장음표시 사용
221쪽
ilis semper stat ante ostium pulsans , L
Mirum per ηIernum, o externum ectum commonens , Mi conυeriamur ia i nostra
pessima. Probatur secunda pars Conclusionis, quod scilicet non omnibus Infidelibus eodem modo Deus conserat auxilia sussicientia ad salutem quamvis enim nonnulli putent apud
duar. l. c. , omnes omnino adultos
aliquando illuminari illustratione aliqua superna vi cujus possint credere fide supernaturali, sic ad salutem disponi quod videntur exprimm re verba illa laudata Io I. Illuminat
omnem ominem enientem in hunc inru
cium nihilominus cum certum sit, fidem supernaturalem regulariter concipi ex auditu Apostolici instructoris,
juxta illud Rom. Io. Quomodo credente , quem non audierunt e uomodo amiem audientsine Praedicante XA constet etiam , innumeris Infidelibus deesse Euangelicum instructorem , idcirco probabilius est . media ad salutem
necessaria non eodem modo omnibus Infidelibus conferri nonnullis enim mutediate: - proxime auxilium supernum consertur , vi cujus cognoscant Deum esse , ac Remuneratorem esses; unde fide superna credere possint , quae necessario credenda sunt necessitate medii ; plurimis vero consertur solum mediate, quatenus ut docet Vasq. p. i. disp. 07. cap. s. si ductum rationis sequerentur , et non apponerent impedi-naeiarum gratiae per culpas personales, Deus aut paratus esset ita combinare causas ecundas, ut praesto illis esset Concionator Euangelicus, a quo instruerentur ad credenda mysteria fidei , aut immediate illos illustraret, vel ministerio Angelorum: Sicut enim omnibus Infidelibus di- Tom. H P. V
gnatus o Deus Custodes Angelos destinare, quibus ad viam salutis dirigantur , ita eorum ministerio probabiliter uteretur , ut ad fidem in-stmerentur . qui novis culpis impedimentum non apponerent cita comis muniter Patres , et Scholastici apud Rip. disp.rio. n. 82. et diserte D. Prosper lib. 2. do vocat Gent cap. 28. dixit : Fit manifestum, quod diversiis
re innumeris modis omnes homines ultDeus Ialυos fieri, sed qui eniunt, Dei
auxilio diriguntur , qui non veniunt, sua perainacia reluctantur. Ex pressius id docuit Angelictis q. I 4 de erit ar Ii. dicens: Si aliquis nutritus in silvis ditis rimn naturalis rationis sequeretur in appetitu boni, oe fuga mali, certissime tenenis dum est, quod ei Deus, Aper internam inspirationem reυelare ea, quae sunt credenda, et aliquem fide Praedicatorem ad eum dirigeret sicut misit Petrum ad Cornelium Aed. o. Q io pariter docuit Angelicus lect 3 ad Rom. IO. ,
ubi loquens de Barbaris, qui propter iovincibilem ignorantiam mysteriorum fidei a peccato infidelitatis excusantur, habet: Si qui tamen eorum
fecissem , quod in se est , Dominus eis secuηdum suam misericordiam protiidisset,
mittendo eis Praedicatorem fidei , sicut Petrum Cornelio Act. o. Paulum Macedonibus Act. 16. , sed tamen boc
ipsum, quod aliqui faciunt quia in se est,
conυertendo se scilicet ad Deum, ex Deo est moυente orda ipsorum ad bonum. Itaque conveniunt Patres, Scholastici in hoc , quod nemini ex I fidelibus est sussicientia, saltem remota , ad salutem: quamvis disicrepent in modo, quo ea habeatur; Aliqui enim putant simul cum potestate naturali ad sequendum ductum rationis conferri in mediate iis auxilia supernaturalia , ut sic ad fi dem, Disilias by Orale
222쪽
dem,in ad tistificationem disponaim tur alii vero, quod si Infideles ductum rationis sequantur,' faciant quod in se est in ordine ad culpas declinandas , Deus non denegabit illis gratiam suam , qua possint fidem, & salutem consequi δε alii
Oppone prirno cum an senio lib.
3. de Grat Chri ili cap. 3 In tantum asserimus dari omnibus omnino Infidelibus auxilium sussciens ad salutem , saltem remote , ita ut in potestate uniuscujusque si salutem consequi, in quantum posJunt omnes Infii eles servare legem naturalem ac culpam declinare, qua Unice in peditur auxilium ad credendum; nulli autem denegantii Vires requi-siae ad legem naturalem servand .ura, cum cus impossibilia non praecipiat, & nemo peccet in eo , quod vitare non potest. Atqui falsum eit, quod Deus non praecipiat ea , Ua non potest homo propriis viribus in
plere illa enim solum impossibilia
praecipere non potest, quae neque psopriis, neque alienis viribus, petantur, impleri possunt; unde cum plurimi Infideles propriis viribus legem naturalem implere non possint , vites supernas requisitas a Deo non recipiant, fit, quod ne remote quidem susticiens remedium habeant ad salutem. Probatur minor, quia vel dicimus quod Deus omnibus omnino adultis conserat auxilium supernum ad legem naturalem servan-d.3m hoc ne ullo undamento videtur asseri, cum nusquam Deus obligari se ad gratiam peccatoribus con Icrendam ; unde Miseretur, cujus vult & quem vult indurat Vel dicimus, quod per operationes hone-ssas naturales, per observantiam
legis naturalis homo se disponat ad gratiam,' hoc sapit Setrai pelagianismum nequit enim dispositio adsormam supernaturalem esse inferioris ordinis, Mnaturalis. Respondetur , negari non posse, quod Deus unicuique tribuat usticientiam proximam ad non peccandum , ita ut eatenus homo peccare possit . quia pariter potest non peccare , atque adeo liber si ad peccandum, vel non peccandum Limtheri,in Calvini haeresis fuit, quod Deus possit impossibilia praecipere denegando vires requisitas , quibus ea ossibilia fiant. Hoc tamen adVe
satur Tridentino sess. 6. cap. II. Unde proscripta fuit propolitio 3. Bajidicentisci Homo peccat etiam damnab Ister in eo , quod necessario facit necnon prima thesis ansenti dicentis, Nonnulla Dei praecepta eis impossit-bilia, ac deesse gratiam, qua possibulia fiant; unde August. lib. de grata lib. arb. cap. 6 docuit, nemin rationis compotem latere, quod Deus impossibilia non praecipiat , dicens: Mosolim aliquid elogianis scire putant, quando dicunt, Non juberet Deus, i ou scire non posse ab homine fieri suis boenesciri, seu ideo jubet aliqua , quae non possismus , ut noverimus , quid ab illo, iere debeamus : Ipsa est enim fides, me orando impetrat, quod lex imperat. Quare ex hoc ipso, quod adultus peccet non servando legem naturalem, necesiaria illatione deducitur , quod si nequeat viribus naturalibus illam ser- Vare, constratur a Deo auxilium sufficiens ad illam servandam ; aliter nullatenus peccaret illam non servando nuis enim peccat ut loquitur Augustinus in eo, quod tillo modo cabere
potest 3 inc fit, quod si ab adulto Infideli peccatum tormale cclinari
223쪽
non possit in transgressione legis naturalis sine auxilio superno, eo ipso quod peccat inferendum est, quod ei auxilium supernum non desit; hiodsi posset sine auxilio superno peccatum declinare,& illud declinet, Deus paratus est illi grana in conferre, qua possit fidem amplecti, non quia Observantia legis naturalis est dispositio ad gratiam , sed quia Deus paratus est gratiam conserre ex meritis Christit illi . qui impedimentum gratiae non apponit sic vertim est, quod cuicumque adulto auxilium sufficiens ad salutem conseratur, sive proxime, sive saltem remote. Instabis: Vel infidelis ponens impedimentum gratiae, qua indiget, ut possit credere, salvari, solum peccat per hoc, quod legem naturalem transgrediatur, Vel peccat etiam per hoc , quod fidem non amplectatur non videtur posse dici , quod solum peccet per hoc , quod ponar impedimentum gr.uiete transgrediendo legem naturescis , aut non orando prout tenetur, tenim perspicuum videm , quod peccet etiam peccato ii fidelitatis, dum culpabiliter impedit quominus habeat sufficientiam ad credendum Sicut qui praevidet in ebrietate secuturum homicidium, peccat etiam peccato homicidii , per hoc quod illi et causam quare si ut potest peccare peccato infidelitatis in causa, quamvis non possit proxi. me fidem amplecti ita univcrsim possunt Infideles carere etiam libe rate sor mali ad servandam legem naturalem in peccare in causa , seu in pec to originali, iatione libertatis Adae peccantis,in eatenus damnari unde saltem aliqui ex Infid
libus carent tam. proxime, quam re-ntote auxilio susta cienti ad salutem ..
Respondeo proscriptam sic ab A lex. VIII thesim illam primam , qua asserebatur a Iansenistis, ad peccauim formale in natura apta sussicere libertatem in caula sua, seu in peccaro origin .lli S. libertate Adae peccantis utio August. lib. 3. de lib. arb. cap 1'. animadvertit dicens: Hico currit illa ι aestio , quam inter se mura
murantes omines rodere consueverum,
qui quodlibet aliud in peccando itam se accisare parati sunt: dicunt exim Si Adam, S ma peccaverunt , μῖt
nos miseri fecimus , ut cum ignoranIiae caecitate, o dissicultatis cruciatibus nasceremur λ Et primo erraremus, nescisv-ιes, itidis lis esset faciendum deinde ubi nobis imiperent periri praeceptao; sitiae, vellenus ea facere, o renisemecarnalis concupiscentiae nescio qua neces-s Iare, non alerem vi Huic alitem ob. murmurationi non respondet S. Doctor, ut Jansentani contendunt, quod necessitas peccandi oriatur ex culpa
originali , ac fuerit nobis liberum peccare in libertate dete , quamvis hic et nunc desit physica sufficientia ad non peccandum Sed plane oppositum docet, dicens ribus breviter respondetur, ut quiescant , et ad versus Deum murmurare efflant Recte enim fortasse quererenIur, si erroris,
ct ibidiai nullus homo victor existeret: Cum ver ubique sit praesens , qui kItis modis per creaturam sibi domino se cientem , aversiim ocet, doceat credenis rem , consoletur sperantem, diligentem exhortetur , conantem discet , exaudiatdcprccanIem, non tibi deputatur ad cui pam, i od invitus ignoras, sed quod ne- .gligi querer , quod ignorasci neque illiti quod vulnerata membra non colligis, sed quod olentem sanare conIomnis . Quare
falsissimum est , et a mente Usustini alienum, quod peccet qui pa-
224쪽
trando , quod nullo modo cavere potest , etiamsi in causa peccaverit adigendo se ad hanc necessitatem Sic peccat etiam contra iustitiam qui praevidens in ebrietate secuturum homicidium , se inebriat At quando homicidium sequitur citra ullam
libertatem, tunc nullatenus peccat, Hiamvis secuto deria se tali stectu irregularitatem incurrat . Hinc Augultinus in Epist ad Rom. u. 62. docuit , non occasse Pharaonem, quando corde obdurato , seu destitutus omni auxilio, non obtemperavit , quia tunc non poterat obtemperare sed peccasse, quando talem
se praebuit, cui cor obduraretur, seu
omni auxilio destitueretur . Hac de causa, ut advertit Rip. disp. 6. sed .
S., ne Iansentani quidem docent, ecie peccatis annalia actiones materialiter malas puerorum , amCntium, aut dormientium , et morus primo
I rimos concupiscentiar, quamvis haec ibera fuerint in libertate Adae , et in illa praecaveri potuerint, unde sciam habeant libertatem in causa. Ex quiabus sequitur, nullatenus pariter alvari libertatem ad peccandum, vel nou peccandum tinta viam an senii l. c. cap. s. per hoc scilicet , quod voluntas secundum se sit laxibilis ad bonum, et ad malum, dum est in hac vita inde potest tam a concupiscentia inbluctabiliter ad malum rapi, quam a gratia ad bonum: Haec enim flexibilitas sic explicata non foer, quod homo, dum transgreditur praeceptum, possit illud non transgredi, adcioque non fert libertatem ad peccandum requistam.
Oppones secundo: Si Infidelisol tinetis Deo gratiam supernam per hoc quod legem naturalem Cruet, sequitur , quod initiuna gratia sit a
nobis, juxta haeresim Massiliensium,
qui in hoc errabant, quod vellent operibus naturalibus annecti gratia, perinde quasi illam quadantenus mereretur.
Respondeo , uod juxta hanc viam uarii, aliorum communius Infidelis non diceretur per observantiam legis naturalis disponere se politive ad gratiam, sed solum diceretur quod posset Der vires naturales non peccare, o non transgredi legem naturalem,' sic nqn ponere obicem gratia: Hinc observantia legis naturalis non est conditiq, qua posita conseratur gratia, quia sic initium gratiae, &s uti haboretur ab opere naturali , sed solum fert carentiam impedimenti requisitam, non quidem ut gratia conseratur cum Deus illam saepe conferat etiam ponentibus novum obicem per
culpam sed requisitam , ut Deus
teneatur gratiam conferre vi universalis Redemptionis Christi D. vi legis, qua itatuit non ponentibus
obicem gratiam non denegare prinpterea non est initium gratiae solaca entia obicio, cum praeter carentiam obicis requiratur promissio facta Christo Domino a Deo Patre, intuitu suorum meritorum non denegandi gratiam non ponentibus Ο-bicem . iura etiam possent ulterius juxta hanc viam opponi , quarius discutit Suarius lib. 4 de gratiaca' 7. Bellar tib ae de gratia. lib. ar cap. 8.
Declinatur tamen omnino hoc inconveniens, quod initium gratiae sita nobis , si juxta aliam doctorum primi subsellii viam dicatur Deus Omnes omnino adultos sua gratia illuminare, statim ac ad usum rati
ni Perxenerint, ut Deum primam causam , ac ultumum finem , nec
225쪽
Omnes Disantur, quos Deus est salvare. Is
non operiam nostrorum remuneram.
rem cognoscant, ita ut illum crede. re possint , colere , ac inVocare, ut
praelio sit ad viam salutis capessendam; unde beneficio Euangelici imstructoris ediscere possint explicite Aac credere fidei mysteria, & per januam baptismi in Ecclesiam ingredi, cita salutem consequi. Siquidem juxta hanc viam prima gratia
non exspectatis bonis operibus naturalibus , nec victoria ulla tentari num omnibus consertur,in qui illi cooperantur credendo Deum remuneratorem fide stricta, sed introductoria ulteriorem deinde gratiam merentur de congna usquo ad j stificationem obtinendam . Id videtur insinuari ex iis, quae Acst. I 6 dicuntur de Lydia purpuraria, quae dira Colens Deum, cujus Domi- π ruit eo intendere bis, quae dicebantur dPaula, baptizata est; si autem Grat Deum colens is ideo meruit audire Paulum,in credere explicite mysteria fidei, ac baptizari, necesse est , ut antecedenter Deum,
quem colebat, crederet in quidem fide stricta, sed introductoria ad fidem persectam; quandoquidem ne fide superna nullum datur meritum in ordine ad ulteriorem gratiam , ad salutem Insnuam hoc idem
apertius ex iis , quae dicuntur Act. Io de Cornelio Centurione, qui mrat justus, ac timens Deum , cujus orationes , eleemosyna ascend runt in memoriam in conspectu Dei, ac meruerunt, ut o Angelus mitteretur, qui illum moneret, ut Simonem Petrum accerseret, a quo instrueretur de fidei mysteriis, ac baptizaretur Cum autem dicatur ejus oratio exaudita, cum etiam dicatur,uuod erat timens Deum antequam Tom. II. P.M.
instrueretur de fidei mysteriis, necesse est, ut Deum remuneratorem
crederet fide introductori , αλ- perna, qua praesupposta ejus oratio, ac eleemosynae possent ulteriorem gratiam de congruo mereri Quod videtur expressiue Augustinus lib. p. ad Simplic. q. a. dicens: Incipit amremisomo percipere gratiam, ex quo m. cipit Deo credere , e interna, ve existerna admonitione motus ad dem sed isterest, quibus articulis temporum, vel GIIebratione Sacramentorum gratia levior, re identior infundatur. Non enim C
rectamen non credunt, aut vero Corne.
nis, o orationibra dignum se praebere . eis Angeias mitteretina ea nullo modosa operaretur, risi antea redidiffset; nulla aurem modo credidisse , se et secreris per visa mentis, aut Spiritus, ve manifestioribus per seWus corporis
admonitionibus vocaretur . Ecce Quo
modo ex Augustino Cornelius Deo credebat sicut etiam nunc Catech meni in quidem de superna, amtequam de mysteriis Euangelicis imstrueretur, ut proinde ad dem supernam stricte dictam, sed introductoriam , non requiratur determin
te instructio externa , sed sufficiat interna admonitio,in illustratio Spuritus sancti . Idemque docet Greg. lib. Is in Ezechielem dicens: Coranelius Centuris, cujus Eleemo Inae ante Baptismum, Angelo attestante, audata sunt, non operibus erit ad fidem, sed Ade venit ad perari si enim vereri, ante Baptismum non crediderat , quid orabat Vel quomodo hune mmpotens Deus exaudierat meque enim poterat bona opera agere , nisi antea credidisset; criptum namque est Sinc de in possibile est placere Deo.
Ex quibus fit, duplicem juxta hanc
226쪽
sententiam agnoscondam esse fidem, at errem introductoriam,videlicet Deir .uneratoris, quam divinitus illu-urati adulti libere amplexantur, per illam ad ulteriores gratias disponuntur alteram perfectam , quaest fides explicita Trinitatis Incarnationis , quae universim ex hinditu concjpitur. Quod Chrysostomus exponens verba illa daemoniaci, o
do, Domine adj a incredulitatem meam,
diserte expressit apud D. Thomam
in catena Marci q. dicens: Sed si crediderat , dicens, Credo mmodo si b-dit , adjuva incredkMAEiem meam ρ Leamus igitur , quoηiam multiplex est des, Dira Etiria scilicet, o perfecta ; His
autem incipiens credere Salvatorem de e-cabatur , ut apponere reliquum adsuameth IMIem . Propterea in expositione
thesis 4 ab Innoc. I. proscriptae diximus, probabile esse , quod docet Suarius disp. a. de fide sedi. 4. Lugo disp. a. tr. 88 fidem etiam explicitam Trinitatis, Incarnatim nisi necessariam esse ad salutem necessitate medii, saltem in voto non secus ac baptismus suminiς necessitate medii necessari us est ad salutem, salto in voto quandoquidem sciui per baptismum causatur justificario , juxta illud Christi Domini, Nisi quis ne ius fueris ex aquari TDyitu Saam, non potest introire in re gnum Dei; ita justificatio causatur per fidem explicitam in Christum cum pariter dicatur ad Galat. 2. Nos in Christo redimis , ut infremur ex
exaltata serpeηtem in deserto, ita extari oportet filiwn hominis , ut omnis, Meredit in eum, non pereat, sed m a visam aleream . isericorditer
autem Deus voluit, in qui inculpa, inliter fidem hane explicitam Cnri-
sti, arque adeo Trinitatis, Incanna ionis in re habere non possimi, ut sunt rudes, surdi, stupidi, educati in silviso adhuc salvari possint per eandem fidem in votos non eacus ac salvari potest per baptismum in voto , qui illum in re suscipere non potest cum autem secundum se ea sit necessaria ad salutem, idcir sco Deus bene operantibus ex fide sintroductoria non solet deesse, quo et minus per Euangelicum praedicato irem de his mysteriis notitia habea itur, ut explicite credi possint: Um de Augustinus lib. de Fraedest. San ictorum cap. 7. dixit: Si posse fine si icie Christi Cornelios esse salvus , non Meum aedificandum mitteretur Arabilectus Apostolus Petrus. Praeterea musica.
num Concilium can. s. videtur de fide introductoria locutum fuisse cum dixit Deum fidem nobis is amorem sui Upisrare, ut cum ipsius adjutorio ea, quae ibi sunt placita implere possimus Et D. Prosper lib. 2. de vocat Genticap. 7. idipsum innuere videtur dicens : Etiam nunc in extremisismodi partita sint aliquae nationes , quibus non dum gratia GJυatoris illuxit , quibus mensura tamen generalis auxilii, quae δε- super omnibus est ominibus praebita, non
Dico et Quamvis revera Deus reo probis semel justificatis non conseis rationum perseverantiae , ne quo nemo salutem consequitur, Conteritamen illis auxilium sufficiens , quo salvari possint. Probatur . Ita se habet donum perseverantiae relati ad consecutionem salutis , sicut se habet gratiaessica relate ad salutarem operationem ponendam ; quatenus scut ne gratia efficaci nem salutariter Operatur, ita sine dono perseveraria
227쪽
eiae nemo salutem consequitur atqui peccator , destitutus gratia esti- caci , s peccat omittendo operationem salutarem , non caret auxilio
sufficienti ad illam ponendam oliter non peccaret illam omittendo, cum nemo peccet in eo, quod nullo modo cavere potest Gergo pariter destitutus dono perseverantiae, si Peccii ,- damnatur , non caret auxilio sufficienti ad non peccam dum aliter non peccaret, nec damnaretur . Quare aliud est, quod reprobi, qui aliquando justificati sunt, non recipiant a Deo donum pers verantiae aliud est, quod non accipiant potestatem perleverandiu pri, mum est verum secundum est salsum: Sicut verum est, quod peccans non habeat a Deo gratiam e Gficacem, qua datur velle in perficere salsum tamen est , quod non habeat a Deo potestatem ad bene operandum. Ubi advertendum cum Suar. l. o cap. 6 aliud esse quod stin hominis potestate , facere quod Deus sibi tribuat gratiam efficacem, aut donum perseverantiae aliud vero . quod in hominis potestate sit, quod auxilium sufficiens quod datur ad bene operandum, & ad perseverandum sit efiicax,in sic homo perseveret. Primum quidem non est in hominis potestate, sed in sola divina dispositione , ac libertate seligente auxilium praevisum emcax per scientiam conditionalium ex animo specialiter benevolo conserente ipsam etiam bonam operationem, a Pe severantiam: Secundum vero ei in potestate hominis , quippe qui libere , culpabiliter in vacuum recipit Dei gratiam sufficientem. Confirmatur ex Scripturis mon-oliis, o Patribus Eccles. 8 dicitur:
Newrearis usque ad martem justificari . Corinth. o. Qui se existima flare υnieat, ne caua ubi Apostolus, uti ostendat hoc esse in potestate hominis , subdit Fidesis Deus , qui non
patietur vos tentari supra id , quod p restis . Similiter Concilium Araulicanum cap. s. habet: Hoc secundum fidem Caibolicam credamus, quod iaccepta per baptimum gratia , omnes baptGetatici bris auxiliante M cooperante omnia , quae ad salutem pertisent 4U-μη , a debent , si fideliter laborare velint, adimplere. Et rident sess. 6. P. II damnat dicentes , Homini
justificato impossibile esse servare prς-cepta, quibus obligatur . Sic etiam Λugustinus pluribus in locis, praesertim lib. de corrept. 4rat cap. II. docet, quod si justo denegaretur auxilium sussciens ad non peccandum , ad perseverandum, non esset ipsi imputandum, quod caderet,in non perseveraret, sed Deo Pariter Chry- stomusio L46 ad Hebraeos habet: Habemus cooperatorem , ---torem Deum, ramum velimus. Et Leo Papa rem I 6 de Passione dixit rycliter admonemur , ut dona Dei ne gligenter non habeamasci juste nobis is-sia prae pro, qui praecurrit auxilio, benigne incisa ad obedientiam, quaeduis eis ad gloriam. Dico quarto. Deus fidelibus omnibus peccatoribus non denegat auxilia lassiciens tempore opportuno conserendum , quo converti possint. Ita communiter contra Henr. Abulenissem, alios apud Suar de Penit. secl. 8 putantes, quod nonnulli post
certum numerum peccatorum ita 1 Deo deserantur, ut nec moraliter
nec physice possint e statu peccati liberari ob desectum auxilii sufficie
228쪽
Probatur mula in a. dicit Am. solus cui dedit semetipsum pro nobis,
. nos redimeret ab omni iniquitate int1 Io et dicitur Ipse est pronitiatio opeccatis nostrisu non pro nostris autem rantum , sed etiam pro totius Mundi
atqui si post aliquod peccatum Deus
denegaret auxilium ad resurgendum, Christus D non redemisset nos ab illo , nec illi propitiaretur: ergo
Pariter a Petr. 3. habetur Patiemur agit Deus propter os , Mens aliis
quem perire , sed maes ad paenitentiam mertia quod si auxilium ad conis versionem requisitum alicui post aliquem peccatorum numerum dehmgaret, tunc prosecto vellet illum peruire,in nollet, ut convertatur quin- mo praeceptum illi impositum ouod revertatur ad Dominum , eniet fatuum, ac Deo indignum; non secus ac praeceptum impositum' mini pedibus destituto , quod currat esset quippe de re impossibili Hine Trid. sess. 6. cap. 4. universim: Qui ab acre a justificatis.
nisgratia per peccarum exciderunt, rurissus justificari poterunt. Propterea omlis a dicitur Deus esse Praestabilis super malisia ; etenim nulli peccat ri, qui sit in via , denegat ex sua misericordia vires , quibus resurgere possit. Diximus tamen auxilia ad resumgendum nunquam peccatoribus denegari, quamvis ea totum conferantur tempore opportuno. Constat Quippe experientia, peccatore non1emis
per excitari auxiliis ad conversi nem, rideo solum diximus, quod Deus illa non deneget , quatenus non vult in poenam ullius peccati ita combinare causas secundas tam necessarias , quam liberas , ut non
possit occurrere hicin nunc aliqua
opportunitas, qua peccator ad eon versionem excitetur . Quod videtur expressisse D. Prosper ad objectionem
Is Vincent dicens: Nemini Deus raris rectionis adimit viam, nec quenquam boanim sibilitate despoliat Idemque docet August. de bono perso cap. s. alibi . Et in hoc sensu in tolligenis dum est Concilium Senonense in decretis fidei cap. is ubi habet me
tanta gratiae necessitas libertati non repuisgηat , quia Deus semper in promptu est, Nuc momentumpraeterit, in quo non
flet ad Uium, mulset quatenusi gulis momentis paratus est quantum est ex se pulsare Et in hoc etiam sensu dixit Hieron epist ad Cresiphontem Ἀω ibi suscit, quia frame donatat , si semper donaverit Quod si opportunitas ex combin tione causarum secundarum consuris gat v. g. quia tonitru aut terraemo tu, aut tribulatione peccator ad pae nitentiam excitaturi, vel quia a concionatore, aut ab aliorum exempli Rad id commovetur, tunc Deus co
fert auxilium sufficion ad conversionem supernam ideo Psal. dicitur : fuso is opportunitatibus ais tribulatione.
Non solum autem est em , uod non denegat auxilium ad reis urgendum post quodvis peccatum, quatenus nunquam directet impedit concursum causarum secundarum ne consurgat opportunitas aliqua ex qua possit excitari peccator ad resurgendum; sed etiam directe conis seri unicuique post quodvis peccatum potestatem, aut proximam, aut saltem remotam , vi cujus possit se ad respiscentiam disponeres, ut d cent communius apud Suar disp. 8 de Pςnit quatenus vel confert auxilium supernaturali, quo Peccan
229쪽
to proxime possit de peccato dolere, vel confert auxilium supernum, quo excitetur ad orationem , ad eleemosynas , ad jejunia, & sic dis-Ponatur ad obtinendum auxilium, quo deinde possit de peccato dolere . Hanc Dei misericordiam erga Peccatores suadet universalis Christi redemptio, non solum relate ad omnes personas, sed etiam relate ad
quodcunque peccatum , necnon benignissima Dei clementia, qui apud Isaiam 4q. dixit : Nunquid oblivisci
potest mulier infantem suum, ut non iis
ferentur filio meri sui δ Et si illa Miata fuerit, ego tamen non obliυφω tui:
quae verba non solum denotant quod Deus non deneget peccatori auralium ad resurgendum post quod. vi peccatum, non impediendo opportunitates , in quibus excitetur sed etiam denotant , quod directe eum sua providentia, & misericordia excitet, sive proxim , sive saltem remote ad pςnitentiam: Q:io pari. ter innuunt verba laudata Trid dicentis universi posse rursus justificari eos, qui per peccatum a gratia exciderunt Quomodo autem ici possent, nisi Deus conferat illis potestatem saltem remotam opponitur, quod Ierem. 4 I. dicatur Caravimus absonem, oe non est sanata, derelinquamus eam. Et Eccles. 7. Considera opera Domini, quia nullus
potes eorrigere , quem ipse devexerit Et Psal. 8. Dimisi res secundum desideria cordis eorum , ibunt in adimentioniabus suis . ouod pariter videntur docere Sancti Patres . Nam August. in inchoata expositione Epistola ad Romanos propositione 61. docet Pharaonem ita suisse a Deo desertum ut jam impenitentia non amplius
ei deputaretur ad culpam , sed ad
penam Idemque docuit Greg. lib.
3I. Moral cap. II. Isidorus lib. a. de summo bono cap. s. habet: Nonnulli is despiciuntur a Deo, in non possint mala tangere, etiamsi elim. Et quod post aliquem peccatorum n merum Deus aliquos omnino des rat, videtur colligi ex verbis illis Α-moso me dicit Dominus, supere triabus seelaribus Damasci
ruor non comeriam eum . Et de si
Deus miraculose multos interfeci i-ctualiter peccantes, aliosque, vos in infernum detrusit unde non semper post quodvis peccatum confert peccatori potestatem, saltem remotam, ad resurgendum. Respondeo cum Suario loco Iaudato, in tantum dici, quod nonnulli a Deo deserantur,in quod converti non possint, in quantum non con fert illis Deus gratiam aliquam uberiorem, extraordinariam, qua indigerent ad superandam dissicultatem, qua laborant, ad resurgendum , idcirco moraliter converti non
possimi, quamvis non desit illisphysica sufficientia saltem remota quam dicendum juxta hanc sententiam non denegari a Deo Patre misericordi, rum, etiam relata ad illos , qui interficiuntur, dum actualiter peccant Diximus etiam in expositione thesis quartae ex Augustino is Cyrillo quod obdurati in eo etiam sensu dicantur in Sacris Bibliis non posse corrigi, converti, qtua nolunt , ita- ut impotentia sit consequens ad Grum pervicacem Voluntatem, non antecedens , seu libertatis eversiva ex defectu auxilii requisiti ad ponendam
Denique quod attinet ad infantes, in tertia obiectione jam explicaviamus, quomodo providerit iis omnibus Dissilia πιν Orale
230쪽
bus Deus de remedio ad salutem ita ut nunquam verum sit, per Deum stare , quominus tale remedium iis applicetur Sicut enim in potestate adultorum est , quod bene utantur auxiliis sibi praestitis , quibus possint salutem sibi comparare ira in potestate Parentum est , quod pro infantibus sua curae commissis opem a Deo exposcant, obtineant, quod sine baptis no nunquam illi decedant, Unde Parentum culpis , aut desectui orationum ascribendum videtur quod aliqui infantes antequam baptizari possint ' moriantur, non eis rosoli concursui causarum secunda. rum , quem Deus naturae provisor impedire non tenetur.
ANA CEPHALAS OSISmmersius Gem XXX.
ΤRigesima assinis duodecimae, ac
decim aetertiae tradit, infallibiliter salvari omnes , quos Deus vult
salvare per Christum a perinde quasi
Deus non vellet omnes omnino homines per merita Christi Domini salvos fieri; adeo ut per ipsum stet , quominus Reprobi salventur , eo quod nolit ipsos salvari , nec illis ob Christi merita conserat gratiam, qua salutem consequi possint, unde possit iis exprobrari illud oseae 13 Perdiario tua prael, tantummodo is me auxi--m tuum . Et sanes, si Deus nollet animas Reproborum salutifero phammam pretiosissimi Sanguinis Christi D. curare, & auxiliaribus gratiis illas munire , ut in manu propriae v. luntatis esset salus consequendi, quomodo diceretur Ierem. 3I. Curatamκg
quamus eam λ Quare Deus omnino omnium salutem exoptat ad illam comparandam omnibus contaIlit vel proxime , vel saltem remote auxilia sussicientia , relinquendo tamen in uniuscujusque arbitrio , ut iis utatur ad finem intentum , aut ea negligat in propriam perniciem, ut dicitur Eccl. s. Ante hominem visi cimors quod placueris, dabitur illi ubi pariter diserte admonemur , non esse voluntati divinar ascribendum,quod Reprobi non salventur , verbis illis Non dixeris, Per Deum abest . Etenim ut advertit Triden sesi 4. cap. Ii .in communissime Patres docent X Apostolo ad Hebr. o. Deus non des rit, nisi deseratur.
PROPOSIΤIO XXXI. Desideria Christi semper habent
suum effectum; pacem intimo cordium infert, quando eis illam optat s Deo. 10:σ. o.
I. Iterum iterumque suesnellus de medio tollit Gratiam sineteriem . II. Fit palam, desideria Christi non semper sortiri fectum saum. III. Christum non semper fuisse isti compotem, ostendit erisbam illud in Cruce resatum , Sitio . IV . Sicus etiam ecta illa , Pater ignosce illis. V. Menon amor, quo Cissus δε- gulos dilexit, paratus nosnmisis moriem oppetere . UI orsi desideria aliqua-osuerunt efficacia simpliciter, aliquando G sol, im quantum erat ex parte sua. II.
His Reprobi , quibus salutem Christus exoptavit, tollasum fiat initium suscia