Catechismus, ex decreto Concilii Tridentini, ad parochos, Pii 5. Pont. Max. iussu editus. Romae in aedibus Populi Romani, apud Paulum Manutium, 1566. 8, 650, 38 p

발행: 1566년

분량: 700페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

631쪽

AD PAROCHO S. 6 et 3dium eorum , qui a Deo precibus impetrauerunt ueniam deli dorum, ut publicani illius,qui longe confisens prae pudore, ac dolore, σ oculis humi dem xis,tantum pulsabat pedi us,eam habens oratione, Deus propitius esto mihi peccatori: Tum illius pec- Luc. it. catricis mulieris, quae Christo domino, retro stans, rigatos a st eius pedes, capillis etiam abHersos Ucu 'I' labatur: Petri denique Principis apostolorum, qui Matth. ar. egressus foras, fleuit amare. Deinde cogitandum est, quo infirmiores sunt homines, O ad morbos animi, qμα sunt peccata, propensiores, eo pluri- bus, ct frequentioribus medicamentis indigere. sunt autem aegrota animae remedia, paenitentia, O

Eucharisia. Haec igitur saepissime adhibeat fidelis

populus: deinde eleemosyna, quemadmodum tradunt diuinae littera, medicina est accommodata sanandis aruimae uulneribus. quare, qui pie hac precenti cupiunt,pro uiribus benigne faciant egentibus: quantam enim uim habeat ad deletas scelerum maculus , testis est in Tobia angelus Domini sanctus risi apbael, cuius est illa uox; Ele oona a morie '' 'liberat, σ ipsa est, quae purgat peccata, O facit

inuenirem ericordiam, O uitam aeternam. Testis est Daniel,qui Nabuchodonosor regem sic admone Dan. bat; Peccata tua eleemoonis redime, O iniquitates tuas misericordiis pauperum . Optima autem largitio, ct impertiendae misiericordiae ratio, est ....e obliuio iniuriarum, O bona uoluntas erga eos ,

qui rem, uel existimationem, uel corpus tuum, '

632쪽

62 4 C A TECHISMUS tuorumve violarint. Quicumque igitur cupit iust esse maxine misericordem Deum, is ipsi Deo fuas donet inimicitias , remittatque omnem ostensi nem, O pro hostibus libentissime deprecetur, omnem captans occasimnem de illis ipsis benepromerendi. Sed quoniam hoc argumentum explicatum est , cum homicidii locum tractauimus, eo reficimus Parochos. qui tamen banc petitionem hoc fine concludant,nihil iniustius esse,aut fingi posse, quam eum , qui cum hominibus durus sit,ut nemini se det ad lenitatem , idemponulet , ut in se sit mitis , O b

Pon dubium est, quin tui Dei post impetratam

delictorum ueniam, cum incensi studio adhibendi Deo cultum, O uenerationem, cileste regnum exoptant omnia diuino numini tribuentes piet tis officia, toti pendent a paterna eius uoluntate, ac prouidentia, tum eo magis humani generis ho- sis omnes aduersus illos artes excogitet, omnes machinas paret, quibus oppugnentur sic, ut uerendum sit, ne, labefactata, o mutata siententia, rursum in uitia delabantur, longeque deteriores euadant, quam antea fuerint. De quibus illuda, Principis apostolorum iure dicipossit; Melius erat illis, non cognostere uiam iustitiae, quam, post Ggnitionem, retrorsum conuerti ab eo, quod illis

633쪽

PMI OCHO S. 623

traditum est , sancto mandato. Quare nobis a Chri .de i araram domino datum es huius petitionis praeceptum , ut quotidie nos Deo commendemus, eiusque patria curam, O praesidium imploremus, minime dubitantesfore, ut, si deseramur diuino patrocinio,v--. muterrimi hostis laqueis irretiti teneamur. Neque u resolum in hac orandi regula iussit a Deo petere,ne patiatur nos induci in tentationem, sied in illa etiam Oratione , quam ad acros aponesos habuit sub ip sium mortis tempus, cum quidem ipsos mundos e se Matth. ac dixisset, eos huius osscit his uerbis admonuit; orate, ut non intretis intentationem. Quae iterum a

Christo domino adhibita admonitio magnum diligetiae onus imponit Parochis excitandi fidelem populum ad frequentem bulas usium precatiovis , ut, cutanta hominibus ab hoste Diabolo in singulas horas pericula huius generis intendantur, a Deo, qui si

lus illa propulsare potest, petant illud a due , Ne

nos inducas in tentationem. Intelliget autem fide sis populus, quantopere egeat divini huius adii Dii,se sua imbecillitatis, inscitiaeque meminerit si recordabitur illam Christi doministententiam, via ritus quidem promptus est, caro autem infirma: h si ei uenerit in mentem, quam graues sint, O exitiales hominum casus , impellente daemone, ni u hAltineantur dextera caelestis auxilio. Quod illustrius

se post humana infirmitatis exemplum , quam

sacer ille chorus apostolorum,qui magno antea aniam cum Ubent, primo quoque obiecto terrore, relia

634쪽

616 . CATECHISMVsMMin. fio Saluatore, diffugerunt et si illuctrius etiam est illud Principis apostolorum,qui in tanta professonesintularis oe fortitudinis, ct mmoris in Christum dominum, cum paulo ante, sibi bene fidens, ita d

Mare, x . xisset ; Si oportuerit me mori tecum, non te negabo: statim unius uoce mulierculae perterritus ,st dominum non nosse, iureiurando afrmauit. nimiaxum illi in summa biritus alacritate non restond bant uires. Q ιωβ uiri sanctismi humana nat .m ' ra fragilitate, cui confidebant , grauiter peccau vunt: quid non timendum est ceteris, qui ab eorum sanstitate ab ιnt longisme ζ Quare proponat fideli populo Parochus proelia, ac pericula, in qu bus assidue uersamur, dum animas in hoc mortali

corpore, quos undiqse caro, mAndus, O Satanas' oppugnant. Quid ira, quid cupiditas in nobis posi si,quotusquisque est, qui magno suo malo non ex periri cogature Quis non his lacessitur stimuliις quis hos non sientit aculeos λ quis subiectis non uriatur ardentibus facibus ζ quidem tam uaris sunt ictus , tam diuersis petitiones , ut discillimum sit

grauem aliquam plagam non accipere. Ac, pr ter hos inimicos, qui habitant , Ouiuunt nobis si sunt praeterea illi hostes acerrimi, de quibus scriptuMED. G est on est nobis colIuditatio aduersus carnem, σsanguinem , ed aduersus Principes, O potestates, aduersius mundi rectores tenebrarum harum, contra 'iritualia nequitia in caelestibus . Accedunt enim ad intimas pregnas externi impetus V

635쪽

AD PAROCHO S. 62 pressiones daemonum; qui ct aperte nos petunt per cuniculos influunt in animas nostras, uix ut ab illis cauere podimus. Illos O principes appellae Adlah, Apostoluspropter naturae excellentiam: nam na Itura hominibus ceteris , quae sub siensium e tant , creatis rebus antecellunt9 O potestates uocat,quod non solum naturae ui ,sita potestate etiam r

superant: et rectores nominat mundi tenebrarum rnon enim clarum, O illustrem mundum regunt ,

idest bonos , O pios , sed obscurum, O caliginosum, nempe eos,quiflagitiose, O facinorosa uitae

sordibus , ac tenebris obcaecati, duce tenebrarum . a i Diabolo delectantur ..' uncupat etiam daemones .

spiritualia nequitia: est enim o carnis, Ospiriatus nequitia. Carnalis quae dicitur nequitia. incen du appetitum ad libidines, O uoluptates,

percipiuntur siensibus. Spiritualia nequitiae sunt mala studia, O prauae cupiditates , quae ad superiorem pertinent animae partem; quae tanto p torra sunt, quam reliquae, quanto mens ipsa, ratio altior est,atquepraestantioriiuga Satana n quitia quia maxime s ectat illuc, ut caelestinos hereditate priuet; propterea dixit Apostolus, In cae-Is alestibus. ex quo licet intelligere, magnas esse ho istum uires, inuictum animum , immane in nos ,.

O infinitum odium: bellum etiam perpetuum eos gerere nobisicum, ut nulla pax esse cum illis, nulla indutia fieri possint. Quantum uero audeant , declarat Satana apud Prophetam uox . . . .. v j in

636쪽

628 CATECHISMVs In caelum conscendar gressus est primos homines in paradiso adortus est Prophetas:appetiuit aposio

los,ut, quemadmodum loquitur apud Euagellam Luc. a. Dominus, Cribraret eos secat triticum : ne ipsum quidem Christi domini os erubuit. itaque eius ineri

plebilem cupiditatem , ct immensam diligentiam

Pς sanctus Petrus expresst,cum dixit; Aduersarius uester Diabolus , tamquam leo rugiens, circuri, quaerens, quem deuoret . Quamquam non tinus

modo tentat homines Satansdgregatim interdum daemones in stingulos impetum faciunt: quod ille coM xς-s, fessus en daemon, qui rogatus a Christo domino , Lue. 8. quodAbi nomen est, re Ondit; legio mihi nomen est; nempe daemonum ultitudo, quae mi struis il- Matth. H. diuexarat . oe de alia scriptum en ι Assumit septem alios stiritur ecum , nequiores se, im intra tes habitant ibi. Multi suntι qui, quod impulsusi' atque impetus daemonum in se minime sentiunt, to tam rem falsam es arbitrantur; quos ipso a d monibus non oppugnari miruti non est, quibus ses Onte dediderunt. non est in illis pietas, non chari rus, non uirtus illa Christiano homine digna: quare sit,ut toti sint in potestate Diaboli; nec ullis tenta4tionibus opus est ad eos euertendos, in quorum iam animis, ipsis libentibus, commoratur. At vera , qui se Deo dicauerunt, in terris caelestem uitam agentes, ii maxime omniuum Satana incursibus pe

runtur , hos acerbissime odit, his in singula temporas momenta fruit insidias. plena es lasoria diui

637쪽

AD PAROCHO S. 629 harum litterarum sanctorum hominum ; quos praesenti etiam animo stantes, uel ui , uel staude peruerru . Adam, Dauid, Solomon, alijque , quos enumerare discite sit, experti sunt daemonum uiolen- tos impetus , O callidam astutiam, cui resisti non possit consilio, aut hominum uiribus. Quis igitur1Θsuo praesidio satis tutum existimet ζ Itaque pie,ca seque petendum a Deo est , ne nos tentari sinat supra id, quod possumus , sed faciat etiam cum ten- δ 'Cονι ratione prouentum, ut posmus sustinere. Verum

hic fideles confirmandi sunt , si qui animi imbecillia

tate , aut rei ignoratione daemonum vim perhorrescunt, ut ipsi tentationum fluctibus agitatiun hune tr. V: precationis portum eonfugiant. non enim Satan 'in tanta oe potentia, O pertinacia, in capitali odia nostri generis,nec quantum,nec quam diu uult, tentare nos, aut uexare potes , sed omnis eius pote

stas Dei nutu, O permissu gubernatur . noti ssimuest exemplum Iob: de quo nisi Diabolo dixisset De- Iob.r. ,

us; Ecce uniuersa, qua habet, in manu tua funt; nihil eius Satanas attigisset: contra uero nisi a Mdisset Dominus , Tantum in eum ne extendas manum tuam; uno Diaboli i tu cum fljs ipsie, facultatibusque concidisset . Ita autem alligata est daemonam uis, ut ne in porcos quidem illos , de quibus foribunt euangelistae , non permittente Deo inuad 'Mare.s.

re potuisset. Sed ad intelligendam huius petitionis vim dicendum est , quid hic tentatio significet, quid μ'S' 'item, induci in tentationem . Est autem, tentare , . I

638쪽

6 3o cis TECHISMVs periculum facere de eo, qui tetetur,ut ab ipsi, quod

cupimus, elicientes, uerum exprimamus. qui tentandi modus in Deum mini e cadit. quid enim est, Ad Ileb. 4. nesciat Deus y Omnia enim, inquit, nuda,O aperta sunt oculis eius. M alterum tentadi genus, eum, longius progrediendo,aliudquari solet in bonam , vel in malam partem: in bonam , cum ea retentatur alicuius uirtus; ut, illa perstencta, c vitabis commodis, O honoribus augeatur, eiusq. exemplum ceteris imitandum proponatur, ac denique omnes ob id ipsum ad Dei laudes excitentur. quae tentandi ratio sola conuenit in Deum. huius Deuter.3 3. exemplum tentationis est illud in Deuteron. Tentat vos dominus Deus uester, ut palam fiat, utrum diligatis eum , an non. uJo modo etiam tentare

dicitur suos Deus, cum inopia, morbo, O alij scalamitatum generibus premit, quod probandae eorum patientiae causa facit, O ut ali s documentum obsit,. snt Christiani osscit. In hanc partem legimus is brabam esse tentatum, ut filium immolaret . quo facto, fuit is obedientiae, O patientia exemplum singulare ad memoriam hominum sempiternam. In Tob ia, eandem sententiam dictum est de Tobia ; quia

acceptus eras Deo, necesse fuit, ut tentatio pro baret te. In malam partem tentantur homines ,

i,cum ad peccatum, aut exitium impelluntur: quod, proprium Diaboli officium en . is enim eo animo tentat homines, ut decipiat, agatque praecipite . Matth. et quamobrem Tentator in diuinis litteris appella-

639쪽

tur. In iis uero tentationibus modo intimos nobis admouens firmulos, anima assentiones , O commotiones adhibet administras; modo nos exagitans extrinsiecus , externis rebus utitur, uel pro steris ad efferendos,uel adstangendos aduersis; nonnum- saquam habet emissarios, O excursiores perditos homines , in primisque haereticos, qui sedentes in cathedra pestilentiae , malarum doctrinarum mort

fera femina di 'ergunt , ut illos , qui nullum delectum , aut disicrimen habent uirtutis, O uitiorum, homines per sie procliues ad malum, nutantes, ac praecipitantes impellant. Dicimur autem induci intentationem, cum tentationibus seuccumbimus. Iu ic ducimur uero in tentationem dupliciter , primum , cum de statu dimoti , in id ruimus malum , in quod tentando nos aliquis impulerit . At nemo quidem a Deo hoc modo in tentationem inducitur. quia nemini est peccati auctor Deus , immo uero odit omnes, qui operantur iniquitatem. Sic uero etiam Psal.s. en apud sanctum Iacobum: 'te o, cum tenta- Iacobi. tur, dicat , quoniam a Deo tentatur: Deus enim intentator malorum est . Deinde dicitur nos iu tentationem ivducere is, qui etsi non tentat ipse, neque operam dat, quo tentemur , tentare tamen dicitur , quia , cum possit prohibere , ne id

accidat, aut ne tentationibus superemur, non im-

pedit. Hoc modo Deus bonos , O pios tentari quidem sinit , ueruntamen sua gratia sustentatos non destrit. 2χα uero non interdum iuno, oe oc- . a

S iiij culto

640쪽

532 C TEc HISMUS culto Dei iudicio,nostris id sceleribus postulantibus,

nobis ipsi relicti,concidimus. Praeterea nos in tentationem Deus inducere dicitur, cum eius benefi-cjs, qua nobis ad salutem dedit, abutimur ad per-Lue.is. niciem, O patris substantiam, ut prodigus ille mlius , dg ipamus, uiuendo luxuriosie, nostris cupiaditatibus obsequentes . . mobrem id dicere posφ4 R' 7- siimus, quod de lege dixit postolus; Inuentum es mihi,mandatum, quod erat ad uitam , hoc esse

ard mortem. Opportunum rei exemplum est Hierosolyma,tem Ezechiele; quam Deus omni ornamentorum genere locupleta rat , ut eius ore Prophetae Ezech. rc. diceret Deus; Perfecta eras in decore meo, quem

posueram semper te: O tamen illa ciuitas divinis cumulata bonis,tantum abest, ut optime desie merito, ac merenti Deo gratiam habens, caelestibus bene cijs ad beatitudinem consequendam, cuius gratia ea acceperat , uteretur, ut, ingratissima in parentem.' l . Deum abiecta spe,cogitatione crisium fructuum, tantum praesenti abundantia luxuriose, ac perdite frueretur.quod ERechiel eodem capite pluribus uerbis perfecutus est. Quaresunt eodem loco ingrati .in Deum homines , qui praebitam sibi ab eo diuinitus uberem materiam recte factorum, ad uitia, illo permittente,convertunt.Sed oportet huc diuitiae scriptura more diligeter attendere,quae Dei permissone ijs interdum uerbis significat, quae proprie si

accipiantur,tamquam actionem in Deo significant: Exod . r. nam in Exodo sic est: Indurabo cor Pharaonis, OG .ia cc apud

SEARCH

MENU NAVIGATION