장음표시 사용
211쪽
nuant auxiliis gratiae consentire. U. Ian senia in docent statum istud , Deus non deserit, nisi deseraritr, intelligi solum de gratia habituali, non e gratia actuali sufficiente quatenus Deus neminem privat sua gratia justificantes, nisi propter culpam, qua Deus deseritur non eis ro, quod neminem privet gratia actuali, nisi propter culpam personalem, quamvis saepe deneget propter culpam originalem docentes cum Iansenio, quod nec justis, qui
Peccant, detur gratia usiciens ad non peccandum, nec infidelibus non credentibus detur gratia sus iciens ad
credendum, cum a gratia susticiente tamquam a monstro abhorreant.
Hinc inserunt , salvari solum electos,in quidem infallibiliter, quia solum electis alti gratia per Christum medicinalis estica , cirres-1tibilis reprobos vero non salvari, non quia ipsi nolunt gratia consentires, sed quia Deus nullam iis vult
gratiam conferre, ut salventur. Verum quam absona, quam err
ne , quam blasphema in meritis Chriit , ac immensae Dei bonitati injuriosa haec sint, nemo est quin videat : quod in duabus thesibus proxime sequentibus iterum, iterumque palam se . Passim enim Scriptum in Patres docent numquam per Deum stare, ne quis salvetur atque adeo neminem deseri non lotum per amissionem gratiae habitualis , sed etiam per denegationem gratiae actualis , nisi prius per culpam gratiae sufficienti praestitae restiteries neque sola culpa originalis est in causa , cur Deus deneget infidelibus auxilia sufficientia. ut credant, salventur Aliter pre
tio istanus Christi languis nihil iis
profuisset, quod citra haeresim sustineri non potest , ut constat ex quinta Ian seni proscripta theli. Et licet culpa originalis Ofiiceret Infidelibus ea tamen officere non potest iis qui lavacro baptismi mundati sunt; cum per baptismum reatus omnis init pae penei abradatur . Quare
justificati per baptismum, si labantur damnentur, non labuntur,& damnantur ex desectu gratiae auxiliaris is quia Deus vult illos cum reprobis annumeraria sed labuntur, quia desunt gratiae sussicienter collatae a Deo volente eorum salutem. Hinc Aug. r. a. in Io. loquens de lumine gratiae, quo De illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum, habet : pus est, ut tu recedas ab eo, qui nunquam recedit ruus es , ut non deseras, Nison desereris; noli cadere , non tibi occidet Si tu feceris casum, ille tibi faeie occasum: Quibus verbis ostendit, non solum gratiam habitualem, sed etiam illustrationes gratiae actualis , de quibus loquitur non denegari a Deo, nisi prius nos illum deseramus , resistendo gratiae jam collatae, ne peccemus. Quod expressius docuit D. Prosper in respons ad cap. all. cap. II. dicens: Cum er aliquos a Deo auet traditos desideriis suis , aut obdurato lagimus , aut relictos, magnis pereatis suis Me L
os merulfe notemur. Et post pauca addit Vires itaque obedientiae non ideo cuique subtrabis, quia eum nos prae
destinatat, sed quia necessurum ab ipsa Gedientia esse praeυidit . Et lib. 2. de
Vocat gent cap. 28. Fit manifestum,iquod diυersis, atque innumeris modis .mnes homines ut Deus salvos fieri I. sed qui eniam Dei auxilio dirigamur qui non eatum , sua pertinacia eluis
212쪽
ctantur . Quod si per Deum staret, ne venirent , eo quod nollet inter electos recenseres, non dicerentur non venire ob pertinaciam, sed ob
impotentiam, ex desectu scilicet ratiae auxiliaris. Similiter Chrys omus, Euthymius, Hilarius, 4-lii Sancti Patres exponentes illud
Matthaei 23. Quoties olui congregare silis tuos , quemadmodin gallina conis
gregat pullos suos sub Has , e nolui-
si Ecce reli uetur obis donaus eis' deserta uico enim obis; non me videbitis amodo c. docent his
verbis significari auxilia gratiae, quae dantur in ordine ad salutem , suae denegantur in posterum illis, qui noluerunt adjuvari indigni quippe sunt novo beneficio, qui relate ad beneficium antecedenter collaxum suerunt ingrati. Quod etiamsignificatur verbis illis Isaiae 2. Numquid non istud factum est tibi, quia Greliquis Dominum Deum tuum eo emispore, M ducebat te per Uam Si per viam salutis Deus nos ducit ergo adjuvat gratia sufficienti si nos illum derelinquimus ciam gratiae msstimus , si propterea punitu ergo in poenam privat nos novis beneficiis .in auxiliis gratiae , aut efficaeibus, aut intensis, quibus sine morali impotentia curramus viam mandatorum suorum in ita curramusia comprehendamus.
UI. Ex quibus fit primo, omnes, quos Deus vult salvare essicaciteressicacia simpliciter dicta ut sunt omnes electi , quibus consere auxilium praevisum essica ex amore Dfieacia o silvari infallibiliter , non Quia gratia per Christum est inel crabilis, necessitans ad bonam γ
rationem, ut docent an seniani
sexqvia bona operam , quae est li-
bera, necessario est sutura , necessitate solum consequente in hypothecsi , quod praevideatur futura sub t Ii auxilio, quod henignissime a Deo consertur non secus ac trina illa negatio Christi facta a D. Petro, e g. necessario erat futura , necessitate dumtaxat consequente, non lassiva
libertatis in hypothesi , quod esset praevisa in revelata a Cnristo Do
VII. Fit secundo, quod licet pe catores reprobi non salventur , adhuc verum est, quod Deus velit illos salvos fieri . Ratio est , quia in
tantum non salvantur , in quantum peccant; in tantum peccant, quia resistunt gratiar, non quia carent gratia lassicienti ad non peccandum Si
enim ea carerent , non peccarent
iam si praediti sunt gratia , cui resi, eo ipso verum est, quod Deus gratiam illam conrulerit, ut bene perentur is salventur eum non possit Dei bonitas conferre auxilium inessica eo animo , quod sit inem ea , ac intendendo culpam creatu rae Dergo Deus vult salutem peccantium Reproborum, quin eatenus sata
VIII. Fit tertio , quod Deus ei qui gratia lassicienti resistit , densget in poenam saepe alia auxilia inuemcacia, aut intensa, quae esset da turus , si culpa non praecessisset ut proinde abyssus unius peccari abyssum alterius invocet usque ad aeteranam damnationem munquam autem novum peccatum contingit absque nova gratia conserente saltem mediais
te physicam potestatem Cesto nota semper moralem ad illud declinanis dum Et quia nunquam consertur a Deo gratia sussiciens sine sincera voluntate , quod ea homo utatur in
213쪽
ordine ad salutem comparandam ,
sicut nemo a viro cordato ad prandium v. g. invitatur, sine sincera voluntate, quod a convivio non sit encludendus , si annuat sequitur, quod iterantibus culpas Deus iteret sempersu beneficia is benevolum animum, quem habet de eorum salute; ut possit in extremo die vincere cum judicaverit, exprobrando iis iterata beneficia δε ingratitudinem iterais
IX. Fit quarto , quod nemo ex adultis ob culpam originalem privetur auxiliis suincientibus ad salutem, ubi pervenerit ad usum rationis Ratio est, quia istorum nemo damnatur citra culpam personalem culpa autem personalis haberi non potest, nisi detur gratia sufficiens ad non peccandum atque adeo nemo adultus caret auxiliis sufficientibus ad salutem ob meram culpam origina
X. Sed audiamus Iansentanos, qui percipere non possunt , quod Deus possit velle salutem reprobis dependenter ab eorum voluntate in sub conditione , quod velint gratiae sufficienti consentire. Sic enim parat
retant. Nisi Deus insallibiliter salvos
iceret quoscumque vult salvare per Christum, sed posset velle aliquos nempe reprobos, salvare sub conditione , quod vesint gratiae consentire, ut proinde si non consentiant, non salventur , sequeretur , quod Deus vel vellet absolute reproborum
salutem, udeo deberent infallibuliter salvari, vel nollet illam abs lutea in sic vera esset haec thesis
quod infallibilite salventur quoia eumque Deus vult salvare cum reis proborum salutem nullatenus velit
dequela revincitur, quia ipse com
sensus voluntatis creatae est in m
dum Deus vult salutem reproborum, si velint consentire gratiae , eo ipso vult eorum salutem, si ipse vellit donare illis talem consensum quare vel vult dare talem consenium Mabsolute vult ocim salutem , quia voluntas Dei conditionata per purificationem condi ionis evadit abs tuta vel non vult consensum donare in absolui non vult eorum s
lutem. Ad eum modum, quo decerisnens dare cenitura Petro , sub conis
dition ouod det illi decem, eo ipso vel absolute vult dare centum, ubi se determinet ad dandum decem
vel absolute non vult dare centum,
si se determinet ad non dandum decem: quandoquidem purificario
conditionis unice dependet ab eodem, qui oretenus decernit conditio- nate, ubi revera decernit absolute. Respondeo, ego sequelam. Ad probationem distinguo antecedens consensus creaturae est in manu Dei, Dei donum citaui unice dependeat a voluntate Divina,in nullatenus a voluntate creata, nego ita- ut pendeat principalius a voluntate
Divina , sed elective ad illum o iaperetur voluntas creaturae, quae posisit impedire existentiam talis doni, resistere gratiae efficiendo ut gratia , quae est efficax non sit efficax , sed sit pure sufficiens , concedo antecedens, & distinguo simialiter consequens & sic patet disparitas ad casum adductum de de cernente dare centum , sub condiatione uni sibi libera, non vero libera alteri, ut est in casu nostro. Quocii clansenti fautores admittere tecnentur in statu naturae integrae , ita
ga admittunt possibilitatem auxilii
214쪽
susscientis mu tenentur dic re, quod consensus sit donum Dei; sed donum dependens a libera m
terminatione creaturae inde Trid. sess. 6. cap. I 6 docet, tantam esse diis
vinam erga omnes bomines bonitatem, ut
eorum elis esse merita , me sint ipsius
XI. Opponunt ulterius ex Iansenio lib. et de Grat Christi , cap. I. quod si Deus vellat quantum et ex Ie salutem reproborum, quin isti in- fallibiliter salventur ex defectu propriae voluntatis dissentientis gratiae sequeretur , quod frustra Ecclesia
Deum exoraret, ut Velit omnes h mines salvos fieri cum tamen Αρο- stolus r. ad Timoth. a. hortetur, ut oremus pro omnibus hominibus ,
uippe quos omnes Deus vult salvos eris sequela autem probatur, quia finistra quis rogatur, ut ponat id, ad quod ponendum est jam determinais tu ; Deus autem a sua voluntate ruam habet salvandi omnes, est ameterminatus ad ponendum, quod a se dependet ut possint omnes salvari, vid auxilium sussiciens ς proptem ea non videtur ipse rogandus, ut omnes salvet, sed potius homines mTidi sunt , ut gratiae consentiant salventur mo ante ansenium
opposuerat Catholicis Calvini discipulus David Paraeus lib. a. de lib.
arb. cap. 8 dicens: Si omnibus se redaretur auxilium sufficiens,irandi infidelitatem, oe peccata , frustra orare Eeis risau quia sufficien auxiliam , cum MDetur universale esse, non est ex eo mbeneficiorum genere , quae precibus , Nμndicatismis sunt hverranda. Confirmatur Ox eodem Iansenio
quia nusquam Ecclesia orat, ut fideis te possint salvari, si velint, sed solum petit ipsum velle ergo Deus so-
lum consere gratiam essicacem , qua infallibiliter salventur, non vero gratiam sufficientem, qua salventur , si velint Quod prius docuerat Calvinus lib. 2. Instit cap. 3. dicens: Sic
S precationes Sanctorum leguntur comis positae r Inclina cor nostrum, dicebat Iomon, ut serυemus mandaIa tua. Quod
ex eo etiam suadetur, quia ex Augustino Regula credendi legem statuit suoplicandio pro terea cum non petamus a Deo poteti iam dumtaxat ad poenitendum , ac perseverandum sed ipsam poenitentiam , ac perseum rantiam , credendum est , quod pro isto statu obis non conferat nobis gratiam suffcientem , ea potentiam nudam ad hos actus salutares , sed gratiam essicacem seu potentiam cum ipsis actibus conjunctam ; quare aluium est, quod quantum est e sev lii salutem reproborum, quod iulis conserat auxilium , quo possent salvari, si vellent. Respondeo, rogandum eue Deum, ut velit omnes salvos facere, quamvis id velit quantum est ex se tum quia potest conserre auxilia effracta, ad quae non est determinanis ex illa sua voluntate quantum est ex se es, ficaci salvandi omnes ; nim etiam quia potest conferre auxilia intonsi rari & frequentioraci tum deni eoui potest Deus ita causas secundas disponere , ut facilitatem conserant ad intentum , ad quae omnia non Gnetur propterea Ecclesiae preces , ut omnes salventur , non sunt ustr
Ad confirmationem Ecclesia non orat, ut Deus conserat omnibus, ut possint salvam, si volint, quia a linum sufficiens nulli denegatur orat ut salventur, petendo ad id aut gratias eiacaces . nou ouidem Ianseni Diqitia i Corale
215쪽
nas eversuas libertatis , sed gratias efficaces Catholicas , quibus libere de facto salvantur, aut petendo gratia susscientes uberiores, irequentiores, quibus facile possint salutem obtinere, & sic cum morali necessitate salventur . Ad id , quod additur ex Augustino , non pauca diximus in calce thesis septimae circa illud ei fatum , quod regula credendi sit etiam rogula supplicandi quat
nus credere debemus, ex dono Dei
gratuito provenire quicquid ab illo
postulare monemur . Ex quo solum sequitur, quod dum petimus a Deo gratias efficaces, illas ex divina munificentia expectare debeamus non sequitur tamen , quod Deus gratiassiisticientes non conserat , etiamsi non petantur. Neque sequitur, quod non possmus a Deo potere gratias
susscientes frequentiores, cum non
semper is singulis momentis illae
de facto dennar, quamvis semper offerannir unde rite petentibus ex Dei dono conseruntur. Possumus pariter petere gratias sufficientes uberiores ac intensiores, Quaeque praestent potentiam non solum physicam , sed etiam moralem; nec 1olum remotam, sed etiam proximam, nec solum urgente praecept , verum e iam extra casum praecepti ad ex
quenda consilia Quae omnia ex se. I Dei benignis,ima liberalitate pro
XII. Opponunt inimis . Si Deus
vellet omnes salvare sub conditione,
suo ipsi velint, vel sub hac generali voluntate comprehendundii etiam infantes , vel non et Primum non
podist dici, cum talis conditio resais te ad insantes non sit purificabilis Si dicam secundum ergo scut abis solute Deus denegat infantibus a
kilia sussicientia ad salutem, ita dicendum , quod ea deneget adultis reprobis, ac proinde verum est, quod infallibiliter salventur quotquot Deus vult salvos mere per Christum Confirmatur, quia Augustinus pluribus in locis videtur doceres, quod Deus nolit salutem Infantium cleceis
dentium sine baptismo, quod non providerit illis de remedio ad salutem . Nam lib. de natura grati Cap. 2. habet : Plerumque festinantiabus parentibus, repararis Ministris, ut baptimus parvulo aetur, Deo tamen in lente, non δειν . Et Iib. de correcl. ει grat cap. 8. Mid clarius, aer osse
ratur per Deum flore, quominus a M.
I salutem aecipianc Ergo sicut Deus peccati originalis vindex in poenam voluit infantibus denegare remedium sufficiens ad salutem ita dicendum quod voluerit etiam adultis reprobis auxilium sussciens denegareu etiam dato, quod voluerit omnes omnino salvos facere, si in Adamo non peccassent.
Respondeo, a Scholasticis in qua, stionem adduci , n, quomodo Deus providerit infantibus omnibus de remedio ad salutem , cum nihil hac in re definitum si . Quamvis
communius heologi do eant, Deisum, quantum est ex se voluisse mmnium infantium salutem , nisi s sceptio baptismi a creaturis, sive nauturalibus, sue liberis impediatur; ει quidem tamen in cursu Theologico P. 3. disp. I. u. 6. probabilius existia mavi, quod Deus providerit infanistibus de hoc remedio dependenter a voluntate , ac piis operibus, irru
216쪽
is paucorum dierum homines ad illam pertineo gratiae partem, quae semper mniversis es impensa nationibus , qua intaque sileri uterentur Parentes, etiam ipsi per eosdem juvarentur. Quamvis enim in carmine de Ingratis dicat: Nee meritis istud poteris aptare parem
Cum Dideas miatos Sanctis Gomitoribus
Nullo salsari studi potuisse suorum:
non per hoc denotat, quod nunquam desectus baptismi relate ad hos infantes proveniat ex defectu orationis , aut ex alia culpa Parentum,
cum jam oppositum docuerit loco laudato , sed solum denotat , quod non semper proveniat ex hac speciali Parentum culpa , videlicet ob ignaviam , ob quam hic nunci
ptismus non confertur. Et Augustunus lib. . cap. 8. contra Iulianum habet: Numquid parvuli homines non sunt , in non perrineant ad id , quod dictum esse Vult omnes homines DLos ferre Neque dicas , uod postolus solum loquatur de adustis, cum addat Ei ad initionem vernati xennre. Nam etiam parvulos Deus vult ad agnitionem veritatis pervenire , qtiando ad visionem Dei facialem pera eniunt per baptismum habent in via de habitualem , quacredunt habitu, si minus actu creduntque pariterade Ecclesiae juxta
hanc sententiam ad argumentumam
spondetur, quod Deus velit infantes salvos fieri, etiam sub ea conditione F velint , non quidem per se ipsos,
cum hujus voluntatis in incapaces, sed per suos parentes . quos o tanquam infantium tutores destin vitu sicut autem plures adulti non salvantur, ob propriam culpam, non ex defecti gratiae tussicientis ita plu-
res infantes non salvantur ob cubpam ,- desectum orationis parenis tum , ut ostendi loco laudato, per quos stat , ne iis baptismus applicetur; non vero quia Deus in poenam
I eccati originalis absolute voluit ita is denegare proximam baptismi applicabilitatem.
Deus in poenam originalis ita statuerit, juxta rigidam sententiam Vasquii parto I. disp. 96 adhuc verum est,
quod Christus dederit se ipsum ali-Quo pacto redemptionem pro hisi fantibus, & non pro daemonibus , a que adeo quod Deus voluerit eorum salutem , videlicet sub conditiones, quod Christus Dominus voluerit ab-1olute, & essicaciter pro iisdem orare, non vero inessicaciter,in quatenus ad gloriam Patris conserret sicut oravit ut transiret a se Calix Pasi sonis solum ineffcaciter Unde juxta hanc etiam viam verum est, quod Deus quantum est ex se velit horum infantium salutem , Qtamen non salventur infallibiliter. Ad confirmationem : Augustinus docuit, ut diximus , etiam insantes pertinere ad id , quod dictum est. Vult omnes homines salυos ferici quare ad auctoritates adductas dicendum, vel quod baptismus iis non conferatur Deo nolentes, Voluntate cons quente ad culpam parentum , non vero voluntate antecedentes sicut non vult salutem Iudae voluntate com
sequente ad ejus peccatum in hoc
sensu per Deum stat consequenter ad culpam paremum , quod parvuli salutem non accipiant ' vel dicendum, quod id contingat Deo nolente, hoc est non volente voluntate essicacissimpliciter dicta , in quo etiam sensu mdas non salvatur, eo quod Deus non Disilire by Orale
217쪽
habuerit voluntatem efficacem simpliciter dictam illum salvandi quando enim vult aliquem salvare non solum efficaciter , quantum est ex patare sua, ut vult salvare reprobos, sed omnino efficaciter , sicut salvat et dios , tunc confert auxilium praevisum efficax praefiniendo actum liberum bonum sub tali auxilio m sic infallibiliter per operationes meritorias illum perducit ad salutem . In quo sensum Prosper in carmine de Ingratis cap. Is dixit:
Ipsa suum consumma opus cui en pus agendi Semper ades , quae gesta velit non moribus illi Fit mora non causis anceps suspendiarit ullis.
quem Deus exercet erga electos, non tenetur ex munere primae Causae e
ercere erga omnes illos, quos efficaciter quantum est ex parte sua vult
salvos fieri . Propterea Deus,oysi dixit Exod 33 prout habetur etiam
Rom. 9. Miserebor, cui voluero, emclemens ero, in quem ibi placuerit.
In calce adverto, perpora in hac
thesi Quesnellum excusari , perinde quasi solum velit, salvari infallibiliter omnes , quos Deus vult salvare
efficaciter efficacia simpliciter dicta,
qui neget Deum velle omnes omnino, etiam re robos, salvos fieri u luntate efficaci quantum est ex parte sua; cum non semel dixerit, praesertim
in cap. 12 Lucae V 49. in cap. o.
Io v I 6., alibi, Christum D pro omnibus mortuum esse . Nam contra est , quia etiam Heterodoxi negantes Christum mortuum esse pro
reprobis , docent , Christum pro in
mnibus mortuum esse, sed in tripli ci illo dumtaxat sensu cit exoticabimus in thesi a quae huic est affinis videlicet pro generibus singulorum hominum , aut quatenus mors
Christi poterat omnes salvare , vel quia Christus suscepit causam omnibus communem . Quare si uesnellus adversus haeresim ansentanam vellet , quod Christus pro omnibus omnino, seu pro omnibus, singulis hominibus mortuus sit,in quod Deus etiam reproborum velit salutem, debuisset aliquando id exprimere, ne videatur sentire cum Ian senio in quinta ex suis proscriptis thesibus id negantes Cum autem hoc nus quam praestiterit , dicendum , quod juxta germanum verborum sensum neget in hac thesi Deum velle ullatenus salutem reproborum ' ideo
ea tam in proprio, quem verba exhibent seniu, quam ad mentein Auctoris fuit proscribenda. XIII. Post haec operae pretium Videtur aliqtiant accuratius hic nucleare dignam scitu controversam
illam, Num scilicet Deus omnos, sngulos homines salvos fieri voluerit ante lapsum Adae, quatenus deindit Adamo justitiam , per quam Omnes salvari postoni an vero etiam post Adae lapium, itaut singulis hominibus in posteriori ad peccatum Λ-dae conserat vel proxime, vel rom
te auxilia suffcientia ad salutem vi detur enim non facile explicari posse, Primo, quod ea conferat omnibus Infidelibus Cum enim fides necessaria ad salutem necessitate mediis ex auditu audiri mysteria fidei non possint sine Concionatore Euangelico, juxta illud Apostoli Rom.
Io uuamodo audien fine praedicante δ
218쪽
usmodi Instructor , videntur consequenter decue illis media ad salutem
nocessaria. Secundo , non facile explicatur , quomodo Reprobi justificatis conserat Deus auxilia necessaria ad salutem , cum non conserat illis donum perseverantiae, sine quo salvari nequeunt. Tertio, quomodo eadem auxilia conferantur obduratis peccatoribus , qui saepe ob cordis duritiem converti non possunt immo saepe in poenam denegatur illis
auxilium, quo convertantur. Deniisque quomodo Deus velit infantes omnes in utero matris decedentes salvos fieri, cum plurimi, Deo nolente , ut diximus ex Augustino , non
fossint sacro baptismate ablui , sinec uo salvari neutiquam possunt.
Respondeo ad haec breviter , Dico primo , Deum voluisse singulorum hominum 1alutem quantum est ex se , non solum in priori signo ad Adae lapsum, quatenus condidit totam naturam humanam in Idamo , illique ut capiti contulit justitiam pro tota polleritate, nemine Xcepto, adeo ut singuli ejus originalem justitiam participassent, si Adam in ea permansisset sicut singuli contrahunt originalem culpam ob ejus lapsum sed etiam voluisse Deum in posteriori signo ad pecca. tum Adae singulos homines salvos fieri, conserendo scilicet illis media, quibus possent a culpa liberari ,
salutem consequi . Ita communiter Sancti Patres docent apud Suar. lib. 4. de Praedest cap. I. Id evincitur ex textu illo Apostoli I. Timoth. a. dicentis , Deum velle omnes homines salvos fieri ubi loquitur a Diissime de hominibus jam lapsis, pro quibus orare praecipit , pro quihus Christus dedit semetipsum in re
demptionem. Et sane cum Deus o
dinaverit Christum in redemptionern omnium hominum post praevisum riginale peccatum, atque adeo comtulerit medium universale sussiciens ad omnium , laingulorum hominum salutem, consequens est, quod quantum est ex so, omnium,4 singulorum salutem voluerit, etiam post lapstim da , in quo omnes perierunt,in Christi D. redemptione indiguerunt Excepta tamen Deipara, quae ob dignitatem Matris sapientia, gratia infinito prolemodum intervallo sapientiam , cc gratiam , da collatam superabat; unde non erat in jus voluntate tanquam in Voluntate Tutoris includenda, ideo a culpa originali sui immunis.
Confirmatur primo , quia si sola
culpa originalis esset in causa , cur aliqui damnentur, sequeretur, quod nullatenus is profuisset pretiosissimus Christi Sanguis, quod non solum est falsum temerarium , scandes
stura, sed si fiat sensus, quod Christus pro salute dumtaxat praedestin, torum mortuus sit , est etiam impium , blasphemum , contumeliosum, Divina pietati derogans,in haereticum, ut habet censura quintae thesis Ian seni lata tam ab Innocentio Decimo , quam ab Alexandro S ptimo ex Cathedra loquentibus. Confirmatur secundo ex verbis Apostoli I. Cor. Is Sicut in Adam
mnes moriuntur , ita in christo omnes vivificabunIur, quatenus per Christum
omnibus lapsis datur vel proxime vel remote auxilium sussiciens, quo possint vivificari . Et Rom. s. dicitur Nonficut delictum, ita S donum; fenim unius delicto multi mortui suri, multo magis gratia Dei is donum ingratia urius hominis Iesu bris is plu-
219쪽
res abundoit. Ac demum Apostolus concludit Igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnatio-xem , sic per unius justitiam in omnes homines in justificationem itae. Cum autem omnes omnino homines lapsi sint per Adae peccatum , Omnes pariter omnino homines per Christi mortem quantum est ex parte Dei justificantur omnibus quippe consertur auxilium , quo justiticari possint, salvari . Idemque pariter significanir verbis illis ad Timoth. . Speramus in Deum iυum , qui est amator omnium hominum, maxime Fidelium quat nus omnium Salvator est quoad sufficientiam, sed maxime Salvator est Fidelium, seu in fide viva ambulantium , ac perseverantium istorumuippe Salvator est etiam quoa eL
Opponitur id, quod dicitur Io. 6.
Nemo potes ad me venire , nisi Pater, qui misit me oranYit eum Pergo ille ,.qui non trahitur a Patre sua graiia efficaci, non potest ad Christum v nires; unde carent auxilio ut sicienti. ad salutem quotquot gratia efficaci destituuntur Confirmatur , quia bidem dixit Christus D. Omnis, qui avdiυit a Patre meo S didicit, venit ad me Ergo qui non venit ad Christum, non audivit a Patres, nec didicit, atque adeo caruit auxilio sufficienti ad salutem . Quod pariter id tu docuisse Augustinus lib. I. Retract. cap. . Is dicens: cui autem cogenti cupiditari bonat voluntate resistere non potest jam hoc ita peccatum est , ut sit etiam poena peccati. Qitare ex Augustino in poenam peccati potest homo carere auxilio Rusticienti ad non patrandam Ovam culpam, ac reddi impotens ad rosistendum cupiditati cogenti .ut prin
inde salutem consequi non possit. Respondetur primo, non es e det
trahere, ac venire trahitur enim Gliam qui allicitur ad veniendum,quam vi venire renuat propterea Verum
est, quod non possit ad Christum venire, qui caret auxilio requisito, quo trahatur ad veniendum non est ramen verum, quod qui non Venit, non trahatur , nec habeat sufficientes vires ad veniendum . Secundo , etiam dato, quod ille solum dicatur trahi, qui actu venit, atque adeo qui instru tur gratia esticaci, nihilominus qui caret auxilio efficaci in non trahitur, nec venit ad Christum , in tantum dicitur non possie venire, in quantum infallibiliter non oniet, seu inquantum est determinatus ad non veniendum, atque adeo non potestim- potentia solum consequente, non antecedente. Sic Patres exponentes ver ba illa Io. 2. Propterea non poterant credere . quia iterum dixit Isaias , Excaecata oculos eorum , docent , impo-tentiam istam esse consequentem, quatenus in sensu composito , quod vellent in sua caecitate permanere , re dere non poterunt . Et Augustinus tr. 7. in Io exponens verba illa Ioan 8. Non potestis audire sermonem meum , haec habet Ideo non poteran , quia corrigi cre .
Ad confirmationem: Non dixit Christus D. Omnis, qui audies, Venit ad meri sed dixit: omnis qui audit - ωdidicit quare ut quis ad Christunae
veniat, non satis est, quod audiatis solum instruatur auxilio sussicienti ad veniendum , sed requiritur etiam, quod distat , atque adeo v cationi obtemperet propterea in Psalmo dicitur: Hodie si ocem ejus audis ritis , nolite obdurare corda vestra . adldenotandum , quod non omnis is quis auditi
220쪽
audit vocem Domini , discit, cum multi obdurentur . Ad id, quod additur ex Augustino, dicendum multos, cogente cupiditate, non posse moraliter illi resistere posse tamen physice , eo ipso quod peccant non resistendo. Qtiinimo si physice non possent resistero sine Dei auxilio , eo ipso quod poccant non resistendo, cerrum est, quod non Peccant directe per hoc, quod non relistant, sed solum peccant por hoc, quod non petant a Deo auxilium, quo possint rosistere; Etenim ut loquitur S. Leo, Iuste instat praecepto, qui praecu=Υit auxilis . Similiter Augustinus lib. de persin. V:-stitiae res p. s. ubi dixit, peccatum haberi , si vo vitari possit , sive vitari non possit, statim ubdit tanto
tim, indicans , quod ubi humiliter a Deo auxilium occisarium exposcitur, illud non denegatur , ut peccatum vitari possit unde si vitari non possit ex defectu auxilii, voluntas peccarum non doclinat solum per hoc, quin auxilium non exposcat. Dico secundo e Providit Deus relate ad omnes Infideles de mediis quihus fidem, &salutem consequi possint quamvis non eodem modo mmnibus providerit. Ita communissime Catholici adversus Calvinista apud Morainos disp. s. seci . . . adversus ansenium, qui lib. . de Grat. Christi cap. 11. haec habet : Infideles curent gratia sustelam ad salutem iam proxime , piam remore i omnibus principiis DF. Prima pars probatur, quia univom sinit de omnibus hominibus dicitur
Io I. De is illuminat omnem hominem ve-xientem in hanc mitηirm, quod licet nonnulli interpretentur de illustratione no
turali, communiter tamen Patres a pud Toletum , Maldonatum , Suaribum loco laudato intelligunt de illustratione gratiae,in lumine fidei, ut satis constat ex contextu Qtiod pariter evincitur ex illis verbis 2 Petr. s. Nolen aliquos perlae, sed omnes ad poenirentiam conberri atqui si non providisset singulis de remedio ad salutem, vellet eos absolute perirea quidem per Deum staret, non per ipsos
quominus salventur; ergo omnibus omnino Infidelibus providit Deus de mediis ad salutem necessariis minc proscripta fuit ab Alexandro octavo thesis illa quinta , in qua dicebantura Iansentanis Pagani, Iudaei maeretici, aliique hujus generis carere mni gratia susti lenii , nullumque 1 Jesu Christo influxum recipere. Confirmatur hoc idem ex illo primcipiis, quod docuit Augustinus lib. senat. 4rat cap. 26. Prosper , Fulgentius,in alii Patres, quodque probavit Triden inum oss. 6. cap. LI , Iῖ. Deits neminem deserit , nisi prius ab illo deseratur, quod licet Tridentinum ibi intelligat de solis justricatis P, tres tamen intelligunt universim de quolibet hominum genere atqui si Deus aliquibus Infidelibus denegasset auxilium sussiciens ad salutem , illos deseruisset, antequam desereretur ab illis per cui Iam aliquam propriam ergo nulli Infidelium Deus denegat vel proxum , vel rei note auxiliun quibus salutem conse lui possinit. Quod pariter confitinat universalis Christi redemptio cam dicatur 1. Tito h a. s ui dedit redemptione is semetipsum no omnibus Hinc Concilium Coloniense