam gratiae resiste tentum, sic reddi odii Divini,
re quod etiam liquido constat ex ac poena aeternae reus. iis , quae dicuntur adversus secun IU Confirmatur ex 2. Petri . dam,in quartam ex quinque Ian ubi dicitur a Patienter Deus agis yr seni proscriptis thesibus, in quibus terses, nolens aliquos perire, sed omne idem prorsus error asserebatur ad paenitentiam conmerti Quaenam au-
Et lane , si non posset operatio tem patientia exerceri posset erga il- Gratiae 1 libero arbitrio impediri , os, quibus non esset integrum gra- sed necessario deberet actum saluta tiae effectum impedire, aut retardare, rem operari, frustra Apostolus a. ad ut proinde absque ullo reatu omit-
Cor. 6. diceret Hortamur is , ne is terent ad pcnitentiam converti Qua- vacuum gratiam Dei recipiatis. Quid e re citra omnem dubitationis aleam
nim est in vacuum recipere gratiam, positum est iis a Concilio etiam nisi ejus effectum impeuire quod si Senonensi in decreto is fidei defi- impediri non posset , nunquam in nitum, Non esse tale Dei trabemis am acuum gratia reciperetur; adhorta xilium , cui resis non possit Quamvistio proinde illa esset omnino frustra autem istud Concilium non fueritnea, Apostolo indigna . Parisor Generala ejus tamen auctoritas tan-miter si enectus gratiae non posset ii fit in Ecclesia , ut sine temerita- retardari, incassum peccator terribi te nemo possit illi contradicere libus illis comminationibus monere mi notat Suar de Gratia Proteg. 6.tur Eccles. s. Ne tarde converri ad cap s. Quin etiam a Tridentino Dominum ne differas de die in sess. 6. an definitur, posse homi- diem dis ii enim veniet is illius is nem gratiae dissentire , atque adeo in tempore indictae disperde te Potius posse illi resistere, ejusque et sectum deberet peccator veluti manibus in a Deo intentum impedire, aut re-finu compressis otiari in suis dum tardare , si velit I anathematizatur taxat miteriis quodammodo implo enim Si quis dixerit liberum hominis
rare Dei misericordiam, ne differat arbitrium a Deo mω- , et excitatum gratiam conferre ad obtinenda su nius cooperari assentiendo Deo excitonti, a conversionem , si unice a gratia atque vocami, quoad obtinendam σφ-
medicinali efficaci in irresstibilia auoηis gratiam se disponat, ac praepa- non etiam a sufficienti converti ret, neque posse disiexitreisi velis. Ecce posset. Praeterea si effectus gratiae re quomodo ex Iaudatis Concilii verbis reo b Coosl
119쪽
bis utrumque damnatur , quod in hae Thesi audacter asseritur,in quod gratia sit sola operatio manus Dei
Omnipotentis, Cum dicatur liberum arbitrium gratiae cooperari: quodi effectus grati et non possit impediri, aut retardari, cum possit arbitrium inspirationi , seu gratiae dissentire, velit. F. Ubi notandum tam Lutherum, quam Calvinum negasse, quod divina gratia cohaerere possit cum a bitrii libertate Lutherus tamen negavit arbitrium gratiae cooperari, putans illud se habere mere passive, tanquam aliquid inanimes Cal.
vinus vero admisit concursum voluntatis cum gratia, eo pacto quo Th mista docent intellectum Beati videre Deum , quamvis tota ratio a
gendi sit lumen gloriae negavit tamen posse arbitrium abjicere gratiam impediendo ejus operationem; sicut intellectus Beati non potest abjicere lumen gloriae, ejusque operationem impedires: Adversus utramque haeresin definivit Tridentinum, quod liberum arbitrium cooperetur gratiae ' quod possit illam abjicere, dissentiendos velit. Utra. que itaque haeresis in hac thesi constinetur, quae proinde lutheranismum smul sapit, & calvinismum. VI opponitur primo Cum gratia detur a Deo , ut per illam ponatur bona operatio, non vero mala, qui resisteret gratiae, & ejus effectum impediret, resisteret pariter divinae voluntati,in impediret esse. cstum volitum a Deo I atqui nemo potest voluntati Divinae resisteres dicitur enim Isaiae 47. Non inflet Lbi homo & Estheris x3. Dominus .mnium tu es , nec est qui resistat in stati tuae ergo non potest arbitrium
humanum gratiae resistere , ejusque
Operationem impedire. Respondeo argumentum, probare, quod neque detur gratia lassiciens in statu innocentiae, atque adeo quod daemones non potuerint resistere gratiae in eo statu cum tamen per Ian- senianos de facto restiterint . Quare
aliud est , quod quis possit resistere
divinae gratia excitanti,M Vocationi divinae dissentire, non obtempe
rando ejus praeceptis ς' sic impedire quod Deus vult mcaciter mlum quantum est ex parte sua : Iiud vero impedire quod a Deo est absolute volitum, Messicaciter eff-cacia simpliciter dicta sive illud sit aliquid necessarium, sive sit aliquis
actus liber creaturae. In prim 1ensu certum est , quod possit creatura libera Deo resisteres eo enim ipso ac est libera, potest nolle ponere quod
Deus vult, ac praecipitci In secundo sensu nihil potest resistere Deo aliquid essicaciter volenti essicacia simpliciter dicta : potest quippe Deus
etiam a creatura libera infrustrabiliter obtinere consensum liberum confere do illi auxilium indifferens prae-
visum essicax Propterea Prover. 2I, dicitur: Cor Regis in manu Domini, qu cunque oluerit inclinabit illud: Ierem. I 8. Sicut Iutum in manufiguli, ita os in maisnu Dei. ad Rom. . Cujus ult -- seretur, ct quem viat indurat Potest eonim pariter Deus citra praejudicium
suae bonitatis peccatum creaturae permittereri quamvis non possit illud intendere conserendo illi auxilium
praevisum inessica , sincero tamen animo , ut per illud ponatur bona
operati s ut proinde illud idem daret,in quidem libentius, sillud prγvideretessicis. Relate vero ad actum bonum liberum obtinendum potest
120쪽
dare auxilium efficax intendendo 'jus emcaciam riuinimmo potest conferre auxilium Messicax qua emcax, hoc est eo animo, ut si praevideretur inessicax , non conserret illud,
sed aliud ex emcacibus seligeret; sic in frustrabiliter potest velle actus
liberos nostros citra detrimentum nostrae libertatis . Necessitas quippe actus praefiniti non est necessitas antecedens , sed consequens illum actum praevisum liberum per scientiam conditionalium, sive ea sit scientia media , qua cognoscantur actus liberi conditionale suturi inse- ipsis , sive si scientia visionis, qua hujusmodi actus cognoscantur in decreto divino absolute ex parte actus, conditionato ex parte objecti, quod ad Polemicos non pertinet sicut necessitas quod sit futurum peccatum Antichristi, est solum necessitas consequens ad peccatum praevisum per scientiam visionis, ideo cohaerct cum ejusdem libertate . in Augustinus cap 4 de correptin grat.
dixit Sine tibi habet Deus humanorum cordium , quo placet inclinandorum omnipotentissimam potesarem magis enim habet in potesate voluntaIes hominum
quum ipsi suas. VII. Opponitur secundo, quod si voluntas posset ad libitum consentire , vel dissentire gratiae, ejus operationem impedire , sequeretur, ouod ipsa se discerneret a reprobis,c electio ad gloriam tribueretur voluntati creatae, non Deo; quod tamen est contra Apostolum dicentem I ad Con . sese enim te Lscerni, quid autem babes, quod non acis
cepisti Ergo gratiae operatio non est
impedibilis a creatura. Etenim non aliter Deus discernit electos a reprobis, nisi conserendo illis gratiam in
eluctabilem , ut docet Aug. lib. 2. contra duas epist. Pelag. cap. 7. dicens me aliter Deus thernit , nisi quia unde discernaris imperiit in hoc sensu dicitur Deus Rom. 9. Ex eadem massa facere aliud quidem vas
in honorem, aliud ver in contumeliam;
quatenus uni dat ineluctabilem vim gratiae suae, quam alteri ratione sui dominii citra injustitiam denegat. Respondeo hoc etiam argumen tum militare contra gratiam sum- cientem, ac resistibilem in statu innocentiar, in quo ansentani illam admittunt possibilem. Etenim etiam
Angelis dici potest, uuis es, qui te
discernit e uiae autem Bapes, quod non accepisti tamen Angelorum electio ad gloriam non tribuitur Voluntati Angelicae , Quae id voluit gratiae consentire, sed tribuitur Deo, qui illud quo discernerentur imperistivit, videlicet gratiam praevisam es-ficacem non tamen ineluctabilem, laesi vam libertatis, ut contendunt Iansentani, sed cui ita consensere, ut potuerint dissentire. Et juxta hunc sensum verum est , quod Augustinus dicit in Enchir cap. 96. Aequo
enim veraciter cus vocatur omnipotens.
ηis quia quicquid vult porcst, nee volun-
rate cujuspiam creaturae, voluntaris omniis
potentis impeditur esto ius Gratiae sufficientis effectus impediri potest a
libero arbitrio At voluntatis Divinae flectus a nemine impediri potest δε ei volenti salυum facere , uulum hominis resisti arbitrium ut habet idem August. lib. de corrept. 4rat. cap. 14 9 Sic enim velle , ct nolle invoIenIis , aut nolentis est potesate , ut Diυinam voluntatem non impediat , nec
supere potestatem Cum impediri non possit, quod habeatur consensus liber a Deo essicaciter intentus, si