장음표시 사용
71쪽
73쪽
Laudat hos versus Clemens Alex. Sti Orn. V, p. 6o I C. et ex eo Eusebius Praepar. Eu. XIII. 13 , p. 678 D. S. I. οἴzε- 9zε Praebet II. N S. ut notat SJlburg; praetulimus hoc vulgari lectioni ου zt-ουδε. Probat his versibus Clemens Xenophanem Cen SutSSO, Ort ε ς καὶ ατωμαῖος Θ Θεος. Sententiam ejus de Deo infra eX ponemus. Cum his conserri possunt quae in Orphicis, sive Orpheum illa sive Onomacritum habuerint auctorem, praedicantur, laudata a Proclo in 3 imaeum II, p. 137. ed. Basil. Ἐν κράτος, εἷς λαμ- γίνεzο , μέγας αρχὸς αΠανζων.
et alibi; vid. Orphica Hermanni 1 r. VI, 16. P. 457, item fr. IV , p. 455.
Versum hunc non nominato auctore profert SextuS Empir. adv. Malliem. J X, Seet. 14 . eumque Xeno
Ι. Unus est Deus Deumque ii ominumque princeps, nec corpore mortalibus nec mente similis. II. Τotus videt totusque intelligit totusque audit.
74쪽
phani vindicat Fabricius ad h. l. probantibus viris doctis. Idem certe Xenophanem de Deo praedicasse testatur iisdem paene verbis utens Diogenes L. IX,
Cola gruere ex iis, quae infra de philosophia ejus I, S
disseremias, patebit. VOX ουλος, i. e. λς, etiam a Parmenide v. 61 et crata surpata est ad significandum id quod omnino per fectum et absolutum est; itaque hic notat, Deum non aliqua sui parte vel aliquo SenSu, Sed tota Sua Da tura Cernere, Cael. Conserri P08Sunt Cum hac sententia, quamquam non plane Similia Sunt, alia Veterum praeclare de Deo dicta, vel uti Hippocratis illud : λχεει θε
ἐπιμελεῖ Θ o t. Proxime vero ad Xenophariis sententiam accedunt verba Ι'linii Hist. Nat. II, 5. Biponi. g. uis quis est Deus, - totuS CSt SeDSUS , tot HS Vi SUS, totus auditus, totus animae, totuS 3nimi, totus sui. D Her
mias in Plutonis Phaedrum p. 59. Ast το Θεῖον γίνος )
75쪽
καὶ ρλος νους, ουχ ως ημεις , ἐν μέρει νοῶν καὶ ἐν μ ρει μη γινώ- n ων. Scriptores hos partim jam laudavit Fabricius ad Sext. Em p. p. 584. Quominus Vero quiS putet, Ver sum hunc ex Serioris aetatis ingenio eSSe profectUm , aDimadvertendum eSt, tria illa, quae hic notantur, οραν, νοεῖν , ακουειν , 3pud VetereS potiSSimum Solere conjungi, in quibus omnem intelligendi sentiendique vim dividerent. Critias in nobilissimis versibus apud Sext. Empir. IX, Seet. 54, VS. Ι :
cf. Bachius Critiae Tyr. fragm. p. 59. Melissus apud Eusebium Praep. Eu. XIV, p. 757 C : εἰ γαρ
φυχρου γ σθαι κτλ . Re Centiores Contra Singula haec explicatius notare Solebant, et praeSertim το νοεῖν Bb OCulorum auriumque perceptione adcuratius distinguere. III.
Versum hunc laudat Simplicius in Aristot. Phys. f. 6. Cujus testimonium multos fugit, praeter alios Moshemium ad Cud orthi Syst. Intelleci. T. I, p. 58o, et Sturg. Ρraef. ad Empedocl. p. XXXIII; quidam
falso tribuerunt Parmenidi. - νοου ρρενὶ dictio non admodum quidem usitata, Nec tamen a linguae Grae
ΙΙΙ. Sine negotio mente et cogitatione cuncta gubernat.
76쪽
ue ratione abhorrenS : ρρέυα dicebant omnρm menti8 animiquo vim , in qua posita eSt cogitatio Sive is νους. Sic Empedocli us. I98, Sturg. Deus dictus eSt ρρην
dictum cum h. l. jam Contulit Brundis. Magis vulgare fuerat dicere ρρευὶ καὶ uo'. Dictionis formam si Spectes, Similc est Homericum Il. 288, ηψος aLIV. Αἰti θ ἐυ ταυτω τε μένειν γαυουμενον οὐ θέν ,ουθε μετερχεσΘοα Wν ἐπιπρέπει ἄλλοτε αλ λη. Hos versus laudat Simplicius in Arist. Ρhys. f. 6. A. a Theophraδω, ut videtur, mutuatus. Verba autem apud eum Sic leguntur : αtii I si ταυῖ' μένει κανουμενον ὰ ν, ουθε μετέρχεσΘm μυ ην, istii πρεπεt ἄLλοτε αλ p. De pravatam scripturam in Simplicio Demo mirabitur, qui noverit, quot mendis editi hujus libri scateant. Emendatio in proin tu erat : pro μάνrt CorreXi μάνειν , ut cum Sequenti infinitivo μεῖέρχεσΘm Congrueret et
Pyth. VIII, 46. ed. Boechh. -- Dictio οἱ Ποτε αλλη frequens e8t poetis, ut Theogni di x8. 157 et 232. Ρraedicantur haec de Deo, quem moveri Xenopha Des negat, quod placitum infra accuratius explica bimus. Cum his concinunt prorSuS , quae ASρὶ ros οντος dicit Parmenides :
zαὐzου et cυ zαυzω zε μένου καθ ξαυTO TS κε rem. IV. Semper illum manere in eodem statu nusquam Se moVentem , nec alias alio serri congruum eSt.
77쪽
Ad vulgares de Diis opiniones refellendas pertinent VerSus, quos Clemens AleX. eodem loco quo fragm. I, interpositis verbi S καὶ παkν , profert :
Haec est vulgata lectio apud Clementem, et qui hunc descripsit, Eusebium. Sed . in Florent. editione prior horum versuum sic legitur :Α Η οὶ βροτοὶ δοκουσι γενυαIΘM Θεους. quae lectio numerum facit iambicum similiter in cod. Paris . nisi quod pro δοκουσι habet θοκάουσι. Apud I heodore tum Graec. assecl. Curat. Serm. III, P, 49 Sylb-hi Versus , quos a Clemente sumsit, Sic leguntur : λλ' οἱ βροτοὶ δοκουσι γενυαIΘοα Θεους,
HaeC Verborum numerorumque perturbatio indicare Videtur , ConfuSOS esse Versus varios; fortasse quod Xenophanis versum cum simili alius p0etae dicto per mutaverint , ut arbitrabatur Sylburgius 3 caeterum Verior videtur esse vulgata Clementis lectio. VS. I CX- trema parte mutilus est; in xs. I ADqτα ἔχειν repugnat metro, et parum commodum habet SenSum; Sic igitur emendandum puto :
78쪽
Eodem pertinent dicta quae laudat Clemens Alex. Strona. VII , p. 7 II. B : 'Eλληνες δε, cis, ερ ἀν Θρυα ὁρ-
Ex his Xenophanis sententia luculenter CognOSCitur ; insunt quoque Versuum Vestigia in verbis
Vulgarem istam hominum opinionem de Diis , quam poetae et artifices auxerunt, explicat et refellit Cicero adversus Epicureos disputans de Nat. Deor. I, 27.
79쪽
Ita hos Versus cum aliqua lectionis varietate exhibentClemens, Eusebius et I heodoretus , quos modo Cita-Vimus tamen graviorem aliquam SubeSSe mendIm , ipsa indicat sentetitia : nam VS. 3. ι7προι μέν - inter' Tumpit orationis ordinem , ut jam Pol terus ad Clementem animadvertit, et Hervetus in latina versioneliaec Verba omisit. Neque, etiamsi cum I heodoreto legamuS ομοιας, haec difficultas tollitur : non enim satis recte Cohaeret hic Versus cum sequenti. In ultimo erSu Ossendit VOX οἴνου, quae non modo languet, Sed etiam impedit verborum Constructionem. ParVa Emen datione versus ita interpolandi videntur : ΑλΓ ε tot χεῖρας γ ειχον βοῖς ηι λ MVSς ,
η γραφαι χειρεστι καὶ ὀργα τελεῖν απερ ἄνδρες, και κε Δ7εῖν ἰδέας εγραφον καὶ πω μαῖ Dro ουντο αυar , ριον Περ και cc Tot θίμ ας ευ ον Sκατον , cratat tu ἐυ Θ Τπποισι , βοες δέ τε βουσιν ομ οξον VI. Si vero manus haberent boves vel leoneS, aut pingere manibus et fabricari eadem quae homines p0SSent, ipsi qu0que De0rum formas pingerent figurasque f0rmarentiales, quali ipsorum quisque praeditus Sit, equi equis, boves autem bobus similes.
80쪽
Particulam metri gratia inseruit Steplianus. Pro
ηἐ λωτες Theodoretus ἡ ελεραντες, quod minuS probabile CSt. S. I. γραψα - zελεῖν. Infinitivi pendent ab εἶχον , mutata orationis structura similiter in elegiae fragm. XIX, 15 sq. ου et εἰ πυκτης ἀγαθὸς - ου τ' εἰ Πενταθλειν , nempe ἀγαΘος. v8. 3. και κε Sylburg in Theodoreto; ceteri και τε.ΡrO σώματα Eusebius male legit δωματα. Vs. 4. καὶ αυτο Ita recte MS. Paris. et Stephanus ;vulgata lectio est κῶυτο pro quo Certe κ' αυτοὶ fuerat Scribendum, ut fecit Brandis; non tamen elidendum est καὶ , Sed per SynigeSin Cum Sequenti αυτοὶ Constandendum. cs infra ad fragm. XX , 5. Emendationem
DOStram εχασου Suadet etiam Pronomen ο ου in Singulari numero positum : alioquin oportuerat potius ο α scribi, quod non sinit metrum. S. 5. ὁμ οῖον. POSSemus etiam ὁμοῖα Scribere , quod Congruum CSSet praecedenti τοιαυθά. Clemens et Eusebius ὁμοῖοι. TheodoretuS Θυίας. Festive Xenophanes his versibus carpit vulgarem hominum opinionem , qua Deo3 sinxerunt humana forma praeditos ; cujus rei rationem POSi tam eSSe vidit in naturae sensu, quo unumquodque animatis Suum genuS maxime amplectitur et pulcerrimum judicat. Ita Epicharmus apud Diogenem L. ΙΙΙ, 16 ait:
ονος θ ον ' καὶ λιτον , υς J υ Xenophanis dicta illustrant praecipuo haec Ciceronis Verba, Nat. Deor. I, 27, quae ex illis paene expressa