장음표시 사용
171쪽
Verum hec sententia iam ex cora duri admirationis inuporis: sic muni, inanimi consensu om D. Augustinum loqui de dubitatio
Virgine nullum peccatum actua-CMN T id te suisse e gratia, sanctitate, Rqua in sui coceptione primo a Deo
O M. confirmata est neque quoad hoc praedicti Patres,si quid tale
deserint, sunt aliqua ratione amo Dei. Virginis non e aliqua infidelitate, ted potius, quae procederete quodam stupore , quemadmo dum dicimus de nonnullis, qui e Madmiration qua tauguratur,vid P tur dubitare,cum nulla vere suetit dubitatio:eodem modo respondetur ad loca ex Chrvsostomo Ad Exto ιαν Theophiladium respondemus, ip- ώεο ι.ex bis audiendi: Sciae tantos Patres in duum ibi nihil affirmasse. Ad Eu βη tam aperto errore relinquamus, thymiuid tande indicimus,nos nuhil tale unquam in ipso reperitia cum tamen plurimum insudaue rimus ad id reperiendum in suis operibus Atque hec quod attinet ad horuin patrum sententiani e plicandam. Abi secundo assurunt, in B. Virgine fuisse quidem poenitentiam, cili praesertim benestiamus ex alijs ipsorum locis,ipsos bene sensisse de
B Virgines, camque omlainoimmunem a quocumque peccato etiam leuissimo, fecissein praedicatse ideo hoc loco conabimur eXvcritate illorum4S. Patrum doctri Ham Nplicare. Et primo quodori ,.., Ruinqtaa Origenem, dicendum vii no quoad actum, quia nullum ma
detur vel illa verba non fuisse Origenis,sed inserta ab aliquo haeret co v c ipsum esse loquutum de gladio doloris, non dubitationis, ut eXponit D.Tho m. q. P.quaest.27.a. q. ad secundum Secundo ad D. Augustinum, qui multo minus relinquendus est intro errore , respondetur e ijs, quae ipse D. Th Inas loco citato artiit, dum eXpli-pissiciis, inum locum, quem ibidem ip D concedendum. Ium operata est, sed quo ad habitum propter illuin conditionatu inaca um,de quo supra reputat probabile Didacus agnus bisuPra
Verum non Placet haec sententia propter rationes supra allatas,
tam praecipue , quia ille liabitus suisset frustra, ut lupra etiam deda Nimus , quod nullo modo videtur se affert,D Basilij,D. scilicet Basiliu loqui de dolore,& dubitatione Virginis, non perinde quasi B. Virgo dubitauerit,sed eo modo,quo sol cialiquando homines, dum de re aliqua admirantur, quasi de illa eadere dubitares; sic accidisse: Virgini Eicreatione mortis sui si iij, ita vi illa dubitatio in Virgine non fue
rit infidςlatatis, sed potiua cuius,
Alij tertio utuntur distinctione, asserunt enim, si poenitentia accipiatur in sua rigoroia significati ne nullo modo poni in B virgine, quia nullo modo fuit, aut esse' tuit peccatum in illa,supposita particulari assistentia, qua praeseritam batur, cum effet citet Dei,si vero accipiatur largiori modo,quaten
scilicet penitentia dicit quamdam
172쪽
rationem iussitiae ad Deum,sic pos A nem Spiritum ctum eum omnib.
se poni penitentiam in illa,ut sup suis virtutibus essentiadibos, & D. dictum est de Christo.
Verum neque hoc placet, nam mihi istorus,qui sunt in hac sententia,nihil dicunt,quod pertineat ad praesentem difficultatem , aut non loquuntur dei nitentia vi tui ut nos loquimur,donos iam suPra diXimus :Abivltimo omnino negant haμBernardo serua.de Assumptione.In D. Eιν'
scauit sibi domum, ame dis colis nas septem, . has, inquit, colunas fuisse dona Spirituisancti,' fuisse in B. Virg. ibid. affirmat,tu quias. Virgo nunqua amisi gratiam,qua in prima sanctificatione habuit,cuqua accepit donum confirmati bitum poenitentie in B.virgine,ita si vis, Sc perseuerantiae, quod esse de
Halens. 3. P. quaest. 9.art. I .memb. fide patet e communi traditione 3 Maior in A. d. I A quaest a Solus q. .ar. 2.Vlguerius de Sacramento paenitentiae,f. 4.licet hi duo loquatur potius de Sacramento Penitentiae,quod negant suisse in B. Virgine osmus Philiarcaib. 3. de dogmatibus fidei,cap. 1 9.Didacus Ni gnus hoc dicit probabilius ubi lap.
Respondetur ad dubitationem. Ecclelse,quae id asserit in ea verba. Auegratia plena, unde veneratur Ecclesia B.Virginis natiuitatem, ac conceptionem, quibus colitur hoc ipsum Virginis priuilegium,quos fuit concepta, sanctificata,vt patet e Conc stasii.sessi is ubi ade- de 3ULrit,antiquam esse Ecclesiae consu tudinem celebrandi hoc festum in
In B. Virgine nullo modo esse po C late Virginis:tu quia B.Uirgo seminnenda poenitentiain proprie sum per a prima sanctificatione habuit
habuit peccatum,aut mortale, aut veniale, igitur neque habuit poenitentiam, probatur antecedens,
tum quia B. Virs habuit maXL Damasten. nam gratiam,eX Diuo Damasceno oratione prima de Assumptio. ne, bi sic habet, Gratia abusum ungulare quoddam Dei auxilium, vine leue quidem peccatum committeret,id quod deducitur ex CG-cil.Triden .sels6.can. 24.Vbi docet, Ecclesiam tenere, B Virginem eκ priuilegio Dei singulari omnia venialia peccata vitasse, . D. August.lib. de natura&gratia,ca 36. o a
ubi habetictim de peccatis agimur, inuenii, sua animam non minus, L nullam de Virgine Matre haberi quam corpur custodiret , praeterea simul cum gratia habuit omnes virtutes,quae dicuntur per se infusici atque omnia Spiritus sancti dona,vt patere Athanaso serm. de sanctissima Deipara in illudfanctificauit tahernaculumsuum Al- volo quaestionem, S clarius eκDLuo Bernardo sermone secundo, de D. Bινε.
quidquam inguinamenti hae aliis
to, quaestio vigesina aquarta, de Veritat, articulo non illud autem Disilire by Orale
173쪽
uilegium consstebat, e coi A ca alterum ex illis, modo amem doctrina Doctorum, in actualib. spiritualibus quibusdam auXilijs diuinis, ex quibus fiebat, ut B. Virgo in fallibiliter non peccaretitum denique quia B. Virgo nulla
habuit fomitem peccati, quo pertraheretur ad peccatum,sed illum habuit gatum,&impedituria e Vsingulari Dei beneficies, testem. s. om. Thoma . parte,quaest.27.articulo plicando. 3 Sequitur primo, posse concedi assa --- Paenitentiam virtute in Beata Vir ιβ η pM
guae, ut etiam concellerunt Sotus a ubi lupra ar. quinto,Suarius . pari in quaest.2 .disput.quarta ,seci se
cunda, quaest. s. disp. .sech.prima, luna.decimo, ex alij suP. citati, si consideremus B Virginem me ullo priuilegio illorum, quae diXDquarto,ad primum,caruit enim ec mu diabuisse in ipsa conceptione; summo priuilegio peccato origmati unde licet ipsa non habuerit tormaliter iustitiam originalem, habuit tamen praecipuos quosdam effectus ipsius iustitiae originalis,
cum fuerint in ipsa omnes motus inferiores moderati,dc temperati, ac subditi rectae rationi, ut liabet S. Phom. D.ThOm. 3.Pari quest. I. ar. luarto, ad primuim Vtrum autem huc mitem habueri tomnino cXtm-ctum B.Virgo in prima sanctificacatione,an vero in secunda, est disputatio inter Theologos nobis tamen semper probabilior visa est sententia Halensis ubi supra mem. 3.art. primo, B. Virginem in priori sanct ficatione habuisse o1 noeminctu iam it ut nullo modo pertrahi Posset ad peccatum; in secundo tamen accepissse potius persectione sic enim erat filia Adae, ita trix, Scapata peccati ita consequenter potuisset habere penitentiam in quo licet aduertere discrim C in ri. ter ipsam Beatam Virginem, S m. ChriC hristum Dominum: nam hic eXia ΘΕ. V. Hi sua nunquam fuit capa pecca φω μήρ ti;at vero illa non sc ted e solo it '. priuilegio caruit, hinc patet,' dst dicendum ad sententiam Palu
poenitentia', ut est lacramentum Dahis neque fuisse in ReataVirgine,qui si fuerpe quae numquam peccauit, cum aenitimia, tamen peccatum debeat esse materia remota, knecelsaria huius Sacramenti: Sc itaque madmodum si forma consecrationis adluberetur ad lapidem, nihil fieret, ut optime docet Uiguerius de sacra memquandam accidentaria sed de utram topoeilitentiae,*.quarto, versiculoque sanctificatione legedus est Ha primo, sic forma huius Sacrameniensis loco citato, ubi multa de illis habet igitur verum est nostrum illud antecedens Beatam Virginem Fea Virgo nullum habuisse aut mortale, aut m am veniale peccatum, V quo etiam
consequens verum esse patet,in il-
rati aut . la cilicet neque utile poena tentia,
niale quae ut iam diiamus, versatur ci ii poenitctie si applicaretur Virgi ni, que numquam Peccauit: vnde bene Sotus ubi supra irridet illos, qui dicunt ipsam Beatam Uri ginem fuisse 1blitam confiteri Ioani Baptistae sus-rbora Sequitur vltimo,quid sit dicen isae LMe. x. dum ad illa verba Simeonis Luza. μεος.
174쪽
o tu.im ipsius animam pertransibitgladius, quibus videntur fundati Patres iam initio huius dubitationis citati verba enim illa intelligenda sunt,non de gladio infidelitatis, sed potius de morte Christi: nui fuit gladius enim ille fuit mors Chri r μή με, ' sti,qui pertransuit animam Virgi mr i, illam dolore maΚim,eX
cruciavit,ita ut alictui diXerint, '
sam mortuam esse cum Christo; sed postea re uiXisse licet hoc non tam Vere, quem pie dictum sit:ali-S.sono mi vero spasmum palsam esse, de quo S. Bonavent. lib. de vita Christi,capit.77.4 7 9.ita tamen, ut hic spasmus nullam dicat imperfectionem, sed solum ponat, ut ait Sanc. Thom intensum quemda in dolorem rationalem ex ingenti admiratione, stupore Iegantur de hoc Suarius tertia parte,in quae stione vigesimatertia, articulo tertio,sect vero sua tertia, Sc quaestio. quinquagesim aprima, artic.secundo,seci vero secunda, noster Millonius in suo libro de stigmatibus Christi Domini,cap. decimoseΚto,
A. M. uimus litem de hoc spasmo,utrum sit ponendus in Beata Virgine sed Paucis dicamus, sententiam Suarij videre veram, asserit enim in illa non fuisse talem spasmum,cum,Vt patete dictos,habuerit omnes Par
tes inretiores omni eκ parte ratio
ni subditas nostri autem Mallonii magis piam, si tamen ab hoc spaLxuo remoueamus, ut iam diximus, onat em illip fecit onem, que nulla debuit poni iii B.Virgine e priuilegio,id quod ipse sortasse voluit
Vtrum in ijs , qui carentvsurationis, ponenda sit' mitentia.
Lij dixerunt, Innocete omnino carere habitu poenitentiae, quia cum carent ses rationis nunqua peccauerunt, neque Peccare PQ
Alij vero communiter asserunt, in illis vere esse ponendum hab,
tum poenitentiae,ita Dahom in q, .riam. dist i quaest. prima, arti tertio. 3 Sotus ibidem,quaest.secunda art. quinto,Richard art. 3.quaest.secunda,Paludan.quaestio. quarta,Maior quaest. secunda,ethom .de Argen quaest.prima,art.primo Gabr.quaestio.prima ,dub.primo,Halensq.P. quaest. 33 memb.secundo,art. I. alij communiter.
Respondetur ad dubitationem; poenitetiam virtutem vere esse Diendam in innocentibus. Probatur conclusio, quia licet paruuli ante usum rationis no possint elicere actum poenitentiae;non tamen denegandus est illis habitus,quia suo tempore, adueniente
vis rationis potetut illo uti, si opus erit;sed hoc sufficit, vi in illis possit poni habitus poenitentiae ergo, &probatur minor,quia habitus infusi ex Richardo tantum praesuPPO nunt possibilitatem subiecti ad a
ctum, quae possibilitas tun ςx
175쪽
est, non solum respectu ipsius si in actum,id esse per accidens, quia
tunc, ut sic, nulla adesset materia circa quam versari posset quia caillis non sit usus rationis,neque ρο- terunt esse in aliqua proXima potentia,ut peccatum committant;at vero per se adueniente vis rationis,iam peccatum erit possibile tu respectu naturae um respectu status,tum aliorum omnium, cum nihil sit,quod repugnaret huiusm biecti, sed etiam respectu status, unde non videtur negandus habitus ille innocentibus ante usum, tionis de confirmatur,quia in baptismo simul cum gratia insunduntur omnes habitus, qui dicuntur infusi per se,& sunt necessarisad statum mortalium, ergo etiam poenitentia,ut de se patet,& hoc verum est:Vel dicamus,ptimum peccatu, quod committitur ab homine,esse s dimisibilitati peccandiaeκ quo colveniale, vel esse mortalem si pec ligi potest discrimen horum inno-catum ab homine primo commiusum sit veniale, tunc certe habitus illi infusus poenitentiae Verceret suum acti,,ut patet eκ dictis; si vero ponamus, primo committi mortale;iam, etsi habitus ille poeniten tiae infusus sit per se deperditus ex
Peccatocommissio; attamen, cum
Peccarenum illius peccati poenitet, iterum habuum eumdem specie habet a Deo ex poenitentia insu Csum, ut habet Sotus supra quaestio. secunda,art.quinto,quo deinde potest elicere actus in peccatum d
testandum, iuxta ea,quae supra dii
d centum ab alijs, quos supra posuia Di Dr a
Sequitur falsum esse priore sententiam,s simpliciter intelligatur; nam paruuli suo tempore Peccare Possiunt,ut propter id egeant habita poenitentiae, non sit frustra; quod si illa sententia intelligatur, , vidiκerit innocentes carere habitu,id est, usu habitus pro eo statu,
id facile concedi podet, sed nihil
Sequitur vltimo ex Halense Wbi supia, memb.secundo, arti primo quod si poenitentia in innocetibus, votades sunt, non possit exiremus,praecipue vero ab Adaminqui
etiamsi ratione naturae posset pec ποῦ
care, cum esset Peccabilis, non ta Di, - amen ratione status, qui ut sic eviludebat peccatum, saltem mortale rvtiam diximus, haec de s dubi
manere poenite litia, quo ad actus per se cloS,Non autem quoad imperfectos: Vocant autem actum poenitentie perfectum, vel ipsam gratiarum actionem,quam nomine poenitentie in Beatis venire dicunt, ut Halens A. Par.quaest. s. memb.secundo, art. tertio,*Primo. vel iustitiam qua dam,qua Beatus eκhibet diuinum cultum Deo,ut habent Scolain .d. rq quaest.secunda,Marsiquist. s. Halens Diyiligo b c Oosli
176쪽
Alendococitato Suarius sup disp. A Respondetur secundo Poenit 7. secl. I.num. Io. LI.&alij,vel tia manere possie in ijs beatis, qui
ornatum quemda ut habent Gab. in . dist. 3 3 q. I. dub. 3. videtur innuere etiam in A. d. IA. q. I aa. 3. dub. s. Argentina ibidem'. 1.
Solus sup.q. I. ar. F. Unde secunduhunc actum persectum asserunt in Beatis esse Penitentiam praediacti D negant autem illam csse in in hac uita illam habuerunt;manere autem potest saltem quo ad ornatum, quatenus hic dicit complacentiam quamdam praeteritae pe
nitentire id quod non repugnacibli statui beatifico e Alense, bis
pras. 2.ut alios omittamus. Probatur ptimo, quia iro uri
gandi Beatis,quod in ipsis pol dicisdem secundum actum imper se B cere aliqua perfectione, k iploractum, quem uocant ipsum dolo statui non repugii it; sed huiusmodi est habitus Penitetiae,ergo.Dicere ad tale habitu, perfectione uaillis, facile probari potis Alense
ubi supra quia memoria PeccatO- ruri quae diuino fauore in vita fuerunt deleta,est materia, cause,ut Beati magis moueantur ad laudandam diuinam bonitate, atque ad agnoscendam cleinetia in , id j iods.Thum rem pamitentiae, ut S.Thom in A. dist. I 4.q. I ar. 3 viguerius de PQ
Alijsimpliciter negant, in Beatis manere habitum Poenitentiae, si huiusmodi habitus strictius acci-Piatur, quam etiam sententia habent multi e supra allegatis DD.
Habisu, Respondetur igitur primo, si pz aemulis habitum Pamitentie intelligamus C potest etiam augere beatituduae inuit quo quis vult satisfacere pro beatis: praeterea recordari, ac me
Peccatis,a loecismilSis, videtur certum,non manere in Patria.
Probatur, quia poenitetia ut sic continet talem imperfectionem, quae repugnat illi statui, ergo, ut Iac non poterit manere in patria Antecedens probatur, quia pomitentia,ut sic, respicit peccata a se facta, pro quibus intendit satisfaceminime se ex operibus e gratia sactis,meruisse apud Deum,maNime placet Beatis Accedit,quia eta quo meminerint Beati, se iam habere illum habitum, quo Deo, duerant in hac vita, satisfecerunt, asinsertur nescio quae delectatio ipsis beatis,ergo cum inde tot bona, tot commoda sequantur beatis,nullore, Praeterea respicit opera poena D modo erit ips denegadus huius-lia quibus vult satisfacere, ultimo modi habitus pei nitetiae.non repu- imperat dolorem, & detestatione nare aut illu eude habitum lac
Peccatorum, sed ut sic ille habitus Poenitent ae repugnat statui beatis o ergo nullo modo videtur ponendus cilicii ibit .is, alias esset frustra, se currerent contra illum
ea omnia, quae supra ditainius de Adamo, alijs.
dum huic ratione in illi statui, de se patet, cum iam probatum sit,illum eumdem afferre persectione illi, certu aute est, quod affert perfectionem alicui rei, non posse cucadem repugnare secundum eam deni ratione Rergo, Secundo Disitire by Orale
177쪽
Secundo probatur, quia decet A sententia eorum qui iucunt comsanctos etiam in termino , in se sistere in odio detestatione praeseserre insignia illa,quibus Daemonem devicerunt, dum fuerunt
in via,euiusmodi fuit habitus peni
tur porti assignari, a quo ille habitus poenitentiae, quem Beatus habuit in via, corrumpatur, dum essin termino, ergo in illo poterit ma
Si dicas, illum habitum tolli,
quia Deus subtrahit concursum suum ad illum, dum Beatus fit era
Contra, quia pari ratione posse-inus dicere, Deum beatis conseruare concursum suum ad habitum iblum; unde qua facilitate contrarij id negarent i nos eadem Possemus affirmare;sed praeterea adest ratio,
qua nos possumus moueri ad id asserendum,ut scilicet,ille maneat in patria quia id petat moralis quaedam condecentia,que facit,ut in ipsis manere possit huiusmodi habitus, quae moralis condecentia potest petieci, quae supra attulimus ad coclusonem probandam.
Respondetur vltimo.Proprie loquendo, enitentia non manet in Beatis in patria, quo ad actum suu proprium,& formalem. Probatur, quia actus poenitentiae in nostra sententia respicitu luntatem satisfaciendi pro peccato iam facto, sed huiusmodi actus peccati, manere in beatis, si tamen ab eo auferamus dolorem, tristitiam,vt dixerunt Halen.DHom. Viguerius supra citati, ibidem,maxime nobis placere: si inquam a seramus dolorem, & tristitiam. nahaec nullo modo possunt remanere in patria, ut ex eisdem D. patet,vi praeterea ex illo Apocali a I. De ιι- abstergit Deus omnem lachrimam ab oculis Sanctorum,&Ilaiae sue s. obliuioni tradita sunt angustia ιores. haec de hac dubitatione.
Et Vltima. De Apostolis confirmatis ingratia.
e Vtrum in illis, ut sic, suerit Ps nitentia in via.
otandum est,duplic ternos possu concipere alicuius viri confirmationem in bonom hac vitasprimo eN vi alicuius boni in ipso formaliter inhaerentis, quo ille fieret impeccabilis:secundo e peculiari amstentati a Spiritus sancti modo si loquam ut de priori confirmati ne, certum est, Apostolos eo modo non fuisse confirmatos in bono;confirmatio.ri ut sic,non est viatota sed non potest ei se in illo statu, ut pa comprehensorunt,cuiusmodi tunctet ex priori conclusione , eris non erant Apostoli Beati solum, go, qui aeuo perfruuntur aeterno, ha
Sequitur, actum poenitenti in aent illam confirmationem, qua
178쪽
Disput L Sect II. Quaest. II. et
peccare non possund si vero loqua A tuisse Deum ab illis tune a seeremur de altera confirmatione in suam particularem assistenti in; tunc autem fuissent in proxima potentia ad peccandum, ergo debuerunt habere huiusmodi hau-
Sed non placet haec ratio, quia Apostoli dum erant conficinati ingratia in sensu composito, non Poterant peccare saltem mortaliter,ergo saltem ut sic non egebant care potuissent, sinpliciter loque s habitu penitentiae ad peccatu morno, certum est Apostolos fuisse eo modo in bono confirmatos, dum adhuc essent in via, ex peculiari enim Dei assistetitia habebant, ut
nunquam peccarent, ut habet Sotus in quarto,distinistione decima- quarta, quaestione secunda,articu-io quinto,cum tamen,qua ratione erant in via,isc in sensu diuiso,pe
Respondetur, absolute loquen d Apostolos etiam confirmatos in bono, habuisse in via habitu poenitentiae.
Probatur, quia Apostoli etiam in bono confirmati peccare poterant saltem venialiter, ut etiam habet Sotus supra, articulo quinto, ergo erat in illis habitus enitentiae probatur sequeli; quia vitale detestandum.
Nam dicimus etiam Adamum fuisse in via in tamen aliunde ab eo exclusum esse habitumio nitentiae, quia scilicet erat in st
tu,cui repugnaret peccatum mo tale.
Neque secundo obstat, quod haberent Apostoli naturam defe- iam supra supposuimus, saltem C cstibilem. Propter peccatum veniale ponen Nam respondemus ex hoc ca-
dus esse huiusmodi habitus, quo possit id, si si detestari Antec dens patet, quia, ut iam diXimus, neque illi statui, ut sic, repugnat Peccatum veniale neque ad illud effugiendum habebatur assistentia illa particularis diuina, ne scilicet in veniale aliquod laberentur Apostoli sicuti diximus eκ huiusmodi assistentia factum esse,ut ne et tis. Pite, quemcumque alium a Christo debuisse habere Poeniteritiam,&tamen superius ottensum est,non in omnibus su se inis, namus fuisse etiam in Apostolis,sic in bono confirmatis , habitum Poenitentiae , quo ad ornatum , quod libenter daremus propter motivum supra allegatum de Bea que Beata Virgo, neque Adamus
in huiusmodi prolapsi sint pecca
Probant alij secundo eamdem conclusionem,quia Apostoli etiam
in illo statu, ut sic erant viatores, ergo Poterant peccare,in caderea gratia, nam non implicatio Atque haec de hac Secunda S
179쪽
De Virtute Poenitentiae in ordine ad aliud.
An Poenitentia sit Virtus infusa.
ne Virtutum infusaru, qua sup nos attigimus e Caiet. 3. p. quaest. S. ard . 6. Cano. Relect dei niti
antequam de vitruthus morata ibus per se infusis agamus Ladhidiacauimus primo loco nonnulla de Virtutibus Theologicis praemittere,ut sic meum,& facilius, quae dicenda sunt de infusis, possint intelligi, pro quo ISupponent imo adhuc inopi i
scut fidei, spei, charitatis ita osi fieri fiant ab habitu gratiae inhaerente, ex auxilis ut non possint fieri ab auxilio spe-neci liciali actuali Dei,absque aliquo ha 8
bitu inhaerentean quo nobis sem 'per probabilius visum est, non reis pugnare, posse elici huiusmodi actum Poenitentiae, scut actu quocumque alium supernaturalem a fideli. sine aliquo habitu superaddito, quamquam non sine auxilio speciali actuali Dei, ut in manifesta ratione colligitur,nam Deus e . communi Ithilosophia, Theolocantur infula per se, aliae per acci-ς vidi audens; Porro illae dicunturinfusae P gia dicitur pose supplere vicem eu infuse se, quae a solo Deo dantur,neque cuiuscumque causae emcientis erinpers possunt virtute naturali habere;&sunt,aut Theologicae,scilicet fides, spes&Charitas;aut morales,Temperantia scilicet Fortitudo,Prudentia, Iustitia, illae vero dictitur in- , fusis per accidens, quae licet L
sent haberi per propriu cuiuscunque laborem, de facto tamen soluhabentur a solo Deo perinfusi go eis Deus de lege ordinaria concurrat cum volutate hominis, medio habitu Poenitentiae ad eliciendum eiusdem Poenitentiae actum; poterit tamen sine illo habitu, sed medio auκilio, particulari actuali ad illum eumdem actum prod
cendum,concurrere,ut docuerunt Scot in d. 27. q. I art. 3. S.Bonau. nem,cuiusmodi fuerunt scientiae, I in z.d. 28. art. i. q. s. Richard.ibid. Τquae a Deo fuerunt Adamo datae: Molina de Concord. q.Iq. art. 3. Porro non est hic disputatio; Andentur Virtutes Theologicae ins sae,neque an dentur morales ius is per accidens;sed solum an dentur morales, quae dirutur infusae pse,& consequenter an inter has enumerari possit Poenitentia. Sed
tra Reueredissimum Archiepisco o PG, puin Farnensem, MFratre Dida is re cum Aluarra, Virum nostra aetate, & eloquentissimum, & doctis. simum, ac disciplinae Dominicanet familiae, Diyitias by Ooss
180쪽
Disput. I. Mist. III. Quaest. I. Ias
samiliae singularem, ac fidum tu A actus quantum ad substantiam, sutorem, S de sensorem. Hic enim pernaturales eliciat. lib.suo . de aukliis diuinae gratiae disputat. 67.concL2.uum. 6.habet hanc conclusionem. Etiam de ρ tentia Dei absoluta, non posse tib rum arbitrium radιctos actus -- pernaturales elicere,nisi per aliquod donum gratia, s tem per modum dispositionis inhaerens eleuetur, ct
constituatur in ratione proxιma
Verum si in hac re satis difficili definienda aliquid e nostro esset addendum breuiter videretur dicendum, probabilius videri prismos actus credendi, sperandi, di iligendi, cxc. posse fieri sine habiliabus infusis praecedentibus in genere causae efficientis, ita ut huiusmo
di actus sint quidem ab ipsa po-
potentι respectu eorundem actuu B tentia, eleuata tamen per auxiliuQuam conclusionem ipse multis speciale Dei. cuius rei praecipuam probat argumentis ibidem,nos autem hoc loco unum, aut alterum ageremus , ne omnino laborem subterfugia videremur quamquam dc hoc videri possit, consubio distrahi rem nostram iam Pr positam; quod libenter damus. Probat igitur primo Dominus Aluarea, allatam suam conclus nem a pari, quia implicet contra- rationem iam paulo ante attigimus;et alijs facile probaremus,nisi nimis a proposito digrederemur isatis igitur erit aretumenta iam au
lata diluere unde etiam probab,
Ad argumenta autem allata sacile possumus respondere. Ad priorem quidem negamus, quod tamquam verum, ac prob dictisne. Visionem beatificam fieri dictionem, quod intellectus crea C tum altamitur in argumento, dicutus absque homine gloriae inhae mus enim non implicare contra- rete saltem per modum motionis videat Deum, sicut est,ergo a pari, implicet etiam contradictionem, quod voluntas amet Deum super omnia absque habitu supernat rati inhaerente, modo saltem s
Probat secundo, quia actus fidei,spei, & charitatis sunt quatum
Visio Eeasne lumine gloriae, cum solo spe Mea es.ciali Dei auxilio , eleuante potentiam , quod item afferunt multi Scholasticis,Palud.in . d. 9 q. ' i
disput. 2. cones. 3. praeterea prO- ad substantiam supernaturale er Diatur, quia etiamsi actio vitalis, vigo potentia productiva horum vitalis,ita fiat a potetiayitali, thetactuum debet esse supernaturalis, nam actus potentia debent esse proportionata;sed liberum a bitrium absque dono gratiae inhvrente non est sormaliter potentia activa supernaturali sed mere nain
turastis ergo impossibile est, quod
Aluarea, ut haec a Deo suppleri non possit, non tamen ita fit ab alijs principijs, quae cum potentia
vitali concurrunt, ut a Deo eorum
efficientia suppleri no possit , cum videamus Deum supplere rati nem specierum in visone beati S ca uis Diyitiae by Ooste