장음표시 사용
91쪽
53VS. 4. , h. e. δο σις Vel δόξα , interprete Sexto. Etiam Arcthiloch. fragm. XIV, p. 98. in Colleci. Lips. et Callimachus hoc Domine usi sunt: cf. Fabric. ad SeXt. Em p. p. II. Antiquum Vocabulum vulgari permutavit Epiphanius, hoc dictum ita reserens : δοκηπις cy ἐπὶ πασι τέτυκτα. adv. Haereses L. ΙΙΙ, Vol. I, p. IO87.
Laudat hunc versum Plutarchus Sympos. IX, p. 746B. ubi proverbii instar usurpatur. Eadem in hoc VerSuamrmandi modestia cernitur. - θελξαται scripSi Pro ὀὶ-ὀρ ασπαι , quod in Plutarcho legitur ob verborum
DCXUm. - έοικοτα το ς ἐτυμοισι modestius est dicere quam CVυuα, 3tque hic usus verbi senesυαε etiam in elegan
Versus laudati a Stobaeo in Florileg. I it. XXIX, Seet. 4 I. ed. Gaiff. et in Eclog. Ρ. I, p. 224, in qui 'bus Gaissordui lectionem secuti sumus. Pro υπεδειξαν
XV. Haec quidem vero videntur similia. XVI. Non omnia statim ab initio Dii monstrarunt mortalibus , ed temporis progressu ipsi meliora quaerendo repererunt,
92쪽
alii μέθειφαυ , alii παρέδειξαν ediderunt', pro ε ξευρισκουσιν Ecl0gg. libri 'εὐριακον, unde GrOtius, ut metrUm Con- Staret , emendavit ερευρκ7χον τι ἄμεινον. Sed 'ευρισκουσιν αμεινον breviter dictum est, sicut in veteri illo pro- Verbio ἰ ε Θυγον κακον , ευρομ α μεινον. Vid. Hesyclitus T. I,
c. I 557 , et Alberti ad h. l.
Spectant autem hi versus ad artium inventionem, quibus homines ex agresti victu ad lautiorem Vitam exculti sunt; de quarum Origine varia erat Veterum opinio. Fabulosa antiquitas, quae Omnia ad Deos referre ConSueverat, . artes quoque divinitus ad homines
delatas praedicabat; doctiores vero eas non a Diis datas sed humana industria paullatim inventas et partas esse judicarunt; ut in hoc versu ait XenophaneS. Similiter alii, veluti Aeschylus in Ρrometheo, CUjus Persona praeclare humanae industriae vim significat, huic auctori omnium artium inventionem tribuit, VS. 44 O , Sqq. Moschion in clarissimis versibus apud Stobaeum Eclog. P. I, p. 24o sqq. ubi praeter alia
Ceteraque , quibus hominum cultum describit. Idem argumentum Plato initio libri III de Legg. et Diodorus Siculus in Historiarum principio tangit , qui di
HOC argumentum prisci poetae et philosophi adhibuerunt ad excitandam et acuendam hominum induStriam, ut Hesiodus εργ. vs. 49 , cujus sententiam expresSit
Virgilius Georg. I, 121; item ille, cujus dictum Sο-
93쪽
crates in Xenoph. Mernor. II, cap. I. f. 20, laudat, EpicharmUS
In Xenophanis Versu quamquam χρονω optime de fendi potest, tamen Si πο- legeretur , VerSUS non foret deterior. XVII. Athenaeus ΙΙ , p. 54. E : Ξενοράυης ο Κολορώνιος si
τις ποθεν εἰς ἀνδρῶν ποσα τοι ετη Θἰ, 20 pi 5 et γ λικος V 2' , ob is Μηρες αρὶ ετο Quamquam Carmini S genuS παρηθίαι, ut Supra animad- VertimUS, posterius Xenophane fuisse videtur, non ideo de horum versuum auctoritate dubitandum est. Inest autem in his senilis quaedam jucunditaS, qua Bg'DOSCere videare poetam aetate jam grandiorem, pOSt' quam a negotiis et periculis ad quietem et Otium CSSet regreSSUS, Cum hospitibus confabulantem et superiori S aetatis res gestas memoria recolentem ut
XVII. Hiemali tempore sic loqui convenit ad focum molli in lecto cubantem , Saturum, dulce bibentem vinum, subinde cicera edentem: Quis es unde terrarum 3 quot annos habes , o bone 2 quotum Bgebas annum, quando Medus invasit 3
94쪽
probabile sit, quod clar. Cousinio videtur, carmen hoc a Xenophane, cum Veliae, quo provectior jam aetate
Se Contulerat, VerSaretur, fuiSSe CompOSitum. VS. 3. υποτρώγοντα, odontem inlor hibendum haec enim is est praepositionis υπο. Corayias legi malebat ἐπιτρωγοντ, quod rectum quidem CSt, attamen non ΠOCOSSarium. De orohinthis agit li. I. Athenaeus; Eustathius Il ν, p. 948. l. 4 O . ἐρεβίνθων Ε μυHα κα ὶ παρα Ξενο-
vs. 5. ὁ nodum hic dici non Darium aut Xer-Aem, sed Cyri superioris ducem Harpagum , qui Iones debellavit, jam monuimus. Similiter in Theolog. Arith. Supra p. 4 mentionem vidimus της υπο 'Αρπά
XVIII. Diogenes Laertius VIII, 36, e Xenophanis elegia quadam hos versus laudat, qui ad Pythagorae me-
Ε Diogene eosdem versus descripsit Sitidas V. Ξενο-2ανης. Carmen hoc e diductico genere suisse, prima
95쪽
jam verba , lateriti λογον , draco θε κάλευΘου , indicant. Primum autem hunc versum Diogenes elegiae initium fuisse dicit : tamen non inceptum hoc VerSu Carmen sed potius continuatum fuisse ipsa Ostendunt verba , quae transitum ab una re ad aliam sigili sicant. Unde colligi potest elegiam hanc loligioris fuisse argumenti, POStea autem, quod pluribus veterum Carminibus aC-cidit , in plures partes e8Se di Scerptam. Videtur autem his versibus pei Stringi Ρythagoras, cuju8 placita, ut a communi hominum opinione aliena, SaepiuS a poetis praeSertim Comi Cis deri Sa eSSe, e Cratini aliorumque veterum fragmentis apparet. Fuit autem inter Ρ3thagorae et Pythagoreorum placita celebrius nullum quam illud, mortuorum animaSin alia corpora migrare non modo hominum Sed bestiarum etiam ; quamobrem laedere eas aut OCCidere nefas praedicabant. De cujus placiti auctoritate
ne quis dubitet, eadem Pythagoreo Empedocli fuit
Sententia, ut Aristot. Rhet. I, 13. p. 4I8 C. memorat , et ipsius versus apud Sext. Empir. ad . Mathem. IX, Sect. 127 129 declarant, qui Ciam hi S COD- serendi sunt: cf. Ritterstius . in Porphyr. Π' 36, P. 49 Sqq. ed. Euster. Si igitur Xenophanes , ut Videtur , natu minor fuit quam Pythagoras, non mirum, hOC placitum esse ab eo derisum. Iidem versus omisso auctoris Domine laudantur in
XVIII. Jam ad alium sermonem aggredior viamque monStrabo. Aliquando illum Pythagoram) catuli verberibus caesi prae-
aiunt eSSe miseratum, et Sic locutum : tereuntem Parce Verberare, siquidem cari hominis est anima, quem agnovi clamitantem.
96쪽
Anth0l. Gr. l. I, tit. 86 , p. 345. ed. B'Seh. prae, mittuntur autem hi duo
Qui versus Spectant ad celebratum illud Pythagorae inventum de hypolonu3a quod hic mira prosectoratione cum sortuito canis occursu jungitur. Mihi quidem facile in eo agnoscere videor interpolatoris manum , qui haec Veluti disper8a membra Concinnare studuerit. Quamobrem si illi versus sunt Xenophanis, non tamen hi quoque eidem tribuendi sunt. Plutarchus de Vita secund. Epicur. Τοῦ X, p. 5or Rei Sh. Athenaeus L. X, p. 418. extr. DiogeneS L. VIII, S. II postremos hos VerSuS Separatim laudant, eorumque auctorem Apollodotum, Vel rectius Apollodorum nominant. VS. I. νυν ουν et Ne SCio an legendum Sit υυμ αυτ
tamen propter Varium et frequentem apud Veteres poetas usum particulae τε, id assii mare non audeo. VS. 2. τυῖε μένου. Verbum ζυρε ζειν significat amorool contumelio8o tractaro Doraro. HomeruS I l. λ. 3o5. p. 512. Hesychii interpretatio, ωΘεῖν, παταττειν, h. l.
congruit. In Suida Olim versus hic legebatur ita cor
εγνων 2Θεγξαμενης Πων ό quae lectio quamvis grammatica ratione possit eXplicari , ita ut aCCUSati VUS την ad εγνων , geniti VuS 7θεγξαμενης ab αἴ γ pendeat, tamen haec Structura a sermonis 11Su et elegantia pror-
97쪽
sus aliena videtur. DupleX autem se Osserebat emen. datio , altera την ὀγ ν 2Θεγξαμῖνην, altera τῆς εγγων UΘεγξαμίνης, quarum pDSteriorem recipere non dubi taui , quod non Solum verba audisndi , Velut αἴειν ,
νοειν , al. Saepe geniti O junguntur, praeSertim Si participium additur. Oraculum apud Herodot. I, 47 :
participium α potest reserri, quod quam frequenSSit apud Graecos, non opus est multis declarare. Vid. e. g. Homer. Od. α. 26. Aeschylus Sept. adv. Theb. 926. Pindar. Ol. VIII, 2 O. XIX. Athenaeus X, p. Sq. elegiacos Xenophani S Versus laudat, quibus publica ludorum certamina, quae ingenti studio colebant Graeci summisque praemiiSet laudibus honorabant, vituperat, quod nihil ea aut ad publicam aut ad privatam prosperitatem prosint eXtollit contra poetarum doctorumque artes et Studia, quae cum maximum habeant utilitatis fructum, tum multo illis dignitate anteponenda sint. Carmen hoc, Cujus partem Athenaeus servavit, publice Cantatum CSSe , argumentum indicio est; idque Xenophanem uberius etiam tracta88e Cognoscitur ex iis, quae Athenaeus laudatis his versibus addit: πολλα ὰξ κώ Ξάλα is Ξενορανης
κώ αδυσιτελὲς τὸ τῆς ἀθλήσεως εἶδος. Multa praeterea Xs Nophanes contendit guam laudans gapientiam , ludicruδ
98쪽
nutem co=Vandi artos tanquam inutiles ol vanas vi
luperans. Idem Euripidis quoque versus laudat quorum eadem est Sententia, e Xenophane, ut arbitra
XIX. Si vero aut pedum velocitate victoriam quis consequatur aut quinquertio, apud Jovis lucum ad Pisae undas Olympiae, sive etiam luctando,
Seu durum exercendo pugillatum 5 seu grave illud certamen pancration quod Vocant, is solet apud cives suos adspectu esse honoratior, et praestantiorem sedem in certaminum spectaculis obtinet, et publico civitatis sumtu alitur et donatur munere quod ei Sit honoris monumentum ;IO Seu denique curru Victoriam reportet, cuncta haec accipiat praemia ;etsi dignitate me est inferior : robore enim praestantior hominum equorumque nostra eSt Sapientia. PerVersus Vero admodum iste mos est, neque justum bonis ingenii artibus corporis robur anteponi.
99쪽
S. I. εἰ μἐυ. Wahes. Sylv. Crit. II, p. 49 emendat εἴ κευ , idque Schweighausero et aliis probabile isum , quia mox in apodosi us. 6 eadem particula repetitur. Et sane quam facile fuerit has Voces confundere , permutatis literis Κ et M , o Bastii Comment. Palaeogr. post Gregorium Corinth. ed. Seliaeser. P. III, et Alberti annotat. ad HesyCh. V. λιλ κητος, disci potest. Tamen quum non pateat, an partiCula μευ SuperioribUS, quae nobis perierunt, sortasse apta fuerit, nihil mutandum puto. VS. 3. Tαρ Li σαο ροη Ρlerumque in ludis Olympicis praedicandis non flumen Pisa , sed civitas ejusdem Domini S memoratur Iovi sacra , apud quam festa certamina agebantur : de qua plura uotavi in Spe Cim. Pindar. p. 69 Sq. Stephanus Byg. tamen dicit :15 Non enim, si bonus pugil sit in civitate , aut quinquertio aliquis excellens aut lucta aut pedum velocitate quae est robori anteferenda ,s quae sunt virorum in ludis certamina ; )ideo constituta melius et morata fuerit respublica.2o ParVum modo gaudium civitas inde capit, si certamine aliquis vicerit ad Pisae ripas :non enim ditantur his civium foci.
100쪽
fragm. 75. Boech h. Cf. Herod. ΙΙΙ, 52. Demosth. de Coron. p. 332, 5. Plutarch. de Sanitate T. VI, p. 469.
Reish. S. 5. επε το δεινόν, e Wal esset dii emend. receperunt Schweigh. et Dindoi f. Libri επε τι θειόου. VS. 6. κυθροῖερος προέορῆυ. CasauhOD. Schweigh. Stephan. dederunt κυδροτερος πρὸς ακρα, quod interpretati Sunt , longo aliis Monorabilior sive longe omnium glorioSiδδimuδ ', veluti πρὸς ακρα idem valeret ac παραπολυ , etsi hanc dictionem Graecitas Don agnoscit ΡΓ3eterea variat Codd. Scriptura us. A. προέεραν , Unde nata est Iacobsit emendatio προέροαυ , merito VCCepta Dindorsio est enim tam luculetita , ut Similium CXemplorUm Comparatione eam vix Opus sit illuStrare, velut Aeschyli Prometh. 246 p οις ελεεινος εἰς ραν θώ. al. quae laudat ipse Iacobs Additum. in Athenaeum P. 22 O. Pro κυθροῖερος libri quidam M88. et Edd. κεδροτερος ; fortaSSe voluerint κελοῖερος. S. 8. σῖz εἴη . Haec emendatio debetur Turnebiacumini; libri σιτείη , qua lectione claudicat sententia , cum verbum desit ad quod in Sq. S. δῶρον reseratur. Aliorum conjecturas omitto, quaS memoratCRSRULODUS. - Ire h. e. σῖzα, forma plurali, idem Valet quod σιτία. Utrumque autem honori S genuS, Προῖ δρίαν et σίτησιν , quae laudis virtutisque erant praemia apud Graecos, conjutigit etiam Aristoph. Equit. S. 575 :