장음표시 사용
201쪽
eepta homini iustificato ad obserua in bitus habitui,potest homo excita- dum esse impos: biba,nam Deus, ri ad memoriam, cogitationem possibilia non iubet, sed iubendo multarum rerum, que pectat admonet,s facere quod possis, ct pete fidem, lese his sufficiete exest requod non possis,ct adiuuat,ut of ri ad illam,ck ad alia,que requitu-ps;Que vel ba satis aperte indicat tur adi nitentiam, id quod videtur innuere Conc. Trident. sess.6. cap. 6 ubi agens de praeparatione ad gratiam,dicit;excitatos,& adiutos peccatores libere moueri in Deum credendo, Scc ubi apparet gratiam recitantem referri ad
in multis casibus potentiam licidfaciendi , pendere ab actu orationis, au vilium quod homini datur,ut possit orare, esse auXilili
Auxi tu sufficiens,remotum tamen: PrOXi proxima muni vero est illud quod imme-
diate ad actum penitendi potest si actum fidei. concurreres Vnde patet omnibus Notat.vltimo,totam hane questionem intelligi possi vel de inibus, qui praecedunt infusionem
habitus; An, ad illos preter cocus sum generalem,requiratur et concursus particularis gratis adiuuatis in genere causae eincientis vel de actibus, qui fiunt ab habitibus imfiss, An ad hoc vi fiant,& eliciantur ab habitibus, preter concursum generalem illis debitum, si dari aliquod auxilium sufficiens;
infidelibus quidem altem remO- tum fidelibus pro Nimum, re- D. Aita molunt, ut indicat D. Augustinus libr. de bono patienti ad finem, ubi ait. Quaedam dona esse Dei, quae danturAtidis libere, id est fidelibus, qui ιcuntur Abrahae Aly secundum promissionem;alia autem, qua
dotu sibys ancilia, e Udelibus. Sed de hoc alibi fusus. Igitur C multaneum, requiratur nouualis nullus est hominum, qui non ha- quod auxilium ab illo distinctum;
beat aliquod auxilium sufficiens. Notan . octauo,si habitus cons-derentur secundum suam naturam , seclusa alia quacunque dispositione in subiecto, solum spectata natura ipsa habitus, sine dubio habitus infusos non habere uim mouendi, neci ullo modo eXitandi, ut patet in infantibus, hoc autem loco nulla erit disputatio de priori;nam omnes facile cocederent, imo videtur necessario concedendum, requiti ad quemlibet actu singularem gratia adiuuarem;&ratio est satis euidentiqui voluntas, ut iam probatu est, ex se nullum habet principium proXi, mum eliciendi actum supernatu qui quamuis recipiant habitus in o alem;quare debet constitui in ta Baptismo, si tamen educentur in li esse per gratiam erecitatem om- siluis non habebutillum actu in nino distinctam a concurlu gene- fidei, ut optime tradit Aluare supra nu IM.tamen, quia huiusmo,
si habitus coniunguntur in fideli
adulto cum scocu fu, qui quodammodo est de rati, quae illam constituat potentem operari, ut sic constituta op
retur, tota igitur difficultas est da
202쪽
dendum est, neminem conuerti A rez.sup.
per actum penitentis,4 contritionis,qui no fuerit eXcitatus, motus,
mencia Hierem. 3 Conuerte me Domine conuertar, cap. 34. Postquam Thren. enim conuerti I me, egi paenitentiam.Thirei .4 conuerte nos Domn πο .i8 ne id tect conuertemur, Quod idem reperitur Ezechiel. 8. 3 3.
Fisfacere, quem locum eXplicat inter alios Med. vh sup .q. 62.ama. Solus item ubi sup.lib. I .cap.2'Bel arminus .lib. 3 cit. P. I T. Item Pauli. 2.ad Timoth.2.ser pisui ianum,inquit, Domini, non oportet u Timis h. tigaresed masuetum esse ad omnes docibilem,patientem cum modestia corripientem eos qui reuunt ver Phal.69 Deus virtutum conuerte uatfine quando Deus det illis panue nos. Ps. 94 Nos autem populus p tiam ad cognoscendam verιtatem,
ctra piscant a Dι aboli laqueis, a quo captiuι tenentur ad ipsus voluntatem; quo loco illa particula, ne quando, i iam significatione Greι- versionis sensum habet assirinatiuum,ita ut significetur, eam penitentiam,quae facit,ut homo liberetur a peccato, a Deo donari, ut Moobis eo nouum αδει ritum eXponunt S. Augustinus lib. 3 con Lais, nouum.Quod testimonium aduer V tra Iulianum m. 3. Leo Papa epist. 1.,.si.Fulgent.lib. I. de fide ad Petru Fulgent scua eius,ct ues manus eiusaerou. 8.secudu editionc 7o. Ιηterpretu, a Domino praeparatur voluntas, Qd testimonitu in hac fetetia sere semper citat Aug.lsa. uetussum non quarentibu nu.EZech. Garo ' 36 μνι εγιυ egofaciam domu Ur et sed propter nomensanctu meu da
sus Pelagianos urget S. August.lib. 6.contra duas epistol.Pelag.cap. 6. De Gratiavi libarbit.cap.i Ioa.6.Nemo venit adme, nisi a. ter meus traxerit eum. Vbi loquitur textus de tractu qui est per fidem,& auxilium speciale;huc a tem locum ad hoc probandum adducit S.Tho. I. 2 q. I Os ar.6 Quo modo autem Deus trahat homi nnem, quid intelligatur perilla tractionem,&per illud venire ad Christuri,eκplicant Solusii. I.de Nat.' Gratia cap. 6.Messina. I.
de Gratia liber arbit.cap.6.&libr. 6. capit. 2.3.&44.Bottarellus libr.de efficacia contritionis trach. I. cap. 26. Suarius lib. 3. de au-Nil. capit.Α. capit. I. Alua- cap. 3l. Qui,inet afrmissime tene, neminem posse agere poenitentιam, ni quem Deus istuminauerit, gratu/ta miseratione conuerterit, dicente Apostola, neforte det illi Deus paenitentiam. resip/Oμης suis αS.etiam Heronymus, Chrysostin chusest Mus. Theophil in eum locum Thιο in Pauli idem affirmant. Ad Roman.9. coiΓparatur homo in manu Dei,luto in manu figuli.Ad Roman. o.Quis prior dodit illis retribuetur ex a Corint. 4. Quid habes, quod non accepisti. a. Corint. 3. nonsumus su scientes cogitare aliquid ex nobis tamquam ex nobis . Ad Ephes.se- cudo I usfacturasumas,in 38s, creat sumus in bonis operiburs Dj9jljaeo: Corale
203쪽
ribas, ut reparauis Deus,ut am- tur amore Dei, quem nisi Deus ιμbulemus in illis.Ad Coloss2.Qui se non donat, ne aliter, nisi pertradat velle perficere pro bona τμ num mediatorem D. Chηlsum,luntatesua. quid idem ha t. lib., de peccati - Actor. s. ubi sic legimus, Hoc rner, ieiniccaepi a. lib. de grais principem, aluatore Deus exal tia Rh articii ne iis lib.de spirauit Laetera sua ad dandam pa- ritu M*ως,34 OGratia Christi
- . Secundo probatur ex patribus. Prosperii. 3. de vita contempl. postis D. August. epistolacio 7 quae ex . cap. 3. I 4. I 6. ad vitalem,ubi dicit, liberum, Fulgent.li de Incarnat.&Gra Frigem.
tria Christi cap. 18.&26. . Bernardus tum de Gratia,&li. μη- arb. tum serm. 8 I. in Cant tum,
praecipue in tract de diligendo Deo,ubi quatuor costituit gradus dilectionis, primus est,cum homo nihil diligit nisse. Secundus cum Lirium ad diligendum Deum peccatι granditate perdidimus Epia stola 46. ad Valentinum, ubi d cet, sine gratia Dei nos, nectu cogistare , neque agere quidquam posse, fecundum Deum idque in particulari docet de fide, oratione,&i, bonis operibus, quibus gra C aliquid diligit piopter suum
tiam impetramus,quod rursus in num,&commodum; Tertius, cupetit epistola os ubi docet id de diligit Deu propter ipsum Quar- fides oratione, qua gratiam pe- tus cum se,& omnia sua diligit P
lacio 6. simile quid habet de Filio Prodigo, quod non potuisset habere bonam cogitationem , nisi pter Deum L.& subdit tertium di quartum gradum esse gratu, tos, id est,ex gratia Dei. Legatur tandem Oriσen. in illud Iob. 1 Et rem erat vir se exit rectus. Tertio probatur e Concili, Conria.
Deus inspirast Epistolari 2 o. c. Araxicano secundo,praecipue Ve-29. omne opus factum in laude inro c. c.ubi sic habet, prorsus donu Dei,ait,esse donum Dei, epistola I 43. ad Iulianum docet, dona .Dei esse continentiam,pietatem, cta omne piritales delitιas, in Ioan. trach. I 2 prope finem ait, pror-
fias donum Dei ea diligere Deum, Jursioniam ipse,ut diligeretur,dedιt, Dei est, diligere Deum super omnia, & tande concludit,scis moprascriptas aerarumscra plurarum sententias, antiquorum Patrum desinitiones hoc credere debemus, per peccatum primi hominis, ita inquinatum, ct altenuam fuissmo dilect uidilexit De Ciu Dei seliberum arbitrιum,ut nullus po-hb.2I cap. I 6 tunc, inquit, vitia ea , aut diligere Deum , sicut v mcta esse deputantur, iam τι cun oportet, aut operari propter Deum . quod Dissilia πιν Orale
204쪽
quod bonum est, possit sine gratia, A gratia Dei uniuersa legis manda moericordia Dei prauenrente, ta, Scepistolaio fitetur idem D.
Afie. 79.c Usdem natur is, qui dixerit gratiam Dei soluna titi, ut sciamus quid tacere debeamugdocles vitare; non autem ut et ligamu ;&subiungit, Cum Apostolu dicat, scientia inflat, charitas ad fleat, valde,iriquit, impium est, ut credamus ad eam, qua instat nos habere Augustinus haeres in Pelagianam
esse posse hominem lapsum pre stare omnem legem absque adiutorio speciali gratiae Dei. Secundo probatur, si homo ex se posset efficere aliquid, quod ad gratiam disponeret,' sset aliquid assignari ex parte uis dem hominis, quod initium esset salutμ, sed gratiam Christi,ad eam, quae adisi s hoc est falsum , ergo antece-cae non habere cumpit utrumque dens minor patet, quia si daretur De donum etscire,quid facere de- bemus, ct ipsum Hlgere quia cha-0 Traritas ex Deo est Trat D.sess. 6.cap. 6. docan. 3. cap. s.clarius, declarat,inauit,praeterea i ius iust cationis exordini in adultis a Dei per Christum Iesum praeuenientegratia sumendum esse hoc est, ab e
ius vocatione, quia nultis eorum existentibus meritis vocantur I ut
aliquid, quod esset mitium salutis eκ parte hominis, ergo saltem aliquis posset ire ad Christum absque eo quod traheretur ab ipso, quod esset contra illud Ioan 6. Da sis Nemo potest venire ad me , nisi
Pater traxerιtιlium. 'contra D.
August mum lib. 1 i Amoni factum P cap. 8. hi ait, Asine Dei gratia per nos incipit cupι ditas boni, ipsum
qui per peccata a Deo auersi erant, C captum erit meritum, curta quam per eius excιtantem, atque adsu ex debito vensat adiutorium, acscuatem gratiam ad conuertendum
se adsuam imorum iustificationem
eidem gratιa libere assentiendo, st operando disponantur,m. Quarto probatur ratione primo, quia conuerti ad Deum scutoportet,est vere diligere Deum suPer omnia, in quo consistit plenitudo omnis te is,& mandatorum
sed merito nostro dabitur. Vltimo probatur auctoritate
Scholasticorum, S. Bouauen. iu 2. S. Sanau. d. 2 8.art. I. q. q. Richardi ibidem. art. I q. 3. Aegi diribi d. q. I. art.A.
ibi Caietani, Dura di in a.d. 28. q. 3.& .Gabriel. Ju.Vnica,artic.2. Dei; sed uniuersa te adimplerii concl. a. Abulen super M.at.cap. non potest sine auXilio si eciali I9. l. 178. quamuis hi q. steri Dei,ergo neque comierti ad Deli, quod includit, dilectionem, obseruantiani preceptorum Mi- D. Aug. Dor Probatur V Mag. lib. de haer.
haer. 8 8. Vbi ait,est haeresim Pelagianam dicere, 'limi homo lap
ius possit praestare sine auxilis,
res aliquanto latius loquantur, ut iam in diximus. item c di De. I. 2 q. I Os ari 2 conci 6 V. gueri ideSacramento paenitentiae *.4. Didaci Aluare lib. 6. de auxit. disput. 34. Cosmi Philiar.lib. 2.de Sacramentosaeuit. cap. 9. Sotti Bela
205쪽
mmvloes infra citandis, Didaci A fidei, Ἱpei in ordine ad suo. Nugni via supra q. s. art. . dub. inus, quae est habitus chai
Ex dictis colligitur Dei gratia
esse nectissariam, non selum ad Eam penite itiaiahquae esse potest satis ad iustificationem, antequa Sacrametum acies suscipiatur, sed etiam ad illam paenitentiam, quae
ordine ad uos, sed charitas ad eli ciendos suos actus,non requiri illam specialem notiunem, erg' neque habitus fidei&spei. Vitii no probatur, quia huiusmodi habitus, praesertim in aduJtis, videntur habere omnia, quae requiruntur ad agendum sine aliquamuis extra Sacramentum ad id ion sufficiat, disponit tamen . dens, primo enim habent. illam hominem, ut in Sacramento tu habilitatem si quo alio, ergo probatur autec c., T turisX Conc. Trident sess
Colligitur secundo periculosam esse illoruin docecinam, qui affet,int, ex viribus naturae esse posse ali am attritionem,quiin Sacramento saltem ad iustificandum hominem perducat. Secunda concluso, nobis non
tus,deinde sunt Becvis,stire mmfidelis audiuit pretias userni, mriam Caeli, caergo potest absque alio auxilio novo, distincto fidelis operari, scilicet credere, sper re,ostmles actus elicere. Sequutur priminabo modo emcitari fidelem, alio modo infidolem, ut propterea addiderimus invideri necessarium, fideles,qui ha C coclusione. Fideles,&c.quia enim
bent fidem,' spem in singulis infidelis nihil habet intrinsecum
conuersionibus eκcitandos singu-gulari aliqua motione. Haec con clusio intelligenda est iuxta ea, quaesupra praenotauimus in notab tertio. Et est contra Alu rea sup ,
Probatur primo ratione , quia posita fide,& spmpotest homo habere actus utriusque virtutis p test enim fides eXcitare timorem,&potest spes eMitare spem v niae, ex his autem motibus sufficienter potest quis moueri ad paenitentiam, ratio est, quia pr pterea datur habitus,ut dent aptiat mem ad eliciendos actus, eosque eliciam. '
Secundo probatur, quia vid tur eadem omnino ratio habitus ex se,ideo sepe etiam ab extrios co erecitandus est; unde,in illo facile concederemus, nece Catias Lia singulares illas motiones, 'lub. citaretur ad paenitentiam At vero non sic in homine fideli, qui intrinsece habet habitus, quibus simul cum alijs adiunctis, potest excitari,ci de facto excitatur; vnde non videtur aliquid aliud ab extrinseco essein illo ponedum. Sequitur secundo, quae diximus in hac secunda conclusione, non perinde esse accipienda,quasi uniuersaliterpeccatores hoc modo excitentur, ut propterea diκ
rimus in conclusione; Non vutia
nece Tarrim,namnon est negam , Quosdam csse Deccatores,
206쪽
qui egeant maiori aliqua gratia, A ad utramque partem iam pater neque preterea negabimus,quod e dictis, Sopraetereas Deus dederit tale gratiam praeter illam simultaneam debitam, inaXime profuturam fideli, plurimum enim augebit vires illius
ad ea omnia elicienda,quae requiruntur ady nitentiam; sed solum illud dicimus, non repugnare eX natura rei aliquem , supra dicto modo pias ad paenitentiam emProbatur ptimo, quia principium actus paenitentiae, ut est Chus vitalis,ut sic ,est ipsa voluntas, ut est actus liber, est libertas eiusdem voluntatis, ut vero disponit ad actuini apernaturalem,in ad ipsam gratiam, est ipsa gratia de auxilium speciale diuinum pergo actus paenitentiae, est a gratia, citari,silicet solo illo auxilio si is γ est a lib. arbitrio, legas Mol multaneo, quod dici particulares' iam ubi supra. supra diximus,d magis uafra explicabimus in solutione adam
menta. Et recte adnotauit SuareΣ
Tertia concluso Actus paenitentiae semper es in nobis, tum a gratia, tum a libero arbitrio, magis tamen a gratia. Hanc conclusionem fuse pro- Secundo probatur,liberum arbitrium est causa secunda respectu actus supernaturalis , sed causa secunda non potest agere, nisi Per primam ergo liberum arbia trium non potest agere, nisi motum a prima causa, quae est Deus; sed effectus procedens a causa prima, secunda utrique tribuitur, ergo actus paenitentiae, qui est,f-bant Gabr. 2.d. 28. q.unica Alb.6 C fectus supernaturalis, erit simul ad. I 4 art. 3. Solus lib. I. de Nat. α libero arbitrio, Sc a Deo. Quo au
min. lib. de Grati, lib. arb. 6. c. I 1.Aluarea lib.7.di v. 67. Sc lib. 2. disput. 22.4 alij supra citati Proconfirmatione prioris nosti reconclusionis. Diximus tum a gratia, contratem modo id accidat infra eκplicabimuS.
Tertio probatur, liberum arbitrium per suam facultatem naturalem non potest diligere Deum, neque paenitere, sicut oportet, tiam probauimus,ergo id debet habere per aliquod beneficium gratiae particularis, ergo cum homo
Pelagianos, qui afferebant homi r paenitet, Melicit actum paenitennem ex facultate naturae possi se Dae, elicit per liberum arbitriumpi parare ad gratiam,legatur Medina locis citatiS.
Di Ximus secundo,tum a lib.arbitrio,contra Lutherum, qui liberum arbitrium tollebat, ut patet mallegatis Doct.
eleuatum a gratia particulari, ergo ab illis duobus, scilicet a gratia,& a libero arbitrio pendet; vnde est illud S. Augustini de Eccle
siast.dogmat.cap. Initiumsalutis nostra, Deo miserante habemus,
ut acquiescamus salutari inspira
207쪽
non officere nostrae conclusioni; fatemur enim, quod diximus in nostra priori conclusione, Demianem conuerti, nisi prius eΚcitetur,
moueatur,o vocetur a Deo Solum quaestio est, Vtrum illa gratia, illud auXilium quo isse vocatur, e Xcitatur a Deo, sint distincti ab habitu, de concursu illo arbito, an non in quo videtur nobis
probabilius dici possie, non necessatio esse distincta.
Ad primam rationem respondetur, concessis toto illo antec dente,iuVt ea,quae supra Praen lautinus distinguendum esse co- sequens, hominem enim etiam iustum egere speciali auXilio, dc motione ad singulos actus bonos,
ς-Vta' , s. ubi post nonnulla,sic o ab illo, quod Deus datum ul-
habet , neque tamen fine gratia Dei moueres ad iustiti im coram sit libera sua voluntat posit tum etiam ratione quia ut iam ex dictis patet, gratia prius,3 simpliciter mouet hominem ad bonum; hinc sequitur quod optime tradit Alii areet lib.septimo supra, dispu. 66. licet ultima dispositio adgratet ex dictis, i potest facile pro Q baii, tum auctoritate D. Augustini lib. de Gratia,&lib.arb.cat'. 6. Nos mandata nosenseruaresi, tumus, sed quia praeparatur voluntas a Domino,ab illa petendum est,
ut tantum velimus, quantumsuffcit, ut volendo faciamus i infra, certum est Osfacere, cumDomus sed lisfacit, visaciamus, praebens vires esticacissimas volun tali.Et lib. tertio Hypognost post medium, in omni,iriquit opere an LD prior est voluntas Dei, posterior tiberi arbitri' id sinperatur homo, cooperatur Deus: sis 'dsi dicas,ut dicere consueuisti, quia ego prior
volui, Deus voluit, iam σι tum
facis, ut gratia ex per ιbus, iam tanee in qualibet actione illiu secundo, ut posito concursu debito habitui, simul cum aliis,de quibus supra, sine alio novo,& distincto auxilio eκcitante possit eκire in actum supernaturalem sim-telligatur primo modo negatur vltima sequela di vero secundo
tiam efficienter ut a nostre, libero Pro cuius argumentinest ab eo . nis maiora intelligentias Notan es iis,a arbitrio, quia tamen non virtute propria, sed virtute diuine: gratiae, non dici ipsum producere gratiam, sed solum Deum, cuius virtute liberum arbitrium ponit
illam Hltimam dispositionem, ad qua infallibiliter sequitur gratia. Et e his sacila possumus m
dum est, H bitum concurrere a --.ctiue ad productionem ct IS Pa traliter tamen, quatenus scilicet,
est sorma quaedam persciens pintentiam, de faciens, ut persecte sine difficultate,sne periculo erroris cum promptitudine, Hel ctatione posse operari; quo i Mui teste
208쪽
nifeste ostenditur verum in ha A simum est eis in nostra potesta
te, ut lim Probauimus,lum e SS.hitibus naturalibus, sed neque eistiam de habitibus supernaburaliis hus videtur negandum, altem quoad id, quod tam habitus naturalis, quam lupernaturalis constituanti tentiam Potentem, licet
ille in ordine naturali hi vero insupernaturali Vnde si potentiae sic constitutae in esse supernatur,li, in quodam esse proNimon Patribus, tum ex Conciliis prinsertim rid. Si sectindo dicas , Christum
Ioan iri dixisse illa verba,S ne m uoci nihil potes Fι Doex . Cum tamen quibus illa dicebantur essent iusti; Praeterea, in Psal. 16. in persona tu Psal. 26. storum dixisse, Adiutor meus es
perandi, accedat conoursus debia, a bona videtur necessa rio requitus diuinus, qui, & particularis, ri nouum aliquod auxilium uniuersalis oeci potest , Yta ea quae supra prenotauimus,accedentibus alii simul cum habitu supernaturali, non videmus,cur potentia illa, ut sic, non pol sit e Mire in actum supernaturalem sine nouo aliquo, distincto auratio, ut
dictum est. Ad secundum negamus
norem phatici autem huius iam patet ex dictis
Si dicas,sequeretur initium pC nitendi non pendere eκ gratia , sed potius e nobis, contra D. ΑΠ gustinum,4 Concina citata . e stargumentum luare pro tua conclusione contra nostram lib. tae . dii P. I 6. Post, .cones. Respondetur, nosnn dicere
ullo modo mitium pae nitendi esse in nostra potestate, si haec ociu-Rel pondetur primo i X B larm. lib. 6 de Grati a Solib. arb.ca. s.loca illa adducta nobis non officere, tum quia nos iam damus, nullum e se opus pium, honu, quod non sit eκ gratia Dei , etiam
in hominibus iustis,ut Patet eκῶ-ctis, tum quia etiam bona hominum iustorum,non fiunt sine speciali Dei directione, & tectione. Respondetur secundo nos i
qui hoc loco de actibus,qui ab habitibus iesuritur , ad quos dicum uς, nullam aliam gratiam a diuinuantem esse necessariam, praeter excitantem , illi Proportionatam,&ratio iam fuit nolas assignata, quia illi habitus, ut sic, praeseristim in adinis habent omnia que: requiruntur ad agendum , ut iam diNimus unde loca illa non sunt dat omnem gratiam, nos enim ri contra nos. ponimus habitum gratuitum di concursu in cum trabitu ante
stri liberi arbit rei, si autem per effein nostra potestate intelligatur ἱposita gratii, nos vere posse m
Meri ac Do moueri,& Deci vocam
ti assentiri. non assentiri vetiLAt dices, habitus supernatura. les tribuere potentae tantum posise , non autem actu operari, ad quod est necessarium nouum ain
Milium mouens. Contra habitus supernatur viles cum auκilio simultaneo, aliis modo supra explicato, non solum Corale
209쪽
solum habent possie, sed etiam , Α habituali, licet enim si alia cum il- suum actum, a dentura uia sufficientia, quiabus homo possit perseuerare, ni hilominus tamen hoc, quod est actu perseuerare , est alim&d num Dei, quod non semper cum gratia habituali accipitur, sed de hoc fusius alibi . Legatur S. Aug. lib. de Corrept. Gratia cae L
optant donum autem perse B motione,de qua supra loquuti su-uerantiae est donum distinctum mus, primum actum in Deccato- etiam cum facilitate .in delectatione.
Respondetur tertio , loca illa sacrae scripturae posse intelligi de dono perseueranae in bono,quis dChristus ibi Ioan is . ait,non Pos se esse sine ipso particulariter a-Psal as gente,&Praeterea Psatas. -- Sancti ab eodema gratia habituali, quocunque
re e Concit Tridenti set G. cap. si aris . esse actum sidet, id est,aliquam
considerationem rerum,quae t peincti ni ad fidem, quae est fund mentum totius iust ficationis, iuκta illud ad Hebraeos 1 tamdes est Paul. Mobstantia rerumherandarum argumentum non apparem ium. Leinesse implorandum ut adsinem bo C atur Solusib. a. de Natura,
num peruenire 9un bono perseu Gratia ac ii Secundum autem
rare posint. Et approbat S. Augustin. lib.de Correct. Gratia cap. ii Mia. de bono perseuerantiae cap. 8 ruens, Cur rex duo. bus ust a detur perseueranata, a ter non detur iuva iudicia i-- perscrutabιιa, quia ex oluntara dιmna dependet; Vnde loca addu, Et a nobis non officiunt, cum noselle actum spei; Nemaenam teste
D.Ambrosio, agit pavitentiam nespe venia de paeniten. d. 3. liduo actus ita videntur ne G-rio requiri ad paenitentiam, ut alius quieXistimarint pertinere ad ip-rum sentiam Paenitentiae. Sequitur secundo timorem rimissν seruilem, quem reperiri in Re m uilis es non loquamur de dono perse intente suo loco dicemus, eis uti inini o
At dices, gratiam habitualem e se esse sufficientem, S. Poten tem ad perseuerandum ergo Pari ratione, qui haberet illam, posset perseuerare, terseueraret absque ullo alio superadito.
Contra, non Olum Perseueram: Ἀαsed etiam posse perseuerare,est donum Dei Astinctum a gratu
210쪽
nium appellari donum spiritus Aiationis, Psal. 3i eos turbatus est Plulancti, quo modo loquendi iam in ira oculus meus Psal. r. cis Di meum conturbatam est Pial. 1. V 7φ
Conturbatus est in aerumna mea,
dum consigitur tιbi Dinaci de his
timoribus legendi sunt Tertullia ris,ua. lib. de paenit.Ambroslib. I. deps Amisos vlus fuerat S. August. lib. de Gratia,& lib.arb.ubi diciMpiritumi moris Domini, quem inter dona
Spiritus sancti satas posuit, non esse timorem illum, quo Petrus Christuin negauit sed illum, de quo Dominus ait, Timete eum, qui potest corpus, ct animam peris deme. Sed de hoc timore plura di-nit.cap. I. Bernar.lerm. . incant Sequitur quartomeque timore
filialem , de quo multa habent Scholastici in .d. 4. 3 1.3c nos
cimus infra in secunda disputa B infra plura sumus disputaturi, eNtione; interim solum dicimus,huc timorem , licet ut Plurimum cori- currat ad paelMItentiam, ut habet Belarminus lib. primo te paenit. cap. I9. initio, patet ex isto Psal. V. QP Loo Imriumsapientia timor Do- 4. εν m.id est, initium iustificationis,
serm Domini in monte cap.9.lO- qui autem de timore seruili patet
men esse simpliciter necessarium ad illam, neque enim repugnat, aliquem e consideratione solius diuinae bonitatis moueri ad Paenitentiam, absque huiusmodi tim re ut habent Sotus lib. 2. de Nat.& Gratia cap. 16 c Belarmin. lO
se simpliciter Deci Uarium adiust ficationem, ut habet Sotus lib. 2.de N. t.e Gratia caP.L ;. V pr Pterea Concit.Trident nullam it. llus fecerit mentioncm, credide- rimus tamen id factum ei se, quia misi iiii hic timor includitur in actu cha mori, ritatis, a quo originatur, ut habet alia die. D. Augustinus in epistolam Ioan i Aηι, trac2.9 dc docet Greg. Val. I 2 disput. 3. q.9. Puncto primo. Sequitur quinto, quomodo sit . , exponendusa Tho dum diXit . Eo,ia Paenitentiam nasci e timore ser D. TM. uili, tamquam eΚptimo motivo affectus e timore vero filiali, tamquam eκ proximo principio; Intelligitur enim , non perinde quasi κ natura res; id necessiatio
fiat; sed quia, s huiusmodi motus
Sequitur tectio,huic timori sedi intercedant, Dromus accedat ad
uili adiungi alios quosdam metus, qui item boni sunt, de honesti, vis. . si metus Pudoris,Hierem . ni. Confusus sum, re erubui, quoniam fustisnaropprobrium adolescenti meas u ad ad Roman .6. Quem ergo fructum Rom. habuistι eane in iliis, in quibat nunc erubescιtis, iteat metus indi . Hiere. 344 itionis, Hierem. 2. Percassis, mur meum item metus conlusemotum paenitentiae, timor filialis, quam seruilis legantur Gaban A.
ubi supra, neque posuisse interdi 'r'
ostiones necessarias, in Xi m, ionis mas ad iustificatione motionem divina diuinana oeci Disilire by Ooste