장음표시 사용
481쪽
sententia, si cantritici post, est in cre huius Sacrameti primaria,quia trinsece e realiter res di sacra num, idem non potest seipsumentum simul, exseetiam avis si . nua, ct rem, Ss in hinni,si dicade ita post sacranaesitum alia gina totionem seriualiter, &id lusficere, ut postea dicatur res, dosa'
cramen tum serum, Contra, tum quia,ut iam diκimus coiitra Suariu vix eκcognari potest, quae sit Producere,nec totum aliquod integrala producere aliquam suam Partesu, neque partem posteri rem producere priorem, licet possit pars posterior afferre priori aliquam persectionem, ut album affert persectionem corpori, α iacratione ait, posse exteriorem pae, ista Arma as , qua contritio si nitentiam, interiorem tripliciter fiat etiam res, cum e natura sua, Perficere, primo augendo, i ii di intrinsece sit pars sacramenti, non effectus Tum quia non euitaretur illud absurdum, quod idem Produceretur a seipso quarto denique petimus ab eodem, an ad illa accidentale, quodcunque illud sit, quod de nouo dicitur productum, dicitur ab ipso non a
Persectio, concurrat ipsa contri- tendetido ill am, faciendo de attriisto contritum secundo formando
gratia: tertio efficiendo illam, vesanationem peccati, X quo dedi inde colligit Capreolus, in hoc sacramento esse geminam rem, sacramentum, primam qui dem ornatu, qui efficitur ab hoe sacramento, est natura prior et , an non negare eis produ C quocunque alio effectu secudam
cium,esset contra ipsum,ut patet,
quia iam ipse ponit illud ipsum
elia a sacramento, Sc conseque tera contritiantiquae est illius pars, si igitur quod verum est, si productum, ergo etiam contritione, quae est pars sacramenti, productum est, ergo eadem contritio producet seipsam secundum ide. Praeterea hor modo non magis cli
dem secundum suam substantia, sed secundum illa accidentia.
Verum neque hic modus Ca M. n=Ia . preoli satisfacit,tu primo quia co modiis atra ipsum faciunt ea omnia, quae r. . contra superiores modos attuliamus, tum secundo quia videtur supponere Capreolus temper in conseisisne produci alique actu,
ci debet produci a sacramento,co D quod repugnat experientiae Scintio,quam consessio, ergo etiam praeterea, quia huiusmodi actas non est necessarius, tu quia,ut iain superioribus dictum est, no via detur veru,actum attritionis eundem fieri contritionis, cum diris rant specie, tum tertio quia noi,
detur satisfacere, quod ille ait produci paenitentiam, quia formatur: gratia, quia ut etiam diximus ad istam productionem gratiae, etiaEe istae eadem ratione confessio erit res sacramentum simul,quoad hoc enim non videtur Potior ra. tio unius, quam alterius, eequitavidetur modus Didaci Nugni neque tollere omnem difficultate. Capreol in .dist. a. q. I ar. . ait, nitetiam internam, de qua
482쪽
ista contritio concurrit , quare Vctu attritionis quod falsum esti ille non magis diceretur contritio res enim actus non aliunde produci.
sacramentum quam conseisio, ex hac ratione; tum quarto, quia quod ille ait de ornatu omnino est extra rem tum denique, quia
ait de paenitentia illa,quod producatur, ut est sanatiua peccati falsum est, quia eo ipso, quod placontritio est, ia est pars sacramenti, dc refertur ad sanandum, ac destruendu peccatum. sic patet impossibilitas huius modi.
M. dis in Paludanus dist. q. quaest. I .art. 2. ait,in hoc sacramento rem, sacramentum simul, elia vel ornatum, vel penitentiam internam, quia,inquit,siquis accedat perfecte contritus,tum rem,Scsacrametum simul fore ornatum, sin autem sit solum attritus, quia visa-
tur, nisi a potentia adiuta ex auκ l lj3gratiae, ad Inodum supra explicatum tum denique uidetur &d pseponere illum confictumn rna
art. . ait, non alia ratione peniten '
tiam internam esse rem, dc sacramentum , nisi quatenus Xcitatur,ac perficitura paenitentiaeκ- terna ait enim tribus modis posse considerari penitentiam interna: Primo, ut tanta sit attritio, quae casolo voto faciat contritum iecui do visit ita imperfecta, ut neque cum sacramento, re luscepto, aliquid efficiat; tertio ut sit huiui modi,ut quamuis cum solo voto non fiat contritio, tamen cu sacramen cramenti fit contritus,tunc contri Ctore suscepto fiat contritio,&hcctio, Sc penitentia interior erit res, M sacramentum vel, inquit, si dicamus, gratiam sacramentalem essentialiter distingui a gratia iustificante, tum dicendum esse, ornatum esse rem .c sacramentu, disponere ad gratiam sacramentalem, penitentiam vero internam esse rem sacramentu,
dc disponere ad gratiam iustifi
..2τὰ magis displicet, contra quem mul
ta habet Cosmas Phil ubi supra rsed praeterea displicet; tum quia
contra ipsum faciunt ea Gmnias quae superius adduκimu contra vlios omnes modos; tum secumdo , quia videtur supponere Midiana contritionis, qui producutur in confessione, produc ab modo ait contritioncm maXime dici rem, Ic sacramentum. Verum neque hic Caicianis D .iistriotis probatur, tum quia contra ip modulsum faciunt ea omnia, quae diximus praecipue contra Capreolu, tum quia debet adhuc explicate Caietanus, quid si excitam pem tentia sacramento confessionisόnam si supponat Caietan . quod asserunt Richartas, ubi supra &
sacramentum confessionis non sortiri effectum,nisi excitetur aliis quis affectus insae ni te Die,su Pp nit falsum. Solus 4.sent. d. 4.q. vari. i. ait μ' η contritione ira, seu penitentiam in 'ternam bifariam considerari, primo, ut est natura prius gratia iustificante, dc hoc modo non est res
483쪽
sacrametiris tudo ut est posterior A unde contra ipsu iacimt ea, quae oratia iustificante in reueratu contra Caietanum attulimus; sci. sti ficat, Ehoc modo ait illam esse Rapi uora Gm,& sacramentum. at rus mo- - , Sed neque hic modus probabi.μι soli. lis censetur; sicuti neque visus eae Didaco Nugno, ubi supra nam primo praeter quam quod contra ipsum etiam faciuIuea, quae iam diximus, quia si in aliquo priori turae contritio intelligitur perium addendum videtur,hunc modum maxime in eo falsum esse quia ponat solam efficientiam in
hoc sacramento se teneri ex parte formet octora ea ,que Lup PO lulis uS.
Et in his colligitur,'iud dicendum sit adsententiam Dab. qui sup.initio huius quaestionis attulsemu I, dixerat enim hanc paeniten-feshale cura dum suam essentiam a V iam quae est simul res,&Lacramevi potest intelligi, quomodo, tum,esfici a sacramento paenitem quid in secado in instanti possitiui accidere, ut perficiatunsecundo quia si in primo illo instanti inteuli gitur contritio in sua entitate,&quidditate, ia est productiva gratiae, cladestructiva peccati ergo etiam in illo instanti erit resci sacramentum, et sic idem producet seipsum,quare, i c. M dis p. Fςrrarien quarto, contra gent. νιens cap.72.ait, primo in hoc sacram to , hoe esse singulare,quod producat suam rem, secundo ait sacramentum penitenti ae non efficere,
llae, quatenus e hoe illa habet vim tollendi peccatum;dicedum enim est, ut patet e dictis,contriintionem, ut est adstus virtutis,4 ex sententia eiusdem S. Thomae, essehatura priorem ipso lacramento;& sic esse destructivam peccati,est enim in illo priori odium,& det istatio peccati propter Deum summe dilectum quare non potest intelligi, quid illi adueniat post s
cramentum, ut iam diximus conistra alios modos, qui e MD.Tho.M-
sumpti sunt, navi dicatur illi aduenireaiuia e sacramento fiat sacra est absolutio, tertio penitentia in mentalis, cum antea non esset, ternam concipi,ut est actus quida certe hoc a nobis supra refutatum virtutis,& ut est sanatiua peccati, est, quia cum id ipsum habeature quibus concludit'pse,peniten ' ex contrition ut est pars sacrametiam internam esse rem,o sacra D ti, sequeretur illam contritionem mentum, Scuts non a seipso, Ied producere seipsam ut supra dea se a effici, siue sacramentum suscipiatur tantum re, siue inimio, vel certe si quomodo efficiatur, non effici a seipsa, secundum substantiam; sed solum, ut est sanatiua peccati.
re cum illo Caietani, videtur etianon sufficienter probare intentu;
i. Non desunt ali modi, qui ab Um,ujalijs asseruntur in eXplicationem modi. huius rei,sicut est illeDBonavent. s. vvbi supra,asserentis, penitentiam, ideo dici rem facramentum,noquia efficiatura sacramento, sed
qui, tum ab illo significetur, id, quod dixit, ut effugeret illud,
484쪽
Mobiicias,quod si quis ante sa- QUAESTIO QUINTA.cramentum si perfecte coiritus, certe videtur tunc infundi paeni. tentia sine sacramento, ut olimi, qui in lege veteri iustificabantur,infundebatur; videtur autem omnino absurdum,conterri rem, sacramentum simul sine sacro. Certrivi verum fateamur,haec fuit unae Potisiimis rationibus, quae nos in priorem sententiam
De absolutione in ordine ad culpam,&'εnam.
Via iam instituimus hanc sectionem de
mentum est,in sine dubio manca posset videri , nisi quam in altera conclusione expora liquid de absolutione dicendum fuimus, deduxit Lattamen si hoc sit, praecipue vero cum iamdictu quoquo modo sit defendendum,
possumus dicere, vel cum Ferrata ubi supra, hoc eis peculiare in hoc sacramento,ut res, sacrametum possit conferri sine sacram to, vel rem, sacrametum in hoc sacramento poenitentiae conferri tantum ijs, qui accedunt attriti, Milioquin quasi per accidens, siquis
reciperet penitentiam, non tamquam rem sacramenti, sed tamquam conditionem concomitas temiustificationem vel denique
dici posset, penitentiam in lege Euangelica non infundi, nisi in
Ex hissatis constat haec nostra conclusio si defendenda sit, σκcuius eXplicatione, constat etiam tolli illa absurda, quae antea deducebamus, neque enim absurdum videtur, actum ex se imperfectu producere seipsum persectum, vel idem secundum diuersas soris malitates, eis sui ipsus productuum atque haec de hac satis pediplexa difficultate. st potiorem vim huius sacramenti pendere e ipsa, ideo hoc loco de hac absolutione disputandum eritiquanta scilicet sit vis ipsius. Et quoniam multa sunt, qua ad hanc quaestionem pertinere
videntur Primo, an peccata sint materia remota huius sacramenti paenitetiae, quaenam secundo, quae sit auctoritas sacerdotis illa absoluentis,in an haec conseratur simul cum sacramento ordinis;tertio,an denique abissutio attingat ipsas culpas, an solam paenam ut autem omnia ordine collocentur. faciliora sint, de illis omnibus
sigillatim per singulares dubita
tiones tractare adiudicauimus est
DuBITATI PRIMA.An, quaenam peccata sint materia sacramenti poenitentiae. Nox n primo suppesta illa
coi distinctione materiae sacramentorum in proximam, c
485쪽
poenitentiae sacramento a ne mi Notan .quarto; difficultate effene negatur, certum esse materia de peccato originali; utrum perti Proκimam huius sa crimenti, esse actus ipsius poenitentis ut habet communis sententiaci confessi nem, scilicet, contritionem, &satisfuctionem, derivibus nihil hoc loco occurrit dicendum , solum breuiter disputandum est in hac dubit.itione, de materia remota, quae sunt peccata, modo eXplicando. Notan . secundoeta communi;
peccaturn aliud esse originale, aliud actuale, quod propria volun tale committitur: cactuale quide, aliud cste X suo genere, quod
dicitur irremi sibile, aliud quod dicitur remissibiles rursus aliud Peccatum, quod est ante baptismum,aliud post baptismum.
le, quod proprie pertinet ad lacramentum pdein icti acino esse quodlibet afluale peccatum sed illud solum, quod est commissum post
baptismum, vi aperte docet S. AuS. Auu 3. gustinus lib. 2. de adulter.conivg.ca P. 6. Scepist. 3. Vbi ait omnem vim, ct is entiam paenι tentι deincipere poniiptismum.& tenet comunis schola Theologoru, quos ρε μ- infra referemus, dicitur aute hoc . . ait, triplicem esse poenitentiam, Deccatum actuale materia remo unam ante baptismum; alterami amulus .icramenti non ad eum
sacram ει modum quo dicuntur elementa
materia corporis organici, sed ad
eum modum, quo obiect iactionum humanarum dicitur materia earum actionum ut Indicauit Sotus in .ss: stin L44. q. c. ar. 2.&Suarius supr. disput. I S. sect I nu
neat ad paenitentiam, quidem S.Τhom 3 p. q. 8 4.art.secundo ad 3.&in Α.dist. 6.q. I .art. 2. quaest. secunda quem sequuntur Solus ubi supra,S.Bonavent in A.distin. c.art. I.q. I. ad 2. Illustrissim. Bel armin .libr. I de sacramento baptismi cap. 9.Suarius supr.nu. 3. Di-dacus Nugnus in .p. q. a. arti . dub.suo,dc alii communiter, aliarit proprie loquendo de huiusmodi peccato originali, non esse poenitentiam, quia proprie haec non datur in ordine ad ea peccata, quae sunt ex voluntate aliena cuiusmodi est peccatum originis, neque proprie ad haec institutum est hoc sacramentum . sed addit D.Thom precipue in quarto loco citato,&sequitur ibidem Richardus artic. q. quaesi. I. ad 2. quod si poenitentia largior quodam modo accipiatur acilicet, pro displicentia peccati poli belIe paenitentiam de peccato originali, a quo non dissentit Sotus ubi supra, &videtur desumptum e D. Augu
D. V s. Propter corruptionem naturaeeta peccato originali, quae durat per totam vitam;tertiam propter peccata commissa post baptismum, eκ quibus satis colligitur, peccatum originale quoquo modo pertinere ad paenitentiam, solus fuit Ioa n. Medina,qui in t act. primo de paenitent. quaest. 3. immPugnat Digitia i Corale
486쪽
pugnat hanc sententiam D.Tho Amae,AE conatur quantum potest, probare contra eundem , nullo modo esse necessariam penitentiani de peccato originali,quocunque modo sumatur .sed videturiis siue cauta excitata, siue quia, cum quis per actum dilecxionis iustificatur,& acquirit remissione peccati originalis sine dubio illa dilectio saltem implicite includit detectationem, odium peccati originalis, siue quia quod attinet ad specificationem,nunquam Potest peccatum originale placere neque auctoritas Sancti Augustis ni aliquid facit in hac re,illa enim verba desumpta sunt e eodem D. Amst. Augustino, in libr. Jo .homil. homilia ultima capit. 3. 4. ibi autem solum ait , secundam illam scenitentiam de corruptibilitate Cnaturae, non tam reserri ad peccatum originale,quam ad etacta peccati originalis itaque libenter amplectimur priorem sententia
U ἡ,- rentiam esse inter omnes Theoloiniafae1 gos, antiquos, Oc modernos menti pani peccata post baptismum comissa reruta esse materiam remotam sacrame
8Α .articul. 2.Sotus in quarto distinctione i A. quaestione prima, articulo secundo, Ioan.Medua Cde Padnitent.tractat.primo, quaestione secunda , .lij, quos iamiam citabimus,4 nullum esse peccatum quod per sacra metum eiusdem paenitentiae debite applicatu non possit expiari in hac vita; ita
S.Thom tum 2 2. quaest. q. arti S. homculo tertio, ubi ostendit nullu esse peccatum,quod simpliciter remitti non po .sit, tum .p. quaest. 86. art. Primo, Actrianus in A.treti ct de paenit quaest. I. artic. . Durandus in a.dist. s.q. 3.num. 6.ThOm .de Argent. dist. i. Αε quaest. I aDtic. 2. Sc communiter Scholastici
rius supra ad quaestion. 86. dispu
cus Nugnus ibidem dub. I .art. primi,Belarmin .lib. 2. de paenit.c. II. Petrus de Arag.2.2. quaest.' .art 7.post secunda concluso i .e i, Na,
R est oti detur primo ad dubitationem iunia peccata, quae post baptista rum conantis sunt, posse
paenitentiae sic ramento eNpiari,sirccte adhibeatur. Intelligimus autem , primo, hanc nostram conclusonem de peccatis viatorum, nam peccata daemonum, damnatorum nutila ratione remitti possunt,&ratio est, quia,& ab intrinseco,& ab extrinseco, sue ab utroque rati ne status, repugnat illis Vtilis pq πινθια nitentia, ut habetorigenes libro primo Periarc. capitulo seXto, ut propterea optimo iure diXerint Diuus Gregorius, scribens ad Bo 'nifacium Archiepiscopum quod pro impidis quamuis Christiani fuerint,c blationes, Ufragia facere non liceat, dilibr. q. morat quod
487쪽
sancti de his, quos aterno supplicis A statem, nisi predicandi Euangst damnatos esse cognouemve, ante lium,ium quia,ut ait Innocentius illum iudicis iust conspectum,orationis sua meritum cassare refu-
trem meum esse in Inferno, non mas orarem pro illo, quam pro dia-
Diximus secundo, peccata postia ἡ .isis b/ptismum pertinere ad paenit
seu iam tum quia peccata ante baprismupertinean licet pertineant ad pei nitentiam, B publica confessio, aut professo ρες ut virtus est,non tamen pertinent detestationis peccati. his positis N vini μ ad inite litiam ut sacramentua ςρ MI is quidem illa, ut sic,pertinere ad paenitentia in virtutem,id est, ad contritionem; patet, quia, ut iam diXimus, omnes ciui commiserui APeccatum aliquod mortale, illa 'indigent paenitentia, ut docuerut Sotus in A.dist i A. i art. 2. ωIo. Medina, G de paenit. rach.primo, in capitulo decimo, de presbytero non baptizato non potest habere vim ante baptismum, κquibus colligimus catechumenu Mnon egere consessone sue post, siue ante baptismum,eorum pec catorum, quae ante baptismuni commist, nisi forte alicuius publici peccati requireretur aliqua Probatur conclusio auctoritate Conciliorum, in quibus satis Dperte definitur, resquisse Clitustum in Eccles hoc penitentiae sacra metum ad expianda peccata, quae post baptismum susceptum committuntur, sic dece nitur in Concilconstant. sessiorr. μαχε s. ω s. in Florentino in Decreto dii ori G uU q. 3 iuxta illud Augustini, ha C Eugenis,&fusus in Trident. ses 'μbetur, de consecrat .distin.6.omnis homo, qui sua voluntatis arbitreeonstitutus est, nouam vitam imchoare non potest, Apaniteat eum veteris vita, dc quod loquatur ibi Augustinus de utili paenitentia, quae etiam ad baptismum praere . quiritur obdit cap. 8 de vera, &falsa paenit. ne panitentia nulli profuit baptismus , qui peccauit
spontaneur non pertinere aute Dilla peccata ante baptismum ad sacramentum paenitentiae, facile Probatur, tum quia sacramenis tum paenitentiae minime habet vim remittendi peccata, virtute clauium ivirtus autem clauium, non egreditur terminos Ecclesiae:
Confirmatur,quia Ecclesia supram fideles, ncm habet aliam pol
post baptismum debuit dari, quo
peccata tollerentur, id enim pertinet ad Christi prouidentiam, ut sicut ante baptismum fuit remedium, quo tollebantur peccata,Vt erat paenitentia virtus, sciliiscet, contritio ; sic etiam esset post baptismum praesertim cu vigeat maior quaedam ratio sicuti est pς-
go hoc paenitentiae sacramentum est, quo perfectis friae tolluntur omnes culpae,nuc post baptistam neque eitim est assignabile aliud renaedium, quo illa tolli possint post baptismum,quin imo si nuntPaenitentia laus habeat hanc
488쪽
Disput. III. Sin L Quaest. V. 4 I
vi., tollendi scilicet pectata ha A in epistola ad ineamIm, Frustira, bet illam ut habet votum huiust qui Mortuus est Christus,si alia sacramenti paenitentiae, ut habet Cancirii. Concit .nid. sessi c. . Respondetur secundo nullum esse peccatum, ita graue smst M. ptismum, quod ex tuo genere re mitti non possit, per tale sacra
Hanc eamdem conclusionem supra etiam probauimus multis
disp. 2.se h.7.q.Vli Adhuc tamen possumus illam orobare ex eo, quia videmus &eras scriptusas inuitare , ac vocare Peccatores ad paenitentia absoluistri,Scindistincte quarum loca tantum hoc loco indicabimus, Isa. ca. I.69. Sc J. EZech. L8.4 3 3. I l. c. .lonae,c.primo,& tertio,Psalm. Ps L 18. 14 8.Matth.ra i 6ωI 8 quo loco
Maoth. III 6. I 8. Orig. Hilari
quoi viuilicare, on potest senti. tur Ioam Baptista, ct digit Cis stum, revoce demo flans Eces AEnms Dei, eere qui tollit precata mundi s sunt adhuc in saeculo, quorum Christus peccata non tulerit, sup.cap. ia Mittthaei, idem fere habet. S. Augustinus superis. Au g. epistolam ad Rom. s. ait, Iniustis fore Deum,ppeccatore ad 38fum confugientes, in fui gratiam non admittat de verbis Domini, ser mone II ait, hac Masphemia, quitur de peccato in Spiritum sanctum, remittitur,firecta panitentiasequatur, Sc lib. primo retract.
Beda in cap. 14.Matisic habet, Sed fleui Niniuitis,ita quoque Iudaisti adnotavit Orig.Hilarius,Chry dari tempus Paenitentia, neque eossostomus, Hieronymus, augustinus, non sine causa fit mentio
numeri peccatorum, ut intelligamus,scilicet, nullo umquam rem. pore denegandum eis sacramen D e. i. 'um Paenitentiae,Luc.ca. F. Apoc.
ct δ' ergo cum Iaciae scripturae indistin
e τ' ae hortentur ad paenitentia cer-
debere desperare,s vellent paniten'tiam agere.
Hoc idem habet Athanasius tr Athanas bro de communi essentia Patris,
fra citandi. Τeitio probatur conclusio ex
definitionibus ecclesiast.ex Conc Com.Lat. Later subannoc. s.& resertur desum. Trinit:&Id. Cath si postfute nullum erit peccatum, vel gra D sceptionem,inquit, Baptismi quis uissimum , quod per illam olim quam prolamus fuerit in pecca- posse,non existimandum sit.
Secundo idem probatur auctoritate Patrum,quorurn aliquos hic s. Ambras recensere,faterit,ita D. Ambrosus lib. 2.de paenit.cap. 4. Omnibus,tram quit, conuersis pollicetur veniam, quia scriptum est, Omnis quicumque inuocauerit nomen Domini,s.mremi. Muμ crit item S. Hier ymustum perveram potest semper po
iam praedicta nostra conclusiod terminata est ut iam esset extra fidem, qui illam negaret. Quarto
489쪽
Quarto probatur etia ratione, A nus ubi supra, tum maia videtur a neque e parte diuinae grauet, salium peccatae ignorantia, si quae semper potentissima est ad
delenda quaecumque Peccata, nemque X parte auxiliorum, quae numquam denegantur peccatori in hac vita e Xistenti, neque e Parte libertatis hominis, que nunquae aliquo peccato tollitur, potest fieri, ut peccatum non posita tolli. ergo semper tollitur in hac vita: Peccata sunt, non eiseeXpianda per paenitentiam vel secundo, quia tale peccatum est eN cogenere, ut pro illo, numquam Deus daturus sit gratiam Paenitentiae, sic videntur explicasse Athan βλ ,hi,as in libro de communi essenti Pa Hiias. tris, Icliiij cx Spiritus sancti, Hi Chus f. Iarius, Clit Psostom us, Ansel mus, Anselm. Antecedens quoad omnes partes , alij Matth. 1.Michael Medina concedendum est eis de ut pro lib. 3 .deiecta in Deum fide,cap. i. And.Vegalitat 3 cap. 9. Verum haec sententia, si accipienda sit, noperinde accipienda est, quas Deus numquam daturus si gratiam qnitentiae, hoc enim falium omnino est,ted quia rarit si me, is αυmacum difficultate dct, ut propterea dicatur peccatum irremiis bia Pterea non egeat nunc aliqua singulari probatione, patet ex iam insuperioribus sectionibus dictis. Da ρες Solum poli et obijci, cur pecca-i Cp tum in Spilitum sanctum dicatur,4 , i , irremissibile, Matth. 2. Lucae 2. Duc λ. Marci . Ad Hebiaeos 6. io.&Marc.3. in I. Ioan . s. si nullum sit peccatu, se V V quod paenitentiai deleri non pos in te, ad eum modum quo moibus
Ad hoc argumentum missis multis, quae ab aliis dicuntur,'tum
in a.dist. 42.&43. tum 2.2. quaest. I .ut ostendant,quomodo huiusmodi peccatum dicatur irremissibiles breuiter videtur dicendum, Lu se dici vel quia cum huiusmodi
missibil . Peccata rint e certa cientia, non
possunt remitti,nis perveram paealiquando dicitur in curabilis , ut e Xplicant Durandus supra'. 2.nu
3 conclusionem Suarius disput. 8.nc o. 2. Nugnus bifupra Scalij iamiam citandi. Cur autem Deus cuἡ tanta cum difficultate dicatur da institatis,f. rc gratiam huiusmodi peccatori milia hu
torum,quae sunt comissae ignorantia, cum ut sic possint remitti, etiam sine paenitentia, ita Theophilac vi Abulensis in L. Matth.
Verum hec eXplicatio videtur omnino falsa, quoad virumque, tum quia durum est affirmareo innia
peccata, quae committuntur certa
scientia,esse peccatum in Spiritum sanctum, ut adnotauit Belarini ctoribus; altera quod, qui hoc peccato peccant,videantur quasi directe oppugnare, Me X pellere gratiam; altera vero, quod cussit hoc
peccatum e X ce ita malitia, non
videtur habere in se quidquam, quod possit mouere diuinam vo
Magister Sent.in a. d. 43Malens.
490쪽
4 Sq.26.m. 3. arr.6. Nauarrusca Mincitatis locis scripturae ditatur, no
εc Vega supra, &in hunc sensum
tur dixisse simpliciter dici hoc peccatum iu Sprritum sanctum,quod
nullo umquam tempore retulit tur, quia Deus non det gratiam, quamquam id non approbet Suarius lap. disput. 8 sect.2. num. 2 o. vel tertib, quia hoc peccatum imcludit filialem impaenitentiam, ditialem perseuerantiam in peccato, ut habet S. Augustious, tum in I nchiridio capit. 83. tum epistola
remitti,neq; in hoc saeculo, neq;in futuro,quod non diceretur de peccato finali vel denique quia poena liue debetur illi peccatomeque in hoc aeculo,neque in alio eri fittitur; quia scilicet Deus, et inhoe saeculom in alio tale genus peceat puiat, ut explicant S. Athma s. Au .sius ubi supra , chrysestoimas Achobos .
que placet, tum quia locis citatis , sermo est de culpa, non de poena , tum quia absurdum videtur, limiusmodi peccato non posse condonari partem aliquam poeuae, si cae tera adsint. Quare eκ his eXpose, L. δε-tionibus, nobis illa videtur Proba tonita u. bilior, quae asserit peccatum in Spi ctoris. ritum sanctum esse irremissibile, o tum sermone ii de verbis quia de illo non ita certo promitti Domini,tum lib. de corrept.&gra tur Paenitentia ut sic ostendatur,
sconium a. 8. tum denique libro Primo retraei.cap. 9.Verum haec interpretatio non videtur admittenda, ut afferunt Durandus sup. num. 8. Petrus de Arag. Ioann. Medina, C.de paenit.locis supra iratisi ratio est, quia hoc modo peccatum in Spiritum sanctumno est aliquod certum genus pec Dcati, sed commune , cum tamen
Peccatum in Spiritum salictum sit certum aliquod genus peccati, tu quia,ut inquit Bel arminus, ubis Pra, Matth. I 2. Luc. . distinguitur 'peccatum in Spiritum sanctum ab al, h, quae sunt in Patrem, S in Filium;tum quia Iudaei notatur hoc peccato, Marci tertio; tum
4enique, quia huiusmodi peccatu
DV non impossibilitas, non impotentia ad condonationem tanti sce
lerisci sed potius quaedam diffi
cultas, tum X Parte peccatoris, qui non vult conuerti, tum eX parte Dei, qui iusto consilio den gat peculiaria, ac potentiora quaedam auxilia,ad modum supra eκ-plicatumstegantur Bel armiis nus, Petrus de Arag.&Suarius via suPra,& hee quod attinet ad primam