장음표시 사용
361쪽
taria fidelibus, qui etiam Vnum clam summu aliquem conatu sed Deum colunt, contra hoc praece in quocunq, gradu sufficere.lega-ptum charitatis. Alij dicunt, verba illa in praecepto charitatis adhiberi in eu fine, ut diIigatur Deus, it oia eius
Praecepta ad unguem obseruetur. Vcium,eis haec expositio verast, neq; enim cum perfecta charitate potest consistere vllum peccatum, consequenter omnia praetur Didacus Nugnus, sup .q. 4.ani. 2.ad I. quo loco mirum in moduhoc ipsum eκplicat in dubio suo.
Si peras,que: requiratur ad hoc, ut contritio sit ex toto corde. Respondetur tria requiri, primo visit dolor efficax nam si sit secundum essentiam inefficax,minor erit; unde non erit eM toto corcepta obseruandas Attamen non Brae: secundo, ut eliciatur ob maκi- satis videtur ad rem nostram,quia mam rationem dolendi, quae est certum est,charitatem non solum inclinare ad seruationem ceterorum niandatorum, sed praeterea
etiam habere quamdam peculia rem propensionem ad suum proprium praeceptum, quod Xpli
Alij dicunt,contritionem,&dilectionem perfectam eme debere in peccato, quae ratio est,ut sit propter Deum estertio,ut sit uniuersalis de omnibus peccatis,ut scilicet sit incompossibilis cuin voluntate peccandi, alias non esset M toto corde, se omnia,quq contraria esse possunt diuinae voluntati. obiicitur secundo e Adriano,
quia aliqui Patres visi sunt disisse,
eX toto corde appretiatiue non C hoc praeceptum diligendi Deusu autem intensue. Contra,quia ut ostendemus,dilectionem in Deum non solum debere continere eam persectionem, quae eκ parte obiecti est, sed etiam quae e X parte affectus.
Respondetur igitur ijs verbis,
Toto cordolota anima, cte. Si scari quamdam perfectioiae necessariam in amore Dei, quae non Per omnia, propterea in hac vita non posse seruari, quia requirat hunc luminum conatum, sic S. August.lib. de spiritu S litt.c. 3 1. Ad
illam,HIcluit,vitam immortale per
tinet, Diliges Dominum Deu tu s
ex toto corde tuo, quod etia habet
lib. 2.contra duas epistolas Pelagi, c. L.&4 de persectione iustitiae, respon. I 6 In qua,inquit,ple istu potest esse in amore cuiuslibet es D dine, nimirum in Patria praecepti. terius rei creatae,cum scilicet ita di illud implebitur, Diliges Domina ligitur Deus, ut nihil eipseratur, neq; quid desideretur in eo ama-do, quantur ad substantiam. In quo autem Osistat haec ratio maioris persectionis, qua Deus diligedus est super omnia, infra eκplicabimus, e quibus tamen,non licet aliqua ratione inforte, requiti ad ilDeum tuum, 2αEt lib. de vera
sal .pe nit.c. I . Conuertitur nqua, qui iam totus, s omnino vertitur. D. Bernard.serm. O incant.Cat. ias'd,inquit, loquitur autem ibi de hoc pcepto charitatis. minime in ita icta ab aliquo hominum
possit, vel potuerit adimpseri hoc
362쪽
DispuLII sis. II. Quaest. III. 313
D. Chrysost.sermo.s A seruare praecepta Dei, vel quia homo illud etiam in natura corade penit. Respondetur has,o alias h iusmodi auctoritates S S. Patrum
non esse intelligendas, perinde quasi praeceptum hoc, simpliciter loquendo quoad substantiam, nopossit psecte adimpleri, sed quia non possit adimpleri, quoad omnes conditiones,vi circumstatias, quae praeceptum consequuntur, iuxta ea, quae supra praenotau, mus,certum enim est, ut ibi diximus, non possie sic in hac vita asimpleri,ut optime κplicat Bela minus lib. 2.de Monachis,cap. 3. nam si simpliciter loquendo non possent seruari praecepta a Deo data, sequeretur maκimum i conueniens, Deum scilicet pra, cepisse aliquod impossibile con- tr ea , quae docuerunt sacrae scripturae, S.Patres,dc sacra Concilia. Et primo quidem esse contra sacras scripturas patet X Deuteronomio 34.ubi dicitur Mandatum hoc, quod ego tibi racipis hodie, non supra te est, nisu bro eu positum, neque in cesopitum,
nan 6s s. pra nominem, Vel quia nomo linpra hominet lud praestare potuisset per principia sibi data a Deo integra, cum primo integer institutus est, ut alibi ostenditur, habuit enim Adamus in eo statu perfecto gratiam iustificantem,iustitiam originale,& alia dona supernaturalia, vis pridiAimus, quibus potuisset
rupta eX auxilio speciali potest adimplere, si voluerit. E Ezechiele , capitulo 36. Mach. 36. Dabo vobis cor nouum respiria in nouum ponam in mediove stri, auferam cor lapideum δε carne vestra , ct dabo vobis eor
meum , ct spiritum meum . . ponam in medι veriri , Imeiam , ut in praceptis meis ambuletis , iudicia mea custodi ris, operemini. Psalm. I48. Latum mandatum Psa 11 8. tuum nimis, cibidem Mam
dilatasti cor meum. I lal. i6.Propter verba labiorum pG 46. tuorum, ego custodivi vias m
Iob.I. Iob erat vir simplex, ct
rectus, ac timens Deum, strec densa malo, . .
Primo Ioan s. Haec charitas Dan. s. Dei est, ut mandata eius custodiamus, ct mandata eius grauia non funia
Ad Philip. . Omnia possum in Paul- phieo,qui me consertat. p. Matth. II. Iugum meum sua Matia M. ue est, ct Onus meum leue.
Act. 14. Inveni Dauid filium Aa ra. Iesse virum secundum cor meumsquifaciet omnes voluntates meas. Eiquibus satis manifeste patet, sacras scripturas facere praeceptorum diuinorum obseruantiam possibilem , non impossibilem Limota facilem eκ auxilio speciali Dei.
363쪽
Secundo effecistra sanctos P A gregatast,cterulitaniniani epistol. e. Ais
tres probatur. S.I .eron, mus an eκpostione
symboli ad Damasum Execra mur, inquit eorum blasphemiaim, qui dicunt impossibile aliauid homini a Deo praceptum sis L tHaeretici asserant hunc librum noesse Hieronymi; sed falso Hieronymus in Dialogo primo Ἀ.c tra Pelag. aperto docet, mandata de interpret. Psalmorum ad Marcellinum. Sunt,inquit, ct alijs scriptura libris,ctc. S.Chrysest hom. s. cis . I 6.ad Hiab.omnibus, inquit, istis, actιbus facilior est vιrtus, M. S.Hilarius in illud psalm it 8.eta tum mandarum tuum nimisA.Ba filius in illud, Attenis tib , Orige o=ion.
S.Aug.ser. 64 de tepore, Deus , inquit,neq; smpossibile adi/uid ρο- tuitamperare quia iustu est, nequadamnaturus est hominem pro eo, quia no potuit vitare quia plui est. De naturain gratia capit. 69. O modo nolint 'graue loci'aitur autem ibi demandato dilectionis eum sit dilectionis mandatu,&chi. lib. 24 morat.cap. 9.Beda ad V - 's. Auo,st S.Aug.ser. 64.de tepore, Deuπ cap. s. prioris epistolae ad loanem, eide etia sub cripierunt sententis.
Tertio eise contra Concilia, sic enim habet Concit Arax.canon. ρη .ar . 23 inquiens, hoc secundum fidem Catholicam credamus, quod accepta per baptismum gratιa, omnes baptizati Chr sto auxiliante ct
utitur ibi auctoritate Ezechielis, nent, cssint, ct debeant adimplere,sup.citiin Psal 16. mue enim im- Conc.Trid. sess. 6.ca. I.&can. peraret hoc Deus,utfaceremur si a. condemnans hanc haeresim coe . Tris.
impost bile iudicaret is ab hom ne sic inquit,1 quis dixerit Dei pra- feret. item lib.2.de peccatimer. cepta homini, ut iam iust sicato, ct remisi.cap. 6.ad illud Psalmi II 8. sub gratιa constituto esse ad obser- non dominetur mei, se degra uadum impossibile, Anathema sit. tiain lib.arb cap.46. Hanc eam d. Ex quibus omnibus satis aper- ωri se doctrinam habent Cyrillus Alex te colligitur, Christum nihil im- lib. . contra Iulianum, quo loco, possibale praecepisse homini, ergo probat illam e testimonio Pauli, neque huiusmodi summum conaad Romanosa.&ostendit, quae tun, quiplae qui esset impossibi
praecepta impossibilia erant per legem; possibilia iam nunc facta esse per gratiam; eamdem tradit Leo serin 1.d. ipha dicensi, hil arduum esse humilibus, nihil
Ambras spςru mitibus item S. Ambrat. . Luc.in illud, erant autem ambo iusti, M.Cum Ecclesia,inclinat,Ex gentibus id est,ex peccatoribus conlis,sio quo octinae potest haberi persecta contritio atq, adimpleri omnia praecepta Dei, eo modo quo in hac adimpleri possunt, ut
scilicet excludantur omnia peccata mortalia. Multa circa obseruatione praeceptorum Dei, quae in hac vita
potest haberi habent Illustrissi
364쪽
Bel arminus loco iam citato A ut habent Thom de Argent.in MMonachis Didacus Ahaaree, ii dist. .quaest. I artico 3.lacob de
bro sexto . de auxili, diuinis disputatio. 4 conclusione prima, a numero septimo , Deumque
non impossibilia praecepisse habet idem Belarminus libro quarto de iustificatio per multa Dpita tertio Concitui Tri-
nis de penit. remiis nihil enime se debet, quod peccatori magis
horrendum si, quam Peccatum, quod a Dei amicitia separat Quare licet huiusmodi dolor in gene re doloris paruus videatur, dicitur dentinuisissessiones 4. capitul si tamen maximus,&summus &quarto, ubi, sic habet, si quis con ingens respectu aliorum doloru siderauerit illos clamores, Tibisti necaui ct malum coram te TD so feci , Plalm so Lavabo per singulas noctes lettum meum Psalm. M. 6 Rὸeuitabo tibi omnes anno
meos in amaritudine anιma mea.
mitus,intelliget eos e vehementi quadam anteactae vitae amari- quatenus scilicet paenitens, plus Dei ostensam, quam quaeuis alia mala detestari debet, ut etiam finsus supra eκplicauimus: Nisive in limus dicere, Concilium eo loco uti illo termino, Ingenti dolore,ad ostendendum, non quodsmpliciter necessarium erat ad contriationem, sed quod utilissimum; ita dine,&ingenti peccatorum dolint ut peccata amarissime, ac summis re emanasse sed haec ostendunt, dolorem requirere summum
Respondetur,eam fuisse memtem Concili, non ut ostenderet, illum lummum conatum Pert nere ad contritionem sed qualitatem doloris; quae, ac quanta e se debeat, cum peccata sunt detest uides; ita vi dolor huiusmodi debeat esse summus, vel appreciatuue,vti ait Sotus in A. dist. Tart. 2.quaest. Axonclusprima,aut praelative, ut ait Medina, C.de peniti'. ao .vel intensiue, iuXta modum quieXplicandus est insta a nobis, ita ut hic dolor debeat κcedere omnes alios quoscunque rationa-nales dolotes, vel etiam efficere, ut potius mors ipsa toleretur, qua ut Deus aliquo modo offendatur, lamentis,ac lachrimis sint deflenda,iuxta ea , quae August. habet lib. 8.e fess.cap. inquiens; '' ιμ- a fundo incano ali consideratio contrax rid congessi totam miseriam mean in consectum coris mei,oborta est procella ingens ferens ingentem imbrem lachrima rum 4 S. Ambrosius ad Vixei , Ambras. Nem corruptam , capitulo. 8λ- fuant oeuli lachrimas , qu masculum simpliciter non aspex runt, priusa facies, qua auondam Oiruit impussice , cor verosit liquescens, ctc.
365쪽
ti De Poenitentia Virti, A prima, & in distinctione traNQFbsisTI QUARTA. tic. D quaestio. quinta, ad tertium
An contritio requirat certam aliquam intensionem in actu.
ri quaestione,contrinunc videndum est,an saltem requirat certam aliquam intensio
Supponenda autem sunt, hoc primo loco duo; primu est, quod
nunc quaerimus de actu contritio nis,idem quaeri posse de actu cli ritatis, ead.enim videtur omnino
difficultas alterum vero , quod cnos in posterum loquemur de dolore, prout est inpotentia rationali; an autem in sensitiva. Prima sententia est asserentium , contritionis, ac doloris Dctum certam aliquam petere imtensionem sunt in hac sententia Halensis in quarta parte,quaestione I 7. membro secundo,articulos Fono. Primo,* tertio S. Bonaventura in Adrianus in A.quaestione .de Pq-nit. Petrus Soto lect. I 4.&43. de penit videtur accedere S. Thom S.TMm. Parte .quaestione 2 o. articulo I. ωquaest. 6o.articis. dc 2.2.quaest.
S licet hi omnes in eo conuenia ut dicant requiri certam aliquam tionem non require intensionem, alio tamen , atquere summam aliquas alio modo illam petunt: Na alii intensionem illam voluntllammam, quae possit esse intensiue, ita Adrianus:alij
illam postulant, cum relatione quadam, ut S.Bonaventura, D
randus, Petrus amoto, de qua relatione dicemus infra aliivolunt soli Deo esse notam, ut Scotus cum suis; si alijs modis, de quibus insta. Secunda sententia est negantium, in contritione requiri ullam
certam intensionem, ita Saliom. quaest.28.de verit articulo 8.&in .distin. 7.quaest.2art. s. quaes. 3. Albertus in 3.distinctio. 27.quaest. Unica,art.2.concluso.6.4 7.&distinctio.29. art. primo, Gabran . distinctio. 17.quaestio. I artic.2. in η.distinctio. 14.quaestio. I artic. 2.Maior, quaest.2. Canus 3. Parte
tertio,distinctione 29 articulo prio de penit Sotus in distinctio i mo, quaestione prima ,s in quar quaestio. 2.art. 3. 4. libro a deto,distinctione decimasexta, articulo secundo, quaestione prima, Scotus in tertio, distinct. 37.quaestione unica, Si quarto, distinctione decimaquarta, quaestione secunda, . de secundo principali. Caietanus, primo tomo opuscul. tractat.quarto quaestione prima, Durandus in . distinctione 2 9.q.
natura &gratia, capit. I A. Andr. Vega lib. 13 in Conc Trid. a. 2 4.
Nauarus,cap. I. numero . Potta-
stione quinta,Suarius supra dispitatione quarta, sectione quarta a numero primo,Didacu Nugnus,
366쪽
Notandum primo , id quod A tritionis non requirere vllam ce etiam supra attigimus, dupliciter tam aut definitam intensionein, nos porge considerare hanc intensionem,&perfectionem in actu charitatis;primo in se,& absolute;
secundo per comparationem dc relationem ad alios actus, hoc autem loco agemus de persectione charitatis priori modo; postea vero de secundo,legatur Iossiottaretius, qui supra tract. cap. 3. mir fice exemplo febris, doloris capitis explicat utramque doloris.& contritionis intensionem. .vi iis i. Notandum secundo, ad rati nen Iah nem contritionis persectae suffi-
netessaria cientis ad iustificationem, nullameerramen esse Decessiariam intensionem
I quia persem essentialis illius,
quemadmodum cuiuscunque alterius qualitatis, repetitur etiam ab Dcci quidem notam. Probatur primo e sacr.seriis
pluris, quia absolute,&simpliciter postulant charitatem, &se nitentiam ad iustificationem,nulla facta mentione hui intens nis. Ioan. I 4. Quid sigit me Huis, ragetur a Patre meo, Matth. 3. pans-rentiam agite, c. Luc. . panite M minι, e Iacobi . accedite ad eum, stilluminabit vos, Apoc
lypsis tertio, et sto ad ostium ,
pulso 3 quis mihi aperuerit, intrabo ad illum, Isaiae 3 o. cum reuer fui ingemueris , saluus eris, Ioel.
secundo, Zacharis primo, alibi . legantur capitulum, Ponderet, de poenitentia , distinctione quinquagesima capitulu Conuer
in prin o gradu illius, in acti estimini, distinctione prima, capibus, aut intellectus, aut volunta tutu Scindite, distinctione prima, tis persectio, quae consistit in ord, ne ad obiectum suum formale, Scmateriales, necessiario reperitur in qualibet Particula eiusdem actus;
Vnde esse conuersionem e toto corde, ch super omnia, non con-sstit in gradibus intensionli, sed reperitur eius persectio in quoliab et eradu talis conuersonis tindescapitulum Petrus ibidem,quibus locis aliae reseruntur auctoritate se sacra scriptura ad idem eX quibus satis patet nullam fieri mentionem huius certae inten- sonis, ergo neque nos debemus illam ponere necessariam adi stificationem rconfirmatur, quia sacra scriptura, ut recte tradunt,
quoniam quaelibet conuerso e D Canus Medina ubi supra, Bela toto corde ec super omnia est minus libro secundo, de poenitensufficiens ad iustificationem ideo necessatio dicendum est , quemlibet gradum illius sine maiori aliqua intensone esse sufficientem ad iustificationem , ac proinde
nullam certam intensionem esse necessariam ad rationem perse-c contritionis. Prima conclusio Actum contia , capitulo undecimo, Suarius loco citates, numero decimo eodem modo postulat charitatem, scut fidem , spem , iustitiam, Malia huiusmodi , sed in
his non requirit certam aliquam intensionem , ergo neque in actu contritionis , aut narit,
367쪽
Secundo probatur auctoritate A conijcere , se habere contritio. s.chryses'. SS.Patrurn, Dchrysost.in sermo nem , quod tamen necetiarium de reparatione aps, habetur de paenit. list. 3 can.Talis, ubi satis aperte habetur,vel minimum gradum charitatis satis esse ad veram s. rh- P nitantiam, ut etiam dixit S.Th. tum'. 28.de veritate, tum in . di
s. ε βι S.Basilius in hom de pei nitent. Tantummodo voles, ctime Deus
mini, nec, inquit, quantitas crimi-
ms,nec breuitas temporis, nec horae, extremitas, nec vita enormitas , si vera contritio excludit,a venta.
Cone. Trid Tertio probatur ex Conc Tri. sess..cap.7. ubi dicitur, quod uni-
Utatue confertur gratia maior,
vel minor, secundum maiorem, vel minorem intensionem quibus verbis videtur supponere consilium, dispositionem ad gratiam, quae est contritio, posse esse minorem,& maiorem, ergo e Concilio non requiritur certa aliqua intens, praeterea probari etiam potest ex eod. Concilio sessi A.ca. 3.quo loco diκit solum ad contriationem neoessarium esse dolere de peccatis, cum firmo proposito
Secundo probatur ratione, Ut ijdem I DCanus, Medina, Bela
min. Suarius,cx Didacus Nugnus locis citat.assierunt, sicut in peccato minimus actus illius aptus est expellere totam gratiam, sic minimus gradus contritionis aptus est hominem facere amicum Dei gratiamque obtinere, legatur S. Τhom locis vltimo loco citatis clanos supra multa etiam addux mus ad idem. Sequitur primo, rationem seu perfectionem contritionis in eo consistere quod homo doleat de peccato,quatenus est offensa Dei, Squod peccatum detestetur suis Per omne odibile M quoniam
haec perfectio in quolibet gradu
contritionis cos stit, ut iam praenotauimus, ideo non requiritur alia certa intenso sed 1ufficit velis,nimus gradus illius porro hic do lor, licet in genere doloris spiritualis, paruus videatur, est tamen maximus respectu aliorum dolorum, quoniam hoc dolorei nitens plus Dei offensam, quam quae uis alia mala horret,ac det non peccandi de caetero, cum D statur. lae veniae, ut nihil praeterea de Sequitur secundo, non deberς uderet, ergo non est, quod ponatur hec certa intensio contritionis. Quarto probatur ratione, quia ut tu ferunt Canus, Medina, Belar- minus o D:dacus Nugnus locis, supra citatis, si, quod dicit Scotus, es et verum, semper oporteret fideles anxios esse, quia nunquam possent, ne diuinando quidem hunc dolorem, ut aduertit inter alios Solus in A.distinctio. 7.qu stione secunda, artic.4 neque ii sensu, neque in ratione ein maximu intensae, quod piaeterquaquod colligitur e dictis,probatur etiam ratione assimili, nam sicuti minima charitas facit amicum,sic etiam minima contritio ; nam quoad Diyitiae δε Cooste
368쪽
mioad hoc eadem est utriusque A Respondetur enim,Illa omnia, ratio, accedit quod fieret difficit atque alia huiusmodi posse intelli
limum opus, habere contritionepe: nitentibus si summa, quae esse posset, esset elicienda ad gratiam habendam. Sequitur tertio , falli Calu, num, qui ut reser Bel arminus libro secundo, de Fenit,capitul. I. Catholicis falso imponebat , perinde quasi docerent, in contritio-gi de illa voluptate quam Peccator peccando percipit, cui dolor aequare debet, ut quanta illa fueώrit, tantus hic correspondere debeat, legatur Belarminus sup. Respondetur secundo, &m
gi placet; Patres esse intelligendos de satisfactione in ordine adpemam, ut etiam supra diximus; ne requiri tantum dolorem, qui certum enim est, satisfactionem exaequet diuinam ir ama dicimus tantam esse debere, quae vel supeenim neminem Catholicorum id docesse imo asseruisse potius id impossibile esse puro homini, iuxta illud psalmi Quisnoin potestatem ira tua, ct prae timore tuo iram tuam dinumeraerealegat ur Beret et eXaeque penam, ut etiam dixerunt Canus, Solus supra, Boi tarellus traEL 3 de eis contae I Q.&Suarius lococitato, num. I 2. licet
enim peccata omnia sim que gravia , quatenus omnia, ut sic lar minus lib. 2. de Monachis,capi priuant gratia Dei peccatum ta-tulo 3. ergo contritio non debet en unii potest dici grauius alio, exaequare offensam diuina, quaei etiam quatenus unum alio merea semper infinite superat, atque tu maiorem penam, maXime in sententia Scoti,ck aliorum legatur Durandus in ..dist que'. q. num. F. unde inordine ad hanc penam dolor debet esse maior,&minor, prout pena maior aut minor est. An autem unum peccam
tum formaliter dicatur grauius alio,&quomodo, alibi dicemus. Secunda conclusio: actus con-eXcedit quamcunque nostram finitam satisfactionem, ut alibi ostenditur,4 docuit etiam Suariustum alibi, tum sup.num. 2.
Neque obest, quod mirarijs C Iria afferunt e Cypriano serua. de lapsis, ubi videtur docere tantam debere esset nitentiam quanta fuit magnitudo olfensae, &χX D P. Amiros Ambrosio ad Virginem corr. tritionis necessiario postulat qua-ptam , capit. 8 ubi dicitur, quod dam intrinsecam persectionem , necessaria esti nitentia, quςadaequet crimina , e X alijs, quae
afferuntur a Suario,vbi supra,numero II. Cano, ubi supra, Belarmino, libro a. de penitentia, capitulo ii Soto in quarto, ubi etiam supra, itaretio tradi. . tu . capitula decimonono, ta ab alijs
ratione cuius debet superare omnes alios dolores,ac detestationes. Haec conclusio iam patet e supradictis, quae tamen possent desiderari, afferemus explicado illa. Notadum igitur est,plures perfectiones posse conuenire actui
charitatis,eXquibus omni b.Vnam
dicimus esse illi essentialem, in
369쪽
trinseca, dc necessaria, q de sumi A la incompossibilem Liaeus enim tur ex ipsius rone sermali; ut Pri non posset eκcludi a contritione.
mo,sicut charitas tendit in Deum, super omne amabile ta etiams ratur in peccatum,super omne detestabile; secundo, scut charitas
mouetur in Deum, tamquam in-rmem, ratione cuiuscaetera omnia
diligit,ita detestetur peccatum ta quam Deo contrarium, & ab ulti- Ino fine avocatiuum s tertio sicut
charitas diligit DeusNpter suam
ipsius bonitatem; ita etiam dete stetur fugiat peccatum,tanquamalum huic bonitati contrarium; hanc dicimus esse unicam Perfectione,quae ita insit contritioni,
ut nulli alij possit in effer& hic est,
ut deinde contritio dicatur detestatio peccati maior omni alia dotestatione; id quod sequenti qumstione κplicabimus, eκ quibus coptime patet explicata nostra
concluso. Sequitur, persectionem hanc, quam dicimus intrinsecam contritionis in eo consistere, ut patet eκ
dictis,ut scilicet efficaciter, ,bsolute per illam voluntas aufugiat ab omni gradu offense Dei id est, ut habeat incompossibilitatem cuqualibet voluntate peccandi mortaliter,ex efficaci Dei amore; ut iam diximus deduci MConc.Τriden. sessi .cap.4 ubi ait contritionem
impersectam disponere ad impetrandam veniam peccatorum III Sacramento, si excludat voluntatem peccandi, quae verba non solum significant cum tali contritione elle debere carentiam volum talis peccandi,sed praeterea etiam
voluntatem peccandi esse cum ibAtque haec de quarta quaestione.
peccati debeat excedere, omnibus modis, omne aliud odium, omnem aliam detestatio .
nemo Tatuta iam persecti ne quam in te, intrinsece petere contritionem diximus; Huc debemus hanc eandem illius persectionem , etiam in ordine ad
aliud considerares iuxta ea, quae supra diximus de eadem contristione consideranda; quare hoc loco explicandus erit a nobis des ris contritionis Xcessus, quo ipsam statuimus superare alios quoscunque dolores; Vnde praeterea, quae supra, tam in secunda, quam in tertia quaestione adnotauimus, hic praeterea Notandum est pro intelligentia huius satis grauis difficuli tis, primo eamdem difficultatem esse de acta contritionis, quae est de actu charitatis; unde quae dicemus de uno,intelligendum etiam erit de altero : Quadrupliciter autem offumus intelligere
actum odij,in charitatis posse esse maiorem δε minorem primo obiective, ut etiam supra
370쪽
peccato, ut est co Deum,debeat omnido superare omnem Mlium,in quemcumque
imus, cum scilicet voluntas Asertur in aliquod obiectum, appetendo illi,vel plura bona, vel plura mala,verbi gratis,actas ille,quo quis odit inimicum , ita ut velit illum de medio tollere, est maioris odi ,quam quo si velit illii tantum leuiter eidere Secundo eX Parte rationis sorinalis, ut si quis odio Prosequatur inimicu suum in bo-1ris spiritualibus; nam haec bona, licet obiective minima possint esse,& videri;eκ genere tamen suo,&eκ ratione formali maius odiuest,quam si eumdem inimicum in
rebus, vel maximis temporalibus odio prosequaturἔTertio eXParte affectus, cum intensius,aut amat. aut odio habet Quarto X parte accidelitium,&conditionum,quee morem. contra odium peccati actum blent concomitari, ut si Omne aliud odium,ut docenti actias illi fiat facilius , delectabi e raudus in A.Q. II.q.4.nu. 4. SOt.d. lim, quodammodo natura TR. . . .LOnul.prima Viguerius
N hoe dubio, primo se Paranda sunt certa ab
Primu igitur certum est,ast charitatis in ordine ad Deum obiective eXcedere omnem alium a
lius Notandum secundo, in hac quaestione tria possequaeris priamum est,an detestatio peccati deis superare omnem aliam detest tionem, Holorem; Secundum, an sit necesse actu, vel virtutes cere huiusmodi comparationes Ide conciversiculo io Rosella verin cotritio,& alijs Vtrum autem
id satis sit ad iustificationem , lis est,sed probabilius dicitur, non satis esse,quia huiusmodi amor quo, quis vult Deo plura bona, &ios quere videt in peccato esse maiores,dc Plures rationes detectabilia ratis, potest con littere cum pecca Tertium an inter ipsa peccata sit Daci mortali, licet fortassis, ut trahet facienda aliqua comparatio. Vt autem faciliori modo haec omnia κPlice mus, Per dubia Procede
Scotus in .distincE27. quaestione unica, g. De primo; hic actus odii circa peccatum, hoc modo non possit haberi quia hic actus, quo quis, aut Plura bona, aut plura mala desiderat, promte pertinet ad amorem, aut odium amicitiae , seu inimie tiae, quaensi est propie contra peccatum, dieitur amor