장음표시 사용
171쪽
clientiam , seu contritionem praec piam Quod si desit obedientia, seu contritio injuncta , tunc desit etiam gratia, sine qua contritio supernatin ratis poni non potest tuu adeorum Praeceptum de ponenda contritione est praeceptum de re impossi. bili. IV. Adversus haec placita militant Scripturae, Concilia, Patres, tiones in superioribus thesibus addu-c': ,' infra etiam ulterius adducendae Exprobrationes quippe, quae in Scripturis passim fiunt inobedientibus comparative ad alios obedientes Divinis blandatis , indicant, utrosque gratia lassicienti, is minus aequali esse instructos ad legem servandam caeteroqui vana esset exprobratio possent enim exprobrami reponere, quod ea de causa sint inaequales relate ad obedientiam quia fuerunt inaequales in ordine ad obediendi potestatem , e desectu gratiae lassicientisci Celebris est illa exprobratio facta Iudaeis Matth IL, Luceterio. Tunc coepi exprobrare G-vitatibus, in quibus factae sunt pluris evirtutes ejus, quia non egissem poenitematam. Vae tibi Coroetain, ae tibi Bethsaida , quia si in Tyro, o Sidone Disctae fuissent inutes, quae factae sunt in vobis, olim in cinere mellisio paenitentiam egissent. Ubi sedulo advertendum, increpationem Christi fieri Iudaeis, quod non agant poenitentiam sub illis virtutibus, non solum e ternis, sed etiam internis gratiae, sub quibus Gentiles poenitentiam e gurant alioquin recurrit, quod exprobratio non esset justa, lassicax, sed vana Etenim cum Gentiles egissent poenitentiam sub virtutibus externis, sub gratia interiori, sequitur, quod pariter Iudaei debue-
rint esse assecti consimili gratia interiori , sub qua Gentiles poenitentiam egissent Cum autem poenitentiam non egerint Iudaei, equitur, quod habuerint gratiam pure sufficientem , cum qua possent bene mperari,in ex culpa voluntatis bene operati non sint. V. Ratio autem a priori, Curvi tutibus externis, seu signis, & ml-raculis , quae Christus operatus est in Iudaea , ut ad fidem illos adduceret, adjuncta fuerint auxilia gratiae interioris est, quia hoc spectat ad providentiam divinam, ut ex culis tura externa possit homo ferre fruetus internos salutares. Propterea docet Ripalda, quod in praesenti providentia, in qua homo elevatus est ad finem supernaturalem , quoties datur congrua cogitatio naturalis, qua possit voluntas viribus suis ponere actum bonum naturalem, conis
surget mul , infundet Deus animae illustrationem ejusdem objecti
honesti supernaturalem , ut voluntas possit viribus gratiae adjuta conis currere ad operationem supernatu ratem. Quare Christus . non obisjectavit Iudaes solas virtutes exteranas, sed etiam auxilia interna , quibus erant praedit , nempe gratiam lassicientem. VI ino innuit D. Anselmus in eum locum dicens: Sed quare Deus negat gratiam Iibenter suscepturis is gratiae consensuris, videliret Gentilibus; eligit re non consensuros gratiae, sciliaeet Iudaeos non es nostrum scires Et Theophylactus,atth. II. Post an monstratat, inquit, quod quaecumque Ois portebat , fecerat, et maUerunt absque paenitentia , consequenter exprobrat Veiis Coroetain c. Non dedisset autem Iudaeis quomque oportebat, si iis
172쪽
grariam susscientem interiorem deis negasset . Hinc Augustinus comparans Pharaonem cum Nabuchod nosore lib. de Praedest et Grai cap. 13. ostendit, utrumque iisdem asse- istum fuisse donis Pharaonis tamen impaenitentiam non ascribit desectui gratia susscientis , sed solum libero ejus arbitrio ; haec enim habet . si antum aes naturam ambo homines erant, quantum ad dignitatem ambo
Reges , quantum ad causam ambo captivum populum possidebant , quantum ad poenam ambo flagestis elementer admoniti.
'Myd ergo fines eorum fecit esse diversos,nij qivia unus manus Dei sentiens in recordatione propriae iniquisaris ingemis: alter libero contra Dei misericordissimam veritatempugnavit arbitrio Quod ammtius expressit Chrysostomus Rom. 9.sem. 16. dicens: Unde igitur alii quiadem, a sunt irae, alii er misericora
diae Ex propria voluntate Deus verbquoniam bonus est erga utrinque, bonitatem
si a declarat nec enim eorum tantumis
modo, quos salvavit, sed etiam quantum D se fuit, baraonis misertus es: suod
nurem salvatus non est, rorum per suam ipsius voluntatem stetit; quantum ad Deum
initinebat, nihil ab illis, qui Disaiisunt, mimis habuit. Quare sicut Pharaoni, ita peccatoribus omnibus gratiam sufficientem interiorem benignissime Deus consere, ut possint res piscere, et ad bonam frugem redire Ea autem gratia collata Deus vult obediri, et non obeditur, imperat, imperata non fiunt, loquitur ut Domi- Rus,in tamen cor peccatoris submissum non habet longe itaque diversa est Idea gratiae ab ea, quam in hacilaesi auctor comminiscitur. VII. Opponitur, quod Augustinus in Epist ad Galat dicat cuia amplius nos deleriat, secundum illud oe-
remur , necesse est ergo ex Augustino
voluntas necessario sequitur delectationem praeponderantem, sive cupiditatis ad malum , sive gratiae, &charitatis ad bonum cum autem gratia medicinalis in natura lapsa conseratur ad sanandam aegritudinem contractam per peccatum,in aegritudinem non sanaret, nisi pareret
majorem delectationem in bono honesto , uuam pariat cupiditas in bono delectabili , idcirco necesse est. ut sequamur ducturα gratiae medicinalis, ubi illa conseratur atque adeo vera Idea hujus gratia est, quod
Deus velit sibi a nobis obediri inobediatur, imperet, omnia fiant. Respondeo sensum illorum verborum non esse, ut Iansentani contendunt, quod a delectatione victrici, ac praedominante, sive cupiditatis ad malum, sive gratiae, & charitatis ad bonum evertatur libertas indifferentiae in voluntate cum hoc advers
tur Catholica veritati ; sed sensus est, Quod voluntas proposto sibi dinplici non opposito , ut honesto, et delectabili , necessario illud amplectatur, in quo magis sibi complacet, et majorem percipit oblectati nem, etiamsi ab altero opposito mars alliciatur. Quare si bonum dele-
abile turpe , v. g. comestio carnis vetita, magis alliciat, quam bonum honestum v. g. observantia praecepti, voluntas poterit sibi libere magis com-
Placere is delectari in hoc bono nonesto praeeligendo illud: hoc pacto necessario necessitate consequenti operatur voluntas juxta allicientiam objecti honesti , minus quidem allicientis, sed in ovo magis oblectatur libere illud amplexando ac respuendo bonum delectabile, quod magis allicit , sed in quo minus vult oblectari. Diyitia i Corale
173쪽
ctari . Sicut enim de Iudatis dicitur Io. 7. quod non poterant rodero, Utpote excaecati sed Augustinus advertit hanc impotentiem non fuisse antecedentem eversivam libertatis ad credendum , sed consequentem, ideo sic exponit ea verba S. Doctor:
suare non poterant credere' si a me quaeris, eis respondeo sui nolebam. Non
poterant credere, non quia omines muta
ri in melius non possunt, sed quandiu ralia sapiunt, non possunt credere Ita pariter in casu nostro dictum illud Augustini intelligendum est de necessitate consequentes, quatenus in sensu composito, quod voluntas libere magis oblectatur in bono honesto , in quo est minor allicientia, necesse est, ut operatio voluntatis tendat in tale bonum . Vel dicas expeditius, quod
operatio Xterna , puta observantia raecepti, tu non est formaliter li-era , nocessario sequatur ad id, in quo magis voluntas oblectatur , quod praeeligit, id ad amplexum honi honesti. Ubi advertendum, quod in voluntate, antequam se determinet ad am-ἴlexum unius boni prae alio , putaoni honesti prae delectabili turpi,
consurgunt duo motus indeliberati ac necessarii, quibus fertur erga utrumque bonum Cum enim voluntas a natura habeat inclinationem inditam in bonum in genere, statim ac appa, res bonum aliquod particulare, consurgit motus quidam, seu amor ne- cellarius ac indeliberarus erga illud,
qui eo est intensior, & magis inclinat voluntatem ad liberum amplexum talis boni, quo bonum illud est praestantius, seu vividius repraesentatur . Quando autem repraesentantur
duo bona incompossibilia , ut sunt
honestum, ac turpe, nunc consurgunt Tom. I. P. V.
duo illi amores indeliberati , - -
cessarii sed voluntas alterutrum praeis
eligit amplexando illud amore libero in sic in eo magis obleotatur, quamvis illud remissius alliciat. Hinc patet, quomodo necesse sit, quod secundum illud operemur, quod am- lilius nos delectat, seu quod praee-igimus; quia illud, quod praeeligimus, quamvis minus alliciat, amamustum amore illo indeliberato, acn cessario, tum amore libero in sic dupliciter in illius amplexu oblectamur relate vero ad bonum, quod respuimus, solum habomus amorem illum indeliberatum, qui naturaliter in voluntate consurgit.
Quod autem in hoc sensu loquutus sit Augustinus dicens, necesse esse , quod operemur secundum id, quod amplius delectat , hoc est secundum illud , quod amplius delectat ob amorem & amplexum illius necessarium simul, seu indeliberatu ac liberum, constat, quia liba . n. fess cap.4. diserte docet, se olim non operatum fuisse secundum id, quod amplius delectabat solum desectatione indeliberata, iraeveniente, seu secimdum id, quod magis alliciebat, sed operatum fuisse secundum id, quod amplius delectabat, delectati ne scilicet libera, & concomitante Haec sunt verba S. Doctoris . Non faciebam, quod incomparabili affectu -- ius ibi placebat: ubi luculenter distinguit inter delectationem indeliberatam, quae erat valde magna de
bono, quod respuebatur, deliboratam ac liberam, quae erat dei
no quod minus alliciebat; rrater.
ea ibidem subdit Et mox At euem,
possem , indicans , quod si vellet libere ferri in bonum illud, quod in
gis alliciebat, procul dubio posset;
174쪽
cum possit voluntas ad arbitrium oblectari delectatione libera, con- Comitante, tam in bono, quod allicit magis ' incomparabili affectu amplius placet, quam in hono,
quod allicit minus Quod pariter Augustinus docuit lib. de spir inlit cap. 3 et dicens , Deum nos sua misericordia praevenire alliciendo ad fidem, sed vocationi Dei consentire,
vel non onsentis propriae oluntatis est.
Hinc illud Poetae Video meliora, hoque, aeterio sequor; quia scilicet,
Iutas liberer sequi potest.& amplius delectari delectatione libera in deteri ribus bonis , respuendo meliora, i magis oblectant et statione inde Iiberata in necessario consurgente ad prospectum cujuscunque boni junta mensuram vividae repraesentati
T TIgesima iterum vult, veram Gra- tiae ideam esse, Quod Deus ve-1it a nobis obediri, obediatur, imperet,in omnia fiant . At si res ita se haberet, peccator , cui contritio imperatur,4 illam negligit, destitueretur gratia lassicienti ad illam ponendam in solum esset eraeditus gratia estisaci ille, qui contritionem Praeceptam poneret; atque ad Gu, in hanc etiam thesim alia gratia non datur praeter efficacem quod non semel fiximus repugnare : etenim si
peccator ad contritionem supcrnaturalem ponendam obligatur, & caret gratia ad illam ponendam lassicienti, reus non esset , si illam omitte.
ret; sicut reus non fit homo per hoc,
quod π. g. non ambulet, si pedibus. aut viribus careat ad ambulandum necessariis & sicut citra summam impietatem, aut dementiam non posset huic praecipi, quod ambulet ita nec peccatori praecidi posse , quod
conteratur, quando deneganir illi gratia ad talem actum ponendum requisita . Quocirca Iansentanae haereses in hac & aliis ejusdem furfuristhmsibus aperte recuduntur; quod scilicet peccatori non ponenti contritionem praeceptam praecipiatur aliquid impossibile, nec tribuatur illi gratia uissiciens, qua contritio reddatur possibilis sicut etiam, quod ad demeritum ab hujusmodi peccator contrahenis
dum in omissione contritiorus praeci Plae, non requiratur gratia sussiciens, eo quod non reuuiratur libertas a ne cessitate, sed satis sit libertas a m cstione recurrit etiam, quod ponens contritionem sub graua emcaci, poneret illam sub gratia, sub qua in luctabiliter fit, quod imperatur a Dis atque adeo sub gratia inresisti bili ad mentem Iansenti.
Gratia Iesu Christi est gratia
sortis, potens, suprema, invi cibilis, utpote quae est operatio voluntatis Omnipotentis sequela, cimitatio operationis Dei incarnantis in res
175쪽
Mustam gratia tribuit suesnellus opermiones nostras salatares. II. Sicut uni, Iuniari minae tribuitur operatio Incaris narioris, di Resurrectionis. III Duplex tamen in his error com
heat Munias in ordine ad operationes
salutares, oe quod non misit gratiae bis iactari . IV. Pluribus steκditur , quod
voluntas non se habeat mere passiυe. U. Non susticis, quod voluntas agat ut que recipieηGgratiam , qua agit VI. Idemque suadetur ex conceptu actus visaeis,
ct liberi. VII. Non esset libera vitarias , si Gratia operatio esset issa operationis
Dei Dearnantis , a Resuscitantis Llium suum VIII. Non suscit ad meritum , ac demeritum libertas essentialis ad mentem ansenii, seu liberras a cis
bus thesibus virus eruciat sinum Auetor Consueta calliditate,vem bis pigmento quodammodo delibutis Gratiam Dei essicacem summopere
commendat, eamque sortem nuncupat, supremam , invincibilem Addit
tamen eam esse voluntatis omnipotentis operationem, atque ad vivum adumbrare operationem Dei Incam
nantis ac Resuscitantis Filium suum. II. Qtio gratia interior non stinvincibilis, seu irresistibilis , ostendimus in expositione thes decimae, scut etiam decimaetertiae, ac decio mete sexta, ubi nugia inestellian rum praeclusimus, Melusones deteximus . Constatque ex proscriptione
secundae thes, Iansenii, quae habet:
Interim gratia in fatu nasurae apsinainquam enisar. Quod vero gratia, quae Dei Incarnantis , ac Resusculantis Filium suum operationem com
sequitur, illam non imitetur, ape tissime ostenditur , quia tam opera tio Dei Incarnantis, seu producentis unionem hypostaticam inter e bum Humanitatem , quam inperatio Dei resuscitantis Filium suum, seu producentis unionem inter Animam in Corpus Ilumanitatis assumptae jam vita functae est operatio solius Divinae voluntatis omnipotentis, cui nihil ullatenus potest reluctari Contra vero operatio .ini operantis is nobis esse, ct perficere in bona voluntate, ut loquitur Apostolus ad Philipp. a. seu operantis inminbis gratiam incacem consensum salutarem , non est oderatio solius voluntatis Divinae , sed ex
tiam operatio voluntatis crearae, quae
ratione suae libertatis potest Divinae voluntati resistere , impediendo hujusmodi divinam operationem , ut diximus in thesi tertia, & decima; ergo itissimum discrimen intere
di inter operationem Dei Incarnantis,in Resuscitantis Filium suum
ac perationem Dei conferontis,
bis gratiam is consensum salutarem. od si dicatur voluntas Christit potuisse mereri, immo etiana de facto meruisse Resurrectionem corporis sui, adhuc diversmma est operatio Gratiae ab operatione Dei Resuscitantis Filium suum; tum quia licet potuerit voluntas Christi Dom. eis causa meritoria Resuriectionis; non potest tamen voluntas ei seca se meritoria primae Gratiaeu cum prima gratia non possit cadere sub meritum tum etiam quia unio imter animam,in corpus Christi D. , quae causatur a Deo resuscitante Filium suum, non est formaliter libera; debet tamen esse sorinaliter liber consensus salutaris causatus a gratia.
176쪽
III. Duo proinde errores Heterod xorum proprii sub pallio istorum verborum continentur in hac Thesi Primus est , quod voluntas creata relate ad consensum salutarom qui
proculdubio est gratia Iesu Christi Pomnino passive se habeat non secus ac omnino passive se habet Humanitas in operatione Dei Incarnantis Filium suum, & omnino passive se habent Corpus, d Anima in operatione De Resuscitantis eundem Alter est , quod non possiti luntas riviae interiori resistere , sedouod ab illa necessitetur ad consensum sicut non potest Humanitas reluctari operationi Dei assumentis illam , nec potest Anima, & Corpus Christim resistere , aut impedire Ο- operationem Dei Resuscitantis illum
Propterea Lutheranismus in primo, Calvinis mus in altero errore callide hic ab Auctore insinuariar, ut annotavimus in thesi decima IV. Quod attinet ad primum IV luntatem creatam relatet ad consensum salutarem, quem in nobis Deus Operatur, non se habere tantum pacsive , sed Deo cooperari , tau primas partes habeat Deus in ratione essicientis,4 intendentis consensum,&creatura in ratione eligentis, conis stat tum ex Scripturis; postolus enim I Cor Is dicit . Non ego , sed gratia Dei meoim, atque adeo gratia, operatio Dei simul cum creatura, ponunt consensum salutarem Psal. 29. dicitur : Domanus factus est adjuror meus, & Rona 8 Spiritus adjuυntromitatem nostram; Psal. 3. Nisi xi DomUnus adjuvit me , pausi minus bis se in inferno anima mea; dcias. sim in Scripturis dicitur gratia hominem adjuvare ad alutarita operandum; ubi denotatur , quod gra
tia promoveat operationem arbitrii, atque adeo arbitrium non se habeat passive ad gratiam sed cum illa operetur,4 agat . Quod innuit Au- sustinus tract. . in Epist. Io ubi habet: Si dicis. Adjutor meus est ,-- liquid agis pnam si nisi agis , quomo. ille adju Quod etiam docuit D. Thomas pluribus in locis, praesertim
qixest 7. de verit. tract. 4. Et quamvis Thomista doceant, solam gratiam esse totam rationem agendi, seu producendi actum salutarem , non proinde docent , quod voluntasis stra omnino passive se habeata cum velint, quod gratia agat ut quo, Ο luntas vero agat ut quod Sicut enim ignis est id , quod ignem producit tota vero ratio producendi ignem per Thomistas est solus calor, . producens ignem ut quo , seu an quam virtus ignisu ita in eorundem 1ententia voluntas est, quae liberet nil actum salutarem , sicut intellectus est, qui videt Deum. Tota V ro ratio productiva hujus consensus ut quo est sola gratia in tota ratio producendi visionem beatam est solum lumen gloriae. Praeterea ridentinum sess. 6. cap. anathematizat qui dixerit Liberin hominis arbitrivn. a Deo Mum , ct excitatum ibi cooperari assentiendo Deo excitanti, arque -- canti isti ad obtinendam justificationis gratiam se isponat, ac praeparex neque .pos dissentire, si elit , sed υelut is ani- .
me quoddam ibi omnino agerc, merequc
pastis se babere . inare e Tridentino voluntas aliquid agit,in gratiae, cooperatur , ac proinde gratia non est operatio solius voluntatis omnipotentis,in invincibilis , sed et pariter operatio voluntatis creatae, cui
in quantum liberae competit posses perationem gratiae impedire,' sic
177쪽
Gratia imitatur operationem Incarnationis. 49
v. Nec valet responso, quod V luntas sit Agens ut quod , recipiendo gratiam, qua agit; nam hoc non negabatur ab Haereticis, quos damnat Tridentinum negabatur solum,quod voluntas libere se determinet ad consensum,in quod possit gratia operationem impedire Et adversus hanc haeresim Concilium docet, quod luntas non se habeat mere passive .
VI. Confirmatur tum ex conce2tu actus vitalis, tum ex conceptu actus
liberi, qualis est consensus salutaris Quatenus enim consensus est actus vitalis est motus ab intrinseco , at que adeo procedere debet a principio vitali se ipsum movente, ac per sciente altiori modo , quam perficia
antur inanimata . Quatenus vero est
actus liberi, est Electio libera, cid. eo debet esse a principio eligente ,
seu a voluntate, ac proinde actus salutaris procedere debet a gratia cum concuri voluntatis cum sola voluntas sit potentia electiva consensus praedissensi gratia vero non potest esse
electiva , cum non possit innuere in alteram partem , videlicet in actum malum, sicut potest voluntas.
VII. Quod spectat ad secundum errorem hujus thesis , quod scilicet
non possit voluntas operationem gratiae impedire, ac veluti expugnare victricem delectationem gratia esticacis, ad eum modum, quo non potest Humanitas impedire operationem Dei Incarnantis Filium suum, ex eo
salsitas elucescit, quia si hujusmodi
esset gratia , esset omnino laesiva libertatis indi fierentias quae proculdmbio ad meritum in demeritum requiritu omodo enim voluntas Iub operatione Voluntatis Divinae omnipotentis , qua vult consensum rim. II. P. IV. posset dici libera ad consensum omiti tendum , si operationem istam graistiae superare non posset sicut non potest Humanitas dici libera ad a. rendum unione hypostatica , si non potest impedire operationem Dei Inis
carnantis Filium nec possunt ani. mariis corpus Humanitatis assiim-ptae habere libertatem indisserentiae, ad hoc ut Christus revocetur , vel non revocetur ad vitam, si non possunt impedire operationem Dei proinducentis unionem inter animam,in corpus, ac resuscitantis Christum. VIII. Quod demum libertas haec indifferentiae requiratur in voluntate ponente actum alutarem meritorium Vita aeternae , qui lassiciat sola libertas a coactione , constat ex pr
scriptione tertiae ex quinque anientithelibus, qui lib. 7 de Gratia Christi
haec habet ibertati arbitrii solam neoce malem coactionis, quae etsi nolumus, e scit id, quod potes , esse contrariam ,
mnemque actum voluntarium, seu spontaneum esse Iiberum manc autem liberatatem , quam Vocat essentialem, consistentem in eo, quod actus si voluntarius, seu procedens a Voluntate cum cognitione praevia finis , ac plena ad vertentia , susticere ad meritum , ac demeritum, circumscripta indisserenatia voluntatis ad bonum, malum, docent communissimc Iansenti Asiectae ex Bajo , cujus sunt illae theses
proscriptae, suo voluntarie sit , etiami necessario stat, libere tamen sit. Homo
pereat etiam damnabiliter in eo, qκodneis
cessari facit. Catholici tamen omnes docent, neminem esse aut pcem reisum , aut prannio dignum ob operationes necessarias , etiamsi volunt
rias, dicente Augustino lib. . cilib. arbit cap. I 8 m peccat in eo , quod rati modo coeripotest ZEt lib. de
178쪽
duabus antira abus cap. I 2. Dicere reum reneri Vcn,piam , quia non fecit , νώ facere non porvit, symmae es iniquitatis,
o insania minc nemo sanae mentis dixerit esse poena aeterna dignum, qui die festo non audit Sacrum , si Compedibus irretitus non potest illud audires; nec dixerit esse praemio di-fnum, qui aut caecus , aut in teneis ris positus in objecta turpia non figit obtutum Idque quia ad hujusmodi actus caret indifferentia formali, quamvis non careat indifferentia radicali , quam unice Iansentani admittunt , seu indifferentia potentiae volitiva de se vertibili ad honum, malum, aut indisserentia remota, conditionata, sicut habet caecus ad videndum , quatenus videre posset, si careret caecitate minc Angelicus quast. 6 de malo docet sui mi
ιψstis si ex necessitate agis vitare πω psit; Hanc autem libertatem indisserentiae de facto dari in natura lapsa, in thesi sequenti adversus Ianse. ratum ostendemus.
esse invincibilem , quippe que est operatio volimtaris omni entis, ac imitario operatisius Dei In unam iis , Resusciramis Filium suum. mn imcida taecitate laborat, qui nou
advertit ouot erroribus ea scates Gratiam esse invincibilem seri, quod fratiae non possit humana voluntas o tvstari juxta haeresim ansentanam 'Gratiam esse operationem volumatis omnipotentis fert , ut supra ostendimus, gratiam semper esse osticacem; atque adeo eum, qui culpabili er omittit actum supernaturalem praeceptum carere gratia sufficienti a illum poenendum, atque adeo non peccare, dum peccat. Denique gratiam esse operationem omnipotentis voluntatis, quae imitatur operationem Dei inca nantis Filium suum seri, quod sicut citra ullam libertatem, a ut cooperationem Humanitaris assumptae fuit mperatio Incarnationis, ita citra libe larem , aut cooperationem humanae voluntaris sit operatio gratiae; quom iis hil absurdius fingi, aut excogitari potest.
Concordia omnipotentis Oper tionis Dei in corde hominis, cum libero ipsius voluntatis consensu, demonstratur illico nobis in Incarnatione, Vel uinti in fonte, atque archetypo omnium aliarum operationum misericordiae, iratiae quae omnes ita gratuitae, atque Lia dependentes a Deo sunt,
sicut ipsa originalis operatio. iesin Luc. I. 38 edit IsisI.
179쪽
De concordia Gratia cum tisero arbitrio. Isr
libera, & omnino dependens a solo STNOPSIS. Deo contra vero operatio Deioperantis in corde hominis consensum Imperatio Dei incarnantis Filium liberum non est operatio solius Dei, finis discordat ab operatisne Gratiae sed est pariter operatio voluntatis crebilia quippe est necessaria Humanitati as tae, quae ex ratione suae libertatis pota sumptae , baee re est libera Oluntati est Do operationem impedire ut II. Negat suesnellus oluntatem incita proinde valde discrepet ab operatio rura lapsu pose gratiae resistere, da ne Dei in Incarnationes Haec enitribere libertatem indifferentiae ad bonum, Humanitati assumptrest operatio me malum mnino necessaria operatio vero Dei in III. Multipliciter stenditur falsitas corde hominis est operatio voluntatia ersus Panseniam. U. Non salυant hominis prorsus libera minc si in
Lo nienses libertatem indiferentia per Incarnaione tamquam in Archetypo hoc, quia oluntas posit omittere actam demonstraretur Dei operatio incor
in sensu diυθora praerequisitis ad actum de hominis, demonstraretur hanc dis- V. Augustinus lingissime abest ab hac cordare cum libero ipsius voluntatis haeresi anferiana . VI. Vanumissi es consensu quandoquidem consensus iugium uesnellianarum deberet esse voluntati necessarius monsecus ac in Incarnatione necessaria est Ton concordia, sed apertissi Humanitati assumptae operatio Dei A me discordia omnipotentis producoraris mionem Hypostaticam. operationis Dei in corde hominis cum I. Quesnellus eo semper tendit, libero ipsius voluntatis consensu illi ut ostendat in natura lapsa non darico demonstraretur , si talis esset ist libertatem indifferentiae ad bonum. haec operatio Dei in corde hominis malum, sed vel dari gratiam R gratiam operando, sicut est operatio demptoris efficacem, quae sit opera- Dei in Incamatione operando uiuo tio Dei omnipotens unice dependo nem Hypostaticam haec mi est a Deo , non secus ac operatio Dei quidem fons omnium aliarum gratia insundentis alias gratias nullatenus derum, sed no est Archetypum omnium pendentos ab arbitrio voluntatis crea- omnino aliarum operationum mi tae Vel nullam aliam dari gratiam sericordiae, gratiae . Et ratio est, sufficient , qua possit voluntas p quia quamvis omnis gratia ex con nere operationem Lalutarem ' exceptu gratiae sit omnino gratuita ex propria culpa illam non ponat. Ce cedens omnem naturalem exigenti sent enim omnes Iansenti Assectae,am tam physcam, quam moralem; quod post lapsum natura humana eam tamen omnis gratiae operatioci infirmitate laboret, ut semeris e ta dependet a Deo, sicut ipsa origi piditate vincatur, nisi de ista triumnalis operati , nempe sicut operatio phet inexpugnabiliter medicinalis Dei in Incarnatione, quae est origo gratia Redemptoris, cui humanam resimarum gratiarum; siquidem, ut talas contraesti non possit. explicavimus in Thesi superiores, o III. Verum quod in natura lapsa peratio Dei in Incarnatione est ope detur libertas indifferentiae ad bonum,
ratio solius Dei, atque adeo ipsi uni mastum sub gratia Redemptoris, D
180쪽
taut viribus gratio adiutus possit homo
ponere contensum salutarem citra ullam necessitatem patque adeo si illum Ponat, gratia dicatur,4 sit essicax si
ero non ponat, gratia dicatur,
si pure lassiciens in solum essicax
quantum est ex parte Dei, constat ex Σcripturis, Conciliis, Patribus, Ratione. Ecclesar dicitur: Beatus is,
qui potui transgredi, ct non est transgressus .facere mala, ct non fecit: Λd Cor. z. cu flatuis in corde suo firmus , non
habens necessitatem, pacestatem autem --bens suae oluntatis , I hoe judicata ineorde suo, servare is stinem suam , benefacit. Tridentinum sess .can. s. habes Siquis liberum bominis arbitrium post Adae peccatum extinctum , I amissum esse dixerit, anatbemasit. Quamvis ergo
natura lapsa suerit in culpa , liberum tamen arbitrium sartum tectum remansit prout erat in statu innocentiae atque adeo eadem libertas indifferentiae est in utroque statu esto in natura lapsa saepὸ cum libertate physica stet necessitas moralis ad peccandum in penam culparum praeteritarum & in natura per Christum reparata saepe ex vi meritorum Christi Domini detur gratia moraliter necessitans ad bene operandum Idem docuit passim Augustinus, praesertim lib.
I. retractat cap. 7. dicens: Quispe ea in eo, quia nullo modo eaυeri potest ζ& lib. de nat , 4rat cap. 47 sAut ego non intelligo quia dicam, in GV . uomodo enim in potestate nostra ess sidenta posibilitas , si in potestate nostra non est,idendi necessitas in ratio est, quia deficiente in matura lapsa libe
late indifferentiae, deficeret radix meriti, ac demeriti, ut diximus ita thesi superiore nequeunt enim in laudem, ac praevitum, aut in viriaperi im, ac poenam GPuMIi quae in Praecurrem
t necessitate consistunt, ut patet II pueris, lamentibus, qui in suis operationibus nec laudannur, nec X-
probrantur. Propterea D. h. q. 24. de veritate dixit: Nullus debet punisi,ves praemiari in eo , quod ma es in ejus potestate facere , ve non facere . Qtiare cum de facto homo puniatur, ac praγmietur ob turpes , aut recta operationes , consequens est , ut de facto detur in voluntate libertas indifferen tiae ad bonum,' malum Propterea Eccles is dicitur Ante hominem talis N mors I ad quodcumque voluerit extendi manum suam; ibid. Deus ab initis constisui bominem is reliquis eum in manu eoinlii sui ; fecit mandatar Si olueris ea se mare, coUervabunt te. Fatetur autem diserte Iansenius lib. 7. cap. 14. huic libertati indit seroni: aediametraliter opponi operationem ii vinae gratiae , quam ille commini itur, dicens : Et sane, si non es at a
libertas nostrae oluviatis , quam agendi,
Nison Menai, vermis di megratiae di metraliter opponitur bilinobisae Iibertat seu indifferentiae libertatis , quia illam existrabis ab indifferentia agendi, eamque determinate facis agere, ison agere L cI- Ie S non elle. IV. Putarunt nonnulli ex neote mcis ovaniensibus , haberi lassicientem libertatem indifferentiae requisitam ad meritum, aut demeritum, si voluntas possit omittere actum in se
se diviso a praerequisitis ad actum.
sicut per Praedeterminantes uoluntallpotest omittere consensum praedeteris ini natum in sensu diviso a praedete minatione ad consensum praerequisita. Haec tamen doctrina nec est ad
necessuatem gratiae cum libertare,
luntatis ibium conciliant per hoc. nuod voluntas sit libera tantum a co Dissilias by Orale