장음표시 사용
241쪽
De Adlaphoris in utroque sacramento,
etiam Μ: Dialogor. l. IV. c. f., oblationeS, obrotunditatem panis, qui offerebatur, vocat coronas
Denique Iso, monachiis, in libro de miraculis S othoiari c. a. rotuhrrum panis mentionem iniuxit.' , Ac ne quis dicat , hos omnes testes de rq-' tunditate panis . eucharistici. quidem loqui, nihil autem facere ,- ad usum oblatarum, uti vocantur,' sommonstrandum: addendum est id, quod perti--t ad panum, quibus hodie utimur, orbicularium
ει minutulorum antiquitatem. Nimirum cum Hexiguus interdum esset communicantium numerus, imminuta quoque est panis,. .qui tunc
.no .'lebat, ' 'a eucharistici forma. . Cessante
Fractionem hanc ipsa panis conditio olivi Imperasse, videtur.' Postea cum Panes eucharistini a populo offerrentur , iique satis magni essent idem frangendi mos Christianis remansit; & vol ad imitandum servatoris exemplum, vel ad significandam
- eius passionem fanta cura est eustodisius: ni univer- . sam ecclefiam eum nonunquam observasse legamus. i Veruntamen non uno modo a se invicem aberra-
sunt hristiani. Alii enim in rem . alii in quatuor, . 3n novem partes alii panem divise unt. Priori. frangendi consuetudini suffragati sunt Occident Ies; posteriorem suam fecerunt Orientales; ultuanam denique Moetarabes, christiani in Hispania . Arabibus mixti; servarunt. Antequam distribuerentur panis particulae, certo modo in altari disponebantur, ita quidem ut crucis formam plerumque 'referrent. Ipsas vero h particulas admodum parvas fuisse, tum iniearum adpellatio, . tum vox hinc inde Obvia satis docet.
242쪽
: autem in permultis ecclesiis Dangendi more, . de crescente etiam sec. XI aut XII oblationum consue- . itudine, placentulis 'tenuibus ' atque rotundis uti: coepit ecfesia romana, ex qua deinceps ad nos transierunt. Nec male egisse videntur Coissessor nostri. , . hunc imorem. ad sacra i sua m*renx maxime cum res sit in arbitrio posita, & ad effectum, sacramenti nihiI faciat. , Habuit quidem hici ipse mos tot sere adversarios, quo t pay onos et nihil autem est, quod illorum vel dubia removeamus, vel 'bire lati es pertimestam . . Mirari igmensubit, qui fiat, ut BINGHAMus, vir alioq. i genuus o ingeniosus, Cassiaridro alii que assehtiatur qui morem nostrum satis acerbe gunt. Dicunt enim, relicta veteri consuhin: Qine invectam esse tenuissimam panis formam, a veri panis 3pecie adeo alienam, ut imaginariue potius & umbratilis, quatia veri nominis panis si muncupandus. Hac vero sententia quae potest esse iniquior magisque erroneaῖ - Εt ad nomen . quod attinet, quo panes orbiculares in S. Coena usitati insigniuntur; nemo nescit, vocari eos Inoae oblatas, mox hostias. ' Prius illud nomen hais hent ab oblationinus, quae inde ab ipsis ecclesiae
B1NGRAMus lib. IS. C. a. f. 6. . . Ex instituto de panibus nostris eucharisticis, quos oblatas vocamus, disseruerunt Io. ANDR. ScHNI- Dius & CHRIST. EORTHOLT. . '
243쪽
34 De Miaphoris in utroque Sacromnio,
Christianae primordiis in usu esse coeperunt. Posterius autem aut lacrificium propitiatorium a christolin cruc; oblatum respicit; & originem suam debet e rit Pontifieiorum; qui Se Coenam .
verum V incruentum G propitiatorium fami tum
pro peccatis viventium a mortuo sessoputant. Cui errori; licet hostiarum nomine interdum utamur, tantum abest, ut calculum adiiciamus; ut eum potius dςtestemur, tanquam impium & unico Christi sacrificio cohtumeliosum , atque etiam ab antiqua ecclesiae doctrina 'longissime recedentem. saeianuas haec. Restant enim alia .
adhuc Adiaphora, HVioris quidem momenti, utarat3 tamen hodie. Inter quae primm Iocum sibi uindicat candelarum usus. Est 'autem ilIe antiquissimus, & ab ipsis fere populi Christiani induanabulis repetendus. Cum enim Iudaei pariter atque gentiles capitali in Christianos, quos homi- nes credebant Vanos, pervicaces & stet atos, flagrarent odio; cumque ipsi adeo imperatores iniquo. agitati surore & avitae superstitionis Mdio abrepti, omnes, qui Sentilium sacra abhorrebant,
- ο PFAFF1os .in Diss. de oblationibus moliarissi II1LDEBRANDUS in offertorio pro . defunctis.
- DEVLINGIUS in Digs de novitate errorum pontificiorum in articulo de sacra eucharistia; quae extat in eius 'bservare. miscella p. 361.
244쪽
. iniuriis atque , calamitatibus afficerent, Christiani conventus suos interdiu celebrare dubitarunt. Quo satium est, . ut coetus haberent nocturnos Mantelucanos; quos candelarum usum imperavisse, nemo non videt. φ) Idem vero Baisunt vigilia parum a sacris antet lucem exortam institutis d- veris, & tum ex ipsa hac, eonventuqm consueti ldine, tum ex Iudaeorum more, incipieridi sacra u vespera dies festos praeMessa ortae. Nunquam enim rite celebrari poterant. nisi lampadibus accensis. 10rum, licet turbulerita haec calamitatum procella ineunte laec. Ιv. conticesceretia & eadem aetate tam
- vigiliae, quam reliqui conventus nocturni, qu niam in doterius trist incipiebant, abrogarentur; candelarum tamen usum a sacris suis diurnis non
removerunt Christiani. Viguit ille potius per plurima secula M adhucdum viget; quamvis alia
deinceps eaque multiple esset. eius utilitas & significatio. Primo quidem, , quotiescunque eva gelium legebatur, luminaria ante illud a cerosera- xiis portabantur, atque lectori a latere ponebaniatur. 'Cum qnim loca, in quibus Christiani, templis adhuc destituti, sacra sua peragere solebantispius essent tenebricosa, Chirographa autem lectu
De nocturnis his conventibus quaedam habet ' WALciatus Hist. Eccl. p. 73 seq. - ΚORTHOLT Us autem sn Pagano Obtrectatore L3.c.s. copiose docet, qum quantasque calumnias ob hos nocturnos conventus experti sint veterea Christiani.
245쪽
. 36 De Adlaphoris in utroque Sacramento,
Interdum ' difficilia; ad dispellendam caliginem,. tollendamque legendi dissicultatem, lumina adH-huerunt. Quod etiam secisse videntur, ad demonstrandam laetitiam, rerumque quas Evangelium complectitur, praestantiam. ) Porro candelarum rusus in efferendis vita iunctis erat conspicuus. Nec inubium est, a gentilibus accepisse hunc morem Christianos, qui, etiamsi antiquissimum cremandi
Titum perhorrescerent, ac reliquas exequiarum celebritates, gentillisum redolentes, spernerent, Iuminaria tamen retinere non dubitarunt. Itaquemnebrem quemque actum cereis, tam in aedibus lamentariis quam in ecclesia accensis, Concelebrauisnt . Et quis est, quin videat, ad ostentandum gaudium., cuius magnum ex beatissima pie defunctorum conditione percipiebant cumulum, c
xeos accensos fuisse, hymnosque in laudem Dei cantatos obtinuit etiam inter veteres Christianos candelarum in honorem baptismi ardentium consuetudo, ad testificandam sine dubio laetitiam . quam baptizatorum admissici & inita cum reliquis fidelibus communio adlarebat. Soli plerumque baptizandi ardentes in manibus sere Bant candelas. Si qui vero essent dignitate atque
opibus conspicui, ii magna pompa ad baptisterilam
Peculiarem de cereis baptismalibus Dissertationem i
246쪽
Baptismo F charisia obviis. I37 .l , deducebantur, & plurimorum comitum turba stipati erant, qui, vestibus albis cincti, faces manI- - :i bus gestabant. 8 Denique in Eustaristia cel
branda frequentissimus iam olim fuit cereorum j
. illas, quem duas ob causas adamasse videntur Chria ' - stiani. Altera est, quod Christus eucharistiam tempore vespertino & luminaribus iamiam accensis celebravit. Matth. XXVI, ao. inrc. XIV, IT ' Quare ad servandam huius temporis memoriam. lin consuetudinem ivit candelarum usus ; cui vete- ' TesCsristiani ita inhaeserunt, ut flexo in vesperam die S. synaxin interdum laequentasse dicantur. Altera est, laetitiae & gaudii est significatio, quam tanto maiorem esse volebant Christiani, quanto . maius atque praestantius beneficium in nos contu- . lit Iesus. cum S. Coenam instinueret, tanquam fidei nostrae firmamentum, &tesseram summi, quem - ' morte si beunda mox declaratur erat, amoris. Ex solennitatibus ecci sticis quoque estetis Agnum, quod, cum a veteri ecclesia ad nos descenderit, dignum esse videtur, de quo nunc pauca addamus. Magnus' olim fuit illius honos, magna Veneratio, neque tamen, si ab incredibili
Insigne huius rei exemplum affert BrNGHA Mus. Orig. lib. XII, c. Ab ipso usu luminaritim, quae quali symbolum illuminationis erant, baptis. nonnullis dictus esse videtur, &baptizati ιγωτιζομ.υοι. V. HEINRcm abhildgna fruchis QP. III. c. a. p. 176.
247쪽
. stas De Adiaphoris in utroque Sacramento, seculorum subsequentium superstitione discesseris,
tanta tamque emen/ta, ut signo huic tributa fue-
rit virtus &. efficacia. 'D Antiquitas illius inde a prima
Ecclesia Romanaἀnnocentissimum hune ritum diu integrum servari, non passa est, sed ad deteri mos usus detraxit. Vix enim ae ne vix quidem consuetudine hac orta, statim cruces pictae &. sculptae in usum venerunt; quas primi Christiani ignor bant, & graeca ecclesia ad hunc usque diem non admittit. Verum & in hoc non acquievit super stitio, sed eo usque progressa est, ut cruces altam impositae atque in vestibulo suspensae, pedetendima nonnullis colerentur, episcopis sacra celebrantibus praeserrentur, denique in processionibus ex itemplo in campum, in coemeteria & alia loea' fieri solitis, sub cantu litaniarum, quae inde eruces vocantur, portarentur.' Effrenata qnidem gentilium maledicendi audacia ita in veteres Christianos desaeviit, ut simulac crucis signo uti inciperent, ignominioso ciueicolarum nomine eos notarent; ' postea autem Pontificios criminis buius se obia noxios Deisse , omnes norunt. Testimonium' venerationis illius iam Justiniani aevo usitatae, ex Novella eiusdem Ia3.' advocat megIerus de diaconis e. 8. I. 33. ubi haec occurrunt verba: Sed & honorandas cruces, cum quibus & in litaniisi ingrediuntur , non alibi nisi in venerabilibus locis reponi. & si quando opus vocaverit ad lu
tantas celebrandas, tune solum sanctas cruces' accipere eos , qui consaete eas portare so- lent &c. - Ex quo satis apparet, iam ea aetasto crucis venerationem, ne dicam cultum obtinuisse.
Verum crevit deinceps superstitiosa haec veneratio & adeo auctat est, i ut recentiorum ecclesiarum nonnullae signo hoc uti amplius nolint. Purita- ,
248쪽
Baptismo F Eucharisia obviis. 239 prima ecclesiae aetate est repetenda; usus vero r
. ter Christianos frequentissimus non superstitionused bonae menti tribuendus. Patres ita de crucisi signo loquuntur, ut credendum sit, in omnibusi tam sacris, , quam protinis actionibus id adhibitumi fuisse. Certe TinmuIAMS, latinorum Patrum facile princeps, crucis signaculum omni tempore Iocoque vult adhiberi. Ita enim ille: Ad omnem promotum, ad omnem progressum , - ad omnem aditum ti exitum, ad vestitum,' ad calceatum ad lavacra, ad mensas, . ad lumina, ad cubicula, ad sedilia, quandocunque nos conversatio eXercet, Pontem crucis signacul. terimus: de corona. c. 3. ,, I Quae vera a licet utriusque sacra-
i norum certe 'biectio contra pravam hane e suo . tudinem mota, Sa at in therii rom of tha pia memorata, id arguere videtur. Ita enim de crucis signacul' in butisino praesertis usitato loquuntur : Besides the Sign os the Cross in - Baptism having beeri abused to superstitiὀn by the Church of Rome, and been had 4ά suehctat Baptita it. . self has been thought imperfect Without iti me
249쪽
αιο De Adiaphoris in utroque Sacramento,
menti nullam faciunt mentionem; certum tamen est, in bapti O. aeque ac in S. Corna usum crucis
maxime suisse conspicuum. Prioris consuetudinis aetas accurate definiri nequit; seculo autem IIL sacro sonte initiandos crucis signo notatos fuisse, luculenta veterum comprQbant testimonia; quae 'ut recte, intelligantur, quatuor monenda surit tia se invicem distinguenda. Nempe crucis usus erat r. in Catechumenis ad reliquum Christianoarum coetum admittendis, a. in exorcismo, manuum
impositione & precibus, durante adhuc exercitio catechetico, fundi solitis, 3. in unctione, quae ante haptismum fiebat, 4. in unctione confirmationis, quae sacro sonte ablutis conserebatur. Itaque crucis in baptismo usus frequentior olim suit quam 'hodie. Utraque enim unctione inter nos cessante, cessat quoque crucis signum; quo non nisi in ipso ptilari acta. utuntur nostrates. PosterIor signi huius usus in Eucharistia maxime obtinuit. Cum ..im quavis data occasione, & in omni re sacra crucem adhibuisse dicantur, veteres Christiani; certe in lacrificio eucharistico eam non omiserunt. Evidentissimum habeo testem AususTnquΜHomil. 118, qui adeo contendit, baptismum, uncti nem, & sacrificium absque crucis signo non rite perfici posse. Non errant, qui signum hoc tum consecrationi tum distributioni S. Cumae adiectum
250쪽
Baptismo F Eutharisia obviis. di r
dicunt. Sicuti vero isequentissimus crucis usus quasi
tacita Servatoris in crucem sublati invocario erat. . atque eo spectabat, ut animi a rebus terrenis ad christum cruci affixum ducerentur, ti ad studia lanctiora, atque constantem Calamitatum peria pessionem excitarentur; ita in eucharistia quoque xitus hic servabatur ad recolendam servatoris memoriam, renovandumque insigne eius in perpetiendis adversis exemplum. Recte igitur secerunt Consetares nostri , eundem Titum, praeχrrim ia
consecratione elementorum retinendum esse m
nentes. i Missis enim superstitiosis aliorum figmentis, solam hanc ipsi tribuerunt significationem.
Unum adhue restat, quod dubito an sit praeteria .eundum. Pertinet enim ad risum eonfirmationir . antiquissimum illum, & plurimis ecclesiis hodieque samiliarem. Olim quidem confirmatio velut coincthaptismi erat. & unctione, manuum imposition4 precibus denique adhibitis peragebatur. Neque in infantibus solum, sed in adultis etiam id loeum hahuisse legimus, eo certe consili , . ut baptismi actus. qui ideo 'ocari solebat, tanquam. sigillo aliquo obsignaretur, utque baptigati in Chri-
Plura de signo eruris qui legere cupit, adeat ScHLIcHTERUΜ de cruce apud i Judaeos. Christianos & Gontes signo salutis, Halae I 733. WILD- voci ALIUM de venerabili signo crucis , aenae 1733, &LavsavΜ, cuiuslibri tres de eruci exstant.