장음표시 사용
231쪽
Disput. II. Sect. I. Quaest. I. 18 1
eveonstituto ii 4nsupernatura A stram positam conclusionem ι sili salum me veto gloriae non de dicamus, voluntatem nostram in Pendere, nisi quatenus intellectum in tali esse constituit,sic operatio talis actuum lupernatur lium, fit a voluntate informata
habitibus supernaturalibus aut auYilio actuali, 4b ijsdem constituta in esse supernaturali, ab huiusmodi autem auxilijs , quatenus illam constituunt in tali es ordine ad actus supernaturales, licet non habeat potentiam proximam, habere tamen remotacia,
quatenus huiuli nodi actus non iunt κtra obiectum adaequatum ilhus in uniuersalici Vndecumi beat illam remotam potentiam. capacitatem sufficit, ut si accedat aliquid eleuans ip-
se neque quoad hoc videtur assi i iam ad superiorem ordinem,posirenari posse aliqua disparitas. Vn sit tamquam causa adaequata,vi
principalis illos actus elicere, iuX-ta superius tradita, consequenter ut non dicatur Proprie instrumentum. Quare quod voluntas eleuetur ad actus , qu superent illius naturalem Potentiam, non videtur arguendum, ipsam esse instrumentum, nam eleuatio hu. e quemadmodum intellectus est verum principium elicitiuum visionis beatificae, sic voluntas erit veru principium effectivum M. ctuum supernaturalium,iccon
sequenter principale in suo ordi
Tertio probatur concluso,quia ut iam supra praenotauimus, crea criusmodi tantum dicit naturalem turae, quae sunt vera instrumenta Potentiam voluntatis imperis. Det,in hoc distinguuntur ab illis, quae sunt verae causae in ordine ad effectus producendos, quod illae nullam vim receperint agendi, neque ullum insuκum irrecep rint autem, quae sunt vere causae; sed voluntas est e his secundis, ergo LProbatur minor, quia voluntas primo recepit a Deo, ut inctam, doremotam perfici. co stitui in esse perfecto, ordine superiore, ut per illa auκilia, aut habitualia, aut actualia possit operari supernaturalia, quae omnia destruunt in potentia ratioriem instrumenti,cuius est operati tantum ad operationem agentis, cuinius est instrui heiatum . Neque
choare,imperfecte, dc remotelia D ninc inserat quis, siquem conbeat principium eliciendi ex se
supernaturalia, etiam ante ominnem gratiam datam, Ac praeterea dum operatur inauxiiij supernaturalibus,eκ se verum, positiuum influxum habeat ad illa , ergo voluntas est vera causa, erisgo principalis in suo ordine.
Et ex his possunt omnia solui, quae obi jciuntur contra hancn Oiis' de neursum diuinum esse debitum naturae ipsi creatae viscinam non naturae ut sic, sed naturae informatae, aut habilib. supernaturaliabus, aut auκilijs actualibus est debitus ille concursus superriatur, lis Vtrum naturae etiam, ut sic, sit debitus huiusmodi concursus,
alia disputatio est , de qua alia Ha
232쪽
eLἰli ιν Respondetur vltimo , senten cactus supernaturales xliae sunt, Iit intiam Aluareε,3c Suarea, quoad in quibus crediderimus supra di-- praesentem difficultatem, facile Oeos D conuenire,ut liuet exeorum scriptis colligere. Differunt autem Primo, quod 1., in
Aluareriquam imperfectam in disserane. choatam, ex remotam potentiam vocat ad actus supernaturales producendos, hanc vocet Suarra capacitatem entitatiuam, potentiam obedientialem . Secundo,quam Aluare vocat causam principalem productionis actuulupernaturalium, in suo tamen oldines, Suarea velit esse causam instrumentalem ditiinae virtutis. Τertio,quam ille vult esse causam vitalem, consequenter principalem, hic Metit esse vitalem imstrumentalem influentem in
ct ul etiam supernaturales, Schaec
Bconciliari posse; In hoc enim vel
maκime videtur elaborandum; ut, quantum fieri possit, hos tam tos Patres nostratiaetatis celeber smos , tum praecipue Theologiae Scholasticae singularia fundamenta,atque ornamenta,in ijs, in quiabus re non discrepent, concorde
catur nostra conclusio pro quo Primo sunt adnotanda ea, in qui bus*pradicti Patres conueniunt, tum in quibus disterunt ut facistius deinde, si quo modo possit,co ordentur a nobis.
Iis vita, Primo igitur conuenius, quod
Atuor x et nant voluntatem nostram inor c unt in quibus praedicti D dilcredine ad actus supernaturale proinducendosi nullam habere potentiam persectam. Sc consummata ante habitus infusos, aut a iliuspeciale. Secundo quod viςrque Ponat voluntatem habentem habitus supernaturales, aut alium actuale, esse causam vitale, intrinsecam productionis Mctuum supernaturalium Tertio pare videntur.
Vt igitur quantum fieri possit,
has duas sententias cocordemus, dicimus Quoad priorem duiarentiam Creord illam potius videri in verbis, qua μν-- in re, unde non videtur magno P pere elaborandum, si uno aut lio modo loquamu Suarea enim voluntatem inordine ad actus uaquod velint Voluntatem sic age, ternaturales, diait, esse potetiam
te denominari se aliter ab obedientialem , latiori quodam ijs actibus, quos producit, ut ipsa
dicatur credere,sperare,&e. Quarto quod voluntas e se non sit. dinis superioris, in quo tamenet stituatur a Deo, aut per habitus infusos supernaturales, aut auXilium particulare. Quinto, illum conueniunt, in voluntate esse capacitatem, S aptitudinemadvocabulo, quatenus scilicet voluntas in ordine ad supernaturalia,
quae superant ipsius propriam virtutem imperfectam ipsiusque vim
233쪽
re appellet simpliciter pote in vel principalis,non habere perfitiam naturalem, sed impersecta, Proprio quodam vocabulo, quia vere voluntas eleuata ad superi rem illum gradum vitaliter rate intrinsece dicitur supernaturat, ter credere, sperare, amare, erum dere,&c. dc in hos actus positi influat,ut tamquam causa princ, Palis influens vere dicatur illos ct im rationem operandi superinnaturalia, nisi illar acceperita
idisset entiam, adhuc videtur iis in verbis Nam Suarius vult voluntatem in ordine ad actus supernaturales esse causam quidem influentem vitalem , sed instru- produceres Quare, aut voluntas mentalem, Iesain hoc dependet, dicatur in ordine ad huiusmodi
actus habere potentiam natura lem, imperfectam tamen, Scre, motam; aut dicatur habere instiumentalem , de obedientialem, cum capacitare, Sciroportione remota; reipsa,nulla est disterentia sed selo usu verborum Dominmus, Reipsa, quia terque con cedit Miluntatem e sonon posse ut iam di Mimus , a Prima causa, quae est Deus: At vero Aluareae vocat principalem nam vult hac
solam influere in effectum taque ille usus est vocabulo, non
tam proprie accepto, cum tamen Aluare satis rigorose loquutusisit. In re autem illos conuenire, Patet,quia neuter negat vitalem, despolitiuum influxum volunt producere actus supernaturales C tas in actus supernaturales. Quoad alteram differentiam, dicimus, Suarium vocasse volum talem in ordine ad actus supern
turales causam instrumenta em,
latior quodam modo,quatenus scilicet voluntas in supernaturali bus omnino dependet a Dis, ab eoque virtutem perfectam agendi in ordine ad illa receptis Al re vero, strictiori, Sc proprio quodam vocabulo, vocaint causam principalem in suo ordine; nam vere voluntas ubi fuerit eleuata a Deo, positive tamquam causa secunda principalis influit in actus supernaturales, quos et cit: Itaque etiam quoad hoc sola
variatio videtur esse in vivum buli,quoad rem enim iam conueniunt, certum enim est, voluntate res, vel sit causa instrumentalis, DEX his patet , huiusmodi disseis rentiam praecipue esse in solo usu tacum, quo DD. citati utuntur in hac disncultate Unde licet Su rius vocet voluntatem ex auxili, diuinis operantem actus superinnaturales, instrumentum in ordine ad illos producendos, potemtiam obedientialem in ordine ad Deum, qui ut sc illa utatur, o mipsus sententia, illa non habeat actu ni positivum κλ; veren hil dicit quod ab Aluare reipsa
Degetur; nam hic numeroquinto decimoquinto, bi supra, concedit nostiam voluntatem,in
ordine ad illos actus, posse dici
instrumentum,&numer. I .concedit etiam habere potentiam mbedietialem in ordine ad Devina habere autem ex se actum
234쪽
positiuum, neque crediderimus A iura,Anachus Chatitatis, an actus negaturum in eo sensu, quo acce Poenitentiae . haec autem quaestio
Pit Suarmi nam ut Patet eWn . mero citato decimotertio, conce
dit Aluare voluntatem quoad illam potentiam esse ad talem
Perationem ordinatam, unde videtur concedere, ipsam non habere ex se entitMem positivam in ordine ad actus supernaturales; asserit enim ibidem, tunc operari superaraturalia,cum perficitur per habitus infusos r neuter tamen negat voluntatem e se habere capacitatem, proportionem adactus supernaturales , si eleuetur per a lxilia particularia Vnde,
voluntatem ante auxilia diuina recepta,alter aurexit,habere potentiam positivari I, alter vero potentiani obedientialem;capacitatem, proportionem 'neuter tamen
Ponit illam, ut sic usficientem ad tales operationes. Atque haec de hac dubitatione. Bfacile a nobis eκpedietur , cuiam solutio pateat e dictis. Prima sententia est asserenitu, charitatem esse priorem Poenitentia, eamque imperare ita SHom tertia parte, quaestion.'s. βarticulo sexto, Sanctus Bonauem tura in quarta distinction. I A. aseticulo primo, quaestione tertia, ad
QUAESTI VLTJMA. An Poenitentia imper tur a Charitate An
primum argumentum,Durandus ibidem, quaestione secunda, numer. Is Marsi in Aquaest. Id.Richardus in .distaΑ.art. 3.quaest.2. S. Tiam. Sotus,quaest. 2.ar Hostiens.libr.
quinto,descenit.& remisi.*.illud etiam,&c Pt cunda sententia est asseremtium poenitentiam esse priorem charitate ,5 quodammodo hanc imperare ta Scoetus in A.distin .i
quaest.2.arti primo, Gabr.ibidem quaest.unicanirtic. 3 dubsecundo, Paludanus quaest. 3. artic.4 cones. xcpiamuis, quaest.secunda vide tur consentire cum Durando, et fuit olim sententia Dahomon A. D. Thom. distinct. I 4.quaest. I artic.2. quaest. 2.&sequitur Capreolus ad sol lutionem. Notandum est;diuersos, ac VM ais Amrios esse Doctores, an actus Poeni Poeruientis, tentiae,&charitatis sit idem, δέ v ct Chari an uoctus,an vero diueisi,nam S tus libro secundo de Natura,&Gratia capit. 6.existimat, contribtionis actua esse unum , d eumdem acta cum actu charitatis, C tetanus Part.2.quaest. I43.art.7.ad 2. ait esse duos actus, qui tamen Polsint esse simul, alterum tam
235쪽
supr.quaest. s.artic. I dii put. 3.s is communi sententia Magistri in ctron. 3.numer. 9 assentitur Cale quuto distinctione id Sanctustano, Nos vero etiam consequenter dicimus, non esset unum, Sceumdem actum, sed duos omni nodistinctos, iuxta ea, quae superius diximus, nam licet actu, contritionis, quem iam diXimus consistere in odio is detestatione Peccati propter Deum, positi effevnus, ridem cumrctucharitatis inon tamen liberit cum actu poenitentiae & ratio est ,.quia in nostra sententia, quam supra pluribus κplicauimus, Penitentia solum formaliter dicit voluntatem satisfaciendi , quae deinde Thom .prima secundae, quaestion Thohu. II 3 articul.quarto ad primum,&de verit.quaest.2 8 arvcul. quarto, Dirandi ii A. distinct. I p. quaest. I capreoli distinct 14. quaestio.2. Gabr. ibidem Cani. parte primas relect epes litent.Soti in A.distin. 4.quaentio. 2 artic. 6. Gregorii de valet .in parte secundu questio. 6s dii putat.quinta ,si Uaeli. T. puri cto se undo, c iubetur disture'. 3 ca Pirulo, tumo, capit Fregerat, & capitulo Charitas. Vii tutes omnes sinu tempore sunt in si sae, ut etiam docuerum sancti imperet contritionem, tamauam i Patres, Diuus dem ardus Sermon. satisfactionem Patavero conmci 14 in Cantic Sanctus Augustin. - πη r . formaliter dicit detestitionem 1 in lib. 6 deTrinit capit.quarto rum 'sam peccati , quae duo omnino denique quia effica X pedat tentia, di itincta sunt.&lice in petiiten C quae est effica voluntas satisfatia iuκta ea, quae supra posuimus, ciendi raece tririo includit charat si persecta, & efficax sit, sint duo tem a qua habet huiusmodi ciu- assignati actus, alterum tamen, que diximus directe spectare ad
charitatem, seu ad contritionem, alterum , quem diximus res le- Num , tamquam proprium spectare ad penitentiam, iam supra
Prima conclusio. Actus perfectus Perarentiae nunquam est λm charitate. Diximus actus Pe fectus, ut excludamus attriti nem, de qua suo loco dicendum erit.
Secundo, dissimus nunquam ess sne charitate, tum quia in sententia aliorum,penitentia ' ctat ad charitatem, tum quia in nostra sententia, penitentia im
Secunda conclusio. e natura rei penitentia videtur Prior natura,ipia charitate. Dicimus prior natura, nam, ut ait Sotus in quarto loco iam citato, inter virtutes non attemditur alia prioritas , nisi nat rae, prioritate enim temporis,
sunt omnes simul , vi iam dixi.
Id quod facillime probarii test in nostra sententia, quia prius
natura est velle satisfacere, quam satisfaceres, sed velle satisfacere pertinet ad virtutem pepulentiae , ipsa autem satisfactio ad
charitatem , ergo e narura reIPςrat contritionem, tum quia ex Prior est actus Poenitentiae quam Disitia i Corale
236쪽
quam chatitatis. Confirmatur, Alia,quae in hac quaesti epol
quia,ut iam diximus, actus poeni sent disputari, partim iam ex suis 'tentiae est quasi electio, contritio perioribus patent, partim e diis autem est quasi obie stum huius cendis in altera disputatione fient electionis , sed electio supponit aperta; ideo videtur finis imp intentionem, ergo supponit vo nendus praesenti priori disputa. luntatem satisfaciendi, ergo haec tioni, ad alteram igitur di in est prior illa tionem veniamus.
Gunt de con E Toletus libr.3.Instruct.Saceriuc tritione Magi pit. 4 3. Iacobus de Grais. libri
tum 3 Part. q. disput.A. Didacus Nugnus ad ad-83. 86. α 87. ibi Caietanus. ditamenta ad 3. S.Thom. aq. I. . tomo primo opusc. in summa Cosmus Phil.lidia de Sacaecenit.a verbo Contritio Paludanus in A. C cap.r8. distin. IT. S. Bonavent. Richardus Quoniam autem in superiori dist. I 3. 46. Scotus in .dist. i 4 disputatione dictum est, contri-α Id. I 6.desi .dc ibidem Duran tionem spectare ad actum Poeniadus,Maior, Gabriel, Albertus Ma tentiae virtutis , tamquam ad Dgn Almaynus, Sotus,vi comi mi ctum alterius virtutis ideo in haeniter Scholastici omnes,Halens secunda disputatione, de contri-ψlar.' IT . anus in relect. deice tione agendum erit,in quia haec nit pari. 4. Adrianus in . q. r. dem dupliciter considerati potest, pri- Poenit.s Antonin 3 Part.titui. 14. mo secundum se, secundo ad SD cap. i Hostiensis lib. s. de poenit cramentum Poenitentiae nos in diremisi.Viguerius de poenit.Na, hac altera disputatione de illa tantiarrus in Summa cap. Siluester, tum agemus secundum priorem
Angelu Tablena, Rosella, ex ali considerationem suare , qu Summistae verbo Contritio,Insti tuor de illa, ut sic, instituemus s tuta Canon de poenit. libr.1. Bel ctiones , in quarii prima age' larminalbraeciando,demaenitenti mus de contritione secundum se, in alis lDisilire by Orale
237쪽
in altera de proprietatibus illius, A multa habent Rogens articulo in tertia de praecepto eiusdem in septimo aduersus Luth Alphons. postrema demum de illa age. mus ut est dispositio ad gratiam.
De contritione secundum se . in Atas ΤΙ Ο
ni omniu sententia , aliter concurrit ad gratiam producendum extra Sacramentum, aliter, ut est pars Sacramenti poenitentiae rit enim concurrit eκtra Sacramentum , concurrit solum
per modum dispositionis, a net se ex parte concursus male rialis; at vero, ut est pars Sacra a Castro aduersus haereses, ve bo, Contritio Indreas vegha libr. 3 in Concit. ridentin Beularmin. lib.secundo de poenitent. . & alij communiter, quare ad hos libenter mittimus lectorem, ad aliud enim nostrum spectat instrututum.Igitur pro rei propositaeta
tuticine Notan primo antequam contritionisessentiam, licemus,
Pere pretium videri, aliquid de ipsa nominis significatione dic. iasi in
re nomen igitur contritionis tib --ν
hil aliud significare videtur,ctuam scissionem, ac redactionem rei in A.
partes subtiliores ex Aristot. . α' ε'
Meteor. ducta metaphora amo s.lla, e Bonaventuram .distinfitio.
I 6 quaest. i. Richardo ibidem diastincj II articii quaest. I. Caiet no in additionibus ad 3.parquest. in ο Lartic. I. Soto Iib. secundo,de N iura, & gratia cap. I leto libr. 3.Instruct capitulo quarto,numero quinto, talijs communiter; mola autem est, quae conterit glanum illudque in farinam trans
menti, habet efficientiam adgra ri verbo Contero, quod signifkat ρ ' tiam instrumentalem , qualem rem reducere in partes minimas,& hinc a sanctis Pittibus, & Concili, deductum est hoc homenis Contritio, ut significet, cor habere contritum,in quas in pulu
rem redactum, ut paret eXCatechismo Romano, adnotarunt Sanctus Antoninus 3 parti titui. s. Mi m I 6. capitul.i8. Solus in .distinct. 3T quaest 2 articul. I. cum enim
peccatum obdurescere faciat cor hom, habet ipsum Sacramentum, ideo nos de contritione in hac disputatione agemus secundum pri
rem tantum considerationem,1ecundum alteram autem agemus
in ultima disputatione huius I
bri. Mittimus autem, hoc loco Varia, quae de contritione falso discuntur ab Haeretici, contra quos Dissilia πιν Orale
238쪽
hominis, iuxta illud Exodi septi Lanctoritatem Dalarnaris, 'rereti - ' Iudara1ψm est eo Pharao- tis, optιmum unguentum Contri nis, sicut lac coagulatum est, cito, quod ex recordatιone peccatoa Contritio illae utiquae veluti m rum eo citur, aliquando nomia ..i, la illam obclurationem tollit, e . nescissionis, loel secundo, scin- mollit, conterit, diuidit in par dite corda vestra, cto aliquandotes,in sic a peccato cor hominis nomine conuersionis, aliquando liberat, iuxta illud Psalmi so Cor nomine mentis renouationis, ali-IMι , contritum, ct humiliatum, Ioe quando hominis renouationis,lis secundo, Scindite corda vestra, aliquando nomine noris, e Can Cam. a Dan id iste Danielis . In spiritu humi lic. 2. Iam er imbrems transiit, im
gantur Sanctus Bonaventura lo- ruerunt in terra nostr quam au cocitato, Ulguemugi de Sacriti nen tem dicatur contritio flos, legaturio Poenitent. cap.de contrit.verse Michael Ghisterius Romanus in iii, - Ιχ.Bellarminius libro secundo,de Cant.Cantic apitulo secundinver P intent capitulo secundo, To- c. a. edie ostione 3 ubi perpoli-letus ubi supra libro tertio, capitu te,sicut,ck cetera omnia ,hanc rem lo quarto, numero quinto, o eκplicat; aliquando dicitur dura, .stiens libro quinto, de poenitent sicut infernus, aemulatio,e Can Cam. 8.& remission Suarius supra disp. tic capitul.8 vide eκplicationem latione quarta, sectio .prima,nu eiusdem Michaelis ibidem versi- mero primo, Didacias Nugnus ad inculo quinto . Aliqua do gaudium, additamenta ad .part.quaestio. r. sic Sanctus Bonaventura in A. di s. Fen es. articul. I. dub. I. communiter . inct.16. quaest. I. Gabriel ibidem Summistae verbo Contritio;vnde stiti. 14. quaest. I. Aliquando pu- bene Sanctus Augustinus in illud dor,sic idem Sanctus Bonavent
. ait, qu co non coηterunt, non nominibus dicitur , quae tamen
sanantur, haec autem contritio ex omnia nihil aliud significant, nisi Soto in A. distinct. 7. quaest. χ ar iplum cor, ut humiliatum coram lic. I. solet etiam aliis nominibus Deo. vocari in Saciis scripturis aliquan Notan secundo iam certum cristit sdo enim dicitur nomine corripun esse e fides, contritisne do donum Dei. Psiam. Uonis, psalm.4. Qua aecitιλια num Dei esse, neque posse sine eordibus vestras, ct in cubilibus particulari motione diurna habe- vestras. compungιmini. Vnde Gre ri, ut Patet X scripturis, psalm psalm. 8 . gorius 8. morat. ait, alia est eom 84. Conuerte nos Deus salutararpu).c2ιo, sine contritis, qua per a noster , Hierem. i. Conuertem Hierem. 3I morem nascuus, aha qua perti Domine. ct conuertar, paulo morem aliqualido Domine via Pori postquam conuertisti me, egi. βεν guenti cita Sanctus Bonaventura poemtentiam Thren Vltimo ςοη ,ινι, ιιι. in .dIn.et:o. I 6. quaest. I. citam uerte no/ Domine ad te ct co
239쪽
atrum.., Ezech. 36 auferam a A Scholastici,eκ modernis, Cosmus vobis cor lapideum,sc.mim. 8o. Philiarc de sacramento penit.lib.
Deus virtutum conuerte nos, Psalm. I 8 erraui sicut ouis , quae
perffri quare seruum tuum; Ecclesiastic. . confidera opera Domini, quod nemo potest corrigere, quem Deus despexit, Luc. 22. respexit Dominus ad Petrum, legatur in
haec verba.D. Ambr.lib. Io inimcam. I Timoth. h. ne auando Deus 2.capit. 9 Aluarea libro sexto,de
auxiliis diuinae gratiae, disput. I.
numer. 3. Suarius tertia parte,
Depes Notan .tertio, contritionem noesse meram aliquam passionem
aut necessariam, aut coactam,sed se aufesse actionem omnino liberam e saria mudet illis poenitentiam , in quem a Diκimus,non eis passione, qui ct locum legatur Sanctus Augustin. ex quo Deus nobis praecipiat contritionem, Ezech. 8.facite vobis
lib. s.contra Iulianum capit. 3. dc Auctor de fide ad Petrum caP. gr. quo loco ait, neminem facere cem tam poenitratiam, nis quam Deu/excitauerit patet etiam haecd ctrina auctoritate Conciliorum; Palest ut referto Augustinus epistolacio 6 Araκicani secundi capit.4.innocentij in epistola ad Cocil.Carthagin.Celestini ad episco- cor nouum dispiritum nouum; consequens est, ut nos debeamus cooperari, ergo aliquid agere, ergo contritio non est passio, sed a- Aio;legantur S. nauent in qu his au8nto distinctione 16.quaestiones ima,Durand.ibidem distinctio. II. quaestione secunda, Gabr.dist. I . quaestione prima, Iet.suprdibripos Galliae, illimo Tridentini, C tertio, capit.4. Aluarea ubi supra, tum alibi,tum precipue session. 6. Suarea item ubi supra disputat. r.
capit. F. 6. MI .c.can. 3.c seu son. iq.capitulo quarto, quo loco non solum definit contritionem
esse donum Dei, sed etiam ipsam
attritionem; dc consentiunt com-m iter Theologi omnes,sc S. Thom .prima secundae,qu stione Loo.articulo semo,& septimo, ibi Medina artic. tamen Scotus sect. I. Bellarmin. lib.secundo, de penit capitulo secundo. Diximus secundo,non necessariam ut coactam tum quia contritio, cum sit actus quidam vitalis, Sc voluntarius omnino debet esse liber, ut asserunt Sotus in quarta distii elion. I 7 quaestione secunda,articulo primo, Viguerius depinita .Hsbis D. 34ςnxςnt distincti N.A quaestim reversici Io. ut propterea contritio Vnica. S.Bonavent. in secunda dis dicatur displicentia, de detestatiostincta 18 articula secundo, qu stione prima, Sc distinct 3 o qua stiones ima,Sotus libro secundo, de Natura, & Gratia capitulo te
capit. II. g. 3. 4. comuniter voluntaria de peccatis, sicuti imserunt Viguerius ibidem , Cosemus Phiharchus de sacram eis pq nitent libro secundo , capitulo decimo tauo, alij supra citat
tum quia contritione meremur tum
240쪽
tum quia scripturae nos adient A lege ordinata, gratia sancYficant, ventiam hortantur, Ioel secundo, scindite eorda vestra, Matthae. 3. v/te renitentiam , ergo debet esse actio beraci tum denique, quia in hoc conueniunt omnes Scholastici supra citati praeter haereticos Lleg tu notatio marginalis de peniten distinct. I cap Sicui. Notan 6. Contritionem ex Concit. Trident. session I A. capi- ινυ ηιι tui quarto, sic definire, est an mi dolor, & detestatio de peccato commisso, cum proposito non
peccandi de c tero; In qua definitione loco generis sunt illa duo, Animi dolor in detestatio; reliqua vero, quae ibi ponuntur,
sunt loco differentiae: In quo autem formaliter contritio consi
Vnica conclusiori formaliter loquendo contritio non est actus doloris, aut tristitiae , sed detestationis,&odij. Probatur primo concluso auctoritate Scholasticorum, accelerorum omnium. Daho m. in A. D. Hom. ii distinet. 17. q.secunda,lic quarta, & tertia parte, quaestion 84 artiaculo pri mo: Halen quarta parte , quaestion II in prim O,Scol. 6. di. stinct. I 4.quaest.2.Maior.4.distin. I 4.quaestione prima,Durandi distinca. II. quaest.A. Gabr. distinctii 4.quaestione Prima,articulo primo, &46.quaestio I articulo primo,Thom.de Argent. distinc. I T. quaest. I articulo primo,Caietano stat, postea dicemus; Illud cer- tomo primo opuscul.traca η.quectum est, plures alias assignari definitiones, seu potius delcripti
nescontritionis a revioribus eia uariis Patrum, ac sacrorum Ca- nonum locis, ut adnotauit Gabriel in .distinct. 6. quaestione prima, articulo priminomnes tamen quoad rem conueniunt. legantur Caietanus ad tertia parte, quaestione prima anicusto Primo, Hostient. libro quinto, de rini- tentadiremissio.Didac Nugnus in tertia parte, quaestiones s. ar- submud. tertia Parre, quaestione prima,ar-hi ae ima ticulo primo,dubio primo, Accipitin ca risi .innus autem hoc loco contriti tam pro illo Actu, ad quem tamquam ad Itunam dii positio. De sequitur in fallibila et destione prima Sot.in Α .distriaci. T. quaest.2.articulo primo, And.Vegae in Concit.Tridentin bbro I 3. capitul. 23.Vigueri de penitent.
gni ad tertia parte, ubi supra, qui
omnes hanc n0stram asserui conclusionem,licet aliqui possint solo
verbo disseiuire. Probatur secundo, auctoritate Diui Augustini, tum libr.i A. de S a 'U. Ciuit.Dei, capitulo I s. ubi ait, δε-lorem, ct tristitiam se desidis, quanuis nolentibus accidunt , ergo