장음표시 사용
611쪽
mus; Tribue tantum uictui meo necessaria. Huius quoque stugalitatis, O parsimoniae illa uoce , quae proxime sequitur, admovemur. cum enim, Nostrum, dicimus, panem illum ad necessitatem nostram, non ad luxuriam petimus: non enim Vo-srum dicimus, quia eum nobis opera nostra, sine
Deo, parare postimus: est enim apud Dauidem;
omnia a te expectant, ut des illis escam in tempore: dante te illis, colligente aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate: O alio
laco; Oculi omnium in te sperant Domine, O tu Psu '3das scam illorum in tempore opportuno ) sed quia necessarius est, ct a parente omnium Deo, qui omnes sua prouidentia alit animantes, nobis attributus.. Ob eam quoque causampanis nonerane latur , quod iure es a nobis acquirendus, non iniuria, staude, aut furto parandus. quae enim nobis malis Eribus conciliamus, non nostra sunt,sed aliena, sepsique illorum calamitosa est uel adeptio, uel pssso, uel certe iactura . contra vero honestis, ac laboriosis piorum hominum lucris, ex Prophetae st-ntia tranquillitas inest, O magna felia citas . Dctores enim, inquit, manuum tuarum Ps i quia mi ucabis, beatus es, O bene tibi erit. Iam uerδ iis, qui iusto labore victum quarunt,stuctum suae benignitatis eo loco pollicetur Deus;
Emittet Dominus benediIlionem super cella- Deuter. 3. ria tua, O super omnia opera manuum tua
rum, benedicetque tibi. P eque solum petimus a
612쪽
6 o CATECHISMUS Deo nobis, ut illo uti liceat, quod nostro sudore, aeurrtute peperimus eius adiumento benignitatis: id enim uere dicitur nostrum: sed etiam bonam mentem postulamus, ut recte partis, recte item, ac prudenter uti possimus . co OTIDIANvΜ . huic etiam uocisubiecta est ea notio frugalitatis , ac parsimoniae, quam proxime diximus . non enim multia plicem , aut delicatu cibumpostulamus, sed eum , qui naturae nece istati satisfaciat: ut eos pudeat hoc loco, qui,fastidio communis cibi, O potionis, con- , quisitissima escarum, ac uinorum gener apersiequuntur. PVec minus hac quotidiani uoce improbantur ij, quibus horrendas illas minas proponit Isaias ;Isa. s. Vae, qui coniungitis domum ad domum, o agrum agro copulatis usque ad terminum loci: numquid
habitabitis uos soli in medio terra ἐ Etenim es inexplebilis borum hominum cupiditas, de quibus i 8ςος l dscriptum est a Salomone; Avarus non implebitur pecunia. ad quos dictum etiam illud pertineta. ad Tim. 6 Apostoli; qui uolunt diuites fieri, incidunt in tentasionem , O laqueum Diaboli. Quotidianum praetereapanem appellamus,quod uescimur eo ad re t ' ficiendum vitalem humorem, qui quotidie con-mitur ut naturalis caloris. Es denique illa huius ratio nominis, quod a sidue petendus est , ut in hac consuetudine amandi, O colendi Deum retine mur ; nobisque omnino persuadeamus , id quod est, uitam,ac salutem nostram ex Deo pendere. DAN O E I s. Quantam hae duae uoces materiam prae- . I beant
613쪽
AD PAROCHO S. 6os beant ad cohortandum fideles, ut infinitam Dei potentiam pie , san iteque colant,quenerentur, in cuius manu sunt omnia, oe ut nefariam illam Satanae ostentationem detestentur; Mihi tradita sunt Lvς. q. omnia, ct cui uolo do illa; nemo non uidet. nam unius nutu Dei distributa cuncta , O conseruantur, ct augentur. Sed quae diuitibus haec est imposita necestas, dixerit quispiam, petendi quotidianumpanem, cum rebus omnibus abundent ρ Haee
illis necessitas est orant in hunc modum,non ut dentur eis, quorum Dei benignitate habent copiam , sed ne, quae abunde illis adsunt, amittant. Quamobrem, ut sicribit Apostolus, Hinc discant diui- a .adrim.stes nonsublime sapere, neque sperare in incerto diauitiarum, sied in Deo uiuo, qui praestat nobis omnia abunde ad fruendum. Huius autem necess aria
petitionis hanc causam affert sanctus Chosiosto mus,non olum ut nobis suppetat cibus, sita ut eum nobis suppeditet Domini manus, qua, salubrem, atque adeo salutarem uim instrens pani quotidiano, escit, ut O cibus corpori prolis, O corpus animastruiat. Sed quid est,quamobrem, DA NOB Is , numero multitudinis dicimus, non autem,
mibi ς quia proprium illud est Chrinianae charitatis, non ut quisque desie uno Aollicitus sit,sed ut praeterea de proximo laboret, O in cura suae utilitatis imeminerit etiam aliorum . accedit eo, quod , quae alicui munera diuinitus tribuuntur, non idcirco
tribuuntur, uisolus is eapossideat, uel in illis luxuriost
614쪽
6o6 CATECHISMUS xuriosse uiuat , sed ut cum alijs communicet, qua necebitati super fuerint: nam inquiunt sancti Bame sub Mi sius, O Ambrosius; Esurientium panis est,quem
ei in'seo tu detines: nudorum indumentum est, quod tu re- QRς cluis: miserorum redemptio est , oe absolutio,pecunia, quam tu in terram defodis . HODIE. monet nos haec vox comunis infirmitatis. quis enim
est, qui, si minus sua unius opera prouidere se posse s erat in longinquu tempus necessarios vita sumptus, saltem in diem uictus subsidia paraturum non considat Sed ne huius quidem fiduciae facultas
nobis a Deo permittitur, qui nos singulorum etiam: dierum cibum a st petere iust . m a sententia habet illam necessariam rationem, quia quotidiano pane egemus omnes , quotiese etιam Dominica precatione singulis utendum esse. Haec de pane , qui ore perceptus, corpus alit, atque sustentat, qui communis fidelium, O infidelium, piorum , oe impio ' h'i' rum , admirabili Dei bonitate, qui solemsuum oriri facit super bonos , ct malos, pluit super iustorio iniustos,omnibus impertitur. Reliquus est sh- ritualis panis ; quem etiam hoc loco petimus. Q q gnificantur omnia, quaecumque in hac uita ad stiritus, animae salute, et incolumitate requirutur. ut. n.multiplex est cibus,quo corpus alitur,o sustetatur: sic no est unius generis esca, qua stiritus, et anima uitam continet. nam ct uerbu Dei cibus svreuet. s. anima: sapientia enim inquit; Venite,comedite panem meum. bibite uinum, quod misi uι uobis. Huius
615쪽
AD PAR PCHOS. 6 orauius autem verbi facultatem cum adimit Deus hominibus , quod escere solet, cum grauius nostris sceleribus offenditur, fame dicitur premere
genus humanum . sic enim est apud Amos: Emitia Am0 3 tam famem in terram , non famem panis, neque
sitim aqua, sed audiendi uerbum Domini. Vt autem illud est certum propinqua mortis signum, cum non poni homines uel cibum sumere, uel sumptum retinere: sic magnum est desperatae salutis argumentum , cum vel non quaerunt verbum
Dei, vel , si adsit, non sustinent; O illam impietatis uocem in Deum effundunt; Decede a nobis, Iob, 3. scientiam uiarum tuarum nolumus. In hoc furore animi, O mentis caecitate uersantur illi, qui,
neglectis iis , qui legitime eis praesunt, catholicis, o Episcopis , O sacerdotibus , O a sancta I mana Ecclesia desciscentes , corruptoribus Dei uer-hi haereticis sie in disciplinam tradiderunt . Iam uero panis est Christus dominus , animae cibus: inquit enim ipse de se; Ego sum panis uiuus , qui de
caelo descendi. Incredibile est , quanta uoluptate, Ioan. c. ae laetitia perfundat piorum animas hic panis tum, cum maxime terrenis mole stiis , O incommodis conflictantur . exemplo nobis est sanctus i te chorus apostolorum, de quibus extat; Illi qui- Act. s. dem ibant gaudentes a conspectu concitus. Referti sunt huius odi exemplis libri de uita auctorum hominum; O de intimis bis bonorum gaudi s ita loquitur Deus f Vincenti dabo manna absionditum. ApD i.
616쪽
6 o8 CATECHISMVS Praecipue autem panis noster est ipse Christus D, nus, qui in sacramento Eucharistiae substantialiter
continetur. Hoc inexplicabile pignus charitatis de-30-Π . nobis rediturus ad patre,de quo dixit: abii manducat meam carnem, O bibit meum sanguinem, Matth. ais, in me manet, O ego in illo. Accipite, o mandu- - 4 Cψω -hoc es corpus meum. Ea petent Parochi,qus
ad fidelis populi utilιtatem pertinebunt, ex eo loco, quo separatim huius sacramenti uis, ac ratio continetur. Et vero dicitur hic panis noster, quia sidelium modo hominum est, idest eorum, qui charita- tem cum fide coniungentes , panitentiae sacramento sordes eluunt peccatorum a qui non dimittentes memoriam , se Dei filios esse , diuinum sacramentusumunt, ct colunt, quanta maxima possunt Ianctitate, ac ueneratione. Quotidianus uero quamobrem dicatur, in promptu duplex ratio est , est
ra , quod in sacris Christianae Ecclesiae m steriis quotidie O offertur Deo, O datur pie san teque postulantibus; altera, quod quotidie sumendus est,
uel certe ita uiuendum , ut quotidie, quoad eius fe ripsit,digne sumere queamus. Audiant, qui contra fientiunt, nisi longo interuallo salutaribus his epulis animae uesici non oportere, quid fandius dicat s. Ambr- in Ambrosius: Si quotidianus est panis, cur post an rami.ea . . num illum sumis ἰ Sed in hac petitione ad illud procipue cohortandisunt fideles, ut,cum rente O conflium, O industriam suam poseuerint in comparandis rebus uita necessariis, rei exitum Deo permit
617쪽
AD PAROCHO S. 6os tant , suumque desiderium ad eius referant uoluntatem, qui non dabit in aeternum fluctuationem iusto. 2Vam uel concedet Deus, quae petuntur , O patita suum optatum consequentur; uel non concedet; O id erit certissimum argumentum, nec salutare illud esse, nec utile, quod pijs a Deo negatur, cui magis curae est de eorum alute, quam illis ipsis. Quem locum instruere poterunt, explicandis iis rationibus,2Parochi,quae a sancto Mustino in L S. August. mla ad Probampraeclare colliguntur. Extremum illud erit in huius tractatione petitionis,ut meminerint diuites facultates suas, O copias Deo acceptu referre, cogitentque se idcirco illis bonis esse cum latos , ut illa dinribuant indigentibus. In quam sententiam conueniunt , quae in prima epistola ad Timotheum ab Apostolo disseruntur: unde magna i .ad T . uim Parochis petere licebit diuinorum praeceptoruad hunc locum utiliter, ac alutariter illustrandum.
cum ita multa sint, quae infinitam Dei pote tiam , cum pari sapientia, ac bonitate coniunctam, significent, ut, quocumque oculos, cogitationemq. conuerteris,certissima signa immensae potestatis,ae benignitatis occurrant; nihil profecto est , quod summum eius amorem, O admirabilem in nos charitatem magis declaret, quam inexplicabile πι-
618쪽
sio cATEC HISMVs sterium Iesu Christi passionis, unde perennis ille
fons ad eluendas peccatorum sordes erupit; quo perfundi, oe expiari, Deo duce, ac largitore, exoptamus , cum illud ab eo petimus , Dimitte nobis debita nostra. Continet autem haec petitio summam quandam eorum bonorum, quibus per Iesum christum cumulatum est humanum genus . id enim Is . z7- docuit Isaias: Dimittetur, inquit, iniquitas domui Iacob, O se omnis stuctus, ut auferatur peccatum eius. quod David etiam ostendit, beatos praedicans eos, qui salutarem illum fructum perci-Psu. 3i .pere potuerunt, his uerbis: Beati , quorum remisese sunt iniquitates. Quare es accurate, ac dii genter Pastoribus huius postulationis animaduertenda, ct exponenda sententia, quam ad caelestem
sutam consequendam tantum valere intelligimus. Ingredimur autem nouam prec di rationem. nam
hactenus a Deo non siolum aeterna, O spiritualia bona Ded caduca , O qua ad hanc uitam pertinet, commoda petiuimus: nunc uero mala deprecamuro' anima, ct corporis, O huius, oe sempiternae vitae. Sed quoniam ad impetrandum, quod postulamus, requiritur recta postulandi ratio; quom do affectos esse oporteat eos, qui Deum hoc orare uelint, dicendum uidetur. Monebunt igitur Parochi fidelem populum , primu necesse esse, ut is , qui ad hoc petendum uelit accedere , suum ine peccatum agnoscat; deinde, ut eius siensu , ac dolore commoueatur; tum, ut sibi omnino persuadeat,
619쪽
iae D PAROC HOS. 6ret Deum in hac esse uoluntate, ut iis, qui peccauerui, ita, ut diximus, assectis,ct comparatis, ignostat; ne forte acerbam delιctorum recordationem, ac recognitionem illa ueniae desperatio consequatur, quae olim Caim, Iudae animum occupauit; qui Deum modo uindicem, O ultorem, non etiam mitem in ' Ρmisericordem , existimarunt. Ergo in hac petitione sc lecti simus, oportet, ut dolenter peccata n stra recognoscentes, ad Deum, tamquam ad parentem, non quasi ad iudicem confugiamus; a quo, non ut exiilstitia nobiscum agat ,std ex miserico dia, postulemus. Facile autem adducemur, ut peccasum nostrum agnostamus, si ipsum audierimus Deum nos in acris litteris huius rationis admonentem : est enim illud apud Dauidem: Omnes declina Pala; .s,.
uerunt , simul inutiles facti sunt: non est, qui faciat bonum, non est usque ad unum. In eandem siententiam loquitur Salomon; Non est bomo ilistus seel. '. in terra, qui faciat bonum, O non peccet. Q a 'illud etiam pertinet; quis potes dicere, mundum Prouer.1o. est cor meum, purus sum a peccato ψ QPod idem a
sancto Ioanne, ad deterrendos homines ab arrogantia, scriptum en; Si dixerimus, quoniam pecca--Ioan. tum non habemus ; ipsi nos sieducimus, ct ueritas in nobis non est. Et a Hieremias Dixisti,absique pec Hierem.1.cato, O innocens ego sum: propterea auertatur furor tuus a me: ecce ego iudicio contendam te-cu,eo quod dixeris,non peccaui. a Joru sententias
620쪽
6I 2 CATECHISMUS omnium idem , qui eas illorum ore pertulerat Christus dominus hoc petitionis praestripto consi mat , quo iubet nos delicta nostra conditeri. id enim Mileuix. Isecus interpretari prohibuit avfctoritas Mileuitani concitus in hunc modum: Placuit, ut, quicumque uerba ipsa Dominicae orationis, ubi dicimus, Dimitte nobis debita nostra, ita uult a sanctis dici, ut humiliter, non ueraciter hoc dicatur; anathema sit. Quis enim ferat orantem, O non hominibus,
sed ipse Domino mentientem, qui labijssibi dicit di mitti uelle, O corde dicit, quae sibi dimittantur debita , non habereῆVerum in necessaria recognitione peccatorum no est satis, illa leuiter recordari. nam, ut acerba nobis sit ea memoria, ut cor pungat,aniamum stimulet, et dolorem inurat,necesse est. Quare pertra tabunt locum hunc diligenter Paracla, ut non Aolum facinorum, ac flagitiorum suorum meminerint fideles auditores ,sied ut moleste , dolenterque meminerint, ut, cum angantur intimis sensibus, conferant sie ad potrem Deum , a quo, ut inhaerentes euellat steterum aculeos , suppi citer petant. 2 ec uero solum erratorum turpia
tudinemstudebunt subiicere oculis sidetis populi, uerum etiam indignitatem, ac fordes hominum , qui, eum nihil simus , nisi putida caro, nisi summa foeditas , incomprehensibilem illam Dei maiestatem, O inexplicabilem praestantiam, incredibilem in modum audeamus ossendere, praesertim a quo procreati, liberati, innumerabilibus, Oximisque ben