장음표시 사용
421쪽
Deus dedi, tollat eorrupti, Ad quod respondet: Non tollis , nisi ubi permittit
Deus; ibi autem permittit, ubi ordinatissimum , ct justissimum judicat pro rerum
gradibus , S pro merisis animarum. Prae-rerquam quod consultius est , altissimos ei fines in iis, quae de facto permittit, ejus sapientiae , ac scientiae
Innocentes Deus non frugit. si
V. Roborantur rationes adductae feo, quod Deus permittat justos vexari ab impiis praecise propter eorum prosectum ergo a fortiori potest disponere crucianis, afflictiones justorum ob undem finem . Etenim si tantum est bonum, quod ex tolerantia justorum provenit, ut Deus relinquere, quam velle tenuitate no possi sapienter ad illud obtinendum stra cogitationis indagare , dicendo cum Apostolo ad Rom. o. inalthmdo dicitiarum sapientiae, o scientiae Dei; quam incomprebensibilia sunt judicia ejus, et ininstabiles viae ejus s Etenim ad nostrae humilitatis exercitationem saepe Deus altissimos fines suae providemtiae nobis occultat; ut advertit Augu- permittere peccatum a sortiori poterit disponere ejus Providentia , ut citra ullum cujuscumque peccatum
justi in hac vita aifligantur, ut inde
dens autem docetur a Patribus, praesertim a Basilio hom. q. ubi habet. Sapiens , ct proυidentissimus rerum buis
stinus lib. xi de Civit. cap. 22 di manarum dispensator Drus utitur ad nocens : Nos admonet Ditana Proυiden stram exercitationem malignisat aliorum;.ri , non res insipienter vituperare , sed utilitatem rerum diligenter inquirere Nubi nostrum ingenium , et infirmisas descit , ita credere occulta, sicut erant quaeisaam , quae is potuimus in nire , auia o ipsa utilitatis occuliario, aut bumilis iis exercitatio ex aut Iasionis attritio
Hinc Damascenus lib. a. de fide cap. as sapienter ad Dei providentiam in
omnibus commendandam hortatur, dicens iecet igitur nos omnia mirari, I dare,o absque scrutatione acceptare, qua sunt procidentiae opera, tametsi appareant multis fusa Caeterum expresquemadmodum Medicus Uerae veneno ad salutarem medicamentorum praepar
tionem: Hinc Augustinus in Enchiriadio cap. II habet: Nec etiam Deus, eum summe beatus sit, ullo modo sinerer
aliquid mali esse in operibus suis , nisi
usqueade esset omnipotens, es bonus, ut bene faceret etiam de malis Similiter cap. Ioo habet: Nec sineret Bonus mala fieri, nisi Omnipotens etiam de misistiset facere bene Et cap. 17. idem luculentius docuit verbis illis misserim judicata de malis bona facere , quam mala nulla esse permittere: Quod se Christus Dominus , dum a Disci pariter docuit lib. II de Civit. cap. pulis interrogaretur Jo s. ob cujusnam 8 dicens: Nec enim Deus ullum, non culpam homo ille caecus natus sum dico Angelorum, sed nec bominum rem rat, dicentibus Rabbi, qui peccavis rei, quem malum futurum esse praescisset,
hic, aut parentes ejus, ut caecus nascere nisi pariter nosset, quibus eos bonorum mmr Relpondit Iesus: Neque bis pecca sitas commodaretis atque ita ordinem in , neque parentes ejus, sed in manife culorum tanquam pulcherrimum carmen
stentis opera Dei in illo usque adeo ex quibusdam quasi antlibetis honestaret. verum est, afflictiones justorum non VI. Caeterum quod Augustinus nul- deservire unice aut ad puniendum Iatenus thesi huic Jansentanae astipu- peccatum, aut ad purificandum pec letur , ex eo constat, quod passim Catorem doceat tacitissimis verbis , assinio.
422쪽
ne justorum ad exercitasonem, prosectum pertinere, non ad ulti
nem peccatorum. In sent. 27s habet : Labor piorum exercitatis es, non damnatio nec etiam conturbari debemus,
cum aliquis Sanctus gravia, oe indigna perpetitur, si obliti non sumus , quae ρc tuleris Iusti s justorum, Sanctusque sanctorum . Quaro cum comparo pio.
rum afflictiones cum passione Christi . aperte insinuat , quod sicut Christus D. ne ulla propria culpa passiis est , quantumvis voluerit pro nostris culpis condignam Deo Patri satisfaetionem exhibere ita sancti a Deo similiter affligantur, & non propter peccata Similiter sent. 99. Sanctus Doctor habet: Sustineantur aliis delibus infideles, ct inter bortorum frumenta4ietanismis bis differatus quantumlibet Iseoant impii, melior est, etiam in hoc tempore, causajustorum, quia quanto acrius impetuntur , tant) gloriosiias e ronantur ubi notandum , quod etiam
in hoc tempore melius se habeant in sti, qui affliguntur , quam tyranni, qui eos affligunt; quia spes futurae coronae reddit illos etiam in passionibus gaudentes; sc Apostoli Act. s. Ibant gaudentes ia conspectu Concilii quoniam digni habiti sunt pro nomine Iesu contumeliam partu Sic Marcus in Marcellianus ad stipitem alligati pedibus clavis confixis dixerunt : Numquam Iam jucunde epulati sumus . Et in hoc sensu psal a a dicitur Calix meus inebrians, quam praeclarus est Inexplicabilis Quippe dulcedo, quae ex calice tribulationis propter Christum perpessae a justis hauritur , eos velut in ebrietatem rapit, ut in cruciatibus ipsis mirum in modum exultent. Hinc
August. lib. de Agone Christi cap. 7. diserte docuit Justorum laetitiam in tribulationibus efficeres, ut nihil pa-
tiantur, sed de ipsis amictionibus gli,
rientur, dicens: Nec enim nos moisat, quod in bae ita seo in m carnem, quiam
portam justi , multa grata , o aspera tolerent; ibi enim mali patiuntur , quia jam possunt dicere, quod ille Di sphritum lis exultat, S praedicat Apostolus Paulus dicens: Gloriamur in tribulationibus, scientes quoniam tribulatio patientiam operaIur, patiemi probationem, probaIlowr spem spes autem non confundit, quia ebaritas Dei diffusa es in cordibus πο- stris per Spistium Sanctum , qui datus est nobis ino autem istos cruciatus Iusti nullatenus subeant propter peccata praeterita, sed unice Propter e rum prosectum expressit lib.3. de lib.
arb. cap. 9. dicens: Si enim bonum magnum aliquem,irum ortante honest iis incis ideamus ignibus, quantum ad
corpus attinet, eoacremari, non boc oc
mus poenam peccati, sed fortitudinis es
VII. Opponitur primo, quia vid tu divinae justitiae dissonum , quod
innocentes, aut a culpis praeteritis plene emundati, crucientur ergo nunquam Deus illos affligit Antecedens videtur disertissimeὲ doceri ab Augustino, qui adversus Iulianum nega tem originale peccatum passim objicit, uod injustus esset Deus affligendo infantes tot cruciatibus, si peccati
originalis essent expertes. Lib. 2. cap. Io habet Deus autem justus, si tanta pamulis mala , quanta nunc dicere non
suscis, ibi peccati trabentibus irrogaret, magis apparere injustus. Et liba. cap. s. Quomodo autem non est fastum jugum grais , si nullum est in pamulis malum, propter quod juste iugo premamur grata Hinc lib. a. per imperi fol. 22o docet, non posse citra injustitiam innocentibus inesse ingenii tarditatem Et lib. 3 contra Iulian cap. 5 a
423쪽
. non posse hominem a daemonio iuste vexari, si culpa sit immunis: ariter cap 6. non posse citra injustitiam innocentibus infligi corporis
monstrositatem Et cap. 4 nec postellulem contingere fatuitatem natur
tem unde cap. 9 concludit Si nutitam esset peccati contagi- , profecto mirili malo ames obstricti , nihil mali elis corpore , vel in anima sub tanta justi Dei potestate pateremMr. Respondetur, Augustinum loqui in praesenti providentia, in qua homo, si non peccasset Adam , in felicitate constitutus fuisset cum dono justitiae originalis, quo redditus suisset immunis a morte, mortis Vestigiis , propterea docet, quod supposita hac loge , Deus injustus sitiiset, si hominem peccati immunem miseriis addixisset . Quod autem ea sit mens Rugustini , ex eo constat, quia his argumentis utitur solum adversus eos, Ilui peccathim originale, ac leges praeis entis providentia non negabant; non vero adversus Manichaeos , qui illas negabant, ut ipsemet Augustinus notavit lib. I. Retracti cap. s. is adde , ito si ex capite innocentiae, non ex capite praesentis providemtiae non posset Deus parvulis mala insigere citra injustitiam, sequeretur, quod de facto non Ἀγsset Deus ullum malum infligero parvulis innocentiis bus praecise ob manifestandam suam gloria quod tamen est aperte fal-1una; cum Io. s. dicatur de illo caeco a nativitate, quod caecitatem non contraxerit ob propriam, aut arenis
tum culpam, sed ut manifestarentur Opera Dei in illo. VIII opponitur secundo, quia si Deus innocentes affligeret , notam subiret crudelitatis I ergo nunquam affligit innocentes Antecedens pr.
batur ex Augustino, qui sicut adversus admittentes peccatum originale, leges praesentis providentiae comtendebat, Deum subire notam injustitiae, si pueros innocentes affligeretri ita adversiis innichaeos negantes Scripturas passim contendit, Deum subire notam crudelitatis . si puerosa culpa immunes cruciaret , α Ο-nas animas ad vitae hujus aerumnas tolerandas sine ulla culpa destinasset. Haec enim habet disp. I. contra Fomtunat. Si Deus nihil pati potuit, quia imiolabilis est, erudeliter huc nos misit, ut ista patiamur Et disp. a. habet 'Cui noceri nihil poterat , erudelis esuritas fuit mittendi animam ad tantas ita serias.
Respondeo, idcirco Augustinum docuisse adversus Manichaeo , quod Deus fuisset crudelis , si animas inis nocentes miseriis destinasset , quia Manichae volebant, primo , quod animas innocentes destinasset etiam ad miseriam peccati, cogendo illas, quod peccatis subjacerent Secundo. quia tingebant illas destinatas ad muserias etiam aeternas Tertio quia mistebant Deum animas innocentes mulariis destinasses, non ob utilitatem ipsarum, aut propter Dei gloriam, sed solum ad impediendum malum
imminens Deo ex gente tenebrarum; quae tamen Deo nocere non pote
rat Hinc recte inseri, quod in hoc systemato Deus esset crudelis ad eas miserias culpae , poenae aetern adigendo animas innocentes . Quod in hoc sensu loquatur Augustinus aperte colligitur ex iis verbi, libo a.
contra Faustum cae. a. Mult m lius esset hominum millia ob nullam , et Ievem culpam temporali morte interficere. quum membra sua , idest memzbra Dei,
substantiam Dei , o plane ς- ,
424쪽
in peccati voraginem tradere S peηae sempiternae colligatione damnare : Et disp. i. contra Fortunatum, anima peccatis a Deo addicta iuxta sententiam Manicheorum inducitur has querelas adversus suum conditorem proserre: Cur ibi imputas vulnera , quae suscepi' uare me cogis ad penitentiam, cum iussis causa vulnerum meorum pium ruscias , quae passa sum uentem tenebrais rum in me fecisse, te urbore, qui vi
uri non poteras, ct tamen volens caveis
re regnis tuis , quibus nibi noceri possit, me in miserias praecipitasti. IX. opponitur tertio , quia videtur ordini univcrsi obstrepere, quod innocentes affligantur ergo ut supra. Antecedens docetur ab Augustino lib. 3. de lib. arb. cap. q. ubi ,abet:
Si peccatis animarum detractis miseria per1everat, aut etiam peccata praecedit, redie deformari dicitur ordo , atque adminis ti Universitatis . Cum autem
ordo Universi sit ex lege4terna Dei, Ut notat idem Augustinus loco laudato cap. 6 sequitur, huic legi , ac divine voluntati dissonare , quod miseria culpis detractis perseveret aut quod culpam rccedat. Confirmatur, quia pariter opponitur Divinei providentie , quod mala Patiatur, qui non male egit: tiod expressit Augustinus lib. 83. quaest. q.
I.4 dicens ' Deus quovis homine opin
es ausus autem regens, gisbcrnans, nullam poenam cuiquam in immerhoim figi , nullum praemium immerito dari
merisum autem poenae peccatum is meritum praemii recte factam . Similiter Iib. r. de lib. arb. cap. I. habet mismo injuste penas uit , quia necesse est credamuso quandoquidem iυisa proυLrientia hoc uniuersum regi credimus. Et
lib. s. de Gyit. cap. 13. daerens cum
Platonicis de causa miseriae quorui dam Angelorum , quos ipsi bonos
quidem, sed miseros esse fatebantur. ait Are quia providentia Summi Dei, sicut etiam ipsi fatemur, non fortuita temeritate regitur Mundus, nunquam esset isorum aeterna miseria, nisi esset magna malitia. Quare summa Numinis proinvidentia polistat , ut non affliga tur innocentes, nec male patiantur , qui non male egerunt : Et fusius contra Iulianum Iib. i. operis impe feet sol so ostendit contra Pelagianos, non posse parvulos innocentes tot ac tantis malis premi supposita divina justitia, omnipotentia, ac pr videntia, dicens: Deus in tot retanistis malis , quae par si pati-Iur , ais
justitiam, aut omnipotentiam, aut ipsa curam rerum bumanarum est perditurus. suodlibet autem istorum dixeris , vide quid egeris.
Respondeo distinguendam esse miseriam naturalem , quae scilicet ecconcursu causarum naturalium provenit, ut febris, mors, vulnus me , & senilia , a miseri tanali quae unice originem habet a culpa et Id, quod ordinem universi deturparet, esset solum quod miseria ponalis anteiret culpam, aut quod 1 ublatis culpis ea persevcraret non tamen miseria naturalis hujus vitae , qua possunt etiam innocentes premi propter exercitium virtutum, gloriae
incrementum dummodo eant temporalis, non aeterna minc Ludovicus Vives in suis Commentariis dixit Deus injusdsimus esset, si innocentem aeterno merore sinere assici; nam ad tempκ affligi bonum ominem , etiam ex benignitate est, ut beatior tani fiat, quanto prura est perpessus adversa propter sempiternam beatitudisem mu'dautem Augustinus loco laudat i lum
425쪽
lum doceat a miseria penali deso
mari ordinem Universi, non ero amiseria naturali, si culpam non praesupponat, constat e contextu amcomparans bonum,in magnum virum, qui hortante honestatis o licio ignibus concrematur, cum scelestist limo latrones, qui pariter ammis comburatur, dicit, Ornant ambo illa tormenta , sed ille merito inviis , se
X. Ad confirmationem recurrit eadem responsio solum enim ad Divinam providentiam spectat , quod miseri mnalis culpam subsequatur,
non vero miseria naturalis, quae rem-Poralis dumtaxat sit , non ero aeterna . Si miseria ςnalis innigeretur innocenti ab homine , hic profecto injustus esset is tyrannus Cum autem Deus quovis homine optimo, & justissimo longe melior, justior sit , nequit ita regere Universum , ut penam infligat sine pnevio demerito sicut nec praemium confert sine praevio merito : Nihilominus sicut conferre potest: donum aliquod absquα ullo praevio inerito, ut es donum creationis , quod pr inde nequit dici praemium cita potest infligere alicui cruciatum tem poralem sine praevio demerito ut proinde ille non dicatur poena, nec 1uppilatum, sed corporalis afflictio Etenim ex Augustino lib. . de lib. arb. cap. 8. Omnis e , si justa est peccari parra es, o supplicium nomina-ικ quando autem amictiones corporales non sunt supplicium , poclunt in bonum innocentis conferre,
sic possim a Deo optimo, j stissimo insigi : Unde Augustinus lib. 83. quaest. q. 8a docet, aliqua do justos torqueri in hac vita, non quia peccarunt, sed quia hoc illis
expedit, ne peccent , dicens aDeum, justum , atque omnipotentem esse perniciosissimae iniquitatis est dubitareri ni Ila causa probabilior occurrit eur os bomise Iaborent plerumque iubae ita, nisi quia bo eis expedit Nunquam tamen expedit, quod cruciatus aeternus infligatur innocenti& ideo Augustinus adversus Platoniis cos dicit, Angelos bonos non esse in aeternum mileros. Quando autem dicit adversus Pelagianos, Quod Deus justitiam, aut omnipotentiam , aut rerum humanarum curam esset perditurus , si parvulos innocentes ruis
clare , loquitur in praesonti provi dentia , in qua contulit Adamo justi:-tiam originalem , seu immunitateiria osse , ac mortis vestigiis, amisque posteris contulisset , si Adam non peccasset Supposita enim hac promissione non pollent parvuli tot miseriis naturalibus vexari, si peccarum non contraxissent . Ex ovibus adversus Iulianum infert, quod cum parvuli de facto hujus vitae angustiis premantur, mous non sit iniustus, negari non possit, quod parvuli originale contraxerint, rideo justitia originali caruerint ea quippe non caruissent, si Adam non peccasset. XI opponitur ultimo videri lumine naturae notum , quod citra culpam nemo possit cruciari Etenim Philoisphi Gentiles , ut salvarent quod nemo ne culpa torqueatur in varios errores abierunt . Nam Manichan in commixtionem naturae bonae is malae humanas miserias retulerunt : Alii cum Cerdones, Marcione apud Irenaeum lib. I. cap. a I. somniarunt , dari duos Deos quorum alter esset bonus , a quo omnia bona, alter malus injustus, a quo homines innocentes ac ni Diyitiae by Orale
426쪽
ngerentur Alii cum Pythagora apud Eusebium lib. I de Praeparas. dixerunt, a daemone miserias has Grivari istii cum Stoicis apud Tortullianum lib. contra Hermogenem docuerunt , malorum causam esse materiam ex qua homo compactus
est Alii apud Augustinum libr.
contra Julianum capcia causam malarum voluerunt esse delicta ab animabus commina antequam corpori unirentur Iuxta quorum sententiam
videntur discipuli interrogasse Christum Dominum Jo. q. verbis illis
Rabbi, qui mee i, bis, aut parentes ejus , ut caecus nasceretur Quomodo
enim potuerat ille peccare antequam nasceretur, nisi potuisset delinquere antequam corpori uniretur ergo afflictiones hujus vitae unice tribui debent culpa ex vi ipsius luminis naturalis . Hinc etiam Pelagiani ne Deum facerent injustum migendo parvulos miseriis hujus itae, dixerunt, parvulos in iis miseriis esse felices ', ut proinde Augustinus lib. a. per imperfeci exclamarit et 'dementiam singularem l Hoc disputare es , an insanire Cum miseria se natos esse parvuli utamur; o felices eos Hos λRespondeo, Philosophos Gentiles
non vi luminis naturali&, sed ex e rum caecitate in eos errores abiisse; potuissent enim vi luminis naniralis circumscripta notitia ordinis supernaturalis Divinam providentiam agnoscere, in eo , quod viros innocentes asstigat ad eorum virtutem , d comstantiam exercendam ; sicut Catholici omnes, Patres, 'heologi deprehenderunt , Quod Deus cos non raro cruciat ad virtutis exercitamentum,' incrementuna meriti lumine quippe naturali dignoscitur ani-
mae immortalitas in quod post hano
vitam beatitudo naturalis intensior debeatur iis . qui virtutem in hac vita arctius amplexi sunt unde non erat aliunde petenda causa harum miseriarum, videlicet vel a commi tione natura bonae , ac malae , vela Dei injustitia, vel a detemones, seu malo genio , vel a materia , aut a peccatis vitae superioris ante unionem animae cum corpore . Et rure merito Augustinus dementes docet esse Pelagianos , qui docent parumlos miseriis vexatos esse elices. Ubi iterum recolendum, miserias corporales, quae a Deo dantur , ut animae prosint, non esse dicendas miserias, ac mala simpliciter , sed secundum quid ; sicut sectio venae quae causa sanitatem non est simpliciter mala , sed secundum quid quia a medico ordinatur ad bonum pretantissimurn sanitatis. Hinc amicis suis Deus saepe mala ista corporalia largitur, ouibus tanquam malleo coronam sini cudant immortalem unde Apostolus ad Cor. . dixit Libentergloriabar in infirmitatibus meis, ut inbabitet in me virtus Christi Et in Evangelio Matthaei s. Beatos Dominus vocat, ac felices eos , qui perseciationes patiuntur, qui lugent, quibus homines maledicunt, qui aerumn s hujus vitae vexantur ἰ quia scilicet haec sunt mala secundtura sui , 4bselute bona , quoties conia erunt ad praestantissimum bonum salutis artemae. Propterea Damascentas Dialogo contra Manichaeos habet Malum illud proprie es, oe appellatur,qitos adυersis Creatoris legem perpeIratur, impropriὸ autem , ac nostro mare quod ad sensum nostrum me, ac molestion est quod quidem licet in praesens desores afferat , tamen postea salutis
427쪽
o se sternae aethia fructus edis . Et D. Bernardus advertit serm. I7. in Cantica, quod Deus ipsius daemonis, hostis humani generis, machinis,&fraudibus utatur , ut servis suis mronam perpetuam intexat , dicens: Iucundum judicium, ut superbus ille b milium malleator eisdem ipsis esciens
fabrice cororas per Iuas impugnando mmnes , I omnibus succumbendo uod pariter notavit rigenes Homil. II. an cap. 22. Numerorum dicens: Obboc , neque diabolum remουλὰ Princia
patu faeculi hujus , quia adhuc opus est
Uera ejus ad perfectionem eorum , qui coronandisunt , ad exercitia certaminum, isd ictorias Beatorum. Constat itaque
non semper afflictiones deservire Iut ad puniendum peccatum , aut ad purificandum peccatorem cum saepe Deus innocentes , ac sui amicos affligat ad exercitium virtutis es ad meriti incrementum ad altissimos suae sapientiae , ac providentiae fines ; scut de caeco illo anativitate Christus D. dicit o. .
Neque bis peccata , neque parentes eis
jus , sed in manifesentur opera Dei millo. Et obiae Ia diserte pariter dicitur , idcirco Deum tot afflictionibus illum vexasses, quia acceptus rat Deo, ut proinde probandus esset
tanquam aurum in fornace tribui, rionis haec enim habentur cuia a cepIus eras coram Deo, necesse fuit, ut tentatio probare re Hoc siquidem pacto paternum suum amorem erga justos Deus exercet, ut dicitur Pro-Ver et suem enim diligit Deus, corripis, is quasi Pater in fili complace m
Constat etiam, erroneam esse Jansentanorum doctrinam , putantium in renatis post Baptismum remanere
Xeatum aliquem culpae originalis , a
quo per amictiones I Deo immissas
aliquatenus purificentur , ut proinde tota vita debeat homo poenitentiam agere pro peccato originali, ut diciatur in ea thesi q. ab lex. VIII. profligata . Etenim Trident sess. s.can. s. anathematiZat qui dixerit, vi baptismatis non tolli id quod eram, propriam peccati rationem habet, ac definit, in renatis nihil esse damn
tionis , sed innocentes , immaculatos, puros, innoxios , ac Deo dilectos eisci, ita ut nihil prorsus eos ab ingressu Coeli remoretur Concupiscentiam autem, vel omitem relim qui ad agonem, nec habere eram, ac propriam rationem peccati, quamvis ex peccato sit - ad peccatum inclinet cui definitioni refragatur Bajus dicens in thesi s I. Concupiscentia. βυe ex membrorum is pra- ejus desideria, quae inviti semiant homines, sunt υera legis inobedientia. Necnon Ianse-nius lib. 1. de statu natura lapsae cap. I4 col. 844. unde in Indice ejusdem tomi expresse dicitur: Concupiscentiae morus indoiliberati sunt peccata Praete ea sess. 4. cap. a. idem Concilium docet, Sacramentum Baptismi a Sacramento Poenitentiae dii serre , non
solum quia Minister Baptismi non est Iudex, cum Ecclesia in neminem judicium exerceat , qui non prius in apsam per Baptismi anuam fumrit ingressus sed etiam quia per B
pismum Grinum induentes, nova prorissus in illo effieimur cre tura , Fenam
ct integram peccatorum omnium re nisi nem consequentes ad quam ramen noυα ratem , S integritatem per Sacramentum
Penitentiae fine magnis nostris fetibus o laboribus , Diυina id exigeri justiatia , pervenire nequaquam Uumusta ut merito Penisentia liaboriosus quidam Ba-piijmus a Sanctis Patribus uictus fueris.
428쪽
Ratio autem huius discriminis ab e
dem Tridentino in eaden sesi. 14. cap. 8 explicatur iis verbis: Dicinae justitiae ratio exigere videtur, ut aliter ab eo in gratiam recipiantur, is a me Bais prismum ignoranter deliqueris aliter merxqui semel a peccatis , ct daemonisse νυitine liberari S accepto Spiritus . dono, Temptam Dei violare , ct Spiriarum Sanctum contristare non formido
ANA CEPHAL EOS IS versius sim LXX.
SEptuagesima vehementer errat docendo , quod nunquam Deus innocenres affigat, sed quod affictiones semper deserviant, vel ad puniendum peccatum , vel ad purificandum peccatorem. Quod omnis poena supponat culpam , nemo est, qui ambigat, sed quod omnis cruci .itus detur in penam, hoc adversatur Catholicae doctrimae Sion enim omne praemium stipponit meritum; at non Omne bonum , quod a Deo confertur habet rationem praemii, c ut est Prima gratia , Quae nullum meritum praesupponito ita omnis poena supponit oilpam , sed non omnis amictio habet rationem pena ; etenim neque eruciatus Christi D. , neque afflictiones Beatissimae Virginis , neque anxietates D Josephi, aut simulos inflictae fuerunt a Deo in penam, sed solum ut patienter tolerata comserrent ad gloriam: Propterea r scripta jam fuerat thesis illa Baii quae hie a Quesnello recuditur, dicens : omnes omnino justorum assistiones sunt ultiones peccatorum ipsorum
sum, ob sua peccata passi sunt. Disectissime Christus D id docuit, quando interrogatus quisnam peccaverit, ut ille nasceretur caecus oespondit Io. q. Neque bis peccavit, nequc parem res ejus, sed in manifestentur opera Dei in illo . Ex his verbis adeo perspicuis Christi D. legitime solum inferri potest, quod non omnes afflictiones cutipam Praesupponant, nec dicant habutudinem ad illam; Que ellus tamen observans haec verba mirabili illatim ne inseri oppositum quod scilicet nunquam Deus innocentes affigat , quod semper afflictiones tendant aut ad multam peccati, aut adium gationem peccatoris . is ad haec non obstupescat Stimulus carnis datus fuit Apostolo , non quidem ut purificaretur a suis culpissam dimissis, sed quia Vimius in ivrmitate perascitur , ut dicitur a. ad Cor. 12. T biae immisti sunt amictiones ad vim
tutis incrementuni, uoniam acceptus erat coram Deo, ut habetur obiaera.
David Ps. 16. habet: hη me ex ranasti is non es inuenta in me iniquiistas. Et sane quilibet innocens rationabiliter expetere potest penalitates huius vitae, quoties aut a Dei gloriam conserunt , aut deserviunt ad penitentiae ac humilitatis incrementum , quod aeternum gloria pondus Operatur in nobis ut proinde Iacobi primo dicatur: Beatus vir, qui suffert
ιentaIionem , quoniam cum probatus fuerit, accipiet Coronam ita: Quare possunt etiam in hunc finem a Deo istae poenalitates immitti; sic enim neci rogat creaturae injuriam, nec suae contradicit sanctitati . Et ratio a priori est, quia malum tenue , quod con fert ad ob inendum ingens bonum , non habet rationem mali, odibilis , sed habet rationem boni lap-
429쪽
petibilis; unde quilibet potest rationabiliter illud appetere, Deus potest misericorditer illud conferre Sicut enim libenter patitur aegrotus Uenae incissionem M pharmaci amaritiem ad salutem recuperandam Mmedietis haec illi injungit, amore du. huc, non odio rata libenter innocens subit hujus vitae amaritudines , Deus paterno affectu ductus illas immittit, ut prosint illi in perpetuas aeternitates Siquidem sub hac rati ne induunt rationem boni valde utilis, si minus delectabilis. Potest ita- quo Deus in hac vita innocentes affligere, quamvis illos punire non possit cum Divinae justitiae deroget poenam infligere non praesupposita
culpan habet quippe innocens jus
ne puniatur, seu habet jus, ne pena unice infligatur solum , ut cruciet , quin orclinetur ad bonum ingens ejusdem innocentisci Propterea August. lib. i. per impers n. 39. dixit: Neque enim sub De justo misere se qui1quam, in mereatur , potes.
Homo ob sui conservationem potest sese dispensare ab ea lege , quam Deus condidit in sui utilitatem. uesnellus
I. Figmentum hujusce Thesis ne abEtianici quidem ipsis unquam confictum est. II. Dispensatio in lege ab eo dumtaxat fieri potest , qui legem condidit. III. Ouinimo in multis Decaligi praecep ris,e
Deus quidem ipse dispensare potest ut G.
gislator quam υis sepo post ut Dominιιν supremus materiam immutare uvae posse si licere, quod erat verisum IV. Non semper habetur causa sus. eiens , cur in lege dispensetur , quoties dispensatio confert in sui conserυationem. V. Est autem latum discrimen inter Legem, rivorum , quod auctoritate propria potest probabiliter in melius comis mutari. VI Lex de non occidendo ου- nocentem in rigore non dispensatur in sui
conferυationem , quando occiditur ian cens in defensionem cum moderamine inis culpatae tuteta.
LX seniani decrevit , ut apiria omnibus immensum ostium laxitati. Quaenam inter laxas, Meseroneas opiniones ad Moralem spectans laxa magis, quaenam magis e ronea excogitari potest, quam thesis praesens, in qua unicuique datur obvius modus eximendi se ab onere cujuscunque legis, dispensando se a lege ad propriam utilitatem condita, per hoc quod conserat ejus transis gressio ad sui conservationem ζ Nulla siquidem lex reperiri potest , quae non sit lata sive directe, sive indirecte ad nostram utilitatem, nulla pariter lex , quae libertatem moralem suis vinculis non adimat, quae conservationi nostrae, aut vitae, aut v letudinis non aliquatenus obsit, atque adeo in qualibet lege poto unusquisque semet dispensare , si v rum est , quod possit homo ob sui
conservationem ab ea lege se dispensare , quae in sui utilitatem est condita. Ad hoc figmentum confingendum nemo ex Ethnicis ipsis Phil sophis aliquatenus de Divina Lege, ac Providentia imbutis , nedum ex
Theologis pervenisse satur. Non di c. fuer
430쪽
suerunr, qui docerent ors Pontis ccra dispensare in lege naturali qum ad quaedam praecepta , quae remotCu primis principiis juris naturalis deducuntura necnon in lege positiva Divina , quando id expedit ad bonum commune Nec defuerunt, qui docorent posse eui dispensare in Omnibus praeceptis Decalogi tam secundae, Qu.im etiam primae tabulae, iorum sententia communissime re
jectatur. At qui docere posse homi nem semet dispensare ab omni eape , quoties id expedit ad sui con servationem , taut ipsemet arbitersit, de iudex in propria causa , quis linquam audierit, aut cuinam in men- rem venerit Rigida tamen Moralis Iansentanorum disertis verbis id do cere non Veretur . Et quod potissimum horrorem ingerit,illud est, quod emellus virus no eructat in observationibus super verbis ipfs Christi Domini , o Apostolorum ad latius illi id dispergendum , ac propinandum apud homines, praesertim rudes incautos , perinde quasi
hoc impium dogma ab ipsis divinis
II. Ostenditur nunc falsitas directe , quia dispensatio, cum sit Iuris relaxatio , ab eo tantum provenire potest, qui legem condidit, ad ita Iam servandam obligavit quin immor lare ad leges naturales, quae sunt natura sua immutabiles , sicut non est liberiim Deo illas non erre, ita nec est liberum in illis dispensare cujusmodi es v. gr. lex de non odio habendo Deum, de non neganda mde, de non pejerando, de non mentiendo, in quibus ipsemet Deus dispensare non potest cum sit intrinsece malum simpliciter is in quacunque circunflantia odium Dei, in
fidelitas, per urIum, menda Ium et
to a sortiori non potest homo in his egibus quae cum sint latae in Dei obsequium , sunt indirecte latae in nostram utilitatem semet dispensa.
re in sui conservationem ς unde in Omnium sententia nequit homo ob metum mortis imminentis fidem negare, Deum odisse, peierare, memtiri , dispensando secummet in his legibus ad vitam conservandam. III. Confirmatur , quia Deus iri omnibus Decalogi preceptis non m est ullatenus dispensare cum hominibus ergo a fortiori non potest homo in iisdem ullatenus secummet dispensare . Antecedens ostenditur advertendo prius, Deum dupliciter con-sderari posse, Qui supremum Dinminum, qui potest ad libitum disponere decreaturis omnibus, itaut L sit, ut dicitur a Machab. 8. Unλα- sum mundum uno nutu delere in ut Legislatorem , ad quem proprie pertinet in lege di ensare; Huldem quis p potestatis est legem condere ,
dispensare: Si consideretur Deus ut Legislator , non potest in praeceptis Decalogi dispensare quippe quae evidentem habent immutabilem honestatem ad rectitudinem morum necessariam: Si vero consideretur ut supremus Dominus, neque potes in rigore dispensare , sed olum potest materiam variare, qua variata tollitur ea repugnantia ad rectam rati nem, quae prius habebatur, unde fit licitum , quod prius erat illicitum. Sic ex gr. Occidere innocentem , non in propriam defensionem secum dum se est contra legem naturalem, in qua Deus proprie , Mormaliter dispensare non potest: quod si Deus ratione supremi domini det mihi facultatem , aut praeceptum imponar Diyitia ' Coos