Joannis Jacobi Rambach ... Sylloge dissertationum ad rem literariam pertinentum

141쪽

reseruntur, fuisse, tot loquuntur elusdem aetatis scriptores ti monimenta. Repugnat auctoritas Sugaeo Nit,' viri in monimentis rerum gestarum

Quod ne cui obscutum sit, adscribere lubet unum alterumve Actorum diurn. fragmentum.' Ad IIII. Kal. Sept. Funus' MEDIIae Pia Vesae Virginis Alata usu chro Suorum Maiorum Via Aureliis. cesssores Loeaserunt Rescieηdum Tectuis, AIL Loquentis Η. S. XXV. . Q. Hortensus sub Vesperum oratio m Habuἰ Peo Rostris De Censura ta Bella AIIobrogum. Reliquiae cisiiuratorum cum L. Sergio Tumuti

Haec vero dum accuratius perpendo, parum abest, quin mutem sententiam, quae me olim inducebat, ut fidem Fragmentorum, de quibus nune sermo

est, impugnarem ideo, quia purior eorum dictio ab iis temporibus, ad quae referri solent, aliena esse videtur. Quid enim g Nonne illa ipsa aetato floruit PLA uetus y eul CIcgno de offic. lib. I. iocandi genus urbanum, elegans ει ingeniosum vibuit, quemque GELLI Us Nos . Atile. l. et e. 17 & lib. 19. e. 80 Iingua latinae deeus, ει si 'minem elegantiae in verbis latina principem appellare non dubitat. Nonne. eadem tempora illustraovit Terentius 7 culus in laudem uti maius quid diei potest, quam Id,quod clegato de amic. e. et . habet Testentiaηo seebo libenter utimur. uuidni. igitur fragmenta illa seculo post U. c. stato exeuntis scripta esse, saltim scribi potuisse dicamus g

142쪽

magnam paseem incerta V impedita. is i. 'vestigandis diligentissimi, & ingemo ad eas In

telligendas satis instructi. Repugnant denique alia multa, quibus UEssEON Gius fragmentorum illorum fidem convellit. Quamobrem Suetonio toto pectore .sentimur, nec quemquam futurum putamus, qui Acta diurna; utpote primo demum Caesaris consulatu confic coepta. ad antiquam Romanorum historiam expIanandam vel minimum valere dicat. Neque maiorem vim 'habent acta urbana, quorum apud Ciceronem meptio est. φὶ

D enim non publica auctoritate, sed privatim servo aut liberta conscripta esse, cum Do Dwκ r o a*rmat is , quom modo laudavimus,

Nolo in recensendis publicisRomanorum instrumentis iungior esse. Quae enim restant,.vel pauca, sunt, vel recentiorac ideoque ad fidem eam, quam punc quaerim , non idonea. Satis etiam id mihi demonstrasse videor, quod ab initio posui, cum 'haud exiguam historiae vomanae partem perplexam dicerem, erroribusque scatentem. Atque h6cipium confirmatur stequentissimό scriptorum dis sensu, quo lape ira impedimur, ut, quid prob mus, quid reiiciamus,' non lacile possit reperiri. . Dies me deficeret. si quae hic se offert, dicendi 'materiem comptini vellem. Sed tanto breviori I a mihi Ad Attio. l. L epist. 2.

143쪽

234 . - . De Usoria Romana

mihi esse licebit, quanto minus res plurimorum exemplorum luce indigere videtur. Quis enim hoc nescit. quam variae sint & inter se discrepantes er ditorum opiniones de conditore Urbis, de tempore, quo condi coepit, de Romulo, eiusque vel nativi tate. vel regno, vel obitu. de Virginum Sabinarum raptu, deNumae cum Nympha Meria. consuetudiane. de aquila Tarquinio apicem imponente, de Lucretia mortem sibi constiscente, de Roma a Porsenna rege debellata, de Mucio Scaevola, de Horatiis MCuriatiis. de Cloelia Tiberim tranante, de primo Dictatore Romae creato, de Tribunorum plebis

origine, de Lupercalibus, Vestalthus, Saturnali-hus, Nonisque Caprotinis. ') Quae omnia. si

enarrare vellem, in longum me sermonem v Oc rent. Sunt enim infinita. Hic nos igitur veteres auctores parum adiuvant, quoniam in rebus tam antiquis, ti monimentorum aeque ac testin m id neorum fide destitutis. Rerum invenire non potuerunt , sed multa quaerendo, dissicultates reper Tunt eaS, quas negant ullo modo posse dis tui.

Quae cum ita sint, mirum profecto videri debet

DIONYAIUM HALIcARN. PLUTARCHUM aliosque passim. Nec omittenda est Boiviux

Dissertatio fur remque de Rome, inserta libro Megantissimo, qui inscribitur: Memo, de P Aem' dentis vis I re tions is de bellas Intres Tom. n. p. 428. q. Notae etiam sunt CLUVκRII, , BooHARYI GRYcno disquisitiones.

144쪽

ma Im partem' tapertis N impedita. ras nemin obscuram esse ac incredibili quadam dissi

cultate septam Romanorum historiam, eam marinae , quae res inde. ab U. C. ad quintum usque seculum gestas complectitur. Ac quoniam , in illustrando argumento eo, quod a monimentorum vel inopia vel tenuitate petitum est, paullo suimus proIixiores, non Vaga- hitur oratio nostra longius, sest hic tandem, Telut munere suo defuncta, conquiescet. Equidem stitueram, de veterrimis historiae romanae auctor

bus dicere, quorum quasi sontibus pectora sita irria garunt posterioris aevi scriptores. Quod vero dum perficere aggredior, rem omnem paucis expediri - .posse intelligo. Namque primum omnium satis

RONEM, ENNIUM , CererOSque, quos nunc volumus, auctores, non fuisse earum rerum testes,

quarturi fides minime latat. Quamobrςm selli. . errare, decipi, inque fraudem induci, quantumvis diligentes, lacile potuerunt. Deinde haud ita

magnum haburse vitantur monimentorum excutiendorum studium, nec indeses in . quae in rebus

antiquis re patritur, laboris patientiam. Quod praeclare viderunt & ingenue lassi sunt viri egregii. qui deinceps historia scribenda ' inclaruerunt. Fabi enim Pictori, Ionge antiquissimo auctori &temporibus belli Annihalici aequis, .POLYBIUS

145쪽

r3β Da rasoria Romana

- exprobrat levitatem, partiumque studium, quod, dici vix potest, quam sit veritati inimicum. Quo quidcm crimine Polybiano liberare illum studet S. v. ERNκετι, sed ita, ut certi quid definire non audeat. Dicit enim: Contra eam Polybii sententiam quae mihi venerunt in mentem, evia sare institvi: quod mespero, etiamsi errem, tamen

hoc excusatius esse facturum, quo Amiur i se con . tro ηobilis si quoique scriptore; antiqvor diis

tot. Sed longe graviora sunt, qiue VALRRI Q. ANTIATI, obiiciuntur. Habui enim ille repre- hqnsbr' acerrimos, eosque non hercle patellario. deos, sed viros iudicandi facultate, doctrinaeque copia epreste instructos. Quorum e numero unum nominasse sufficiat Livi v Μ. Is vero nihil prorsia habet. quod in VAE R Ri o laudet. Μen dacqui enim, ventosum, resque pMn s immo.

d alius emerentem illum lacit: quo nihil esse potost turpius. & rerum gestarum scriptori magis contumeliosum. Iam . quid de L. SiseNNA di-qvem . in historia puerile quiddam consectarii

146쪽

magnam partem incerta F impedita. I 37 sectari, longissimeque a summo abesse, affirmat CicRRO. Quid de LI cIms ΜΛcRo, summae loquacitatis & impudentiae homine' Quid de Tmusiot de quo SetrαcAet Annales Tamuli scis, quam non decori sint, F quid vocem,tur, nempe quod Annales Volusi, cacata charta. Nimirum v ocu sau s ille, ineptus poeta & scriptoe

Annalium, pessime habetur a Catullo.' dubio 'adhuc, utrum cremandos eos censeat, an illuc deserendos, ubi thus & piper. venduntur, & quidquid chartis amicitur ineptis. Habuerunt igitur, quod ex. dictis apparet. babuerunt Romani haud PaucoS rerum suarum scriptores, non quidem diligentes & accuratos, sed mendaces, sed leves, sed

inepte. stultos. Quamquam non sum ignarus, naultos contra esse dicturos.' Provocabunt enim ad Asellionem; afferent etiam Tuberonem e la

dabunt denique Catonem, ut alios omittam. qui

147쪽

133 Historia Romana ivirtutum suarum praecones. Atque illi, qui sic. loquuntur, satis quidem bene. Quo autem pacto sese expedient, si Atticum audperint ingenue sate tem, sua adeo, hoc est, Ciceronis aerare ignorari historiam Aut quomodo se defendent, si . legerint, 'uae de Marrone dicit CiceRO : φ ' ivbs in nostra viris peregrinantes, errantraque,

tanquam ho ius, tui Ebri quasi domum d duxerant , ut possemus aliquando, . qui ρο ubi

essemus, Ognoscere. Tu retalem patriae, tu descriptiones temporum, in sacrorum iura, tu sacerdotum . tu domesticam. tu bellicam esse . sinam , tu sedem regionum V locorum , ta omnium divinarum humanarumque rerum nomina , genera , scia, ravis operusi. Qv niam igitur constat, . serius a Romanis cultam fuisse historiam, & veterrimos quosque eorum histbricos paullo esse negligentiores, nec fide satis dignos: haud inique colligi inde posse videtur,mtiquissimam rerum Romanarum historiam valde esse incertam, plurimisque impeditam dissicul

148쪽

magnam partem interio F impedita. 339

Sed satis iam huius disputationis magnitudo erevit. Quamobrem, ne qua inefatigatio ante mos legentium retardet, quod i in sernione nimis longo evitari . vix potest et finianius tandem hi nec iis diutius immoremur, quae probabiliter adhue poterant disputari. Cuius rei veniam .eo facilius me impetraturum puto, quoniam n'ndesuerunt, quorum diligentiam idem hoc argumentum exerceret. . Namque o legere memini,

scripsisse auctorem quendam, . cuius me nomen latet, commentationem', haud longe, si titulum legas, a nostra hac aberrantem. Huius Sur Pineretilitis de I' hi θη romaiso. PIura

minc de hoe Iibro eommemorare licet, emus i . spiciendi saeuitatem sero quidem & displitatione mea dudum edita nactus sum, quem vero ob n gumenti similitudinem avide, nec sine magno vo-Iuptatis sensu legi. Prodiit Ultroiecti a. I738, hoc titulo pleniore: Dissertation fur Vincertitude des cing premiers seelas de I' Uoire Romaine, par Mon'ων L. D. B. Duae illius sunt partes, qllarum.' mox in enarrandis iis versatur, quae antiquioris Rom. historiae fidem lablestam reddunt; posteriori . de antiquissimis eiusdem historiae momentis, v. c. de origino Urbis, do Romulo, de Servio Tullio. porsenna, Camillo aliisque rebus vel obsciuis, vel sabulosis, disserit prolixius. . .

149쪽

x o De IIbloria Romana , vero Inlbiciendi facultatem qui habent. videant. quam demum riam vir ille ingressos st, iidem

que noS edoceant, an oppugnarit everteritque sententiam SALQKRH, quem audio. bistoriae

Tomanae antiquissimae fidem ab obiectionibus dissentientium vindicasse. φὶ ' .

Uid. Mamiaras dea Academio des Inferipsons N ides briles Ditiss. Tom. 8. edit. Amstet . SALLIERIUS repugnantem sibi habuit utrum doctissi-wUm, DE POUI Y, quem ex certamino hoe ldi superiorem discessisse, nee tamen tantum, quan ltum fieri poterat, lucis, rei tam obscurae asscdlisis is cimus. l

150쪽

SCHOLARUM RAMA

PROLUSIONES TRES.