장음표시 사용
111쪽
ut iam diximus,penitentia non ip Α mayn ibideria, EM X parte Vigue s amicitia,sed pinius habitus, quo rius de poeulitentia, . quarto,MTh. huiusmodi amicitia resarciri potes, dicenda est, cum igitur actu & obiecta utriusque virtutis sint distincta, virtutes inter se erunt disti nche, Ic una ad aliam hoc modo reduci non poterit , ita ut paenitentia sit virtus,quae est charitas. Rationes autem Scoti,quibus dictam sententiam confutat non eL se bonas, probatur, quia Sc fagum supponunt i domate concludunt,
existimauit Scotus, quem Hala ac
parte sequuntur alij,post achii peccati in peccatore nihil aliud remanere,nisi reatum poenae, unde com sequenter diMi Paenitentiam nihil else aliud,qua in voluntatem satisfaciendi proicena, quae tatnen
omnia salsa et se,alibi ostendimus hoc tamen supposito, asseritSc
de Argenta bidem,quaestio prima,
articu primo;cum enim existuraet
Scotus in peccatore post actute catinihil aliud remanere, nisi reatum poenae,docuit proprium acta penitentiae esse velle punire: unde Vult poenitentiam virtutem spectare ad iustitiam punitivam. Verum nec placet haec sententia,quatenus scilicet alserit paenit tiam spectare ad iustitiam punit Nilam tum quia fundatur in illo sal si fundamento supra allato, post actum peccati in peccatore nihil auliud remanere, nisi reatum ad poenam: tum quia proprius actus nitentiae non est punitio formaliter,ued ut nostra est sententia in eo, ut quis velit Deo offenso satisfacere. et
Tertia sententia est Gabrielis intus,illum reatum non pertinere ad C quarta distinc'. iq.quaest.prima,archaritatem, sed ad poenitentiam laeui .secundo, Sc 3.qui cum existi- Male autem concludere, quia ex stimauit Scotus, voluntatem satis faciendi non referri ad concilian
dum Deum,&ad resarciendam amicitiam diuinam, sed ad ponendam aequalitatem inter Deum, de
Peccatorem,nam Vt ait Tartaret.loco citato,quaest.secunda Gnis poenitentiae principalior est, ut peccatormet cum Scoto, proprium acturri
paenitentiae esse velle punire, iustitiam punitivam pertinere ad diastributivam, ait poenitentiam vi tutem pertinere ad iustitiain distilbutivam.
Verum neque haec sentetia probari unquam potuit, Nam ut patet ex S.Thoma secunda secundae,qO INPisam fiat immunis poena, ad quam o D 6 I. quem sequuntur communiter
bligabatur secundum legem,hane omnes, Solus libro tertio de iustit. enim aequalitate ipse agnouit; vae
tamen omnia falsa sunt ut melius infra patebit,& ideo rationes Scoti Non videntur cocludere contra Predicta in sententiam se Secunda sententia est Scoti su-Pra,ad quainvidetur accedere Al- ωiure,quest. luinta, articul.secumdo,mirtholom Med.in P.secunda, quaest 64.artic.secundo.Bannes ibidem,quaest. 6ι Molina de iustit.to. primo,disputat duodecima, Salo nius in secunda secundae, quaestio.
61 Lessus libro secundo, de iustit.
112쪽
ci iuccap. primo,dubio quarto des autem hi DD. ad id quia sicut iustudesumptum est ex Aristot quinto tia docet cuique esse suum reddenArt Di .ethico. cap.tertio,c quarto,iustitia dum,ita etiam docet hoc idem esse distributiva proprie eonustitii di Deo reddendum, scilicet obedien-stributione bonorum communiti, iam,cultum,dciatisfactionem pro habita ratione per1buarum , quib. distribuenda livit hec enim non distribuuntur singulis, sed eruata proportione meritorum, Ita ut solum respiciat dignitatem Porsena'm,o propterea petat seruari Pro offensis. Verum, & haec sententia adhuc salsa est, quam multis inpugnat Paludanus in quarta dist. I .quaes- prima,&Capreolus ibidem, ques. I. arto .ad argumenta Durati diin portionem Geometricam eX qui no infr.Pluribus impugnat bimus.
bus nihil est, quod conueniat paenitentiae virtuti, quin potius ipsa respicit equalitatem rei ad rem modo, quo infra dicemus,d petit Proportiomem Arithmeticam,quq Proprie seruatur m delicatis puniendis, ut scilicet tanta poena detur delicto,quata est delicti grauitas,quidquid dicat illustrissimusCaietanus, secunda secundae, ubi supia quid autem sint, α in quo consistat huiusmodi proportione Geometri Cce, Ari in metue opti in criplicat D.Thom P.P. tu st.24 articu Pri-itio, essecunda secundae , quaestio. 64.ari secundo, e iam eNPlicauerat in quarta dist. 8. quaest. Prima, art primo, clanc quutatui Richard. o. iist. 3.ur.*.quaest .prima.Sintus libit, . de iust t.Siur. bi supra Salonius,c I rilioloni 1 sed.in semiada secutidae, cui aest.6i Lessus, Quinta sententia est illustrissi mi Caietantina .p. quaest. 8 3. artic. g.qui e Xistutiauit poenitentiam esse ipsam religionem virtuteIN,qua facit esse partem iustitie,' reddat Deo quod suum est. Sed contra hanc sententiam Prqter ea,quae supra diramus,multa alia infra dicemus e quibus satis costabit falsitas ipsiuS. . Ultima sententia est D. Thom. 3.P.quaest. 8J.artic. 3 Thom de Aes Nom
rii supra quest tum disput. cundasectaecunda, tum disputat. Molina, cibalislocis etiam citatis. e X D septima, per totarii midac. Nu- quibus patet falsiitas huius lenten
Quarta sententia est Durandi in
tutem penitentiarii esse ipsam iussit lam, a quo non videtur diisentire Marsit ibid. l. o. ait. 3. MOuciatur
gni ibidem, ar. 3. dubio suo primo.
Notandum primo Virtutem iustiue dici illam, secundum quam quisque constanter reddit cuique quod suum cst i est, constans, S perpetua voluntas tribuendi cuique ius suum,eX Arist.quin toc b. AES.eι
113쪽
Cicero. cap. primo, Cicerone lib. secundo A gratiam,vindicationemMbseruus,omc.Vlpiano .iust: tia, ede iustitia tiam,& vetitatem ι Macrobium in arvi utem libro primo in somnium Sies iure, lustiniano in suis institaeo. titulo, in princ & sequuntur San. s. Ambros Ambroi.hb. primo offitacap. χη .de S. Aug. August. lib. 9. de civit. Dei capitu. 2I .c libro primo, deliber.arbitr. ca I 3. Sc licet illa verba Constans, perpetua voluntas, Sta proprie conueniant Deo, ut ibidem adn tauit Glossia,attamen suo modo acinpionis c. s. septem fecisse iustitiae
Partes, innocentiam, amicitia ira,c cordiam,pietatem religionem,a
sectum, & humanitate: Nos vero ampliore quenda virtut que: quoquo modo virtuti iustitiet,aut annectuntur aut subijciuntur, constituemus numerum e communi tum
commodari iustitie humane tra A Philosophorum,tum Theologorus. TMm dit S. Thom .secunda secunde, tuaestio. I. art.primo,per illam autem voluntatem, ut adnotauit Molina in suo tomo primo de iustitia tract.
Primo, disput. 8 intelligitur ipse astus voluntatis, ita ut sensus sit, iustitia est habitus, quo inclinamur cum constantia,& firmitate adi tendum ius suum cuique ut sic denotaretur,actum iustitie debere Lia firmuin is voluntatium,ut etiasententia ut partes iustitiae sint, re χώρου-ligio, quae cultum,&honore Deo g pietat. debitum tribuitiPietas,quae Patria, parentes, ac caeteros sanguine, atq;
at finitate coniunctos amore, ac veneratione complectitur,obseruan Obseruarialia,que viros dignitate,atque auctoritate praestantes colit:Obedientia, Gediemisquet maiorum iussis, ac preceptis obtem perat:Fides,qpromissis stat, pactiaque accouenta seruat: Veritas , adnotauit Petrus de Aragon.in se C que etiam in ce teris omnib.tu in cocunda secunde, quest. 38.aici pr muni hominum conuictu menda
mo,& quest. 8oart. primo,ubi etiainter alia docet, in omni actu virtuoso requiri,ut operans operetur cum firmitate; ex quibus satis constat, virtutem iustitiae dici ad alterum,unde etiam possumus colligere cum S.Thom,secunda secundae,quq st.SO .art.primo,Thoma de Argent.in quarta dist. 4 qsest. pricia deuitat:Gratia,quihomine die B;ὸ se bene meritos beneuolentia, ac charitate prosequitur,eosque beneficiis assicit Liberalitas,q grati P cit rasi aecunias suas cum aliis communicat, eo solum animo, ut liberalis esti,
metur: Benignitas,quei khulnani Senignitastas, , charitas dici potest, est, quae absque ulla spe recompensationisma,articipitrito, Petro de Aragon. r, alijs beneficia confert, solo amore ubi supra, omnes virtutes, que at anticitiae, vel quia ille,cui beneficiuterum respiciunt reuocare ad iustitiam.
secunda secundae, quest. 8o.arti .
Primo icerone libro lecundo, dei fini inuent. s dari, oc assignati itisti-- nae partes, religionem, Pietatem,
facit,bonus est, vel quia nobis tamquam bonus placet Misericordia, Miserico quet beneficia in alterum confert,
vi illius miseriam, atque indigς se tiam subleuet Hospitalitas,quia tarduenas ceperegrinos benigne,atq;
ex charitate excipit Vindicarior iidicam.
114쪽
Disput. I. Sect. I. Quaest. V. I
quae & dicitur iustitia vindieativa, A sunt species iustitiae ut sc e Diu P. aut punitiva, quae delicta prome Thoma supra, quaestione 48. artita
C e: ii ritibi ulrat. Clementia, quae in poenis delinquentium repetendis certum rationis modum imponit, ac
Di sisti Praescribit:Distributio, quaevi dicitur distributiva iustitia , quae Promeritis,honores, dignitateS,ac communia bona distribuit, Sm ea, quae
P. ινγtis supelius diκimus vltimo Poenitentia,quae eligit satisfactionem facie- unico, dessequuntur Richardus, ScSotus ubi supra, e libro tertio, de
iustitia,&iure,quest.quinta,arti . tertio.Bannes, Michael Salonius in secunda secunde, questio. 64. Leo-
nardus Lessius libro secundo, de iustitia dc iure,cap. primo,dub.quar to,&hac ratione disputat de iis Partibus S. Thom secunda secun D. Nom. dam Deo eκ peccatis ot sense: Hae 1 dae, quest. 6 i. quomodo autem di- aute in innes virtutes ideo dicun- stinguantur hei due species iustitie, tur subiici, vel annech iustitiae virtuti,quia unum habent commune cum illi, eis scilicet ad alteru, sed quia aliquae illud idem sibi retinet perfectissimo modo, alique vero deficiunt ab eo, vi fiant liberalitas, gratia,misericordia,&saaritas,quibus damus alteri, non quod ipsius est,sed quod nostrum est;item religio, Sc poenitentia, lulano sunt in distributiva scilicet, & commutatiua inter alios bene docuit Bannes, ubi supra quest.6i artic.primo,Vbie Aristot. quinto ethzcap. secun do,docuit,illas eis species essentialiter distinctas , sed de hoc alibi: Tertio tanquam partem potestati m a sitis
iram; dicuntur autem parte pote ρδrte me
statiuae iustitiae ille, iue illi sunt an it 'ε
ter aequales ideo aliquae dicuntur C stitie, eo modo quo infra e&plic subijci, alique vero annecti Virtuti bimus,4 explicat Diu Thom .ibi obri bidem, que stione So.articulo primo, quo loco etiam de illis, ut sic,disputat. Notandum quarto hoc esse discinnen inter pr dictas partes asu gnatas, quod partes integrales D. Tlom iustitiae diciantur tales, quia ut ait DThom supra quaestione septuagesimanona, articul primo, Scis
ar. .quaest. 1 virtute aliquam per
2, - . tinere id iustitiam,tripli continger Piimo tanqnam parte integralem, quomodo iustitia ha bet duas partes, scilicet, sacere bonum,& declinare a malo,ut habet Richard.locis iam citatis, Solus ibi D quitur Richardus ubi supra,ambae dem,quaestione secunda,articu.se partes illius, declinare scilicet a macundo, Canus ubi supra. hac ran Tham tionc agito Thom de partibus iustitiae,iecunda secundae, quellione 79.Secundosiamquam partem su- si' biectivam, quomodo parte&suble pμ μεθὸ istiue iustitiae uni iustitia distribu
ni iustitia commutatvia, quaelo,&facere bonum, requirantur ad persectum actum iustitiae, partes vero subiectivae,ut habet Sotus in quarta distinctione Iq. I prima, artic: tertio, quia tanquam species Participant totam rationem iustia
115쪽
tiales ewD.Thou .rbidem quaest. 68. artic.vnico,&loco citato,quamuis participent quodammodo essentiam iustitiae, non tamen ada, Da isse quenta Legatur Nugnus, qui satis νεμε e clare hanc totam rem visus est de-h-tii βῆ clarasse ex mente D. Thomae.Vn
decolligere licet praecipuam disse
rentiam inter Partes subiectivas,
potestativa quod subiectivae adr ia,nos co paramur ad Deu, tamquam Filij ad Patrem, iuxta illud Luce is diser peccaui,in ca luetum . coram te;serui ad Dominum, iuXta illud Psal. 12 Sιcut oculi semuorum ιnmambus dominoramsa - .rum,ira ocul nontra ad Dominum Deum nostrum, donec misereaturno ra;VXoris ad virum,iuxta illud
Ierem. tertio, Tu fornicata es cum
quent rationem totius, cuius sunt i amatoribus multis, tamen reuem I '3' partes,non sic potestatiuae. Ari. stib. Notandum ultimo Ex Aristot. S. Thom auinto ethicoriri sequitur D.Tho. ubi supra,quaestio 3 7 propriam,&perfectam rationem iustitiae consistere in aequalitate rei ad rem, unde quia ad hanc aequalitatem non omnes virtutes perueniunt, ut ad ram notauit S.ThomRugst.8o.ubi sum distinct. 34.artie. tertio, quaest.pri articu*rinio deo nunc vertitur in ma, Solus libro tertio,de iustitia,dequeistionem. Utrum ille virtutes, iure quaest.prima,altic.quarto,Banquae deficinni ab illa aequalitate innes,in a. 2.quaestion. T. art. quar- vendicent sibi nomen iustitiae pro to, Petrus de Aragon. ibidem Miaquosita chael. Salonius ibidem, quaest. 38. Prima conclusio.Virtus pinite anic. secundo,Lessius lib. secundo, tere ad me, dιcis Dominus Inter hos autem , teste etiam Aristotele ibidem, quinto ethicor.capseNto,a
quo deinde desumpserui Capreol. in quarta distin h. i . quaesti .pi
tia non est ipsa virtus iustiti . . Probatur primo conclusio, quia Iusti, a s V π eN Arist.quinto ethi. Q, ainia a coricap.quinto, doseMo, quo de- requirat sumpsit D. Thom loco iam citato, requirit aequalitatem inter rem, Non reperi rom,hec autem equalitasnullo mo
' i' ' tapotest esse inter Deum, nos,
D.um T Minor probatur, tum quia non possumus Deo reddere equMUN. ii e lotuma illud Psalmi 11 1 Quid retribuam Domino, o omnibus, qua rura te mihi, que locu refert D.
Parentibus, Magistris nunquam de iustit.α iure, cap.primo, dubio primo,c Cosm Phil libro quarto, de viri.capit. I 6 proprie loquendo non est stricta iustitia,ergo Ratio autem, quare inter Filium, P - . . iatrem, seruum, Sc Dominum, VX si tua, iarem, virum non intercedat iusti mire mil
tia, praeter alias rationes, quas alii asterunt,haec ut principalio potest I . . assignari;quia, licet Pater, &libus se. ν δ
seruus,dc dominus,vXor,& Vir sint iram. personae realiter distinctae,moraliter tamen esentur una, dieadem Persona,vt patet eX l. fi.C. de impuberibus, ut filius censeatur portio
116쪽
Cde agricolis,lib. 1.& late probat A num, habentia suum dominium.
ldradus cons. 244. num. 34. Bal. suum ius, ac libertate,id quod sus consi. 86 in Regno libero libr.lecundo,Castro consi is 4.num 3 libro secundo, Arist. quinto ethicor. Ari. s.etb. cap.&κto Scoctauo item ethicor. S.N- c P. I 2.S.ThOm.secunda secunde, quaest. 7.articul quarto, quinimo Propter hanc causam pater eκ X requiritur aequalitas, quae tamen trema necessitate potest filium, ta non est inter illos : quid autetra in .
qua aliquid suum vendere e l. li telligat Aristoteles per equale,quae ''
bertati C. de patria potestate, i. si do asserit inter parentes, cx filium tr. λὸν non esse aequale, disputant multi quale. cere ad perfectam iustitiam fusius alibi probatur. Est praeterea alia ratio quare inter Patrem MFiliu&ci non possit esse iustitia, quia scilicet, a iustitiae Aristot.oc auo cthicoricaP. I E. C. de patribus qui filios suos distraxerunt seruus autem dicatur instrumentum Domini ex Aristot. Aria tot Primo politic.cap. tertio, quarto,&sic de uxore te spectu viri, cum
tamen ratio tultitiae cleueat elle m-
ter duas personas distinctas, ut inter alios ostendunt Bannes ubi su-Pra conclus prima, Petrus de Ara
to,unde non videtur inter illos posnobis tamen breuiter videtur dic dum, illos appellari aequales ab Α-ristot inter quos secundum leges humanas potest esse actio in iudicio:Vnde, quoniam leges humanee non solent concedere actionem
seruis contra Dominum, filisi contra Patrem, VNori contr4 Virum, talibi ostenditur, ideo concludit Α-ristot .m ter illos non esse aequalita- se ui tercedere ratione iustitiae pro C tem,Sc conlequenter neque esse iaprie dictae. An autem requiratur stitiam igitur cum nos tam 'uarr realis distinctio ne celsitio inter illas personas, inter quas est iustitia,
disputant Theologi ,ec missis mi
arti .lecundo,Suamus in i P. quaest. Priina, disput. quarta, ieet . quirata, breuiter respondetur, Aristotele,ck
antiquos philosophos exegisse distinctionem realem periora arum ad perfectin iustitia, quia reuerati ales in erilem persona,' supposito; Atalaeologos diuino tumule illustiatos volintse ad perfictura ratio ite in uis moe, requiri quia erea. Id in distri est anetra, cis naturaiuasi laecultiniit disticiae d. st iacta eluuii ficiunt Priticipia operat:Ofiiij cc serui comparemur ad Deu, Non Poterit uater nos, Deum esse perfectes ratio iustitiae. Est praeterea tertia ratio, quare interire lic asi onas non stratio perfectre iust ties quia Liui stria re-quuit aequalem rationem dati de accepti,ec Oγm Amni lententia icii ergo tale aequale non possit dati,an filis, Parentibus; a seruis dominissab Xoribus viris, ideo non est ii ter illos pei ficta iustiti.t, ergo multo minus talion stitia erit ad Deu 3cii liit da e Dco possimus, quod illi atri uitulis uoti sit debitum, ut docuit S.I ho, .secunda secundre, Tίων. quaest So.artic. pri lucri Capreol. In qu .rt ad stluc. I A quaestio Prima,
117쪽
artit secundo, ad argumentam in ne habentur apud Capreolum blrandi,vel quod etiam no prius fue supra,quae stione tertia,ad argumerit illius, ut etiam affirmant asequeasup p p. disp. 8 .cap.quarto,
nume. 2 6.Cosmus Philiarchus lib. quarto,de virtutibus, cap. 6. Suarius in commentario ad art tertisi, qu st 's.supra,idque ratione pleni dominii, quod habet in res creatas eκ Barthol. Med.in tertia P. 'O.
ta Durandi. Secunda conclusis Virtus poenitentiae non est virtus religionis. Hae conclusio est contra Illustrilsimum Caietanum ubi supra, est tamen D.Thomae,ut patebit. Probatur igitur primo in sentenci Piam. tia D. Thomae, tum quia ipse D. Thomas,ut supra ostensum est,fa Dissingui Probatur secundo conchisio e . cit vii tutem poenitentiam a ceteris 'frp/ is
definitione utriusque virtutis,pa distinctam,ergo etiam a reli
nitentiae cilicet, iustitire, nam hiec definitur ab Vlpiano .iustitia, Ede iustitia, iure, aliis supra citari CC stans, perpetua voluntas ius suum cuique tribuendi; poenitentia vero est virtus, qua Deo offenso quis vult satisfactionem, seiu haec dpo sunt distincta,ergo etiam virtutes erunt distincte . Neque Placet quod ait Marsi
mo, ad secudum, ubi distinguit paenitentiam a religione ponit actu religionis imperari a penitentia,tu quia in Aa tem dist. quaestio. pr ma,artic.Primo quaestio.quinta,ait Per Peccatum hominem constites Deo debitorem, ad quod debitum persoluendum ait virtutemice Fusibi supra, virtutem iustitiae d. nitentiam;tum quia secunda sec ci poenitentiam quatenus impera dae,quaest. 32.articu. primo,ad 2.&tura charitate, tum quia fieri' test,ut poenitentia non imperetura charitate, sed contra tum quia etiam alii actus iustitiae imperari possunt a charitate, ut habent San. Bonavent in quarta distine. I 4ar. Primo,quaest.tertia, Halensuph
Neque etiam placet, quod habet Albertus ubi supra,poenitentia Ddici virtutem iustitia quatenus in Peratur a iustitia, quia isto modo salie: virtutes poteriit pertinere ad iustitiana quia alie et possunt imperaria iustitia ut suo loco di emus,& probat S.Bonaudoco supra' est. Halens item ubi supra.
aliquando imperari a religione; quando scilicet fit ad colendum
Deum quatenus vero ordinatur ad satisfactionem pertinere ad poenitentiam, ex quibus satis constat in sententia D. Thomae distingui poenitentiam a virtute religi Neque dicas cum Caietano D. Thomam secunda secundae, ubi iupra, ubi agit de partibus iustitiae, non numerasse Poenitentiam, ergo cum no ad iustitiam pertineat. .videtur debere pertinere ad Rel gionem ex sententia D.Thomae. Nam dicimus DiuumThomam
id consulio fecisse, quia postea in
118쪽
3 parte,acturus erat seorsim de pera meque quarto dica nos ad placandum Deum offerre sacrificium,
Neque secundo dicas , religionem respicet cultum,ck honorem Dei, quod etiam facit poenitentia vir
.,ὸliais ςip ndetur enim, religionem', i. respicere quidem, honore Dei, sed alio modo, ac respiciati cenite-tia, nam religio respicit illum ratione supremi iudicii, Scauctoritatis, ut iam diκimus e D.Thoma secucunda secundae quaest. 8o art. Pinmo, quem sequuti sunt in hoc Canus p.secunda,relech de poenitent. Suarius supra,disput.7 seci secunda,Lemus b.secundo, de iustit. Se
secundo,dub.primo ad finem; At vero poenitentia solum espicit satisfactioneiu,quae fit Deo in nostra
id est,poenitentiam,que nomine sacrisiis appellatur in saccis litteris, Psal so. Sacrificium Deo, aedi m 46.
Dicimus enim id non effecotranos; quia id solum ostendit, poes tentiam aliquando imperare actus religionis,quod libete damus,omnes enim actiones, quae spectant uad religione quatenus habent vim Vpπυ- cociliandite possut pertinere a Vpenitentia virtutem,id quod supra Iliam. diκimus de eleemosyna exD Thoma secunda secundae,quest. 3 .arta primo, ad secundum,Sc tertium argumentum, cuius actus imperatura poenitentia,uttamen ordinantur
ad satisfaciendum cooriamo; actinenim unius virtutis possunt impe rari ab alia diuersei rationis, ut do. Neque tertio dicas cum eodem Ccent Halensis,Bonaventivbi supra, Caietano,iam poenitentiam,quam Barth.Med.in I 2. F.art.4.dμ religiocem reddere Deo quod debitum est,Deumque habere pro .
Respondemus enim tam relugionem, quam poenitentiam habere Deum pro fine cui.eique suo modo debitum reddere; eniteratia tamen sermaliter elpicit actum illuvoluntatis interarum,quo quis vult Deo satisfacere, cum tamen retiagio,vr iam ex dictis patet,sormalia ter respiciat cultum diuinum modo, quo diximus. Accedit prael re quod poenitentia oritur X debito rigoroso cum tamen religioselum otiatur e quadam morali decetia, thabent Canus P. 2a elec. depelia.&Suarius bisuP.nu. .
citur autem Poenitentiae virtus sacrificium largo modo, ut vult,& bene eκplicat Suarius supra,disput tione septima,sectione secuda,mD
Secuudo probatur conchisio ratione desumpta e diuersitare a stim, Se obiecti formalis utriusque Irtutis, nam obiectini formale virtutis poenit, tete est, velle Deo satisfacere inculpis offenso, obiectum formale religionis est culintus Deo debitus sed haec sunt to maliter distinc o, ergo, vi tutes religio scilicet AE poenitentia , us terminantur ad illa obiecta erunt sermaliter dissim
119쪽
. Tertia eo usio.virtus poesaite A Richardus, Canus ubi supra,&tia spectat ad iustitiam , tanquam alij supra citari asserunt poenitenta Pars potestitiua illius Probatur primo auctoritate . Τhomae 3 p.quaest. 8 3 artic. 3 asserentis etiamsi poenitentia si pars iustitiae,in ea tamen non seruari iustum simpliciter, quod proprium est partis potestativae, ut iam diκimus, ergo cum poenitentia spectet ad iustitiam,& a vera fropria ratione illius deficiat, erit pars potestativa in non subiectiva ei uide, di hanc sententiam D. Titomae se
quuntur comuniter Ottines. Solus
Secundo probatur conclusio a tiam deficere a persecta ratione iusti hiae, quia neque pro beneficio,neque R offensa potino satisfacere iota illud Aristotelis 8.ethicorica. 3. Ddis non posse parem referrις albi. e. 13
Αlirasserunt per pomitentiam non posse nos Deo satisfacere quia nihilipoliamus Deo reddere, quod illi alijs titulis non sit dehi.
um VI propinere deficiat a vera iustitia,
Alij, etsi existiment percontaintionem fieri satisfactionem Deo pro orsensis supposito diuino lavore, emequalitate tolli peccatum;
cum non pessit Deus non diligere diligentes se,asserunt tamen, enitentiam deficere a perfecta rati ne i iustitiae , quia nos compar mur cum Deo, tamquam fili, cumtione, quia cum Poenitentia virtus Patre,Vel tamquam serui cum Do non ponat omnimodam aequalita mino; diximus autem supra inter e,non videtur posse esse, nisi pars Potestativa, Sc potentialis, in hoc enim,ut iam diximus, differui pars rh.- res potestativae, subiecti uis,uid cent S. Thom secunda secundae, quaestione 48.articu unico,ad primum, michardus inci.&Sotus in A. ubi supra; penitentiam autem Non ponere omnimodam aequalitatem iam patet e edi stis. Si petas tandem, in quo si haec Iη ratio inaequalitatis, quaru dirimus
ι--, a. Uςrς Poenitentia tantum dica-Dιui turpars Potentialis non ubi ctiva. Respondetur, in hoc non oracosentire, sed varie loquutos esse.
hos non posse esse persectam iusti
tiam Utrum autem haec bene dica
turde contritione, paul infra di cemus,ubi eκaminabimus illa poenitentiam, Sc auctores illius.
Alii ut Capreolus in quartadi.
o hanc inaequalitatem oriri e eis cellentia personae diuinat offensae, quae est Deus, cui facienda est reis stirutio, peccator enim,cum sit persona sint , non potest reddere aequale personat infinitae, ut dicitur in materia de Incarnationesin nos non ita dicimus infra. Ex his igitur omnibus capitibus asserunt Digitia 'ν Orale
120쪽
Disput. I. sin. I. Quaest. V. ς
afferunt pradicti DD. pose oriri A .a. Inrrand.q.2. Capreolan . s. praedictam inaequalitatem in eas q. I .conclus. I. Almayn questi Praiatisfactione, quam homo peccator, etiam e auxilio supernaturali aliutus,orsere Deo. Sed de his omnibus alibi dicendum erit: Hoc autem loco,illud lis.lum nobis occurrit dicendum praedictam inaequalitatem, possie peti ecpriori capite, quia scilicet nuquam Deo po sumus dare satis tu altero capit quia scilicet nos
vere comparamur ad Deum,tam quam filii tum eκ tertio, 'uia nos
tum deniq; e ultimo capite, quia scilicet Deus, cui facienda est satiunctio,est infiititus undecumie sona operans, ac satisfaciens finitast, nullo modo potest dare aequa
Εκ quibus satis constare potest
eae auκilio speciali Dei amicus f cstus, non possit ex tota iustitia satisfacere iotest tame ponere illa aequalitatem, quae sufficiens est ad rationem iustitiae inter ipsum,
Deur iuxta illud Aristotelis octa Ari via. uo ethicor.ubi Virtus iactuit micitia,non requirat ac uale, sed quod
possibile est. Obiicitur primo e Didaco Nugno ubi supra,dubio Primo,contra
conclusionem,paenitentiam virtu Ut pam
quae' qualis aequalitas poni pos C tem non esse in pridicamento qua μ' 's
ina poenitentia virtute in ordine ad Deum, ut scilicetpeccator eκ aureilio Dei faciat, quantum in se sit, rationabiliter tamen, ut satisfaciat Deo pro peccatis contra ipsum per Pet attramperando contritionem, Sactum ainoris, ut docent Abulans an prologo in Matth.quaestio-
α ne decimaseptima, Altissiodorens.
titatis,sed in illo ponitur iustitia vir i. zius, ergo p nitentia non est constituenda in genere iustitier probat maiorem idem Nuguus,qui, irtutes supernaturales non constituuntur in piaedicamentis positis ab Aristotele, ergo rinitentia non est in Pri dicamento qualitatis,probat a Liumptum antecedes tum quia Aristoteles no cognouit has vir utes
octauo,H.ilen stertia par quaestio D supernaturales tum quia he: virtu-
ne prima,memb.6.artic Priano,&secundo . Tho tum in quarta d. I 4.quaest.prima, a Prmo, quaest. quilua,ad Primum,tum .par quistio.ptima,artic.secundo,ad secundum, '.'s .arti. 3 ad secundum, Scotus in A. dist. Prima,q. 6.S.Bona. uent in .d.2o.q. 3. 6.Richard. ibidem,q. 4. I. Sin 6.146.ar.2.tes sunt alterius ord)nis a virtutib. naturalib. ergo non sunt in eodern Pr dicamento cum illi ergo. Ut respondeat huic argumento ditie. Didacus,prgnotat inter Virtutem a iniserunt turalem,& supernaturalem esse coueri .entiam niuocam, unde ait,
et Aristoteles nihil cognouerit de his virtutibus supernaturalibus: attamen Digitia 'ν Orale