장음표시 사용
411쪽
Dominus Bella inus,abr. primo A bini modo nunciam explicandor de iustificat. cap. 14. At vero cum igitur quoad hec priora opera nulliuiusmodi opera non sint factae auxilio speciali adiuuante,&eXcitante, nullam talem habere Poterunt congruitatem, aut ad gratiam iustificantem, aut ad vita Nernam; id, quod clare docet D. Thom. I. 2.quaest. I 4. articis .ubi asserit hanc propostionem, Fidesineretur iustificationem, esse se-μ δυμ tractatam ab August.hbr. I retra
ti est dubium, quin ab illis iure eκcludatur omnis ratio merui Quain
re dissicultas sola erit de alijs ope
mum differre meritum de condi.
gno, ac meritum de congruo sup δε ιι Muno. ponimus autem hoc loco, id quod is mium Bellarminus ubi supra, multis pro' UT M. bat contra haereticos hanc disti ctat.capituta . si fides accipiatur Vinionem inmeritum de congruo, pro ea, quae solis viribus liberi se de condigno, non esse comme-bitri acquisita est e X quo satis patet,eX mente Sanctissimi Doct
iis excludi ratione meriti ab ijs,' fiunt ex solo libero arbitrio in
quo autem ensu intelligendus stidem Augustinus, cum tum epistolacio s. 4 o 6 dicit sidem moreri iustificationem, e propria sententia, cin vero lenis, tum In q-ψιν
titiam,ac nouam,sed passim in sesu apud omnes Patres,o optime deduci eκ sacris litteris,) quod me ritum e condignitate innititur onuisno. iustitiae, quae est in ipso opere, Ut e gratia proficiscitur, supposta
Promissione, atque ordinatione
diuina, ut colligitur satis clare ex Concilio Tridentin.session. S. P. Cone. Trid. ibidem cum dicit fides meretur ultimo dicente, bene operantibus
gratiam bene operandi legatur ue in nem,ct in Deo sperant
idem Bellarmin loco citato ad Mnem tui loquatur ibit. August.de fide quidem supernaturali,e gratia praeueniente,atque adiuuante data sed quaeli aecedit charitate, remissionem peccatorum,qua tenus scilicet e fide omnis iustio sumst tia initium sumit, ut idem S.Aug. het epistol. Ios .dicens restat gitur ut ipsam sidem. de omnis u-bus proponenda est vita aterna ctranquam gratiastir Dei per Christi Iesum, mi ericorditer promissa, ct tanquam merces ex ipsus promissione bonis ipsorum operibus es meritis deliter reddenda Imde bene Sanctus Augustinus ς' o.Audirmo I 6 de verbis Apostoli,ait,Dc-bito nobis factus est Deus,non aliquid accipiendes, sed quod ei p&-
stitia sumit initium non huma ineuit, promittendo. Aliter enim dino quo si extolluntur, tribuamur cimus,homin/,Debes mihi quia de arbitrι , neque vitis praecedetibus meritis,quoniam inde inci sunt bona quaecunquesunt meritassed gratu tum Dei donum esse fateamur unde Sanctus Augustinus tali fidei meritum impetrationis attrudi tibi ,et aliter dιcimus, Debes mshoquia promisisti mihι Deo igitur critid dicamus ' red e mihi, quia dedi ιιι inquid dedimus Deo quando quod fumus, squod habemtis boni ab li habemus nihil ergo ei AmDiuitia ' Corale
412쪽
e, d/ὰima' ' non est quemadmo ullustrissimus Bella in libro priis dum ista me exigamus debitore mode iustifcap.χ.ad metiturn ex condignitate, sequi ex lege Dei infallibili praemium, nisi peccato mortali impediatur, ut qui hoc tiatulo petant vitam aeternam, non
tam allegent misericordiam qua iustitiam, & fidelitatem At vero
ad meritum ex congruitate , non
sequatur praemium ex lege Dei intallibili, unde hi non tanquamgno, scilicet, condignitatem ope B Praemium ercedem, aut stipen-ris ex mettia,&promissione Dei, dium vocant iustificationem, sed Deum: illo ergo modo possumus exigere Dominum nostrum,redde quod
promisisti, ruta fecimus quod iustis iuvisti &SFulgentius in pro logo librorum ad Monimu nam,
inquit, eipsumsua largitate diagnatus est facere debitorem Duo igitur habet meritum de condi- qua promist praedictum opus rein F via. xi munerare, iuxta illud Pauli et ad Timoth. .quam reddet hi in ilia die iustus iudex, ut propterea posset iure dici iniustus,nissem rei huiusmodi promissionem,i β. arevi ta illud S. August. libr.de natur.&gratia cap. 2 no est iniustus Deus, qui iustos fraudet mercede iusti gratiam,sed misericordiam, iuκta illud ad Romi. Iust/-- νμ i ad a.m 3. per mi amrpyius,gratis,inquam, ad eum modum, quo intellexit Concit.Trident ses&6. cap.8 quo loco dixit homine iustificarina c- μ' iis, quoniam neque fides, ncque opera,quae iustificationem prata
dunt,eam merentur, legatur Belin
tι ei&lib. 4.in Iulianum cap. 3. Per arminus ubi supra libr. primo de q-,inquit, vera iustitia, per hoc iusti a. I Initis,quo loco ex ia regnum Dei, Deus namque ime, ouod absit,erit iniustus, si ad eius
regnum verus non admittitur im
i quo si stus, meritum vero eX congruitate soli innitatur misericordiae,&liberalitati Dei; cum nullum habeat, neque ponat ius ad gloriam,
sed solum, ut sicut est congruum,cat, quot modis intelligi positi illud Apostoli, quod paulo ante rein tulimus.1s cari gratι M. ad meritum inter nosin Deum a
liqua requiri e parte adhicinis, quae est meritoria,aliqua eX Parte tona. Perionae,quae meretur aliquaeκ
ex auxilio speciali, hominem agem Parte Dei, apud que meretur:eκ re id quod potest, ut se disponat, Parte quide actionis, quiest meri
ita etiam sit congruum liberalitati Dei,ac misericordiae praestare id quod decet eius bonitatem , liberalitatem erga homines iuXta illud Ioelis a. Conuertimini ad Dominum Deum vestrum quia beni. gnus,st misericors est, quod idem colligitur Daniel. Ionae F. Vnde
colligimus id, quod aduertit etiatoria, tria requiruntur: Primu , Veactio sit libera, nam e naturali bus, neque meremur, nequed meremurr secundum trictio in
genere moris sit bona in obiecto, fine, & omnibus circumstantib; tertium ut actio sit praemio pr Portionati; id est, si sit metitoriae condigno,ut habeat condignitatem
413쪽
ratem, aequalitatem,&ius ad Pr dignitate; nam se Mndum hanemium , si vero si meritoria latum non allegatur,ad obtinendam pe
de congruo, ut solum habeat con gruitatem ad praemium,ad moduExpani εν iam eXplicatum EX parte vero fom με m personae quae meretur,requiritursv si persona grata Deo, accepta X gratia inhabitantes, si de codigno mereatur; at si solum de congruo,Vt e Spiritu Sancto mouente si ultimo ad gratiam inhabitantem disposta;secundo requiritur, ut persona sit viator,&non comprehensor; eX parte denique Dei requiritur,ut sit institutio diuina, ordinatio,qua acceptet meritum, ut remunerandum, quae omnia satis nunc sit innuisse, fuso enim de illis tractatus pertinet ad locum ubi agitur demerito e I. 2. quaest. IA. his praemis
Prima conclusio, nulla videtur repugnanti, ponere meritum de congruo in operibus secundi il
Probatur primo ex illo Apostoli ad Rom. . E qui operatur,merces non imputatur secundum gratiam, sed secundum debitum, e V quibus videtur satis aperte innuere Apostolus dari mercedem, que
titionem, misericordia, benignitas,sed iustitia,sed fidelitas, ut iam etia innuimus, ergo cu Propheta velit nos conuerti ad Dominum & sic ex misericordia obtenturos remissionem peccatorum certe nobis satis clare indicauit hoc no-ltrum meritum de congruo; nam solum ex hoc merito datur, n
stiis operibus e auxilio diuino factis,gratia. Secundo probatur coclusio e D. AMPULD.August.tum alibi, tum epistolato 6 ubi sic habet, si quis dixerit,auod gratiam bene operandi dea
mereatur,negare opossumur; imo eo temur, c idem tractat. 4.in Ioan . Si peccatores, inquit, non emaudiret Deus, frustra publicanus dixisset, Dominus propitius sis mihi necatini, &cocludit post multa Augustinus hae confessio m
ruit iustificationem certum auteest, fidem c conuersionem Pe catoris, ut praecedunt charitatem, ikremissionem peccatorum, non
mereri gratiam ex condigno, ergo de congruo: quia tam fides, quam couersio sunt opera a Deo, dona Spiritus Sancti, elicita ex secundum gratiam imputari pos O praeuenienti gratia,ac fauore, e sit,& non secundum debitum,cuiusmodi est praemiu, quod respondet huic merito de congruo ergo secundum Apostolum supponitur esse hoc meritum de cogruo.
ad Dominum Deum vestrμ qum benignus,mmisericors est, certum autem videtur eo loco propheta
non loqui de conuersione excongo habet dignitatem aliquam ad
Przemium; non condignam, ergo congruam ι' ex hoc optima deduci potest ratio pro conclusione. Probatur igitur tertio ratione,
quia huiusmodi opera, ut futὰκ auxilio speciali Dei, aliquam videntur sortiti posse congruitatem ad vitam aeternam, vel iustificationem, ergo.
414쪽
seeunda conclusio: in operibus A tractauerit illam sententiam tertii generis videtur omninoso des meretis remissionem peccat nedum meritum eκ congruitate. Hane conclusionem habet Doctissimus Aluarea supra num. II. Probatur conclusio; tum quia huiusmodi opera fiunt ei Ablio speciali Dei ad eum finem , ut homo disponatur ad iustificati nis gratiam, tum quia haec non praecedunt huiusmodi gratia temrum , ut lupra desimus; non autem dea, , quae fiunt eκ speciali Dei adiutorio; ita ut haec non tri, sint aliquo modo mereri ipsam remissionem peccatorum Inam, ut patet e eodem epistol. Io s.clare patet,neque ipsam remissionem Peccatorum esse sine aliquo merito; Vnde ne dicatur Sanctim
Pore,sed tantum naturas unde ii η Augustinus sibi contrarius: dicentam habent concomitanterituXta dum est, hoc secundo loco loqviea,quae supra diximus, ergo haec opera aliquo modo dicencia sunt mereri ipsam gratiam iustificantem,non de condigno, quia, s
fiant a Deo extrinsecus eXcitante,ckadiuuante, non tamen fiunt a Deo intrinsece inhabitante , per gratiam inhaerentem, ergo dei
Sequitur primo, recte dici ab Tai ad Ro Apost.ad Rom. 3. nosgratis lupi
scari per gratiam inius Christi,
non quia tollatur ratio meritido congruo ut volui nonnulli Τheologi , sed quia actus peccatoris, quibus ad gratiam iustificantem disponitur,sunt dona Dei,eliciuntur enim non eiusliberi arbitri, sed virtute diuina excitante, Augustinum, de hoc merito con
grui, quod supponit quidem gratiam, non quidem habitualem. nam ut sic esset meritum de com digno,sed actualem,quatenus scialicet videtur congruere pietati dis nitiae ih uiusmodi operibus, o gratia adiuuante factis, Deum dat Grum sua benigna aures; ut hoc modo dicantur peccatores eXam diri a Deo aliquando; quia scilicet peccatores habet huiusmodi' na operaetegratia, ut supra tactas unde Deus non ex lege aliqua imtallibili, neque e iustitia det illis gratiam iustificantem,sed quia tabi videatur congruum,ac sua pi tati maxime conforme,huiusmodi preces non inanes, ac vacuas di
adiuuante ipsum liberum arbi- mittere,sed potius illas exaudire,
Sequitur secundo. S. Augustia Pelagianos id solum affirma gratiamnon dari secim dum nostra merita, loquendo de illis operibus sectis ex vi solius liberi arbitri sine speciali gratia Dei, ut colligere licet eX eodem Augustino e lib.de gratia, e lib. arbit.a capseMto, ut propterear iuxta suae bonae voluntatis beneplacitum quare non est,cur aliquando haec sententia Pelagi
no errore arguatur, cu iam Udi-Ximus, habeat fundamenta satis
Ad fundamentum contrariae sententiae, iam ex dictis paleis lutio; dicimus enim, cuique meri to correspondere suam mercede. suum Dissilire by Ooste
415쪽
imm pr mium;sta,quale est in inritum,talem esse mercedem affirmamus, igitur merito de cogruo, Praemium de congruo, sicut merseto detondigno, praemium de condigno dandum erat, id, quod do. cte Bellarminus ubi supra deducite vel bis Apostoli ad Romanos 4.supra allegatis; Et qui operatur,
merces non imputatur fecundum Iratιam, sed secundum debitum, ut S. Apostolus videatur innuere
duplicem rationem praemi, ut a Bliud sit eκ gratia, id scilicet,quod datur ex congruo aliud vero eκ condigno, quod datur e iustitia. Ex dict s potest solui dubium illud quo aliqui quaerunt, Vtrurn Prima gruti possit iidere sub meritum, quod stati dispositione praeuia ad piam gratia,licet enim Thomst ut plurimum id nega se videantur, quia cum asserant
An sit aliquod praeceptum contritioniS.
'si Amsuperest,ut veniamus ad hanc tertian sectionem,&quoniatam in superioribus est de contritione secunduea,c tillam immediate,&intriniece sequebat iturmunc venienduest ad ea quet extruasece eam consequuntur: Unde disputabimus, de praecepto ipsius; An scilicet sit vltimam dispositionem ad gratia, C aliquod praeceptum contritionis set sective esse ex ipsa gratia, conse quodnam stillud, quando obliget, sic enim re stus ordo postulare videtur. Hoc igitur prioti l co, erit quaestio, An aliquod stir
ceptum de contritione. Pro explicatione sciendu est, nitul aliud quaeri in hac quaesti ne, nisi, An sit uecelsaria Poenitenisti α,ita vi,qui noui Lxiteat non solum non assequatur veniam Pec catorum; verum4 de nouo pec-quenter afferant necesse est nullo modo illam posse mereri; ne.
mo enim dicitur mereri, quoa ahabet, ac possidet Attamen nos quia cum alis Theologis,quos su-Pra citauimus, di Mimus, ultimam dii positionem ad gratiam esse ex auxilio speciali Derin re, ac natu. ra ipsam praecederet, modo iam explicato; cosequenter asserimus, tamquam probabilius,&verius, inceti trangressionem praecepti. vltimam dispositionem mererit Prima sententia est, negatiusti
iam gratiam, non quidem eX condignitate, sed e congruitate, id quod diuinae pietati conformius duximus. Atque haec de hac se-
esse praeceptum aliquod de contritione, nam Vistimant contritionem esse selum necessariam necessitate medibita Victoria, referente Cano,p. retia.ae penu. initio, cui videtur fauere D.Thin, s
416쪽
2.2.q. .ar . 2.&m 1 .sent disti D. A modo id non habeat neq; enim 63.q. I. Itic. .ad s. argumelum i id impedit aliacutione in finis, si
ubi afferat perseuerantiam iniec scilicet ex impotentia fiat, ut non rati sique ad mortem, non esse habeaturiri propterea tunc excuspeciale peccatum,sed solam pec seta peccato; quod si dupleκ haeccato concomitantiam: m quo ut necessitas in aliquo uno reperi detur conelodi posse e sententia tura tunc impotentia excusabit, D.Thom neque de contritione, quidem ab obligatione praecepti, quae perseuerantiae illi in peccato sed non supplebit efficacitatem, opponitur, esse singulare Pratas medii. .
Ptum. Notandum secundo eκ comis Secunda sententia est affirma muni sententia, legantur Suariustium, dari praeceptui de contri sup&num.7.A Nugnus item his τι. lune,o quidem iuri diuini, ita supra; ea omnia, quae sulit neces. Canus,via supra, sequutus Dah saria necessitate medij.&sunt imin η .dist. I7.quaest.2.art.2. quaeit mediate in nostra potestate et se. 3.ad .argumentum, α'. 3 artic etiam necessaria necessitate pra 1.quaest.4.2.2H.6Martallim cepti; tum naturalis, id est,eκn ' ' PH.8Mart. 1ad .art. Tad I.&2. tura rei, sequentas talem necessia & denique quaest. F. artii inar . tatem,tum positivi,id est, pendengumento.Sed contra Scholastici tis a voliuntate legislatoris; hoc eis Communiter in A.distin. 7. Solus Gnim ratio ipsa dictat, ut si quid sit, ibidem quaest.2.art. 6. Andr. ga necessarium:d finem consemen lib. 3.in Concit.Trident. cap. p. dum,ld eligamus neque enim ut &χo. Io.Medin. de penit quae docuit Sotus supra quaest.2.aα.6. - stin. utit. I.Viguetius de Sacrame habeturex AtillatiΣEthic qui to penit.cap.de contri vers.LI .il medium instituit Tet, bene subdi- lustra Bellarmin.hbr.2.depe ait tis prouidisset, si liam talem cap. S. Cosmas Philiarchalbr.1ale dium eligendi, obligationem imSacram ent penit cap. I. Suarius duxisset. DiXimus, & sunt imme rivis ει quaest. 9o disput sec . I. Ulda diate , cxc Propter gratiam iusti in iis, vincvs Nugnus ad .Rquaest.2 arto . cantem,quae non cadit sub prae radi sis. dulaa. cepto , cum tamen ima sit me-p- μ'.
... Notandum Primo i ter neces, chum necessiarium, delit in nostra . . ,,. ἡ uitarem medii, necessitate prae potestate, in ratione dispositionis
risi alam cepti, illud potissimum discrimen praeuiae,ut etiam aduerterunta mari, o malicivi si quod est necessarium pri tus, ex Canus ubi supra, nam gram sis nomodo, ea ration qua neces- . a mimediate est a Deo, nauig μ p si est, vel in re, xel in voto non a nodis Daciale satis erit ad noscera habeatur, nullo modo contingae dam necessitatem praecepti circa sine illo finem haberi,etiamsi e perlitenti an Ostendere nec sit in ignorantia inculpabili id accide rem mediis ut habent Sotus, Cain et, nectarium autem secundo, mus, xBellarmin. supra xim
417쪽
secundo, In nostra potestate, δα ματα his verbis ClitisKci,ss die ut eκcluderemus; quae a sola Dei necessitas praecepti baptismi T
voluntate dependent, Visuntincarnatio Christi Domini, cilia huiusmodi,&c.
Notandum tertio, necessitatu medii non pende eὰκ natura sua a necessitate praecepti; nam, cum e S.noma Par.2'.' Oart.4.preceptum etiam promulgatum a
Eucharistiae, sic e supradicto loco Luc. 3 Δ alijs, quae asseremus, optime colligi poterit preceptum contritionis,ut recte colligunt Canus olus, alijsupra citati. Secundo potest colligi huiuς modi praeceptum X Matth. 3. is Act.2.quo loco Petrus dixit, suis, a d
sentes non obliget, nisi ad eorum o tentiam assite, baptis Atur unus notitiam vel peruenerit, velle
uenire Dotuerit Theologi bene concludunt, quod si quis nihil audierit, aut audire potuerit de Christo,us non tenetur diuino praece
scipiendam, tamen si illo careat, carebit medio necessario ad
finem, eodem modo idem possumus nos philosophari depen,
Unica conclusor Videtur certissimum, ac de fidri Praeceptum contritionis esse. Probatur conclusio primo exscripturis, quae ita loquuntur M. poenitentias nomine autem rimnitentiae ipsam hoc loco intelligimus contritionem iv aperte significent esse de illa praeceptum, quiseu vestrum, ubi ut videre est, eodem modo praecipitur baptismus,ac penitentia cordis. Tertio colligitur e verbis Matthaei ubi sic habetur,paenise tiam Anu . agite, appropinquauit enim regnumism ct , paenitemini,ct conu timini,ve deleantur neeata vi 'LDa. ex quibus, .liis, quae ais runtur,praesertim a Can Soto,&C Bella in ubi supr. bene deducitur huiusmodi contritionis prae
Quarto colligitur etiam ex alijs
locis scripturae, quibuspeccatores reprehenduntur, quod nolint ri: Iutere.Prouerb.ptimo, quia vim mos r. vi , strenuistis, ego quoque in interitu vestro ridebo Isai 6 3. Omne Ἀμὰ ni caede eorruetis, pro eo, quod
primo igitur colligitur m verbis eari,ct non respondinis livis si-MM. a. ρπιμα -- egeritis V milia scripturae loca habent ijdem omnes mul peribitis, quae verba sine dubio dicta sunt ante Sacramenti institutionem id quod dico, nequis existimaret illa intest v de Sacramento Poenitentiae, &sunt similia ij, quae diculur de Eucharistia Ioan.6 nisi manducain auritis scitem i, quae Ioan. 3. dicuntur de baptismo, us quis, natu3fueris ex assu G. Vnde Ω. Doctores, quos supra recesuimus, quibus idem probatur: Certe nisi praecepto obligarentur homines
ad penitentiam, Deus non comminaretur illis tot mala. Secudo probatur conclusio a ctoritate SS. Patrum. S.Augustin. D. Aut in epistol.48. ad incentium,ubi sic habet nec quemqua putes ab re re ad veritatem vel a quocuna; scum Ino, Diqitiae by Ooss
418쪽
Pio,seu paruo peccato ad corre A Peccatu, no tenetictione sine paviten ut posse trajire ploiniae,si in Iustitiaimanseriti tenetur amplius ce
Tertulliam ii dete: m. quo locota de post multa,sic hui, bonum est paen uiae, anno'quid resolvis Deus
praecipit.legatur Hiero.iri Eces .c. 7.
ni teporefuisse necessaria ad instis
cratι-Apma est necessiaria neceisitate me dij,ergo etia est necessaria neces stat eicepti, seqla patetmavi supposuimus,' sunt necessaria necesi ine medij, lunt et necessaria necessitate poepti, si sint in nia Plate,vtua diximus, sed huiusmodi estis nitentia, ergo. Secudo obatur alia,sine, ide-
Andreas ega Medin .locis cit. Suar. lup.nu. 6. Scali, ut sustineant argi h in factu, asserunt assignatudii tamen inter baptismum, &pe; nitentiam nullo modo esse admittendu legantur hi Doctores. Sed nos libete dates assignatudiscrime,respodemus illud non-cere ad re , quia illud discrime tris ostedit diuersa esse naturalcepto
ru, quiasceptu baptismi est iuris positivi, contritionis vero est iuris diuini naturalis; unde hocini obli3at in ordine ad fine,quo assecutopcePtuno amplius obligat, eis talis finis aliude habitus sit ci pertale mediu,quare argm adhuc versatur in suo robore, quia vis illius in alio sta est, in illa scilicet similitu-
ducitur e X D. Th. 3. p.q. 84.ar. J.ad C dine, quae vera est inter illa duo. a. pceptu charitatis obligat et ad cura da salute nostra,sed ut et cocedit cotrariasma,cottitio posito peccato,est necessaria necessitate medii ergo eX pcepto charitatis,tenemur hie,3c elicere hoc medium. Tertio adhuc pbatur, quia itavi coparari cottiti' cu peccatore fideli,sicut baptismus cu peccatorea
fideli, sed peccatori infideli preceptu est de suscipiodo baptismu er Vltimo probatur,quia non alia rone potuit S.Th.dixisse in 1.2.q. 34 r. uppositu notas nitedi esse ''
distinctu peccatu, nili quia pecca tur cotra distinctu preceptu, ergo.
Obijcitur primo, quia si esset di
stictu ceptuinia sequeretur nemine posse danari pZvnu peccam sed ad minim necessario requiriduo,primo.n. danabiturip peccatu, d peccator de detestari,tumgo derone peccatori fideis pce D propter peccatu, id no penituit pia erit d, elici edipnia,quia quo an detur ptimo,si id totu cocedaad bri videtur esse aequa ratio. Respodent non ulli argo allato, illud ino cocludere, quia nosti triusq; cade ro, asserui.D.discrime L1 inter baptismu, iotritionem,
qd,qui est iustificatus ante baptis. Inu, adhuc in det suscipere baptismu , qui vel iustificatus est post
Dida.Nug. ubi sup.ad argumenta. Respodetur . neodo sequela,
fieri.D.pot,ut sis subita morte cor
419쪽
contritio habet pro Lecto id, o dis
est obiectum sermale virtutis P nitentiae, nam illius obiectum est detestari peccatum pl'Ier Deum,Poe .utentiae vero est, v. e iudicare peccatum,quae suntformalia ter distincta Vnde e nostra sententia videtur falso negasse, gnus antecedens illus, ut defenderet,quod videtur ino falsum dati .s praeceptum per se virtutis pnla: unde , tolutione illius argu meti dicimus eXncasnia si nolepna intelligamus, voluntate illa satisfaciendi, de qua diximus iup. loco, catar certii in videri illius nodari istinctu pceptum Scro est, quia ille actus reflexus, quo quis
vult satisracere, no requiritur e X-plicitus, atque ita non het distinctu Pceptum p se neq; dicas eue disticta virtute, virtuteminiae,ut iam loco citato pbauimus, quia sunt cet plurimae aliae virtutes q tamenno habent distincta praeceptu,Pp exiguitate, in ip ectione actas, cuiusmodi estim virtus huiuS.u.
actus ii5het honesti te nisi quatenus est es fi ax;atq; ideos habeatur cotritio sine illo actu pnie virtutis, satis erit ad salute; si vero nolepol intelligamus ipsam coiritim ne,iam dictum est, dari praecepmsisis illius Respondemus ergo, Nu
quidem praeceptum propter ea, qta diximus, no aut dari preceptupniae vii tutis ex rone allegata; Vndecti tota efficaciavirtutis pnie pedeate cacstu,quem hetaniaeXum tam si actu alterius virtutis cotritionis,sufficit, ut huius solum detur pceptu, cu haec sit ultima dispositio
ad gratiam iustificate, non illa, ut loco iam citato fusius diximus.
ii quaestione, este praeceptum de iatritio
modi sit illud; An scilicet si naturale, An Postiuum, quod nunc
inquirendum est a nobis,pro quo Supponendum est ex Suario ubi supr. quaest. 9o. disput. Istit. 3. nu.Primo, o Didaco Nugno tiam ubi supra ad 3 patiquaest. 1. - ρ art. 3 dub. 3. Praeceptorum asia es , is abas naturalia, alia positiva; rursus bositiva. quae sunt naturalia, alia esse, quae nati consequuntur naturam . ut sici τευ quae scilicet natura ipsa ex se elicere potest,&contra distinguuntur a supernaturalibus,quae ex solo diuino sauore, non ex sola naturae vi elici possunt; alia, quae distinguuntur bijs, quae sunt Fo sitiua; quae licet fiat supςrnatura .lia, diculur tamen naturalia,qui/ipsi gratiae sunt connaturalia, ab homineque diuino fauore adiuta, atque per fidem illustratc obciuntur; Positiva autem Praecepta ua hoc, i. sunt, quae oriuntur eilibera Dei voluntate,cuiusmodi sunt praecepta Sacramentorum. Difficultas igitur est, An Praeceptum contritionis sit ex praeceptis prioris generis,an vero secundi generis; ct
quia certum est,non esse exij pri generis, quae possunt elici ab ipsa natura,ut sic;cum huiusmodi
420쪽
praeceptu sit supernaturale; dissi A satis probatur, qua ratione reum cultas est, An sit eXij primi gen cat praeceptum contritionis ad tueceptum charitatis, qua quis debet seipsum diligere, sequeretur enim
Peccaret; quod non videtur conincedendum, nisi tamen damnum illud spirituale per se intenderetur; nam tunc specialem haberet malitiam; quod si id non intendatur, neque haberet specialem ris,quae conformia sunt ad natura
ipsius gratiae; Sc possunt elici ab ip
sa quidem naturassed adiuta diu,
no fauore particulari. Prima sententia est a Tereultu, Praeceptum conmtionis pertinere ad praeceptum charitatis, quatenus charitas dicit amicitiam cum Deo; sic enim charitas praecipit, uti conseruemus amicitiam cum aliquam malitiam, damnum au- Deo, et si amisiast, recuperemus tem illud spirituale concomitatur illam t meminit huius sententiae Andreas Vega libr. 3. in Concit. Trid capaci illam autem sequi tur Marsilius in a. q. t 8 Canusin relect .de penicipar. Eotus in A.distinct.47.quaest.2 art. 6.& videtur etiam accedere Scotus quaesu a
Verum hanc sententiam nun cquam satis probare potuimus ex ea pari qua ass erit, pertinere hoc Praeceptum ad charitatem, perinde quasi charitas obliget ad comseruandam, retinerrdamque gratiam; quia nullum existimamus esse praeceptuni distinctu de cor
seruanda gratia ab abj praeceptis,
ut dicemul. secunda sententia est eorum, omne,&quodcunque peccatum;
unde non semper ponit distincta peccati rationem , neque ςsteadem ratio in damno cor reo, quia hoc perficitur afri e X- terna, neque dependet ab intentione , ut infra fusius dic
Tertia sententia est aliorum, qui ponunt quidem lao piaec
pium peca a re ad ea iidemcnarr-tatem, sed quatenus hac tenemur diligere Deum, i nosmetipsos; sequuntur etiam liuii modum Sotus, Sc Canus ubi supra
Sed neque probanda videtur huiusmodi sententia,quia si id verum et set,sequeretur cum illa duo sint distincta praecepti, habeat 'et putant praeceptum contriti ri,distinctam obligytionem,diligerenis pertinere quidem ad charita scilicet se,&diligere D unninsintem, sed qua ratione charitas Drae4.cipit, ut amemus nos, i strabona; ita Scotus loco citato,ubi loquitur quidem de confessione, sed
consequenter idem tenetur dico rede contritiora videntur etiam
accedere ad hanc eandem Sotus,& Canus locis cit. Veram neque haec sententia gulis peccatis duplicem in efferationem malitiae,&c sequenter dupleX peccatu,'d absurdu est.
Quarta sententia est negantiu de initatione esse praeceptum naturale, solum ponentrum Praeceptum infitiuum, ita Ioan .Med. C.de poenitent tractat. i quaestio