장음표시 사용
181쪽
De concordia Gratia cum libero arbitrio. 113
ctione nec est vera, quia si voluntas sub equisitis ad agendum non
posset non sere, componendo cum iisdem requisitis omissionem operationis, proculdubio necessario poneret actum, &careret libertate indifferentiae ad meritum,in demeritum requisita Sicut qui compedibus irretitus non potet ponere ambulationem , necessario non ambulat, et
caret libertate indifferentiae ad non ambulandum quamvis posset in sensu diviso a compedibus ambulare: ad libertatem enim formalem indifferentiae spectat, ut cum omnibus requisitis ad operandum tam possit componi oporatio , quam omissio operationis Utrum autem ex his principiis inferatur, quod pariter praedeterminatio physica sit eversiva libertatis, quamvis spectet ad actum secundum, aut sit applicatio causae s cundae ad agendum facta a Primo Iibero discutiant Scholastici, qui acerrime hac in re digladiantur. Illud certissimum est, Praedeterminatores hac in re toto coelo a Iansentanis dissidere, ut sus ostendimus in thesi non siquidem Praedetera
minantes non contendunt praedetem nationem necessitare ad actum prae- determinatum , ut docet ansenius; a quo etiam recedunt , dum contendunt , non deesse in natura lapsa aratiam pure lassicientem esto
in Scholasticis concertationibus conentur Adversarii sententiam illam Praedeterminanium ad has angustias adigere, & in obsequium Angelicae doctrinae conentur pariter ostendore, Divo Thomae praescierminationis, Inoia , ac munus fuisse prorsua igno-
V. Quare concordic omnipotentis operationis Dei in corde hominum cum libertate consensus, habem jurata Iansenti Asseclas per hoc solum, Quod voluntas non agat coacte, sed sponte esto agat citra libertatem inacisserentiae juxta doctrinam , ouanx per calumnia tribuunt D. Augustino; ut constat ex his verbis Iansenti lib. 8. de Gratia Christi cap. InooeunkΘconcordiam gratia , e liberae υolantatis ab Augubiis statui , quod arbitrium nouinstar trunci acet , et cogatur incitum ,
sed simul etiam propria oluntate υelit, ct agat , tam est respicuum S toties rea petitum, ut profecto ηecesse sit ei erium esse, qui non iderit , e eomeneis dilamum, qui negaverit Augustinus tamen
longe abest ab hac haeresi , ut mutitis ostenditur a Stephano de Champs, Ripalda vi aliis habet enim in Ho-
mil. Is .exso. In tua ocestate est, o sentire, et non consentire vi lib. 2.contra Felic Man. cap. 4. Habet unusquisqua in oluntate eligere , quo bona
suas, et esse arbor bonis au eligere, quae mala sunt, ct esse arbor mala in sic alibi passim. Immerito itaque,&per summam injuriam Augustino tribuitur a Iansenio, quod voluntati humanae in natura la0sa solum competat libertas a coactiones, eo quod per pri catum Adae ut habet lib. r. cap. 9. ita in imperium libidinum praecipitarit , ut necessario sequatuc delectationem victricem , sive terrenam concupiscentiae ad malum Ἀ-ve coelestem a Deo infusam a b num, adeo ut si delectatio terrena sit intensa, e g. ut quinque,in coelestis intensa ut quatuor, illa debeat prevalere,in e converso; unde nece sario ex delectatione victric succumbat.
VI. Λd excusandum in hac Thesi
Quesnelium , dixerunt nonnulli, solum docuisse , quod concordia -
182쪽
mnipotentis operationis Des in eor- de hominis clim libero ejus consensu demonstretur in Incarnatione , hoc est in libero consensura virginis, quem praestitit, Quando dixit: Ecce Ancilla Domini Sicut enim Deus postulavit a B Uirgine consensum, quem sine ulla necessitate exhibuit; ita postulat a nobis consensum salutarem, quem citra ullam necessitatem exhibemus: qua in re nullus error continetur unde thesis non
videtur fuisse proscribenda. Haec sunt verba Quesnelli in caput primum
Lucae n. 38. in latina editione 694. Creaturam Dam bonorat Deus mem-pe . rginem, postulando ejus conse sum in id , quia ipse in ea operasurus est . sed ipse dat, quod postulat. Ο ὐporemis operationis Dei in eoiae bomianis eum dero oluntatis tamanae conse s concordia jam nobis in Mamatione exhibita est. Aut in origine, e exemplari operationum omniam xmsericordiae o gratiae , quae non minus gratuitaesunt, nee minus meo pendent , quam bo
Sed excusatio isthaec ulterior cri minatio est Nam primo ex verbis relatis e pectissimum fit, conferria Queihello operationem divinam
relate ad consensum liberum voluntatis humanae , non quidem cum eo ensu B virginis, sed cum Ιncarnatione, seu cum operatione Dei
Incarnantis Filium suum ut loquitur idem Quesnellus in thesi ante-eedenti atque adeo cum operatione, qua producitur ni hypostaticari quod ex eo etiam patet, quia haec est sons, ct origo omnium aliarum operationum misericordiae, gratiae. Unde sicut productio Unionis hypostaticae non fuit libera
luntas esset libera relate ad consen sum salutarem , sed mere passive se haberet ad illum Deinde si Gratia per intemellum est operatio voluntatis omnipotentis , quae imitatur operationem Dei Incarnantis Filium suum, sequitur, quod sicut consensus noster salutaris non est nobis luber ut non fuit libera Humanitati assumptae Uni hypostatica Pita nec fuerit liber libertate indit serentiae consensus ille superinis . Virginis. Ex quo fieret, quod ustra Deus a Uirgine postulasset consensum , si daturus erat illum, eo modo quo dedit Unionem Hypostaticam Christi
Humanitati : Sicuti frustra , ac fatu put diximus ex Augustino in thesiis. Deus praeciperet peccatori contritionem , si non praeberet illi sufficientes vires , unde liber esset ad obtemperandum
monstrari in Incarnatione cra quam inrarchetypo omnium aliarum operationum misericordiaein gratito concordiam omnipotentis operationis. Dei in corde hominis cum libero consensu voluntatis , quatenus sicut Incarnatio est omnino gratuita, ac dependens a Deo, ita omnino gratuita, ac dependens a Decisi gratiae , seu omnia potentis voluntatis Do in corde minum operatio. Verum quanta interutramque Operationem intercedat diversitas, ac discordi , arius est ita luce pomeridiana . Siquidem inncarnatione operatio divina ita eae gratuita, ac dependonia Deo, ut astulata
183쪽
Illam hullatenus cooperetur umanitas assumpta, nec ab istius etiam arbitrio dependeat : Contra vero ad operationem grati debet voluntas humana libere cooporari, ita ut ab hujus etiam libertate ea dependeat, Uais
tenus in ta non operarem conten
sum voluntatis , nisi voluntas se deteraminaret ad consentiendum, juxta illud Apostoli : Non ego , sed gratia Dei
PROΡOSIΤIO XXIII. Deus ipse nobis ideam tradidit
omnipotentis operationis suae gratiae, eam significans per illam qua creaturas ἡ nihilo producit, .mortuis reddit
I. Operari graria, eum si libera, tantas , omnis discredat ab operatione Dimina , ua aliquid creat, in momos remear arvisam , quippe quae creaturis es necessaria. II. suammis arduum sit infrustrabilia satem Diminae praedefinitionis cum liberitate arbitrii conciliare potius fateri deis hemus eberudinem nostri intellectus , am in dubiam resecare a d ea conis cili da sint . III. Videntur beneficio selemiae Gadisio lium facili negotio comis poni . V. Mem fatue lim negabant No alli Ditisam libertatem , eo quod igno rem quonam pacto cohaerere morsum necessitare existendi ; a fatue -- satur in nostra oluntate liberras indi
seremiae , per bo PM UNA A eam tur per creationem. I seum infrustrabilitare Diruinae voluntatis componere. V. Tridentini, ct Augustiis auctoritas hae in re est perspicua . L. Veni interpretatio est inepta. VII. Explieatur is quonam sensu ab
solo peccaro mortuo compar Iur.
I. Terum redit ad ingenium A, Lector, eundemque orrorem in hae thesi recudi , quem in duabus thesibus proxime superioribus vid licet, Omnipotontem operationem rariae aequiparari, ac denotari per ilisas Dei operationes , quibus creaturas de nihilo extrahit in mortuos revocat ad vitam ostendinus ulna. re , nedum palmare , discrimen i ter istas operationes divinas , qua mliquid creat, aut unionem producit inter corpus in animam vita functi, ac illam oua ponit consensum liberum in voluntate hominum I Ista quippe est operatio Dei simul
& creaturae tonsentientis cum plena libertate ad dissentiendum , atque adeo cum potestate ad impediendam Dei operarionem citra ullum praejudicium omnipotentissima voluntatis divinae quippe quae communicando creaturae ibertatem Communicat pariter facultatem resistendi auxiliis gratiae , - suae di. vina voluntatis praecipientis bonam operarionem is conferentis auxilium suffciens ad illam ponendamuriam ex subjectione crear a liberae magis omnipotentia commendetur, quam si solum sibi subjicerentur creaturae non liberae, relate ad quas non m est sua auribula . Misericordiae Iustitiae in alia huiusmodi exercere . Contra vero illa divinae operationes , quibus creatiras producit Deus, monuis reddit vitam, cum
fini operationes solius Dei , nullam
184쪽
exigunt cooperationem , aut deteris minationcm a creaturis, unde nullatenus positin creaturae hujusmodi operationes impedire scut potestimpediri a voluntate creata operatio divina relate ad consensum salutarem
liberum c qui procul dubio est graria per Christum, non secus ac potest ipse consensus ab eadem impediri. II. Quomodo autem cohaereatinis snistrabilitas divinae voluntatis pre- finientis consensum liberum Innipotentis Dei operatio cum libertate voluntatis, atque adeo cum p testate impediendi hujusmodi consensum, ac Dei operationem nodus est valde implexus & quamvis in eo extricando desudent Theologi non idcirco aures praebendae erroribus Haereticorum, qui potius inscitiam propriam sateri deberent ing Due, quam a recta Fidei Catholicae semita declinare, aut negaddo in li- hero arbitrio libertatem indifferentiae ad consensum , vel dissensum aut invehendo necessitatem ullam in gratia Salvatoriso Et sane scuti statu innocentiae, in quo admitatitur a Iansenio, ejusque Anectis gratia pure iistidiens, optime conciliatur in frustrabilitas divinae voluntatispra finientis consensum cum liberitate voluntatis ad illum non ponendum ita conciliantur haec in natura lapsa esto alii alias vias ineant ad id explicandum ob materiae aris distatim : tenim , ut habet August. lib. de Grat Christi cap. 47. Isa piaesii , ubi de libero arbitrio, iuniatis, o de Dei gratia disputatur ita est ad lycernendum diffficilis, ut quando defenditur liberam arbitrium
megari Dei gratia videarur quando aurem assertire Dei gratia , liberum arbi
trium putatur auferri. Et lib. 2. de peccat meritis cap. 18. Si tibi proponam quaesionem . Momodo Deus Pater atis trabat ad Filium homines, quos in libero
dimisit arbitrio δ fortasse eam difficile soluturus es tuomodo enim attrahit , si dimitiis , ut ius quia volueris eligat Et tamen utrumque veri- est , sed istellectu bo penetrare pauci valem.
III. Nihilominus , ut diximus in thesi tertia, nodus hic Gordianus solvitur praesupponendo sententiam communissimam, quod in Deo detur scientia conditionalium , qua raevideat quid Petrus facturus Let, vocaretur scut praevidit, in revelavit, quid facturi essent Tyrii, Sidonii, si vocati fuissent ad ponitentiamu dicitur enim Luca Io. Vae tibi Greetain , vae tibi Bel aida
quia si is uero is Sidone factae fuisserar utrames, quae factae sunt in vobis olim in cilicio is cinere sedentes poenia terent. Quamvis enim in scholis disputetur, num Deus videat actustiis heros conditionale futuros in seipsis, seu per scientiam mediam, an inde. creto absoluto ex parte actus, ionditionato ex parte objecti per scientiam visonisci certum tamen est quod eos de facto Deus cognoscat; Amiciis disp. 11. docet id esse deride, cum ex Scripturis liquido constet & plerique Thomistae docent, id negari non posse sine injuria divinitatis. Hanc scientiam conditionalium in Deo dari expresse docuit Augustinus lib. de dono Persever. n. 3s dicens : An quisquam diceream debit meum non maescisse , quibus daturus esset, ut crederent , aut quos aiaturus esset Filio suo, ut ex eis non perdere queηquam suae utique si praesciis vir, profecto beneficia sua , quibus nos agnarur liberam praescivis . Haec est pre
185쪽
Gratia Mea significatur per creationem. π
aestinatis Sanctorum, ibi aliud ; Praea relate ad nostros actus communiter scientia cilicet, ct preparatio beneficio tanquam humano generi injuriosa, ram Dei, quibus certissime liberamur qια ac redolens inspientiam exploditur,cunque liberantur adeo ut Augustinus dixerit , Fatum Hoc posito dicendum, quod sicut non ponunt, nisi fatui ita necessitas optime conciliatur infallibilitas sci ista ad operationes salutares induentiae divinae de peccato futuro An eta 1 gratia Redemptoris , tanquam richristi cum hujus libertate ad non ipsi etiam Redemptori injuriosa exupeccandum , quatenus si non esset bilanda sit hic peccaturus, non fuisset ea prae V. Pro omnibus , qu in hanc scientia ; ita conciliani infrustrabilitas divinae voluntatis praefinientis consensum liberum Petri praevisumessicace per scientiam conditionalium
cum libertate voluntatis ad non consentiendum, quatenus Petrus non
rem adduci possent , satis si Tridentini Canon . sess. 6. ubi anathematiZatur, qui dixerit Liberum hominis acturium a Deo motum ci excitatum ηibi eooperari assentiendo Deo excitania' ri, atque vocanti, quo ad obtinendam ,-
consentiret, non fuisset praevisum flificationis gratiam se disponat, ac pre-essca tale auxilium per illam scien paret neque posse dissentis , si elis tiam, rac consensus liber non fuis Quod antea docuerat Augustinus lib. se praedefinitus unde sicut Antichristus praescientiam Dei in fallibilem non potest falsificare , sed impedire ita Petrus divinam voluntatem infrustrabilem de tali consensu non potest frustrare, sed solum impedire, impediendo scientiam illam
conditionaliuinis requisitam adt lem praefinitionem. Iv. Verum utut ista concilientur
sicuti fatue ab aliquibus Philosophis
Ethnicis negatur Deo libertas , eo quod ignorent contingentiam actuum liberorum conciliare cum necessita
de Spiritu in lit cap. 33. dicens
Ipsum bonum esse Deus operatur in boήmine is in omnibis misericordia ejus,
praevenis nosci consentire autem vocatio-i
ni Dei, et ab ea di sentire propriae Uoluntatis est . Nonne verbis istis clarius, quam solaribus radiis illustratur veritas Catholica de libertate linecessitate, etiam in natura lapsa Propterea Bellar lib. . de gran
lib. arbitr. cap. s. advertit. Qui potest consentis , e dissentire , acceptare is rellicere, non solum coactione, sed
etiam a necessitate liberum se esse δε- te existendi, ridentificandi secum monstrat. Quod usqueadeo verum est, me suos actus debita seitati ita ut Calvini Breviator Ioannes Scham fatue negatur humanis actibus i pius non audeat Tridentini verbabertas ab iis , qui nequeunt illam ad haeresim Calvinianam detorque- conciliare cum infrustrabilitate divi re interpretatione aliqua valde im-nae praedefinitionis praefinientis bo propria, ut faciunt an seniani, qui nos actus liberos cum Scripturae , volunt haberi Catholicae fidei est Concilia , Patres, experientia , ac tores; sed aperte assima Tridenti- innumerae ratiocinationes indifferen ni verba cum doctrina Calvinianariae libertatem in hominibus osteno omnino pugnare , dicens : Staius dant ut proinde scut fatalis neces controversae inter nos, ct Pretificio est sitas , quae a Gentilibus asserebatur Sitne rimo post lapsum vere liberi a bitriis Digilias by Orale
186쪽
bisri in iis rebas quae pertinem adtam talem quamis nisi possit Me amrilis gratiae , tamen per gratiam ρπυ nisπιem exestrius, ct a Deo adjutus ita alea operari , ut possit etiam non operari λ Affirmat am partem ruetur Tridentinum 1eg. 6. Nos er dici s
caciter agere oe voluntriem flectere, ut hominis oluntas , Deum conυersionem hominis volentem is operamem non seis
i no possis , licet non reacte , sed θοηte sequatur. VI. Iansenius ergo lib. 6 de Graistia Salvat cap. 33. ne videatura Triis dentino recederes, sic illud ineptissime interpretatur, ut sensus illorum Verborum sit, posse arbitrium dissentire , si velit , non tamen posse id velles Sicut diceretur de Beato, qui
quod posset non amare , si velit quamvis non possit id velle. Sed adversus hanc interpretationem sicloquitur Gabriel Pennotus lib. q. cap. Is uuando Concilium doce liberum arabitrium Hisae gratiae tos di Hire, si velit supponi posvilis Uentire ali qui nihil contra Haereticos deserisse ,
quilibet alius Fatiassertor,sine ullia conrem dictione admittere bane coaeditionissem Voluntas a Deo mota per gratiam ρω-
debet Gisiaicus ab istis Isis frigidis
Pariter verba Iaudat Augustini imsulse interpretatur eam Martino Che-mnitio Jansenius I. a. de Grat ChristicaP 34. dicens, quod consentire, vel
non consentire si propriae voluntatis, quatenus utrum; pectat ad volunt
rem Sicuti eum dicimus , quod intelligere spectet ad intellectum in
velle ad voluntatem non vero a Fvoluntas affecta gratia per Christum possit ad arbitrium consentires, vel dissentire. Haec sunt verba Iansenilia Non fignificatur aliud sis, ob similibus
locis , urim quod elle is nolle consentire , ct dissentire, credere, e non credere , stiria sum oluntatis . Sed
quam utilis sit ista interpretatio aperiste ostendit Bella inus , tum quia Augustinus verbis illis ostendere luit , quod consensus A dissensus sit voluntati liber , non vero volitio indeliberati tum etiam quia si s lum intendebat assorere, quod asse sus,in dissensus spectent ad volun alaton, non diceret, eo sentire , vel dij semire, sed diceret, eo entire, misesentre propria oluntatis esto quando idem utrumque ad voluntatem, spectat, non vero alterumam. -- re ex Tridentino ,- Augustino aperte constat . gratiam incacem non evertere Iibertatem indifferentiae ad consentiendum , vel dissentiendum. Quod apertius Tridentinum dixit seis.6.ca's iis verbis Tangente Deo cor ominis per Spiritus Sancti uminationem, neque bomo ipse nisi omni agis ins ratisinem illam recipiens s Mi pe qui ct illam bycere oces nequc tamen FH gratia Dei movere se adis sitiam coram illo Ubera sisa esuriatem est . Ex quibus omnibus fit , ope rationem omnipotentis Dei relate acthominem creandum diversam esse ab operatione omnipotentis Dei per gratiam relatein ad ponendum con1ensum liberum in corde hominis , Ilia quippe est operatio uni Deo libera
haec vero libera etiam arbitrio ma-no. Unde illud Augustini sinere ἀει ι sine te, non sal bis te fine te VII. Illud Hetur rutic thesi lavere, quod dicitur Ephes a Cum esse- Diqitia i Cooste
187쪽
Gratia Idea significatur per creationem. ss
ise proprius est lapidis , si ille animi
Veruntamen in eo dissimilis, quod in pο- testate lapis non habet obiere motum quo fertur inferius animus er ,
non isti, non ita moυetur , ut superioribus effertis inferiora deligat Propterea quia opus est quaerere . de se motus
Cisis , cujus gratia estis salυati
Mortui autem non cooperantur Deo, si fortet velit eos ad vitam revocare neque liberum est eis , aut resurgere , aut in morte remanere ergo
gratia Christi citra nostram liberta. tem nos vivificat, atque adeo idea gra existati eum eum nonnisi a ni θ Miatiae optime ragnificatur per operatio Iuniarium , atque in sera positum poteis nem , qua Deus mortuis reddit vi stare , ct ob hoc culpa item esse fate-
tam murci ut eo motu improbruo , atque cobL
Respondeo tamen cum Bellar lib. bis voluntatem nostram ad fruendum 6 de lib. arbit cap. 3. ex hoc lex se iserno bono ab amore temporalium comtu recte inserri, quod peccator, ut vertamus. Sicut autem ratione liber-mae mortuus , non pollit propriis vi tatis indifferentiae diversimode lapis ribus in vitam restitui; non vero movetur deorsum , ac voluntas a quod non possit per gratiam praeve cupiditate trahitur ad inseriora citanientem excitatus,in adjutus a Deo ratione ejusdem libertatis diversim ad vitam revocante, eidem libere de mortuus revocatur ad vitam , cooperarit Id enim non praestaret ut creaturae a Deo extrahuntur ex nihi. mortuus, sed ut habens vitalem vir l, ac peccator Deo mortuus reum tutem a Deo ubi notandum, mi catur libere ad vitam gratiae, & ex litudines non debere in omnibus con nihilo meritorum creat Deus in eo venire hinc licet cadavera, quato cor mundum δε innovat spiritum
mnibus modis mortua sunt , non rectum in visceribus illius. postlint ad propriam resurrectionem cooperari s qui tamen sunt Ormi in peccatis, quoniam adhuc vivunt
vita naturali quamvis non vivant vita gratiae , ponunt , non ut mose tui, te ut viventes uno genere Vitae cooperari liberet ad resurrecti nem spiritualem, si virtutem cooperandi a Deo accipiant. Facultatem illam nostrae voluntatis expressit Augustinus lib. . de lib. arb. cap. I. disputans cum Manicheis in osten
VIgesima tertia vult deam mmnipotentis operationis gratia significari per operationem, qua Deus creaturas extram e nihilo & mo tuos revocat ad vitam . Propterea iterum vult exulare a nobis libertadens discrimen inter motum lapidis rem ad bene operandum,in nostram descendenris deorsum, & motum,quoliberum arbitrium cupiditate abstractum, allectum inferiora diligit, dicens: Hic mois , F culpae depuratur voluntarias est , di in potestate summus in eo is similis es illi motui , quo
deorsum versus ferire apis cima Amrcooperationem operationi gratiae. At
Trident sese. 6. Can. 4 docet liberum arbitrium excitatum a Deo, ut ad justificationis gratiam se disponat, ac prae rei gratiae excitanti rari, posse dissentire, si velit, Nque adeo posse operationem gratiae
188쪽
impedires creatura autem ad suam creationem, & cadaver ad suam resurrectionem non cooperantur
possunt illam impedire diare uesianelliana isthaec idea Cainolicae d
Justa idea, quam Centurio habet de omnipotentia Dei, Iesu Christi in sanandis corporibus solo motu suae voluntatis , est imago ideae , quae haberi debet de omnipotentia suae gratiae in sanandis animabus a cupiditate. Que1n.
Imperatis Dei sanantis corpora non
potest esse justa Mea operetisnis Dei curantis animam in hae quippe nos De-Mm determinamus in illa ero Detis
determinat. II. Iussa dea esset cur rio illius languidi Chrdius dixit Io. s. Vis ianus erit III. Sicut in Ilaru innocentiae , ita in natura lapsa
IV. Sex celeberrimis Augustini auctoritatibus , quas pro se a extantiadducunt, si fatis.
Πα hactenus dictis in tribus pro- x xime superioribus thesibus dilacide insertur , non haberi justam
Ideam gratiae ex operatione omnipotentis Dei relate ad effectus uni sibi liberos, secundum se necessa-.rios , ut est operatio Dei incarnanistis, ac resuscitantis Filium suum.
aut operatio , qua Deus creamras producit ex nihilo in mortuos ad vitam revocat quandoquidem pe- ratio omnipotentis voluntatis , qua
dat nobis aetum salutarem , est etitam nobis libera unde possumus Dei
omnipotentis operationem impedire citra detrimentum nostrae subjectio. nis suaeque omnipotentiae, ac infrustrabilitatis suae voluntatis, qua comsensum nostrum liberum ab aeterno
praedes nil minc fit, quod quamvis
Omnipotens operatio gratiae curantis omnes nostros languores,in aegrim-dines analogiam quandam habeat cum Operationibus tristi Domini, quibus corpora sanabat solo motu suae voluntatic nihilominus idea quam Centurio habuit de omnipotentia Dei, Iesu Christi in fanan. dis corporibus non est imago ideae. quae haberi debet de omnipotentia gratiae in sanandis animabus a cupiditate, . vulneribus culpae Et ratio est eadem, quia operatio Dei sanantis corpora est uni Deo libera, operatio vero, qua Deus operando in nobis consensum salutarem sanati stra vulnera , est operatio nobis etiam libera; cita libera, ut nos modo libertati consentaneo determine mus Deum ad operandum in nobis velle in perficere in bona voluntate, ut loquitur Apostolus, non vero Deus determinet nos ad cooperandum cum illo. Quamvis enim Deus si primum liberum , a quo omnis creata libertas, d etiam primum in genere causae essicientis, cinte dentis nostrum consensum in rati ne tamen eligentis consensum praedissensu primas partes obtinet creata voluntas licet haec ipsa electio Voluntatis creatae non fiat ne Deo nobiscum agente, cooperante, la
189쪽
Is Idiuidem electionem antecedenter inte- dente) aliter non ipsa se determinaret , sed determinaretur a Deo, atq; adeo non esset libera nec posset dici, quod bonum opus justificati ita sit Dei beneficium , ut sit etiam ipsius justi meritum , juxta doctrinam rid. quod sess. 6 can. 6 definit. Si quis dixerit hominis j ipeati Osa opera ita esse Dei dona, ut non se etiam bona ipsius iusificati merita, anathema sit. II. Itaque justa dea operationis gratiae desumi deberet potius ab ea operatione , qua Christus languidum in piscina jacentem ut haberiir IO.s, sanavit, dicendo prius , Vis sanus yeril qui certe si respondisset, se nolici curari, sanitatem, quam Christus illi dare cupiebat , non reportasset; eo quod non vellet Christus Dominus sanitatem illi conforre absolute, sed depondenter a sua voluntate. III. Quod autem hujumodi si operatio gratiae relinquens nobis libemtatem indifferentiae ad dissentiendum divi e vocationi in nullatenus, cessitans ad consensum , jam multis ostendimus in thesibus superioribus Λddo hic futiles omnino esse ratiocinationes , quibus conantii Iansentani invehere in natura lapsa gratiam sanitatis medicinalem necessitan em, non agnoscentes illam in Angelis, in damo in statu innocentiae cinquibus solum agnoscunt Adjutoris sne quo ηοη, seu gratiam supernaturalem lassiciontem , sine qua non pinterant salutariter oporari, cui poterant resistere , ut de facto Darmones ,- Protoplastae peccando restiterunt in natura vero lapsa agnoscunt Adjutorium quo , seu gratiam sanitatis efficacem , cum qua ineluctabiliter homines ex meritis Christi Domini salutariter operantur ci-rim M. P. IV. tra libertatem indinerentiae cum s la libertate a coactione. IV. Primum argumentum ducunt
ex iis Augustini textibus, in quibus passim docet gratiam Christi operari ipsum velle , bdicere in istanus , argiri
voluntriem bonam, dare nobis virtutes,
o merita quibus verbis Calvinus Iansenius putant indicari , quod gratia Christi necessitatem inducat, perinde quasi idemst incere, ut v limus, ac efficere ut velimu necessario operari ipsum elis, ac operaricum necessitate.
Secundum, ut habet Calvinus lib.
a. Instit cap. 3. ex precationibus sanct
rum , qua sic compositae leguntur In clinet cor nostrum ad se Dominus ut habet ansenius lib. a. de gratia Christi cap. 7. ex precibus Ecclesiae,
quae ac ualem motionem atricem omnia
talis, ct operationis implorant i quiabus ipsa voluntatis determinatio a Deo
poscitur: perinde quas idem sit petere a Deo bonam voluntatem , ac petere gratiam necessario effcientem talis consensus. Tertium ex eo quod D. Augustinus velit divino munere concedi nobis perseverantiam perinde quasi non possit a Deo perseverantia nobis concedi citra gratiam necesis
Quartum X eo, quod gratia dilectos discernat a reprobis, quasi v
ro non possit discretio ab ea gratia prodire , quam oluntas repudiare potest, si velit.
Quintum ex eo quod Augustinus gratiam essicacem vocet indeclinais
bilem , efficacissimo , omnipotentissimam insuperabilem percipere quippe non possunt ansentani, quod isthaec
praedicata competant gratiae, quin inisserat necessitatem bona operationis. Sex.
190쪽
gustinus gratiam medicinalem vocet Adiutorium quo , illamque comparet beatitudini. qua, cum data fuerit homini, continuo Atheaetus, ubi gratia tridatam Angelis in Adamo in statu
innocentia vocat Adjutoriam sine quo ηδη ex quibus verbis Calvinus in Ian senius inserunt essentiale discrimen inter gratiam in statu innocentiae, & gratiam Christianam odilla cohaereat cum libertate indifferentiae, ista necessitarem inducat. Uerum quam infirmis fundamenistis machina haec gratiae neces stantis erigatur fuse ostendit de Champslib. 3. disp. 3. ex hactenus dictis insuperioribus thesibus praesertim in teristia facile est intelligere Prosecto ea aeque militant pro gratia status innocentie, ac pro gratia in statu naturae per Christum reparatae atque adeo sicut in eo statu per Calvinum, Jan senium gratia non inferebat
necessitatem bonae operationis, ita neque in natura lapsa auxilium efficax, quod consertur ex meritis Christi Domini; imo a fortiori , quia gratia per Christum non debet esse
interioris, sed altioris conditionis, quam gratia in statu innocentia graistis a Deo collata is non intuitu meritorum Christi , atque adeo non debet illa necessitatem inferre, Tadicem meriti . enare libertatem. ex ertere . Non inficior, nodum esse Gordianum , valde implexum, et scaciam divinae gratia explicare conciliando infrustrabilitatem divinae voluntatis in gratiae efficacis collatione , simul cum libertate creaturae nos illam explicavimus in thesi tertia, sicut etiam in praecedenti, bi advertimus , potius confitendamesie nostram imbecillitatem , si id
percipere non possimus, quam con tra Catholicam veritatem delira. menta comminiscenda.
Ad primum itaque argumentum adductum a Calvino , Iansenio
respondetur, in utroque stati, tam innocentiae, quam naturae per Christum reparatae, Deum escere , ut v Iim , ct argiri nobis bonam milunim rem , quatenus ex animo , ut sequatur consensus , largitur nobis gra- etiam, quam praevidit efficacem, qua collata Deus non solum conferretnqbis posse, sed etiam operaretur sysum velle. Ad secundum : Huc etiam tendunt orationes Sanctorum in preces Ecclesiae , ut impetrent auxilia
praevisa efficacia , non ero gratiam necessitantem e Sicut enim potuit, debuit Adam petere a Deo ut non caderet, ut habet Augustinus lib. . de Gen. ad lit cap. 9 necnon petere
post lapsum, ut voluntatem in mnum converteret, dicendo Como
se me Domine, juxta doctrinam ejusdem Augustini , quod poterat Pergratiam efficacem non versvam libertatis obtinere, ut Calvinus, Iansenius admittunt ita possumus nos idem a Deo petere, o eodem
Ad tertium. Sicut Angelos bonos Deus misericorditer custodivit, ita potest nobis perseverantiam conse re conferendo semper auxilia pra visa efficacia. Ad quartum, Deus sua gratia discrevit Angelos bonos a malis cum ad Angelos etiam pertineat illud Α-postolici suis est , qui te discernit Ruuid autem babes , quod non accepisti in se discernit electos a reprobis vi auxilii praevis efficacis ut explicavimus in tertia, ac indecima