장음표시 사용
311쪽
ea i cu alijs; nobis non multu esset ismomnino videti nouum, quod elaborandum , ut id illis concederetur, neque tamen inde sequeretur aliquid contra nostram conis clusionem ι nihil enim aliud probaretur, quam sanct quaedam ac laudabilis conluetudo piorum hominum, qui saepe peccata suasere, ac deplorare solent, quod
affert Canu, verba illa Prophetae,facere iudicium,&c.nihil aliud id si,fisa
significare, nisi facere e Xame com gerem-in.
scientiae; Melius ergo dii endum videtur, verba illa sonares, vel quod paenitentias facienda cum iud cio, vel quod verius videtur exta Hieronymo ibidem , quod ibi li, quatur propheta de iudicio, quod aut sumus negaturi: tantum enim quis tenetur facere pr imo, vel
illud negamus,quod ad contriti
nem Veram non praerequirature men aliquod, quod nullo modo afferitur a Propheta. Ex μ. 38. Adssa iam e capitula 38. Primo potainus respondere , illa
verba non facere contra nostram conclusionem, neque enim allud nate videntur, ut patet illa consideranti,nisi quod Dauid illis prodenique. quod magis probatur, quod facere iudicium a nud nihil
utinis bene vivere. Ad argumenta e SS. Patribus, respodetur primo,illa omnia posese intelligi in ordine ad confessi nem, quod non est contra nos, ut iam dictum est Respondetur secundo, quae diacuntur a SS.Patribus,non tam effefiteatur, se solere suos annos prae C referenda adeXamen conscietiae.
teritos in memorram reuocare ν
quos, quia cognoscebat paruos, atque Xiguos ac multis tribui tionibus, calamitatibus, ac miseri, repletos ideo se iure conqueri. Secundo possumus etiam dicere, verba illa liste significare quidem singularem considerationem de peccatis eis utilem, iram ad e citandam persectamiae nitem quod sit faciendum ante cotriti nem, quam ad assiduam quadam
peccatorum memoriam,quam homo in hac vita elicere debet,ut sua excitet voluntatem ad satisfaciendum pro peccatis. Tertio respodetur sertasse a Ss.
Patribus ea dici e concilio. Respodetur, stimo,SS.Patres soluta dixisse,ut sie intelligeremus,
tiam , per distussionem scilicet D peccata semper esse detestanda grauitatis cuiuscumque peccati quod verum est,quod tamen sine
nam paenitentia,que ita CNcltatur s
efficacior est ad emedatione vitae futurae non tamen signi Mare illa verbi e sola cogitationem Onfuso, non posse elici contritionem perfectam de omnibus Peccatis, ut propterea requiratur illud ex men de illis, Ut iam patete dictis. EDM.ig Ad Mechae cap.rdaesponde-
illo examine fieri potest. Ad primu eκ ratione deductu, respondetur salsum esse in omni lege,pqnitentiam internam suilla necessaria propter κternam;Ime, in lege naturinulla erati nitet externa,quicquid asserat Nognussu p.q. 86-.2.dub. .concla In lege autem scripta, etsi erant sacrificiatraerna
312쪽
Emerna ad expianda peccata, illari peccatis, tenetur strinia in pari, tamen laetificii per se iidn alis culari cognoscere, de sic de illis do-bant ad remissionem peccati, nisi
quarcim laeterant P. licia e luto nam paenitentiam vatiohe cuius
eryneiusAcare ut alibi inenaituri atque ita potius paenirentia
eXterna erat propter internam,&licet in lege veteri esset necessaria an illis lacrificiis aliqua expresso
peccati mori tamen erat necessalete, nisi intelligatur, quod paeni. tens in contritione sit sibi iudei. ilia deber seipsum contritione caigare , quod tamen non fici ad rem, quare ad argumentur posisumus ne arc utramque propos
Et quoniam Didacus Nugnus , ubi sup satis triuphat in eo, quod rium, singulas peccati species eX d existimet pro sua sentetia habere Primere, atque enumerare, quod S. Th.5 alios grauiores Scholastis
tamen requiritur nuc in noua le
ge, ut luo loco dicemus, Deo fa
Ad secundum,negatur antecedens, latio diuerstatis est, quia sacerdos in cofessione, ut diximus in priori opusculo, gerit vicem iudicis; Vnde, ut proferat recta sententiam, 'c iusta alia retineat, alia soluat.& adhibeat, quae adhibeda sunt, debet omnia optime nosse ;id quod habet ex examine, quod a paenitente fit, quae tamen per se non requiruntur in contritione, ut iam dictum est;ex quo satis patet, cur hoc eXamen ad confessionem aedhibendum sit, non autem ad contritionem. cos. ideo,&ne hoc illi relinqua mus, conabimur S. Tho eκplicare, ita ut nullo modo fuisse contra
Respondemus igitur primo ad D.Tho. alios illos potius fuisse loquutos de paria in ordine adita
fessionem,quam secundum se. Verum haec responsio, neque nobis satis placet, bene impugnatur a Solo,ubi supra ar. 3. nam reuera praecipue de Sancto Thoma non est dubium, quin loquatur de iustificatione eretra sacramentum,ut patet eκ P. 2. ubi sup. 3. Part. q. 87. a. I. De alip Vero
DD. potet esse aliqua dubitatio, sed nihil ad nos.
RU A, - Ad tertium, Didaco Nugno, Respondetur igitur secundo , Explieriis,
μή Ἀμ- iam patet solutio, imprimis enim D quoad S.Th. ipsum loqui quidem O TMm. Num supponit ad maius peccatum re de iustificatione, sed quae ut pluri-quiri maiorem dolorem,quod falsum esse, iam patet ex dictis,quia minimus dolor e contritione, si sit persectiis, sufficit ad deledum, vel grauis imam culpam praeterea lupponit in actu contritionis paenitetem esse sibi iudicem,quod proprie falsum videtur, neque enim dum peccator conteritur de On b.de Paenitent. mum contingit,&sicut, cu de hac loquitur,solet S. Doctor enumerasse multos alios amas,qui reuera ad ipsam non necessario spectant, sic& locis supra citatis loquutus est; In hac aute iustificatione loquimur aute hic de illa, quae fi e Xtra sacramentu) quae est in tepore, &vt plurimum fit, id communiter
313쪽
accedere solet, ut adsit illud eκω
mem; non tamen, ut aliquod necessatium, per se; sed tamquam quid,quod accidit illusi fiat in temPore nam, ut aduertit Caietanus, Par. 2.Vbi sup S.Thomas se volu significare ordinem, quasi materialem quo peccator,incipiendo Edetestatione alicuius peccati in Particulari,iadem deuenit ad detestationem de omnibus, ut siti stificetur, ut propterea bene diserit S.Tho in ubi supra, iustificati nem e X Parte dit positionum, fieri in tempore, quare eX eo loco non colligitur necessitas huius exami. nis in contritione. Et eodem modo possumus respondere ad alia, quae eκ ipso adducuntur; licet ad illude 3. Par. possit verius dici, S. Thomam non
An requiratur singularis contritio in singulis peccatis detestandis.
n se hominem iustifi. PQ a cari sine aliquo exa
in subitis motibus, peccatu nubium occurrat, cum generali quadam displiceiitia: consentaneum nuc videtur,ut inquiramus Quid,
quando peccata occurrunt nemoriae , An tunc si necessarium sinis gula peccata singulatibus detesta- agere de paenitentia solum ea ra C tionibus detestari, ut quis iustifi-tione, qua sufficit ad iustificatio cetur.
nem ante sacra metum; sed etiam ea ratione, qua confert ad iustificationem in sacramento,ad quam necessirium est, ut cum paenitentia coniuncta sit consideratio singularis de omnibus peccatis mortalibus pro facultate, & opportunitate peccatoris, vel alte votum implicitum considerandi, modo
Sensus igitur difficultatis est. An cum quis habet memoriam plurium peccatorum, debeat si gula detestari. Vt autem hanc totam difficultatem aperiamus, ac soluamus, illud primo sciendum est, huius dubitationisi in cuius gratia egimus de priori dubio duplicem posse Praedicto, singula peccata; quate inesse sensum: Primus est, an de fanus scilicet est necessarium ad sa possit aliquis conteri de uno
cramentum consessionis. Et ex his satis patet, ad contrutionem veram, & persectam Monnecessario, ter se praerequirie Xamen aliquod conscientiae, aut ante ut post iustificationem. peccato, etiamsi non conteratur
de alio; Alter vero,an singula peccata postulent quasi singulares, &Proprias contritiones.
Hoc autem loco disputabiminde hac dubitatione,quoad virum. que sensum,& ut que: a nobis sunt dicenda,clariora sint,ac faciliora; instituemus dubitationes, in quibus Disilia πιν orab
314쪽
bus sintdlatim de ijs agemus equae Manum. F. satis conatur, ut proba. facessunt hanc rem. Quoad primum igitur. Primo Praemittemus nonnulla e The logicis, quae ad praesentem disputationem facere videntur. Primo igitur praemittendum ac dii putandum videtur
An remissio peccati possit fieri sine infusione gratiae habitualis.
S. B. Qt da S.Bonavent in η.d. T. are pri mo,q.Prima Ferrariens lib.tertio contra Gentae. 17. asserunt posse
bilem reddat sententiam Scotisti- eam, licet etiam ipse aliquo differat . Nugnus denique ad 3 p.q.
6 art. 2.dub. 2.concl.problemat cestramque sententiam tuetur. S.Thomas I. 2.q. Is .art. 2.aperte
alserit, non posse intelligi iustificationem peccatoris sne infusone grati h abitualis. essequitur n- lustrissimus Caietanus ibidem & Capreol.in A. d. ,.q 2 ad arg. Scotti contrari. conclusionem. Et licet definitio huius difficultatis pro prie pertineat ad alium locum s PracitameκD. Thoma, quoniam s. Nom. tamen hic adiudicauimus interserendam esse hanc difficultatem, ideo breuiter, quid in hac re sentiamus, asseremus, e X plicabi. mus; si tamen primo decretu Con Cine Trid. de potentia Dei absoluta esse iusti cilii Tridentini hic attulerimus, exlicationem impij sine una infusi sess. 6. cap. . ubi schabet mnene gratiae, siue actualis, siue habi- dispositionem , seu praeparationem ualis, licet non omnes eodem loω quantur modo, neque discrepant Sotus lib.2.de natura, gratia , c.
din.C.de Paen.quaest. I 2.nisi quod hi,licet ponant, posse quidem imstificationem fieri sine infusione iustificatio ipsa consequitur, qua non e ola peccatorum remisso edo sanctificatio, ct renouatio in te rearis hominis per voluntariam δε- sceptionem gratia ct donorum umde homo ex iniusto sit iustus, ct ex
mmie amicus, ut sit hares secundum spem vita terna Et post
gratiae habitualis, ponunt tamen D multa sic etiam habet. Demum in peccatore actum quem dasu nica causa formalis est iusTitia Pernaturalem contritionis, dilectionis erga Desi cum Scotistae, Malij ponant solum fieri per dile-
cst onem diuinam extrinseca,qua Deus peccatum hominis non aniplius imputet ad culpam,licet hoc minus placeat Thomistis alijs, qui de caetero sequuntur Scoti sententiam. Suatius sup disput. 9. se . Decnon qua iustus est,sed qua nos
iusto facit qua videlιcet ab eod is hali renouamur spiritu mentιsnostra, ct non modo reputamur, sed vere iust nominamur in fumus.
iustitiam in nobis recipientes unus ιν quesecundum sua mensuram, este. Et post aliqua,sic etiam habet, id tamenis hae impi iuΠ cati
315쪽
n. sit, dum eiusdem sanctissima A quae est in Christo, absque alta im
stitia sibi inliciente, unde sentiunt hi solum fauore diuinum perem trinsecam acceptationem efficere homines iustos, dummodo credat se esse iustos Probatur autem nostra concluso,Primo e Sacr. Scriptura Ioa.I. Ecce agnus Dei,ecce qui tollit e cata mundi,quod etia repetitur I. loan. 3. Ioan .8. 1 ia omnis,quasa η. I. c.
cit peccatum, seruus est peccati, post aliqua, si ergo vos filius liberauerit ere liber eritis Vere e go nonin Putatiue,t araias Pater eap. I . fave' feaeos in veritate. Ad Rom. Aa Rom. .
. Christus traditus est proptera ιιcta nostra, resurrexit propter iustiscationem nostram ergon stra iustificatio non solum constat remissione peccatorum Perillam tionem peccatoris e naturaret, C non imputationem, sed etiam aniseu de potentia Dei absoluta , esse me vita quae correspondet resurrepaipionis merito per Spiritum fetam charitas Dei diffunditur in cordibus eorum, qui iustisic tur, atque ipsis baret,ctc. quae omnia deinde repetit Cano II. Pro quibus Gratia in Notandum est, donum gratiae plicito polia alicui dupliciter infundi,pri- μή r. mo per modum habitus perm nentis, scut de facto insundi iniustificatione impij, Omnes concedunt, desvidetur loqui Consiliu loco iam citaSecundo peris dum motionis eo modo, quo Pau- Ius dicitur habuisse in raptu lumen gloriae; trum aute in hunc sensum possit trahi Concit. Tria dentin . iam citatum, inferius patebit.
non posse per illam solam extrinsecam denominationem, qua nos Deus diligat, nostraque peccata non amplius imputet ad culpam
Hanc conclusionem commu- auter Omnes, exceptis Scotistis,habent,S.Th.ubi sup.S. Bonavent. in 2.d. 2 8 art. I q. I. Richard ibidem
din .ibidem Solus lib. 2. de naturactioni Christi, item ad RO D ev. s. .mus oberientiam multi iust co stituentur, non dicies epulabiitur, Praesertii D, quia opponit ibi iustiatia Christi peccato Ade per quod nos vere iniicimur peccato item Paulada
cut per unius delictum in omnes homnes m codemnatιonem fico per unius sustιtιam an omnes homanes in iustifcationem vita e quibus
S gratia capitulo 9. cciii A. dist. verbis D. Pauli, sic possumus argu-I 3.quaest. 1.articulo a.dc And. Vega lita .de iustificat.a capitulo 2 i. ad 24. item haec conclusio est contra
Luthera nos, ut refert Sotus lib. a.den it.α gratia c.39. Scho qui senserunt homines peccatores neri iu
stos formaliter per iustitia solam,
mentari,iustitia Christi per D.Paulum confertur cum peccato Adae in hoc, quod sicut peccatum Adae totam infecit natura humanam, ita iustitia Christi causaliter sanctificet omnes iustos, sed Adam per generationem carnalem transfert in omnes homines peccatum otiis Sinale Digitia ' Corale
316쪽
ginale proprium, inhaerens illis A tia Christi, capsulo octavo, libro
ergo etiam per regenerationem contra duas epistolas Pelag. c spiritualem Christus Dominus transfert iustitiam, & sanctitatem inhaerentem iustis, ergo non per iustitiam extrinsecam iusti regenerantur Minor est de fide,&alibi probatur. Item cap. 8 Nιhιte ginne damnationis est dii qui sunt in Christo Iesu, ergo nihil pecca pitulo .tract.2 6 in Ioan .ckserm.14. de verbis Apostoli. cceditor Oriogenes, qui tum alibi, tum homil. secunda in Psalm 3 6 ait, quod sicut suinus iusti participatione iustitiae Christi ita patientes,&4Mpientes participatione patientiae,
sapientiae Christi Chrysosto ChrUs. Λι6, Di Q Uiturpe mim, mus homil. ad Neophilos,ait non solum in iustificatione hominis
I tollitur Ad Galat. . Si data esset lex, quae posset vivificare, vere ex
lege esse iuuitia, ergo apud Apin
stolum,idem est iustitia quod, uificatio, ergo iustitia est per vivificationem. veteri autem testamento . Psalm. Oa. Quantum distat ortus ab occidente longe fecit a nobis iniquitates nostras Minfra, institia illιus in silios siliorum dis qui seruant testamentum eis Daniel 6 Coram Deo iustitia in uenta est in me. Probatur etiam concluso. auctoritate Sal chorum Patrum, preserti in vero D. August. quem ma-Nime putant haeretici sibi faue e , Primo enim sepius ipse exponens illud, quod ait Apostolus, Christuesse iustitiam nostram, vel nos e se
remitti peccata , sed etiam addi iustitiam, sanctitatem insulam. Cyrillus Aleκand saepius ait, nos Θῶ.AI . esse iustos, e sanctos perparticia Pationem iustitiae, sanctitatis, quam habemus a Deo, Spiritu sancto, sic habet libro 14. incloan. capitulo dis Dialogos; de rinit. libro quarto, Thesauri capitulo C primo Probatur tertio e Concit. Tria dentin locis supra citatis , irae terea ex Canone Lo.ubi sic habet, Si quis dixerit homines sine Cis sti iustitia,per quam nobιs meruit, iustiscari, aut per eam imam formaliter iustos esse, Anathema sit,ckCanon undecimo , Ssquι dixeri homines iustificar , vel δε- se iustos per iustitiam Christi, tim imputatione iustitia Chrum Dei, explicat differtis verbis intel vel sola peccatorum remisio ligendum esse de iustitia, non qua ipIe Deus iustus est, sed de ea, quanos iustos facit,4 nobis infundit, ita enirn habet libro decimosecundo consessi capitulo I. Epistola 8 3.quaestione secunda,Epist. o 6.
ad Bonifac ido. Honoratum capitulo et r. 34.libro I 4.de Trinita.
capitulo 14.libro de spiritu, Sciti. capitul 9. II, 8, 34. libro de gra- seclusa gratia, ct charitate, quarn cordibus eorum per Spiritum sanctum I undatur , atque illis
inhaereat; aut etiam gratram, qua
iust Acamur, esse tantum fauorem Dei, Anathema sit. Quibus certe nil clarius dici poterat ad nostram conclusionem probandam a Concilio Trid. Tertio probatur ratione,nam si
317쪽
peccatores fierent iusti formaliter Aper iustitiam, ergo eueκ hac sessela denominatione eXtrinseca teria supponatur iustificatus, non iustitia, quae est in Christo, sequeretur omnes esse aequaliter iustos. cosequens est falsum, quia est conco M.Τria tra Concit.Trident.ubi lup. cap.7. via habemus, quod Spiritus lanctus dat iustitiam singulis, prout vult, secundum propriam cui usque dispositionem,oc per per aliquid inhaerens sed per eκ- trinsecam denominationem, erit huiusmodi peccator iustificatus, cx non iustincatus, quod est absurdum,ergo non per aliquid eκ trinsecu, sed per quid inhaerens iustus
Neque dicas e mutatione Dei, tionem: sequela patet,nam iustitia a aut alterius creaturet posse dici pecChristi est una, eadem, ergo si eatorem mutatum, Ἀκ non tu ab illa dicuntur formaliter iusti, quicumque sunt iusti, omnes erutiusti aequaliter. Secundo probatur et ratio ne, si per extrinsecam solam denom nationem peccator fieret iustificatin, sequeretur peccatorem for
maliter posse dici iustificatu,&415 iustificatum iconsequens est ab stificato,iustificatum. Contra, itimo de Deo non possumus illud asserere; quia in ipso non potest esse aliqua mutatio, iuκta id Malach. 3. Ego Deu a Malaris. ct non mutor, Vnde peccatoreκ hoc non potest dici mutatus, cum, inquam , in Deo missa possit contingere mutatio, ut alibi ostendi- surdum,ergo antecedens Pro C tur praeterea esto, concedi posset
batur illud consequi,&primo it aliqua mutatio in Deo quod talum esse iustificatum,probatur eκ suppositione huius sententiae , si vera esset; non esse autem iustificatum, probatur etiam, quia Pe cator in se formaliter non estis latus,ergo, sicuti ante non erat imstificatus,neque postea eris illum
autem peccatorem non esse mutatum in hac sententi patet,quia
men impossibile est non peccator, sed Deus per illa isserinaliter diceretur mutatus si aute loquamur de mutationem aliqua creatura, verbi gratia si Deus statueret ad preces D. Hieronymi acceptare aliquem ad gloriam,dicilli condonare offensam, remittere peccatum,in alia huiusmodi quod
tunc aliquis dicitur mutatus cum fieri possὸ,nemo negarit, increa aliquid in se recipit, quo fit talis, tutae possit accidere mutatio; tunc cum antea non ellit, sed eκ hac sententia supponitur,'eccatorem
nihil de nouo recepisse quo polsit dici in se mutatus,ergo si antea noerat iustificatus,nec postea erit,e go si peccator supponatur mutatus,vi iustificatus,erit per aliquid, quod in ipso inhaereat, quo foris maliter dicatur iustificatus, idest, idem argumentum potest confici; nam quacumque alia mutati ne posita in alia creatura respectu peccatoris, illa mutatio non Peccatorem, sed illam creaturam in qua est mutatio denominaret peccatorem propter rationem iam allatam Neque secundo Gascu Gabr. in A. Diqiligo by Orale
318쪽
Disput. II. Sin. II. Quaest. I.
n4. d. 4.qὸ l. . . de Potenti a in quae nulla esset ex contraria se n.
soluta, post ncum non amplius tentia obligare peccatorem ad paenam, vel extrinseca denominatione acceptare ad vitam aeternam,o sic
Ontra,esto id Deus sacere possit, nam Deus potest de lua potentia etiam remittere paenam sane culpa, potest illum extrinsece acceptare ad vitam aeternam,sicut praedestinatus, dum est in peccato mortali, per dilectionem praedestinantis Dei, acceptus est ad vi
ex hoc peccator e se, formaliis ter desinet denominari peccatore illa extrinseca dilectione,& est id,quod asserimus. Neque tertio dicas cum Suario su p.disput. 9.se t o. q.c dispu. I O.
Respondetur secudo, iustis tionem peccatoris non posse consistere formaliter in actu cottitio. nis,aut dilectionis in Deum. Haec coclusio precipue est con tra Durandum in . d. I,.q. I. ubi ait, peccatum Armaliter,is direste tolli per contritionem; com mitanter autem per gratiam. Probatur autem nostra concluso; Primo, e Concit Trid.sesso. .ne, M. c.7. cuius verba supra retulimus ,eκ quibus bene deducitur unicam causam iustificationis esse iustitia inhaerente ergo e Concilio non in actu cottitionis,sed in ipsa iis stitia se maliter consistit iustificatio. Secudo probatur ronciquia minstificatio sermaliter in eo consistit,
se et i ii ficere ad id, ut fiat quae C ut simus grati De sed ille actuscoda moralis mutatio in peccatore, tritionis id iisi facit, ergo.probatur quam fieri asserit, cum pereVtrinsecam denominationem peccator dicitur iustus. Contra, quia ut patebit, mutatio physice, formaliter debet fieri in eo,qui sermaliter mutatur; unde ii peccatorapse formaliter dicatur talis,oportet etiam,vt physice, &formaliter ipse dicatur mugentem,non autem dilectu, ergo.
Neque dicas qui diligit Deum, ab eodem diliet,ereto sufficit actus cotritionis, dilectionis; quo quis dititit Deum, ut dicatur dilectus a Deo,& iustificatus e illo Ioa.l Cctra,nam esto id verissimum latus, quareno requiritur solam insit,quod assumitur, &eκ fide cretatio moralis praeterea, quae ratio dendum,cum habeatur ex sacait videtur militari in mutatione reati,& physica, eade videtur in morali, caeteris paribus; sed in physica numquam aliquid dicitur m
latum,nis per aliquod inhaerens physicum, ergo neque in mutatione morali dicetur aliquid moraliter mutatum, nisi per sorinam moralem intrinsece inhaerentem steris, Patribus; nam reuera siquis diligit Deum infallibiliter sequitur, ut ab eodem diligatur. At vero nos in conclusione loquimur in sensu sermali,neq; enim sequutur eu,qui diligit, formaliter u tenus. diligit Deu,ab eode diligi, nequd signincat eposita illa;aliud .n.est formaliter diligi a Deo,aliud diliis Disiligo by Orale
319쪽
diligere Deum ut alibi ostendi A est per modum qualit ut patet
tur Praeterea in doctrina S.Th in Paulo, ergo neque gratia adi mae,&omnium Theologorum, iam in superiori sectione ostensum est, per actum contritionis
nos non iustificari formaliter; Scin via Thomistica quidem, quia
acstus contritionis est a gratia habituali effective, ergo in genere causae efficientis prior est gratia habituali sed gratia eκpellit peccatum ergo in genere causis es ficientis prior est expulsio peccati,
quam attus nostrae contritionis rin via autem Scotistica laetus co- tritionis non est quidem effectivea gratia habituali, sed κ auxilio speciali Deia Vnde in omnium sententia illud certum est, Actum contritionis esse solum dispositi nem ad gratiam iustificantem; Bstifica dum hominem erit necelsa.ria per modum qualitatis maior patet X paritate utriusque, utru que enim datur ad eleuandu hominem adesse supernaturale; mianor constat exta dictis iudisputatione superiori, ex visione Pa li. confirmatur, nam iustificatio impi non dependet necessario a gratia per modum habitus, erisgo poterit fieri per donum gratie, etiamsi non sit per modum habitus; probatur antecedens, nam ideeffectus formalis potest a forma prouenire,siue sit per modum habitus,sive non, ut patet de lumine glorie, cuius effectus sermalis est, constituere intellectum beati in actu primo ad videndum Deum; non autem ipsam iustificationem in tamen habet hunc effectum formaliter. Si dicas,per actum contritionis esse iustificationem peccatoris non formaliter,sed dispositive. Id nos damus, quia non esset contra nos, id enim solum imp gnamus per contritionem formaliter non expelli peccatum in consequenter neque iustificari in eodem sensu. siue sit per modum habitus, siue per modum motionis;&hinc patet eiusdem argumenti veritas
Rei pondetur quarto, eedictis colligi, etiam de potentia Dei absoluta, non posse hominem peccatore iustificari nisi per aliquod donum supernaturale, vel illud sit per modum habitus, vel pegRespodetur tertio,Deum pol iam modum actus, modo sit in pecca- hominem iustificare absque - tore inhaerenter, modo infra em
fusione gratiae per modum habitus, de potentia sua absoluta. Hanc conclusionem habent communiter omnes DD.&potest Probari primo, ut se habet lumen gloriae ad videndum Deum, ita donum gratiae ad iustificadum hominem , sed lumen gloriae ad videndum Deum non neceuario plicando. Hanc conclusionem habet S. .TMm.
320쪽
e tua gentici 17 quo loco assi xit Scotum dissere a D. Thoan solo modo loquendi , quod attinet ad praesentem questione.Item Ar
recundo dista s. ωi Huaestio. I. art. 1 Richartabidem. q. art. I. Plocutus conclusionis inteli gentia, notandum est e D. Tho ubi supra & Capreolo loco etiam
citato, multis modis contingere,
consuat opposta immediata,& amen quod in ordine ad tales biectum habeant immediatam oppositionem,ita ut inter illa nullum detur medium; li ut, verbi gratia,caecus, & videns secundum e non opponuntur immediate, nam inter haec duo extrema da, tur medium, absolute loquendo, etenim lapis, neque est caecus,ne rque videns,sed est non videns; caeterum in homine, vel catulo post nonum diem,'caecusa videns opPonuntur immediate. Probatur igitur nostra conclusis,Primo, per negationem, nam
iussiskatio formiliter non potest intelligi per extrinsecam dii
ctionem Dei, qua peccatorem diis
ligat, ut patet per priorem coimclusionemaleque per actum dile Dctionis peccatoris, quo Deum d ligat, ut patet persecundam conis esulionemAErgo per aliquid,quod se in peccatore, quo formaliter ipse mutatur eX peccatore iniustu,&dilectum Deo, vel illud si per modum habitus, vel per modum
Secundo probatur ex S. limina locis supra citatis, quia priua-
tio non potest tolli nisi perso mam oppositam sicut implicat, quod caecitas tollatur nisi perrestitutionem visus, sed peccatum mortale, seu macula peccati est priuatio gratiae, ut docet S.Τhom Sethom I. 2. q. 86. ergo impossibile 'est, qdtollatur macula peccati absque
aliquo dono gratiae. Probatur tertio,quia peccatum mortale est contra Deum, non solum vi est auctor naturae, sed etiam ut est auctor gratiar & sautem mediate opponitur illi ergo impossibile est, ut reparetur οὐ sensa committi contra Deum, es.s per donum gratiae, quae est Par seipatio diuinae naturae. Probatur quarto,transtus denegatione ad astit mationem esse non potest, neque intelligi sine ahqua mutatione facta in altero eκtremorum ergo homo in non grato non potest fieri gratus sine aliqua mutatione reali vel Deo, vel inipso homine, in Deo autem esse non potest huiusmo in mutatio, ut iam druimus, ergo necesse est ut si in homine; alias manebit homo, sicut antea, ita stus,o non gratus ergo oportet ut aliquid fit in homine,quo dic tur iustus,& gratus,vel illud sit habitus vel actus.
Ultimo probatur, effectus se malis alicuius sermae suppleri non potest; sed esse gratum Deo, est effectus sermalis gratiae inhaerentis, ergo hic effectus non potes suppleri ab ullo alio quam ab ip. sa gratia iuhaerente;sicuti non pintest album fieri sine albedine,