장음표시 사용
411쪽
condignam pro mortali & demum quod debeat esse uberrima ad frangendum impetum concupiscentiae rebellis , aliorum plurimorum stium removentium nos ab exercitio Virtutum . Caeterum sicut gratia Α- lamica erat talis , cui voluntas posset resistere, vel obtemperare, ideo obedientia erat meritoria , unde ipsa, ejus praemium non erant donum purae liberalitatis Dei in sententia Iansentanorum ita prorsus dicendum de gratia in statu naturae lapsae, tu pariter cohaeret cum libertate indinerentiae unde parit merita, necnon praemium meritis debitum , quae non sint donum purae liberalitatis Dei, excludens nostram liberam cooperationem ab actibus meritoriis , exigentiam moralem in istis relate ad Itiemium . Propterea Augustinus epist. os dixit: Nulla ne sunt merita usorum Sunt plane,
quia justi sunt, sed ut justi feren , --rita non fuerunt. Et Concit Amusicanum can. I8. Debetur merces bonis operibus, si fant, sed gratia , quae non deinbetur , praecedit, ut fiant.
VI. Adde adversus hos ansentanorum erroros , quod uniformiter
discurrant de operibus peccaminosis, ac de operibus nonestis, seu charitatis, ut sicut illa sunt demeritoria per solam libertatem a coactione, ita ista sint ratione eiusdem libertatis meritoriaci ouando tamen urgentia ,
quomodo possit quis peccare, iuniri ponendo operationem , quam declinare non potest y Respondent quamvis inaniter , ut ostendimus in expositione primae thesis ab Alex. VIII. confixaeo lassicere libertatem
in causa , seu in peccato Adae , ratione cujus contraximus necessitatem
Peccandi. At si rogentum, quomodo
possit quis mereri, a praemiari per
operationem, quam non potest ab se excutere, Quamvis sit libera libertate a coactiones Ad hoc ne in speciem quidem possunt quicquam re-
Ponere , cum non possit libertas in causa, seu in Adamo peccante essicere, ut actus bonus non liber sit meritorius peccatum quippe Adae quamvis potitisset efficeres, ut contrahamus demeritum propter operationes malas non liberas , non poterat tamen peccatum illud evicere, ut nos per operationes honestas non liberas contrahamus meritum unde scutJanleniani in natura lapsa negant dari vera merita, sed dicunt acuis honestos liberos libertate a coactione esse donum purae liberalitatis Dei ita cohaerenter negant, quod ita a terna detur in praemium rigorose dictum & ideo docent praemium latage dictum fidei esse donum purae liberalitatis Divinae: Quae omnia omniano a veritate abhorrent Etenim bene cohaerent etiam in natura lapsa,
quod Dei donum sit bona nostra
operatio , ac praemium, Quod ex illa consequitur; quod haec nostra bona operatio sit in nostra potestate, unde voluntas illam eligens exigat praemium illi promissum . Quod tacite intellectus bene dispositi percipiunt secus vero intellectus aut
rudes, aut pervicaces, qui sanis sera monibus non acquiescunt Et ideo Augustinus lib. a. contra Petilianum Donatistam Episcopum cap. 4 habet: Si tibi ι oponam quaestionem, qu modo Deus Pater attrabat ad Filium homines , quos in libero dimisit arbitris λfortasse eam discite soluturiis es e Gomodo enim attrabit, se dimittit, ut qui , quod noluerit eligat pis ramen utrumque
412쪽
pauci alent. Quare gratia ineluctabiliter nostras operationes obtinet , simul est in es stra potestate illas non ponere ideo bonae operationes funt simul donum Dei merita
nostra atque adeo inter praemium
est diuum Dei, si mi debitum meritis nostrisci proscripta proinde fuit thesis 3. Baj docentis Et bonis
1 elis , e primo omini , si in salii illo perseυerasset sesque ad ultimum Liae, felicita esset merces , o non grariau optime enim cohaeret tam in statu in centiar, qui a in statu naturae lapsae, Wiod vita a terna sit Dei donum , gratia, quamvis sit merces nostris meritis debita . Et ratio
est , qui , ut diximus ex Concilio
Arausicano cap. 18. Debetur merces
bonis operibus, δε an, sed gratia, quae non debetur, praecedit , ut fiant unde
merces ipsa est etiam gratia, Mideo non est donum purae liberalitaris
VII opponitur primo alay lib. I. do meritis operum cap. g. id, quod Augustinus dicit de corrept. grat. cap. ii ubi sic loquitur de vita aeterna remondente meritis Angelorum, Adam . quae futura erati omini , sicut facta es Angelis , merces m
rhiu nunc autem per precaIum, perdito sono merito in iis , qui liberantur , . Eim is est donum Viniae, quae merces me risi vivira erat inare ex mente Αugustini videtur esse , quod in statu
naturae innocentis dabantur merita , quibus tanquam Proes, non tanquam gratia respondebat vita aeterna in statu vero naturae lapsae mu-rita sunt deperdita, & facta est donum Dei vita aeterna , quae uillet merces , si bona merita non perdidissemus per peccatum , unde fit
fidem, usum, augnientum, Prae-
mium fidei esse donum pura munificentia divinae. Respondeo Augustinum non gare quod vita aeterna , quae fuisset Adamo merces sicut fuit merces
Angelis bonisi fuisset etiam gratia,
.dontimihi in radice meritorum, sicut nunc et post peccatum ἰ tenim etiam post peccanum vita aeterinna dicitur esse merces ab eodem Augustino epist. Ios ad Sixtum , bi habet Sicut merito peccati tanquam ηψendium redditur mors, ita merito ita stitiae tamquam stipendium ita aeterna ἰ
tamen post peccatum, ipsis Ians nianis fatentibus , os Dei donum Quare ex triplici illo canite, ex quo accidentalite discriminatur gratia Adamica in statu innocentia a gratia Christiana in statu naturae lapsae
beatitudo ab Augustino dicitur esse facta donum Dei , quae fuisset Adam merces, si perseverasset Primo
quidem quia praesuppasita possitiva
indignitate contracta ab Adamo per pectatium, gratia in natura lapsa est speciali titulo gratia : Secundo quia in natura lapia ad gloriam consequendam praerequiritu redemptio a peccat por satisfactionem praeviam Hominis Dei, unde Augustinus loco laudato habet : Nunc potentiori gratia indigent si ei quae potentior quam De Unigenitur Filius aequalis Patri pro eis bomo factus is sine ullo se originali, vel proprio peccatora peccatoribus crucifixus y Tertio quia in natura lapsa ad gloriam consequendam requiritur gratia uberio , quae
vincat concupiscentiam repugnantem meritis , quae ante peccatum non erat in damo Protoparentes; unde idem Augustinus eodem loco habet: Ille non opus babet eo adjutorio , quo implarant isti, cum Pol Video aliam Dissiliae by Orale
413쪽
tigem is membris meis repet mem legimentis meae. ille eia fila tiali rixa a seipso in seipsum tentatus , Igue turbuisius in ilia beatitu inis loco , sua secam pace fruebatur . His itaque de causis nostra merita , ac praemium dici s leni Dei donum, non quia sunt purum Dei donum , sed quia in tali dono divina liberalitas longe major
est, quam in statu naturae innocenis
postoli ad Rom. q. Non es olentis neque currentis , sed miserentis Dei quibus verbis videtur Apostolus docere , uni Deo deberi nostras bonas
operationes, ac Vitam aeternam, nullatenus vero nobis.
Confirmatur ex eo , quod dicitur Erechiel. ix. Faciam ut faciatis , Et ad Philip a. Deus est, qui operatur in nobis velle, N perficere ergo nostrum velle, facere uni Deo tribuendum , atque adeo est donum purae liberalitatis divinae. Respondeo , Patres , qui hoc testimonio Apostoli utuntur ad ostendendum necessitatem gratiae in statu
naturae lapsae, ostendere eiusdem gratiae necessitatem etiam in statu naturae innocentis quare ex hoc non infertur, quod bona operatio, ejusque praemium si donum purae liberalitatis divinae in uno is non etiam in altero statu, ut contendit Bajus , ante illum Calvinus lib. s. Instit. cap. 29. In tantum autem dicit postolus , non esse volentis , neque currentis , sed miserentis Dei, quia ex Divina Misericordia fit, ut velimus, ratione gratia efficacis, quam confert unde Deo principalius nostra operatio debetur , qui tamen desit nostra cooperati ; ut docet i- dena postolus i. ad Cor. Is . dicens: Tom. LI. P.M.
η σο , sedgraria mi mecum quem locum item ellus in Callica versio. no corrupit ad eludendam ejus auctoritatem vertendo sic : Non ego , sed gratia Dei, quae est in me, perinis de quasi sola gratia bonas operati ne causaret, is illas determin
IX. Ad confirmationem, in dupliaci sensu posset intelligi, quod Deus
sua gratia faciat nos faceres, primo significando causalitatem moralem; ut considium, exhortatio, preces aisciunt aliquid facere & in hoc sen. su proculdubio gratia facit nos facere bonas operationes illas suadendo, facitque nos in bona voluntate usque in finem perseverare . Secundo potest significare causalitatem phys. Cam , cx hanc potest etiam bifariam denotares potest enim gnificari causalita pnysica, oua Voluntas determinat se ad ponendam operationem liberam, ad cooperandum
gratiae; salsum est, quod hoc pacto auxilium gratiae faciat nos fac
re cum voluntas non determinetur
ab auxilio , sed ipsa determinet auis xilium indisserens ad coagendum Hinc Eccles 3 dicitur: Facite ut sal-υi sitis: Et Hieronymus 2 inmatth. Noster animus suscipiens granum praediis carionis, ct Don sementem humore maei facit is agro sui pectoris pullulare. Potest etiam significari causalitas physica gratiae , dum dicitur , quod faciat nos facere, inuo operetur in nobis velle is perficeres, non quia determinat ad operationem, sed quia principalius ipsa agit, minus rincipaliter coagit voluntas , cino sensu procul dubio gratia facit nos faceres, qui ex hoc inferatur, ouod bona operatio si donum mereliberalitatis divinae , quamvis sit m v num
414쪽
num divinae liberalitatis collatio auxilii praevisi efficacis, cum quo Deus nobiscum ponit operationem salutarem, ut suse in tertia thesi explic
X. opponitur ultimo illud Apostoli
I. ad Cor. 4. Quis est , qui te discera nil quid abes , quia non accepisti stquid gloriaris , quasi non acceperis pquod videtur significare esse donum purae liberalitatis Dei quicquid boni operamur in ordine ad salutem aliter si voluntas gratiam determinaret ad operandum, non esset Deus, qui sua gratia discerneret electos a reprobis i sed ipsi se discernerent, possentque homines gloriari de hac ipsa determinatione ad bene operandum tanquam propria , .non accepta a Deo. Confirmatur primo , quia discernere operantem salutariter a non operant , electum a reprobo fert bene operantem fieri inaeqtialem non operanti , Hanc autem inaequalitatem non inducit auxilium gr.iliae, si pos.set esse aequale in utroque s ergo induceretur a Voluntate , unde voluntas discerneret, non Deus, iis sma operatio, ejusque praemium non esset donum purae munificentiae DL
Confirm secundo, quia si gratia operatur solum partialiter, voluntas
ita cooperatur, ut determine Potnis gratiam , quam determinetur a gratia, sequeretur, quod discretio primcipalius fieret a voluntate, quam a gratia cum tamen Apostolus videatur a voluntate excludere discreti nem etiam partialem , nedum principalem.
Confirmatur tertio, quia quamvis voltintas esset causa minus principalis relate ad operationem salutarem, si tamen partialiter ad illam concuta
rere determinando ad illam . posset homo de hoc ipso gloriari, qu Us
Cerit , ut gratia sortita sit ellectui risuum, & sic gloriari, quod se discreverit a non operante.
Respondeo, dicham laudarum , postoli etiam de Angelis intelligendum csse, ut notat Anselmus lib. de casu Diaboli cap. I. Cujus titulus est; suo etiam ad Angelos dicatur suid Labes, quod non accepisti Et Aug. lib.
de correpti grati cap. Io dicit, , damum non aliter potuiste perseu rantiam haberes, quam acceptam a Deo, atque adeo tam in statu nat rae innocentis, quam in natura lapsa verum est, explicandum ab omniabus, quod bona operatio, quamvis libera , Deo accepta reserenda sit: quare in utroque naturae statu agn scenda est gratia, cui voluntas resistere, aut obtemperare possit Ratio autem cur bona operatio tribuenda sit Deo, ita ut Deus discernat benes perantem a non bene operant , electum a reprobo, non ero voluntas, quae deternaina gratiam adamnam operationem ponendam , est, quia licet in genere causa formalis bona operatio discernat bene operam tem a non bene operante ς sicut in
genere causa formalis albedo discernit album a non albo , nihilominus in genere causa est icientis illi causae rincipali, cui ascribitur forma, ascri-itur etiam effectus formalis; atqui bona operatio ascribitur Deo tanquam
cause principali quippe qui illam consulit, ac saepe mandat, dat vires stipe naturales ad illam, ac seligit auxilium praevisum efficax ex intentione, quod illa ponatur ergo bene operans, ut discretus a non bene operante tribuitur principaliter Deo, non ipsi arbia
trio sicli victoria ascribitur magis
415쪽
Duci , quam militibus & homicidium magis consulenti, ac mandanti, quam exequenti Quinimmo p tiori jure D2us est causa principalis bona operationis, quam dux sit causa victoriae, aut sicarius ut causa homicidii, quia soli Deo competit prae- visio auxilii exficacis, quod conferre possit ex animo inducendi inelucta.
biliter victoriam tentationum , a bonam operationem ς quam praevisonem neque dux habet, neque mandans homicidium. PraeterquamMod, cum Deus sit auctor , causa ipsius potentiae naturalis, ac totius integrae libertatis creatae per eandem indivisibilem actionem , qua nos agimus, agatin ipse eandem nostram operationem, ex hoc etiam titulo magis tribuitur Deo nostro hona op ratio, quam intendit cujus est auctor, quam ipsi voluntati magenti; Sicut etiam quia Deus ex speciali sita dilectione erga bene operantem eligit auxilium praevisum estica , opportunum, sub quo bona operati in fallibiliter equatur citra laenonem libertatis quod non potest praestare dux erga militem triumphum repor
XI. Quod confirmatur,in expILcatur paritate mala operationis, seu peccatio etenim uia voluntas est causa principalis efiiciens relate ad Peccatum , quod discernit sormaliter peccantem a justo, reprobum
ab electo , ideo voliantas est causa principalis efficiens talis dist iminis unde Judas Apostolus loquens de haereticis dicit n. q. Hi sum qui segrego semetipsos, ηimales, Spiritum non
habentes, Quod D.Thomas exponit: in separam semetipsos per haereses, scbismata ergo ex opposito quia causa efficiens principalis bouia operati
nis est Deus, ideo Deus est causa eLficiens, cur electus a reprobo discri
Quia tamen voluntas etiam comperatur gratiae, raeterminat illam ad actum bonum, ideo potest etiam aliquatenus de hoc gloriari non quidem praesumptuose,quasi dipsum non acceperit, sed humiliter in in Domino, juxta illud Apostoli sui gloriatur, in Domino glorietur. Hinc Beris
nardus serm de verbis Apostoli ha bet: Non ait Apostolus, , autem accepsi, quid gloriarii Sed quid gloriaris ,
inquis, quasi non acceperis p ut non prois bibeat , sed doceat gloriari . Et Atrgustinus epist. Io 6 exponens hoc Apostoli dictum habet me itaque rorum non ideo dicitur is homo non glorietur, sed ut qui gloriatm , in Domino glorietur; quia opera ex graria , non ex operibus gratia. Immo Apostolus ipse diserte docet, gloriationem istam non esse indignam homine justo, qui gratiam ad bonam operationem dete minat, dicens a. ad Cor i 2 Si, luero gloriari non ero insipiens eritatem enim dicam: Immo de factori ad Cor. is de praeclaris facinoribus gloriatur, dicens a ad Timoth. q. Bonum certamen cenavi , cursum consammata: Et i ad Cor is Abundamius omnibus Iaborata Censet enim dignum laude, honoro gloria illum , qui
bene operatur, dicens Rom. a. Gloria, O hem omni operanti bonum et Et s. ad Corinth. 4 Laus erit unicuique a
Ad primam confirmationem , duximus causam formalem inaequalitatis inter bene operantem, non bene operantem , non esse gratiam sed bonam operationem causam vero essicacem principalem horiae operationis e meum cita tamen ut C
416쪽
iam voluntas. magat ad illam et cretive, ideo Do tribuitur discretio electi a reprobo, qui tamen bona Peratio, Iusque praemium sit donum purae liberalitatis Divinae. XII. Ad secundam , ostendimus quomodo principalius Deo tribuatur bona operati , in discretio electi a reprobo, quamvis voluntas cooperetur gratiar, ita ut illam determinet, non determinetur ab illa ad coagendum; sicut principalius tribuitur Bomicidium mandanti, quam exequenti; unde ad restitutionem teneis tu mandans, non exequens, nisi in desectum mandantis; esto homicidium sequatur ex nillima determinatione exequentis illud Apostolus autem non excludit parte, lem cooperationem , aliquam discretionem a voluntate; sicuti quando homicidium tribuitur mandanti Cita ut ille prius ad restitutionem teneatur hujus desectum teneatur exequens non fit quominus homicidio cooperatus sit exequens ; immo solus exequens physice ad illud cooperatur; sicut sola voluntas cooperatur elective ad bonam operationem . Quae omnia egregie
Augustinus explicavit de Spirit. 4iter cap. 33. ubi ostenditabitus Dei
esse vocare voluntatis vero esse com sentire per hoc voluntatem accipere a Deo bonam operationem, di
ab ea dissentire , propriae istumatis es; quae res non solum πω iasi ac, quod diarium est, quid babes , quia πο accepisti ἰυerum etiam confirmat aecipere nive o alere anima o ptae dona , de quibus hoc audit , nisi consemiendo, ac per boc receipere , o habere utique acciapientis, et bisextis est Ecce quom do exaugustino consensus a Deo accipitur unde Deus diicernit, .Lun-
vis voluntas consentiat. Ad ultimam confirmationem tis diximus , in quo sensu possit homo gloriari de bonis operationibuS, quae Deo principalius o quodammodo absolute tribuuntur, adeo ut Λ-pIstolus tenuissimas illas partes, quas tribuit voluntati relate ad operationes salutares , veluti non agnoscat, cum dicat: Non ego , sed gratia Dei mecum: Quare fides, usus, augmemtum fidei , ac praemium non sunt donum purae Divinae munificentiae , esto principalissime Deum cognoscant
SExagesimanona vult esse donum
purae liberalitatis divinae tam iudem , quam fidei usum, ac eius augmentum, necnon ipsum praemium, quod fidei actibus confertur . usque. quaque tamen errat, dum vult haec omnia ita esse dona Dei quod citra summam impietatem negari non potest ut tamen sint pura dona, seu dona mera divinae munificentiae quo fieret deesse rationem meriti tum in acti, quo quis a Deo illustratus, Cadjutus libero credit tum etiam in acti, quo quis libere utitur fide insula; necnon in actibus fidei, quorum intuitu consertur fidei habitualis augmentum ac demum deesserationem mercedis in praemio, quod in patria datur credentibus. Haec autem omnia doctrinae Catholicae mirum quantum adversantur: siquidem Opera ex gratia libere a nobis posita, quamvis in radice sint pura Dei dona cum Deus non conferat ulli
417쪽
primam gratiam intuitu operum a mentum arnuo adeo usus etiam, turalium , sed omnia gratisa aliter augmentum fidei dici non potest in gratia non esset gratia, ut habet A rum Dei donum cum in usu fidei postolus ad Rom ret. at dum libe sit etiam ratio meriti oxigentiare a nobis ponuntur , habent etiam ac tiva; in augmento fidei infusae rationem meriti apud Deum, sunt detur exigentia passiva, quatenus con exigitiva praemii ; ut proinde Tri fertur intuitu actus fidei exigentis il- dentinum seg. 6. an. 32. anathema Iud augmentum odemque paritertite , cui dixerit, ominis justificari dicendum de praemio, quod creden- bona opera ita esse dona Dei, ut non tibus in patria confertur Etenim sint etiam bona ipsius justificari merita Trid. sess. 6. cap. I 6 docet, Bene is Quando autem quis libere credit, perantibus usque in sinem , ct in Deo esto nondum esset tunc justificatus, speraηtibus proponendam esse vitam aeteris ut proinde non posset mereri condi nam ct aquam gratiam 1fliis Dei pregnum praemium supernaturale , me Cbristum D misericorditer promissam. retur tamen illud de congruo qua e tanquam mercedem ex ipsius Dei pr tenus congruum est, quod Deus sitim missione bonis ipsorum operibus , ct m me munincus captivant libere intes risis fideliter reddendam Quare prae lectum in obsequium Christi , con mium in patria propter fidei actus ferat novum auxilium summum, quo conserendum, quamvis in radice sit possit novos aestus supernaturales spei, merum Dei donum, quatenus Deus timoris , contritionis eliceres, quous misericorditer, omnino liberaliterque perveniat ad justificationem; quod dignatus sit tale praemium promittemeritum congruum in operibus i re,in gratiam ad ponendos tales a- heris naturae viribus positis, utut stu ctus supernaturales conserre; suppodiosis Catholici non admittunt, ex sta tamen hac promissione onerosa eo scilicet capite, quia si gratia con hujusmodi donum induit ratione mera ferretur ob meritum operum natu cedis i atque adeo de facto non estralium , gratia non esset gratia , ut donum purae liberalitatis divinae. Dde Apostolo, Conciliis constat ad docuit Arausicanum an I 8 ubi ha- versus Semipelagianos . Quare cum et Debetur merces bonis operibus , si Trid doceat sess 6. cap. 6 fidem ad fiant, sed gratia, quae non debetur, praeis alistificationem disponere, per hoc, cedit, in fiam. Hinc in ea parabola quod homo excitatus divina gratia, Dominus vineae dixit Matth ao. V re adjutus , fidem ex auditu conci ea operarios , T redde illis mercedem piat, ac libere moveatur in Deum, ex quo denotatur praemium justis labo- credens vera esse, quae divinitus re rantibus in hac vita conferri, etiam velata, promissa sunt , sequitur, ut mercedem, ut coronam, quam actum fidei habere rationem meri Apostolus a. Tim. 4. dixit reddendam
ti sic non esse donum purae ii sibi a justo Judice quatenus etiam exberalitatis divinae Quod a fortiori justitia, non ex ola miscricordia dicitur in justificato, cui utitur fide debetur justis,supposito contractu on infusa exercendo libere actus fidei, roso de illa conserenda post certamen. ac proinde merendo do condigno Ex hoc autem , quod Deus operetur gratiae, ac fidei etiam infusae ause in nobis velle, o perficere, ut habet Ac
418쪽
Dostolus ad philip. r. non fit, quod Explicatim, is quis sensu dAbona operat o sit ita Dei donum , ut non siet iam nostrum meritum; quia Deus nota operatur in nobis contensum , Diec facit nos facere dciermi-riando voluntatem cum eversione pro-
Priae libertatis a necessitate , ut deli
rant Ianleniam te id praritat, tum Hieres Gismis hujus iaculi, immoraliter suadendo, ac p cipiendo bonam operationem tum physice camsando illam tanquam agens principale; unde pomimus cum eodem Apostolo dicere 1 Cor Is Noa ego, sed
Nunquam Deus affligit innocentes, afflictiones semper serviunt vel ad puniendum peccatum, vel ad purificandum peccatorem . sue ellus
a Summis Pontiscibus projcripta fuit. II. De ara fuit Regina artarum cirra quamcunque praeviam culpam. III. Erumnae hujus ita potuissent homines infigere etiam citra culpam originalem. IV. uixim infantibus innocentibus a ffictiones humanae insigi possunt meo, aeon solum ut Auctore nature, sed etiam sis Proυifore in ordine ad plures bone. sos fructus , ac fines V. Cum Deus permittat peccatum Frannorum obis arum Marorum, a fortiori poterit elleaenala prisca ob spiritualem projectum innocenIium . VI Etiam in Me ita melior est conditio Marorum, quam TFrannorum, o eorum , qui affliguntur, Dum coram ιν offiἰιωηὰκ carent. ca Augosinus, ito citra iri itiam , ac Uronnidem non pusit Deus innocem res affligere. VIII. Certe iriisus esse fit animas innocentes sexta placιIMm manichaeorum ad miserias peccati destinasse
Non irem vjus saeculi, dum υ xant et iam nnocentes . . Neque δε-
strepunt Proυidenti diυinae. XI. LIerrae hujus itae sunt mala secundum quid non mala simpliciter ,haud aliter, quam sectio venae , quae causa faxita
I. Ansentanorum pervicacia adin versus Ecclesia definitiones in eo maxime clucet, quod theses non semel a Pontificibus proscriptas iterum , iterumque perfricta fronte in medium reponant. Jam a Pios , a Gregorio XIII., ab Urbano,
VIII. confixa suit thesiis illa Bajidicens : Omnes omnis justorum Ellaxes μου ultiones peccatorum ipsin Με ,
Uxde γον, es Marores , quae passi μηπι, propic sua peccata posse sun . In hac
Vem quamvis dicatur, quod asi licti ne hujus vitae vel deserviant ad puniendum peccatum , vel ad purificandum peccatorem, nihilominus idem omnino virus evomitur , qua tenus negatur affligi unquam a Deo culparum expertes, aut ab iis abunde emundatos , sed debere afflictionem Omnem pedissequam esse peccati , adeout opposita sententia, quς es omnium Scholasticorum, ac Catholicorum, a Bajanis , Q, an lenianis insimuletur Pelagianismi, Manichaeismi , Atheismi, blasphemiae, impietatis in Deum, perinde quasi faciat illum injustum, ac crudelem . Qua in re pariter insinuatur tum thesis is ab Alexandro ct
419쪽
vo confixa, quae habet: Homo debet
agere to: cita paenitentiam pro peccato
originalici tum etiam 24 ab eodem Pontifice proscripta, quae Deiparae est valde injuriosa dicit enim : oblatis is Templo , quae fiebat a B. V. Maria in die Purificationis suae per duos pullos
columbarum, unum in holocaustum, alteis
rum pro peccatis , sufficienter testatur, quia indiguerit purifieatione, e quod FLlius, qui Ferebatur, etiam macula Matris maculatus esset secundum erba Gisgis.
II. Ostenditur autem hujus thesis falsitas primo , quia Beatissima Virgo fuit Regina Martyrum , tum in
Filii circumcisione, tum quando suit in Egyptuna, sciens, quod Chrius D. ad necem ab impio Herode quaereretur; tum etiam quando do-iens , Filium amissum per triduum cum D Josepho quaesivit tum quam do vidit Redemptorem sub cruce , in cruce patientem, doloris gladio transfixa juxta Simeonis prophetiam tum demum quando Cnristum D. ἡ cruce depositum in sinu complectebatur tamen nullum unquam peccatum contraxerat, ob quod Puniretur, aut a quo purificaretur nec ullo debito luendi penas peccati alieni se astrinxerat, nec sine de mentia potest in ea quaecunque so des agnosci, ut Augustinus habet lib. de s haeresib. cap. s. dicens : MuI-
se, unde sordes ex Virgine Matre, ubi non est concubitus eum homine Patres Unde Jrdes in ea , quae nec concipienis
a libidinem , nee pariendo est perpessa desorem' Et S. Eligius dixit Nequmquam immunda judicatur , quae Sancto Spiritu obumbrante totius mundisi , Sanctitatis ultorem genuisse probatur.
Quod si potuit Deipara maculae etiam originalis expers citra ullam inh
iustitiam, aut crudelitatem a Deo as-rligi , quidni Walii Justi poterunt
similiter male pati, quamvis aut non male egerint, aut penarum reatum satis superque exolverint pIII. Probatur secundo, quia r
scripta est thesis s. Baji, quae habet Deus non potui1et creare talem boaminem , qualis nunc nascitur , ita scilicet, ut sit obnoxius aerumnis corporeis, quibus nunc affligitur,in cum
rebellione concupiscentiae Damnata
pariter est thesis q. ejusder Baji, quae
n. bet. Immonialitas primi hominis non erat gratiae beneficium, sed naturalis ejus conditis: Necnon χq. dicens: Integristas primae conditionis nonfuit indebita naturae humanae exaltatio, sed naturalis eis
jus conditio suod si rebellio concupiscentiae,in aerumnae hujus vitae posis sunt hominem affligere citra ullam praeviam culpam originalem , a sortiori poterunt affligi innocentes miseriis a Deo immissis ad exercitium virtutis,in incrementum meriti Siquidem motus concupiscentiae rebellis, 1eu stimulum carnis angelum, qui nos colaphiZet, non possumus appetere, eo quod virtutis bono contrais
dicant afflictiones vero appetere posistimus, ut Chriito patienti consormemur ergo si possunt motus illi competere naturae innocenti ex naturali ejus conditione cum naturaliter appetitus sensitivus seratur in objecta delectabilia disconvenientia rationi, in quo consistit concupiscentiae rebellio a fortiori poterunt a Deo infligi innocontibus afflictiones, quibus Christo consormentur ad exercitium vir tutis , atque adeo ex amore erga illos,in non ex odio mon secus ac ex amore erga Filium potest Rex vella, ut militiae commoda δε peri
420쪽
dum. aare sicut Deus naturae Auctor non esset dicendus crudelis , injustus, quamvis concupiscentia, ignorantia essent hominis primordia naturali, & non poenae peccati; quia scilicet simul conseri potestatem ad superandam concupiscentiam,in ad eliciendos adversus stimulum carnis plures actus virtutis & similiter non
fuisset injestus I si denegasset Adamo
immunitatem a morte, mortis vestigiis antecedenter ad culpam, quia natura sua homo est obnoxius impressionibus M alterationibus externis, quae necessario inserunt sensibus molestiam unde nunc nimio frigore alget, nunc aestuat nimio calore,&ideo morbis , ac morti fuisset obnoxius Adam, etiamsi non peccasset, si caruisset dono indebito integritatis naturae, Justitiae originalis Ita non distana Divinae Providentiae , quod innocentes saepe flagellis suis tangam tur, ac dolores, morbo, fames, siti Premantur, cum ea conserre possint ad patientiae, humilitatis, dilectionis Divinae spei , aliarumque virtutum exercitationem 4 ad meriti augmentum Noo enim conqueri potest imnocens , quod aegritudinem subeat, aut momentaneam aliquam tribulationem , quae pariet deinde aeternum gloriae pondus; licui nequit homo conqueri, quod ei obolus tollatur, si vice oboli derur ei nummus aureus, aut auri talentum nec aegrotus conqueritur de edico, si det ei pharmacum amarum , quod statim restimat sanitatem. Hinc Λugust qu super Gen. 346 advertit Iosephum suos statres magna cum eorum perturbatione deistinuisse, antequam ostenderet se eL se fratrem ab iis venditum, ut ex dilatione manifestationis ingens deinde
gaudium percipereat, dicens DLMa
non eos utique fecerit calamitosos , qua dotantae etiam ipsorum futurae titia exitum cogitabat; isorum hoc , quod agebat, nereum gaudium differretur, ob boe agebat,
ut eadem dilatione cumularetur.
IV. Neque dicas cum Jansentanis argumenta isthaec probare, quod D us solum adultis innocentibus possit conferre amictiones hujus vitae, nota velo parvulis innocentibus , quia illis dumtaxat pollunt armiones deservire ad exercitium virtutis, ad aug
Nam contra est primo, quia transmiss , quod solis adultis ea possent insigi, adhuc falsa est thesis praesens.
quod Deus nunquam innocentes asinfligat: Deinde auhuc parvulis omnino a culpa immunibus post baptis. mum infligi possunt amictiones hujus vitae, non solum a Deo ut Auctore naturae, sed etiam ut Provisore in ordine ad plures honestos fructus, &fines, ad quos potest Deus sine injustitia eas dirigere. Primo quidem, ut humanae miteriae consideratio, dum pueri in ipsa aetate infantili patiunturnujus vitae miserias , prodesse possis adultis. Secundo, ut juxta providentiam connaturalem Deus naturam h manam guberneta naturalis autem providentia postulat, ut iisdem molestiis huius vitae subesse possit homo.
tam in aetate infantili, quam in aet te adulta Tertio , ut possent inseristes, quando ad aetatem adultam pervenerint, virtutum actus exercere ratione molestiarum, quas infantes peris
pessi sunt, admirando in iis Dei providentiam, iniversi ab ipso com diti pulchritudinem , quae in his ipsis
rerum vicissitudinibus maxime eluiscet, ut sine ostendit Augustinus αlib. contra Epistolam Fundam cap. o. , ubi inquirit Cur quod naturae