장음표시 사용
151쪽
clusio prima, Mallonius disputat. Aia,libro primo,de Trinit. cap. prΓdecimatertia,conclus prima, habi- O,libro septimo, super Genes ad ius per se non necessitat voluntattem, sed potius pei ficit, illis enim
utimur,cum volumus, ergo e huiusmodi habitu non poterit voluntas Angelica reddi immutabilis, tu quia sic Deus, ut deducunt supra citati DD. esset auctor illius male; vo-Iuntatis,quod impium est; certum
enim est Deum nullo modo moliti.cap.vltimo, libro de natura b ni cap.vigesimonono,& lib. 3 comtra Miniminum cap. duodecimo,&Gregorius libr. duodecimo Mo Grinn
Ad primunt pro contratia se tentia ductum eESS.Patribus;R 05 detur,SS. Patres loqui de facto, de facto autem nullus maloruin uere creaturam,&minus illam ne, geloruinistatuit:an autem potuecessitare ad aliquod malu;vel quia rint poeniter , nihil dixerunt M. talis reddatur a iudicio intellectus, meque lioc, quia, ut inquit Z mel.supra conclus 6 potest Angelus id quod iudicauit utile una ratione, iudicareelse difficile,vel inutile alia ratione, quod satis est, ut
electio mutetur, cla consequenter ipsa voluntas;praeterea,vt adnota
uit Molina supra, quia fieri potest,
ne Angelus omnia consideret, vu- Patres,dc in hoc stat nostra conclusio affirmativa. Ad secunta, concedimus sequelam,dc ad id,quod subditur, quarenem angelorus nituerit res Pondemus multas assignari rationes, Vel potius congruentias, qua D suP.e varijs DD. attigi mus chas
Ad tertium negaturiolumillud de poterit aliquid de nouo consides antecedens.
randum illi accideres, unde mutetur prior electio: Confirmatur, stra conclusio Millis Patribus, qui volunt solum Deum esse immutabilem eκ natura sua, Angelos Vero esse immutabiles ex gratia, sic habento. Hieronymus in epist la de Filio prodigo ad D.imasum, Damascen . libro secundo, de fide ad Petrum capit.tertio, Isidorus ii bro primo, de summo bono, capit. D soli potuerunt peccare, quia fue-Sequitur primo e dictis, Angeluareri, los eile immutabiles, sua es , s ιi die inctione,quia ut sup tetigimus, adeo m- ωπιυ breuem habuerunt viam, ut in ea he' non potuerint habere, nisi una electionem plene deliberatam, quae esset bona,vel mala finsita aut via, neq; mali agere potuerunt penit tia ,quia, ut dicemus, DeusdemDgauit auκilia ad id necessaria ne duodecimo Fulgent.de fide ad Petrum cap.tertio, Ambros Anselm. in illa verba prime ad Timoth.seκto, qui solus habes immutabilitatem, idem Ambros libro tertio, de fide, cap. secundo,Sanct.Augmstmdib.de natura boni cap. vigesb
monono, di epistola vigesiuiaocta
runt iam confirmati in gratia,& id suisse conuenientii simum naturae Angelicae optimcoistendunt SIO s.m α
152쪽
m caPaces poenitentis, Ut patet ex
diistis.diximus e se,quia hoc loco solum consideramus Angelum s moto quocumque alio extrinseco, .i abstrahendo ab omni statu, aut damnationis, aut beatitudinis, sed
de hoc infra fusius, sic patet addubitationem proposita. Cur nul
concl. 3 ubi inquit,se in hac re recedere a SThoma. Secundo probatur, quia volumias Daemonum non est eκ sua na- Nitentiarn.Reliquii est igitur nunc, p tura immutabilis, ut iam diκimus, Ut videamus de alio puncto, vide sed ita immutabilis est in bono, ut licet de causa obstinationis eorumdem, S est quod secundo loco proposuimus examinare,e licet id ad eamdem fere causam reducatur, ad quam diXimus reduci primus quoniam tamen id solet esse varium apud DD ideo non erit ab re, si hoc loco, quidqd nos sentiamus,
Quod attinet igitur ad secund5.
possit mutari, si Deus velit,ut IaOtat Anselmus libr.Cur Deus homo Anselmis cap. I quare si non mutatur, est , quia Deus non vult, id autem accidere non posset, nil quia,aut Deus neget cocursum generalem, quod non est uerisimile, quia in Daem ne manserunt integra omnia naturalia, quibus debetur huiusmodi concursus:aut quia Deus neget spe
Σί : Vnde cilicet oriatur ista obstina incies, quae necessariae sunt acI cogi
Respondetur primo,caulam obstinationis, ut haec dicit negatione conuersionis in Deum,ta poenitentie e parte Daemonum non POL
se assignari, nisi proprium dein eritum , propter quod digni sunt , ut
delerantur a Deo, e Parte Veio
Dei et se denegationem nos blum tandum de peccato, quod necessi rium est, ut possint agere penitentiam;Neque id dicipotest,qui species, quibus Daemones possunt gnostere peccata maturaliter eis debentur,quare si negaretur, negaretur aliquid naturale;aut quia Deus infundat aliquem habitum, quo uoluntas necessitetur, maneat gratiae habitualis qui aliqui volunt, C obstinata in peccato, nolit ag vel solius gratiae cooperantis,ita re poenitentiam, ut uidetur uelleliis placet, sed cuiuscunque auκilii gratiae praeuenientis, sine quo Daemones conuerti non possunt in Deum,nec ageres nitentiam. Probatur primo auctoritate scholasticorum Alberti, secunda Parte, trach. quinto,quaest. S. artic. qua
Aureolus apud Mars lium in a.d stin. J.amc.tertio,in non displicet Mahori ubi supra:at id priterquam quod fieri non potest quia nullus habitus per se necessitat uolunt tem Deus esset auctor peccati, quia auctor esset istius obstinationis,4 uoluntatis manendi in Pe G cais, Digitia 'ν Orale
153쪽
cato,quod falsusimum est aut qui Aoum;praeterea obstinatio a Daem non delicus aliquod supernat ne est, quia vult manere obstina-
rale necessarium ad poenitentiam, quod est denegare auxilia gratiae; cx est,quod nos ponimus Cosrmatur, quia nemo pias Hagere paria tentiain sine gratia Dei, quia hare includit amorem Dei super omnia, qui habeti non pol st viribus naturae: qtiare sitae non es non habent gratiam, quam iuste eis denegat
D. IS, team denegat alijs damnatis, iis erit, ut dicantur uin posse agere tramite citiam , quod videturpi si colligi e Fulgentio,qui de fide adpotru .n ci .cin qψ,Da no-nes non isse refunere bonam volumtatem, quia paenitead ιmtιa sunt sanctae oriritationes, quas eis non infundit Deus, ProsP. lib. I de ita cotei' l .ca. .mquit.D- rariae se voluntatem. facultatem penitusam se, quia nimirum amiserunt
tus negatio autem auxilii a solo Deo est: accedit quod propter obstinationem semper Daemon vult aliquod malum, quod non sta sola negatione diuinorum auxiliorum,includit igitur obstinatio huiusinodi praeter dictam negationem auxilii gratiae, adllaesionem voluntatis ad malum, positivam voluntatem nolendi conuerti in Deum; quod facile probaremus,nisi paulo a proposito digredi videre
nes,Molina scholastici antiquiores locis supra citatis, nos aliqua
infra asseremus, quae facile praediactam conclusionem probabunt. Sequitur primo,non admodum Probari sentutiam Thinnistarum, pro quiete dicunt oriri huiusmodi 'Im Thoohstmationem voluntatis Daemo-
graitam auxilia diuina qua ne Cium, quia deliberate eligant, Sccusara sunt ad agendam paniren consequenter immobiliter, nam ii , idem Vocet Isidorus libro primo,de summo bono,cap. 4 in ali Patres. Respondetur secundo obstina- C in tio tionem, praeter dictam negatione
ἀι aliud is aliud, ut communiter docentonin a.d.7 dc ratio est, quia tauquam quis dicitur obstinatus in malo pro Praeter ea,quae supra ditainius,id videtur pugnare cum Fulgentio lib. --. de fide ad Petrum cap. . ubi docet Angelum semel amissam bonam voluntatem resumere non posse, quia initimis sius bona volunt iis a Deo esse debet in haec camia non esset,si X natura sua voluntas Angelorum post liberam et Pter defectum auxilii eκtrinieci Dctionem immutabilis effet, dein alioquin, cum quis vult cum tuo de subdit, Statuisse Deum, ut An
inimico econciliari,& non pote st, quia ille negat reconciliationem, diceretur in inimicitia obst natus, quod nemo concedit, dem deo stinatio in nato est neccaturi Daemonum, negaticiautem ista iuxtis
tu potius foena est, quam Peccam
geli, ruisemel Dccarunt ton possent resurgere: non autem id Hota se da hominιbus quιbus gratιam resurgendi largitur . At id non statuisset Deus, si e sua natura An geli haberent, ut non possent reis
surgeri Praeterea probat, homi-
154쪽
ne non posse resurgere a pecca cnam,quam Deus infligit,&odium to,nisi a Deo principium resurgen Dei,unde, cu huiusmodi actus esse
di accipiant,vi ideo Daemones resurgere nonpt,sse quaeratio nulla plane esset, si κ natura sua Angeli resurgere non possunt et &c Pitui vigeti molemo, aperte docet Angelos non sua natura immutabiles essit a bono, sed id habere a
gratia Dei, D im isten etiam idem
ηgnificat libro secundo, de fide
capit.temo, ubi docet Angelos ver istibiles esse secundum propositum,& voluntate mutabiles;cuius rei rationem ait esse, quia habent voluntatem creatam, in cuius potestate est manere, proficere,& vertere se in deterius quare cum nemo miet voluntatem, propostum,n, si prius illud habear,& nemo vertatur in deterius,nisi mutet voluntatem, non poterunt Angeli eκ sua natura habere,cur non possint mutare voluntatem. CSequitur secundo, nullo modo placere sententia Henrici, qui quo Nq libet.octavo, quae ione 4.inquit, - μθ Angelorum voluntatem esse lin- mutabilem,quia tanto conatu sertur in obiectam, ut nulla ratione ab eo diuelli possit; nam eκplicari non pot,unde proficiscatur ista tanta adhaesio, ut ostendit Scotus in
2.dist.7.quaest. prima, nam ipsa vochive profici lcantur a Deo, ab eis cessare non possunt Dei uoues,manentibus autem iis actitanon possunt agere Penitentiam, quoniam haec includit amore Dei,gcuillius odios ire non potest: Non inqua hoc probatur,tum quia primo also assumunt, actiones vitales posse fieri a solo Dco, ut ostenditur, P. 2. q. s. tum quia lecundo Deum LMciunt auctorem peccati,quia etiam
si huiusmodi odiuui Dei hominibus non sit peccatum,quia eis liberum non est, est tamen peccatum Deo,cui liberum est, sicuti si Deus per aliquam bestiam mentiretur, mendacium non esset peccatviri bestiae, quia illi non esset liberum, esset tamen peccatum Deo, cui ibberum est. Sequiturquarto, neque sermal, - , ter elle loquutum Mallonium no milis istrum ubi supra disp. 3.conclus. . cumassignauit causam immediata, adequatam obdurationis Demonis eme,quia sunt in termino cum non distinXerit causam im naediatam intrinsecam,ab extrinseca; nasi loquatur Mallonius de causa immediata intrinseca, certe non debuisset alsignare illam esse statum Intermino, quia hi ut patet, est Iunias libera est, obiectam noni quid extrinsecae&preterea quia, ostenditur sub ratione summi bo ut asserunt Binnes concl.4. et ni clare vis, ut voluntatem necessitare possit,sicut supra diκimus. Nervi la Sequitur tertio, neque probari
quia scilicet Daemones semperti benivoluntatem nolendinlapae
mel concl. 3 locis supra citatis,non esset aliqua disterentia inter obstinationem Daemonum,4 aliorum hominum damnatorum, quoad hoc, cu tamen aliqua debeat assignati,donos sup. assignauimus. igitur causa immediata intrinseca ur
155쪽
petenda ex adhesione ipsius volu A tionis Demonis,immediata quide, talis D monis ad malum, vita di sedere trinseca,reuera non mali l Nimus, eX qua subsequutum sit, ut Demones actu, vel virtute affecta perseuerent in illis peccatis que comiserunt,dum ceciderunt,ut videtur colligi ex illo Psal. h. superbia
bitur qu si lapis: quia, ut inquit ibi S. Greg. nulla via qua V conuersionis quutus est, dum assignauit linc esse statum in termino, eκ qua deinde sequitur alia, scilicet denegatio au-κiliorum, sed melius philosophatus effetis statum in termino, non scit.fecisset adaequatam causam obstinationis illius, nam re iacia e sola natura status in termmo, Vt recte probant Branes, Zumel lotis pori utentia molliatur; c ratio tua s supra citatis, non prouenit obsti- det, quia, etiamsi Daemones cogno Datio Dinonis in malo, ergo iaci a vi scant te crastavi colligitur ex illo Sapient. 1 Sap. 3 c per se patet, quia vermis Perpetuo eos eΚagitat, ut dicitur Isa. vlt. Sc Marci 9 quia tamen e non poenitet peccatorum, volunt offensa Dci, die illius amore: imo cuna hac ratione Derum odio habeant vellent magis peccasse, D amorfendisse,sed solum visunt causa proprii in ita, semper virtute
Persistunt in assere priorum pec Ccatornm,cum propter odium,quo Deum prosequuntur, vellent maiores intulisse illi iniurias, opprim- Patientiam, qua sustinent Penas, inagis in Dei odium incitentur, Propter superbiam indignosse existimet, ut tantis cruciatib.torqueantur,ut indicauit Fulg. de fi te ad Petrum 3.cu ait malos A/rgelos, urcpuse mala voluntate c.ιrere, nec par
Jae erit causa adaequata. Sequitur vltimo, quae sitia: sse h.'rentia inter damnatos. Viatorcs iis . . ire probos, qui etiam ad breue ali nito cire a quo a te pas Possant eis omnino nunci sine auxilio gratiae, nam licet omnibus detur gratia, non tamen flatur in quolibet momento rem poris, ut dicitur p. 2. nam ditiarunt prirno, quia nulli viatori negatur gratia sulficiens toto tempore vi , mnegatur damnatis secundo quia Deus non dat gratiam damnatis Propter decretam,quo Eituit nulli unquam post viam dare gratia, auxilia reuenientia, at vero respectri viatorum, nullies tale decretum,quo nolit d a re gratiam,sed ea interdum negit aliquo tempore,&in alio ocedit, sed de hoc alibi. Et eκ his patet, quod alimet adna sed permitente Di eis iniustitι o cauiam obst natiotais Daemonis inauer i us, .rio, permanet etιitu malo, quantum ad rem nostra persis retribuirosis aeterna damnatior itaque causa immediata intrinseca Peletida est penes malam, &obstinatam voluntate Demonis,hae . n. fuit causa obdurat: onis, Sc obstinationis ipsius in malo;quod si Mallo naias loquatur trude causa obstina
tinet, ilia vero,' iae possint desiderari,Petunt alimn locum. Reliquum autem est, ut iam cueXplicatu sit, reuei Angelos post Peccatum, ne laeiqnituisse, neq; Potuisse, nitere, quod erat secun
dani, quod Principio Proposituin
156쪽
erat, ut iam, inquam,ad primu duo diκimin; tum quia,ut habet valet.bium accedamus, quod erat,an An ubi supra,potuisset tunc Angelus geli initio suae creationis habuerint donum penitentiae. Igitur, respoueamus ad dubitationem,illud Primo certu est eκ
gelos,nec bonos,nec malos posse iapeccare venialiter,dc de bonis quidem, beatis patet, quia sunt beati,4 consequenter impeccabiles: dc malis a thuc et patet, quia An- transgredi praeceptum aliquod, vel leue, vel leuiter, ut transgressio non fuisset nisi venialis:secundo in omnium sentcntia videtur posse dici in Angelis suil se habitum poenitentiae, tum quia natura angelica ah cst,ut illo potuisset egere via esset, nisi aliunde impedita euiat, sicut dictum est; tum propter alias rationes, quas in sequenti du- elimali habent suam voluntates bio afferemus, quae etiam proba sic in nialo obstulatam, ' iam dixi aut hoc nostrum placitum ut promus, Ut omnes tuas actioues vitiet per circumstantiam aliquam mortalem,ut habent Medina I. 1 loco citato, Sotus in quarto,distinct. decima quarta ques. 2 art.quinto, An autem, secundo, 'ottierint Pe
cane venialiter in illo pilori statu; lis est inter DD.S. quidem Tlaomas suis loco cit.ait Angelo nonPotuisse peccare venialiter, sed mor Ctaliter. Alii vero, inter quos est Ualentia ibi deni, prima ccunda,quae
stio.99. articu. quarto, dii put. t. sua
s qO. 9 Puncto Primo,discedunt ab hac sententia D.Thomae abesserunt Angelos etiam in primo illo statu potuisse peccare venialiter.
iis O , o breuiῖer Videtur dicendum, id mo- pruino Ianu dum probabile esse, Angelos in il-tre Arri e lo statu potuisse peccare venialiter,
cuti insequenti dubitatione dice Pinus de primo parente Adamo, quantum est, ut illius status, cui
rion repugnare Peccatin a veniale inde propter illud in Angelis videtur posse poni tunc habitum Poenitentiae tum quia huiusmodi jiabitusnon repugnet illi statui, vi
Pterea aliis multis, que tartasse hoe loco possent a nobis adduci, relictis, ad alteram dubitationem venire expediait.
tentia uotandu primo ex Dii Dis i is vorando in secundo, diastinct. an. q. secunda, numero quarto, Vir
tutum alias esse Theolo dicas, alias intellectuales, alias moraleS,Mharum alias esse insus a per se, alias per accidens &quidem sit, quamur de Virtutibus Theologicis, tiae Proprie dicuntur virtutes infusae per se sunt fides, spes, charitas, de quibus Apostolus priamo claranti, decimo tertio in Sanct. Thomas prima secundae, quaestione eXagesima secunda, secunda secundae , quaestione decima septima , nulli dubium
157쪽
est , quin suerint in Adamo in imo August.hb.de correc2.4 gratia a T.
statu innocentiae;certum enim est capit. It prunum,inquit, homιnem
ex fide, Adamum sitivi cum Iusti habuissegrasiam sauidem magnalia originali habuisse gratiam iusti H econyin lib. priino aduertus Nitrom.
ni antem,quae erat fundamentum Iovinia i .asserentis no longe a prinilliu ut etiam tenet communisco cipio, primi parentes in paradiso se illus Scholast.Scotus in .d. 29. q. uoue ila macula Virgines Domi I ad A. et d. 3 2. q. q. Darandus ibi m conjortiostuebantur.
Maior ibidem quaest. I.ita, ut qua Item Augustini Concione ad diu homo habu:lset gratiam iusti Catechumenos contra Iudeios, PMficantem habuisset consequenter ganos, Pelag.capit. 2.in refertur corpus, vires interiores temper de Poenit.d. 2.caP.Princeps cum, in Pleiae subditas rationi, coinseque quit, Damon hominem a Deo factῶ terIustitiam originalem, ut bene exIimo terra ad imaginem Dei u
praeter citatos Doctor.docet Cale dicιtia ornatum,temperantι com-tanus parte. I. quaest. F. articul. F. 'situm, ct claritate circumdatis. Vnde tam gratiam , quam Iustitia dcc.ex quibus olous satis clare con
originalem habuit a Deo Adamus stat, in Adamosuisse habitum grais ad diuersos tamen effectus; Iustitia citae iustificantis; certum autem est, quidem ad ipsum Adamum per huiusmodi habitum fuisse in Ada-fecte disponedum erga finem suae o per propriam ipsius dispositionaturae congruentem,id est,ad re nem,scilicet, per fidem spem &Ot m rationem, et Deum, ut aucto Charatatem,cum Adamus fuerit iurem naturae, gratiam vero ad ipsu stificatus,vt adultus; In hoc autem perfecte eleuandum ad finem sit disteratiust Latio Adulti a iustifi-Pernaturale;vt Iustitia in ipso fue cationeParuulorum e Cocii.Tri zmed. xit, ut recte operaretur secundum den.seut 6.quod illa fiat ex propria rectam rationem, gratia vero san dispositione noti sic alia Adultictificans, ut praestaret opera vitae enim iustificantur cooperandocuaeterne meritoria,habuisse aute pria Deo infundente gratiam, ut alibimum parentem gratiam iusti Ma dicitur,ergo cum Adamus hoc molem facile probari potest auctori do fuerit iustificatus,debuitvi ipse tale FS.Patrum. Iustificari per proprias dispositio- Damasim Damascem li. 2.de fide orthod. nes,quae sunt habitus Theologici; 'fi'
cap. . Vbi,creauit, inquit, Deus hoc totum docet D.Thom. pari. I. hominem,snnocentem,rectum pro quaest.94 ant L. ad s.ubi ait; Primubum,omni virtutum genere exorna hominem acceptae gratiam , On-rum, omnibu bomssorentem . sentiendo,id est,cooperando per fidem Dissiliae by Orale
158쪽
dem,spem, e Charitate in ,ergo ha A virtutes Intellectuales possim tac-buit Adam ututes Theologicas Quiri industria, Oc studio hominis neque in hoc videtur aliqua difficultas.legitur Halen.par 2 qiraest.
quaest. 19.artic. . Durand 2. d. 23. quaesta Milo autem dii ficultas videtur e sede Virtutibus Intelle
mi alibus: An hae fuerint in primo
Parente;pro quo. Notandum Sectando, certu etiain hac vita dc praeterea, quia melius est ipsas esse, quam non esse. ergo omnes etiam hae suerunt in Adamo, Sesco firm quia sic restrebat status ille scelicii simus Adami. Notan . . lil ficta ratem esse de Virtutibus moralibus, An illae sue A uini rint in Adaino in illo statu nocete si eo tiae pro quo sciendum cst, duo esse in ramocme,lia Virtutes In te licetuales, O genera Virtutum Moralium eXS. sunt Ars Scientia,Prudentia,Sapae Thoul. I. 2.quaeit. J9.O 6O.Durando 2.d. 29.quae L 2.ta sequuntur recentio te Somnes, e desumptum est ex Aristoteleli. 2.4.S I. Ethic A , ut aliae versentur circa operationes aliae circa passiones, quae omnes id h ibent commune,ut versentur circa bonum cctae rationi contentaneum quomodo autem tam prio-
ua, Intellectus,de quibus Aristori teles 6. Et hic.acap. 3.ad .et S.Tho. S Hom. I. 2. quaest. 7. fuisse iri Adamo in illo statu innocentiae; Vnde habuit ille in eo statu, primo scientias omnium rerum n. ituralium, ut Patet Genesa. Nillo Gen. a. ubi Adamus dicitur
impissuisse nomen cui ctis rebus
Prout cogruebat naturis ipsorum, res versentur circa operationcs, si quod sine dubio praesesertis a Ni V Posteriores circa palsiones,iam sumina scientiarum cognitionem,&Pra dfcta meit sub diuiduntur aut Praedicta genera Virtutum ii suas species quas bene allignat, db:euiter explicat Gregor.Valent tap. disput. s. qua st 4.pua. o. 2. Maria specierum quatuor dicuntur γ' in Q. dinales, litae sic dicuntur. S. Th. Aio Ca, Vt supra quaest. 6I .art. i. 5 2 quia in vino
inter virtutes, quae versantur circa Π ψ docuit.S.Thom .Parte. I. quaest. 9 q. articul. 3. α sequitur Solus in . d. Iη quaest.2. articu l. s. Secundo habuit Adamus Prudentiam,quae caeteras alias virtutes dirigit in uos fines; id quod facile probari poteli,
quia non videntur ea deneganda
A clamo, que nusquisque potest sibi comparare, oc maxime perfici, bonuin morale consentaneum re Damasie ut indicat Dimascen lib. 2. de fide aerationi comiti unitereXilli mano: thoda ap. 14.cuiusmodi est Vir tu Praecipuae, Prudentia scilicet, tus Prudentia, qua homo maxime Iust. tia Tcperaritia, O Fortitudo; Persicitur,&illius stadio compara certum autem est, illo statuun-ri potest,ergo non videtur Adamo nocentiae Adamum non hab I sede negata dasquo argumento facile etiam pos imus probare alias tres Virtutes, scilicet Artem Sapientia,c intellechiam sipsse etiam in Adamo in illost uti uasilicet innites
virtutes illas morales, quae moderantur passiones,nullae ensen erant tuopaisiones sedandae, quae in malum inducet et, ut colligitur e SS. Pati ibus,D.Augus.lib. I 4 de Cmit. S. Eum .
159쪽
Dei,cap. ioAbi ait talara erant pri A luserat timor, ira, malles ames, mi homines, ct nunquam agitaban tis, morbus, nullum frigus aqvcatur perturbationibus animorum,st nullis corporistidebantur tu comis modis, ch paulo superius diXerat, in tanta erant affluentia bonorum, ubi nec mors metuebatur, nulla corporis mala valetudo , nec aberae quidquam, quod bona voluntas adipisceretur, nec quid erat, quod carinnem animumque hominis senderet, idem colligitur e lib. de Natura,& Gratia,cap. 2 3.Damasceno libro Damasci secundo fidei orthod. ca II i I 2. ubi sic habet, cream Deus hominem rectum maeroris sollicitudianis expertem, omni virtutum gen re ornatum et omnibus bonis florentem, Sc deducitur e illo Genes.
- .ubi dicitur primos parentes Post peccatum fessia nudos,&erubuiutor molestus, aut denique aliquid aliud simile ec ratio est, quia haec
omnia comprimebantur a vita iustitia originali,aut etiam a particulari Dei assistentia;& a iustitia quidem coercebantur ea omnia, quae
ab intrinseco illi accidere poterat, cuiusmodi sunt ea, quisolent pullulare ex partibus inferioribus ho minis; illius enim erat vires inferiores subdere rationi Sc corpus ania maeni praeterea dirigere omnes Virtutes speciales, ut omnia fierent secundum rectum rationis praescriptum , secundum honestatem moris, ita ut actus illius esset bona ainplectendum, malum fugiet dum quod nunc fit per synder sim; A particulari lautem assistem
se, unde bene colligimus, etsi pri mota coercebantur,quae eXtrinsece ei mi paretes ante peccatum nudi dem Adam occurrere poterant, sent,in mentis, corporis oculos haberent apertos,quia tamen perinde vivebant, ac si innocentiam, ac simplicitatem puerilem haberent, non erubuisse; consequenter e hac parte nutri requirebantur virtutes,quae talem erubescentiam tollerent; id quod confirmari potest ex Aristotel. o. ethicor cuiusmodi erant tentationes, quae immitti poterat,vel a malo Daemorarivel per obiecta extrinseca, vel alio quocumque modo utrum autem in Adamo fuerint aliae passi nes, quae non repugnaret follicitati illius status, disputatuum et ubi supra,quaestis .artic.secundo,quaestio.vnica; de se patet poni pose ubi aut idicAlum essesertitudinem Die,tantum enim illae sunt exclude temperantiam in Didis onere dae ab eo statu, quaecum ipso im-
cum in eis passiones innatais illata non sent, circa quassortitudo, ct tempe antia med um AEquod communicent, ae prascribant, ergo neque in illo statu erunt huiusmodi
virtutes ponende: propter eandem rationemrna in illo statu,ut ait Gabriel. fecunda,distinc. 2I quaeltici.
mka,artic. 3 dubio lecundo nubplicantiam inuoluunt quare potuitae Adamus tunc odio habere Peccatum Demonis,& alia similia,
quia id nullam dicit implicati amaverum de his singula, vel subtinus Perstringere, ad alium potius loca Pertinent. Igitur certum est illas virtutes, quae versantur urca pasautem
160쪽
Disput. I. Sect.II. Quaest. II. ros
P. Malis autem isse dicendu st de virtutib. iii in Beatis,imo et in GKsto, ita
' perationes, nunc breuiter Xam,
in λειαι nandu est. a in re videtur dicen dum certum omnino videri, illassuum in Adamo,habuit enim ipse religionem erga Deum, pietatem erga maiores, e quales, dominores; iustitiam denique erga proXimu, ut inter alios docuit Durand.supra,q.2.num. 6. blum posset quarti de Poenitentia virtute, quam supra erat susceptibilis poenitentiae insen. stendimus esse virtutem morale, su, ut ita dicam, diuis, quare de eamque per se insulam,ckin cuius gratiam haec, quae adduiumus, dicta sunt, de qua nunc disputandu p est,pro quo Adam. Notandum est quarto,poenitentiam non solum stricto modo sumptam, sed etiam largo modo, & in generali extendi etiam ad peccata venialia,nam etiam illa debet peccatori displicere, pro his debet e- Alter est eorum qui destruunt quidem omnem actum poeiutemtiae in Adamo in illo statu propter persectionem illiusmon tamen habitum nam hunc quidem afferunt
Potuisse esse,propterea quia si ipse peccasset uisset ita dispositus,ut sacturus esset poenitentiam, nam Avidamus illo statu eiustente, adhuc buit habuisse habitum quo dato casu peccati, posset elicere poeniatenriam de illo; unde ex horsi semientia fuit in Adamo habitus eκ conditionali quodam actu, qui potuit esse in illo, sic sentiunt D.no s.Thom
tum Par. I quaest. 1 articu 3. tum in a. diuincia, quaest.prima,artita
tertio,ium denique in A.distinc.i . . quaest.prima,art. 9. Halens A. P.q. licitatisfachio,revrdant enim suo cis .memb.primo,are primo, Solus modo peccatorem a perfectione, ibidem,ssist i q.quaest.2.a. s. Rich. vel potius a seruore charitatis,&ite suo etiam modo pugnant cum Voluntate, & lege diuina,vndes ipsa debent cadere sub poenitentia, legantur Toletus lib. 3 mstruct.SMcerdae 3 nu. 3.3c Suarius supr. disp. a. sect I nu.4.his igitur postis. Prima sententia est afferentiu, In illo statu innocentie: habuisse M
alijΤhom istae. Secunda sententia est eorum, qui distinguunt de poenitentia, aseserunt enim,si poenitentia accipi tur stricto modo, ut scilicet reis damum habitum penitetie sed in D tur ad peccatum praeteritiam cibhac sunt duo modi dicendi, Piimus est ponentium quidem habitumiqnitentiet in Adamo in illo statu, non tamen propter ali quena actrum,sed solum propter conatum quendam, qui resultat st tui illi felici, quemadmodum Pr Ptercand.riam non fuisse in Adamo sicuti neque suit in Christo , neque in Beata Virgine neque in cael tis innocentibus, latio est, quia cum in his non fuerit peccatum sneque potuit esse poenitentia si autem poenitentia accipiatur lase