장음표시 사용
321쪽
genti ex virtute misericordia dare alimenta, simul habet votum erogandi stipem pauperi, potest idem extreme indigenti alimenta subministrare, ut utrique obligationi satisfaciat , eliciendo duos actus , alterum misericordiae, alterum religionis unde pinterit pariter homo velle observare Divinam legem ' ex motivo metributionis is ex motivo complacendi Deo summe dilecto , atque adeo duplici actu, quorum alter sit
concuplicentiae, & mercenarius, alter amicitiae, iratiosus is simul poterit duplici consimili actu amare i Deum summum bonum , tamquam ibi commodum is summe
Convenientem , seu propter suam bonitatem respectivam, amare Deum propter se videlicet propter bonitatem suam absolutam. Confirmatur, quia potest amor amicitiae imperare actum , qui conserat ad suum finem , amor autem Conis cupiscentiae potest conserre ad am rem amicitiae , ergo potest actus amicitiae , seu charitati, erga Deum imperare actum concupiscentia elicI-
tum a spe heologica, sic utem;
acius imperans, imperarus in eadem voluntate commorari .Probatur minor, tum quia ad finem intentum ab actu amicitiae cum Deo confert omnis actus Deo gratus, talis est, ut G
stendimus , actus elicitus a spe Theologicaci tum etiam quia ad finem charitatis maxime conducit nostrabeatitudo ac Dei possessio , quae imtenditur ab actu spei in eo quippe Beatitudinis statu charitas liquidius, ardentius suum erga Deum affectum explicat , eumque glorificat; unde potest actus concupiscentiae a spe elicitus , imperari ab acti charitatis.
XU. Dixi , quod etiam possit in eodem simplicissimo actu identificari realiter tum formalitas propria actus concupiscentiae, seu actus memcenarii ; tum etiam formalitas propria actus amicitiae , seu actus gratiosi Sicut enim in Odem summo bono identificam Whonitas abs, luti, quatenus Deus in se est silm- me bonus is bonitas respectiva quatenus est summe bonusin conumniens nobisu ita poterit idem actus utramque bonitatem respicere, amando Deum, & qua in se bonum, qua bonum ipsi amanti ad eum pariter modum quo potest idem indivisibilis actus esse mul ex virtute
misericordiae , ex virtuto religionis , ex virtute justitiae is ex virtutes bedientiae, quando quis subminia strat extreme indigenti alimenta quae debet , Cratione talis indugentiae, ex vi voti,in ex debito justitiae antecedenter contracto , ex Superioris praecepto; cui otiam furtum sacrilegum v. g. quod rediagat parentes ad miseriam, simul orponitur virtuti justitiae, virtuti roILgionis , ac virtuti pietatis erga Mrentes . Poterit ergo voluntas creata tam duplici , quam eodem aetii imdivisibili serri simul in Deum, inore charitatis tanquam in ultimum finem qui, cWAEc amore concupiscem tiae tanquam in finem ultimum qm, respiciendo creaturam rationalem tanis quam finem citi negativ tantum, cnon positive ultimum , tau possit hanc ipsam Dei possessionem , quam intendit, in Deum dirigere tanquam in finem positive ut imum , Cui ma
jor ipsius gloria AE manifestatio in
322쪽
stras omnes volitiones origilaemst.am trahere a duobus Amoris actubus videlicet aut Amoris erga Deum ola mi propter ipsum perantis, adeoque boni, ac praemio digni aut Amoris mundi non ordinantis ad D um , quae ad ipsum referenda sunt, Bdeoque mali. QVus haec audiendo i-
sint actus supernaturales i proculdubio mali elle non possunt. Errat deinde thesis, dum praeter amorem Dei nullum alium amorem agnoscit, quo nosmetipsos, aut mulidum diligamus, qui nan sit malus : Etenim non solum non sunt mali, sed positive laudabiles sunt amores , quibus pros quimur objecta virtutum supernat mistium , sicut etiam illi, quibus pros quimur objecta virtutum naturalium; Infideles enim non male operantur, sed honeste, dum parentes nonorant, egenis subveniunt , ac reddunt unia
cuique jus suum quod tamen sine
Tam comprimat cum non semel pro gratia supernaturali praestant, P scripta sint, tam in thesi 8. Bajici te destituti fide, quae initium,in uniscentis, Omnis amor creaturae rationalis, amentum est salutis Unde ad R am itiosa est cupiditas , Ma Mundus man. a. dicitur Gentes , quae legem diligisti Ioanne prohibetur aut non balens , naturaliter ea , i ae legis
Iakdabilis illa Charitas , qua per Spiri sum, faciam. Et proscripta est thesis ι- Sanctum in corde disti a Deus a- 21. Baji, ubi dicitur, a Pelagianis, .maru quam in sexta ex thesibus ab non a Catholicis hunc Apostoli teri Alex. III. profligatis, ubi pariter di tum intelligi de Gentibus fidei gra-citur: Omuis humana adliodriiberata est iam non habentibus. Errat denique, Dei dilectio, e Musaei; si Dei, Cia dum docet, amorem , quo notae ritas Patris est is μηdi Gηcupiscen ipsos , ac mundum diligimus non si earnis , Me es mala est . Errat si reserendo id ad Deum, propter hoc quidem primo, dum praeter amorem ipsum esse malum perinde quasi d mundi, quem dicit vitiosum, nullum tu obligatio reserendi signate quam alium amorem agnoscit praeter amo cunque nostram operationem ad D rem Dei omnia propter ipsum ope um , diligendo illum amore chariarantem, qui spectat ad virtutem Theo talis in singulis actibus nostrisci Sicilogicam charitatis i Etenim praeter ut autem nemo admiserit, dari olia hos duos amores dantur proculdubio ligationem ponendi in quacunque o amores, quibus prosequimur tum ob portunitate actum intensuumum cha. jecta honestatum aliarum virtutum ritatis perfectae, qui hic is cymTheologicarum , nempe Fidei ni posset, eo quod isthaec obligatio Spei tum etiam omnium vii tutum esset nimis ardua is induceret moralium hi autem amores neque mines ad desperandum de salute si ad charitatem presse dictam spoctant sequenda ita nemo pariter admirem neque possunt dici mali cum enim re debet, quod quandocunque libe- actus nilei, ac piae affectionis ad . re operamur , obligemur ponere adem spei, timoris, poenitentiae, a istum perfectae charitatis omnia adliique ad justincationem disponentes, Deum reserendo, ita ut omnis actus
323쪽
Inter Charitatem, T. Cupiditatem nihil mediat ass
i er, qui non fit persectar uaritatis , sit peccaminosus , prout exprimitur in thesia quandoquidem ista etiam obligatio ei nimis ardua, ct
induceret in desperationem atque adeo induceret homines in reprobum sensum, quo colimeant thetes rigidissima tam morales , quam Sch lasticae Jansentanorum. Et sane de fide est ex ridentino est 6.can ., non esse peccaminos opera omnia, Quae ante justificationem fiunt , ut ad illam dis p. mant is tamen ea non sunt agus perfecti chariculis, sed fidei, spei timoris, poeniterinae: quare erronee asseritur , quod praeter actum charitatis, quo Deum amamus , omnia propter illum operando, quilibet alius amor sit malus: Quod pariter constat ex Canone ubgesimoprimo laudatae sessionis Tri. dentini , ubi anathematizatur qui di. Nerit, dii crum peccare, dum intuitu
aegernae merceis bene operatur hocis.
nim actu homo seipsum amat amo, To concupiscentiae optando sibi glo.
riam aeternam , non amat Deum a
more amicitiae idipsum ad Deum referendo , nec proinde actus est ina. lus , prout Jansentani delirabant in thesi 13. ab lex. VIII. confixa. Hinc si attente perpendatur thesis haec Quesnelliana , non coincidit,
sed est longe diversa a doctrinare nis Papae , qui sermone quinto de jejunio septimi mensis videtur idipsum
docere, dum dicit Duo amores sunt, ex quibus omnes prodeum oluntrues rationabilis enim animus , qui sine dile- μω esse non potes , aut Dei minor
est , in mundi Quod pariter videtur
docere Augustinus lib. 2. de se Cato
vim meritis cap r8 ubi dicit: Μαμ-6 voluntas possit in medio ita Uissere, in nec bona sit nec maeis; AOν- justitia, diligimus, est boηa , secuwest Aa Constat quippe, quod uti versim Patres pallim doceant , esse Dei, & justitiae amatorem, non to iam illum, qui Deu in diligit amnis re perfectae charitatis omnia propteripliam operando, ut vult Quesnellus, ted etiam illum, qui aliis aliaruiri
virtutum actibus amore Deum prosequitur tantum mercite, non signate , quatenus amat objesta virtutum, quae Deo arrident ut proinde dixe
rit Christus D. Jo I . Si quis diligis
me, sermonem meum serυabit cum sit aliqua etiam Dei dileetio mandat rum observantia. Quare falsissimum eis, quod actus aliarum virtutum distinctarum a charitate qui non sunt formalis, sed virtualis dilectio Dei snt peccaminosici Quicquid sit, an sint etiam possibiles actus morales inditarentes individuo, qui nec boni. moraliter sint, nec mali: Ex quibus omnibus facile innotescit etiam thesium proxime sequentium salsitas.
adragesimaquinta similiter suis
stinet, quo amore Dei non amplius regnant in corde peccat ris , necesse sit, ut in eo regnet carnalis cupiditas , quae omnes ejus actiones corrumpat quasi vero non possit peccator amissa gratia, Ch ritate quicquam boni iacere, sed mmnes ejus actus sint eccaminos. Diximus autem non solum actus supernaturales fidei, spei, timoris, a tritionis, ad jusbucatio iem disponem te eae bonos ac a Deo aliquando Praeceptos, juxta doctrinam Trident.
324쪽
sess. 6. cap. 6. quamvis tune incor quod eget dicere actum liberum ecde peccatoris nondum regnet Dei amor, charitas; sed etiam quamplures impiorum actus naturales eli studiosos , juxta doctrinam Augustini pluribus in locis, ac praesese tim lib. de spir ωlit cap. 28 ubi habet : Impiorum quaedam facta vel Ie-ginins vel που-κs, e audimus, quae secundum justitiae regulam, non solum Lιuperare non possumus, erum etiam me rit), recteque laudamus quaquam si discutiamur , quo sine an , vix imeaiuntur , quae debitam justitia Iaaedem, memsonemque mereantur. Idcirco autem
seu raro admodum a sic inveniuntur, quia impii carent abundantia illa auxiliorum , quae consbna est jum ex exigentia gratiae justificantis.le turpem, si non si ex amore ali. cujus virtutis quod passim Catholici docent negantes actus morales indifferentes in individuo Responsio est facilis , quia verba doctrinalia sumi debent in sensu proprio,in quem prie seserunt, nisi quid obstet, prout A fustinus docet de verbis Sacrorum Bioliorum i aliter nihil certi ex iis habe.ri posset, si ad minus proprium , ac
legitimum sensum detorquerentur, infit ab et erodoxis. Quod autem uinbi Patres docent inter cupiditatem& charitatem nihil mediare, explis centur de charitate presse dicta, obstat eorundem doctrina; impassisndoceant, praeter charitatem neolo. gicam dari alias virtutes, quarum a Et idem S. Doctor epist. s. ad Μari tus non sint peccaminoli, unde excellinum pariter dicit, in Romanis plicandi sunt de charitate late sum. Ethnicis fuisse aliquas Civiles ne vera Religione virtutem. Quare ubi Augustinus in Enchirid. cap. III dicit Regnat enim carnalis cupidiras, mri non est bisitas , intelligendus est, ut in superiori thesi dicebamus, quod
peccatum a cupiditate carnali ortum in iis actionibus regnet , in quibus non habetur charitas saltem late sum.
pta, per hoc scilicet, quod diligantur objecta aliarum virtutum acha. ritate distinctarurn, quae ramen per se ad charitatem ordinantur. Dici-pta, quae complectitur omnes viri tes . cum tuem nusquam Quesneulus admittat alias virtutes a charita iste distinctas immo pluribus in locis eas neget, ut videre est ina rum thesium decursu , praesertim in quinquagesimatertia, dequentibus nihil obstat quominus verba hujus thes inrelligantur in sensu proprio de amore Dei, qui spectat ad ch ritatem Theologis am. Et propterea hic idem sensus dicendus est etiam sensus ab Auctore intentus . In hoc tu etiam regnare cupiditas carnalis, autem sensu thesis est haeretica, ubi non regnat Dei amor, quia de ideo sui ablolute proscribenda tum ficiente gratia , charitate, res in proprio verborum sensu , quem, abundantia auxiliorum, quibus car de se facit, tum etiat in sensu, mi cupiditati valide repugnetur quem facit in codice Auctoris . Sic Qtio si quaeras, quare non debe abiolute prolata proscribenda neeant etiam aliquamis similem beni haec propositio, odio habendi sum snam interpretationem suscipere ver parentes , quia in sensu verborum, ha hujus thesis ita ut intelligantur proprio male audit . At in Euangeri quod regnet cupiditas , ubi non re lio , in quo parentum honoratio P guat amor Dei, saltem late sumptus cipitur, verba ulla Christii sui M. Diyitia i Cooste
325쪽
edit patrem, S matrem, αδεο potest meus esse discipulus , digna sunt suo
Auctore, sed accipienda sunt in senis si accommodo , ne dicamus Christum loqui pugnantia, ac sibimet contradicerem videlicet it exponit Gregorius Papa homil. 7. in Evangelia quod parentes odio habendi sint, ac fugiendi, quoties Oos in via Dei patimur adversarios.
Quibus adde thesim hanc esse e roneam etiam in eo, quod pariter asserit, videlicet necesse esse, ut incoris de peccatoris , in quo abest amor Dei, regnet cupiditas, quae Omnes jus actus corrumpat Si enim omnes actus peccatorum necessario sunt petacaminosi, non datur in iis libertas i differentiae , seu libertas a necessitate requisita ad demeritum is adie catum formale , sed solum datur lubertas a coactione , quae juxta sente tiam Catholicam contra Iansenium non suffcit ad demerimm . Quare non solum est erroneum dicere , quod peccator in omnibus suis actionibus peccet, puta audiendo Missam , aut
jejunando juxta praeceptum Ecclesiae; sed est erroneum etiam dicere, quod non habeat libertatem indifferentiae ad carendum qualibet culpa, etiamsi esset indifferens ad carendum hac, vel illa culpa, ut ostendimus in meis si trigesimaoctava ea enim esset libertas physica, non moralic atque adeo libertas tacci pendenda in ordine ad culpam evadendam ut Proinde dici deberet liberum arbitrium per peccatum extingui quod adversatur doctrinae Tridentini sels6 cm.s.
OUadragesimasexta in eadem se,ce volutatur , dum dicit, mpiditatem , aut charitatem reddere malum, aut bonum usum sensuum; quasi vero non possimus uti sensibus, nisi aut per actus malos ortos a uispiditate, seu a concupiscentia , aut per actus bonos imperatos a chariis lateri cum tamen certissimum sit ex
nuper dictis , quod possit usus se
suum esse bonus per actus impera tos ab aliis virtutihus distinctis a charitate nempe per actus misericor diae, justitiae, mortificationis, poenitentiae, similes ς peccator quippe ante justificationem, quamvis chariqtate careat, bene utitur sensibus suis.
dum se disponit ad justificationem, audiendominam praeceptam , ej
nando, restituendo ablatum ex amocre justitiae Quod si pravus esset senis suum tisus ex hisce actibus ortus, wex prava cupiditate actus isti, charitate deficiente , essent peccamin si sequeretur quod peccator ad justificationem 1 disponeret parrando
novas culpas, atque adeo per hujusi modi actus redderet se magis indispositum ad justificationem obtine dam nec deberent si actus praecipi, sed prohiberi. Quod si dicas, actus
illos , ut malitiam exuant, debere ex charitate promanare, & poni ex motivo divinae bonitatis summo diis laetae , ad mam omnia reserenda sunt, non vero ex motivo creato, illarum virtutum jam ex hoc fieret,
quod unicuique illorum actuum essetamina justificauo quippe quae ad
326쪽
Iectione persecta Dei separari non fuerat a Pio . , a Gregorio XIII., potest atque adeo nulla daretur dis & ab Urbano VIII haec eadem Bajipositio remota ac praeparatio ad ju propositio 16 dicens: Non est erastificationem, contra doctrinam Tri legis obedientia , quae sit sise baritate; dentini sessi 6 cap. 6. Erroneum pro Nec veretur Quesnellus iterum illam inde est, quod 1olum a charitate, in medium adduceres, contendens sus sensuum sit bonus, Ma cupidi peccati reos esse ac hypocritas, quitate sit malus . Nomine enim haritatis in hac thesi secundum proprium verborum sensum venit charitas Theologica, in supra diximus, non vero charitas late dicta , quae chorum omnium virtutum compi cstatues in quo sensu Augustinus in psaIm. 8 dixit sui noluerit servire charitati. Metis est . m serviat iniqui rati Nomine vero cupiditatis venit cupiditas vitiosa reddens actus peccaminosos, ut docet August. lib. 3.
de Sem. Dom in monte cap. a. zVolumas non est, nisi in bonis , nam is
malis , flagitisseisue factis cupiditas prie dicitur. Is hoc sensu proprio a proximum diligunt sicut seipsos, qui
parentes honorant, qui praeceptis nain turalibus, ac positivis Dei in Ecclesiae obtemperant ex motivo proin prio virtutis obedientiae, respiciendo unice honestatem, quae relucet in
xequendis mandatis Legislatorum , praescindendo a motivo charitatisci quasi vero turpe sit,in peccamin sum sectari honestatem, quae in vim tute morali obedientiae continetur. Ex quo fieret, quod qui extatim nvo legem observat, ob hoc ipsum peccet, quatenus transgreditur aliam legem de non operando honeste nisi ex motivo charitatis. Hanc tamen esstello hic ultirpari tam charita legem non dari, non solum ex eo tem , quam cupiditatem constat et constare videtur, quia esset nimis iam ex praecedentibus thesibus ; at ardua , serretque moralem impossique adeo thesis isthaec tam in prois Prio, quem preteseferunt verba, quam In sensu ab Auctore intento fuit conis figenda.
erroribus Versatur, dum doceribilitatem, ut observetur non secus
ac lex de pqnendo semper actu charitatis intensissimo ut proinde induceret in desperationem sed etiam quia de medio tolleret virtutes alias charitate distinctas , cum ramen de fide si dari tres virtutes Theologales ex Apostoloci Corinth. I 3. ubi dicita Fides, Spes, SCbaritas, riabaec major autem horum es Charitas Non posset autem dici charitas esse major , nil darentur aliae virtutes Iegis observantiam non habere ratio quibus praeserretur . Hinc Tridentinem virtutis, nisi ea profluat exson num est. 6. cap. 7 de his tanquam te charitatis , ita ut Dei amor sit e de tribus virtutibus loquitur dicens: rus interius principium in Dei Ho In justificatione simu bae omnia aeripitria sit ejusdem finis cita ut aliter ex homo, fidem, spem, re baritatem ac deterior obedientia sit hypocrisis, sal inde definit in eadem ess cm 48.,
is, seu sumta justitata Proscripta jam quod licet per quodvis peccatum gra
327쪽
Inter Charitatem. Cupiditatem nihil mediat ass
tia, charitas amittatur, non semis per amittatur etiam fides. Similitercle virtutibus moralibus , tanquam
de virtutibus inter se a charitate distinctis , dicitur Sapient. 8.Sbbrietatem is prudemiam docet , justitiam ct istutem, quibus utiliuaenia hi est is ita ominis. Hinc commin iis mus Theologorum, Patrum, ac totius Ecclesiae sensus fert varietatem, ac distinctionem virilitum, ut sine temeritate ea negari non Issi
Quare licet persemus sit amare o jectum virtunam moralium propter Deum ex affectu charitatis, quam amare illud propter se ' ex motivo proprio talis virtutis, non Pr pterea hujusmodi amor est vitiosus, aut dicit ullam imperfectionem positivam; sicut non est imperfectus positive aut culpabilis amor Dei minus imtensus, quamvis sit minus persectus, quam amor Dei intensior & consequenter legis obedientia, quae non Ponitur ex motivo charitatis, sed ex motivo proprio virtutis obedientiae, quia scilicet rationi consonum est su-- periorum mandata exequi, non est semerisis, nec justitia 1 aha, sed vera
virtus, quamvis minus persecta, quamst charitas.
OUadragesima octava docet, nihil boni esse posse in nobis sine fidei lumine, sine Christo, sine charitate , atque adeo in Isidelibus non posse esse , nisi tenebras, barathrum culparim, in peccatoribus post Christum, ejusque gratiam ,' charitatem amissam nihil
superesse praeter aberrationem a via salutis,in peccatum. Quod attinet ad Infideles, recuditur vigesimaquinista ex proscriptis Bajinis thesibus quod scilicet omnia opera Infidelium sη peccata cum tamen certum esse
debeat, posse Infideles solis naturae viribus meta aliquando operari
ut passim Patres testantur . ter nymus in illud.ad Gal. r. in re lares
filia suum in me, haec habet Pedimcuum his, natura omnibus Dei inesse mititiam is babere is sesemina sapientiae, bjustitiae , reliquarumque serutum Unde
dii absque de , o Euangeli Christi
sapienter faciam aliqua , et sancte , parentibus Obsequuntur inc Chrysbst hom. s. in Rom. a. habet, Deum sic hominem finxisse, ut possit per se inmemintelligere, ae istum declinare cum a
tem per Adae peccatum , quae nobis naturalia sunt non amiserimus , ex ridentino sess 6. cap. I. si berum arbitrium non si amissum , licet sit viribus attenuatum , unclinatum, idcirco etiam in natura lapsa dantur vires naturales ad honeste operandum;
unde proscripta est viresima secti a Bri thesis docens tam Pelagis semiiunt, φή Iextum Apostes ad Roman. 2.
Gentes, quae egem non babent, natura
liter piae egis sum faciunt , inrelligunt de Gentibus fidei gratiam non babentibus;
squidem etiam sine Iumine fidei potae humanum arbitrium naturaliter legem servare . Quibus adde, quod Infideles, etiam ante actum fidei, qui syectat ad intellectum , elicere posis sunt actum supernum, qui spectet ad Voluntatem, quo scilicet velint fidem amplecti, credere; quandoquidem ex tali actu libero voluntatis fides denominatur meritoria unde dicitur Rom Io. de erim creditar ad just
328쪽
Qtio autem spectat ad peccatores, Has facere in consequenter potest recuditur pariter hic 34. ex Bajanic culpa declinare. proscriptis thesibus, quae habet iismne, quod agit peccator, Dessemus e cati, peccan 'si necnon 3 q. dicens: In omnibus suis actibus peccator semit dο- minanti cupiditati . Et sane peccator,
qui a Christo, atque adeo 1 via salutis aberravit, antequam gratiam sanctificantem, charitatem recuperet, potest a Deo excitatus ejusQue gratia adjutus, actibus supernis isset, spei, doloris ad illam se disponere, tum filio prodigo dicere : Surgam , ct ibo
ad Patrem meum , ct dicam illi , Peccata in quo certe non aberraret, nec
peccaret; unde falsum est , quod sic Christi gratia, & charitate nihil aliud esse possit peccator, quam aberratio, peccatum. Quinimo Tridentinum ess I 4. cap. 4 declarat, cit tritionem a peccator conceptam,mon solum non reddere illum hypocritam, & magis peccatorem c pr. Di redderet , si esset peccaminosa sed etiam esse donum Dei Spuritus Sancti impulsum , quo poenitens viam sibi ad justitiam parat,
ad gratiam Dei per Sacramentum obtinendam se disponit. Hinc abe dem Tridentino est . . cap. . na-xhematiratur qui dixerit , opera omnia, quae ante Iustificationem μη , qumcunque ratione facta sint, ere esse ee-
sa, aut quanto vehementius quis nitia
ris se disponere ad gratiam , tantὸ grm
eodem modo peccatum se hahere ad amorem nostri sui Opus bonum ad amorem Deia unde sicut nullum peccatum excludit amorem nos ri, ita nulla bona operatio sejunis gitur a Dei amore is quo recurrit, quod in thesibus superionbus dicebatur, operationes, quae non profluunt ex sente charitatis erga Deum , esse lutulentas, i caminosas. Sed --nifeste errat cum enim peccatum sit turpe, & inhonestum, iub hac ratione amari non possit , debet apparere aliquo modo nobis bonum Ovidelicet aut quia est delectabiles, aut quia est utiles ut possit amorem temminare; si autem amatur, quia parit in nobis delectationem , aut utilit
tem dum peccatum amamus, Voluismus nobis bonum illud delectationis, vel utilitatis , ideo amamus nosia metipsos, cum amare nihil aliud sit, quam velle bonum . At opus bonum, utpote honestum, potest: de se amorem terminare, hec est necesse, quod illud velimus propter Deum diloctum, quando independenter ab ac relatione ad Deum habet suam bonita. tem, nempe honestatem, quae se n-
est erronea, quod velit sine fidei tu dum se potest amari δε ideo potest mine , sine Christo , sine charitate non posse homines culpas declinare;
cum certum sit non posse culpa ascribi, quod vitari non potest. Hinc Tridentinum est. 6. m. 6 docet, in potestate hominis esse vias suas ma- opus bonum esse sine inore Dei. Sic qui propter mercedem aeternam bene operatur, non solum non peccat, ut desinitur a Tridentino se in s.can. 3I. verum etiam ponit actum bonum,insalutarem; & tamen sic operando non amat Disilias by Ooste
329쪽
Inter Charitatem. Cupiditatem nihil mediat. or
amat Deum, cum nihil boni Deo ve maximum, proin Christias Dominus lit, sed amet seipsum, cum velit De Matth. χχ. illud appellavit, sed prς-um sibi ; unde Deum amat ar re ipuum esset ' maximum praece- concupiscentiae spectante i spem si pium de dilectione proximi propter pernaturalem, non aiore amicitiae, Deum; eo quod dilectio proximi inqui spectet ad cliaritatem . Similiter cluderet Dei simul proximi di- qui proximum diligit, non quidem ex lectionem , ad quod non se exteni livo Divina bonitatis summe di deret mera dilesio Dei. Potest it lecta id praecipientis, sed ex naritivo que opus esse utque litaque bonum
honestatis creatae , quae reperitur in quamvis amorem Dei formalem non dilectione proximi, quatenus talis di includar. lecti est confarmis naturae rationali, Ium est usquequaque honestum, tam
ex objecto formali, quam ex objecto Adversus Gesta L.
materiali, sed etiam est opus praec Ptum a Deo, qui peccatum p cipe Uinquagesima non est absimilis re non potest Siquidem non unum, praecedentibus, dum docet ru-1ed duo sunt praecepta charitatis. Pri stra nos clamare ad Deum, Pater mi, mum quidem, ut diligamus Deum ex quando ille, qui clamat, non est spi-
toto c)rde atque adeo non ex corde ritus charitatis, atque adeo Dei invo- diviso inter amorem Dei, lamorem cationem, fiduciam in ejus amore pa- Creaturarum oppositum Divinae vo terno, orationes, suspiria esse inania; luntati Ἀlterum , ut proximum sic nisi ex fonte charitatis pronranent
ut nosmetiptas diligamus. Quod si e Sed qu modo dici pollunt inania, sineremur proximum diligere ex moti maxime conserunt ad charitatem, ocvo charitatis erga Deum, non essent altificationem impetrandam, ac de duae virtutes charitatis , altera , quae congruo promerendam quoties ps Deum tantum respiceret, altera, qtuae cedunt ex auxilio superno propterea tantuin respiceret proximum, ut com Tridentinum sess. I 4 cap . docet, ex muniter Theologi docent i scd esset ingenii peccatora m detestatione man fruna, quae utrunque actum eliceret, clamores illos sanctorum, Tibi soli pecca
dilectionis Dei propter seipsum, is, ct malam eoram te feci Laborata in dilectionis proximi propter Deum . gemitu meo Ioab per singulas noctes Ie-
consequenter non es; ni duo praece Lium dum Recogisabo tibi omnes annos pia charitatis , sed unum tantum , meos is amaritudine anime meae , --
quod generaliter complecteretur, Iio hujusmodi generisu ac deindemnia, quae propter Deum sunt di canone quinto anathematizat , quiligenda. Immo ex Angelico a. a. q. dixerit, nanc peccasorum aeresimionem, 27. art. 8. , si non possemus honeste qua ius recogisat annos suos is amar L diligere proximum propter se , sed uine animae suae , ponderando peccat um , sequeretur , quod praeceptum amissionem aeterna beatitudinis , ct etem dilectionis Dei non esset primum, nae dam Iionis incursum, is esse, min, dictamini rationis n. , amat hoc actu Deum in tamen opus non
330쪽
e Milem Morem , isque ad gratiam 1 de vita contemplativa cap. 4. O-μαρ- re Et tamen hujiismodi cla serviunt tamen ad illam impetrandam, mores, ac Deccatorum detestatio non ad merendum de congruo vires su- profluunt ex fonte charitatis, sedio pernas , quibus ad illam perveniretius ex amore, quo quis se isti ho possimus; unde non simi frustra, ut neste diligit dolendo de cuIpis ob Quesnellus effutit adversus Catholicas. missionem gloriae, & ob damnationis veritates. Quod ex eo etiam fit perincursum. Quod si frustra Deum Pa spicuum, quia oratio Dominica et-uem nostrum invocaremus, quando iam a eccatoribus charitate orbatis nondum adest spiritus charitatis, qui clamet, quomodo peccatori id a Deo injungeretur Ieremiae 3 ubi dicit: Frons mulieris meretricis facta est ibi,
noluisti erubescere ergo saltem amo ,-ca me, Pater meus , io virginitatis meae tu es . Dum enim huic invocationi promittitur peccatorum remita fio, o charitas , ea invocatio nota
procedit ex spiritu charitatis,in tamen utilis est ad charitatem impe-rrandam, sic etiam non frustra filius
prodigus Lucae II decrevit dicere,. Pater peccata in caelum is coram e ,
squidem ob hoc propositum ex consideratione propriae gestatis omium, cum adhuc longe esset, atque adeo nondum reversus ad Patrem, hic misericordia motus accurrit, osculatus est eum, ac induit illum. sola prima , restituendo illi , quam amiserat, charitatem. Idemque dicitur de Publican Lucae I 8 qui cum fiducia remissionis obtinendae clamabat, Deus propitius est mihi peccatori, hac de causa descendi justificatus indom suam. Verum uuidem est, quod deficiente charitate habituali , operationes virtutum, supernaturalium,
quibus Patris Coelestis auxilium imrecitanda sit, dicendo cum fiducia, Chumilitate, Pater noster, qui es in Caelis, dimisi nobicitebita nostra quamvis enim peccator non sit Dei filius adoptivus per gratiam, adhuc potest Deum invocare Patrem, per hoc quod ad ejus imaginem , ac similitudinem sit creatus ab eo enutritus affectu paterno; unde dicitur Malach. 2.
Nunquid non Parer unus omnium nostrum
Fides iustificat, quando operatur sed ipsa non Operatur, iiis per charitatem is Desi. . 3. 39. edit. Io 3 oes, Ni P S IS.
quod de justificet, oe quia fides non
operetur , nisi per baritatem. H. μα s non usificat, nisi dispositiυ , non formaliter; θ per dilectionem operatur, quatenus actus fidei disponit, ac se extendit ad inducendam operationem pro mus I arris dioeleltis auxilium m lom baritatis. II Multifariam He ploramus, nullatenus delerviant ad serotiox errarunt in explicando suomo
merendam de condigno gratiam In quo sensu et ad Cor. 13. dicitur, Si
tradidero corpus meum . ita ur ardeam alarisarem autem non habuero ibit Lia proae' ut advertit D. Prospectib..
disside justifice, suesnellus docet. β-dem non esse fine ducia is amore, atque hac ratione per fidem apprebeη- di potitis justificatιο--, quis acqui