장음표시 사용
221쪽
Annus Aestatis Chri si XXXII. Praeconii III. MARCUS. L U C A S.
Erant etiam Apostolis aliquot pisciculi , quos pariter divisos iussit convivis apponi; nec defuere pisces aut panes , antequam singulis quod sussiceret appositum es leti omnes igitur, ad fatietatem usque , cum edissent , sublata sunt reliqua frusta, quibus septem corbes sunt impletae. Discubuerant autem circiter quatuor virorum millia, praeter mulieres & pueros. Ita sitiatos homines dimisit Jesus , neve ipsum invitum , spe similium epularum adducti, potiusquam discendi studio , adsectarentur , ita tim cum Apostolis navigiolum conscendit, quo delatus eli in tractum Dalmanuthcnsim , non procul a Magdala. Eum in locum cum appuliis et, conventus est ab aliquot Phariseis & Sadducaeis , qui de ejus potestate disceptare cum eo coeperunt , ct poscere ab eo miraculum quodpiam coeleste , ex quo intelligerent cum divinitus mi ilum strisse. Respondit vero Iesus, hisce verbis: vesperi, si rubeat coelum , conjicitis sequente luce sudam sere tempestatem ; mane veto , si sit rubor coeli subniger , procellam exorturam co die judicatis. Cur vero, o simulatorcs virtutis, experientia ac ratione vestra utimini ad praelagiendas tempestates, ex coeli spccie; acumine vero dii judicio Prorsus destituti estis, ut ex vaticiniis , quibus iatura dudum praedicta sint, possitis
222쪽
Auntis AElantis christi XXXII. P, arenti III.
MATTHAEUS.C A p. XV. MARCUS.CAp. VIII.
r. Et habebant pisciculos paucos, re ipsos henodixit ite jussit apponi.
37. Et eomederunt om- 8. Et mandueaverunt. nea . 8: saturati sunt : ec. re saturati sunt: & sussule quod supersuit de fragmen- rent quod superaverat detis. tulerunt septem sportas fragmentia , septem spor- plenas. taa. 33. Erant autem qui man- s. Erant autem . qui ducaverunt quatuor millia manducaverant, quas qua-h, minum , tuor millia. extra parvulos te mulieres. Et di misit eos. io. Et statim , adsteniadens navim eum distipuli suis. venit in partes Dalm
nutha. i. Et exierunt pharisan, Ee coeperunt eonquirere cum eo. quaerentes ab illo
Et, dimisa turba, istendit in naviculam, ecvenit in fines Magedan.
r. Taeeeserunt ad eumn Pharisaei de sadducaei tentantes e te rogaverunt eum ut simum de coelo fgnum de coelo, tentantes ostenderet eis. eum. a. At ille respondens ait Oillii: Facto vespere. dicitis: serenum erit. rubicundum est enim coelum, Lec mane: Hodie tem . rutilat enim triste
. Faciem emo eteli dia iudieare nostis: signa autem temporum non potestis seire
spiritu Et aait: ingemiseras Quid geis mala n adultera smum neratio ista smum quaerit quaerit: Et signum non da- Amen dico vobis i dabiturhitur ei Ionae prophetae. licti, illis abiit. generationi isti s umnis signum .
r. Et eam venissent diseipuli eius trans sem13. Et . dimittens eos. adstendit iterum naan, de iit trans fietum. alcipere. Mus
sumere, re nis unum panem non habebant se min navi.i s. Et praecipiebat eis .mini. Ec cavete a fermento dicens: Videte. Et ravete a Pharisaeorum, de sadducam fermento Pharisaeorum, herum. fermento Herodis. . At illi eogitabant in- 16. Et cogitabant ad aliatra se, dicentes: Quia pa- terutrum . dicentes: Quianes non accepimus. panes non habemus.
tis dignoscere an jam contigerint signa eorum temporum , quae etiamnum exspectatis. Quibus verbis, Jesus innuebat signa viventus Messiae. Dein imo ex pectore suspirium trahens , Iropter hominum nequitiam, prava haec , inquit, & a Deo aliena aetas miraculum a me po-ulat, ut intelligat an a Deo missus sim , quasi nulla antehac fecerim. At nullum ei praebebitur, ex quo certius rem intelligere possit; quam id , quo mihi continget quidpiam simile ei quod contigit olim Ionae Prophetae. Quae cum dixisset, ex illo tractu abiit, & eonscenso quidem navigio, ad occidentalem lacus ripam navigavit. Apolioli interea obliti fuerant emere panes', nec ullum in navistis habebant, praeter unum. Contigit autem Iesum, inter navigandum , eos monere ut dilicenter sibi caverent a fermento cum Pharisaeorum, tum etiam Herodis , reliquorumque Sadducaeorum. Quibus verbis admoniti recordati sunt a se panes nequaquam emtos fuit se, quantum satis esset; atque inter se dicebant Jesum sibi rem obscurius exprobrare, monacque, ut cyverent sibi a pistoribus qui alterutri illi sectae faverent, quod malo sermento uterentur.
223쪽
ius Maiis ChriJ XXXII. Praeconii III. MATTHEUS.C A P. XVI.
At Iesus, animadverso eorum errore, o homines, inquit, de Dei potentia & bonitate non satis magnifice sentientes , quid quaeritis occasionem hujus dum mei , in eo quod panes non emittis An nondum acutiores, peritioresque facti estis, ita ut meam loquendi consuetudinem non magis adsequamini, quam cum yrimum vos elegi λ An ingenium usque adeo vobis etiamnum hebes est & rude An oculis a Deo acceptis non magis utemini, in iis speciandis quae iacto , quam si iis careretis p Auribusque praediti doctiores non fietis sermonibus meis. quam si surdi estetis p An memoria plane caretis, quo fiat ut conspectorum atque auditorum ita obliviscamini λ Quando quinque panes divisi quinque hominum millibus, quot cophinos reliquiis implevistis ξ Responderunt Apostoli, duodecim. Quando vero, inquit, septem panibus satiavi quatuor hominum millia , quot superfuere comes ira cratis refertae 3 Reposuerunt, septem. Annon hinc igitur , ait Iesus, intelligere vos oportuit me non posse cile anxium ob panis penuriam, qui bis usque adeo augere panes potui; ac proinde non cogitas te de pane, cum vos iussi vobis cavere a fermento I harisaeorum & Sadducaeorum Tum demum intellexerunt Apostoli Jesum noluit e quidquam monere de sermento panis propriEdicti, sed de dogmatibus peculiaribus Pharisae isti Sadducais, quibus, quasi perniciolo quodam fermento, tota vitae ratio corrumpi policta Postea Ictus, una cum Apostolis, Bellis udam ivit; quem in locum, adductus est ad eum
224쪽
s. sciens autem r. Quo eo ito. altsus , dixit : Quid enit, illis Iesua : Quid cogitatis iis intra vos modicae fidei . quia panes non ha- quia panes non habetis betis s. Nondum intelligitis Nondum eognosci in titi nee intelligiti, Adhue exeatum habetis cor v strum i 8. oeulos habentes non uidetis. & aures habentes neque reeordamini quinque non auestis Nee reeor Ianum in quinque millia damini ominum. te quot cophi- s. Quando quinque pano, si,msistis nes fregi in quinque millia, quot cophinos fragmen torum plenos sustulisti, Di
num in quatuor millia ho. panes in quatuor millia . minum . Et quot sportas quot sportas fragmentorum sumsisti, tulistis 3 Et dicunt ei sep
pitis, quia non de pane di- Quomodo nondum intelli xi vobis: Cavete a fermenia pilis to Pharisaeorum. Ec Saddu. orum 1 1. Tune intellexerunt, quia non dixerat cavendum a fermento panum , sed a doctrina Pharisaeorum . Eesadducaeorum. aa. Et veniunt Bethsai dam , fle adducunt ei caecum. Et rogabant eum ut illum tangeret. a 3. Et, apprehenn maianu caeci, eduxit eum extravieum: te exspuens in o los ejus, impositis mani a suis. interrogauit eum squid videret: 24. Ee adspieiεns ait :video homines velut arbores ambulantes. ar. Deinde iterum imia posuit manus super Oeulos ejus . de erepit uidere i Ee restitutus est ita , ut elisὰ videret omnia. Et mist illum in domum suam. meens t vade in domum tuam , Ee s invitum introieris, nemini dixeris.
excus; quem ut curaret oratus est, ab iis qui hominem adduxeranti Hoc illis stratificaturus Jesus, noluit tamen miraculum, in vico ipso, sacere, seu Bethsaidenses, incredulitatis causa indignos eo speetaculo judicaret; seu concursus hominum, qui jam ad ipsum se uentiores de majores fieri solebant, fugeret, ne niali bonis misti ei occasione uterentur, ut novi quidpiam in Iudaea molirentur contra Romanos. Quod vitabat etiam stequente mutatione locorum, circa lacum Genesarethicum navigatu facilem , proptereaque commodum, cum multitudini raro suppeterent sat multae naves, ut illum in alios atque alios tractus subinde navigantem si qui pollet. Igitur caecum manu eduxit vico, eductoque , saliva sua ejus oculos madefecit manusque ei imposuit; quo facto, ab eo quaesivit numquid videret. Ille vero circumspiciens' respondit videre quidem se nonnihil, sed ita ut homines selo motu ab arborum truncis secedineret. Jesus itaque iterum manibus ejus oculos tetigit, quo tactu sic visum ei restituit, ut omnia perspicue videret. Dein eum domum remisit, vetuitque ne rediret Bethlaidam neu cuiquam Bethsaidensi rem narraret, ob rationes antea memoratas.
225쪽
vi re 3 - i, - , Hoe miraculo edito, Iesus paullum abscessit 2 Genes ethico lacu, seque contulit in agros G seruae, uitiis a Philippo Herodis Magni Filio instauratae, non procul a fontibus Jordanis. Im
ter eundum, cum Jesus secessitet in locum Glum, orationis causa, una cum Apostolis, ab iis quaesivit quinam kulgo cise diceretur, eum externa speeie potioris soletis esse non videretur, quam quivis e vulgo. Responderimi illi r alii quidem te putant esse Ioannem Baptistam redivivum, alii ver o Eliam e coelo delapsum , alii Ieremiam e mortuis excitatum , aut alium quempiam e veteribus Prophetis. At vos, inquit, Jesus, quem me esse censetis 3 Tum vero Petrus, minime exspectato ceterorum responto, tu es Messias, ait, filius Dei veri ac viventis.. o responso audito, hisce verbis Petro gratulatus est Jesus veritatis cognitionem: Beatum te esse in istimare debes. 6 Simon Jona fji, quod rem tanti momenti noveris; neque enim qui uam mortalium eam tibi patefecit, sed Qtus Pater meus C estis , qui miraculis, quorum edendorum potestatem mihi iacit, quinam sim satis clare ostendit Non sine causa tibi Petro dudum nomen indidi, 'uo nomine lapis signifieatus nam eris praedicatione di constantia tua veluti lapis, cui ego semimam Ecclesiam meam; neque ulti mortis terrore umquam p turis
226쪽
MATTHEUS.C A P. XVI. Ainus Anatis Christi XXXII. Praemii III.
3. Venit autem Jesus in partes Caesi reae Phili pi: ti interrogabat distipulos suos . dieem :Quem dieunt homines esse Filium hominis i . At illi direrunt rAlii Ioannem Baptistam . alii autem Eliam , alii vero Ieremiam,
in Dieit illi, Jesus: Vos autem quem me esse diciti, x6. Respondens Simon Petrus diait: Tu es Chri
r7. Respondens autem Iesus. dixit ei : Beatus es Simon Bar-Jona: quia carcide sanguis non revelavit tibi. sed Pater meus, qui in Coelis est. 8. Et ego dira tibi . quia tu es Petrus. re super hane petram aedistabo Re etesiam meam. de portae in
feri non praevalebunt adve sus eam.
s. Et tibi dabo claves Regni Coelorum. Et quodcumque ligaveris super ter ram . erit ligatum ti in Coelis: te quodeumque solueris super terram. erit solutum de in Coelis. o. Tune praecepit di Deipulis suis . ut nemini di
Christus. ai. Erinde ecepit Iesus ostendere diseipulis suis . quia oporteret eum ire Jerosolymam . & multa patia senio ibus 8e Scribis. Et Prinei pibus saterdotum. Ec eidi . Ec tertio die resur-
a . Et egressus est Iesus, Ee diseipuli ejus. in castella Caesareae Philippi: Ec in via
tat distipulos suos. dicens eis : Quem me ditant ese homines 18. Qui responderunt illi. dicentes r Joannem Baptistam : alii Eliam renalii vero quas unum de Pr phetis. 29. Tune diest illi, Vos vero quem me esse diciti,
Respondens P reus , ait ei r Tu es Chri
go. Et eomm hiatus est eis . ne eui dicerent de illo.
3 t. Et ecepit docere eos quoniam oportet Filium hominia pati multa. Et repro tam a Senioribus, et a summis saeerdotibus, he serubis. Ee oecidit Et post tres dies resurgere: a. de palam verbum loquebatur.
interrogavit illos, dicens rQuem me dieunt esse turbae i . At illi responde. runt. Ec dixerunt i Joamnem Baptistam: alii autem Eliam:
quia unus Propheta de primribus surrerit. Io. Dixit autem illis tVos autem quem me em
dieitii Respondens si mon Pettus dixist Chris
ai. At ille inerepans iliatos . praecepit ne eui dic rent horenaa. diems: Quia oportet Filium hominis multa pati. de reprobari a senioribus te Principibus sacerdotum. Ec scribis, re ocei di , ec tertio die resurgere.
teris labefactari. Magnam tibi concedam auctoritatem in Regno Coelesti; adeo ut si quem cupias, In terris, impietatis poenas dare, continuo podrus daturus sit; si cui vero cupias eas poenas in terris remitti, illico remissionem sit impetraturus. Pin quam Iesus judicium Petri de se ita collaudasset, & eximiis pollicitationibus remunera. tus csset, vctuit omnes Apostolos cuiquam dicere ipsum esse Messiam; ne homines tam matris, quam bonos, qui terrestre regnum Messiae fore existimabant, ad sh allicerent: seditionem eo nomine, in Judaea, non diis culter concitaturos, ct coctrinae suae, se invito, rebellionis infamaam inusturos, apud eos quibus non satis notus erat. Ab hoc autem tempore, coepit Icsus aperte dicere Apostolis , sibi brevi eundum csse Ierosolimam , omnisque gelacris indignitates illic temnias, nequitia Synedrorum, Sacerdotum, di Legis peritorum, interficiendumque se, sed tertio illa emortuis resurrecturum. Neque hanc in rcm involucris ullis, aut figurata di-
227쪽
ctione utebatur, sed aperth omnia praedicebat. Ideoque Petrus eum amicὰ complexus, pit diceret ne siverit Deus, Domine, tibi simile quidquam contingere. At Iesus conversus, non sne indignatione, abi, inquit, a me , qui amicitiae specie v hementissime consiliis meis adversaris, S objicis mihi ostendiculum, quo possim revocari ab iis quae in mandatis mihi dedit Deus. Neque enim divina consilia animo agitas, sed tantum humana. Tum vocata ad se reliqua multitudine, quae eum sequebatur, in hanc sententiam eam est alloquutus Quicumque cupit esse meus discipulus, eum, nulla ratione habita commodorum suorum , di eorum quae cupere poliet , si esset sui juris . oportet se totum componere ad legem divinam; adeoque secum quotidie statuere quae vis mala pati, potius quam eam violet. Ita animati qui fuerint, ii mei discipuli sunto,& habentor; qui aliter sentient ad alios magistros se conserant. Scitote enim eum qui, ut vitae suae consulat, me abnegabit, saepissime eam ipsam vitam amisturum, contra vero eos , qui audacter vitae periculum mea causa adibunt , saepe evasuros. Itaque expedit vobis ut confidenter vos profiteamini meos discipulos ; quid enim cetera Omnia , quae perfidia vestra lucrari possetis, vos juvabunt, si ipsa vita mulctemini λ Quid potest esse vitae aequiparandum, in terrestribus quibusvis bonis λ Quod cum ita sit, multo potiori jure, di cetera Omnia, di haec ipsa mortalis vita, impendenda ad aeternam felicitatem com- parandam.
228쪽
Muni AE a j, Ct, si XXXII. Praeconii III. et is MATTH EULC A p. XVI.
ai. Et adsumens eum Petrus , coepit inerepare illum dicens: Absit a te. Domine, non erit tibi hoe. 23. Qui conversus. dixit Petro : Vade post me. S tana . scandalum es mihi, uia non sapis ea quae Dei sunt. sed ea .' qua homi
st 4. Tune Jesus ditit dineipulis suis : Si quis vult
post me venire, abneget smmetipsum , de tollat erucem suam
ia sequatur me. x r. Qui enun voluerit animam suam salvam faeere, perdet eam: qui autem perdiderit an init m suam propter me. inveniet eam.
homini, fi mundum univer sum lueretur, animae vero
suae detrimentum patiatur Aut quam dabit homo commutationem pro anima sua rar. Filius enim hominis venturus est in gloria Patris sui eum Angelia suis r ditune reddet unieuique, secundum Opera eius. 18. Amen dico vobis. sunt quidam de hie stanti hus , qui non gustabunt moriarem . donee videant Filium hominis venientem in Regno suo.
pit iactuare eum: 33. qui conversus, re viaden, discipulos suos . com minatus eii Petro . dicens: Vade retro me , Satana .cuoniam non sapis quae Dei
34. Et, eonvocata turbaeum distipulis suis. dixit eis: si quis vult me sequi,
deneget semetipsum, di tollat crucem suam. 5c sequatur me. s. Qui enim voluerit animam suam salvam fac 're, perdet eam : qui autem perdiderit animam suam, propter me de Evangelium, salvam faciet eam. 36. Quid enim prode rit homini. si lueretur munia dum totum. te detrimen tum animae sua faciat
mo commutationia pro anima sua pas. Qui enim moeonsusus fuerit. Ec verba mea, in generatione ista adultera repereatrice. Et Filius homi
venerit in gloria Patris sui cum Angelis sanctis..
23. Dicebat au em ad omnes: si quis vult post me
ipsum . ia tollat erueemeem suam quotidie, te sequatur me. 14. Qui enim voluerit animam suam salvam ce re, perdet illam ι nam, qui perdiderit animam suam propter me , saluam faeiotillam.
homo . si lueretur universum mundum . se autem
ipsum perdat. Ecdetrimen tum sui saeiat
16. Nam . qui me eruis erit, se meos sermones . hune Filius hominis erub stet, cum venerit in majestate sua, & Patris. Ec sanis ctorum Angelorum.1ρ. Et dieebat illis: Amen ar. Dira autem vobis, dico vobis quia sunt quidam vere sunt aliqui hie stan de hie stantibus , qui non tes . qui non gustabunt mor-
gustabunt mortem , donee tem . donee videant Re videant Regnum Dei ve- gnum Dei. niens in virtute. ea
parandam, quam ego Glis constantibus in Evangelii professione impertiar. Qiicumque
enim , in hac prava ac a Deo aliena aetate, non sustinebit aperte se discipulum meum proliteri ; eum ego pro meo minime habebo , cum veniam judicatum de hominibus , splendidissimo apparatu, a Patre meo accepto , uni cum bonis Angelis. Veniam enim, ne dubitetis , divina magnificentia cinctus , una cum Angelis , apparitoribus meis ; α unumquemque habebo, prout in hac vita se se Milerit. Quin & nonnulli, inter eos qui hic adllant, minime morientur, antequam viderint me parte insigni muneris hujus mei
229쪽
Aautis arari, ct si XXXII praedonii III.
C Ap υτ XXX UL .ms famaris Christi, o vox οῦ caelo Diens tam a diri. Senmones Cusi de Elia, ct curatio pueria Cacodamone muto obsis, quem Apostoli escere non pretierant. Chrsus mortem θ rejurrectio ne tu piraticis, Apostolis di Ita ellus minime adsequentibus. OcτAvo die, post hosce habitos sermones , Jesus jussit Petrum , Iacobumque & Dan , nem, Zebedaei Filios, secum seorsim ab aliis adseendere excelsum montem; in quo erat, abs que interpellatione multitudinis , Deum oraturus. Cum autem illic eo religionis ossicio sun-peretur, non procul a tribus Apostolis, quos diximus; ecce vero vultus ejus mutatus cst, &divina majestate fulgere coepit, ita ut oculi ejus non magis serri pollent a mortalibus oculis , quam sol sine nubibus lucens. Vestes etiam ejus tanto candore coruscabant, ut nullus in terris fullo, ulla arte, eum quare possit. Praeterea ei adfuerunt duo viri, simili splendore vultus di vestium ornati; quos ex sermonibus constitit esse Mosem & Eliam , maximos vatum
omnium, qui olim a Deo missi fuissent. Ii colloquebantur cum Iesu de poenis, quas sumtu
230쪽
i. N T post dies sex iasu D mit Jesus Petrum ti
Jacobum, ec Joannem fra trem ejus. Et ducit illo, in montem excessum seorsum.
x. Et transfiguratus esiante eos. Et rei plenduit facies eius, sicut sol: vestiament a autem ejus facta sunt alba, sicut nix.
3. Et Nee apparueriintilli, Moyses di Elias cum eo loquentes.
u, AE talis Christi XXXII. Pronii III.
C. mit Iesus Petrum. Et Jacobum . & Joannem, diducit illos in montem exiseelsum seorsum solvi,
guratus est eoram ipsis. x. Et vestimenta ejus facta sunt splendentia , Eceandida nimis. veluti nix. qualia fullo non P test super terram eandida
eum Moyse. te erant loquehiates cum Jesu.
as. Factum est autem post haee verba fetἡ dies octo. & adsumst Petium.& Jacobum . ec Joannem , re ad eendit in montem
oraret, species vult iis ejus altera : ti vestitus ejus albus Ec rei ulgens. . Respondens autem peiatius. dixit ad Jesum : Domine . bonum est nos lile esse: s vis faetamus hie tria tabernaeula . tibi unum . Mo, ii unum de Elise unum. s. Adhue eo loquente , ecce nubes lueida obum
de nube t dieras 1 Hie is Filius meus dilectus. . Ei. respondens Petrus. ait Iesu: Gibi, b num est nos hie esse: Ze sa-ciamus tria tabernacula. tibi unum . di Moγs unum, te Eliae unum: . non enim sciebat quid diceret i erant enim timore exterriti.
nit vox de nube dicens :Hie est Filius meus cariis
quo mihi bene compi evi. ipsum audite. 6. Et audientes diseipuliereiderunt in faciem suam , te timuerunt valde. 3o. Et ecce duo viii lo quebantur cum illo': erant autem Mo,ses hc Elias. ι. viii in ina estate :ec dicebant excessum ejus. quem completurus erat in Jerusalem. 31. Petrus veto te qui eum illo erant. gravati erant somno: re evigilantes viderunt in jestatem ejus . Ecduos viros . qui stabunt cum illo.
3. Et iactum est ciundiscederent ab illo, at Petrus ad Jesum : Pix plor, honum est nos h esse: Ec saetamus tria tabernacula. unum tibi re unum Musi. Et unum Eli ιnelciens quid diceret.. 34. Haer autem illo lo
Acta est nubes. Et obumbravit eos: te timuerunt, intrantibus illi, in nubem. 3r. Et vox sacta est de nube . dieres : Hieest Filius meus dilectus ,. audite illum..ca ipsum audite. .
ras erat de Ierosolimitanis contumacibus. Paullo antequam haec fierent, Pctrus & ambo fratres qui cum eo erant, arcto oppressi somno dormiebant; sed excitati splendidissimum hunc conventum viderunt, di partem sermonum audierunt. At non multo post coeperunt Moses & Elias vale dicere Jesu, Petrusque, eos diutius detinere cupiens, Jesum ita compellavit: Magister, inquit, expedit nos diutius hic commorari. Itaque faciamus frondibus arborum tria tabernacula, qu rum unum crit tuum, seci indum Molis, tertium Eliae. At tanto metu, ut di duo alii Apo. stoli, percellebatur, ut non satis sciret quid diceret; cum facile esset intellectu Molem & Eliam e coelo non descendis te, ut diu in terris cum mortalibus versarentur. Dum vero adhuc loqueretur, nubes splendidissima in omnes qui aderant descendit; qua non parum territi sunt Apolioli, cum se ea ambiri animadverterunt. id um ex media nube audita eli Dei vox dicenti S: HIC EST CARUS FILI us MEUS, r M SINGULA Ri AMORE PROSEQ UOR, LI Us DOCTRINAE ET MANDAT is AusCULTATE. Hac voce audita, usque adeo conturbati