장음표시 사용
351쪽
Sequitur temo maXimeano A I 6.quaest. ISMus,dist. I7.quaesti bis probari communem smam a . conclus1. est tamen contra qua habent inter alios S. Antonin.
3.Paritit. 4. cap. I8.6. Nauarus, cap. I rium. IT. Bottvellus, supra cap. 3 afferentem illum censen
licet non percipiat dolorem se rum peccatorum Lattamen illum eXoptet, quia eo ipso quod illum Scotum eκ parte, quatenus affirismati causas proximas doloris,&tristitiae esse intellectum,& voluntatem, ut applicata per imperiuvoluntatis ad cogitandum de peccato,illudque detestandum. Probatur aute conclusio, quia dolor,in tristitia sunt actiones, exoptet,ugnificare videtur se ha aut motus, aut passiones vitales, quae a potentia proximavi obiecto fiunt, ergo. Sequitur, intellectum, via' Prehendentem in cogitantem malitiam peccati, esse causam extrinsecam, quia applicat quoquo modo obiectum, ut aduertit illustrissimus Toletus,lib. 3 supra,cap.
Sequitur,stimo, recte Albe bere illorum detestationem idolor enim non habendi contritis. nem indicium est voluntatis, sufficienter desiderantis contriti
quam actus imperatus dolor sus. sciens de ipsis peccatis,4 de diuina ostensa. legatur Molina qui ubi supra hanc doctrinam tradit
docte a Sequitur vltimo eκ D. Bonani tum affirmasse in A.dist. 14.ar. 3O. N iii, ,..- ΠΑ-dist. 6.an.2.quaestio. x. hune .. . dolorem rationalam, numquam rara oras Posse esse nimium , quia reuera m mmmi peccatum in quantum offensa
Dei, numquam alicui potest diasplicere nimis , sicut charitas numquam potest esse nimia , quia nunquam satis amamus Deum, licet si consideretur dolor, ut est in appetitu senstiuo possit habereeMessium , ut supra diximus in
priori disputatione, Vr Propterea -- aliquando sit temperandus, scelid e eodem Bonaventura ibiadem, paucis accidat. Secunda concluso.cauta' proin priae, immediata doloris, tristitiae sunt voluntas in obi ctum applicata simul. Hanc conclusionem inter alios habent S. Bona uentura in A. dist.
a quo desumpsit Cosmas Philiati
lib. 1.de Sacramento Paruit.ca. 9.d nos supra multis auctoritat,bus,tum SSPatrum, tum Scholasticorum disput. I sin. 3. q. a. pro bacimus, detestationem peccati oriri partim a gratia, partim a libero arbitrio, ut bene S. Bernard 4 sis dixerit, loquens de hominis iusti ' 'ficatione, hoc opus sne duobus fieri non pos, uno quo altero cui fit id est, absque auxilio gratiae Dei,dcliis arbitrij consensu,&lac
352쪽
Ain quoniam non solum in hac QvAEsTI TERTIA quaestione, sed passim etiam in s
summum natum. AM aggredimur, in
hac quaestione, qua titatem Cottitionis, tametu hactenus quentibus sermonem habituri sumus de dilectione, lamore in Deum, qui in actu contritioniscvtinetur ideo hic multa de huiusmodi amore interseremu lam
Notandum secundo,praeter ea, 'in quae supra diximus de amore, M morem qui nihil est aliud quam
actus quidam voluntatisinterior, dic um sit, dolorem B quo bonum alicui acceptamus -- non pertinere eisentialiter adi duplici generis si dupliciter. . possumus bonum alicuius acceptare alterum concupiscentiae, alterum amicitiae, amor concupiscentiae est cum alicui, verbi gratia, bonualiquod volumuI, quia
min; amor vero amicitiae est, cum Amer
alicui, verbi gratia, bonum vesu GD mus, non e alio titulo, nisi quia
tionem contritionis; tainen quia
dolor est magis sensibilis,magismPerceptibilis i ideo sub nomine doloris in posterum ipsam contritionem intelligemus, quemadmodum intellexit solus in .d
Pinna sententia fuit Adriari in A. quaest 2 de penit S in quolitaui exustimauit, tum m C ipsum mainus: porro hic amor
amore Dei tum in detestatione, dolore peccati, requiri summu conatum, quam sententiam cous renat ipse auctoritate, tum sacre Roptulae, tum SS. Patcum, quas nos infra asseretrius. Contraria sententia est communis, non requiri scilicet huiusmodi conatum summum adis
amicitiae, qui k dicitur beneum tendae, α charitatis, distinguitur in amorem complacentiae . desiderij amor complaceutiae est cuili bonum, verbi gratia, aut nostrum, aut alterius, X quo illud habemus, placet nobis ramor au- ' rem desideri, cum bonum alicui volumus, quo careat.Est etiam dictionem contriticinis,lta Gabr. A. o alia diuisio inoras..ut alter sit affe-A- dist. i quaest. I .art. 2.
Notandum primo, Actum co- tritionis posse habere duplicem quamdam persectionem, altera quasi comparativam, in ordine scillae ad aliud, alteram absol tam absque ulla comparatione ,
de qua duplici perfectione agen dum hic erit, sed mimo de secum disputabimus.
clivus, alter effectivus: ast shiuus minia. edt, cum solum volumus alicui bonum affectu, ita ut nihil opere πhibeamus: effectivus autem est νη-is. cum volumus bonum,ut operet,lud procuremus, iuxta illud I Io Ia n3. Opere Hligamus, non verbo, σι ε ,s DGregorii hora. o. su se si
353쪽
Praee rum Notan. 3. praeceptum diligen A aliud . ex his igitur genetibus in Deum super omnia illud esse, amoris , certum est, nos teneri
De ut 6. Diliges Dominum Deum ex toto corde tuo, ct in toto anima tua, ct in tota mente tua. Pr,mius praecepti intelligentia aduertendum est , nos posse diligere
Vnum magis quam alterum,multis modis , primo quoad intentionem, ut quis, verbi gratia, diligat Petrum,intensori quodam acti amoris, quam Paulum secundo quoad quamdam feruentiam, et teneritatem qua scilicet quis sediuentius, ac tenerius diligit unum, quam diligat alterum; tertio, quoad bona quaedam, quatenus uni Potius, quam ali desiderentur quarto, quoad certam quamdam firmitatem, cum scilicet quis mainum amare, illo mori modo, ut infra ostendemus, quemadmodum etiam omnibus alijs,eκcepto secundo; nam Deo tenemur velle plura, maiora bona qua cuicumque alteri, non e alio titulo, nisi quia Deus est, & summum nostrum bonum; item quia tenemur in parati omnia in quaecunque alia mala potius pro ipsb sustinere,quam pro quocunque alio is curare ne offendamus, ut data etiam optione alios quoscunq; amores relinquamus, non illum, quem Deo debemus, ut infra patebit DiXimus, eXc
pio secundo illa genere, quia ut
etiana ostendemus, non tenemur Deum diligeres, aut seruentius, lora incommoda, ac mala paratust aut tenerius.
est potius sustinere pro Petro,qua Notandum quarto, hanc Dei, limo.;
dilectionem ad quam diximus in hae ira nos teneri ecpraecepto supra ab tri uiser legato diuino, tripliciter possessia . M mr. beri in hac vitar vel primo , ita texcludat omne veniale peccatu; vel secudo, ita ut exclΗdat quivi quid est impettinens, in diis rens ad bonitatem , aut malitiam moralem; vel tertio, ita ut Actuin Pro Paulo; quinto, quoad maiore quamdam animi fortitudinem, cum quis scilicet eum habeat animum, ut potius quaecunque alia mala paratus sit sustinere, ne huc Potius offendat, quam alium; id. que ex singulari amore, ac beneuolentia quam in illum habet, ac
existimetoninem, quecumq; alium amorem esse deserendum D dat omne, quod repugnat amici- non illum quem habet in perso tiae Dei, saluti conte quendae; nam, cui tantum vult bonum;&κto quoad nescio quam aestimationem, quam Theologi vocant ap. Preciationem, tunc accidit ex sententia Cani. 3.part. de Puten. Soti in 4.dist. 17. art. a. quaestio. 4. Medi ne,cideiqnit.quaest. I. cumdata optione de duobus, unum
ligitur diligendum Potius quam certum est autem, primam pers ctionem non requiri in hac vita, sola enim reperitur in patria,qu admodum nec secunda Persestio, qu32 solum in patria habe.tur; igitur tertia perfectio est,quae
requiritur in hac vita ad diligendum Deum super omnia, Sadimplendum Christi Praeceptum
354쪽
ut propterea certum sit hanc dilectitonem Dei quam in hac vita
habere tenemur; nulla secu cop, ti Peccatum mortale, aut orig nate legatur Illustrissimus Beladi minus, qui lib.a.de Monachis, ca- Pit i 3 multa habet circa hoc precceptum, ut ostendat quo modo obseruari possit motus e ijs, quae D.TMm. 'et,docuitq; Dah. 2.2. 44.ar.6. Dilactis Dι Notandum ultimo, dilecti natu si . in Dei ta naturalem multis modis:ptimo, ut d stinguitur comtra amorem elicitum, scamor naturalis erga Deum, nihil aliud
erit, quam podus quoddam, xinclinatio naturae in ipsum Deum, quae inclinatio e communi DD. lententia, quemadmodum praecedit omnem actam elicitum v Iuutatis, sic etiai permanet post illum,ut propterea huiusmodi imclinatio praeseserre videatur modum quemdam habitus;&est
ipsa natura inclinata in Deum, tamquam ipsius auctorem: secundo dicitur amor naturalis ille, quo vult quis bona Dei cognosciabilia per rationem naturalem ut cum Placet Deus, quia est unus, quia est auctor, fius naturae,
distinguitur ab amore Dei, quo quis amat in illo, quae cognoscit per solam fidem supernaturalem , quatenus scilicet Deus est unus in essentia,&trinus inpe sonis, quod sit auctor gratiae,
gloriae, aliorum supernat ra- Ilum tertio dicitur amor naturalis, ut contradistinguitur contra amorem , qui est gratuitus , ut
amor naturalis sit ille , quem solis Onuph.de Pam
naturae viribus homo, cum solo
generali Dei concursu, potest habere, & gratuitus ille sit, qui subpte natura requirit auΚilium speciale Dei gratuitum, id est, gratis datum, de hoc amore, est sermo, cum dicitur, Deum esseduligendum ex toto corde, c. Vnde patet, de quo ainore serina norat in illo praecepto, inuo- qmodo in hac vita haberi poisit, ' reliqua, quae possent deliderati
pro plena intelligentia verbo arum omnium, quae in eo praec pio continentur, petantur exBe 'larmino ubi supra de monachis. Ad rem igitur nostram mamin
dum nunc est, quae perfectio a imoris reperiti debeat in actu contritionis. Prima conclusio Actus contriinditionis debet e se habere quamae
persectionem , ratione cuius sit supernaturalis, nec possit haberi
Hanc eamdem conclusionem fusius nos supra probauimus,lum in hac secunda disput'.2.tum disPudprima,sectione, quaest.2.4 auctoritate sac.scripturae, &5SPatrum, sacrorum Canonum, Scholasticorum, a multis deniq; rationibus, ut propterea satis tuncia illaeamdem probas conclusionem existimemus.
etiam sup .attigimus, hanc conclis G. sonem esse primo cotra Scotum, qui in A. d. i q. a. ponit quamdaattritionem in ordine ad Deum summe dilectum X viribus nariturae, quQd omnino fallum est,
quia actus, qui fiunt e vitibus
355쪽
natutae,non possunt transcendere A Secundo addi posset ad ea,que suum obiectum natural unde cum huiusmodi actus attritionis e Scoto naturalis sit, vere non poterit e se pertingere ad Deum summe diles um,4 obiectum supernaturale idebet igitur fieri actus ille lupernaturalis, modo supra explicato. Rotiri urca Elt praeterea haec conclusio ire mi contra Illustrissimum D. Caietanum, qui primo tomo opuscul. opusculo K. ludest. .Ponit quamdam contritionem informe, que pollit haberi vitibus naturae,que, quoad hoc sequutus est Almay-
tanus, omnia praecepta supernaturalia , posse sitae gratia seruari quoad substantiam, quorum Vtruque eis falsunt iam supra pluribus ex diuersis capitibus, ostenduimus, ut reuera fillissima sunt,na, siue contritio m sententia Thomistarum effestiue fiat a gratia, siue in sententia aliorum concomitanter eamd habet adiunctam gratiam, semper necessatio sequitur, ut sit formate, non auten linsom
in confirmatione nostrae cones sionis loco citato dicta sunt. Primo, quia conti itio debet es se aliquo modo κ amore De sibper omnia,ut infra dicemus, chab et D. Augustinus de vera fallaci AuguLLPenὶt.ca P.9. c. I T. Vbi siue amore, inquit,nemo unquam gratiam coissequutus est & sernio l)e 7 dete-POre, veram , inquit, P Utentiam
non facere nisi odium peccatι, sta morem Dei, sed hic amor Dei est
supernaturalis ergo etiam contritio erit supernaturalis,dc conle-quenter non poterit liaberi ex naturae viribus. Secundo, quia contritio est eM
se sufficiens dispositio ad gratiam eX communi sententia, sed dispositio debet esse eiusdem ordinis,
ac generis cum forma, ad quam est dispositio, ergo cum gratia intrinsece petat cis supernaturaliter, ita contritio habebit hanc perfectionem, ut sit supernatu
Sequitur primo, male Caietanum intulissi praeceptum illud Deuteronom. de diligendo Deo, etsi sit de diligendo illo amore supernaturali, eue plane naturamis Utrum autem in aliquo si D te; legatur Catharmus libro suo gno rationis possit dici informis contritio,dicemus infra; quod autem secundo loco retulimus dicta a Caietano falsum sit, patet ex Bartholomaeo Medina, qui l. 2. quaest io'. artic. 3. hoc placitum
Caietani vocat erroneum scrtum
eniti est actus supernaturales, quoad substantiam nullo modo
absq; peciali gratia elici posse.
secundo annotatio itum, ubi multa contra hanc Caietani sententiam inculcat patet autem hanc
sententiam falsam esse, ex ipso
conte X tu, nam Christus Dominus Matth. 22. cum loqueretUr
de illo Deuteronomi Praecepto dixit, esse Trimum, ct maximum mandatum, quae verba line dubio indicant perfectionem quamdam Digitia 'ν Orale
356쪽
dam supernaturalem, quae nullo te affectus, cum 'his, ve bi 'gra modo possit e viribus naturae a qui aljcui bona perseest oti
Pohaberri ut patet etiam e dictis
Sequitur vltimo contriti'nemivi ex unctis iam patet, elu detestationcm peccau propteticum summe dilicthm dilectiqite su Pematurali, undequaque nascatur ista superi aturalitas, quia chariatas, ad quam proprie pertinet γctus contritionis, respicit Deum, a lactum dilactionis Dei pate ' o amitido, dici olet inaior inrensue . :cimus igitur incunclusione illurri ctum dileia
ut toties diXamus, cxclare docent, ut alios nunc omittamus, S. Antonin tertia parte , titulo. q. capitulo i8.6.quarto, Nattarus, ca pitulo primo, numero I 6. tam quam obiectum summe amabile, tanquam rationem , cur caelera amqntur , ut bene dixe-
citata, Dcul eronom. Cum qua- serra Dominum Deum tuum , in uenιes eum J tamen toto eorde quaseras . tota tribul16. capit. .
qua ieris, ct tota tribulatione antism a tua , c. Vbi per illa verba, toto corde, e Significatur, Nima illectio, quae oritur solum ex motivo charitatis. Item I. Pe- cpntritionem persectam charita C tri quarto. Universa delicta ope- te formari. rit charitas. cq. T. remittuntur LucinSeciunda conclusio, certum vi ei peccata multa, quoniam dilexit
Secundo ex Patribus, S. Augu αδ- stino de vera Talia peinitentia, capitula non I7 ubi in- ciuit, fine amore Dei neque quis
unquam veniam consequutus est, talibro secundo , contra Crest detur actum contritionis aebere
inuoluere actum dilectioni Dei super omnia, non solum caela te obiecti, sed etiam X parte affectus .in voluntatis habet 'ianc conclusionem e modernioribus Didacus Nugnus, lupra qupesti ne quarta, articulo secundosiota Davum , capitulo 1. Mundantur clusone quinta, pro cuius conci peccata charitate quasi alit, om-ntii recte sunt, s vero abs , a sonis intelligentia Notandum est amorem , ut etiam supra nituimus, dicim se maiorem, vel ecparte affectus, Am, , Vel eX parte obiecti clunc diciturio ex paria maior eX Pa te obiecti, cum quis, in m verbi gratia, vult alicui plura, Sc
maiora bona: Sc communiter ai-
357쪽
s.Chrysostomus,liom. .in poste A peccatum, eiusdem virtutis, rariorem ad Tim6th sicut inci ait, quit est amare aliquod bonum. . ignis, eum pluam occupauerit, om fugere contrarium. 4. parte
nia purgare consueuit ita ct ch ritatis feruor, quacunque acciderit inmἡia perimit, atque perrum- ruri tib charitas eRomnia sublata sunt mala. Sanctus Gregorius homil. quaest. s. artic.6.ait, penitentiam esse debere detestationem Pecca. ti ex amore Dei quaest.86 arri .ad 2. ait, remiussionem peccati,
non esse effectum solius paenitentiae, sed principalius esse fidei
charitatis. S. Bonaventura in A. di-
in Euing. Quid, inquit, est Hl ἱBοἡem Q essimus, nisi ignem stin. 14. Prima part dissiari. I.q. S. quid culpam ilis rubiginem: -- η . ad penultimum argumentum,ae nunc dicitur, dimittuntur ei ait,penitentiae actum esse debere e imperio charitatis Hasensis. .
Scotus in . dist. Icquaest.2.in miae,&dist. 3.quaest. I. q.de S .artic. ait, penitentiam fructuosam esse debere e X amore Dei, hanc esse sententiam D. Aug. Gabriel in A. dist. l . quaest. I. cones. I. Solusis. reccata multa , quouiam dilexit mustum, ac si aperte dicereturii inincendit plene peccati rubigine, quia ardet valide per ignem amoris . S. Ambran epist.7.ad Simplicia. libertas, inquit, liberumfacit hominem, charitas amicum Deo. Tertio probatur e Concilio ς- Trid .sessi .cap. 4. ubi satis aperte C de nat: gratia cap. 16.Vega in dicit, licet ahquado contritio cha Conc.Trl.li. 3. 2I.4lio. s.c. 3U.ritate sit perfecta, mominem Deo reconciliet,prius Sacramentum actu fulcipiatur, reconciliationem tamen hon esse illi trisbuendam siue Sacramenti volo; quo loco Concilium, non nisi per contritione in charitate persecta, ait, obtineri veniam peccatorum
ubi expresse asserit amorem esse necessarium, & alij communiter. 'vitimo probatur ratione, quia Anitentia' 'sufficiens ad remitso nempeccatbrum,eΚtra sacramentum,esse debet maxima detest tio,& maximus dolor, sup omnia id quod indicant verba illa, ut diximus sup.Deut.In toto corde ntionem autem charitate pesse D tota tribulatione anima tua, Scilla' 'ctam illam intelligit, quae exm Ioel. 2. conuertimini ad me in toto 1,. 1. corde enseo. Ilai 38 recogitabo D.38.
tibi annos meos in amaritudιme animae mea. Hierem. 24. Ego ero is illis in Deum, qui reuertentur ad me in toto eorde Do A. Reg. 26. Similis illi non fuit Rex, qui reuerteretur ad Dominum, hi omni com
Peccati,qua donon est coniiuncta cum
tiuo charitatis procedit. Quarto probatur auctoritate.
. ita enim habet S. Thcipari. 2. quaest. I 3. art. q. ad I quo loco,iniustificatione , inquit, impij cuminotu fidei esse motum charitatis.&artis.ad i. ob hanc rationem, docet,ad eamdem charitatem per
358쪽
rem dilectione Dei, non est super deberet nos amare Deam praeci. omnia, quia alias non esset pro puo quodam amore, ut nihil
pter minimam rationem dolem di, tu est in peccato, maxima ni
ratio dolendi est , quod sit contra Deum, ut est obiectum chatitatis, hoc enim est maxima omnium turpitudo in malitia in peccato, ergo detestatio peccati ut sitie fecta, debet esse ex charitate svi
illi anteponamus sauixquemus, quod est, Deum a
stilibet in obiectivo. Secundo probatur eadem pars conclusionis ex Patribus, qui hoc ipsum satis clare tradunti legatur
Clemens Alexan. libo .d 7Stro Cle Alex. dilectione Dei, e quibus patet malum;Origen.homil. 3.in Cant GH . prior pars nostrae conclusionis V in illa verba. Introduxi me ex Altera pars conclusionis,hunc in eeliam vinariam, o D.Bern. tract.de diligendo Deo,Prosperilbbro 3 de vita contemptat cap. I F. Sc multo clariusta August.tum iii August.bro x.de moribus ecclesae, ca. I.
tum lib. i. de doc2. Christ. cap.27. ubi het, haec verba,ILοι', inquit,et
Deum diligerest nihil ei ques. Tertio probatur ratione, quia
actum dilectionis,quem probauimus reperiri in contritione, debere continere perfectionem quamdam,non solum e parte obiecti , sed etiam ecparte a ffectu Probatur primo e scripturis Maub Io Matth. Io. Qui diligit patrem, aut matrem plussuam me, non est de quo loco legatur S. C certum est charitatem alio modos G, ia, Cyprianus in ea Verba Matth. 22. respicere Deum, alio modo ea, Maiiί. Dominum Deum tuum, Lue. I c.Luc.44. Si quis venit ad me, ct non odit patrem suum. ma
ma uam, non potest meus esse discipulus, in quem locum legem Goz dus est S.Greg.hom. 3 .in Evang. sed haec loca intelligenda sunt noquae sunt propter Deu, respicit. n.
Deum tamquam summum bonum,immensum, imparticipatu,& causam, cur caetera diligantur, ut habenteκ modernioribus Meridina, C. de paenit. tractat. primo, quaestione quinta, Belarmin. libro a.de Monachis, cap. 3. Suarius,
suptr disputatio...sectione quar- solum de dilectione afleetiua, aut D ta, de Iacobus de Grastlibro pri- subiectiva, sed etiam de obiecti mo supra,capitulo tertio, numeroua, ut verba ipsa declarant, quidquid in contrarium dicant, sed sine undamento, Solus in . dist. I7.qiiaestione secunda,artic.quar
to, Suare Z sup disputatione qua ta ,sectione quarta per totam, qui
solum praedicta loca intelligunt
de amore, o dilectione obiectiva, nam reuera illis ostenditur,
nono, ergo naturalius inclinat ad amandum Deum , quam alia,imo quam seipsum, Xta veri rem sententiam, quam habent Saliom.parte secunda, quaestio , Ly.articulo tertio, Scotus in .si 'stin. 27. quaestio. i. Durandus ibi
359쪽
ari. I.quaest I .ad 3.quamuis Scotiis probant scripturae sacrae varia Ita Durandus impugnent ratio ca,quae adducuntur ad conuersi nes,quibus id probat S.Τh. Confirmatur e illo principio, Pro Pter quod unumquodquetale, illud magis ergo sicut intellectus si assentitur conclusioni propter principia, multo magis debet ase1entiri principiis, ita eadem rati ne voluntas, si caetera amet in
Pter Deum, multo magis Deum ipsum amare tenetur. Secundo probatur, quia ordocharitatis non solum spectatur in obiectis,sed etiam in proportione habitus ad obiectum , ergo sicut inter obiecta Deus est summe a. naabilis,lta etiam charitas in amore Dei debet es summe peris ista, ergo no solum eX parte obiecti, sed etiam e parte affectus, debet excedere omnem
Hem peccatoris probandam, & tamen nullam faciunt huius con ius mentionem, sed solum requirunt veram quamdam, ac Peri Ohun animi conuersionem, quae loca adducuntur a Solo, Medines, Belarmino, Bottarello, Suario locis ubi supra,ri nos etiam multa iam supra adduκimus. Ratione autem probatur priamo, quia si requireretur summus iste conatus in actu contritionis; sequeretur saepe contingere, ut aliquis per minorem dolorem mpetraret veniam plurium peccatorum, quam tamen alius pauciora Peccatorum non impetraret per
lorem maiorem, 'uod tamen esset absurdissimum: sequela probatur, nam fieri potest, ut aliquis quo pauciora. minora habeat
Peccata,maiorem Dci gratiam ad
dolendum accipiat, quam alius, qui plura habeat peccatas feri potest, ut ille, qui maiorem acciapi gratiam, licet operetur Peractum, verbi gratia, intensum ut
quatuor,notamen operetur toto conatu, uκta virtutem gratiae,neque dolore tam intens, quam Sequitur, non omnino probari sententiam Cani par. 3. de Pae
ωMedine C.de paenit.ubi supra, si ab hac dilectione, qua Deus super omnia diligendus est, tollant omnimodam intensionem non quae consistat in gradibus, hanc enim paulo infra confutablinus, sed quae dicat persectionemqua 1 est dolor alius,uerbi gratia, vel dedam, qua superetur omnis alliis inorte parentis,aut de cruciatu aliamor, quo creaturae aliae diligan cuius aegritudinis,les quo casu iux-tur, quod tamen visu est, praeter a contrariam sententiam per hu- supra citatos, Suarius negasse se iusmodi dolorem non obtiner . . . . . - disput . tur venia peccatoruin: contra Veis, . ' Tertia conclusio Actus contri ro fieri potest, ut alius, qui plurationis, sicut actus charitatis non habeat,& maiora peccata, sine ali postulant necessitio summum quo alio acta voluntatis intento, conatum a Deo recipiat minorem gratiam Huic conclusionem manifeste verbi gratia, ut tria, in quo casu dolor Disiligo b c obste
360쪽
latae peccatis intensus ut tria, es A mmum, rnuente eum, si tamenset ex toto conatu, iuXta Virtutῆ quoeras m M o corde. . Se c. i. C μι 3. O& o. Si ductus penuentia cordia iv reuersuta fueras ad Dominum an toto corde tuora tota anima tuamia ferebιtur ut, quod idem fere repetitur 3 FLeg. S. ωιε. ωψ.Reg. o
gratiae, praeterea etiam intestor, quam ullus alius dolor,qui tu ipso reccitore se contingeret ergon noc casu,ut peccator per dolorem minorem p nitentiae impetraret veniam plurium,' grauioru peccatorum,qua non impetrarit alius Pauciorum peccatorum per dot rem intensiorem; quod erat a no-
bis probandu, sed hoc est absur si ex precepto D utini Deu.6 A tr. ' - - dum, inquam, ergo id, eK quo 22. Mirc. 2. Luc ira requiri ad c
sequituri Secundo probatur,quia seque retur, aliquem posse diligere D usuper omnia, qui tamen eodem actu peccaret mortaliter, sed iocesset iniquum ergo pi obatur sequela, nam si fingamus, esse aliquem, qui habeat charitatem ut centum,&solum amet Deum ut C ratione seruari, quia hic conatus istoginta, cetera aute creata olim est impossibilis. conti idonem, dilectior cita di.
Propter hoc argumentum Lutherus,&abj, quos resertullustr. - a. Belarin nu, piaecipue lib. 1. de
et, non posse aliquanta vet quinquaginta, certam videtur hunc amare Deum supero II-m a,ut patet,qui tame peccet,quia non habet summum astu conatu. Tertio probatur,quia xex parte habitus charitatis,&e parte status huius vitae, hic laminus conatus videtur repugnare,ergo.
Sed horum sentetia impia est, iam condemnata, ut Patet eXdice indis.
tilarid.cap.7. ait haec verba, Praesertirn quae adhibentur in praecepto charitatis, Diliges Domιnum Deum tuum, M. dici contra Sa-Vltimo probatur,quia hic sum D naritanos, qui una cum cultui mus conatus ex communi senten ri Dei admiscebant cultum dolona, neq; intelligi,neq, haberi pota
ex Conc.Trid.sess6.c. . ubi Concilium determinat maiorem dati
gratiam,aut minorem,pro Vt m,ior, aut minor est dispositio, ergo videtur Cocilium supponere non requiri hunc summum conatum. Obijcit Adrianus,ubi supra ,scriDωρ. Ptura ,eri Deut.4 Sι rum; Vnde ait. Deum di Nisse loco.
citato. Diliges Dominum . . Vt lac intelligerent illi excludendos esse alios Deos a vera adoratione aedilectione. Sed haec sententia, quamuis aliqua e parte verum dicat,non tamen Placet,quia no e Xplicat substantiam huius praecepti certum