장음표시 사용
181쪽
cie , perco nὸ meno ammaeetano si pidochi, e si guar fauo net eam/nare di non pisare formiche , hanns la permi isne di maritare Derbe e legum quantunque vegetabili . Non credono at un Dis paristicolare , ma Io engono, ebe Dio altro non e , cte Ia sistu prosit rim di tuite te eose det m. ondo. Nel fare la loro professione giurano in materiam decidentem ebe tengono in mano. Anno moglie e μgli . II loro Dio Usbile e Naraen Narayena , qui Visbnu & aqua P. Admittunt elementa, & vacuum , e X quibus creata omnia. rangen & Grumb duo dii fratres, seu elementa inter se pugnant , Nisangen amputavit caput dei Grumb ; ex sudore & san. guine Nisangen factum mare Sc. Denique tota de Corybantibus& Cabiriis doctrina, quam referunt i) Clem. Alex. , Coelius Rhod.& Firmicus locis citatis ex fabulis Indicis a P. Marco resatis haud obscure deducitur, planior & apertior redditur , ac perinspicue demonstrat, Graecas de Cabiriis fabulas, gentem et dogmata eorum ex India in Graeciam penetrasse . Vide loco cit. totum textum P. Marci a . NU
tibus Clem. Alex. textus in mir. p. 26. est ister Sio plaeeat Corybantium quo que orgia eontemplari . ex illis dao tretiam fratrem eum occidissent , eaput δε- mortui purpura rearectum , ct corona cinctum ad Obmpi montis radises seste-liere . Et insta : Novis insuper monstris eaedem istam exaggerant c reges sacrorum myllae in apium eum tota radice ad mensam amant omnino probibentes ,
o favgαise , qui in terram de axerat , apium germia se arbitrentur . Et infra : Ex eruoris Barebita guttis mala Punica extitisse opinantur . Totam hanc fabulam ad elementa . ad semina ea ii , solis , lunae & aeris sub sorma deorum inter se pugnantium relatam, i eldius , loeupletius , elegantius & speristius a P. Marco & Ildephonis, qui Clementem Alex. non legerant, ex Indi- eis libris explicatam vide pag. est. apud P. Μarcum, dT P. I ldephonium in eod. mss. bibl. S. Cong. de Prop. Fide n.xxx . lib. . cap.4. num 26. Quomodo factae fuerunt Stellae in firmamento . DI in L ua . Quo loco auelor eκ Pacunar geri. tili poeta docet, ex semine dc langui ne nivae dei. GaDi deae , aliorumque deorum itellas , flores , herbas , pilees , fruinus , mala Punica , aliaque
omnia creata suisse .sχὶ Iam vero convineuntur a barba
ris dogmata Duripere sua Graeci 1 . sed O imitari quae apud nos divina
182쪽
m IAI Ut Rama ena, codex chartaceus a P. Marco a Tumba manu exaratus , continet soli a sexdecim , paginas triginta duas. Inscribitur, Tradutione interlineale dei libro deito Uter. cand ultimo tomo dei gran libro RAMAEN. Libro deli' inearnaetione
dove era andato in concorso a rompere ι' areo de Mahadeo Maha-dEva ed ottenere in Hompensa per moglie Sita Sida Alia δει re Glanev Genhga . Hucusque verba P. Marci a Tumba. To. ta dei Rcimae seu iunioris Bacchi fabulosa historia comprehenditur septem voluminibus. Tomus primus inscribitur US GIAadicanda , in quo describuntur caussae , modus, &ratio incarnationis dei Vishnu in R a . Secundi tomi lemma est ostri Gaas I mira se to 3 Avodyaenda , qui resert gesta dei Ramae in urbe A bd a, de qua supra disseruimus. Tertius tomus vocatur naum Uiems ε' 8 Aranraeanda , qui tradit dei Ramae gesta in silvis, eremis & solitudine . Quartum volumen est .e si pio ossi s ino 2 KAMindaeanda , gesta dei Ramae in re gno Κ id inda , quod Europaeis corrupte Golconda dicitur . In hoc regno Ramna gigas Sidam Ramae uxorem in silvis furto surreptam , in insulam moGI Lanna abstulit. Quocirco quintus tomus DG sino 3 1udhacanda seu historia bellorum ob furto ablatam Siaam, vel mora sessi Iara 2 Laeticanda , historia obsidionis insulae Lanus seu Ceylan regni Ramnae teterrimi gigantis . Sextus tomus inscribitur- 3 mi' saeto R Sunderaeanda
qui agit de virtutibus, de praestantia, & pulchitudine dei R ἐ-
183쪽
mae eiusque uxoris Siaae . Septimus tomus Iceto Ioteratanda de gestis Ramae, quae exantiavit post suum ex insula Cevi an reditum in India boreali , tittera enim in lingua Samserdamica dicitur boreas , seu pars borealis. Ex his 7. tomis aliqui codices carent tomo sexto, ut minus necessario ad integritatem historiae dei Rim . Tomum septimum ex vulgari Indostana lingua in Italicam traduxit P. Marcus . Hic ipse in suis
commentariis pag. I 68. Io 9. IIo. I7 I. Ira. in hos Indicos libros, Ramam deum nunc autumat esse Patriarcham Abraham,
nunc Minem, nunc Persam Cyrum; nunc existi urat Indos fabulosam Ramae historiam anno is os . composuisse ad similitudi
nem bellorum , quae in insula Ceylan gesserant Lusitani . Ita auctor Alphab. Tibetani putabat esse bistoriam Ie nil ex
Manichaeorum somniis confictam; Sonnerat, Ramam esse aliquem Peguanum regem , qui Indiam invaserit . Nimis arctis tenemur
limitibus, ut haec refellere possimus i .
1 Ramae seu Shriramae id est , Indiei libri, sillus , de Baeehi comes ,
Bacchi Indici gesta edito iam a nobis deum Rama seu Bacehum per aerem Systemate Brahmanico bisorico expliea- dc eaeli regionem circumsert. Ex a ri desiderabat , Baechumque Indicum scissis mammis namanuae seminae gl- verum Asiae domitorem physicum ac gantis 3c Ravariae sororis in aere ceris hominem esse existimabat vir eruditi tantis dimanat sanguis , Ac ex eo in temne insignis oc inter paucos mihi maxi. ram deciduo generantur sanguisugae. me colendus . Lubens eius votis aeceia Cumbbarcana frater Ravanae pugnat sa-sissem , nisi quam plurima obstarent . gitta nisHeiara dicia, nisbietara autem Primo , pleraque fabulosae Baechicae hi- sagitta est in Sole seu Hama obseuri. storiae heroum nomina palam & apedi tatem , tenebras & noctem indueens. te fictilia esse ex lingua Samscrdamica Nama sagitta sua Asbnutara dicta sea facile perspexi . Se udo, heroes hi bo- fagitta ignis retundit sagittas obscuritani malique genii sunt inter se certan- tis ae noctis, atque ignito illo iaculo tes . Tertio . Rama deus ab Indis eon. frontem Ravanae exurit . id est , sol stanter viridis pingitur, ut Ravana sem- radiis suis RaWanam noctis S tenebra- per eaeruleus & deeem capitibus insi- rum deum occidit . Hae sagittae pergnis . Haee autem capita dc colores se ipsas iterum ad locum & areum ex nulli umquam homini, nullius gentis quo evibrabantur nullo eogente redibant. vultibus sunt communes . Quarto, Ravana , Typho, vel Pluto a niva deo , Ηanuman qui est deus Pan aut Silenax, ab igne donum immortalitatis accepe- etiam ab Indis indubitata fide Solis dc rat . atque ab eodem obtinuerat, ut in Lunae filius , Simius , ac ventus esse regno suo in insula Ceylan ver perpe- dicitur . Nequid igitur verus homo di- tuum , flores. dc fructus germinarent, ei. Eali alter Simius . dei Indra seu ut insula perpetuis divitiis margaritis dc Iovis, quem aerem esse aperte docent unionibus ainueret. Opulentia hac imilatus
184쪽
63 Nos de Rama deo iam uberrime disseruimus in Θstemate
Brobmanico pag I 33. & seq. ad quas duas tabulas mulat Borgiani exhibuimus. Vide eum primis in supplemento pag. 298. 299. 3oo. , & tabulam XVI l. & XVIII. c. Bellum Sh tramae contra Ra vana. item tab. XVII. & XVIII. b. in quibus Raυanae gigantis di dei Hanuman seu Panis , eximii in bello Bacchico ducis , imagines eλhibentur . In vincibile argumentum , Ramam seu Shri- ramam esse Bacchum iuvenem , eum nempe quem esse nos docuimus , subministrat ipse Sonnerat rem. a. lib. 3. pag. 3 3. ubi Kalendarium Brali manicum atque ex eo faustos & nefastos dies refert. Prima constellatio , per quam luna in suo menstruo cursu tranti t. est Bharant, mala , cui assingitur elepias, & cornix. tertia cartiga , mala, cui attribuitur, capra, & pavo . Ex hac natus est deus Scanda, seu Grtiguea , Hercules, Graecis cor rupte Sandus dictus, de quo Nonnius Panopolites lib. 34, 3 3. 36.
Vide Systema Brali manicum pag. i Vo. Oseq. Quarta constellatio est Orus,in Robini, bona seu favia, de huic attribuitur serpens cucullatus . Ab hae Rιhini stella Bacchus Indicus Rohinvadicitur , non sane ob aliam caussam, quam quod ex hac Ro-hini constellatione natus sit. Vide sy tema Brahmanicum p. t 38. Quocirco huic stellae iii Kalendario Ierpens cucullatus appingitur, ide in ille , quem manu tenet Bacchus & quocum eum exhibent non solum Indica , sed etiam quam plurima Graeca monumenta, ac praesertim multae urnae sepulchrales in ipsa urbe Roma exstantes. Adde ea, quae ipse scribit P. Marcus a Tumba in cod. mss. in fol. pag. I a 7. Li gentili dicono , ebe turre te stelles
o Muni : desse quali, e particolarmente desie piis υκ bili, come I' orsa maniore ne assignano A nome . e te istoris . La seconda sella
satus 3c superbus rei quos Indiae reges tanti tradit. Innumera sunt huiusce
Gigas ille veVat. Rama solus eum sua modi alii argumenta , quae historia in Perat , ac interimit. Urbem immensem Hatia pis cum . Urouo ιeum . dcaLBavanae eiusque ineola 4 Gigantes Ra. Iegoν teum in. lucrum esse docent . dc 3 ministerio Simiarum expugnat, ura quae abloria dc absurda erunt, si bim-
bemque & regnum Ceylan alteri GL rice explicemur.
185쪽
seriptionem geographicam Indiae borealis , brevem seriem re. centiorum Mogolentium Imperatorum, & locupletem notitiam de regno Nepat & Tibet. Tertio, pag. IIo. de seq. describit de recenset varias veteres opiniones philosophicas, quas Indi h dieduin nutriunt & conservant de Ente supremo, de creatione. mundi ex aqua de igne, de paradiso, de poenis quibus ii subiciuntur , qui animam suam labefactant. Quarto, pag. I 34. I 3 3. N seq. enumerat varia systemata religiosi cultus de opiniones de creatione mundi, de diis, de stellis , de ablutionibus , de mundi fabrica ex fabulis Brahmanum academiae Benares, ac aliorum gentium intra & cis Gangem habitantium . Pag. I 6 a. & seq. agit de decem incarnationibus seu apparitionibus dei Vishnu. Pag. I 8 s. & seq. exhibet tractatum de anima ex opinione Inis dorum , quem eXcipit recensio tribuum de sectarum philosophLearum. Pag. rq 3. & seq. recenset libros Indicos . .ubi etiam pauca adiicit de aera regis Indici Vibamidis a. Pag. ao a. opus
concludit dissertatione de paradiso & inferno gentilico.
NUMERO VII. Osser Hori fora te relatami, ebe fa M. Horagesi times degr
Cod ex chartaceus manu scriptus auctore P. Marco a Tumba nuis
merat paginas si . in ε. Adiecit ad calcem operis aliquarum Indi earum dictionum etymologias , ex quibus D. Holmel linis guae etiam vulgaris Indostanae imperiti somnia de naenias dispellit . Liber hie a P. Marco dono datus fuit amplissimo Cardinali Borgiae anno I 773. quo P. Marcus iterum Indiam reis petiit . Huius codicis meminit Anquetit du Perron, Recterebra bisuriques δεν trade tom. a. pag. 368. , eum enim requisitus amisplissimus Cardinalis Borgia Anquetilio Lutetiam miserat,non tamen librum P. Marci num. vI., quem Anquetit numquam inspexit.
Ex recensionibus istis iam plane perspicuum est: R. P. Marcum a Tumba virum esse probum, labori maxime deditum, in In-Y a dicis
186쪽
resarches , rom. r. p. 27 l. Vitio tamen candori nostro non ve
tet ipse P. Marcus , si in his ingentibus suorum scriptorum vo- Inminibus eum saepe alucinatum fuisse diximus. Exempli gratia : P. Marcus ubique in suis scriptis religionem Brali manicam ex Perside descendere docet, nulla tamen argumenta pro sua opinione adducit . Quid responderet nobis R. P. Marcus , si a d. versus eum heic tempus & occasio daretur demonstrandi : veteres Persicos libros quos Thomas Hyde & Anquetu du Pe ron , aliique veteres & recentiores scriptores Zoroastro , ac veteribus Persis adscribunt , lingua Samserdamica Indica scriptos esse, ac linguam Penuincam veterem Persicam Samserdamicae
dialectum esse i Persicum lemma libri Vendidad Side, ex Indi. eis vocabulis conflatum est , scribique debet: Vedandis SMstra , id est legis solentia seu legis explicatio . Vedanda , ait I . Piis mentetus in suo dictionario , sciencia da te', documento, explicacao, Shaura, Mentia, liber. Alterius Persici libri lemma est: Virasnamah, quod corruptum est ex Indico Visanama , forte, erficax nomen. Persicum OrmuzI, est Indicum Ortima concordia , ami. citia , Persicum Abarima est Indicum Arima dissensio , disco dia , Persicum Deus , est Indicum De da , vel Deis malus genius. Persicum Vadier guerd est Indicum Tadjur guru legis doctor , Persicum Giaindan kbird est Indicum Gisida Eirtana , Pe
sicum namab & name est Indicum nama adorario de n a n men . Ita reliqua vocabula Indica omnia in Perside corrupta fuerunt. Videat nunc P. Marcus, Zend Aυesa, ouvrage de Zeroastre tom. I. pari. a. pag. I. a. 3. I. 9. 39. 8 I. Thomam Hyde
cap. 3 3. pag. 37. & alibi. D'Herbe tot, bibl. p. II 6. a 6. 466. N infra nostra Confectaria ex libris Indicis.
187쪽
CONSECTARIA. 1 D e unioersali, dilu. ii memoria , fide , traditione inter
Indos elistante nullus datur dubitandi locus . Exstat haec meis moria in fodicibus Indicis, in lustrationibus , & purificationi. bus quotidianis . in symbolis & imaginibus , in fabulis Indorum & monumentis. Exstat in libris Indicis. Vide supra in hoe opere pag Ioo ro 7. ro; , librum Indicum Bbaga vada stropha v.& vi. in grammat. Samfrdamica pag. 272. I 83. librum Amara.=.ba feci. G I A. Gla rna , seu cap. de tempore , ubi diluvium ita describituri prateya defructis , undo alabarica dictio ', vella prateyam , defructis per aquas , diluυium. Ο -δ samvarita, defructio un ersalis. 'amia vsheya, defructio, eυersio rerum . I kalpanda ,susitiae , Armitatis, ethices Anis. Confer etiam dictionaria R. P. I. Ernesti Hanx leden , D. Pimentesi , P. Biscoping , & P. Clementis a Iesu sub his vocibus intcr codices Indicos bibl. S Cong.
de Prop. Fide num. X. XI. XII. Memoria diluvii inter Indos exstat in eorum monumentis . Uide in Sisyemate Brabmanico tab. IX. btab IX. c. & pag. 79. 8o. 84. 216. ao 7. , ubi Indicas tabulas Vishnti dei mundum ex diluvii aquis educentis , & servantis illustravimus. Indicus codex uulpauci inscriptus, de quo egimus supra S. V. num. IU. cantu primo habet: υ' era una ni ea lotus sueta materia , is Dio fece la sua dimo / fpra quel flore immateriale υ' era tin vacuo . . . rsolvette di pro urre si cisti , ed altredimore . Profecto vetera monumenta A Utiaca & Indica plerosique suos deos in toto seu Imphaea sedentes exhibent . Vide Caylus, di systema Brali manicum tab. XU. XIII. O XIV. b. tab. XX. confer Plutarchum de Miti & Porphyrii epist. ad ηunebonem . Haec antiquiis, a Cabiriorum doctrina est , quorum meminit
188쪽
172Sanebonialon apud Eusebium prae p. ang. lib. a. eap. Io. In toto sedentes hi dii repraesentantur, quia lotus ex calore & huis more omnis generationis symbolum est , atque eum Deo sibi insidente indicat: Deum omnia ex humido & calido, ex aqua& igne procreassie . Sacellum Indicum nausei Borgiani num. I. in valva plicatili , interna facie chartacea, extern i lignea picta , serie secunda in ipso valvae centro deum ea A m I am G 8 Narbana, seu VAbnu exhibet corpore cacruleo fusco seminuis dum folio loti incubantem , aquis innatantem , ac pedis sui pollicem ori appositum sugentem I . Quare etiam P. Marcus a Tumba in eod. mss. in fol. musei Borgiani pag. ri . ait: Molli
reo nempe deus aquae rector nota pra P aequa , Archedat suo umbilico usi un flore di ni ea , e da queso flore usici u
Dio Brahma per crear H mondo . Quemadmodum igitur gentiles Visbnuυitae mundum ex humido , ex aqua creatum fuisse credunt, ita plane eum in diluvio universali aquis mersum fuisse defendunt. De qua eorum fide & traditione nullum omnino
dubium dari porest, cum haec opinio & fides quam lucidissime
ex quotidianis eorum lustrationibus & purificationibus comprobetur. Uide de his lustrationibus supra pag. 98. 99. Ioci. ubi mundi creati , aquis expiati, & destruendi fides ex luserationibus pa. lam & aperte ostenditur. Confer Ovidium Μetamorph. lib. I. fab. 7.
o Saeellum hoe Infra describendum, exquisiti laboris & ariis Indieae insigne
monumentum Deum Visbnu eorpore
caeruleo suseo isti solio incubantem &sui pedis digitum sugentem exhibet . Nuismen vivis coloribus expressum in capite gerit coronam margaritis dii inctam , inseonte deae Bbavani sacro rubeo signo rutilat, in manibus Ac pedibus armillas aureas gestat, ex collo stolam rubeam pendentem habet , cingulo aureo gemmisque distincto cingitur . Folium lotieli viride , aqua cui innatat colore albo adumbratur . vide huius dei formas varias In memate Brabmauiso rab. m. a
tae mirifice mutuo illustrantur , diluvi que traditionem illustrant . Conser in syst. Brahmanico pag. p. de missu , dc pag. 78. de ereatione & diluvio ex Indorum opinione varia an dota . Ex his argues Visbnu dc uua Indieos deos
non esse Christam , sed haee s0mbola &fabulas esse antiquissimas longe ante a ram vulgarem in India creditas , dentisque traditiones esse a veteribus Patria chis acceptas, ac variis involucris o
189쪽
reliquit Bacchus apud Indos monumenta , ex quibus posteri Indorum de deo illo contenderunt asserenres eum genere Indum esse . lib. I. pag. Io. Genius ergo solis rector de vector est Indieus
Bacchus , qui Indiam , Aegyptum, Graeciam, Arabiam , Tibe tum , Scythiam , totamque terram obivit. Unde Igmbulus apud Diod. lib. a. cap. ii de Indis disserens ait: Solem O reliqua as colunt. Confer Euseb. praep. Evang. lib. I. g. 3. pag. 89. de allegorica Aegyptiorum theologia , de oppidis in Aegypto a variis diis conditis & Porphyrii epist. ad Anebonem . Quidquid ferarum
fabularum est, partim in sellas , ct earum conspectus , occultationes, oecursusque devomi, partim in lunae modo crescentis, modo senescentis varietatem, partim in Solis cursum , vel in nocturnum υel in diurnum hemi berium cte. Hoc plane modo omnes de Baccho
Indicae fabulae ad haec eadem naturae phoenomena referuntur . Vide Caylus , toin. I. plantae 9. num. 2. pag. 33. item rom. 3. ρ. 8. planche a. num. I. ct a. planche 7. num. 6. Beniamin Tu delensem itinerarii pag. 93. 9 ς . ς6. Cod. mss. P. Iosephi Mariae a Carigna. no miss. Ne palensis inter cod. bib. S. Cong. de Prop. Fide n. XXIII. p. 47. si . de Ramna ct Ceylan . Ut aggi dei Beato oderico, pag. 3 6. 37. edit. Venet. I 76 i. altheri Missonarii Dani doctrinam temp. Indicam ν q. is 3. O sq. in hist. regni Bactriani. La Lande, A Bonomis , troisieme εdition a Paris ebed la inuυe Desint. I 792. Liure troisieme, fur les constellations , qui Murent dans laFabis. Nonni Dionysiaca , Hanoviae, lib.1cxxi v. pag. 83 I. lib. xxrict xx Xur. Macrobium , Satur. lib. r. ev. I 8. ubi Bacchum Solem
esse multis argumentis docet. Asiatich researches , tom. I pag. 1 38. ubi Rama Indicum deum palam & aperte Bacchum esse tradunt. Sonnerat, tom. a. pag. ao a. Io 3.roq. de stellis Indicis & do. inibus lunae. P. Marcum a Tumba in eod. mss. insol. de variis Indicis stellis ab Indis cultis, pag. I a. I 6. Ias. I 26. I 16.
de luna , quam a gigante dentibus capi credunt Indi. Bacchus In die us in Indiea urbe lodb a natus est , & bel. lo absoluto in eamdem urbem *odbam , hodie Aoud, ad fluvium Deυa sitam reversus est . Bacchus Indicus serpentem cucul-Y latum
190쪽
latum manibus gestans exhibetur, mater eius stella Robiia est, eui in Kalendario Brahmanico pariter serpens cucullatus seu naIlvamba attingitur. Vide Sonnerat, tom. a. lib. 3. pq a 3. Bacchus Indicus elephantes, tigrides , simias. & inter has Hanuman seu Panem deum ad bellum contra Riυana gigantem ducit . Vide System. Brahman. pag. 2ς 9. 3oo. Bacchus indicus gymnosophi. stas seu Magos Indicos ad consilium cogit, ut eidem de fausto belli successu prospiciant . Vide sacellum Indicum Borgia numnum. I. valva tertia plicatili. Denique Bacchus Indicus Ra nae gigantis caput asininum sagitta serit, eumque enecat. Uide Systema Brahm. p. cit. Nuperrimus nobilis scriptor , qui sententiam D. D' Hancamille de Bacchi Scythici ex monte Mauro, ad quem veteres Scythae habitabant, in Indiam adventu, eleganti Italica dissertatione tuetur, nobis dicati an serpentes cucullati, an flos toti, quae in paludibus nascitur, an simiae & simit, an asini & elephantes in monte Tauro reperiantur Dicat inquam , an Urbs Indica Aoud ad montem Taurum exsistat , auumnosophisae & magi Indici in monte Tauro Baccho suis consiliis prosperum belli eventum praedicebant 8 Iure ergo casti gata fuere D' Haneam illi somnia , & nimis audaces ariolationes. Quamquam nunc non facile metuendum es, ne Martinus, Iribis mus , Eber Terus, Golatus , Harduinus , aliique bis smiles nos Dialant , tamen nec nos is temporibus Gebella , D' Hanea illi, Potn- sineti, mittit , Mebia , aliique defint , quorum eommenta in hoc genere subtilius iudicium repudiet, meliorque fensus eludat, D. Be chii Commentatio de sensu critico excitando. Liptae I 79 I. p. XXVIII.
Liber ehartaeeus D fl. manu scriptus a P. Marco a Tummba, quem in lucubrationibus nostris saepe Indicarum rerum testem adhibuimus, numerat paginas a o 3. quibus ad calcem annectitur index. Primo, continet itinerarium ad Indiam orientalem, in quo P. Marcus de bellis in boreali India gestis , de regum & regnorum vicissitudine ab anno II 36. usque ad annum 177 ., quo ex India redux Romam venit, multa aperta& Iise Diuili sed by Corale