장음표시 사용
441쪽
Iicet enim simul cum habitu gratiae dentur auκilia diuina, quibus potest homo operari bona ope
men semper recipit ea, quibus mPeretur bona, fugiat in posterum
Peccata , euitetque tentationes;
quod patet, quia multi sunt,qui etsi gratiam, dispositionem ad illam recipiant; postea tamen, &decidunt ab illa; aut nullum opus a
meritorium efficiunt; ad eum modum,quo dicimus, s homo h beat potentiam visuam non imis
Peditam, videri quidem posse;sed
tamen si r ter illam,lumen non sit,nunquam de facto videbit, se in re nostra homo per gratia habitualem,&cum auκilijs, cum linia coniunctis, po est quidem n opera praemio aeterno digna operari, fugere mala, atque alia Chuiusmodi non tamen actu haec operabitur, nisi addatur nouum aliquod au&ilium diuinum est, caX, quo actu fiant illae operati RAur L es,id quod lib. de nat.&gratia,c.
26. habet D.August. inquiens, ' eu-ulus corporis , etiam plenis
smesanus,nise e Lν Incis adiutus,non potest cemeres homo etia refect/sime iustificatur, nisi eterna luce iustitia diuinitus adiuum tur,recte no potest vivere, ad quod Coscoid inspiciens Concit. Trident diXit session. 6.can. 24.s quis dixerit iustificatum, vel Ene speriali auxilio
Dei in aceepta missilia perseuerare
posse,isi cum eo non posse Anath maft,e Can. 3 sequenti. i quis homine eme tu scatum dix rit amplius peccare non posse', neq; gratiam amittere, atque ideo eum,
qui labitur, jeceat tanqua vel fuisse iussificatum, aut cetra posse
m tota vita peccata omnia etia,
nialia vitare, nisi ex speciali Dei priuilegio, quemadmoduda BGisgis tener Ecelesta, anathema sit; e quibus breuiter patet,qua facile homo in peccato eXistens pertrahatur ad aliud,tetationibus vincatur, neque possit aliqua bene,& meritorie sine gratia, alijs diuinis auxiliis opera operari. Vnde possumus facile respondere ad id, quod nobis obisca eb, ture D.Greg.quia enim illud periculum de nouo peccandi, no est plane necessarium, sed morale eideo, neque habet necessariam obligationem ad statim contere dum,ut propterea si quis non conteretur m casu dacto, neque Proprie peccaret contra praeceptum contritionis; sed solo peccatoc ius periculo se exponeret,& eodemodo respondemus ad auctor
Ad tertium e Cosili, respondemus id ipsum ηδῶκimus pro
solutione ad auctoritatem D.ω gorij inde.n colligitur tantisse, culosissimu esse, omne poenitentiami frationes iam allatast dic, tur autem gratia necessaria ad euitanda peccata, modo iam Xpl cat neque hinc colligendum,t neri hominem statim ad habemdam contritionem, quia neq. st tim,neq. necet satio trahitur ad aliud nouu peccatum, qua iam est in peccato Ad ultimum deductae sacra scriptura respondetur,
quidem ad illud ex Ecclesiast.& Apocandelatu codenaria Deo
442쪽
malam quorundam consuetudi Acquod non facit ad rem nostram. nem, quit intentiam distrahunt
ad articulta mortis,cum ainen certum esse debeat, hanc tantam dilationem ste contrariam legi diuinae,ac naturali; accedente maXima incertitudine mortis, quae maNime remouere deberet peccatorem a peccato: Itaque lis locis tantum qui tentiam Pse quam primum agenda commendatur,& nunquam in tempus distrahenda, inde tamen non videtur colligi, elis ubi primum agendam,cupeccatum fuerit commillum; aliud enim est, statim ac peccatum
est , csse de ipso conterendum eYPraecepto aliqui aliud non esse
Poenitentiant m longius distris da , illud primum non praecipitur, licet consuli possit: secundum
Secunda conclusio preceptum cotiti lilonis non obligat,ubi deferbuerit ardor peccati, Deci quoties
contritio de peccato venit in mente in sacienda.
Prior pals conclusionis probatur; luna, si quae .sset ratio ut tunc obligaret, certe haec esset,quia ce Diante illa animi perturbatione, maneret Plana, ac perscctah, taq;sed haec ratio non probatique ritur etiam, an durante peccato esset voluntas plati e libera, an nola; si non erat libera, iam neque erat peccatuin, ut de se patet quod si
libera erat,ergo non est ratio, cur obliget nunc, non aure In antea obligaret.
Secunda pars probatur ex Viguerio, Soto,Cano, alijs, quia vero est, quod in ijs locis ex cri C vel praeceptum contritionis tunc plura citatis commendatur,ac prς obligaret ratione ipsius praecepti cipitur vel etiam possemus dicere, Dominum illis verbis id solum
velle ne dit ferant peccatores poenitentiam de die in die in,id est,ne differant, ne relinquant agere P nitentiam suorum peccatorum
cum tempus urget poenitendi via de quia non statim , ac peccatum commissum est, urgetice intendipi aeceptum; sed statuto ac deter non apparet, quo fundamento id dicatur; licet non videatur negandum pra ceptum, quod alias obligat, polia aliquando excusari,
D: si aduertatur,quod in nostro casu nec ponitur, nec poni debet; vel obligat ratione inspirationis, di neque hoc potest dici quia alioquin equeretur omnem inlpirationem obligare ad peccatum, multato tempore; ideo diXitne tar quod est ablurdum, ut alibi ostendes de di eun diem , c. ita igue ditur.
Ad illud ex Hieremia desumis Ptum, respondetur, loqui ibi pro Phetam de ijs in specie,qui eri Occultissmis causis diuina ac singu-l in gratia destituuntur, Propterissorum in peccatis obstinationes obiiciunt contrarisscripturas,
quaeri identur euidenter Probare, eos, qui nolunt Fui itere, cum tamen e X citentur a Deo,tradi a
probum sensum 'tiod maximupeccatum est; psalm.68. non au . diuit populus meus vocem meam, - 8. Prouerb. I. quia vocam , ct φη- enesciue
443쪽
stis, exfendimanum me m ct non 3.Matth. II i ,.&4s.quo loco,virum b. Ir. fuit, qui aspiceret, ctc ego quoque adnotarunt Origenes, Hilarius, 3 6.9 3. Hieronymus, Augustinus Chrysosy'
r. istas in uteritu vestro ridebo te. Ad
Roman. 2. hs autem, quisunt ex contentione,et qui non acquiescunt veritati, credunt autem quitati. Ad H br. 6. ι npossibile est eos, qui semel illuminationi,si prola-hantur, rursus reuocari ad pani
Respondetur,vere dilationem penitentiae, aut ore issi,nem illius habere rationem mali, nisi hon sta aliqua ratione excusetur; si eis nim quis omittat poenitentiam,vi adhaereat peccato, sine dub:o peccatum est eiusdem rationis cum Peccato,in quo perseuerat; sesam tem omittatur poenitentia quasi contemptu vocationis diuinae,pe itinet ad ingrati animi crimen;&s omittatur,quo tempore obligatie attentia est peccatum am
stomus, & alij, non sine causa fit
mentio numeri peccatorum, ut Aufusi. intelligeremus,nullo tempore de GHIs r. negandam esse poenitentiam esse etiam habent SS.Patres D. Ambr. lib. 2.Me penit.c.A. S. Hieronymus Σὰπ in epistola ad Oceanum, Athana S. Albisassus libr.de communi essentia Patris. Filii A Spiritus Sancti, versus finem, D. August.libr. I.retract.cMPir. I .quorum SS. verba hic non 'apposuimus,quoniam supra eadeetiam retulimus; asseremus tameverba tum Augustin. tum Ambro
siqui singularia sunt ad propositum i Ambrosiquide super Luci
ubi se habet, nemo diFdat, nemo veterum conscius delic Forumpra mi diuina desperet; Augustini vero de utili poenitentia asserentis, P nitentiae; alloquin nunquam pol nemo desperet; Iudam traditbremtest , aut debet quis se intelligere non tam scelus , quod comm derelictum iri a Deo siue quia
Deiunam Deus neminem penitus deserit, nam deseris ut propterea diκerit Oseae I 3 per Accosis, d tio tua ex te Israel est,Ecclai. F. ne dixeris per Deum abest, Apota
namque Dagratias et iustificatos non deserit,my ab θ prius deseratur; sive quia nullum est pecca P .c.Multiplex,sic timetur, ID tum quod poenitentia ,si rite appli tem,qui tempore necessitatis, perisit quam indulgeηtia desperatio αfecti emtus interires sic denique
habent Concilia, Lateranens sub Inti ocent.tertio,dicens: simper la-U post baptismum patere aditum
ad aenitentiam, & cap .Firmiter,
de summa Trinit.& fide Catholiaca, ubi declaratur, pulse hominem
peccatorem semper per veram poenitentia reparari,Sc dei nit.dissicetur,tolli non possit; iuxta doctris.Τh m. nam Dali Om. 3 P. quaest. 86 art. ID. i. 4s .id,quod est de fide,sic sacrae ScriEως. 8-ctitur.innuunt, cum invitent abso-
cuti urgentis instantia poenitentiis praesidiis, ct modis reconciliatιonis implorant, necfati sumo interdiacenda est,nec reconcili atι denega da quia misericordia Dei,nec me
444쪽
re definire, apud quem nulla pals hac ita Periae intentiam deleritu moenia conuerjio,quod idem ha non possit, ac demum dilationem betur c Nemo, chc.Quatum libet Coner,id de pe nit.dist. i. denique ConciΤtiessesLiq.cap. 2 post aliqua ,sic ait, ut per sacerdotum sententiam non semet sed quoties ab admios peccatis ad imum paenitentes confugerint,possent liberari in can ptimo.S quis, inquit, dixerit in C. tholica Ecclesia paenitentiam non
sceni lentiae non sem Per pertinere ad impe: nitentian .
Tertia conclusio praeceptum contritionis per se obligare, tam tum in Etrema necelsitate; per accidens vero etiam alijs temporibus. Prima pars conclusionis proin batur eκ communi sententia illo-
assevere, propria Sacramentum cium Doctorum, quos supra recenpr sidelibui quoties post baptismu suimus in hanc sententiam.
in peccata labuntur, o Deo reconciliatndis, a Christo Domin nostro innitutum,anatbema sit. Neque opponas locum X 2. Machabaeo. 9. 'bi legitur scelestus quida in rogalse dominum, quo non erat misericordia consequuturus, e Paulo Apostolo ad Hebr. io. ubi loquens de Esau ait, non
Respondebimus enim, nobis illa loca scripturaeno officere, nam quod attinet ad priorem, certum est illo loco scripturam non dicere, scelestum illum postulasse ventam peccatorum, sed tantum postulasse valetudinem, quam Vere, SinfalIibiliter non erat cosequuturus,e iustis rationibus,&causis
Secundo, quia eadem videtur ratio de charitate, atque alijs praeceptis affirmativis, sed haec habet
certum tempus id obligat in aliqua necessitate, ergo etiam hoc Praeceptum contritionis,contritio enim imperatur a charitate, quoad illud videtur aequa ratio. Secuda pars admittitur ab omnibus sine aliqua controuersia,leingantur D.Thom .in Α.distinct. . . O. ιε quaest. I art.4. etsi ibi DThom. loquatur potius de cofessione; attamen aequa ratione id ipsum p test dici de contritione, S.Thoma
Nugnus dub s neque quoad hoc videtur concluso egere aliqua alia probatione; illud solum deside soli diuino iudicio relictis, cideo D rari posset, teXplicaretur. Quid
ille tandem mortuus est. Ad ulti sit, contritionis praeceptum oblianum vero dicimus, Paulu ibi non
egisse de poenitentia Esau in ordine ad peccatum, sed in ordine ad benedictionem, haereditatem
consequenda. legatur in haec loca Salio 3 P.q. 8 6 art. I. ad I. Et eκ his patet Deum neminem peccatorum deserere, neque ullum es
se tam grande peccatum, quod in
ceptum obligare per accide e ,-
traeκtremam necesiitatem, cum obliga ιμπscilicet est suscipi edum, vel admi aeradem. nistrandu Sacramentu aliquod,
quidquid dicant Canus, alij de
Sacramento Eucharist ae, de quo dicemus postea; dicitur aute tunc
445쪽
coni iti obligare per accidens, A propter in urn dilectionis,qui eI
Quia reuera, qui sine contritione ci necessitio debet; tu tertio, quia suscipit,aut adviInistrat Sacrame bene quis potest iust ficari ex a-tum,non peccat contra praeceptu amoris,&xharitatis in Deum, contritionis, sed contra dignati, tane aliquo actu sermali penitem sceptionem,& administrationem tiae, ut iam alibi ostendimus: tum Sacramenti denique quia,etsi virtus contriti
t. sis Nugnus eXcipit ab hac nostra . ni stomnino distincta a virtuteria δε hae assertionei deceptum charitatis, charkatis, e obiecto, quia tamen ara con vult enim illo loco citato, quod unus actus virtutis ab alio impe 29 quis etiana alite mortis articulum ratur, ideo ad illum, a quo impe elicere tenetu actum charitatas ratur, reducitur, ut propterea κ& consequenter etiam teneatur vi unius praecepti uterque impere Piaecepto actus contritionis; cum tur, hinc satis aperte affirmare asserat eu,qui est in peceatomor possumus; siquis, dum urgetpr tali, nullo modo posse diligere ceptum charitatis,illud omitteret; Deum; unde concludit, quod qui neque illud adimpleret, non pec- manet in aliquo peccato mortali ' eaturum duplici pectato;&ratio Per octi, sorte etiam per se est,qu a tunc temporis solius prer mentes, pecciare duplici peccato, cepti charitatis per se est viola ut propterea afferat teneri illure aio, non autem praecepti contritio accusare se de violatione huius nisper se, nisi quatenus contritio. Praecepti,quod scilicet, non elicu accidit ad charitate, eique coniunerit actu contritionis per tantum itur, neque tamen colligendum temporis spacium inde videtur illum postquami
Non loci Verum non placet hoc placitu stificatus est teneri, ubi primum Nugni, tum quia nullum habet in actum contritionis, quo pecca- firmum laudamentum , se id tur, reminiscitur, sed solum tuncta possit asserere, ut patebit secun cum tepus eliciendi contrariuatido quia eatenus actus contritim et illiusque obligatio instat,ac ur nis obligat eXtra tempus pericu get, quidquid dicat Nugnus ibide. losum mortis, quatenus quisque Melchio Canus ubi supra res m tenetur extra illud elicere actum D cipit secundo ab hac suprad:cta ρ-
dilectionis in Deum,cum sic actus lege, Sacramentum Eucharistiae, I ad
nunquam sit distrahendus ad an ratione cuius putat contririonem ara νι
tum temporis spacium,ut optime oblietare per se unde concludit, i cm ψα sime Nugnus ibidem probat qui sine coiitritione suscipit, aut sed quia cum unus actus virtutis administrat Eucharistiana, Rici
est necessarius propter aliun so ter peccare,&c5tra susceptionem tum dicitur necessarius per acci Sacramenti,&contra contritione. dens, ideo eκ hoc capite actus c6 Verum, neque id placet; tum
446쪽
Sacramentum requirit illam con A 7.ille modus loquenda, videtur tritionem, quia dignitas, irae etiam comprehendere illud tem- stantia huius sacramenti maiore pus pro quo obligare potest tale requirit dispostionem,ut propter praeceptum Lunde cum e suorea piperequirat confessionem, si genere potius videatur spectare polst haberi, alioqum illa dispo ad malum, nisi aliunde habeat hostio,non est per te necessaria, sed
ratione sanctitatis Sacramentis scipiendi, aut administrandi,legatur Suarius su p.se . 6. num. 6.quare non est inde coli: etendum esse ne state: nahq iram, malus est,tunc autem habere poterit honestate
aliquam silli apponaturaliquis
finis honestus quis autem possit esse finis honestus, legatur Sua
tunc temporis perie 'recellium citus,supra ea. arum. I 8 verum contritionis, sed ad summum esse tamen est, non quamcuque honepe accidens, id est,e praecepto digne tractandi res lacras. vi μm i ii rinnam istae conantur eXciperedem comme allectata ree ula; Qua idob.nda , qui concionari debet, quando te. iuram h o Detur publice iurare , aut aggredi ad ιιbeniso aliquod opus e Nimium,aut alia similia, de quibus legatur Vigue statem satis .se ad liberandum
hunc actam ab omni. malitia,Iaasi quis dicat, nolo paenitere, quia non teneor, potest habere plures sensus,primo, ut ille nolit facere, nisi id, quod tenetur ecpra cepto, qui quidem actus e sua inatura videtur malus, Sc periculosus,rius de Sacramentope nit. vers. I. quia implicite comine multa, que Medina,C.depqnit tract. I.quest aut sunt peccata venialia, ut alunt
illa 6 ad finem. Verum,neque horum sententia placet, tum quia nullum habent probabile fundamentutu, quo id afferant, nisi fortassis id di Nerint ei se, ratione scandali, tunc autem alia ratio esset tum quia huiusmodi actus licet fiat laiaceti, ad sanctitatem ordinati; non
Canus,&Solus bimpra,aut pro Nime accedunt ad peccata mortalia,quidquid dicat Suarius, ubi suis Pra numero T. 14.ta ratio est,
quia id potius videtur nasci ex quadam complacetia in statu peccati, inimicitiae Dei; id quod malum est: oc praeterea, quia ut ait
Sotus lupra art. 6. videtur continetamen sunt sacri init sacrati.vt pro D re nolitionem quamdam obiecti Pterea non praerequirant sancti boni, id quod etiam malum est,tate in subiecto administrante illos,neq; paenitentia de commilss. Sequitur primo; illum actum, quo quis dicit,nolo, nitere,viderie illo genere acetuum, quIbe-ne,ac male fieri possunt, teste Sua
genere potius inclinare ad malu; nam ut ibidem ponit Suarius nu. secundo potest facere alium sensum, ut nolit paenitere,quia non tenetur, c tamen ulteriorem aliquam quaerat honestatem, ut dicunt Suarius, Nugnus ubi supde illo,qui ut curet in fumu,illique praesto sit, diceret, pro nunc nolope nitere, certe hic actus nullo modo videretur condemnanduS,ter tio
447쪽
tio poteti hic actus, quo quis non Aitum contritionis, quotiesinius vult penitere,intelligi, i nolit habet opportunitatem conterennitere, nisi in fine vitae, hac ratione non excusaretur a nobis ille a peccato mortali, propter eas maxime ratioues, quas at eri Scotus, instinct.2o.q.unica, quarto potest
hic actus elici propter finem alia quem honestum,ut quia vult alio
tempore seruentius paenitere; vel men ille non careret remedio,
ut euitet aliquod malum, quod a quia semper potest iusti fitari eκ
alias euitare non polliat,deshac ra actu dilectionis, descharitatis indi, etiamsi sit pericuIum obliuio nis peccati, quia obliuio peccati videtur imped: recognitionem tatum peccati, quae requiritur ratione examinis id ordine adco
fessicinem,imo si quis etiam obliuioni tradat se peccasse, adhuc tatione nullum esset peccat si quisita diceret, nolo paenitere, neque enim intelligeretur iste velle inimicitiam Dei, aut alia huiusmodi,ut adnotarunt Canus,Medina, Suarius, Nugnus, ubi supra, &licet velle inimicitiam Dei, nouo actu sit semper peccatum tamen postquam quis contraXit per pec- Deum, quae virtute ditestaretur
Sequitur quarto, e eodem Suario supra sedi. 6.num. .contra Nugnum, praeceptum contriti nis, neque obligare, vel in maκὼma etiam communique calamitate,quia ut concedamusin publica illa calamitate confugiendum Dcatum inimicitiam, nolle illam a C se ad Deum, idque admodum ne se expellere, non semper est pec cessarium ein, attamen hoc lincatum ueri cohonestetur aliqua rationabili causa, ut dictum est ad eum modum quo nuinquam ibcet sibi vulnus infligere, nolle tamen aliquo tempore curari ut melius alias curetur,interdu licet. Sequitur secundo contra Caietanum,Viguerium, S. Antonin. s. Anm. Par tit. q. cap. 8. q. a. Medina sum fieri posse sine contritione vafferunt plerique Doctores,quo&Suarius ibidem sequitur, ora tio enim per se non requirit con tritionem, alioquin peccatores sic orando, Reccarent, quod nemo dixerit, itaque satis tunc esset, ac cedere ad Deum, proponendo cotritionem suo tempore eliciendata locis cit quomodocumque occur Sequitur quinto ex Cano, Sol rant peccata memoriae siue pra- ait. 6.Siluefverbo Dominica,q.6.ctice, aut speculatiue, non inde oriri obligatione sub nouo peccato ad eliciendam contritionem sed solum luc,cum adest, & vrget noua ratio praecepti. Sequitur tertio, eXCano supra Suario supra num. F. sect. 6. Na
stin alijs, non obligare Praece-
i . Medini, supra din. 2.Iacobo
supra eque hoc praeceptum obligare diebus festis, quia quam uix
448쪽
cultus externus Dei maXime re A sentimus, urgere hoc praeceptuni feratur ad internum, tamquam contritionis, cum vincendae sine
ad finem,tamen hic ais non includitur intrinsece in praecepto;
neque contra nos est Scotus, tan
tum enim ibi ait praeceptum de colendis diebus festis, esse velutiquamdam determinationem praecepti charitatis , quamquam Scin hoc saltatur, ut alibi osteditur,
quidquid dicat Viguerius ubi su p.
tentationes quare doctrina Nu-gni videtur potius inducere comitatum , non necessitatem, si ta- meti ipse velit, omnimode requiri sanctificantem gratiam adterblationes deuinccdas: quod si in velit loqui de vincendis tetationibuscii fructu vitae aeternae, bene loquitur requiri conintionem,sed id est Sequitur sexto quid sit dicen vis accides,unde negamus Nugno,
suarium 'ium ac uiam dubitationem, quae est, utrum contritio e sest tunc in Praecepto, cum vincenda sit aliqua tentatio, de qua videmus litem inter Suarium sup sectio. 6. anum .P. Oc Didacum lignum ad finem dub. 3.ad quam di endum videtur breuiter, componi facillime hanc litem, sedicamus aliud
esse, si loquamur devictoria cum fructu, merito ad vitam aeternam, aliud si loquamur de victoria ut sic, nam certum videtur nullo modo pol se vinci tentationes cum victoria primo modo, nisi ponantur gratia sanetificans, alia auκilia supernaturalia in eo, qui vincere debet; at vero si loquamur de victoria secundo modo, non videtur negandum posse cotritionem esse medium necessiatiu ad superandas tentationes simpliciter, est .n .solum medite suppositione ,siis cum victoria meritoria vitae aeternae superari debeant. Sequitur vltiminabsolute Sr cogitatione peccator uino oriri necessitate cotritionis, licet reaular te esse utile,c maX1 me expedire censeamus;Imo satis periculosum existimemus,quando peccata occurrat memoriae non licere alia quale illorum displicentia, vel et voluntatem illa cauendi, quin imo inde aliquando obligatione oriri exercendiaetum contritionis ad occurrendum illi periculo certo,eκistimemus: neque tamen Nu-gnus inde colligere debet, e hoc oriri praeceptum aliquod affirm vinci tentationes sine habitualii diuum contritionis, quoad illam gratia,non tamen sine actualiuvn eliciendam obligemur, sed potius de fortasse Nugnus loquutus est in priori sensu, quando adiutricendas tentationes posuit necessario
requiri gratiam sanctificantem;
At vero Suarius loquutus est κnatura rei, posse nquiens, ad id sui ficere auMilia diurna actualia, non tamen habitualia unde bene potuit hic negasse, quod nos
colligere, preceptum negativum
quod aliquando in ipso afficinatiuo diximus supra includi quo
obligemur ad non committenda peccatus unde potius per accides, qua per se illud accidere tali recogitationi peccatoru, Xistimanduest. Atq; haec dicta init de hac' ne,& de tota hac disputatione i.
449쪽
De contritione in ordine ad Sacramentum Poenitentiae.
De contritione, ut est pars Sacramenti.
M ex dictis Astere, atque indagare totu ipsum
in superiori Sacramentum, in cuius composibus disputa tionem ipsa venat; ideo operet pretionibus a tium arbitramur nonnullas quae-tet,dupliciter stiones praemittere,circa hoc ipsupolia consi Sacramentum poenitentiae,ut dederati contri inde illis explicatis facilius intellitionem,Scit est disposito ad gra gi possit, quid de contritione, etiam, is est pars Sacramenti est eiusdem par sit dicendu;Haec Poenitentiae; iam ergo cum insu eo diximus,ut nemini mirum viperioribus actum sit de illa secun B deri debeat,si paulo remotius hu- dum priorem considerationem, ius scientiae petamus fundamem. restat nunc, ut de eadem secundu tum. Posteriore modum agamus, qua Duo autem sunt, quae primo tenus scilicet est ad Sacramentum loco praemonita volumus; primu Poenitentiae est;nos hic supponere ea omnia, quae iam diximus, tum in prima,
V AESTI PRIMA tum insecuda distulatione eiusdem libris initio de etymologia Quid, lan poenitentia huius nominis pqnitentiae,neque pia . Genim hoc loco eadem re tenda 11 Sacramentum no ensemus Alterum est,nolle nosuae legis hic disputare cu haereticis de hoc
Sacrameto, ut satis esse e&istime Voniam ad intelligem mus,quae ab alijs dicuntur, preserdam rc percipienda tim vero ab illustriss D.Belarm. essentiam, quiddi cuius propria laus est,ta eκcellemtatem contritionis,ut 'i, ac singulari doctrina, tantaque est pars Sacramenti, plurimum eloquentia, haereticos sic consul, iuuare eXistimamus; primo agno. talos,ac deuictos esse, ut vel nub
450쪽
ti id fateantur,necesse sit;solum illa iam in peccatis ad mortem rium Iud addendum hoc loco videtur confutat S.Ambros de poenitaea D. Ambrogpit. 2. ω4. Discipuli vero Nouati,
multos e haereticis . sicuti sunt, Montanus, Nouatu, nori tam ipsum sacrametum negasse, qua ei uide m vim,atque erectentiam.&de Montano quidem, iam constat ex D. Hieronymo ad Marcellum, quatum circa id aberrauerita vero: De Nouato vero e Socrate libr. 4.wstoriae capit. 23.ubi ait Nouatum ad omnes Ecclesias scripsit se ita eam sentςntiam, constat autem primum auctorem huius erroris fuisse piesbyterum quendam Carthaginensem, qui sedu-Xit Nouatianu presbyterum Romanum, ut colligitur e D.Hieronym. lib.de viris illustribus, Neκ epistol. 1. Cornelii e CyPrian lib. 2. epistol.4. S. August.de haerecum premerentur catholicorum argumentis illud eXcogitarunt, poenitentiam non esse omnino tollendam, sed tantum m ijsse catis,quae sunt ad mortem , quod tamen falsum est, ut Patet eX D Arabe g. Ambrosio loco citato Lutherus vero, ne plane Nouatianus videretur, aliquam reconciliationem
admist post baptismum, quia i men nega in Ecclesia esse,
testatem dimittendi peccata, deo auferebat ab illa reconciliationerationem Sacramenti Caluinus aperte negat poenitentiam esse Sacramentum Alij denique haeretici,licet id concesserint, in alios
tamen errores circa eandem poe-sibae. 34.Graeci autem, ut constati nitentiam prolapsi sunt,ut videre ex Eusebio lib.6.Hstoriae cap. 34. est apud Belarminum, loco cita,
Socrate loco citato,Theodor.libr. 3.de heret. fabulis,Nouatum cum Nouatiano confundunt, cum tamen reuera fuerint diuersit item certum etiam videtur, Nouatum
Catholicorum una est sententia; Scholasticorum quidem in A. distincii 4. s. aliorum Vero,ut plurimum cum Salio. in .riam 8 q.art. I quae patebit e dicendis, pro cuius explicatione. Notandum primo, non uno,
mentum, dehabere uim remit eodem modo appellari sacra. zzz.
tendi peccata,vi colligitur eXEpi D mentum ab omnibus,& quidem ijsumitis. ab Hebreis trib. fere nominibus, non admodum proprijs vocari solet aliquando enim Sacramentum dicitur ae emonia , vel leκ
caeremonialis, ut patet e libro EXodi capit. Σ. 48. aliquando consecratio Eκodi 28. ωLeuit. 8.aliquando secretum,aut res occul- .,
ta,Daniel. 2. A Graecis autem suis : . etiam nominibus aliter, aliter , Σ.
marunt a Nouatianis damnati simpliciter poenitentiam: solet autem illud vocari in quaestionem; an hi damnauerint, seu negauerint poenitentiam tantum iri atrocioribus delictis;sunt enim qui putant illos tantum negasse peniten