장음표시 사용
551쪽
quae illis eueturasunt, vel adhibitas cotra peccato, ut,saluis hominibus,peccati uis intereat. In altera parte precationis, maximas Deo gratias agimus pro diuinis eius,immortalibusq. benefici,s, quibus etsemper assecit, et quotidie ascit humanu genus. Maxime aut e fungimur hoc munere gratiarum ctionissanctoru omniu causa,quo in oscio singui
res Deo laudes tribuimus,et eoru uictortis,et triu-phi e de omnibus et intimis, et externis hostibus eius benignitate deportarui. Huc pertinet prima illa pars Angelicae salutationis, cu ea ad precadum utimur: Aue Mariagratia plena: Dominus tecur benedicta tu in mulieribus. P a Deum summis Ohabendis laudibus, et gratiis agendis celebramus , quod sanctisma uirgine omni celestium donorum munere cumulauit: siq. uirgini singularem illam gratulamur felicitate. Iure aute ancta Dei Ecclesia huic gratiarum a Itoni preces etiam et imploratione anctissmae Dei matris adiunxit,quapte at suppliciter ad ea cofugeremus, ut nobis peccator bus sua intercessione conciliaret Deum, bonaq.tum ad hanc,tum ad aeterina uita necessaria impetraret. Ergo nos exules, lis Eus,qui hac lacrymaru uaule incolimus,a due misericordiae matre, ac fidelis: populi aduocata inuocare debemus, ut oret pro no bis peccatoribus, ab eaq. hac prece ope oe auxiliis implorare, cuius o praestati a merita apud D um esse, summa uoluntate iuuadi humanum genus nemo, ni se impie O nefarie, dubitare potest.
552쪽
Deum autem orandum esse , in eius nomen i uocandum, ipsa loquitur naturae uis, insita in hominum mentibus, non solum tradunt diuinae litterae, Pal. y. in quibus licet audire imperantem Deum, Inuoca.me in die tribulatonis: sied Dei nomine tres personas intelligi oportet. Secundo loco confugimus ad. auxilia sanctorum, qui in caelo sunt: quibus etiam preces esse faciendas,ita certum est in Ecclesia Dei, ut pus nulla de eo dubitatio possit accidere. quae res 'quiasieparatim seuo loco est explicata; eo oe Parochos , O ceteros transmittimus. sed ut tollatur omnis error imperitorum, ope pretium erit do-ήere fidelem populum , quid intersit inter hanc inuocandi rationem. non enim eodem modo Deum , O sanctos imploramus . nam precamur Deum , ut i e uel bona det, uel liberet a malis: a sanctis autem, quia gratiosi sunt apud Deum, petimus , ut nostri patrocinium si cipiant, ut nobis a Deo impetrent ea, quorum indigemus. hinc duas tabi semus precandi formulas , modo disterentes. ad Deum enim proprie dicimus, Miserere nobis, di nos: ad san tum, Ora pro nobis. uJamqvam licet etiam alia quadam ratione petere a sanItis imsis, ut nostri misereantur: sunt enim maxime miliericordes. itaque precari possumus eos, ut, condiacionis nostrae miseria permoti, siua nos apud Deum gratia, ac deprecatione iuuent. Quo loco illud maxime cauendum est omnibus , ne, quod Dei pro-
553쪽
AD P AMOCH OS. s sprium est, cuiquam praeterea tribuant: immo uero, cum ad imaginem sancti alicuius quis Dominicam orationem pronunciat, ita tum sentiat ,se ab illo petere, ut secum oret, sibique postulet ea, quae Dominicae orationis formula continentur, O fui denique sit interpres deprecator ad Deum. nam eos hoc fungi oscio docuit sanctus Ioannes apostolus in Apoca 3psi. Apocal. .
DE PRAEPARATIONE ADHIBENDAM in diuinis litteris; Ante orationem praepara. animam tuam noli esse quasi homo, qui tentat Eccle. it. Deum. Tentat enim Deum is, qui cum bene orat, male agit cum loquatur cum Deo , a precibus animus eius aberrat. Quare cum tanti intersit, quo quisque animo Deo preces faciat, tradent Parochi uias precationum pijs auditoribus. Primus igitur gradus ad orationem erit , vere bumllis, ac l . . .
demissus animus , sicelerum quoque recognitior quibus sceleribus intelligat, qui ad Deum accedit , se non modo dignum non esse, qui quidquam impetret a Deo, sesqui ne in eius quidem con 'ectum ueniat oraturus. Huius praeparationis sepi me mentionem faciant diuinae litterae, quae O illud loquuntur ; Respexit in oration humilium noni re Pal. ror. vit preces eoru . item; oratio humiliantisse, Eccle. as. nubes penetrabit. Sed occurrent Pastoribus erudiatis Dei innumerabiles, qui in eam sententiam conueniant: quamobrem plurium non necessaria com
554쪽
memoratione supersedemus.. tantum uero , quae alias attigimus, ne in hac quidem parte, quia sunt apposita ad hanc rationem, duo illa exempla prae-Lue. 3- termittemus . Publicanus est illa noti mus , qui longe consistens, oculos humo tollere non audebat. Es etiam mulier illa peccatrix, quae dolo- 'S'7 re commota, lac mis pedes 'Christi domini per- fudit . uterque , quantum asserat orationi pondus humilitas Christiana , declarauit. Sequi- ltur angor quidam in recordatione delictorum , uel saltem aliquis doloris siensius ob eam causam, quod dolere non possimus : quorum utrumque, uel certe alterum , nisi a paenitente adbibeatur ,
uenia impetrari non potest . Sed quia sunt quaedam scelera, qua maxime obstant, quo minus inprecatione Deus postulationi nostrae concedat, ut caedes, ct illata uis; manus abstinendae sunt ab hac Isa. r. crudelitate , O uiolentia. de quo facinore sic Isaiae
ore loquitur Deus: Cu extenderitis manus vestras, auertam oculos meos a vobis: cum multiplicaueritis orationem, non exaudiam: manus enim --
. ct sanguine plenae fiunt. Fugienda est ira, ac dissi
dium is quae magnopere etἶam impediunt, ne precest .adrim. . audiantur. de quibus est illud Apostoli; Vola uires orare in omni loco, leuantes puras manus sine ira,
O disceptatione. Videndum est praeterea, ne nos hi r implacabiles cuiquam praebeamus in iniuria: nam sic assesti, Deum precibus adducere non poteri-Mait. 6. mus, ut nobis ignostat. Cum enim stabitis, i
555쪽
AD PAROCHO S. quit Usse, ad orandum , dimittite, si quid habetis; O si non dimisieritis hominibus, nec pater uester
dimittet uobis peccata uestra . Cauendum quoque est, ne duri simus, O inhumani egentibus. nam in eiusmodi homines illud dictum est: qui obia Px0uςr i. turat aurem suam ad clamorem pauperis, O ipsiuriamabit, O non exaudietur. Quid dicemus desuperbia ' quae quantopere Deum offendat, testis
est illa vox; Deus superbis resistit, humilibus au- Iacob. 4.tem Digratiam.Quid de contemptione diuinorum P 'oraculorum ψ in quam extat illud Solomonis: Qui piouer. 1s declinat aures suas ne audiat legem, oratio eius erit execrabilis. Quo tamen loco non excluditur deprecatio facta muria, non cHis, non ira cuncta, non illiberalitatis in pauperes, non stipembia, non desticientiae diuinae orationis, non denique reliquorum steterum, si ignoscendi uenia petatur . est uero ad hanc quoque praeparationem ania
mi , fides necessaria; quas desit, neque de summi '
Patris omnipotentia , neque de illius misiericor dia, unde tamen orantis fiducia oritur, habetur cognitio; quemadmodum docuit i e Christus . d minus; omnia, inquit, quaecumque petieritis in Mox, oratione , credentes accipietis. De huiusmodi β- .
desicribit sanctus Augustinus de uerbis Domini: Si fides defecit, oratio peri'. Caput igitur est ad lo rite orandum, quod iam dictum est, ut fide fr- mi , ac fixi simus. quod Apostolus ex contrario ad Romilo ostendit : quo modo inuocabunt, in quem non
556쪽
CATEC HISM Vs crediderunt 8 Itaque credamus oportet, ut O orare possimus, ct ne nos fides ipsa deficiat, qua salutariter oramus. Fides enim est, quae preces fundit preces faciunt, ut, omni dubitatione sublata , stabilis, ac sit fides. In hancsententiam sanctus hortabatur unatius eos,qui ad Deum adirent oraturi : Poli dubio esse animo in oratione: Beatus est , qui non dubitauerit. . Quare ad impetrandum quod uelimus a Deo, maximum podus assert sides , i ς', O certa spes impetrandi. quod monet sanctus Iaco-; Postulet in fide, nihil haesitans. Multa sunt, quibus nos confidere oportet in hoc oscio precationis . Est ipsa Dei in nos perte Ia uoluntas, ac beni 'gnitas, cum iubet nos sie patrem appellare, ut eius nos esse filios intelligamus. Est prope infinitus numerus eorum, qui Deum exoraverunt. Usummus ille deprecator, qui nobis semper praesto es , Christus dominus; de quo sic est apud sanolum Ioans .Io Π nem; Si quis peccareerit,aduocatum habemus apud
patrem, Iesum Christum iustum, O ipse est pro- 4 Rom. 3 pitiatio pro peccatis nostris. item Paulus Apostolus: Christus Iesus , qui mortuus est, immo quio resurrexit, qui est ad dexteram Dei, qui etiam interpellat pro nobis. item ad Timotheum: Vnus
buit per omnia fratribus assimilari, ut misericors feret, O fidelis pontifex ad Deum. Quare etsi nos indigni sumus , qui impetremus , tamen optimi
557쪽
optimi dignitate interpretis, ac deprecatoris Iesu christis erare, O magnopere confidere debemus, nobis omnia, quae per illum rite petierimus , concessurum Deum. Denique nostra auctor est precationisspiritus an Ius : quo duce preces nonras audiri necesse est. Accepimus enim stiritum adoptio--Rom. t. nis filiorum Dei, in quo clamamus, Abba pater.
qui quidem stiritus infirmitatem , qui institiam nostram adiuuat in hoc orandi munere : immo vero,
inquit, i e postulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus. Ouod si qui titubant interdo,nec sie satis es ad Rom. r.
se firmos inside sentiunt; utantur illa uoce aposto- LRς- 7.lorum , Domine adauge nobis fidem t et circi illius Adiuua incredulitatem meam. Sed tum maxime dide , Os e uigentes , omnia a Deo optata consequemur, cum ad ipsius Dei legem, ac uoluntatem, omnem mentem, actionem, O orationem nostram conformabimus e S i mansieritis, enim in- Ioan.is. quit, in me, verba mea iii uobis mansexint, quodcumque uolueritis , petetis , O fiet uobis. quamquam ad hanc impetrandi a Deo omnia facultatem , in primis necessaria est, ut antea diximus , obliuio iniuriartim, beneuolentia, ac benefica noluntas in proximos.
Maxime autem refert, quo modo sacris preciabus utamur. nam etsi precatio bonum est alutare,
tamen ,nis recte adhibeatur, minime prodest: quod erum
558쪽
3so CATECHISMUS enim petimus, sepe non assequimur, ut sanctus i
Iacob quit Iacobus, ob eam causam, quia male petimus. Ergo docebunt Parochi fidelem populum, quaesit optima ratio bene petendi, O priuatim, publice orandi. quae praecepta Christianae orationis tra-λ' ' η' ditasunt ex Christi domini disciplina. Est igitur oradum in stiritu, ueritate . nam calestis pater tales quaerit , qui adorent eum in spiritu, O veritate. orat autem eo modo, qui intimum, ac flagranς animi sudium adhibet. a qua spirituali precandi rar m , t tione u0calem non excladimus: verumtamen principatum iure tribuendum ducimus illi, quae au hementi animo proficiscitur , obsiecrationi: quam Deus, cui patent occulta hominum cogitationes , , etiam si non ore proferatur. Audiuit Anna, eius, qua fuit mater Samuelis, intimas preces ; de qua illud legimus, sentem orasse, O tan-Psal. 16. tum labia mouentem. Orauit hoc modo David: inquit enim: Tibi dixit cor meum, exquisiuit te facies mea. Huiusemodi exempla in diuinis libris passe legentibus occurrunt. Habet autem vocalis oratio propriam utilitatem, O necessetatem: nam incendit animi studium, O religionem orantis in- Aμῖμ' sia1nmat. quod ad Probam sicripsit sanctus Augu- sinus hoc modo: Nonnumquam uerbis O alijs segnis ad augendum desederium sanctum , nos ipsi acrius excitamus . Cogimur interdum vehementi animi cupiditate, o pietate, uerbis oberre sententiam . nam exultante animo latitia, par etiam
559쪽
T G OCHO S. fraest, linguam exultare. O vere decet nos cumul tum illud sacrificium facere O animae, O corporis . quem Apostolorum orandi morem fuisse, ex Itis, Oex ovostolo multis locis cognoscimus . Sed quoniam duplex precandi ratio est,priuata, Crpublica: priuata orationis pronuntiatione utimur , ut intimum studium, O pietatem adiuuet; in publica , quae ad incitandam fidelis populi religionem instituta est, certis , statis qlie temporibus linguae cio supersideri nullo modo potest. Hanc vero stiritu orandi consuetudinem, propriam Christi norum hominum, infideles minime colunt: de quibus ita licet Christum dominum loquentem audia hi xin Q. re: Orantes nolite multum oqviscus ethnici fac . Iunt: putant enim, quod in multiloquio suo exa diantur . nolite ergo assimilari eis: scit enim pater uester,quid opus sit uobis, ante quam petatis eum. cum autem prohibeat loquacitatcm ; longas ta men preces, quae a lichementi, ac diuturno an mi studio pro cistantur, tantum abest, ut reiicia at, ut etiam seuo exemplo nos ad eam rationem cohortetur, qui non modo noctes in precatione con tue. s. sium it, sed ter eundem fermonem repet*t. Tan- Matth. 26. tum igitur statuendum es , inani uerborum D minime exorari Deum. Nec ureo ex animo oranthypocritae: a quorum nos cosuetudine deterret Christus dominus in hanc sententiam: Cum oratis, noueritis sicut hypocritae, qui amant in synagogis, o Matin ..im angulis platearum stantes , orare, ut videantur
560쪽
s et C A TEC HIS M V sus hominibus .amen dico uobis, receperunt mercedem suam . Tu autem cum oraveris, intra in cubiculum tuum , σ , clauso ostio , ora patrem tuum in absiondito ; O pater tuus , qui uidet in absiondito, reddet tibi. Cubiculum, quod hoc loco dicitur, ad cor hominis referri potest quod non satis es ingredi, sied praeterea occludi oportet, ne quid irrumpat, vel influat in animas extrinsecus, quo precationis integritas violari possit. ttim enim caelesispater, qui omnium mentes, O occultas cog rationes maxime pcrspicit , orantis postulationi concedit. Requirit praterea oratio assiduitatem: quae quantam uim habeat, iudicis illius exemplo, Dei si Lue.18. litis ostendit: qui cum nec timeret Deum, nec hominem revereretur , uictus assiduitate, ac diligentia viduae, eius postulationi concessit. Itaque assidue Deo preces faciendae sunt; nec imitandi illi, quis mel, aut iterum orantes, nil quod petunt, imp trarint , in oratione defatigantur . nulla enim hu
ius officii thsitudo esse debet: quod nos Christi domini, O iapostoli docet aucIoritas. quod si interdum
' noluntas in eo defecerit, precibus a Deo petamus, perseuerandi uim . Vult etiam Dei filius orationem nostram ad patrem seuo nomine peruenire: qua eius merito,e gratia deprecatoris id pondus assequitur, ut a caelesti patre audiatur: est enim eius illa uox Ioait.is. apud S.Ioannem; en amen dico uobis,si quid pe, tieritis patrem in nomine meo, dabit vobis: usque modo non petisis quidquam inno ine meoῆ petite,