장음표시 사용
191쪽
i 6 Decii R. P. D. Caesaris de Grassis.
a Dores relictae puellis amore Dei, quamuis non eanser eas se pauperes, duietur relictum ad pius causas. 3 Ieloiquere pro anima, amore mi idem est. 4 Testamentum in genere poteri consi Iteresne legarsi. .s regatum est pars substantiatis tectamenti. 6 T lamenti appectatione non sitim rasitavitio haredis, sed etiam legata veniunt. ν Testamenti itis an sit ad piat eausas vel ne, non ex legatis,sta re iisti titione metimur.3 Testamentum conmitis insisutioηe haeredis vera, ct propria,non in t alis.s Legata pia non debentur,haereditate non aditu. I o Teilementum ruatit etiam sine institutione fauore legatorum ad pias cassas intellige,prout ntim. l .s a Legata utiquundo ex priuilegio co serviatur infirmata m- si urione, O testamento 3 3 regata pia dialen etiam haereditate per extraneum issisi
x Insitatus in disti iactu, quando in istis sit hares per ius
accrescendae a s Testamensum morte confirmaturi
a 6 Legata pia in t Ramento ν titia, s absorbeant maiorem partem faculturum,tis Menitivi dicitur ad pias causas, loquia secus.
Pre suppostis primo,& secundo testamentis d. Lucretia quorum in necessari s e pia Dominis detur. I
D UBIVM. An secundum testamentum possit dici factum ad fas causast
, omini in quaestione proposita, an secun- idum testamentum possit dici factum ad pias causas, in quo plura sunt relicta pijs locis, i instituto marito, suerunt varij, aliqui enim sentiebant pro assicinatiua, aliqui pro negativa. Pro allirmativa allegabatur Tiraqucll. intract. piae cati. ut per informantes. Tritu enim ir est legata tecclesijs, vel quomodocumque inpios usus, vel amore Dei dici ad pias causas. Et, licet in specie int dotibus a oo. relictis quibusdam puellis aliqui dubitarent, an esset dispositio ad pias causas, cum non constet illas puellas sui ste pauperes : quia tamen amore Dei id dicitur relinqui, existimabatur relictum dici ad pias causas, Tiraq. ubi supra. i. verses relictum i3 pro anima quasi idem t importet relinquere
pro anima, & pro amore Dei, ut videtur velle Abb. in rub. de testam. sub num. p. vers. &scias
haec priuilegia non locis, sed causis attributa sunt, ex quibus credebant secundum testamentum, de quo agitur. dici ad pias causas. Nec praedictis dicebant Obstarer g. S. ante haeredis. instit. de lega. quod testamentum c sis at in infiitutione haei edis: quia dicebant il-ν lud procedere in testam et o in genere, quod tpote si consiliore sine legatis. l. i. L qui nequc.ssile haered. ins .cum simi l. sumendo autem testam et una, uti iam deductum est. inesse cum les gatis, cum legata ' ipsa dicantur pars subsiam tialis testam eti. D0cto. in rubr. de lega. i. hinc testamenti t appellatione non sol uia institutio lis redis ed etiam legata veniunt. llat d. in L
Pro nc gatiua,& contraria parte alijs Dominis placebat dictum Bu. in c. quod clericis. col. pen. vers ideo puto. quod si laicus institia ta ecclesia. de sor. com p.& Salyc. in alleg. Audi Cn. cassa. num. 7. C. de sic. sancta eccle. Socin. concIi . num 7. in . ubi non ' ex legatis, sed ex institutione metimur ius testam et i, an sit ad pias causas, vel no. Et placebat vulg. rcg. tectamcntum consisterem institutione heredis vere,& proprie, non in legatis l. r. s. sin is si quis omissca u. testanas. si nemo. de testam. tuti cum plur. concord Castron. cons 2 8 . vers. quinto, ta vltim O, dia vers constat. vol. i. Hinc dicebant i gata ' pia non deberi, haereditate non adita, ut post Salyc. in l. i . l. i 3. n. 18. C de sac. sanc. C clc. plures cumulat, & comunc in rcfert Alcae. cons. o9. sub num. I S. late. 'ol. 2. parit cr commune refert Ias. in d. l. t. nu. 3 . C. de sic. in
eccle. Et licet valeat i testamentum etiam sine institutione saliore legatorum ad pias causas, ut per Tiraq. priui L is . tamen ' non ideo est, quia testamentum ii iii in dicatur ad pias causas, sed quia legata ipsa sunt ad pias causas,
eorum fauore tunc classeruatur testamentum.
Aliquado ex priuilegio conseruantur ICgata,
infirmata institutione,& testameto. iuxta trad. in Aucten. ex causa. C. de lib. prster. ficit i. prima. cum to t. ti . ff. de lega. prssi. cum simit. Et pro confirmatione dictorum per Butr. dc Sa-lyc. ut supra placchat etiam cons Socin. . nu.
et a. idem Alex. cons et o9. statutis accurate. col. q. sub num. 1 s. vers. possct & tertia ratione cX- .cludi. lib. a. Allegabatur etiam Iasini. hac consultissima. S. ex impersccto. col. 3. vers in casu
autem contrario. C. de testam.
Quia tamen alis Domini dicebant esse in cotrouersia prs dictum dictum, an legata ad pias
causas corruant,instituto extraneo cx testamu
192쪽
to imperfecto 3 ut per Tiraqucll. de pia. c .
priuil. 2.col. 2.vers. intellige item in rc stant ei iunct.vers contrarium. Et diccbant contrariam opinionem tenere Anan .cons. 2 8.num.
Rub. Alex. cons. 72.num. s. ubi plures proli ac arte congerit . facit Caideri. de constit.cons. n. & hanc opinionem sequi videtur Brun. de potentia mas. limitatione 3 s. uem cum plu ribus alijs refert Guarr. in c.relatum . num. 3. de testam. qui reprobat prsdictam doctrinam Butr.& Salyc.Quod vidcbatur comprobari cae
3 ubi tenet legata t pia valere, etiam lisreditate non adita per extraneum institutum. ad idem allegabatur cons Anchar. 1 .num. 2. Ex quibus hoc negocium non sicis apertum: sed varium,& dubium Dominis videbatur, cum maxime etiam aliqui diccbant posse dubitari, an primu testamentum verξ sit dicendum ad pias causas.quia videtur instituta persona extranea,
Hinc videtur hoc negoctu reduci ad illam diffficilem quaestionem, de qua per Docto. in l. id, quod pauperibus. C. de episse.&cler. & Alber. in l. si filius a patre. Ede lib.& posthi m. & in l.
cxtraneum. de haere. instit.in qua afferuntur multe.& varis distinctiones, ut post ROm. consa 62.sub num. 2.&3.lib. 2.qui tenet, quod inteeas rim persona tinstituta in usui ructu in totum sit haeres per ius accrescendi, quem sequitur Iacin d.l.extraneum.num. c.in 3. litarit. In qua re Aponi.ad Ales. in d.cons. 16 2 . tenet contrari si, quod imo interim uxor instituta,ut supra, sit legataria.Quae tamen dissicultas ultima in casu proposito videtur cessi c. cum persona instituta in primo testamento obierit ante mortem testatoris,&praedictum ti est cmi: m, quod morte confirmatur, vires videatur sumpsiisse apta causa substitu ta. In hac igitur varietate, & dissicultate aequior opinio visa est, & placuit Dominis, ut .. 3ώ videretur in ficto , an t legata pia in secundo testamento relicta absorbeant maiorem parte
sacultatum: quia pars de Orsellis videtur sup ponere, quod tota pene substantia si t distribuata in huiusmodi legatis pijs. quod si est verum, placuit testamentu in secundum dici ad pias causas inspecto effectu, alioquin secus. Pro hae lententia satis placuit consit. Dec.
Ciuitatis Castelli supplementi legiti
EPITO ME. Egitima, vel eius supplementum
debetur secundum quantitatem bonorum existentium tempor mortis testatoris non aestimandorum se cundum valorem illius temporis, quo praestatur, ct indistincte attendi debet &qualitas, ct valor bonoru tempore momtis, nec hocci, si postea valor mutetur.
a Legitima non augetur,etiam quod bona iugeratur pos olitum testatoris sine inti natareris. a reges loquentes ue legit ma debita parro , habent etiam Deum id legitiMa diatra io.
hahent secundum voluntati m ui finiti legitima auri mdetrahitin contra volantatem defuncti. . o
.An d. Titia,& litis consortcs in bonῖs per q Ioann , di nunc per Ludovicum de Fidantiis & iitis consortes pollessis, S per eos non venditis consequi debeant e rum legitimas,vel earum supplementa secundu quantitatem dictorum bonorum existensum tempore mortis dictae Ioannae a limandorum secundum valor cintilius temporis, quo pristatur, vel indistinctὸ attendid heat 3e quantitas,8 valor bonorum huiusmodi exi. uentium tempore mortis dicta Ioannal
is; DEICIS Io, seu Discursim alioqui. VI.
C, omini dicςbant videri multum difficile
decidere hanc quaestionem exauctorit i tibus. Naprotinloimate tenet Corn.& Curta Z Iun.
193쪽
io 8 Decis R. P. D. Caesaris de Grassis.
Iun. in consiliis alleg. quibus addebant Ber. tran. qui hoc bene dicit cons. Iει. num. II. cum seq. in prima secundi. posset etiam serte addi Bald. relatus a Fabio in Aucten. nouissima. C. de inossi c.testam. ubi dicit,quod quoad quantitatem bonorum inspicitur tempus mortis, quoad qualitatem tempus petitionis. Contrariam opinionem latisfinia tenet, ubi
huc articulum ex proposito tractar, Curi. Sen. qui resert eam esse communem conculti. num. 3 o. & per totum Iacin d. Aucten. nouissima. num. . C de inoff.testam. ibi sub num. 5 ubi dicit, quod nemo discrepat Pariscons. I. nu.
lib. . hoc idem videtur velle Nati . cons. 13 6.
cid. cum quibus pollet sertu iungi Alcx. concro 3. num.ls. lib. 2. ubi dicit, satis est, quod filius habeat legitimam suam de bonis, quae habebat pater tempore mortis suae, inspecto statu,& qualitate, in quo,& in qua sunt bona icinpore morti siplius patris. Quae opinio copro- , batur ex illa receptissima sentctia, quod etia, quod bona augeantur post obitum testatoris sine industria haeredis; non tamen augetur legitima.l.etiam. g. fin. l. si patronum ex debita. g.
3 fimis lebon. lib. Quae leges etiam quod ii quantur in legitima debita patrono, habent locum etiam in legitima debita filio, ut per Paul.
rium faciat tex. in l. serui qui apud hostes.ss. ad i leg. Palcid. ubi dicitur, quod serui l augent haereditatem ad fauorem legatariorum, qui habet secundum voluntatem defuncti; lesitima autedetrahitur contra voluntatem defuncti: quae solutio fuit etiam Salyc.in l. scimus.S.repletio nem. in verc in contrarium 6. C. de inoff. t stam. quam opinionem, de si lutionem sequitur Aspici. decis. 382. & in essectu est indubitata regula, quod inspicitur tempus mortis. Rip. in c.cum M. sub num. 38. arbitror opin. Bald. gnol. in s. .l. Papinianus. in I. prsmisso. nu. 8.qui plurimos refert. f. de inossi testam. Iasin l. quod Servius. is de cond. ob caus ubi testatur de magis communi sub num. ia. vers sed communior opinio. Sed iura , d auctoritates istae non bene vibs dentur applicari huic qiasstioni. quia i d. l.etia.de d.l. si patronu ex debita. S. sin. loquuntur dς
augmento extrinseco, quando bona ipsa auge. tur, ut tunc inspiciatur tempus mortis quoad ipsa bona, sed quoad valore auctum, eisde bonis in codem statu remanentibus,videtur seri Ealia ratio,ut non in ea pariter attendatur tempus mortis,& istud est, quod dicunt Curi. Iun.& Bertr.
Diuersitas rationis in valore videtur liquere ex hoc quia si legitima debetur de corporibus.& bonis haereditariis, quia corpora, & bona ipsa, quae sola debentur, videntur esse in inobligatione, non autem valor, qui vero & principaliter non videtur debcri: legitima enimo ut est notum, dcbeturi de bonis,& corporibus hsreditariis. l. Papinianus. S. .is. de in GK. 7 testa. de dicitur t quota bonorum,di non lis ditatis. licet in hoc sit dissicultas apud Docto . res,ant dicatur saltem quota succcssionis, quia legitimam videtur habere filius, ut iis res.TiraquclL de iur. primog. q. 3 s . num. i o. licet alij distinguant quoad ss alienum, & quoad succcssionem. Et in summa inclinabant Domini ex ' praedicta ratione tempus t mortis det, re attedi respectu bonorum, & corporum haereditariorum,non autem respectu valoris: quia, si de corporibus, ut dictum est,tegitima dcbet detrahi, non videtur afferri ratio, cur augmentum proueniens ex illo corpore debito, non cedat lucro ipsius legitims, ut bene sentit vertran. n. I .dc i6. Et huic iustiuo diccbat, quod Curi. Sen. no bene videtur rcspondae scet pro i e-
sponsione dicat, quod ita statutum est pcr illasti.& quod argumentis non est utendum 6 c. Quae tamen leges non loquuntur in istis terminis particularibus.
o Illud, quod dicitur, quod repletio ' fit ipso
iure. d. g. repletionem in augmento lcgitimae est veru, sed secuta petitione Tiraquei l. ini. si
unqua in verb. reuertatur. nu. I . C. de don. plenius Menoch .cons. 77.nu. 2 3. Et propterea
stantibus dissicultatibus praedictis Domini nihil resoluerunt. sed dixerunt videndum essevci,an ex facto, de ratione mors haec quaestio decidi posset, vel quod viderentur ration huius opinionis.
EPITO ME. SVbstitutio in hoc casu n5 est omni
tempore fidei commissaria, sed in
194쪽
tra pupillarem aetatem omnino est pupillaris, quae matrem excludit.
t ompendiosa siubnitutio quae dieature et compendiosa per quae verba facta censeatur, an per merὸ directa an per directa, σ communia 3 Parti doctrina in I. centurio in quarta quaestione num. 3 s. de γust. Cr pupili declaratur. 4 compendio a facta per verba directa intra tempus pupi lanii aetatis palat iure directo, mater excludatur, σνοβρυ si irem expirat in totum ei communi. 3 sub tituo, verbum est commune. σ subctitutio interpretari debet directa, ubi non est nece Lias, vel ratio obliquandi. Obliquationis duo casus adducuntur. S clausula codicillaris facit, ut verba directa trahantur ad fideicommissariam. . s Testuor relinquens aliquid uxori, O decedente filio, 70-cissu furti timem compendiosum per verba communia, mater excluditur, oe quare feto Substituta quando est persona verisimiliter magis dii cta, quam sit νxor, tune ex isa coniectura sub compendiosa facta verbis communibus comprehendituis pupillaris etiam ad matris excusionem. II Dictio ibi, refertur ad testatorem, non autem ad filium, cui facta fuit subRitutio. intellige, prout num. t 2. Iq.et et .
13 russitatio compendio a qὐndo facta est post tempora pupillaris aeraris, an obliquetur, Cr non expirere Subnitutiones optimὲ interpretantur ex coniecturis , Crri sertim ex affectione, vel ea modo, quosunt plures vocati. is Filiamua cum matre subnitutae iniquum videtur, O a ν risimili mente testatoris vilist alienum , ut ad minus
censeantur vocatae, quam issa materi
x Verbum sibi, an filio,vel temtori appliceturit 8 subsitutio refringitur ad bona teliatoris, nam recipit interpretationem ab institutione. Is Verbum,siuit, quomodo intellectum est. zo Argumenta voluntarii corigitur ex geminasione papilla. ris in compendiosa contenta, O matrem excludit, vel
quando M' praedilectisunt substituri, vel quando est facta per verba directa. α, Mater excluditur per pupillarem in compendiosa contentam, Guian o probabilis coniectura subest. , a Glasae ubi uni contrariae, vel materia es dubia etiam ad exclusios matris, maxim cum sumus inter liberos, iudieandum est in dubio pro directa su iustitione. Ssistitutis in Me caseu non en omissi tempore fideicommis. saria, sed intrapvillarem aetatem omnino es pupillaris,
ω, euius copia in necessariis datur, fuerit omni tempo
I Idetur indubitatum, quod in quaestionei proposita sumus in t compendios a. c. I.
de testam . in s. deci sed potest esse dubium . pera quae t verba facta suerit, an per verba mere di-
recita, an per verba directa,& communia. Barta
in l. centurio. in q. l. num. 3 3. de vulg. de pupillis constituit differentiam & videtur velle, quod
utrumque verbum retineat suaria naturam, &Bart. ibi sequuntur omnes, ut testatur Ruin.&idem vult Dec. cons. 37 i. col. fin. sub num. 8.idem Ruin. cons. 17. num. us.& 17.& cons. t 3 num. 13. inlin. cum se l. lib. 2. ROlan. conso s. sub num. S. lib. q.
a Sed haec t doctrina secundum Dominos procedit, quando fit substitutio cum duabus
Orationibus,ut puta, quando dicitur, si ibstituit,&haeredes esse voluit: sed, quando fiuit simpliciter & unica oratione dictum, substituit lis redes haec verba sum utur absolute pro directis.
inust in compendiosa facta per verba direm,communis est conclusio, quod intra tempus pupillaris aetatis valeat iure directo, & mmater exeludatur. Iino est communis opinio, post pupillarem expiret in totum per t. ve bis ciuilibus. de vulg. de coi Rip. in d. l. centurio. num. 69. Galiaul. n. 262. In qua quaestione Doctores non diutinguunt,an mater lit in m dio, vel ne. Dominicus igitur,& litis consortes 'videntur habere fundatam suam intentionem sit per ista communi opinione. Pro parte Hieronymae dicitur primo, quod sumus in verbo, substituo, quod i cst commune. Quod non habet difficultatem, & ideo li. cce ratione adiuncti prs dictum verbum, substituo, ei sciatur directum, ut supra; tamen hoc non est verum in casu proposito, in quo apparet quod testator, dum in sequeti substitutione substititit uxori, substituit etiam eodem modo,& per illud ipsum verbum, substituit haer
dena. unde, cum testator in sequenti substitutione acceperit praedicta verba insensu obliquo, delici capi pariter in eodem sensu oblis quo in prima substitutione. Sed pro responsione primo aliqui Domini dicebant prsdicta verba secunda substitutio nis posse etiam capi in sensu directo, respectu
vulgaris in ea contentῖ per vulg. Secundo dato etiam, quod omnino starent
in sensu obliquo in qussitione proposita, huius
modi interpretatio non visa est conueniens, nec placuit Dominis contra veram,& propriae significationem verborum.Ubit enim non est . Z a ncccs.
195쪽
i8o De cis R. P. D. Caesaris de Grassis.
necessitas. vel ratio obliquandi, substitutio debet interpretari directa. Uald.in l. si quis ita. de usust. cum simil. hic au tem militat diuersa ratio, de nulla ratio, vel necessitas suadet, quare debeamus recedere a proprietate verborum, ut ex in ira dicendis videtur demostrari posse. Quod sit diuersa ratio, patet, quia, ibi ratione impotetis obliquatur, quia testator non potest sunstituere extraneo pupillariter, di sic nec Hieronymae uxori, hic autem videtur cessore, cur fiat obliquatio, Nam aduertebatur posse ex aduerso allega, riduost casus obliquationis, quorum neu crintrat in quaestione nostra. Primus est, quia stante praedicta communi opinione, huiusmodi substitutio post pupillare aetatem expirat, di sic d fraudatur mens testatoris, si non fiat obliquatio . Seditic casus nons videtur intrare, quia fuit adiecta clausulat codicillaris, quo casu verba directa trahuntur ad fideicommisi ariam,& limitatur praedicta communis opinio, & per eundem Rip. ind. l. centurio.num. 79. Gali aut .num. 29 . Bart. de alijsint.verbis ciuilibus. isde vulg. α pup. quam uis Curi. Iun. ind. l. precibus. subnu. Sq. vers. prima princip. fallen. videatur tenere contra
rium, qui tantu testatur limitationem esse com
Secundus casus, qui ex aduerso allegari potest, cur fiat obliquatio, est, ne mater excludatur a luctuosa filii successione. l.l. precibus,& Sed de ista ratio cessat in casu nostro quia ipsa-met mater erit per pupillarem substituta, de cosequenter non est exclusa. dc in isto casu non videtur quod aliquis ex Doctoribus loquatur.
Cu ergo Hieronyma mater reperiatur se stituta, videtur, quod cesset ratio omnium Doctorum. Et licht ibrtasse consequeretur minus,
quam legitimam, hoc est cx accidenti, di satis est quod testator disponit de eo, in quo voluits ipsam succedere. Si enim, quando ' testator relinquit aliquid uxor es decedente filio, facta est substitutio compendiosa per verba communia, nuter excluditur, quia dare constat quod testator sibi noluit relinquere. Bald. a Rip. alle satus: tanto magis videtur,quod procedat, ubi ipsi met est filio substituta, de in istis terminis, ut dixi, non videtur,quod aliquis loquatur: maxime quia una cum ipsa uxore sunt institute s-lietestatoris. quas salte in ea parte.in qua sui, stituit, verisimiliter testator prςdilexit uxor io Vnde, quando' est substituta persona verisimiliter magis dilecta, quam sit uxor. tunc ex istati,niectura sub comperuliosa facta verbis cum munibus, compreheditur pupillaris, etiam ad
matris exclusion m. Et hanc esse communem.
qiiicquid aliqui senserint, refert Rip. in d. l. centurio. num. 1 3 7. ubi citat plures.quod coin probatur ex iis, quae ponit Ruyn. cons. ra I. num.
Secundo pro Hieronyma facit dubia, quodi illa a dictio, sibi, reiectur ad testatorem, non autem ad filium.cui secta fuit sub ltitutio, ut in ter
Vnde, si testator substituit sibi. ergo non fecit pupillarem, quia per eam succeditur sibi, & no pupillo dec. Respondetur pro parte Dominici, i quod illud verbum,' sibi, in hoc casu abiicitur
secundum tex. in l. i . E. de vulg.de pupill. dein Lit ita.g. qui filio. is de bono.pois. sec. tab. cu ibi not. per Bart. sed replicatur, quod ea omnia procedunt, quando est facta mentio explieite
pupillaris aetatis. Ruin.cons. io 3. num. I9. lib. a. Dec. cons 3 7i .prope fincisci. Iun. cons. io 3. num. 1'. vol. a. ROlan. d. cons68. num. 7. Sed do hoc patitur dissicultatem, quia, ut animaduertebant Aret. in l. i .ff.de vulg.dc pup. col. . dc . de Socin. ibi num. ii. qui videntur attesta
ri de communi, quando compendiosa est facta per verba directa, non debet fieri haec distinctio. De quo tamen dubitabant propter doctrinam Bald. in d. l. precibus. num. 3 s. de Paul. de Cast. sub num. 1 .qui volucrunt, quod, quan
, do i substitutio compendiosa facta est hoc modo post tempora pupillaris elatis, non expirat, de sic no procedit tex. in . . l. verbis ciuilibus. sed obliquatur. Quam opinione etiam alij plures tenuerunt, licet aliqui e contra senserint, quos resert Occiat. in L precibus. num. q. M Curi. Iun. num. 3 7.Vers quinto principalis, qui ambo relinquunt cogitandum. Et priniam Opinionem videtur amplecti etiam Alciat. l. i. is de
Si enim iis c opinio est vera sequitur, quod liscverba non rctaneant naturam vorborum dirceiorum . sed reducuntur adsensum verborum
communium,unde, ut dixi, hoc sui amentum videbatur dubium. Addebatur per Dominos alia responsio ad . praedicium t verbum, sibi ex se pradictis,nem pd quod allegata in cotrari uin non procediit, concurrentibus prsdictis vrgentibus coniectus ris. Certu namque est, i quod ex coniecturis. de in specie ex affectione, vel ex modo, quo sunt plures vocati, optimξ colligitur interprorutio ad substitutiones. Socin. Ian. 137. voL i.
196쪽
cons. 2.col. fin. sub num. 8. ibi, nisi sit alia coni ctura in contrarium. cum pluta concoris. State
Cnim, quod mater non sit exclusa, sed substitura, item quod ipsismet fili; una cum matre sintis substitutae: quas iniquum t videtur, & a verisimili mente testatoris valde alienum, ut in minus censeantur vocatae, quam ipsa mater per supradicta, ut expresse per Bart.in d. l. centurio.num. 29. videtur omnino dicendum, quod i verbum, ' sibi,bene debeat hoc casu applicari filio,no testatori. Cui salua ratione recti sermonis bene applicari potest Elin contrarium allegata non loquuntur, concurretibus his qualitatibus, quae ratio pene omnibus Dominis videbatur aequissima. Addebant etiam aliqui pro confirmatione huius intellectus Castren.consi 2. prope fin. lib. primo. Dicebant etiam, quod predicta contraria loquuntur, quando apparet testatorem restricte de bonis suis tantum velle disponere, non autem de bonis pupilli: hic autem nullum verbum est restrictum, vel nulla ratio, cur de bonis suis tantum, non autem pupilli voluerit disponere: item prsdicta procedunt, quando de certis bonis tantum, no de omnibus disposuit. Dixerunt autem in casu nostro apparere dispositione esse de omnibus bonis, ut facile hic
omnia apparent ex lectura Docto. in contrarium allegatorum, in quibus etiam numquam concurrunt prςdictg coniecturae, ut dixi ex diuersis, ergo oci. Placebat cliam aliam coniecturam mentis ex verbis, aequali portione desumi. Nam ali qui mater. si legitimam deduceret,non aequaliter veniret, sed longe maiore parte consequeretur, contra vim praedictorum verborum, de
quibus alias lath cst dictum in aliis politionibus huius causis anni praeteriti, & sic contra voluntatem destincti. Tertio per Hieronymam opponitur, quodli e substitutio est restricta ad bona testatoris, is quia ' debet recipere interpretationem ab institutione. per eandem doctrinam Bartiin i qui ita. S. qui filio. Ede vulg. - pup. Ex aduerso respodetur eodem modo, quod
is illud, verbum, i suis, abijcitur, quando substitutio est facta per verba directa: quia trahitur ad omnia bona, per tex. in l. cohaeredi. S. sn.K. de vulg.6s pupil. Haec responsio omnino non satisfaciebat aliquibus: qui ut dicit. Rip. ini. r. num. 3 6. vers. secundo respondeo.sside vulseno reperitur, quod iura tot verba improprio. xo Imo ex t geminatione colligitur augmentum voluntatis secundu d. Rip.Sed neque hoc motivum placebat: quia, si suinenda erit interpretatio a pr cedenti institutione omnino erit pupillaris: quia alioquin non potest succedere in
quicquid sit de huiusmodi respontionibus placuit respolio supra proxime relata.Qur & huic
motivo pariter accommodabatur per Dotni-
, i nos, qui ex prsdictis verbis, ' libi,item in bonis suis, nullo modo censuerunt induci in hoc casu fideicommissariam, stantibus praedictis coiecturis item, verbo directo. Tritum est enim, ii quod i pupillaris incompendiosa conicia matrem excludit, quando filii praedilecti sunt substituti vel quando est facta per verba directa.
Bart.int .centurio.num. 29. quem alij sequuntur tum ibi, tum in d. l. precibus . tum in c. i.ubi text.bonus. de testam.in 6. Quae omnia secundum Dominos visa sunt presponderare praedictae subistitati verborum dec. Et iura, & Do ctores in contrarium alleῆ. ut saepe iam dixi,no loquuntur in terminis nostris, ultra alias resposiones datas per informantes, quae non displicebant. Et placuit omni modo seruari aequalitatem iuxta aperta dispositionem, & mentem
Addebat ad praedicta aliqui Domini Alex.
et a cons. I i. nu. 18.& i9.in 7. quod i mater excludatur per pupillarem in compendiosa contentam, quando probabilis coniectura subest, ad idem Rip. in l. r. n. 3.de vulg.& pup.de tacita pupillari, quἴ matre excludat ex coniecturis. Item aliquibus Dominis placebat in argu-xa mentum cons Bald. 23.ua primo. quod, ubi flant glosae contraris, vel materia est dubia, etiaad exclusionem matris,maxime cum sumus inter liberos , iudicandum est in dubio pro directa substitutione, ut pulchre arguit ibi Bald. facit tex.in c. t .de testam.in 6. ad quod etiam allegabatur Rip. in d. l.centurio.num. ii . lichtdubie loquatur. 4 Firmatum est igitur substitutionem t in casu proposito non esse omni tempore fideicommiliariam,sed intra pupillarem aetatem omnino esse pupillarem, quae matrem excludit, α ideo squalitatem inter omnes substitutos esse se anciam,& omnino euitandum esse illud a surduin, ut uxor censeatur praedilecta filijs, plus consequatur eis, cum quibus aequali portione in eadem oratione est substituta δ c. Arimi-
197쪽
i8 a Decis R. P. D. Caesaris de Grassis.
EDITO ME. Idςi commissarii uniuersales in
bonis aliunde quaesitis soluere tenentur legatum particulare factum per testatorem, non autem haeres.s V M ux Solaratisi vi iniunctum per testatorem ritimo decedenti, quando divituν νea 32 L. Apus.6. quod alicuitis. legas. a. cum concordantibus inteirectus. 3 Fideicommissarius tenetur ad onus, quamdo ex iudicio te- satoris.bona romanent apud eum. 4 onus etiam nominatim i iactum, dicitur haereditariam ex qualitate desecta po testatorem,vel alias ex xeris si
eius more. Bona transeunt in quemcumque eam eorum onere.
6 Uesba,qώod ex bonis ast quaestis praenotur, taxationem indicas, ex eo, quia in unica orationesunt apposita. I FUAcommissamitis Aersalis quando ieneaturioluere legatam particulare,o' nonhares.
An in casu,de quo agitur,solutio legati scut. o. erit adscripta hiredi, vel sdeicommiliario uniuersili
T Vit resolutum legatum qoo. de quo agitur,x debere solui a Monticulis, di in hoc, quod Bonamicus filius,& hqres Iacobs filiae testatoris habet intentionem sundatam super verbis a testamenti. Et dicebam hoc onus t soluendi quamuis iniunctum ultimo decedenti, cui filia substitutae sunt in Oo: tame dici reale: quia super bonis aliude iussitis ab ipso testatore suit impositum, & sc tesitator habuit respectum ad
Nec obstant iura ex aduerso allegata, nempe a tex. t in l. Ccisus.F. quod alicuius. de legat. 2.& l. t .S. quod ex substitutione.ad leg. Falcid. &l. si plus. de leg. r. cum concord. quia loquuntur, quando testator habet respectum solum ad personam,sed quando etiam ad bona, ut in casu noltro, tunc secus: quia dicebat Domini tueapparere, quod est onus hsreditarium. Vnde, , cum bona ' remaneant ex iudicio testatoris apud fideicommissarium, tenetur ipse ad onus: ex t qualitate enim adiecta, vel alias verisimili mente Onus etiam nominatim iniunctum dicitur hareditarium.arg. nota. per Alciat. in s. diui.l. filiusfamil. num. i.circa medium vors sas nP.delegat. primo. Igitur ad 'quemcunque transeunt illa bona, transeunt cum illo oncrc. l. si adimendo. & ibi bene Bart. E. de adim. Iese declarat Ruin.conci i3.sub num. ia lib. 3. ibi, cum ergo commodum. Quod autem hic sit habitus respectus ad bona, dicebat apparere, quin testator voluit,quod ex bonis a se quςsitis pri6 starentur: quae verba, s ut aliqui Domini addebat, taxationem indicant, cum in unica oratione sint apposita. Bart. in Linter stipulatem. . sacram. nu.6.de verb. obliθ. Io . de Amici cos 76. num 6. Gallata. in I ceturio. num. 3 7. E. de
vulgar.& pupil Cum itaque adsit palatium, siue melioramenta a testatore ipso in eo facta, di 7 xerunt Domini iustum tesse, quod soluant legatum pridictum Moticuli fideicommissari j viii uersales in huiusnodi bonis aliunde quaesitis, qui ea ex restitutione facta a filiabus Matilissultimo defuncti habuerunt. Et satis dixerunt constare de fideicommissi restitutione per illa verba laudi emologati in transactione, nempe, de per imiera satisi altione,de fideicommisso&c.ut bene deducitur per informantes Bonamici. Alia visa sunt leuia,& qus ex facto tollunt. Bononiens; Apothecarum. Io. Februari; i
EPITO ME. LEgi imam deberi filio legitimato
cum clausula, citra praeiudicium venientium ab intellato, contenditur.
a Legitimam non esse detrahendam, videtur pater mandasse. relinquendospectarim certas apothecas scio. a Filius legitimatus non querelat ex communi . sed ride
Legitima an debeatur filiis legitimato cum clarusula, citra praeiudicium veruentium ab intestato, num. . s.
tum, quando est praeteritus, in t 6.
cludit, Ilantibus masculis, dote habita.
potest comes Palatinus. ro Legitimam pater potest relinquere siri potius in Hare, quam in alia. a I Pater assignando certus a thecas filio, videturno sua legitima eas alienasse.
198쪽
eta clausula, ni Pori modo, erat rivi actusfactus censeatur eo modo, quo metius fieri poterat. Is Clu ula, citra praesudisium venientium ab intestato, non
obnal in causa testati. Tot ij ias quando opponi non possim II 'sator quando rem aliquam pro legitima a signat, onus forsan impositu reiicitur, et pro non scripto babetur. Ir clausiura curaprandisium venientium ab intestato, RH- a Gl interpretanda,prout eius verba Aonant.
An possetares apothecarum,de quibus agitur,ponsitit siub praetextu legitimae Philippi retinere dictas apothecast
is9. DECISIO. siue Discursus. alioqui. IX. t ri Esolutio propositae disticultatis visa est
1 Dominis admodu perplexa, nec in ea potuerunt aliquid firmare propter ambiguitate
circa legitimam Philippi, & illius praesuppo
Aliquibus enim,omisso capite fideicommisa si placebat, quod,cum Iacobus pater ' reliquerit has apothecas Philippo cius filio legitimato cum clausula, citra preiudicium venientium ab intestato,& cum modificatione, ut post Platlippi mortem deuenirent ad eius filios legitimos,& naturales,cesset legitima per tradita ab Alex. cons. 3 o. in fin. lib. .& Dec.cons 264. col. fin.vers. & non potest petere.
Addebant, quod, cum pater in specie reliquerit has apothecas Philippo, videtur dispo-x nendo de eis voluisse, uti legitima non delia'
heretur ex Ruyn. cons. 2 7. num. r I .lib. r. cum
a praesertim simus in filio ' legitimato qui non
querelat ex communi, de qua per Dec. d. cos. x 6 sub num. 3.versnec contra testamentum,
di in cons. 2 16. Cumque legitii natio hic facta reperiatur cum dicta clausula citra praeiudiciuvenientium ab intestato, & sic filiorum legitimorum,in primis Dec.cons. 3 Ruin cons. 4 io 3. Vol. r. volebant, quod i legitima Philippo non deberetur, tum ex eo quia concurreret cli
alijs filijs legitimis,& sic legitima illorum dimi
nueretur ex numero, iuX. audicia. detritia.&se Inisi. ν. t. tum etiam , quia dicta clausula
legitimationis attenta, nil potuisset hoc casu venire Philippo ab intestato. Dec.d. cons 3 3 8. Capracsic i3 . n. et t. ergo lisc legitima, quae nefatur et,qui ab intestato est exclusus, & su cedere nequit. Alex.in l. Gallus.s. & quid si tatum .col. 6. n. 17. U. de lib.& posthu. Angel. coc1 36r .in fin.ubi ait non ' esse de iezitima disputandum in persona eius, qui ab intestato est
exclusus. Dcc.conss et . numq.Aym. consit. O num. I 3. prout n gaturi ei legitima, cui praeterito non permittitur impugnare testamei tu. l. cu queritur. l. Omni modo. in fin. C.de in- ossi c. teliam. ς. t. in fin. in aucten. de trie. & semis. Fabian. in Aucten.nouissima. C.de inoffici testam. 3. q. princ. q. r.& 3 cum alijs deductis per d. Gabrielem. Afferebant simile de filia, quam statutum smpliciter excludit,stantibus masculis,& dote 7 habita.nam ei legitima i non debetur. Corn.
Aliquibus autem Dominis placebat, quod, cum Comes Palatinus verξ habuerit facultate legitimandi Philippum cum dicto effectu succcssionis limitato, per clausulam citra prs iudicium venientiu ab intestato, ut post alios declarat Paris cons. 7. num. I7. cum seq. lib. a. Alciat.conss. sub num. r . & seq. &cons. II. num. q. lib. q.&de magis communi testatur Achill.decis. 6. de legitimatione,& in terminis huius clausulae tradit Bero.consi76. num. 2.3 iuncto num .vol.i. potuit i canonice legitimare Philippum, etiam fiatibus filiis legitimis Iacobi patris, ut in terminis dicit Ruin. cons. s. sub nume. i 6. lib. 3.&est decis Putei 93. inci p. 4. Februarij rue . lib. a. m ideo ei ple-ς nissime legitimaist ad instar filii legitimi di naturalis debetur legitima. Parisd .cons7. nu. 3. seq. inisecundo. cum alijs traditis per Ro
cum seq. tib S. o Quam i legitimam Iacobus pater potuit ei
relinquere potius in una re, quam in alia.l.scimuS. S. sancimus.&l.parentibus. C. de inossic. teitam .cum alijs cc .estis per Rip.int .in quartam nutu. i 2 8.ad i. falcid. Menoch. de a bittaiud. cas i 63 .num. i. Cumque has apoth
ii cas t ei assignauerit,eas pro d. legitima dedisse
censetur, prout declarat Aym.conL Ia t. num. M. accedente praesertim illa clausula omni meia tiori modo, i quae Operatur, ut actus censeatur fictus eo modo,quo melius fieri poterat, iura tradita per Dec. ias. tq.nu.3.& Gabriel .de testam .conclus . nu. 9.
Et qui tenebant hac parte, respondebant Alexan. d. consi. 3o in Dec. consit. 26 . t qui in terminis valde diuersis. quodque clam 3 sula, i citra pr*iudicium venientium ab intestato, non obitat in casu nostro, in quo sumus in
199쪽
184 Deci R. P. D. Caesaris de Crassis.
causa testatLex Go adin. conss. num. 3 . num. 78. Item dicebant postessores apothec
rum huiusmodi, & actores, cum non sint de ver nientibus ab intestato, non t possb dare etiam replicando de isto iure terti j adhuc exclusiuo
ipsis iuret quoniam debent cibtinere ex . iure iundato in coruni personis tantum,prout bene a declarat Socin. in l. 2. num. 7 a. de cxceptare iudic. Placuerunt etiam aliae respontiones datae per dominii Parentium ad citeras etiam obiectiones. Adeonsilium Ruyn. 27. num. II. lib. I.
0ondebant illud procedere, ubi diim q. iudex, vel haeres solueret legitimam e tunc enim illam soluere non pollet se per alijs bonis relictis in apri iudicium legatarii, vel fidei continissarii: at. is quando i idem testator rem aliquam pro legitima assignat,prout in casu, no modo id ei per mittitur . sed onus forsan impositum reiicitur,& pro non scripto habetur. d. l. scimus. I. sanctiamus. & l. quoniam in prioribus. C. duinossici testam. Nec obstare dicebant, quod hoc modo mi. nuebatur legitima illiorum legitimorum,ox coquia augetur numerus. na ctii augeatur numerus, augetures portio,i .d.=. r. aucti de trien.& serinis. Et tandem valde modicii esset hoc ' eorum praeiudicium:praesertim cum Philippus pro sua legitima haberet has apothecas, nec legitimi deco opponant..is Ad illud, quod excluso tab intestato no de beatur legitima, respOdcbant procedere, quando de iure comuni aliquis esset cxclusus.Quod non contingit in filio vere legitimato, qui licet cxcludatur cx limitatione successionis: ca tameexclusio non facit, quin sit vere legitimatus, &secundum lux commune succedere debeat,
ct prop terea illa limitatio habet solum locum.
ubi agitur de causa intestati, non autem condito testamento, ut praetacitum est. Ex quo igitur legitimatus no cli exclusus ab intestato de iure communi, sed solum ex limitatione successionis. quae no habet locum, condito testamento. regulam ex aduerso allegatam contendebant
Quo ad reliqua placebant eis responsiones datae per d. Parentium. Aliqui autem Domini magis generaliter ad dubium respondentes, di si in obant, aut legitimam Philippo debeti, de de plano procedere, quod posset res se tueri possunt, tenendo opinionem, de qua supra, quod pater possit rolinquere filio legitimam super aliqua re speciali. Idque tanto magis dicebant procedere in isto casu, in quo nullo pacto potest haberi re- . cursus ad alia bona patris: quia tunc praeiudica
Aut vero legitima Philippo non debetur. 7&haec clausula, i citra praeiudicium occis tri- i
Et putabantiquod, quotiescumque non preiudicatur venientibus ab intestato, quod pos-8 sit 1 contrarabulari,&asserebant exemplum, si
esset institutus extraneus, ex Socin. consara. col.penuit. vers.prs terea etia. lib. 2. Z uccata d. l. post humor v. anum. I. Vsque ad 36. Caephal. .
Maior autem pars Dominorum visa est imclinare ad fauorem possessorum ratione dieiε legitimae. Sed valde dubitabant an isti possessores dare postent de isto iure tortii. Conuenerunt tamen Omnes tutius cse,ut magis partichilariter de his viderctur.
Ciuitatis Castelli supplemeti legitimanr Veneris S. Iunij
EPITO ME. Egitimae in consecutione attendi
debet tempus mortis respectu 1,ό- norum ipsosum, a corporum haen
reditarioru, non autem respectu valoris: e
Iegiri e consecutio quos tempus respiciare Legitima detrahitur de eo oribus bonora haeredita ista
Augmentum peruentum ex corporibus bonorum haerestariorum i edis Iaera legitimae. . Legitimamfiluunt corpora, σbona ba reditana, nox ἀ
Aitor tenetur ad restituendum iunum pretium. Preciam conuentum praesumitur in dubio iusum.
An in bonis per illos de Sertitis,in consortes vendiatis sit inspiciendum precium per eos perceptum, de in non venditis vasor secundum tempus, quo legitima, vel eius supplementum petitur,vel quale, ad effectum consecutionis praedirue legitimae,siue illius supplementi peragentesi. . it L IGi ti .D
200쪽
De Testamentis. I 8 ii . DECISIO. alioqui. X. D I acuit Dominis discursus vltimo fictus in
i liac causa super. decis. is 6.alioqui. 6. & dixerunt quoad consecutionem legitims in casu 3 propolito debere ' attendi tempus mortis respectu bonorum ipsorum,& corporum haereditari0rum, non autem respectu valoris:quia dea corporibus,t & bonis debet detrahi leuit ima. 1 Vnde dicebant augmentum t prouentum cxcorporibus prsdictis debitis debere cedere lu cro ipsius legitimae quia corpora, & bona ipsa sunt obligata di debita pro legitima,non autem valor, per alleg.in dicto discursu.s Dicebant etiam venditorem teneri ad restituendum iustum precium , ε in dubio pre-ο cium t conuentum pressanu iustum.
Civi tatis Castelli supplementi legitimς. Luia ae I 3. Ianuarij is 8.
A j jo h reditatis non dicitur
conclusiud probata ex infra- scriptis actibus.
mittitur. 1 Aduis inducitur etiam ex verbis eo latiuis.
, Aditio solo animo si etiam quυd nihil haereditarium at
Conditis susspensiuasuspendit animum adeuntis.s Haradis haeredis, nedum haeredis dcclarationi statur, an Hluerit adire haereditatem in actu dubio circa adisi
6 Filia fuereris in matris locum quoad successionem ab imtestato. ν Actiones confunduntur per aditionem O vide num. hs Aditio facilὶρ sumitur haeredituis lucrofae,damnosae v ia non it .s Aditio non praesumitur exposlane modieae rei baredi. taria. quare num. I l. to Fructus eursi quando debeantur dona riae. ia indutio iraelucitur ex contractu celebrato super re hauritaria etiam minima, intellige, prout num. I. m stellas Dii simittitur,ut ad unda, non ν dita. ιο infructus reseruatio habet vim traditionis.
An constet d. Mariam, Ze consortes adluissς haereditatem p dictae quondam Ioannae ad effectum, quod te eantur pr stare legitimam. seu eius supplementa .aIntibus, ut d. Ioannae haeredestitii. DECISIO. alioqui .. XLIJ Vbitaui,an constet Mariam, & Petrale
neni adluisse haereditatem Ioannae dona tricis. Quae haereditas licet etiam a Mariotta et carum matre non esset adita: tamen transmissa fuit. iuxta tex. in l. i. C. de his qui ante aperi. rab.cuni alijs alleg. hac autem aditionem Fu cioli agetes ad legitimam, conantur clicere caeinfrascriptis actibus. Primo ex transactione, vel compromisso de anno is S i . in quo Maria, Petrusico, & procuratorcs alterius partis promittiit,quod in eue- tu, in que ad eos deuenerint aliqua alia bona, quo cilem haereditaria, o de bonis lifredita-rijs d. Ioanns , quod Mariaantonia, & Titia deberent habere ex illis corum ratam, videlii cet legitimam,ergo existis i verbis, etia quod cssent enuciativa, inducitur aditio. Bart.in l. gerit. nuin. 3q. is. de acquir. hered. Areta cons. 3 136. in primo.quia aditio solo antino fit, etiaquod nihil haereditarium attingatur. lasciat. pro lisrede. num . . ff. de ac l. haec. Q est tex. in l. si auia. C de iur. delib. Primum hoc motivum Dominis non placebat ex pluribus. Primo in dicta scriptura compromissi conditionaliter dicitur in euentum, in quem M.
Α & sic est suspensiua ' conditio, quae suspendit
etiam animum adeuntis, ut per Barta in d. l.g rit. sub num. i. vers.pi sterea id quod dicitur.3 Secundo quia in t actu dubio circa aditione, statur declarationi nedum haeredis, sed etiam haeredis haeredis an voluerit adire ii reditate. Aymo cons 197. sub num. q. vers. amplius an actibus dubiis post Bart. Bald. Socin. Corn. &alios ab eo allegatos. Tertio quia prcsupposito, tu ad Ioanna decesserit ab intestato, dispositioilla non potest applicari nec congruere successsioni ab intest to, sed bene donationi. Nam, si ibi tractaretur de successione ab intestato, rata Titis, Mari eantoniae non siisset legitima, sed medietas omnium bonorum, ex quo erant filiae Margas riis,& Blancae,& subintrabant f in locum earundem matrum suarum. Aucten. de success ab int.=. t .sed bene erat dicta portio legitims congrua, & conueniens prsdictae donationi.Quia, cum ipsae eam approbent,velint tamen habere suam legitimam,declarant, quod si detegerentur alia bona, de illis deberent etiam habere le' gitima:cum enim donatio esset uniuersalis omnium bonorum d. Ioannae, si illa bona sic det eta comprehendebantur in d. lonatione, debebant Titia.& Maria antonia habere suam legiti Aa niam