Quesnelliane theses a ss. d.n. Papa Clemente 11. confixae ad theologicam trutinam revocatae juxta pondus sanctuarii. Autore p. Dominico Viva ...

발행: 1716년

분량: 543페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

In fide re precib

PROPOSITIO XVIII.

Dei Bonitas abbreviavit viam salutis, claudendo totum in fide, & precibus. uegnellus

I. Niritur bae ibesiis in Augustisivsbis non rite intellectis. II. Tripliacem autem errorem continet, ω quoa excludat alia media ad salutem --

dium intelleiaui ct quod alias non Poscat virtutes ab is distinctas. III Non fines a salvitem Fides sine exercitis aliarum virtutum TheoI galium is Moraliam is sine obse

vantia Maardatorum . IV. Scripturae,

Tridentinum is Patres docent id pertissimὸ H. Duplex et ratio id efficaciter eυincit. VI. Huic doctrinae non a ersatis viructoritas D. Pacobi. VII. Fides fine

operibus non est mortua ad eum modum, quo bomo dicitur morasti s quatenus a

mesa anima non es amplius bomo; sed cui corpus dicitur mortuum , quia adhuc ab anima separatum es corpus. VIII. Expiiciatu quonam pacto per sdem justificemur . I x. E quomodo verbum Dei sane , ac salae nos . .mm sancti Patres docent solam fidem justificare, excludunt opera caeremonialia, o externa, non ero charismem

Ι Llud ipsum in hac thesi Que

A ellus contendit, quod cuerat in quinquagesima secunda, videlicet , quod omnia salutis media nuneantur in fides, quae non est Tom. II. P. IV.

totum clauditur. 373

sine fiducia, & amore . Non enim vult, quod sola fides insormis cum oratione contineat media omnia ad salutem necessaria, quandoquidem in thesi quinquagesima nona dicit, orationem impiorum non solum non deservire ad salutem obtinendam , sed esse novum peccatum,in quod per talem orationem a Deo conceditur, esse novum in eos judicium: Quare solum hic docet, viam salutis a Deo abbreviatam esse , omnia claudendo

in fide , precibus , hoc est in Gde, tu per fiduciam ' amorem

Deum invocat, exorat Cum enim dicatur Io. a. uicunque is cm verit nomen Domini sad Herita nee

possit nomen Domini invocari su plicibus recibus in ordine ad saluo tem niti per fidem , juxta illud mpol foliri Gomodo ergo Mocabunt , quem in credi re idcirco fides, preces ad salutem requiruntur quatenus fides est, quae credit, spes

ero, charitas, quae Orat, ut docet Augustinus in Enchirid. cap. ., ubi habet: Ecce tibi Θmbolum o D minis oratio quid brevius auditur, aut Iegitur quia enim de peccato gro mi seria premebatur genus humanum, rem -- indigebat misericordia, gratia Dei tempus Propheta praevidens ait Et eris omnis,micum; in caveris nomen Domini. salis erit propter bo Dominica Ormiis . Sed Apostolus cum ad ipsam gracsiam commendandam hoe propheticum commendasset testimonium, continuo subjecit: Muomodo ergo αυocabunt , in quem non credidera m Propter bo Sambolum. In his duo soria illa intueres: Fides erradis, Spes , Sibaritas orant; sed sine fide esse non missum ae per Me σμdes orata In his itaque Augustini vembis non rite intellectis videtur ove

nellus fabricam hujus thesis conta Aa s auisse

402쪽

. 37 Propositu

xisse, dicens, quod via saltius abbreviata sit a Deo, claudendo totum in fide, k precibus. Ima noc autem asserto triplici.

ter errat adversus Catholicam veritatem Augustini mentem . Primo quidem, uod velit ita viam se. Iutis in fide, o precibus claudi, ut velit omnia salutis media contineri in fide, quae non est absque amore, fiducia, tit loquitur in thesi 2., Diade excludit tanquam media n cessaria ad salutem auxilia praevia adactum fidei , quae dantur Infidcli, in possit libere fidem aniplecti actu piae arsectionis spectante ad voluntatem Seciando, quod velit fidem non esse actum Intellectus, sed esse ipsam fiduciam, & amorem , atque adeo

fidem iptam orare formaliter , non Tadicaliter quod si verum esset, non

posset fides esse sine his aurestibus fiduciae in amoris quod tamen e

Presset Austissimas negat loco au-cato, statim subdens Porr. et aliquid, quod non speraim , credi potes suisaeam e fidelium paxas non credit imis

piorum , nec sperat tamem Tertio, quod

velit in hac fide, in precibus clam

di totum otio ad viam salutis spectat, ut proinde excludat actus aliarum virtutum , dilectionis proximi, misericordiae, religionis, poenitentiae, o similium, docens omnia virtutum istarum ossicia a sola charitate prodire; Unde fit non posse hominem ad charitatem per mercitium istarum virtutum infusarum se disponere Et

Tanis huius erroris est, quia Iutat Ques

Tellus omnes actiones nostras condistinctas a charitate esse peccaminosas, it habetur in thes se juxta doctri . nam Lutheri lib. r. de lib. arbitrio, Pag. 4 I. ubi habet Peccare justor πιιam in operibus bonis is Ma opera

esse ex se mortalia pereata. Quod pariter docilerat Calvinus in Antidoto pag. 20 dicens: In eo Fert a Lege Euangelium, quod non sub conditione .perum, cui illa, sed ex fide vitam n mittit. Adversus haec omnia fuse diximus in expositione illius quin agesimae lectincla thesis, quaecum ista coincidit. Hic adversus tertium hoc erroneum assertum aliquid addendum.

III. Ostendo itaque fidem sine operibus , hoc est in exercitio aliarum virtutum Theologalium simul, Moralium , non esse satis ad salutem consequendam s atque adeo vuam salutis non claudi totam in fide,c precibus modo explicat, Et primo quidem requiritur observantia ma- datorum cum dicatur Matthaei 9. Si vis ad visam ingredi , serva maiam ra requiritur praete fidem charitas; inim dicaturis. o. 3 cui non diligit.

manet in morte: Requiruntur opera eraeter fidem cum dicatur Iacobi a Quid proderit, fratres mei, si fidem quis dicat

se babere, opera aurem non habeat λ Num

quid poteris fides sal re eum Et poshmulta ad hanc rem concludit postolus Sicut enim corpus sine spirita moratuum est, ita fides sine permus mortua

est. Hinc passim in Scripturis dicitur, quod merces in coelo retribuenda sit oporibus ut ostendatur , fidem esse

initium dumtaxat, radicem bon rum operum , quibus coronam gloriae nobis comparamus. Matth 2Ο nab tur . Voca operarios, o redde illis meri cedem Matth s. Gaudete, di exuhaiate , noniam merces vestra opissa est in caelis. I. ad Corin. 3. Unusquisqηeir priam mercedem accipiet secundum propriam laborem . Et ad Rom. a. Deus redde unicuique secundum opera saea.

IV. Porro ridentinum sese. . can. 29. anathematizat, qui dixerit, eum,

403쪽

In de precili

qui post baptissimum lapsus est, sola fio

de amissam iustitiam recuperare sine sacramento penitentiae z- can. 9.anathematiZat , qui dixerit, nihil preceptum esse in Evangelio praeter λdem , caetera osse indifferentia , iamque praecepta, neque prohibita , sed libera: can. 24 anathematiZat, qui dixerit, bona opera fructus bi m do , t signa esse justificationis adeptae , non autem ipsius augendae cauiam Dac demum can. 22. anathematizat, qui dixerit, amissa per peccatum gratia, simul &fidem sempera mitti, aut fidem, quae remanet, Onesse veram fidem, quamvis non sit viva Usqueadeo verum est, fidem non continere fiduciam δε charitatem,

sed posse ab iis actibus sejungi in ad illos solum disponere nec hiam fidem sine operibus ussicere ad salutem assequendam.

Accedit Patrum auctoritas, qui pacsim docent, non soli fidei reddi mera Cedem aeternam, sed etiam operibus; Et praeter fidem opera etiam ad sal, em requiri. Λugustinus lib. de fide, operibus cap. 4 habet Iam illud

indeamus, quod excutiendum est cordibus religiosis, ne mala securitare salutem suam perdant, si ad eam obtinen am so Iam fidem sincere putaυerint. S. Cyrillus lib. o. in Jo. cap. I 8. Quod autem sides ad salutem no Jufeiat Gisisti etiam discipatus Hiendi scribens Tu credis, quia unus es Deus. S. Basib orat in init.

Proverb. Omnes, qui iam euogelicam incedimus, mercatores sumu , per opera

mandatorum nobis possessionem caelestium comparantes . Et Augustinus in Epist. Ios ad Sixtum e sex merito peccatiranquam stipendium redditur mors , Ia

m rha asstriae annuam stinendium ita aeternas

V. Ratio autem, cur praeter fidem

totum clauditur. 3 s

requiratur exercitium bonorum ope. rum est , tum ad peccata declinan 'da , quibus opprimeremur , nisi virtutibus sedulam peram naVare 3, tum etiam, ut possimus ad sublimiorem gloriae gradum in patria evehi, Min eo in aeternum perduraro Guys Tridentinum diserte docuit sess. 6 Cay. II dicens e Nemo sibi in solis deblam diri debet, puris Desola se beredem esse e stiturum, haered Iemque consecatiι rum etiamsi Christo non compatiatur, ut

conglorificetur. Nam ct Christus ipse, ut isqait Apostolus, eum esset Filius Dei, didicis ex iis , quae passus est , obediem

ιiam, e consummatus factus est omnibus obtemperantitas sibi ais salutis aeternae. Ac deinde ridentinum monet nos exemplo Apostoli sic currere, ut comis prehendamus, sic currere, non qua si in incertum , neque tanquam a rem verberantes, sed castigando co pus, ac in servitutem redigendo, ne

reprobi efficiamur Monetque pariter nos verbis Principis Apostolorum diacentis 2. Pet. r. satagire, ut per bona opera ceriam estram vocationem, re Gieritionem faciasis. Haec enim facientes,

non peccabisis aliquaηdo. Ex quibus ad rem nostram concludit, Orthodoxae Religionis doctrinae adversari eos, qui docent , in omnibus operibus justos peccare , A in illis suam ipsorem soco diam excitando is sese acremendum

in stadio oboriando, eum boc, ut in primis glorificeris Deus, mercedem quoque inmemur Hernam. Ad haec addendum,

per hanc thesim in medium iterum adduci errorem Massiliensium, quia tam Christianae vita persectionem in sola oratione fidei annexa reponeis bant, ut ex Augustino, Epiph ni notat de Castro, Verbo oratio. Praeterquamquod thesis haec errorem etiam redolet citetismi, persectionrua 4 nem Dissilia πιν Orale

404쪽

37 Propositio

nem omnem reponentis in oratione purae fidei idque ex eo errone alisserto, in quo utrauue haeresis nititur

videlicet, quod voluntas non proprie se determine , sed solum determinetur, vel a Deo ad bonum, vel a diabolo. aut a concupiscentia ad malum sit velut corpus exanime, ut habetiolinos in secunda exuuia confixis thesibus ab Innoc. XI. VI opponitur ad haec primo ex Calvino lib. . Instit. cap. 7. Quod D. Iacobus loco laudato non vix

rit: Quid proderit , si fidem quis habeat, & non habeat opera sed dixerit: ues proderis , si fidem quis

dicat se habere λ undo non docet, λdem sine operibus non prodesse, sed quod solum non prosit, dicere, quod quis fidem habeat. Confirmatur, tum quia ibidem fides sine operibus comparatur a D Jacobo fidei uaemonum, quos constat dom

eram, ac supernaturalem non hab

re tum etiam quia fides sine operibus dicitur esse mortuari ergo bene potet dici, quod Deus viam salutis clauserit in fide, precibus , quae

tamen sit fides viva, ac supernatur lis, non vero fides mortua, ac naturalis; Et eodem modo responderi potest aliis locis adductis juxta eandem distinctionem ; ergo sufficit ad salutem sola fides cum precibus explica

Respondeo universm verba dogmatica sumi debere in sensu proprio, nisi quid obstet alioquin nihil certi haberemus ex Scripturis , Concitus, Patribus binans ad fidem Quare in locis adductis, ubi sermo est de fide, quae sine operibus non ut ficit ad salutem , intelligendum est de fide supernaturali, quae in proprio sensu Ibi significatur . De eadem loquitur

D. Iacobus, qui quamvis dicit nihil prodeste , quod quis actet se habere

fidem, si desint opera, disertet tamen addit, Numquid poterit fides sal ressi iam Θ indicans non satis esse fidem sine operibus , ut salutem consequa

mur.

VII. Ad confirmationem D. Jacn ous comparat fidem impiorum cum fide daemonum, quatenus neutra istorum fides est fructiaosa quamvis utraque sit objective vera, ac recti , Et in hoc sensu pariter Augustinus lib. unico de Bapi cap. Io comparat fidem daemonum etiam cum fide D. Petri, quam Dominus commendavit Matth. I 6 fides tamen fidelium impiorum est supernaturalis, Mibera, fides vero daemonum est naturalis, coacta, seu extorta ab ipsa rerum evidentia. Hinc D. Jacobus dixit,

mones credunt, re contremiscunt, quatenus inviti,4 coacti credunt nos autem, qui sponte in libere credi inus, non credimus contremiscentes, ut adinvenit Bellarm. lib. I. de Iustis cap. Is Ad id, quod additur , fides sine operibus non est mortua , ut homo mortuus, qui post mortem non est homo, nisi cum addito distrahente, velut homo ictus; sed est mortua fides informis, sicut corpus sine anima dicitur mortuum, quemadmodurn enim accidit corpori , quod uniatur animae, it vivum , ita accidit se dei, quod uniatur gratiae in sit viva homo tamen essentialiter imporistat corpus , animam in unionem unde homo mortuus non est amplius

homo.

VIII opponitur secundo, quod hocm dicatur gratis justificari salvari per fidem, .non ex operibus , ergo in sola fide, precibus modo explicato continentur omnia ad salutem tolligo by Ooste

405쪽

In fide, precibus totum clauditur. 3T

Iutem necessaria. Antecedens proba gruum, relate ad obtinendam fidem tura quia ad Ephes a dicitur Gra rupernaturalem , Quippe quae est intia enim estis sal ti per fidem , ct οὐ ordine superiori relate ad operationes

non ex obiri Dei enim donum est, mae operibus, ut ne quis sorisIur: Rom.

g. Iustificati gratis per gratiam ipsius:& Rom. 4. Ei, qui operatur , merces non impuratur secundum gratiam, sed fracundum debitum ei autem, qui non op ratur, credenti autem in eum, qui jusLma impium , deputatur Ades ejus ad justitiam. Confirmatur, quia Verbum Dei. quod sola fide apprehenditur, in Scrupturis dicitur fasvare animas nostras; ergo sola fides sufficit . Antecedens constat ex eo, quod dicitur Jacobi t. Suscipite insilium verbum , quod potest sal re animas eseras M sal Io 6. Misit victum suum, oe sanatat eos:

Rom. i. Euangestum inus Dei es in salutem omni credenti.

Respondeo Tridentinum sess. 6. cap. g. explicare , quid sit per fidem rustificari gratis, dicens: Per demite dicimur jufi cari, quia fides stram

manae salutis initium, fundamentum, radix omnis justificationis Gratis autem

justimari ide dicimur, quia nisi eorum, quae justificationem praecedunt, υe fides, sive opera , ipsam justificationis gratiam promeretur; si enim gratia, jam non ex operibus est alioqui , ut idem post Ius inquit , gratia jam non est gratia

Quare aliud est justificari gratis per fidem , aliud vero justificari sola fides; etenim iustificari gratis per fidem importat, quod sine ullo praevio me. rito habeamus fidem , quae est initium,in radix nostrae justificationis; testificari vero sola fide importat , n, hi aliud ad justificationem requiri praeter fidem, quod est salsum. Ubi adverte, operationes naturales neque inferri, quasi fides justificare non sus esie meritum condignum, neque com uis soli Tertio Ambros ex om-

ment.

supeInaturales At operationes supernat rates virtutum infusarum, quae prae eunt justificationem , quamvis non

possint illam mereri de condigno, possunt tamen illam mereri de camgruo quia merita quae habentur ex

gratia praeveniente, non pugnant cura

gratia, alioquin ipsa gratia pugnaret cum gratia, quod est falsum. Hi ne Augustinus epist. Ios habet: Nec ι- a remi o peccatorum sine aliquo meriisi est, si fides baη impetra Hujusmodi autem meritum de congruo non fundatur in ulla proportione inter meritum M praemium, sed in sola promission Dei , qui credentibus, & poenitentiam agentibus com

gruenter remissionem peccatorum pro misit.

IX. Ad confirmationem ς Verbum Dei sanat, o salvat, non sola fide, qua apprehenditur , sed etiam charitate, & aliis operibus, quibus adimpletur Hinc a D. Jacobo non dicitur verbum Dei salvare, sed quod possit salvare animas nostras si scilicet instar seminis retineatur in coris de bono in studium asserat inua,tientia tempore tentationum.

X. opponitur ultimo Auctoritas Sanctorum Parrum , qui passim L dentur docere, quod ad salutem sit satis fides. Primo Augustinus lib.82. M. q. 76. habet. Si quis eum credia ris, mox de Me ita decesseris, justimeatis fidei manet cum illo , nec praece dentibus bonis operibus; quia non merito

ad illam, sed gratia persenis . Secumdo Chrysostomus omit 3 in Epist. ad Titum: Si credis dei, cur alia Dissilia πιν Orale

406쪽

3 8 Propositio

ment. In cap. 3 ad Rom. Iustificati sunt gratis , quia ibi operantes , neque icem reddentes . sola de justificati sunt. Et in cap. q. beatos dicit, delatushoe sanxit Deus, ut in labore, ct coliqua observatione sola de justificentur apud Delum. Quarto rigenesis cap.

3. Epist ad Rom. Dicit Apostolus hoscere solius fidei justificationem , Miamsi nihil ab eo operis fuerit expletum: Et sic non raro alii Patres muntur , qui diserte videntur docere, o viam salutis in fide. precibus de in fides, quae non si sine fiducia, & amore claudendo Divi. na bonitas abbreviavcrit. Respondeo, haec, alia id genus

Ioca Sanctorum Patrum, me in expostione Quinquagesima thesis adduximus, solum significare, quod fides formata charitate sufficiat ad atrutem, Quin conserant ad istam opera naturalia, aut requirantur opera caeremonialia legis, vel opera externa, si non possiimus ea exequi.

Ad primum : Augultinus passim docet, fidem sine charitate esse sundamentum dumtaxat aedificii, ac imitium iustificationis; taut opera binna ante fidem nullatenus disponant ad gratiam fidei opera vero post fidem , utpote supernaturalia, ad justi,ficationem conferant, & ad salutem. In lib. de praedest. Sanctorum Cap.7. habet: Ex decide diei Amstotas μ-stificari ominem no ex operibus,3 ipsa prima datur , ex qua impetremur cinera, quae propria opera uacv-tur,

in quibu juste tacitur . Quare ad locum in argumento adductum dicem

dum ibi Augustinum loqui de fido

viva, & formata charitate, quae non obtinerur per meritum operum natuis ratium.

Ad secundum , My stomus et-

iam praeter fidem opera, quibus iuste vivamus, requirit ad salutem ideo Homi l. o. in Matth habet: Ne

deles solis se de salseri Wse consi.

dant, de orna maloris disserit et ita is. fideles ad fidem, Meles ver ad recte visendum roboriatim. Hinc loco laudato i ubi dicit blam fido polle iustificare , excludit ammonias veteris legis, ut constat ex contextu.

Ad tertium, pariter D. Ambrosus ibi excludit opera caeremonialia legis; cum expresse alibi doceat, solam iidem non sustico ad salutem , Π sertim in Comment ad 4 caput ad Hebr. ubi habet Magna res in is

des, o salutaris, sine Menon est sativari possibile, sed sua fides non suscisci

Operari fidem per dilectionem necessarium est, o consersari digne eum Deo. Praeis terquamquod , ut notat Bellarminus, Commentaria ista in Epist. D. Pauli non praeseserunt auctoritatem , quae D. Ambrosio debetur cum ea communiter censeantur non esse hujus

Sancti Doctoris. Ad ultimum cibi Origenes excludit opus externum , utpote ad justiis ficationem nullatenus requisitum,dummodo non stet per voluntatem, quin Ponatur , quando praecipitur: Nam idem Auctor in cap. 4 ejusdem Epistolae ad Romanos diserte docet, fidem sine operibus ad novum hominem spectantibus non esse satis , dicens: Credentibus quidem Christo, nec tamen epoemibus isterem baminem cum

407쪽

In fide, recisu totum clauditur.

ANA CEPHALAE OSIS

SExagesima octava docens, Deum salutis viam abbreviasses, totum concludendo in fide m precibus

enormiter errat tam in sensu, quom

facit , quam in sensu in quo fit a Quesnello Sensus quem facit est

quod ad salutem obtinendam satis sint fides is oratio , Cum autem oratio de se spectet ad virtutem, ratem Religionis, non vero ad charitatem, sensus hujus thesis erit, quod

ad salutem non solum non requir tu praeceptorum observantia , --xercitium aliarum virtutum mora lium , quod mox dicemus esse erro. neum , sed neque etiam exercitium virtutum supernaturalium spei in charitatis , cum tamen I ad Cor. 13. dicatur: Si habuero omnem fidem,

ita ut montes transferam , charismem

autem non habuero, ibi sum M pera spicuum sit, homines ad exercitium omnium virtutum heologalium a Deo obligari , ut proinde proscripta fuerit ab Alex. II prima illa the. sis , quae habet: Homo ullo Anquam

Dil. Iempore tenetur elicere adium fidei,

spei , 1 baritatis ex ia praeceptorum

aitanorum ad eas virtutes perirnentium.

Quare evidenter est absonus sensus germanus hujus thesis

Sensus autem, in quo fit a ues-nello est, quod ad incedendum per viam salutis sussiciant fides , e preces, hoc est fides, quaeri ut dixit in thesi a. non est absque amore, ει ducia, quibus ambus Deum inis ocamus, & exoramus , juxta illiud in Enchirid. cap. I. eredit; spes, ct charitas orant; sed Fixe

de esse πω possum propter borio fides

orat . In hoc autem lens errat primo Quesnellus, dum vult, fidem spem, charitatem orare formaliis ter, non solum radicaliter, quatenus impellunt ad orandum , unde oratio non est actus elicitus ab iis virtutibus, sed imperatus. Quare sicut Apostolus dicit, fidem juctificare; quod tamen non est intelligendunt

de justificatione formali, sed solum quod disponat ad justificationem, ut advertit Tridentinum sess . cap. 8. .scut idem Apostolus dicit dem

operari per charitatem non quia λdes est actus elicit a charitate, sed quia fides per charitatem impellit ad operationes salutares, ad legis observantiamu ita Augustinus docet. fidem, spem, charitatem orare, impellendo pariter ad orandum . EGrat secundo, dum iterum aliis phr sibus docet, quod dixerat in thesi I 2. videlicet, omnia salutis media contineri in fide, fidem non esse absque amore, fiducia in hoc autem triplicem anguem latitare ibi stendimus. Errat tertio, dum docet ad salutem obtinendam fidem , preces in sensu explicato satis esse; cum certum sit requiri etiam ne-Ceptorum observantiam , juxta illud

Christi Domini Matth. Is Sitas ad

visam ingredi , se a mandaia , necnon susceptione Sacramentorum,o exerincitium aliarum virtutum moralium ἰut proinde Christus Dominus in entremo die Reprobis dicturus sit, propter omissionem operum Miserico diae detrudendos esse in ignem artem num iis enim verbis finalis sententia profertur Matth as. Discedue a me maledicti in ignem aetemum, quip

ratra est diabolo, s angelis

408쪽

suriυ enim, σκοπ dedistis misi mandricare, c. Hinc Petrus Apostolus ad universa pietatis opera adhortatur di Cens cap. r. suae pistolae Fratres

magis satagite , ur per bona opera ceraram Marionem vestram is electionem faciatis nee enim faciente πω pecca. bitis aliquando. Et Trident sess.6. cap. II advertit, neminem in sola fide

blandiri sibi debere, nisi etiam Chri Bo compatiatur , ut& conglorificetur, addens ex Apostolo quod Cis sus ipse, eum esset Filius Dei, didicit ex is quae passus est obediemiam is coν

summatus, factus es omnibus obtempera tibus bibi causa salutis aeternae. Quare mnia salutis media non concluduntur

in sola fide, precibus, quomod cunque id explicetur a Quesnello.

Fides, usus, augmentum,

Immium Fide , totum est

I. Torpentes, ae desides vult nos .essellus reddere, dum dicit fidei msum, ct augmentum esse Dei donum.

II. Contendit, eam esse merum donum Dei , ita ut nostram cooperaIionem em

III. Actus υοIuntatis imperaη assem fum fidei est ita dom m Dei, ut sit etiam meritum nostrum. IV. Hinc premium pariter, quod pro eo actu eo erarum, neque est purum Onam Dei, ita fellicet ut excIuda moralem elis exigenis

iam . V. Discrimen inter gratiam in

Ialamis flatu inmeextu, meam, quae confertur in flatu naturae lapsae , non est essentiale, sed mere aecidentale ex triabus capitibus unde in ut sue flatu sectus supernaturales meritorι non sunt purum Dei donum V Iansentantemplicare nequeunt quonam pacto actus --

Rri possint esse meritori , si solam ha-peant libertatem is coactione. VII. Vita mersa in statu naturae I pse, non secus ac in flatu innocentiae , ita est Dei donum, ut sit etiam mercese

Unde fit gratiam Adamicam, eri riastianam esum accidentaliter discriminatari. VII Explicatur in quonam sensis dieat Apostolus , Non est volentis, neque currentis, sed miserentis Dei I . Sicut etiam quomodo Deus operetur in nobis velis , ct perficere. A. Et quare dicatur Deus Electos a Rem sis discernere. XL. Ad eum modum quo volantas nostra est causa principalis culpae, i Mius discernitur tandem Reis probus ab Electo cita Deus est causa principalis bonae operationis , vi Musiondem Electus asscernitur a Reprobo.XIL Luare Deo principalius nostra bona operatio ascribatur λI orrendum Ingrati animi civix a men subiremus, nisi immensae Divini erga nos amoris beneiacentiae acceptos referremus actus mnes nostros salutaresci sunt ouippe huiusmodi operationes ex ri4. M. 6. can. 32. Divinae liberalitatis dona quamvis non sint ita dona Dei , ut non sint etiam merita nostra meianellus in hac thesi videtur sub sp cie cujusdam pietatis ad gratitudinem

nos excitare commemorando ingentia dona, quae nobis a Deo uerticorditer conse tu per fidem, per ejus usum, augmentum, nec non

per praemium At dicendo simul mirum hoc esse donum purae puta du

409쪽

Fides c. si

vinae liberalitatis , non solum tor' rem inducit,4 socordiam, dum vult

nullatenus a nostra libera cooperatione illud dependere, verum etiam

de medio tallit in tot ingentibus dei donis dolet illam praestantiss-mam , quod scilicet haec ipsa Inasint pariter nostra meritae uod maximopere divinam beneficentiam commendat; Siquidem hac de causa

vult nos semper excitatos, ut Deo inserviamus, majus semper ac majus augmentum gratiar, gloria: pr merendo, ac timontes ne a ultitia decidamus, ct circa fidem etiam naufragium patiamur , dum in manu Voluntatis nostra postum est fidem amplecti , ac illam recusare , necnon per ejus usum in exercitium in cacrescere praemium inde misericorditer promit sum reportare . Hinc

Celellinus Papa in Epithola dixit

Tanta erga omnes homines est bonitas

Dei , ut nostra elis esse merita , quae sunt ipsius ora. Errat proinde uestnellus, vehementer errat adversus catholicas critates , dum docet totum esse donum pura liberalitatis Dei , fidem , ejus usum , augmentum, ac praemium , excludendo iv, stram liberam cooperationem tam in actu, quo idem amplectimur, quam

in actibus , quibus habitu insul fidei utimur , sicut etiam in actibus ovibus sides augmentum Promer mur; necnon excludendo a praemio rationem debiti relate ad merita de condigno, ut mox explicabimus.

II. Quod autem in hoc sensu thesis isthaec loquatur , ex eo constat quia in thesi 4 dicitur, gratia Adam non produxisse , nisi merita humana, juxta sententiam ansentanorum docentium, solum incitatu innocentiae merita tribui humano arbitrio

nerum donum. 381

potius , quam gratiar : Quod aius

olim docuerat in priim ex ejus proscriptis thesibus dicens: Nec Angeli, nec primi hominis Iba inrem merita recte vocantur gratia ; in statu vero natura lapsae , in quo duos tantum uel nellus agnoscit amores , ut habet in thesi 44. aut ex charitate inis

sulci bonum, aut ex carnali cupidita te malum, vult actum charitati si qui simul sit fidei ac fiduciae, iuxta theum praecedentem in s 2. in nobis a mi ari a gratia suprema, forti, irresisti bili, omnipotenti, prout habet in thei vigesima prima ; unde nece: siret Voluntatem, quae solum est libera hcoactione , ideo talis actus non sit meritum humanum , sed gratia Ex quo fieret, dona, ejus usum,

ac tis inentum esse merum donum

divinae liberalitatis, nullatenus imbibens nostram liberam cooperationem, nec non praemium, quod fidei hujus actibus correspondet cum ab operationibus, utpote non liberis, nulla

tenus Xigatur.

III. Ottenditur salsitas ex iis omnibus, quae adversus ansenii thmses adversus plurimas litarum praesertim adversus decimam, o decima intertiam, diximus, nervando errores an lenianorum contendentium gratiam in natura lapsa ne talem, cui voluntas res itere non possit quod si verum siet, procul dubio fides , usus , augmentum , praemium fidei toturn esset donum

pura munificentiae Divinae. Cum auistem pluribus ostenderimus auxiliiuri gratiae esse indisterens, nec laedere libertatem indifferentiae, aperte sequitur, quod solum gratia auxiliaris ro-quisita ad fidem amplexandam sit donum purae liberalitatis Dei fides tamen in quannum libera, merit

410쪽

382 Propositio

ita , seu actus supernaturalis , quo quis libere imperat intellectui assei 1um fidei supernaturalem , non sit ita donum liberalitatis divinae , ut non sit etiam meritum nostrum. Quod etiam dicendum deus fidei, seu de actibus liberis, meritoriis, quibus assensus fidei imperatur, utendo relate ad illos habitu praevio fidei in- fustes; nec non de actibus liberis, ac meritoriis , quibus augmentum talis habitus promeremur: Ex quo etiam sequitur , quod praemium collatum istis actibus fidei meritorii a justo elicitis, neque sit domin purae liberalitatis divinae , sed ita sit donum Dei , ut sit etiam a nostris meritis exigitum de condigno , atque adeo debitum ex justitia IV. Totum hoc aperte colligitur

ex verbis Trid. ses. s. an. 3a ubi anathematiratur, qui dixerit, hominis justificati bona opera ita esse dona Dei, Et non sint etiam bona ipsius i sisienii merita unde fit omnes actus nostros supernaturales , Qui sunt liberi , meritorii, non esse donum pura liberalitatis divinae, nisi tantum in radice , quaternas ex pura liberalitato confert nobis Deus auxilium supernaturale absque ulla praevia exigentia sive physica, sive morali a somna aliter includunt etiam nostram liberam cooperationemn quae pariter est donum Dei, cui principaliter debetur simul etiam est meritum nostrum exigitivum praemii supernaturalisci unde praemium , quod con fertur actibus fidei , non est puriam donum excludens exigentiam moralem illius . Quod pariter colligitur ex verbis eiusdem Trid in eadem ses. 6. cap. 6 ubi habet e Bene operantibusas que in sinem , ac in Deo sperantibus

LXIV.

gratia filiis Dei per Christum Iesunxnnsericorditer pro lsa, o Ianquam merces ex ipsius et promisione bonis ipso-riim operibus, o meritis fideliter reddenda unde constat praemium bonorum operum supernaturalium, sicut etiarn ipsos actus nostros meritorios esse solum in radices, non sormaliter donum purae liberalitatis Dei' ellent tamen formaliter donum pura divinae munificentiat, si subsistet et doctrina lansentana , quod nos relate adactus fidei , ac salutares nullam e erceremus libertatem indifferentiae essentialiter requisitam , ut aetiis illi sint meritorii, qui solum principalius

Deo tribuantur , no vero adaequate, nisi dumtaxat in radice . .

Hinc, ut idem Trid. advertit, ' mihi bonis operibus conserendum es illa corona justistic, nam post Iuum certamen, cursum repsitani bi esse

Hebat Apostolus , a jus Pudice sibi

reddendam quod autem est debitum

dum , non potest dici donum purae liberalitatis esto ex pura liberalitate nobis contulerit Deus facultatem ad hoc praemium promerendum, ex pura liberalitate conserat gratiam efficacem ex intentione boni operis

secuturi , qua de facto hujusmodi

praemium mereamUC.

U. Confirmantur haec omnia ex iis, quae diximus in thesi sexta Gstendendo nullum esse discrimen Lsentiale inter gratiam Adamo collatam in statu innocentiae, cillam quae nobis confertur in statu naturae

lapsae i sed solum differre accidentaliter ex tri Wis illis capitibus quod scilicet gratia ista supponat p stivam indignitatem subjecti; ωquod

supponat Verbi Incarnationem reqUisitam ad exhibendam satisfactionem

SEARCH

MENU NAVIGATION