Philosophorum Graecorum veterum praesertim qui ante Platonem floruerunt operum reliquiae

81쪽

RELIQUIAE.

videntur et An putas ullam e8Se terra mariqiae be- D tuain, quae non Sui generiS belua maxime delec- D tetur P. . . . Quid igitur mirum, Si hoe eodem modon homini Datura praescripsit, ut nihil pulchrius quam

D minum similes pularemus uid censes, si ratio D esset in bestiis; non suo quasque generi plurimumae, tributuras suisse Τ D In his autem notandum eSt discrimen Cicero dicit, δi ratio osael in hoδfila ; XenophaneS Butem, δi manus et artis facultaδ οδερι ορδ-tiiδ : in quo cernitur utriusque aetatis et doctrinae diversitas rationis enim vim , qua homineS Prae' cellunt bestiis , Xenophanes ejusque aetaS nondum clare habebant perspectam; ut infra in disputatione nostra eXplicabimuS. VII. Versus hos, quibus Homeri et Hesiodi fabulas impietatis accuSat, servavit Sextus Empir. adv. Mathem.

IX, 193 :

του Κολο υtου Ξενοῖ χνη οι ,.εῖ fp πέγ αυῖο Θεῶν α Θεμάσια εργα , κὐαTTSιν , μοιχευειν τε και γ Πέλους α ρεζεύειν. VII. Omnia Diis attribuerunt Homerus et Hesiodus quaecumque ab h0minibus probrum et dedecus habentur, furari inter se , adulterari, fraudare. Hi pleraque praedicarunt Deorum nefaria facinora, Caet.

82쪽

XENOPHANIS

Postremus versus num a Xenophane diverso loco fuerit repetitus, dubitari licet; probabilius est a seri Oxibus, qui Singulos ejus versus et Sententias Citarent, ConsuSum eSse eorum ordinem. Itaque possent hi ver-Sus hoc modo conjungi :

Lectio οἱ etiλεῖ - 0Θέγξαυτο Stephani est; in Sexto legebatur Contra metrum, ος πλειτα c2aiycαzo, ubi Fabricius correXit, ως πλεῖς 'Θέγξαντο. Apparet ex his versibus Xenophanem in carpendis Homeri et Hesiodi fabulis non lenem fuisse, nec immerito a Timone Oμηραπατης - - ἰην dictum, ut SVPra P. I 6 memoravimus. Idem vero plerorumque philo80-Phorum et doctorum hac de re fuit judicium , inprimis Platonis, qui has fabulas procul a sua civitate repellit, multa enumerans Don minus Diis indigna , quam moribus civium perniciosa , quae in iis praedicantur. P0lit. II, p. 377, Sqq. cf. Sextius Emp. ll. CC. TOΓCntius Varro in Fragm. Τ. I, p. 91gi. Bip. ita loquitur : Primum quod dixi genus theologiae mythicum, D in eo sunt multa contra dignitatem et naturam immortalium sicia : in hoc enim est, ut Deus alius CX capite alius eX femore sit alius CX guttiS San- guinis natus ; in hoc, ut Dii furati sint, ut adul- teraverint , ut servierint homini; denique in hoc D Omnia Diis attribuuntur, quae non modo in homi D nem Sed etiam in conte intissimum hominem Caderen P08Sunt. uae prorSus concinunt cum Xenophane. Iisdem argumentis Christiani scriptores usi sunt ad

83쪽

RELIQUIAE.

redarguendas Graecorum religiones Vid. Ast. com ment in Ρlat. Polit. p. 428. ); Neo - platonici contra allegorica interpretatione fabularum ineptias tegere , eaque tanquam di Vinae Sapientiae Symbola praedicare studuerunt. ProcluS Theolog. I, 4. P. IO. VIII.

En γα ης γαρ πάντα , καὶ εἰς λην Πανζα τελευτα. Memoratur hic versiculus a Sexto Empir. adV. Mathem. X, 313. Stobaeo Ecl. Phy8. I, p. 294. Heeren. Plutar lio Homer. vit. med. in Scholiis Homer. Villois. item in scholiis minor. ad Il. ; . 99, Ubi neglectum est metrum. Docent hoc teSlimonio , Xenophanem rerum omnium Daturam ad ferram retulisse. Praecipuus tamen auctor Sextus Empiricus non ipse hujus placiti testem se facit, Sed eX aliorum quorundam au toritate memorat; dicit enim : Ε κ α et ἐν ιου ς εχ γης. Itaque auctores hujus testimonii DonSunt admodum locupletes; ipsa vero Sententia, terram ESSθ omnis naturao materioni, nisi latiore quodam modo

accipiatur , a Xenophanis opinione et placitis prorsus aliena videtur, ut infra exponemus; forma denique recentioris cujusdam Graeculi ingenium reseri, quipriScorum Sententias et placita in formulas quasdam redigeret : e quo genere etiam falso Heracliti Domine placitum fertur huic simile, apud Stobaeum i l. p. 282 :

uibus rationibus equidem adducor, ut hoc placitum

VIII. E terra orta sunt omnia et in terram reSOlVentur.

84쪽

XENOPHANIS

nophani tributum. Fabricius ad Sextum Empir. p. 685 Cum hoc versu comparat nobile illud in Genesi III, 10 dictum ad A damum : γῆ εἶ κοά εἰς γῆν απελευτη. Quod tamen ab hujus placiti mente alienum eSt.

IX.LIαντες γὰρ γ η ς τε καὶ υδαῖος εκγενομεIct α. Hunc versum iidem proserunt auctores Il. CC. SeX-tus altero item loco ad x. Matthem. IX, 361. item Eustathius ad Il. η. 99. p. 668, l. 6o. Quo testimonio

contra probare studebant, Xenophanem Don unum sed duo secisse rerum elementa , terram et aquam. Meinersius l. l. hunc versum aeque aC SuperiorOm. si1C-

tum putat; at quamvis fidem ejus praeStare nolim, tamen placiti hujus auctoritatem probat ipse SeXtus Empir. Pyrrhon. ΙΙ, Sec t. 3o, quum indubitanter dicat, Xenophanem duo haec rerum elementa Statui SSe; deinde in ipsis verbis non inest apertum interpolatoris VeStigium; argumentum vero concinit etiam Cum Sequenti Versu :

Quem versum laudant Simplicius et Ioannes Philo-ΡOnus, uterque quidem Porphyrii usus auctoritate; sed

IX. Namque e terra et aqua omneS Orti SumuS. X. Τerra et aqua sunt omnia , quae fiunt et naScUntur.

85쪽

in eo discrepant, quod alter, auctorem ejus placitia Porphyrio Anarimenem, alter Xonophanem nomina tum dicit. Simplicius ad Aristotelem Phys. I, p. 258 E. ubi hic memorat a Donnullis το υγρου καὶ ρὸν haberi

principia, hoc placitum, inquit, alii aliis tribuunt,

Joannes Philoponus ad eundem locum lit. D, fol. 1 Α :

Horum utrius verum sit testimonium dubitari nequit; si quidem Anaximenis ad aerem Omnia reserentis diversa plane fuit sententia , ut jam Brandis ad h. l. monuit, Comment. Eleat. p. 45. Quamobrem in Simplicio errore quodam nomina permutata eSSe, et ΡΟΓ-phyrii testimonium ad Xenophanem pertinere non CStdubium. Porphyrius vero cum in citandi S Scriptori bus parum diligens sit, possit auctoritas ejus per Se haud satis sirma haberi, praesertim quum postrema quoque Versiculi verba , ρυοντα ἡ γοογzoti, depraVataeSSe PerSpicuum sit. Incertum adeo nostinui foret judicium , nisi hic Versus cum Superiore PI OPSUS COII Veniret , et uterque inter se comparatus, ulter alteriuS fidem augeret. Si autem Xenophanis hoS VerSUS esse Probamus, non ideo probanda Dobis videtur Porphyrii et reliquorum interpretatio, ad elomontorum doctrinam haec reserentium ; potius e vulgari Opi 'nione haec dicta videntur, terrena humidaquo maioris

86쪽

omnia conδlaro. Quo pertinet Homericum illud, quod jam Sextus et Philoponus contulerunt, Il. η. 99 ἰ ΑΠ' υμεῖς μὰν πάντες υθωρ κώ γα c. γίνοι Θῆ. Cf. auctor vit. Homeri in opusc. MythoL p. 324 Sed de sententia Xenophanis i Dsra erit disserendi locus. XI. Stobaeus in Florilegii appendice edit. Gaiff. Τ. IV, p. 6, Xenophanis Sententiam resereDS, qua CaUS3 et nubes et Cetera , quae in coelo siunt , oriantur, de quibus infra disseremus, testimonii loco haec addit :γρήρξι γαρ διαρρηλ Ib γη θ Θι Θαὐασσα. υθοιτο . Quamvis Stobaeus ita plane hoc testificetur, quasi in manibus haberet Xenophanis scripta, haec tamen jam diu anteeVanui SSe Certum est. I 11 Compilatore Verba non adeo urgenda Sunt tantum significant, fidem hujus dicti et Sententiam ab ipso certam manifestamque habitame8Se. Videtur autem pars fuisSe versiculi hoc modo ordinati :

vel ita :

physicis dicta est Uni Versa aquarum moles , αρ ἡ καὶ ωαα του παντος υλπος, ut dicit Aristoteles Meteor ΙΙ, Σ, P. 4a , C. quo Sensu occurrit apud Empedoclem V. I 28, ed. Sturg. Cum hoc placito convenit quod jum Homerus de Oceano praedicabat, I l. p. 195 5qq.

XI. Oceanus fons est omnis humoriS.

87쪽

Laudat hos versus diligens testis Achilles Tatius in Isagogo ad Aratum edita in Petavii Doctr. 1 emp.

Vol. III, p. 76. AntV. Versum autem Secundum Cmendatum dedi ita ut sensus et metrum pOStulare Videbantur ; vulgata lectio haec est καὶ ρετ προς πλαζου , κατω θ εἰς απεtρον ἐκνεῖ t. Verba κά ρεῖ Dullum habent Sensum; κατω et laνεῖτο tmetro adversantur; quod Correxi ΚΘέρι προς πλαζον, recte dicitur terrae superficies aerem Contingere. HomeruS Od. λ. 583 : ἡ θε προέε λαζε γευελ. Quod in VOCe αἰΘερι ultima syllaba non producta sit positioni S caUSsa , Homeri usu satis probatur. Sententiam infra eXplicabimUS.

XIII.

Laudant Eustathius ad Il. λ. II, p. 827,l. 59. Schol

XII. Telluris superficies quidem haecce sub pedibus conspicitur aerique contigua est, radices vero in infinitum tendunt. XIII. Quam Iridem nominant, eaque quoque nubeS est purpurea et punicea et candida adspectu.

88쪽

Leydens. eXcerptus a Vat he aerio IDiati . Euripid. p. 195, et Schol. Villois. ad Iliad. l. l. ubi in primo Iersu pro πιαι legitur δέ, voluit sortasse Um Di tum hoc de Irido cum ceteris Xenophanis placitis desideribus prorsus Convenit, quae infra explicabimuS :hoc autem cum Homeri dicto collatum veteribus dedit disputandi locum, ut Dotat Eustathius : Ξε γαυους

βίτεροι ὁρμ ωρ ενοι ἐκ του Ομ ηρικου έν ν ρεῖ τή ριξ ερασω , ου νέρος εἰναι zm 'Ιριυ αλλα παΘος περὶ νίῖος , κτλ.Ceterum tres Iridis colores, unde ipsa τρίχρως dicta, celebrati sunt a veteribus, quamquam Varie nominati: Xenophani etο πορρυρεον dicitur, quod est nigro colori proximum ; pallidius τὸ γιν&ξον , crocoum s τα χλωρον denique albo proximum. EtSi etο πορρυρουν et τὸ τ ινικουν frequenter solent conflandi, disti laguuntur tamen manifesto ab Aristotele Meteor. III, 4. p. 447, D: τύ τε

θες, potυικουν δ' ου. Idem Meteor. III, 2. p. 445 , Alios tres Dominat Iridis colores : τὸ potuiκουυ κώ Πρασινον κα ὶ αλουργου in quibus τὸ αλουργου est nigro, τὸ ροινικουν albo colori proximum medium inter utrumque τὸ πρασινον. Multa super his disserunt Aristotelis inter pretes Alexander et Olympiodorus in commentariis ad Meteorologi Cn.

89쪽

Hos versus laudat Sextus Empir. adv. Mathem. VII, 40 , et 1io. VIII, 326. Praeterea duos priores Versus laudat Plutarch. Aud. poet. p. 15 , si s Vcit. VI, p. 6 i , Reish prima verba usque ad εἰθως Diog. Laert. IX, Sect. 72; versus tertium et quartum Origenes Philosoph. c. XIV, Τ. I, p. 892 ed. Delariae. ); Galenus de disserent. puls. ΙΙΙ, 1. T. VIII, p. 62 ed. Charier. ); postremam sententiam P κος Sextus Empir. Pyrrhon. II, 18; Proclus in Timaeum p. 78. Sextus Empiricus adv. Math. VII 49. p. 38o sic

Ιta Sextus. De sententia infra di 8SeremuS ; Du DCVerba explicanda Sunt.

XIV. Nec fuit quisquam neque futurus est qui certo sciat haec , quae de Diis et de omni natura praedico :nam licet aliquis cum maxime verum ratumque dicat, id tamen ipse haud certo seit sed opinari tantum de rebus licet. . 4'

90쪽

Vid. Sturg. in Empedocl. p. 488

Etiam ori genes pro τυχοι habet τυχ3; sed τὰ μεγισα

certe Vitiosum eSt, neque Galeni interpunctio vulgatae anteponenda. - τὰ μάλι pro adverbio positum eSt ut SimpleX μά ς α. - τετελεσμευον Verbum Homeri- Cum P Vid. Ιl. α. III, ξ. I95. Od. e. so. Apollonii

Lex. p. 643. ed. Tollit. Sententia haec Celebrata praesertim est a Scepticis, quorum dicta laudat Sextus

Emp. VIII, 325, xim hujus placiti egregie illu trantia.