장음표시 사용
431쪽
the ne gnarius sup.nu. 4 diκe Arit formaliter quidem ad tale Pr ceptum decolendo Deo reduci, licet radicaute ad charitatem reducatur.
Neque dicas,contritionem esse quamdam satisfactionem Deo debitam; At satisfaetio, sicut iam di-Ximus, proprie non pertinet ad charitatem sed ad penitentiam, finem ad secundum argum ei tum Atque hec de hae secunda
Nam respondetur,verum esse, charitatem non respicere satisfactionem , formastiter loquendo, quemadmodum neque contritionem, ut est in praecepto, quaerere formaliter satisfactionem, sed solam amicitiam Dei, siue id fiat e Riustitia, siue ex misericordia, sati faciendo, siue non satisfaciendo. Neque secundo dicas satisfactionem, quam quaerit penitentia tribui Deo per contritionem, ergo sicut cultus, qui tribuitur Deo. quo unque actu virtutis, pertinet ad religionem, ita etiam hic actus contritionis pertinebit ad paeni
ijs,quae alias diXimus, patere solutionem quando enim cultus d tu Deo peractum externum sine dubio pertinet ad religionem, quando autem fit per actu utitutis internae, certe neque habet distinctam bonitatem a virtute in
terna,neque di itinctam obligationem; id quod accidit in ipsa contritione, atque ideo praeceptus iis actionis non habet distinctam aliquam obligationem ab obligatione chari tatis, ut etiam docuit Didam Nugnus supra dub. 2. ad
Bl ostensum est,contrictione mense medium necessarium ad consequendam Dei amicistiam Liure quaerendum vi turde tempore quo huiusmodi contritionis praeceptu obligat. In quo Prima sententia est ponentias huiusmodi preceptum statim obligare, atq; ita quoties peccata sit. Cleant memoriae, nisi quis statim
p niteat illorum, de nouo peccare,ita Gupliel.Parisie n. in tract de
Sacramento penit. Innocent.quar
tus,in c.omnis utriusque sexus, ce. Archidia. in c.ille Re de Pen .diciat, Argent.in η dist. I7.quis. 2.aIlio 4.ad 4. argumenatum. led hi Potius videntur loqui de conseiasione, accedere videntur ad hancti sententiam Halensis.Α.p. lues IT.
Argumenta autem pro hac sententia multa sunt, quae varijs a Lferuntur,nos autem hoc loco principaliora asseremus.
Probatur aute primo haec sen tentia,quia preceptas imae tabi lae obligat ad conteruandam gra-
432쪽
tiam, amicitiam Dei, ermetiam so auctorii SS.Patria, D.Greg.ho. S. Gregor. adiecimerandam,ita arguit Mar mist ii in Ezech. lib. 14.morat. cii vel 9.Vel c.is Vbi in peccatum,n.ubi supra, confirmatur primo, quia non minus tenetur quis recedere a peccato coiiamilla,quam se
praeseruare a committendo; tenetur aut quis semper cauere Peccatum,ergo et ab illo recedere, Confirmatur secundo eκ sententia D. Τho. 2.2. .c 2 art. 8 sicut semper illicitum est non restituere,ita ne- quod per poenitentiam na deletur, suo pondere trahere ad alti ergo.
S.Leonis epist. 9 i. ad Theodosep sam scopum,ubi ait, periculo issimi effeἰ maxime dete fabile , differre
poenitentiam, ergo secundum SS. Patrum doctrina tenemur statim perpetrato peccato, de illo coieci, que licet manere in i eccato,ne ad n ne scilicet trahamur ad aliud. momentum quidem, ergo. Probatur sed eκ eo dc D.Tho.
ibide,restitutio amar, honoris, bonorum statim est necessaria, semper obligat,ergo eadem rati ne contritio, qua quis se quodammodo restitqit Potnino, quo Perpeccatu discessierat, est, cisa iasimpliciter; Confirruatur,quia, Vt dicebamus, eadem viderur ratio restitutionis, Sc contritionis, ergo
sicut restitutio obligat ad statim, ira etiam contritio Confici tura .eXCano par. dei nit.qui facit alteri iniuriam statim tenetur satisfacere,ergo qui iniuriam iacit Deo pecca' ,statim et tenebitur satisfacere percotritionem,ergo. Probatur terti enetur quis statim a se rei nouere malum corDO-yeum,ergo multo magis etia teuc in terra, quia de malo ad malumbitur a se remouere malum spiri egressi sunt. ct ma non cognouerat,
Tectio probari ci potest eX mia. cil.Mileuit.c. 3.quo loco Patres di ui .ciant, gratia, qua iustificati sumus, Don solum esse neccssariam ad beDe agendum, sed etiam ad euitanda peccata tergo qui estis peccato mortali, debet quam primum curare, ut gratiam per contritionera habeat, vi sic in posterum euiter alia peccata. Potest et Ia ultimo loco probari haec sententia, ex aliqu: b. locis sacrae scriptus in quib. videtur prae Lepti repptilinate littentia,Eccles L leth
eto,e movebo candelabrum tuse de loco suo,Hierem. 9. Confortat siuia
Probatur quarto e Cano loco iam cit. 3bto in .LIT . l. 2. art. s. tenetusi quis statim corripere fratrem. illum a peccato liberare, em , multo magis tenetur se corripere perconIritioncm,4 liberare a peccato.
tritionis ex parte statim obligare,&ὰκ parte, neque Tatim obligare, ad quod probandu multa dicit
433쪽
Caicianus, quae a nobis sunt hoc periculum,ut fiat nouus actus Dexioco afferenda, pro maiori intelli quibus concludit contritione nongentia huius sententiae. Dcit ergo primo Caietanus,l-ceptum contritionis , sicut & praeceptum restitutionis, partim esse afficinatiuum Sc partim negat uuin: affirmativum quidem, quatenus praecipit acti detestationis Peccati negatiuu vero, quatenus prohibet permanetia in pec incit secundo,praeceptum tritionis, quatenus affirmatiuii est, habete certum tempus obligario nis,& nullo modo obligare quam docunq; peccata ventui in mete. Dcit tertio, praecepta negativa esse duplicis generis, alia.n sunt, quae prohibent actum, Ἀκ consequenti nullo modo violari possunt sine nouo peccato; alia Vero, obligare per taled ratione adiun-α;haec sunt quae a Domino Cai tano dicuntur,que: quantam Vertitatem habeant,infra constabit. Tertia sententia est c5is,&afferit piaeceptui contritionis certuhabere tempus, quo obligat ita S.
q. de confessione statim faciendar Angelus vercotritionu. 3.Viguerius de sacramentor nitentiae ver
sac.peniti ci 2I. Suarius sup. disputiquae prohibent habitu,quae viola Co 3.sect. 3.nu. s. Didacus Nugn. ad tur,ut plurimu sine nouo Peccato. .P.q.2.art. 3.dub. 3.eκ parte Vide Dicit quarto, praeceptu contri tur accedere Caiet in rum.ver otionis, & restitutionis pertinere ad hoc secundum genus, quia quatenus haec duo praecepta sunt negativa, reddunt habituadem per mainnentiam in peccato, cladetenti nem rei alienae illicitam ex gene, re suo,quae non facit nouu Pecca tum, nisi sin mi tinoe
tritio, & alij infra citadi; dicet hicies coueniant in eo, ut ponat hoc Praeceptum contritionis, non semper obligare, sed quodam certo tempore differunt tamen in coninstituendo hoc tempus, quo huiusmodi praeceptum obliget. Allienim eκistimat hoc pree
Dicit postremo,tripliciter posse 'ptu obligare die festo, quia nihiltpecocurrere cu aliquo praecepto; st,quo magis colatur Deus, quam Himo,quas naensura illius,qua ratione dies festus est mesura deaudiendo sacro secundo e coniunctione cum alis actu,VcV.g.qua u. conti itio necessaria est anteco Praecepto charitatis,& cottioonis;
4.& Petri a Solo tact. a. de penit. munionem,Propter Praeceptu Eu Inclinat in eandena Viguerius ubi charistiae tertio quando est pericu ap.&Cosmas Philaoco iam citatilum alterius peccati, .g.non resti ualenta .p. 34 nu. t. art. a. latuere aliquo tempore,obligat si sit .atta .c cmb.articii ac Scot.in 3ι
434쪽
d. x 7.ar. 3.LQuantum ad secundula etiam Summistarum quos supra
Alijeκistimant hoc preceptum obligare, ubi primunale ferbuerit ardor peccati, ibi priinum peccatum in metem veneris; videtur sentetia Marsi ij loco citato, S.An
Abihuiusmodi praeceptu obligare in publica, coi calamitate recensuimus,quoad hoc eniin om
concluso, quia e M omnium sente-tia,id,quod alterunt Doctores,qui sunt contrarij, videtur valde dum, sine fundamento positum , Ut fusius probat Suarius, sum a N. S. quia,neque ex parte iustitiae,neq;eκ parte charitatis in Deu neque ita Adrian in .q. 3. de Pqnit. non is X parte charitatis propria: potest
videntur dissentire Cosm .Phil.su
Nugnus ubi supra. Alij liabita opportunitate, si sit
Periculum obliuionis, ita Solus in A. dist. T.q. 2 art. 6. Maior ibi .R. 2.
Ahiobligare hoc praeceptu Peror irratia obligatio, quam ponunt contrari j legatur ipse Suarius loco citato, e dicendis facile singulae partes assium piae patebunt. Secudo probatur,quia hoc praeceptum contritionis est praeceptuas firmativum, hoc aut intercste di Nimus inter praecepta affirmat, ua,c legativa, quod negativa omse etiam extra articula mortis, ita obligat semper,&ad temperiai fir-D: dacus Nugnus suP.dub. 3. Alij vim no afficinant, hoc contritionis preceptu obligare in necessitate hanc autem necessitate pri in petim articulo mortis per se; per accidens vero,cum iusti Piedum,aut admin rara dum sit sacramentum,aut aliquod opus, quod Prae requirat gratiam in ministro mativa vero,licet semper, non tamen ad semper, sed certo quoda, determinato tepore ergo eq.etia contripo obligabit semper, S: ad sempei , sed certo quoda, st tuto tempor ergo. Tettio si robatur, quia licet e κprecepto charitatis, qui . obligetur ad non concipiendu ,aut facie Et hos omnes modos infra eκ D dum aliquid contrariu amori Dei minabimus, eosque collatabimus, non in X eode praecepto obliga- qui nobis videbantur minus probab: leS. Prima conclusio; praeceptu contritionis nullo modo obligit Perse statim. Hanc conclusionem ponimus
contra priorem sententiam conclusionem tamen nostram bene nouimus,effec niuiae in senterhtiam ,non solumalleologotu, sed
tur, ut non possit pers stere inti bituali inimicitia, ergo non obligatur,quis coleta statim peracto Peccato: patet illud non sequi e priore adnusso,qui potest quis esse inhabitu li inimicitia Delisne com-Pl. Ce Ctia illius,& cia disserentia actus voluntatis ad illatia inimicitiam habiruale, cum id non sit aliquid intrinlece malum, xt iusius
435쪽
osten est Suarius supra a num I A. Vltimo probatur ociuso, quia argumenta in contraiium facta facillime dissoluuntur, ergo. Vnde ad primum argumetum Respondemus, nullum esse preceptu, quod obliget obligatione distinet i,dc peculiari ad conseruandam gratiam, sed hanc obligationem conseruandae gratiae cotineri in obligatione seruadae legis, ali
quin in singulis peccatis esset duplex peccatu, obligatio igitur conseruandi , aut recuperandi gratia, iuxta naturas cepti iudicanda est. Ad primam confirmatione dicimus, esse diuersiisima rationem obligationis, cauere .n peccatu futurum tenetur quis vi praecepti negati ui prohibentis actu, conseque
ter temper tenetur At vero recu- Perare gratiam a mirim tenetur
vi praecepti positivi, quod habet
Ad secundam o firmationem respondetur, duo posse cosiderari in lententi. D. laomae .Prurio comparationem inteo peccatum non restituendi,& non penitendi;secud vim ipsam ei ru Dahom et de priori comparatione dicemus .infra, de altera vero verum est,qd ait S.Thouoco cit.nuquam.n.licet Permanere in peccato, quia permanentia illa in peccato est effectus rei illicitae,i peccati patrati. Ad secundum argumentia re spondent varibvario modo, deprimo quidem Caiet eodem loco citato respodet, eandem esse rati nem in utroque Prec pio, quatenus habet rationem praecepti negatiui , sed quia negativa, ut talia B
A non pioli: bent actum,sed liabitu, ideo tisi tempesse nouu peccatu . Sed non placet haec responsio, Da viaiunt Cauus, Suarius, Sc Nu-gnus, ubi supra , nulla sunt praece-Pta negativa, quae prohibet labitum: Accedit quidquid dic .it ibidem Caici. longe esse diuersam ratione inii aecepto cotritionis,
restitui'. onis, tria Plerun a fieri pol, ut omisis, restitutionis fit nouum peccatu,non sic in omissione con
tritioriis, lii si lusit certum tempus.
Media, b supra, ex parte Colma, Plii .supra c. 2I dicunt restitutionem aliquando se necessariae X cotr. .ch i, aliqua do e delicto, k quide, si ueccistria sit restitutio e contractat,1ao obligat, nisi quando cred tor iure eNigere pot; qua ado vero est nec saria e de- C lict i, statim obligat, α semper: ia Poetiitentiam dicunte se fluuiem, restit utionem ex del.cto sed hoc delictum, quia est contra Deu, 5 obligat, si prout D us Vidit satis fictione, Des tu aisgiuiis certum tempus I putentiae ni mat. Sed neque placet ei Ionsio, tu. quia su 'ponit contr1tionis Docsse zonis, upraeceptum iuris naturalis,sedio μω Μ, sitivi,quod tame supebori quinione confutatum est,tuni quia petit id,quod est in qu stione. Solus in .supra art. 6. Sc libr. I. de iust. ciui .q.7 art.vit Asequitur Cosmas Phil ubi supr. c. VI.
Suarius su P. nu. 6.;ifferunt, nulluesse piete eptum de recuperanda gratia,aut conseruanda, vel de noessendo e Ytra gratia,ut ipsi aiunt, quare concludunt,dissimilem esse rationem restitutionis; imo addi Bb Praem
436쪽
praeterea ijdem citati Doctores,li A diebus festis,est omissio quaedii, Secet et non restituere sit aliquid it tamen est obiecta praecepti nega-licitu, ii 5 et se tame nouu Peccatu . Non pla ιι Sed neque Oino latis faciut,ceris solus tum. n. est, omistione restitutionis,
Pleruq esse nouu peccatu, d si pissime contintrari peccarii, quod io potest dici de permanentia in peccatoid quod , neque negat ijdem
in contra itum allegati Dictoi es
Canus, hi supra ponit duplicesimilitudine inter Praeceptum cintritionis, Sc restitutionis it prima sit, et scuti peccatum furti non re mittitur,nili fiat restitutio,ita neq.cXpi itur delictum, nisi per poenitentiam; secunda vero, ut sicuti obli gatio restitutionis nascitur X Peccato, ita obligatio contritionis expeccato nascatur. Sed neque id satis probatur, na
tiui, quo prohibetur opus seruile Unde sequitur, quidquid dicant
ubi supra, o inlisione restitutionis mssis si semper elia peccatu,&quasi con tutionis se tinuatione peccati praecedetis misi g p cc. interrupatur perlo innu, Per naturalem obliuionem,in aduertentia, impotentiam, cilia similia,cotritio vero,quae est praeceptum affirmativa obligat ad penitentia cerinto aliquo tempore, neque contra
hoc praeceptu peccatur, nis quando obligat:atque ita , quia Permanetia in peccato , no est quid Pr hibitu praecepto, quo prohibetur Peccatummon est,neque praesup
ponitur cotinuatio peccati Praecedentis, neque. voluntas perman
reuera S.Thomas ait, sicut illicitui di in peccato trabet ratione in pecest, omittere restitutionem,ita illi cati; is praeceptu obliget recede-citum esse permanere in peccato, quare quod a stertur a Cano,no sol
Ut igitur aperiamus nos, quid in repraesenti dicendum videtur; dicimus diuersam esse ratione in Vtroq.pcepto;propterea'd obligatio restitutionis nascaturi se,eXJ- cepi negativo,quod rohibet area peccato, legantur Suarius ubi supr.nu. 8.sech.A. Nugnus. Ad priore confirmatione respodetur e Cano, Suario,Nugno,d uersam esse rationem illorsi pro ceptorum; unde e X uno non est arguendum ad aliud, in quo autem sit illa diuersitas, iam patet eXdictas ad secundu argumentum. ctum contrectationis rei alienae,3 D Ad altera c5firmatione, dr, aliana omissio restitutionis, rei alienae, esse rone iniuriae,q fit proκimo,, si quis possit, Sc non aduertat, est
continuatio astas praecedetis, semper peccatu est iobligatio vero paenitentiae a Icitur e V praecepto postiuo, atque ideo,licet omissio restitutionis non sit actio physica, tam quarenus vo ita, est actio quo da moralis, Oc potest cliti obiecta
praecepti negatrii, sicut cessatio i fit Deo,quia iniuria, l fit p ximo laedit proximu, inferedo illi aliqddanu, consequenter restitutio,aut satisfactio prociniuria est a Mimo debita, iniuria vero, quae fit D o, nullo mo laedit Deum, neque e nim Deus potest in aliquo idi, adeo nullo modo est debita Deo,
iquasi illi aliquid desit, quare tunc
437쪽
tantum obligat, quando ratione ara Propriam Vitam, peccare quo-ptoprii boni tenetur peccator sibi damodo con tra iustitiam, folia contulere sic re iuui Canus, Suarius ubi supra, Nugirus ad quuD
Ad tertum respondet Canu , diuersam esse ratione in bonas corporis,4 in bonis spiritualibus, qd
bono. corporis nemo habet d minium, nemo enimest dominus prohiberi, non tamen Posse prohiberi eum, qui Peccat cotra bona spiritualia, etsi peccete odio feratio est, quia quis potest quidem
prohibere peccata contra iustitia,no sic alia, neque enim est eadem utriusque ratio. Quoad solutionem Nugni, diaropriae vitae, ut probauimus su cimus, adhuc ipsi probandu esse; sius in superiori tomo nostro, a d teneri illum statim sibi consulere. in lucem edito: At vero bonam etiam in bonis corporalibus
stra spiritualia subsunt dominio
nostro,quia nostra voluntate com Parantur; unde colligit, subigena Peccati teneri quelibet suae saluti corporeae consulere;non ite peccare sic eu, qui non statim paeniteat rAddit Nugnus ad quartum argummentum, teneri ad statim sibi con spon.ergo ad aT. iam eκ dictis constare quid ad illud dicendum siti nam,ut etiam admonuit Medina quaest illa iam cit etia in bonis corporis, nec quocumque modo, nec statim tenetur quis sbi c5sulere, quia aliud est inserte sibi malum, aliud sibi illaru tolerare,sulendu,ne sequatur mors non sit in ut adnotauit SuarsuP.sect. .n. 27
in spiritualibus,quia non statim te quare neq; obligabitur statim i&c. quitur mors, unde potest illa penitetitiam in aliud tempus differre.. ,ta Verum, neque quod afferit Caeea solui nu , neque quod ierit,ug. satis Caru , se Placet, quod attinet primo ad
nequam responsione Cani; luia illa inuoluit m ulla,quae non videntur Vera, neque enim facile concedendum videtur Cano,eum mortaliter pecAd 4. multi multa,legatur C inum. 28 Nugnus,vbis pra, qui multa in hanc rem ingesseruntiquibus tamen omissis Breuiter diceta videtur e Medi na,neque correctionem, neque contritionem obligare statim, sed correctione tunc obligare,quado probabilis est spes utilitatis in m car qui non remoueat a se omne ima, quia tunc priaesumitur con- malum corporeum , aut qui pati silium illi necessa tu, quod tamentur illatum, nisi tam e dilatione
moraliter timeretur mors, tella
adnotauit Medinai secundo nem videtur satisfacere illud diserimede dominio: quia inde tantum se quitur eum,qui peccat cotra bona spiritualia non peccare contrai stitia, sed cotra charitate; fatemur
tamen eu,qui peccaret sponte cononvb. de Pinut. non est in cottitione, quia quilibet scit, se sponte peccasse,& si videt se
peccare, non eget aliquo consilio, ideo contriti, tu obligaticum Praeceptum VrgetiNon teneri autem nos statim corripere fratrem nostrum , patet ex D Augustin. qui libr. i. de Civit. Dei c.' e t GPlic; causa docet, posse differri coris
438쪽
rectionem fraternam; primo fi ra A tu ratione peccati suturi, ut .spr tione utilitatis V pectetur aliud Nimus non uerum peccet, ut autetempus secundo si periculust, ne correpti deteriores fiant; tertiosi e correctione boni passuri sint detrimentum aliquod hoc dicimus contra Canum,qui ubi supra, inquit,tunc solu differri posse correctio ite fraterna quando imminet maius malum,sed de hoc alibi. Verum non videntur hac praetermittenda , quae pro solutione allati a re umenti adducuntur a Nugno loco citato, affert enim duplicem solutionem,etialias neutra
Placeat Vt igitur eXordiamur a Pitori quam tamen ipse habuit a Cano, lic ipse respondet ad argumentu in factum, ut admus illo
antecedete, videatur omnino ne
gasse illam sequelam, scilicet, ergo BproXimus agat paenitentiam, non
stati in tenemur ad ipsum corrige-dum,sed suis temporibus; non placet, nam responsio haec dupliciter
po intelligi primo,perinde quasi
as firmet, peccatum praeteritum nullo modo egere correctione: csi ita intelligatur, nullo modo UI- detur probanda, cum ut sic repugnaret praecepto charitatis; iecundo potest intelligi, ut correctio dicatur necessaria ratione peccati futuri quatenus peccatum Perseu rat,vi non est emendatum, 'el nes it de nouo hac ratione vera
dicit, sed illa non solutit argumentum factum , quia in eo supponimus ProXimum neque esse emendatum, de praeterea esse in proκi- etiam habita opportunitate,tene ama morali occasione de nouo pectur homo se ipsum corrigere me cadi,ut propterea videatur statim diate nitenti. Et reddit rationem, quia inquit, quod homo est dominus suorum bonorum spiritualium, ideo potest cedere tu.ri suo, non sic uiri alterius non placet,inquam,hec prior solutio,quiae ipsa videtur tantum sequi, illunon teneri recuperare bona spiritualia amissa, sed non sequi, illum
non peccare contra charitatem,
unde quemadmodum e M hac te- Detur quis alteri consulere, sic sibi ipsi, Leodem modo. Quare argumentum non videtur solui e dicta responsione. Sed neque placet altera responsa, qtiam ibidem adhibet ad idem argumentum, dicit enim , quod etia ira rei pectu proximi obligatur
homo statim ad corrigendum, s Ddebere corrigi, ut per paenitet iam deleat peccatum qua primu ,nullo eXpectato tempore inare e X- peditior videtur iam a nobis allata solutio. Ad auctoritatem S.Gregorij,ac Leonis responite inus peti aliam non spernendam difficultatem, scilicet, Au homo exibyens in peccato momtal posse diu vitare alia pec
P. 2. q. II .art. 8. quod ii m in peccato mortali existens,
pol st singula peccata mortaliaeuitate ad breue tempus non tamen diu, fine hoc, quod incidat in alii d,quod probat tum auctoritate Gregorij allata in argumento,
439쪽
tum ratione,quia quamdiu homo A quae nos hanc rem quotidie do existit in peccato mortali contem eis videmus enim, si quis sit in aquenter eX ea parte mlinatur ad malum, Sc quia iii subitis moti bus.& occasionibus, quae pa: sim ,&sepe occurrum,solet homo operari ecundum finem concestuituli, bitum,& inclinationema erastentem, ideo facillime pererahi tur ad aliud peccatum,ad quorum omnium maiorem intelligentiam Notan est, nos dupliciter posse in hac re philosophari, vel ita ut loquamur de homine, vita est in peccato mortali virum et sic tra.
hatur ii, aliud; velit loquamur de homine in ordine ad futura evitandum, virum,ut sic possit euitare peccata tentationesque, quae illi occurrent: quidem si loquamur de homine secundum prioctuali aliquo affectu, cupaditate rei alienae, ex illo affectu facillime pertrahi ad turtum, sic de homicidio, alijs delictis, cuius rei habemus satis apertum eκemplum de Dauide, hic enim cum maXima arderet cupid:tate illius foeminae, qua videret', in eaque adhuc perseueraret, primo deuenit ad adul- teri peccatum, tu ad homicidium, ut etiam aduerterunt Camis, Medina, ubi supra id quod belle describit Auctor imperfecti Ope Auctoriris in Matt.homil. 37.circa id Matthaei a L. Soluit eis adducite mihi sicut nauis,inquit,fracto guberna
culo, illuc ducetur , vibi is empestas
Ooluerit sicct homo diuina gratia adimili perdito per peccatum rem considerationem,duobus mo sagit quod non vult oens Deus varid:s possumus intelligere, illu posse Iida manu misericordia suaesolueesse in peccato: vel ita ut sit in peccato affectu, complacentia peccati,vel sine tali complacetia.quocumque autem modo concipia. mus, accidit moraliter, ut homo eκistens in peccato, facillime pertrahatur ad aliud; quidem si primo modo homo sit in peccato, moraliter semper accidit, ut peccarit eum, siue ad mortem in pe cateratri suorum vinculis permanebit Crediderimus autem tan
tum hunc patrem voluisse allud se ad illud Prouerb. e. Int Μιtates Piciurb. sua capiunt impium, refunibus peccatorum suorum constringitur, ωeade ratione si consideretur lici secundo illo modo,ut scilicet si intor ex uno ad aliud pertrahaturi peccato, secundum habitum tan- peccatum, id quod voluit signifi- tum; non tamen cum aliqua conicare S.Gregorius loco citato. kra tio allata e D. Tho. praeterea, quia,ut qui valentia. p. 2 dil putat. 8.quaest. I.P. S. ea est conditio, aut voluptatis, aut utilitatis,quam peccator e Peccato Perpetrato
Percipit, ut quodam quasi pondere,inde inclinetur ad iterum em rien clam accedit euertentia, placentia illius; accidit etiam moraliter ut peccator pei trahatur ad aliud,& aliud peccatum id quod ratio etiam suadere videtur, nam cum homo undique, pallina varah, ac varijs peccandi malis occasioniblis feriatur, facillimum est,si homo diu sit in peccato,pertrahatur ad aliud, tamquam partum,&
440쪽
effectum prioris accedit quod, A GIntelligite insipientes in pop. quia homo iam est in peccato, c. ii, nos illi dicimus; imita
consequenter expoliatus est diuina gratia, & ijs omnibus , quae ad
euitanda peccata sunt necessaria, s. T . t habet D. Tho. I. a. quaest. IO'. art. q. a. facillime pertrahatur ad nouum peccatum, iuκta illud Hieremiae Threnorum primo, Peccatum peccauit merusalem,
propterea instabilisfacta est,idest,
facilis, ac procliuis, ut eκ uno in a- hud peccatu labatur. Vnde Glossa in id pia . I. Inxm piones per Augelos malos ait, Diabolum habere
potestatem, meum qu est in peccato ita qua non proprium pecus: dc eadem Glossa in I .capiti Abac.ait, nesciebam eum tantam habere potestatem ut nullus es valeat resi- tire. si autem loquamur celo
intellectum, ut discam mandata tua uitatiuidi cιmus, quam, da, quod iubes Cum iubet, dicendo, Faeire iu=ιiamininque dicimus, Doce me iustificationes tuas, quid aliud dicimus, quam, da quod imbes id est gratiam. tum lib. de,
cet contra Pelag. hominem perviares liberi arbitri' non posse euitare peccata; imo, ct nolentem peccares ait enim quod nolo,ago, quod volo tonago; tum epistol. I O6. nos, inquit, dicimus sine gratιa Dei ad non peccandum nihil voluntatis arbitrium ratere;i Cyrillus Ale-
posse hominem superare tentatιο-nes Diabol 9 vitare peccata, nisi nune secundum Holtremam coni habeatθι ritum Deιsu inhabitet siderationem, id est, de homine, vi sic, ut iam desimus, inordine
ad vincendas tentationes, aceuItanda peccata futura,tunc certum omnino videtur, secundum Sanctum Augustinum, re alios Patres non posse euitari peccata futura, neque vinci tentationes cum fructu, merito vitae aeternae sine gratia odebitis auxilijs;Vnde hoin ipso,2 idem,ait,meuidem clamare Domino, Domine scuto bona voluntatιs tua, hoc idem docuerunt Concilia Fleuit.ca. 3. Africanum τι-K.3αc-78. Sc R. quae omnia intelligen*μit
da sunt, ut non possint cum meri rificβη. to, Sc fructu vitae aeternae fieri alta homine per uires naturales sed necessariam esse gratia diuina, ea ilia particularia diXimus, nomo sine gratia sanante, & debitis incessaria esse gratia, & au Xilia parillis omnibus auVilissi nullo modo tkulariaci nam reuera ad meri Poterit euitare peccata futura, aut tentationes vincere modo eκplio P. August. cato, ut docuit Augustinus,tum alibi,tum toto libro de spiritu,&diit. contra Pelag.Probat praecipue ca- Pit. I . V I9. non posse sine diu, nigratia praecepta eruari, &libr. χHe Peccato. mer remi cap. 3. bi,inquit,cum iubet Deus dicen. torie operandum , etiam in iustis hominibus, ad vincendas temtationes quascunque cum fructu praeter gratiam habitualetla,s au Milia debita requiri elima specialia Dei dona ei ncacia, quae nou