장음표시 사용
161쪽
scilicet per eam seruatur ius diui A re Gabriel.in secundo, distinct 1 o. num illaesum,sic illa fuisse in Adamo,& in omni alia voluntate creata,etiam inChristo.ita etiam habet Halens secunda Par. q.97 memb. secundo, artic secundo, &χX professo sequitur Suatius supra dispu.
cimo, ubi in hanc sententiam citat
Tertia sententia est omnino ne quaest.ptima,articulaertio,& Sotus ubi supra quatenus asserunt pecacatum veniale potuisse etiam esse
in iis, qui sunt in gratia confirmati in hac vita, Paludanusui quarto, distinct. 13. quaest. I. hoc etiam affirmat de B Virg. de cuius sententia infra. Respondetur ad dubitationemrquamvis probabile semper nobis gantium, virtutem poenitenties 4 visum sit, Adamum in illo statu in cundum sormalem suum conce nocentiae potuitia habere poenitenptum fui :se in Adamo in illo statu, quia afferunt, illam pugnare cum
conditione illius status. ita Duranae in a.distinct.29.quaestiG2.S.BDUM uent.distin t 2 I artac.tertio, luest. I. videntur etiam ad illam e X Parte accedere H ilens.& Suarius locistiam, quia in illo potuit peccare venialiter ex genere multo tamen probabilius nobis videtur huiusmodi poenitentiam non fuisse in illo,in eo statu persectionis. Prima pars conclusionis Probatur primo auctoritate D. S. Nom. supra cit. imo ipse DThomas,P.se . Tholme,nam P.P.quaest. IOO .artic. cunda, quaest. 8, .articulaertio, 'bi secundo, asseruit, si status ille innocum alserat,peccatum primum A centiae perdurasset, adhuc omnes dam debuisse esse mortale,& con C de posteros non futuros impec- sequenter per peccatum moreale cabiles, id quod etiam habent Haamitti omnes habitus infusos, videtur in sententia ipsius concludendum, vel poenitentian osse coinsistere cum peccato mortali, vel illa fuisse frustra, vel illam no habuisse, igitur cum duo priora videantur omnino absurda erit ultimum concedendum in ipsus sententia. Vltima sententia est, ponetium lens.p.secunda,quaest. 8, .membro primo, Scotus in secundo, distincha O. quaest.prima Durandus ibide, quaest.quinta,Bolsolabidem,quest.
sit.in secundo, dist. I 3 artic.Αc-ctus .&4.Medina p.secunda,quet stio. 8i artic quinto, dubio secumdo, quo loco vocat contrariam lenhabitum poenitentiae in Adamo e D tentiam inanem,&friuolam,&detiam in illo statu dc praeterea actu ducitur eκ D. August.lib.primo Re D. Aug. tract capitu decimotertio, ubi ait, essent ergo ista cognatιones, atque a nitates , si nullus delinqueret , nullusque moreretur, ergo videtur
supponere posteros posse delii quere,quod idem habet libro decimoquarto de ciuit.Dei,capitul. Io ergo eiusdem, sed propter peccatum Veniale,quod ex eorumdem sentemtia potuit ille commisisse,etiam durante illo statu,ita Scotus in secun-d list xi quaeaeunica, Almay n. in suis moralibus trach.tertis,capiti vigesimosecundo, videntur accede Diyitiae by Orale
162쪽
mia r se ergo videtur D. Thoinas voluisse it A versa ira ege rationem de Adamo, ri .ia. o. os non fui si e priuatos dono poeni ac de Christo, tua Christus simplitentiae, si quidem potuissent peccare etiam durante illo primo statui&cum non possit intelligi de peccato mortali, cum hoc tollat illum statum, debet intelligi de veniali, ergo in illo statu potuit Adamus peccasse venialiter, consequenter habuiis habitumi nitcti ,:Praeterea etiam actum. citer peccare non poterat;Adamus vero poterati, quamuis per peccatum Adamus esset amissurus habitum poenitentiae,illa tamen Poenitentia non fuisset frustra , quia per similem potuit se reparari, id quod etiam docuit Sotus supra,ar
Neque obstat,quod adduXimus B adactum conditionatum parum,eXD.Thom .supra,quaest. F.art. 3. aut nihil refert,cuiusmodi sit c bdi-vbi ait in illo statu non futurum actum penitentiae.
Respondetur enim, illud cine intelligendum de illi statu formaliter accepto secundum totam integritatem, S luam perfectionem; cui vi sic,sne dubio repugnat omnis imperfectio etia venialis. Juod
si quis voluerit D. Thomam intelligendum citi, ut loquatur sinplici Ciuus habitus in Adamo;cum de fater&absolute, non apparet reue Eho nullum huiusmodi habuerit; tio, solum facit vi obiectu in sit magis,aut minus volitum' praeterea esto ad inittatur quod habent Ruchar ius,in Sotus de reparatione habitus, adhuc tamen sequeretur illud absurdum , illum scilicet habitum fuisse frustra, nunqua in habuite tuum actum; cum l.UNen nullus videatur ponendus supe ra, quomodo id cohehere polliet cuijs, quae dicuntur ab codem'. laim citata Ioo. de posteris Ade. Neque aliquis dicat, D Thom. posuisse quide inhabitum in Adamo, Patet ex loco iam citato,sed illum sulum potuisse propter acta quendam conditi alium quia scilicet Adamus, si oecc: lset,su se tui etenim si quae in illo fuerunt peciales virtutes , ut vere fuerunt, ut
patet e dictis omnes eliciebant suum actum,o suo officio lane e-bantur; Accedit quod habitus ordinantur ad actus,ergo si habitus aliquis non habeat, neque polsi h bere suum actum, cum tamen habere deberet, cuiusmodi est gnite spositus ad agendam penitentiam, D tia in Adamo, quae secundum Sanut supra diΚimuS. Nam dicimus,si propter id si tin Adamo ponendus habitus, reuera ellet etiam ponendii & in Christo,i3c in B. Virgine, ut optime deducit Tliom. de Argent.m .d. q.
dem,ataic te itio,quae ih.Iecunda,di ctum Thomam hon potest elicere suum actum,erit frustra.Confirmatur, quia non e alia ratione ex ludimus Penitentia,& virtutes Theologicas preter Charitatem a Beatis, etiam quo ad habitum, ut aiunt D Tliom.secunda secundae, q. 8.artic I:2 3 3. quaest. q. de verit.a. 4 Scoe. .disi xi Durandus ibidem.
163쪽
quaest. D& &sequitur Valentia A actum conditionatu ,magni sic par.secunda disput. s. quaestio.se iam, misericordiam, liberalita Ptima,puncto quarto nisi quia noamplius sunt in statu, ut elicianesum actas, unde essent superuac, neae, ergo etiam eadem ratione, nullus erat ponendus habitus poenite a in primo parente sinu,
tum poterat elicere actam,secu dum S.Thom. Retra μνώ Praeterea improbatur sententia
IT U D. Thomae de hoc actu conditio a non inuoluunt aliquid,quod repu
'nato,nam non videt ursufficiens, gnet, tantum enim sup huiusmodi actus conditionatus adtem in illis, qui non habent diuutias,&sunt pauperes,sic in Adamo videtur polle poni habitum poenitentiae, etiamsi nullus sit misit
esse actus. Nam respondetur, hin tu maω.
nificentiae, liberalitatis,4 alio Huiusmodi posse poni in iis,qui nohabent diuitias,quia illorum actus ponendum hunc habitum poenitentiae, huiusinodi enim actus, vel nihil ponit de praesenti in acta vo-suntatis iv et si quid ponit, nil solum adhu quendam desiderii, vel simplici. complacentiae, quorum neuter sufficit ad ponet dum illum habitummonactus desiderit,quia si quid posset desidera
1ubiecto complacentiam quanda subleuationis inopiae, qua alius laborat quam tamen repugnantia in re nostra, ut patet ex dictis,r
Secundoprobatur conclufio, tione, quia peccatum veniale non repugnat illi statui, in quo erat Ain
damus .ergopotuit in illo esse tale Peccatum ergo etiam potuit esseri, maκime quaeda satisfactio Deo C poenitentiauesequela probatur,quia qua illi detur debitum obsequiu, peccatum venialecidit sub eni- sed id sermaliter non ad poeniten tentia,ut iam diximus, antecedens tiam, ut iam diximus, sed ad reli probatur, quia peccatum venialesionem spectat,reddi autem satis non repugnat statui gratiae, ut de factionem pro peccato, noli pos se patet, ergo neque illi statui pro se desiderari,quia nullu esset pec quocatum neque posse is actus co Notandum est,aliud esse consi placentiae, quia si hic euet,deberet derare persectionem status Ada-eκprimi hoc modo,placet mihi se mi secundum omnem ratione pertistactio pro peccato,nacautem po sectionis, qua omne,&quodcumsita complacentia,sequitur deside 13 que peccatum excluditur. Aliud Num,quod repugnat, quia inues statum ill um,ut sic unde licet pe uit aliquid, quod est contra ratio nem,id est, peccatum; nam poenitentia proprie loquendo respicit
Peccatum prius commissum. Neque dicas cum ΤhomadeArgent. solo locis ubi supra,quemadmodum Potar scatum veniale posset repugnare perfectioni illius status, quippe
quae habebat omnia consermia,ut Patebit infra, non tamen ipsi statui, ut sic:vnde adhuc Adamus, si peccatset venialiter, perstitiset in illo uinnocenti vi immortalitatis, Disive by Orale
164쪽
litatis, qui solum deperdedus erat A Nam dicimus, huiusmodi pet,
ex peccato mortalit& confiisi catast tunc fuissent; sere ut tolle tui, quia Apostoli habebant gra rentur, ut habet Almayn.ibidem, tiam gratum facietem, imo etiam in eadem suerunt conlarmati,&tamen nihil Rhibuisset,quo minus ipsi in eo statu, potuissent peccare
venialiter e genere,ut omnes farentur ergo, Adamus, etias fuerit iniustitia originalia adhuc potuisset peccare venialiter, sequela
per actum contritionis i a ferueniatem; ut his Deo damus satisfecisset, ut omnis etiam poena debita fuisset sublata legatur Gab.2.dlst.
Eihi igitur patet, probabile esse habitu Poenitetiae posse quideprobatur; nam eatenus Apostoli ponim Adamo, no tanae,aut Pr potuissent peccare venialiter in il pter illu actu conditionatum, quela statu,quia peccatum veniale noexcluderet illum statum qui non Ininus coniungebat Apostolos Deo, quam status lustitiae originalis coniunXerit Adamum ergo pari ratione, quia peccatum veniale Done κcludebat illum statum Innocentiae,potuisset esse in illis; elle autem parem utriusque ratione, Patet nam non videtur posse ne Ponit S. Thomas, aut etiam pro- Pter quemdam ornatum ut ponit Tho Argent sed quia in eo statu potuit esse veniale peccatu, quod subest Poenitentiae. Secunda pars conclusonis, pro νAabilimbabilius scilicet esse, nullum fuisse esse in Ad
habitum Poenitentis in Adamo in ': et
eo statu selici Probatur, quias huiusmodi habitus ponendus esset in , Mia. gari in illo statu innocentiae, po C Adamo in eo statu, vel Ponendus tuisse committi peccatum veniale, esscti illum actum conditiona-
actu etiam deliberato,circa tamen materiam aliquam leuiter mala, ita ut v.f.potuerit dici verta ociosum Di κimus,actu deliberato, na
deliberato non potuissent esse in illo statu,quia suissent sublata per ustitiam originalem, quae impeditum, que ponit S.Thomas, sed hic iam reiectus est a nobis in superioribus; vel stinpliciter quia Ad
mus erat naturaeique potuisset peccare sed hoc neque, quia in eo statu, cu nulls potuisset habere actu, fuisset ille habitus omnino frustra, quod noni admittendu, Vt patete dictis vel tertio, peccatu Ve-uasset motus ne insurrexissent conis Diale qd diximus probabile; sed vitra iudicium rationis.
Neque dicas, huiusmodi peccata non potuisse esse in Adamo, quia si illa tunc commisisset, non potuisset illa delere, nisi perdolores, lachrimas, alia opera penalia, quae in eo statu nulla suis.
Onupli de Panis. Probabilius neq; hoc ergo nullo
modo v limoi habitus Poenitetiae ponendus in Adamo in statu illo. Probatur in moi quo ad hanc vitunia parte. pri mo quide auctoritate S.Patru,quos supra retullinuS,
praeterea etiam D. Augustini .'re' biai .de Ouit Dei cap. o.vbi,ait,
165쪽
fHieexerant imi parentei,ctnarn A nam, quae praedictis omnibus ad 34am a Diab. Πι perturbationi Iungebatur in eo statu, ergo. bus animorum . nullis corporum
Ddebantur incommodis;&infr.in ianta erant affluentia bonorum , hi nec mors metuebatur, neque vi-Deorpora mala valetudo, nec aberae quidquam, quod bona oluntaradipisceretur, nec inerat quod carinnem animumve hominis Eiciter viventi offenderet in infra, erat
S .Richara , ibidem,art. R. queis quamuis contrarium dicat adhuc probabile. Valentiae in p. secunda, disput. 6. quaest. 9.puncto secudo, deuitati tranquilla peccati qua V qui faciunt hanc sententiam pro-
manente, nullum omnino aliunde
malum, infra post nonnulla cocludit Absit ut hoc existimemus fuisse ubι nullum erat ommno pec 'catum hoc idem colligitur e X e dem e lib. de natur ad gratia,capit.vigesimoquinto de corrept clagratia, cap. I. Gregor. lib., .m rat .capit vigesiniolecundo, ubi sic babiliorem, cum illam vocentc munem , in eo scilicet statu Adamum non potuisse peccare venialiter, ipso tamen durante statu, sic perfecto. Et ethis patet ad argumenta in utramque partem allata:ratio.N. id videtur postulare, ut illa seluamuS,cum tramque sententia pro
habet,in ipsa quippe sua origine, o babilem secerimus.
in qua iustus homo cotiditus fuerat, tantis, quantis nunc opus est, virtutibus non indigebat.cum iis, quae sequuntur . Ex quibus satis aperte constat, illum perfectionis statum illius fuisse conditionis, Ut nullum vel etiam veniale admitteret peccatum Et quidem ad priora argumenta, qui b.probabatur,probabile esse Adamum potuisse peccare Ventaliter Scc.re sidendum erit, illatia solum probare, non esse simplic ter repugnantiam inter peccatum veniale di gratiam illius latus; praeterea iustitiam originalem no Secundo probatur ratione,nami sore deperciendam per illud, cum non videtur aliqua ratione negan illi simpliciter non repugnet si ta-dum, peccatum veniale afferre secum aliquam imperfectionem, desermitatem, & prauitatem,Sc praeterea se etiam praeter voluntatem diuinam , quae omnia reuera repugnant illi statue, non tam pro Pter ipsam gratiam iusti antem, quom Propter donum iustitiae ori ginalis, Malia multa,quae cum illa erant coniuncta,sed praecipue propter assistentiam singularem diui.
men consideretur ille status, visa. bebat gratiam iustificantem scit cet cuin iustitia originali,S aliis adiunct. S, de quibus lupra: dicendum videtur, primum parente,ut sic formaliter non potu; in committere Peccatu veniale, quia hoc videtur pugnare cum statu innocentiae, in
quo ille erat quod praecipue vera est in sententia D. Augustini,vi P det e locis supra citatis.
166쪽
Ad posteriora vera argumenta, cquid probabilius videatur. quib.probabatur altera pars, qua Sequitur tertios nos non prob1. Ἀμρ senteuam Didaci Nugni,vbisu Num
ma, quo loco conclusione quinta,
se habet: etiam Adam accepit statim a principio habitum Poenitenistiae, reddit rationem, quia licet supposito statu innocentiae in senissu composito, non potuerit pecca- re,simpliciter tamen poterat peccare, peccauit de facto,& post mulprobabilior, Respondetur Ipers ctione illius status formaliterquidem excludere a venialis peccati,nsi tamen sim plicit er, quia status ille solum simpliciter emludebat actum peccati mortalis,perinderat deperdendus; non venialis,saltem ex genere
, visis Sequime primo quid sit dictimuis9, 5 duin ad sentetitiam Halenus, m a concludit,ad persectione gratiae εν rissuri Sua ij; quia hic disputamus de me conuenire,ut non sit tanta differennitentia, proprie sumpta, non autem quatenus coincidit,aut cum religione, aut cum charitatriaut cum aliis virtutibus, sic enim etiami ni possetis Christo,neque esset,lla difficultast ut infra dicemus,qua re non placet ipsorum sententia. Sequitur secundo potuisse quiadem Adamum in eo stati occaretia in eo de iubiecto, varietas, ut
aliquando sit cum habitu penitentiae, aliquando vero sine illo haec
Et primo quidem non placet ipsa conclusio tum maxime, quia urcontraria tertis iam post conclu soni, in qua afferuit Nugnus, in B. V.non esse ponendum huiusmodi mortaliter,& de facto peccat sed C habitum poenitentiae,quia, suisset iam simul ab illo stitu excidisse,ne otiosus,erooe ead.ratione debuisque in eo amplius perstitisse,&,atio est,quia sicut quodcunque pec
catum moltalepugnat cum gratia, ita etiam pugnat cum iustitia originali, quia status iustitiae originalis est status innocentiae stilus autem innocentiae tunc est, cum homo in sero sem I illo nunquam peccarit unde scutσρrruta 7 impossibile est, Virginem corru-
set Nugnus excludere ab Adam eundem habitumi nitentis,quia scilicet nunqua esset habiturus aliquem actum,durate illo staau;tum secundo,quia non placet ratio,qua illam conclusionem Nugnus prinbaui quia ut dictu est, ille habitus
sui se omnino frustra: cum nunquam, eo statu durante, potuisset
ptam manere Virginem, sic imo exire in acetum aliquem propriurpolsibile eodem modo est,ut is,qui semel peccauit, maneat in statu innocentiae,quia, ut diximus, esse in statu innocetitie,est nunquam peccasse,quare cum Adamus de facto Peccari mortaliter, omisit illum stilum innocentiae . Utrum ratum Potuiset peccare venialiter au huc illo su itu manente, lam
preterea liqua suo iungi officio; cu per peccatu quodlibet inquiale fuerit deperdendus ille status; Acceditquod falsum est,quod ipse
adiunxit de conditione perfecti nis gratiae, a de perrectione illius tu fuit, ut haberet quide semperoes habitus adiunctos, illos tamen qui, tispr. diaimu possent eκire H a Diuitia i Corale
167쪽
in actum,eodem stes innocenti aera ex superiori dubitatione sic visus durante, neque cum illo aliquam includerent repugnantiam;Vnde cum Poenitentia proprie respiciat satisfactione de peccato a facto,autinaliorum sententia, dolorem debitis, videtur omnino exclud da, cum Peccatum mortale nullo modo potuerit esse, eo statu dura ter neque est eadem ratio de pueris, qui in baptismo cum gratia re
Alij potiretunt inclitisto Poenitentiam quamdam generale, Prout dicit ordinem cuiusdam iustitiae ad Deum, qua quisque tenetur seruare diuinum ius, non transgre di illius praecepta, ita Marsit in A. quaestione io ad 6. Suarius sum quaestione 3 s. disputat septiatentiae; quia haec non repugnat cu' ma,lect prima, numero II &ὰκ ipsorum statu,sicut, ut dictu repu- Parte videtur ad hanc accederegnat cum statu Adami, quare,&c. sed de hoc in fia. E dictis in his duabus dubitationibus patet,iam in Adamo,qua in Angelis,si potuit esse peccatum veniale in illo statu primo potuisse etiam esse habitum Poenitentiae propter actum peccati venialis,qd Alen tertia parte quaestione a.
nitentiam suisse in Christo, quatenus dicit perfectionem solam id est, detestationςm peccati sitn-Αlij omnino negant, huiusmodi virtutem fusisse in Christo, ita S. s. si non potuit effe, neque etiam talem habitum esse aliquo modos C Thoman .dist. I 4 art. 3.quaest. r.
An in Christo fuerit Posnitentia de item an potuerit esse.
Vnt qui dicunt, Christum habuisse Poenitentiam propter iulum actum conditio
natum, quem in AS. Bonavent artic. c. quaest. I RI S. Bor re
ad rationem in contrarium addu
Respondetur addubitationem nulla ratione ponendam esse Pq- nitentiam in Christo. Probatur conclusio , quia Ddem videtur ratio de fide, spe, ac de Poenitentia in Christo Damiano loquimur aute hoc liso de Pe
168쪽
poesu endaci non fuisse autem inra atque innocentiam habuit, accite in Coria Christo D ,mino fidem, spe, ras virtutes, quae eX ludebant om 'ρδει si ς mo de fide probatur, quia aΠi ma Christia instanti suae conceptionis secundum superiorem Portionem Deum uidebat,& clare illo fruebatur,ergo non habuit fidem:
nam fides habet, aut pro ratione formali; aut pro conditione concomitante non visum, ut propterea ad Hebi ii dicatur sidii e Lobstantia rerum sperandarum, argu mentum non apparentiuma Scitabo conueniunt scholastici cum M:igist.m .dist. 23. 24. 16. c. I.
1 chri PRx quaest.7. sed de hoc alibi. De ui vij jὸj spe cro etiam patet, quia haec custinoidine ad bonum, quod non habetur,non habet locum,ubi beatitudo est praesens, silcut erat prae sens Christo ad Roman. 8.*eSau tem,quae videtur, no est spes; nam Cisit in ore ejus Matti . . Mi 7 hic a. b. quod videt quis , quia sperat 3 Filius meus dilectus , in quo
nem imperfectionem, atque ea omnia, quae pugnare aliquo modo pollant cum summa dignitate linfius,ut praeter Theologos,qui id tra cridunt cum Sanct Thom.tertia parte, questione septima, decantant etiam sacrae Scripturae . Ioan pri 9 mos dimus gloriam eιussit orsam quasi vitigeniti a Patre plenum grat is eruatis Luc. primo, quod Lisc. I. ex te nascetur sanctum vocabitur Filius Dei. Ioan decimo quem
ρης Dηct sicauit,st misit in Mil '- ο, dum, capit tertio, habemus, quod non dederit Deus Christ Spiritum ad mensuram , cum tam ei de alijsTanctis dicatur ad Ephes. quarto. Quod unicui que data est
gratiasecundum mensuram donationis Chrsi,Isa. 3. eo quod iniquitatem non fecerit, neque dolus sis H S. m. proba S.Thor .P. l. I. I. 2. l. s.
ad 3. Antecedens autem illud, esse scilicet eandem rationem, M.probatur, quia ea ratione excludutura Christo fide; &spes, qua inuoluunt aliquam imperfectionem, Scimplicantiain in illo, sed lanc eanmιh bene complacui. Ioata. 8.quo ex vobis arguet me de peccato se in t do Corintia. . eu/n qu non noue Pava. Corat peccatum d Hebr. q. non enim
habemus Pontifice is, . teneatura autem per omnia pro similitudinea Uyue peccato, ca septimo, talis enim decebat, ut esset nobis Pontifex rii itas, innocens, impollu-I Christo deminuoluit penitentia in Chri 1 tus,ctc. I. Petri 2.qui peccatum non η- ρ - sto,ergo. Minor probatur, quia ad fecit,ne
Poenitentiam proprie acceptam Pertinet,ut quis uelit Deo satisfacere pro Peccatis a se comulsis, quod repugnat omnino Christo propter suppotu diuinum. Confirmatur,
quia Christus ab instanti suae coc Ptionis omnem gratia, sanctitate, On b. de AenIt.
Neque inuentus est dolus in ore eius prima Ioan tertio Παυι- tum in eo non est ergo cum ex his
clare pateat,Christum omni caruisse macula peccati, necessario fatendum etiam erit caruisse penitetia, ergo ut sic nullo modo erit pone ditin Cluillo.
169쪽
νψHιὴλ Sequitur pHmo, non probari crem, licet non sub denominatio-
remia Auditiorem sententiam Argentinae; tum Propter ea, quae superio Ad bitatione adduximus; tu ina Nime, quia non est eadem ratio de Christo, Adamo nam Christus nullo modo potuit peccasse, neque etiavenialiter propter unionem, qua habebat ad verbum: at vero Adamus nullum horum habuit,& erat natura peccabitis,in consequenter susceptibilis poenitentiae, ut recte conchidit Halens ubi supra. Sequitur secundo, neque probari sententiam Marsilij,Suarij, ω, liorum ubi supra; nam tametsi lo, quendo de poenitentia illo modo 1umpta posset illis concedi, ut sic fuisse in Christo, neque cnim Venit Christus soluere legem, sed adimplere, Io... dc Christus honorificauit Patrema novo. praeterea
quemadmodum, ut inquit Halens ubi supra, fides, Sc spes possunt poni in Christo,quo ad ea soluin,quq dicunt persectionem, in illo enim fuit m iximus assensus primae veritati, firma adhaesio summo b Do,ac consequenter fides, spes,sc etiam paenitentia potuit esse in illo, quatenus dicit detestationem Peccati ut sic,neque enim unquam quisquam alius, sic detestratus est Peccatum scuti Christus illud de-Bne sor mali fidei, aut spei, quae M. mitur ab illorum actu principali ri,qui non habet locum,ubi est presens beatitudo, quod tamen nobis non placet,lum quia, ut ait Salio.
secunda secundae, quaest. 8.articu . 3 Aquaest.Α.de veritate artic.quarto,non debet poni habitus ubi aufertur principale obiectu in illius, ne sit frustra, quare neque in Christo, neque in beatis erunt ponendi illi habitus, cum beatitudo illis sit praesensitum quia I hoc euacuat motulum contrarior utilli actus nonecessario praesupponunt habitus; Praecipue cum nullas singularis
dissi ultas in huiusmodi actibus; sed sufficit,si solum sit auxilium supernaturale, per quod illi eliciat, tur quare etsi in illis ponerentur Pdicti actus, non tamen potestar
gui,ponendos esse in illis Imbitus, C sed de hoc alibi. Quidquid tametas de hoc, nos hoc loco non loquis mur de poenitentia visie, id est,t tiore quodam modo accepta sed stricto,d proprio, secudum quem Poenitentia dicit quidem destructionem peccati,sed peccati a se comissi quo modo nullo pacto fuit, aut potuit esse in Christo;praeterquam quod huiusmodi detestatio illo priori modo accepta, non tam testatus est propter intrinsecam, o ad poenitentiam,quam ad alia vi quam cum illo habebat epugnantiam unde secundum Halensem Potuerunt poni illi omnes habitus ad eliciendos praedictos actus, id φetialia docuit Suarius loco citat 3. Par.quaest.jart. q. quo loco concedit in Christo de in beatis esse habi
tus fidei in spei quo ad realita-
tutem,vel ad charitatem,vel ad misericordiam,vel ad aliam,quaeculuque illa sit, modo omnem eXes dat imperfectionem,reducatur ut
sic poni possit in Christo.ut iam dicendum est.
Sequitur tertio siue per cervite am intelligamus religionem
170쪽
cum Caietano, siue iustitiam com tus,ne frustra sit, ex D.Thom .ium S. . mutatiuam cum Durando, siue tu secunda secundae, quaest. β. art. 3.stitiam simpliciter cum Marsilio, locis supra citatis,certum esse, hoc modo posse penitentiam poni in Christo,cum enim huiusmodi virtutes nihil contineant impersectionis nihil prohibet,quo minus poni possit ut etiam in Cliti sto,& consequenter etiam poenitentia aliquo e illis modis accepta, id quod voluit Suarius .par. luestio.septima, artic.quarto,disputaua I 0.s .prima, conuenit enim omni creaturae
ctiam persectiis mae, seruare iustudebitum Deo, illiusque voluntati obsequium 1 sic facile conueni
Sequitur vltimo,omnes illas virtutes fuisse in anima Christi, ipso
initio suae conceptionis quae, aut nullam inuoluerent imperfectio-Pem, aut non repugnarent statuitum quaest. A. de verit.artic quarto,
iam autem Poenitentia in Christo non potest versari circa suum obiectum,cum,ut probatum sit, nulla potuerit esse peccatum,igituro 'sa penitentia auferenda erit. Icexpedita est hec tertia dubitatio.
B. Virgine poenitentiam, quia arate con
ceptionem fili poterat peccare salie v Dialiter, ita Paludanus in quarto, beatitudinis illius inde cum Poeni C dist. 14.quaest quarta Iino hoc idetentia virtus proprie accepta sup videntur asseruisse nonulli Patres
Ponat,aut peccatum commi Ismi, aut Certe capacitatem peccati in subiccto, ut patet cediistis,ideo illa ara Diuo remouenda est a Christo; virum autem poenitentia PO
tuerit poni in Christo saltem quoad ornatum, Nobis videtur, neque hoc modo debere poni, quia issa virtus,tieque videtur ut sic Deccisi Origenes quidem ho declinas, , mptima, in Luci admittit in illa fuissse peccata venialia August. in libr. '9.quest. 9. noui& veter.Testam. 'quaest. s. videtur asseruille illam nonnulla in dubitationem passim esse in morte Damini, hunc fuissem adium, moinam transseei dam praedi Mit Simeon,quod et: amria in Chi isto,quidquid dicatTho D videtur sesisse Theophilach is Luc. rh/'bιζArg. in quarto,dist. A quaest pri-Hla,arti primo, Nugnus sup dubio secundo, Jc' aetere.',quia omnia etiam supra allata faciunt contra huiusmodi ornatum, latio
est e supradictos, quia sublato Principali obiecto alicuius habitus, tollendus est etiam,in ipse habi-α hrysin .in Psalm. 3. 'clo-
nique Euthimius ibidem viden Gestam. tu fateri in illa fuisse aliquid inanis gloriae, &consequela crveniale peccatum.