Carmina;

273쪽

Natum Apollinis poeta celebraturus Latonam per multas terras frustra quaesivisse narrat locum, ubi filium pareret , inagna futurum potentia et superbia Vos. T. et 66 seqq. x, qua omnes timerent; tandem in Delum pervenisse, quae et ipsa metuens ne ab Apolline, cui in lucet editus esset , propter soli asperitatem ac Sterilitatem Conteinta desereretur, non permiserit Latonae partum edere ante quam jurejurando affirmasset, primum et celeberrimum pollinis templum in ea insula exstructum iri 49 88). tum describitur natus dei, laudibusque ludorum Deliacorum, qui in honoret ejus celebrari solebant, hymnus concluditur Frankeo.

Ira νησομαι, ούδε λάθωμαι, Ἀπόλλωνος κάτοιο, δντε θεοι κατὰ δῶμα Θιὰς τρομέουσιν ἰόντα,

Annotationes. Vocabulum ἴμνος, quod tu sibi tomines medicari cantibus irae

ab Ucu δω eano, celebro, ducunt deorum, vel jam ortae, vel metuendae viri docti, Homerus in neutro majorum ne oriretur continebant lautem Carmina Catami, Usurpavit, Si Vera sunt, quae illa mox solum preces, sed etiam res disputavimus ann. ad Odyss. θ , 429, gestas deorum, quaa cantando demul- ubi vulgo legitur Ἀοιδης άμνου sed cere sperassaut mures divinas, Sicut he-Pro in utitur socin παιήων v. Ilgen. oes epulantes delectabantum Citharoe- ann nomen γηπαιήονι hymn. et dorum carminibus χε Suis aliorumque 95.): Velut Il. M 472. , postquam sa virorum strenuoru in factis. Sic etiam incrum pollini factum , idque consecutas festo alicujus dei non is Solus cantu Cee more epulas, memoravit. ita pergit: obrabatur, sed excipiebant illius laudos Oh oh πανημέριος μολπρ θεον λά- aliorum numinum , seu Cognatorum, Sive σκοντο , αλον , ε ἱδ οντ ες minui similium et amicorum; ex quo eXplican-

Ib VOX παιήων, h. e. recentiorum Grae- μαι αλλον ες μνον αὐτὰρ νώ curum lingua παιὰν primo it proprio και σεῖ και ἰλλης μνήσομ' ' ἀοι-εenSu significat carmen, quo deuru in δή ς scilicet item, certe majori ex P Lem X petebant. quippe subjecta huic parte, canendo traducebant, πανύμέριοι, V.Ci ea motio medicandi et videban et variata materie ulliciendi erant uni ini

274쪽

πάντες αφ' ὁράων, τε φαίδιμα τόζα τιταίνει

ἔνθα καθίζου Gιν χαίρει δέ τε πότνια Λητώ,

auditorum. v. hymnum in Apoll. Delium 157 161 fuerunt igitur hymni pro renata nunc longiores, nun breviores; sed omnia brevius suisse Consentaneum est

illud genus, quod vocabant προοίμια

Seu προοίδια propterea quia in orn-Pis, εν προσοδοις, templum accedentibus cauebatur contra longiores erant hymni, quos canebat chorus Circum Bra in Consistens, ut incedens, ac tripudians. utriusque descriptionis carmina habet hic liber, nec ad alterutras omnia re

ferenda sunt utrumque Vero genus

temporibus illis priscis h. e. Homeri et

positum fuit quod genus post inprimis

Callimachus, ut studebat antiquitati, Suonaodo iuuatus est. Ilgenius ann. ad h. in Apoll. I et . . p. 188. omnict, quae epicam poφΝiu ab aliis carminum ueneribus distinguunt, in ovi ericisti γnmis deprehen las fabulam ; unitatem

BCtionis morum notationem diversita tem personarum in uno etiam, qui adhuc extat, in Mercuriuin nodum nexum et solutum; externam denique, quam heroum laudes sibi vindicant, formam. quare equidem non ideo, cur γmno S, qui sub Homeli nomine circumseruntur, epicos dicere dubitemus. - habent a-Cti finem, eamque pertractant Callimache actione Carent, et facta tantum me morabilia commemorant in omericis temporis et successionis habita ratio est; in Callimacheis ne temporum ordo er- atur, nec, Ut Cohaereant facta, cura est in Homericis personae moribus distinctae comparent in Callimacheis nullae itaque CaIlimachi hymni non magis epicorum nomine insigniri poterunt tuam Procli Lycii, vel qui Orpheo tribuuntur; et nitror, neduritum de Hymnis Oeterum Graecorum. Halaiae et Lipsiae 1786. p. 44. id non obserVaSSe, et Callimacheos in epicorum claSSem Conjecisse, quippe qui ncomiastici vel laudatorii rectius appellandi videantur. '

dein repertis paulatim atque usu receptis metris lyricis, hisce conscripta Car' mina cantari ac saltari coeperunt, et hoc quidem majore quam olim arte tudioque quamobrem et πορχημα τα V. ann ad h. in poli. Del. 162. vocata Sunt, quaSi a potiore parte saltationis; qualia superSunt eum alias, tum in Pindari reliquiis quae hic non aguntur, sed Homeri seu potius Homeridarum hymni isti antiquiores. v. ann ad h.

in Apol Del. 147, p. Pyth. 337, Merc.

init . quos inter sunt qui Homero haud indigni videantur, velut hymnus in Venerem alii recentius quidem produnt ReVum, nec tamen ab imperitis fabricatos esse intelligas; omne autem, ut quos negligerent critici , praesertim Alexandrini maculis omnis generis adspersi sunt corruptionis, quas pro irili parte eluere et nos, tot clarissi,norum

virorum veStigia persequenteS, Conabimur.

1. ymnus in Apollinem Delium non separatur in codd. ab hymno in Apollinem dithium , quamvis diversum sit

utriusque Carininis argumentum primus

eos discrevit It genius, auctore Rulin ke ni Epist crit. p. 7. editionis, quae Lugduni Batavorum excusa est a. 1782., eumque alii secuti sunt praeter Hermannum, IV et B. de auctore hujus hymni

V nn. ad 172. Vers 1 - 13. verba cantoris , cui respondet chorus 4 I8. breviores horum humilorui fere pro chori cantibus habendi sunt, sicut illi, qui Orpbici dicuntur , verbis ἀμοιβαίοις citha-

275쪽

Πῶς γάρ ' μνήσω πάντως Γυμνον ἐόντας 20 πάντη γά τοι, Φοῖβε, νόμοι βεβλήατ' ἀοιδῆς,

roedi deperditis. temere haec addubita prior, reposuerat νόμοι libri νό-runt viri docti. - μίμνε manere so μος βεβληαται δῆς, quorum νόμος SQ ιet, quo sensu consuetudinis etiam me loecum est ωδῆς autem vocis antiquae teri . . oristi intelligendi sunt, quan interpretatio, quam praeterea in ii Scequam paulo durius Ilg., Matth et Carminibus haud occurrit. - πῶσαι grammaticos. θαλάσση ς significatur Apollo νόμιος, dubitatuum poeta utrum illuni canat.16. accivit hunc v. Orpheus persona i .

' oblitterata est numerosque transpositione

. appellatum est. - Ειρεσίαι. Iresias, 18. ποίνικος aut ad Odyss. Thessaliae urbem, memorat Livius 32, i , 16 13. sed aptior huic loco est Irrhesiα19-28. πῶς γάρ. sic codd. SS. insula in sinu Thermaico ap. llin. m. et Pleri sun edito runa perperam emenda N. 4, 12 quod nominis aliqua est ii-tores: πως τ ij, vel πῶς δ' α0 ut versitas. id neminem ossendet, qui no-Solent. - νόμοι ἀοιδῆς, leges seu Verit, quam varie nomina locorum scribi modi cantuS, Ars musica. - , βεβλη- oleant; velut Πειρεσίαι quod suadet αται cecidcrunt, sive evenerunt, tibi Ruhnken. Ep. crit. . . , rapud Steph. in sortiti otio deorum post victos Titanes est Πειράσια ' etc. Ilgen. sane IIesiod. Theog 88 P etc. Ernest apud Plinium malim resia, et hoc ipso

276쪽

4 καὶ Κλάρος αἰγλήεσσα, καὶ Αἰσαγέης ορος αἰπs, και Σάμος δρηλὴ Μυκάλης ν αιπεινὰ κάρονα,

Μίλητός τε K0ως τε πόλις ερόπων ἀνθρώπων, και νίδος αἰπεινη, καὶ άς πα00ς νεμόεσσα,

πρίν γ' τε η ' πὶ Βήλου βήσατο πότνια Λητώ,

277쪽

60 χειοῖς ἡ ἀλλοτρίης, ἐπει ου τοι πῖα υπ Ῥυδας' 'SΩς φάτο χαῖρε ε ῆλος, αμειβομίν ὁ προσqύδα -Λητοῖ, κυδίύτη θύγατε μεγάλου Κοίοιο, ἀσπασί κεν γωγε γονὴν κάτοιο ἄνακτος δεξαίμην αἰνῶς γα ετητυμόν εἰμι υσηχῆς 65 υδράσι πι δε ὁ κεν περιτιμήεσσα γενοίμην.

ἀλλα τόδε τρομέω, Λητοῖ, επος, ου δέ G κευσω 'λίην γάρ τινά φασιν ἀτάσθαλον πόλλωναεσύεσθαι, μέγα δε πρυτανευοίμεν Θανάeto ισι καὶ θνητοῖσι θοτοῖσιν ἐπι ζείδωρον ἄρουραν. τω γ' αἰνῶς δείδοικα κατὰ φρένα, και κατὰ θυμὸν, μη οπόταν το π9ῶτον ἴδε φάος ελίοιο, νυσον τιμησας, ἐπειὴ κραναήπεούς ειμι, ποσσι καταUτοέψας σ3 αλὼς εν πελάγεσσιν. ἔνθ' ἐμε μεν ἐγα κυμα κατὰ κρατος λις αιεὶ 75 κλυσοει ὁ δ' ἄλλην γαῖαν ἀφίξεται, η κεν di οῖ, τευξασθαι νηόν τε καὶ ἄλσεα δενδρήεντα ' πουλυποδες δ' εν μοι θαλάμας φῶκαί τε μέλαιναι οἰκία ποιήσονται ἀκηθέα χήτε λαῶν. αλλ' εἴ μοι τλαίης γε, θεά, μέγαν ὁρκον ὀμόσσαι,8 ἐνθάδε μιν πρῶτον τευξειν περικαλλέα νηῖν, ἔμμεναι ανθ9ώπων χὐηστήψιον, αυτὰ επειτα πάντας ἐπ' ἀνθρώπους, ἐπειὴ πολυώνυμος σται.

. 4, ἴστω s τάδε Γαῖα, και Ουο ανδ ευρῶς περθεν,8 και et κατειβόμενον Στυγὼς δως, δοτε μέγιστος ὁρκος δεινότατός τε ἐλει μακάρεσσι θεοῖσιν,

η μην Φοίβου τὴ δε θυώδης εσσεται αἰειβωμὰς, και τίμενος, τίσει ὁ σιγ' ξοχα πάντων ' Aυτὰρ ἐπεί ' ὁμοσέν τε, τελευτησἐν τε τον ὁρκον,

δεῆρ αν, ἄνακτ' ε βοσκήσοις, v telligas, qui injurioso pede stantem Pro-

278쪽

πάντα μάλ', ς πετελλον 'Oλύμπια δώματ' εχουσαι. si δ' tis θυμῖν ἔπειθεν ενὶ στήθεσσι φίλοισι 'βὰν ὁ ποοι τρήρωσι πελειάσιν ἴθμαθ' ὁμοῖαι. 115 υτ επὶ ηλου βαινε μογοστόκος ιλείθυια, την τότε du τόκος εἷλε , μενοίνησεν ὁ τεκέοθαι. ἀμφὶ ε φοινικι βάλε πήχεε , osv d ερεισε λειμῶνι μαλακῶ μείδησε δε γαῖ' υπἐνεοθεν. ἐκ δ' ἴθορε προ φόωσοε θεαι δ' λόλυξαν πασαι.

279쪽

αλλοτε μεν ' πὶ sv00υ βήσαο παιπαλόεντος, αλλοτε ὁ α νῆσους τε, και ἀνἐρας, λάοκαζίς. πολλοί τοι νηοί τε, και ἄλσεα δενδρhεντα

τ 34. - χρυσάορα, χὐυσοτάσγανον , η ρυσοκίθαριν, ut ait Suidas. V. infra 218, Il. , 509. - θήσατο ἐθήλαύεν, ut Apollonius interpretatur. v. l. ω , 58. , ijῆσθαι, quod P. Ηο- merum de insantibus lactentibus dicitur,

h. l. de lactante imatre usurpatum non debebat adio nensioni Aserat genio, ut liun versu in pro Spurio haberet. Con

fundi enim inter se et conisu utari solent verba hujusmodi, lactere et lactare, salige et augen. Sic θηλάζειν, quod proprie est lactare Lobeck. hryn. p. 468. J, P. Theocr. 2, 16. de lactente

dicitur: i λεαίνας μασθὸν ἐθήλαζεν.

133. επὶ primus dedit Matth. pro ἀπ ὀ, quod habent libri, errore haud in-

juvante , dicitur pollo recens natus, i divina ingenita. 135. χρυσ - ηνθησε. Pindarus de insula beatorum Ol. 2, 126. αν- θεμα δε χρυσου λέγει.

136. male versiculus hic insertus legitur in libris post 139. quem loco nos

dente ἄνθεσιν λης, rursusque ad haec relato verbo βεβρίθει. 137 - 39. versus forte missi in codd. ariSs et Mosc., cum Sententia sine illis constare videretur, librariis a Verbis νθεσιν λης intelligentibus ἀνθεῖ ex νθ σε. 142. νήσους τε, και ἀνέρας, insulas et iros , h. e. insulanos et alios homine S, qui continentem incolunt.144 45. inepte repetita ex 22, 23. rnam hic ista non aguntur, Sed praeStantia templi luci lue Deliaci aliarum insularum ac regionum opponitur. 147. conventum Ioniam dicit et ludos Sacro S, quinto quoque anno in Delo insula celebratos . . . Hasei ricch. Altarrthum s unde, 1. p. O - 1O9. D. Montbel. , , Coni me il est ici que stion des Ioniens, es γmnes on duetre compose long -temps a pres

280쪽

συν τοῖσιν τεκεεσσι, καὶ ιδ0ἱύς ἀλόχοισιπιο δε σε πυγμαχίγ τε, και ὀ 9χVθμῶ και ἀ0ιδῆ, 15 μνησάμενοι τερπουσιν, ταν στήσωνται γῶνα.*αίη κ' θανάτους καὶ γη9ως εμμεναι αἰεὶ, ἴς τότ' παντιάσει et Ῥάουες ἀθρόοι ἐεν πάντων γάρ κεν ἴδοιτο χά9ιν, τέ sψαιτο ὁ θυμῖν, ἀνδρας τ' εἰσορόων καλλιζώνους τε γυναῖκας,

155 νῆάς τ' Ἀκείας, ὁ αυτῶν κτήματα πολλά.

προς ὁ τόδε μέγα θαίμα, ου κλεος ὐποτ ολεῖται, κουραι ηλιάδες, κατηβελέταο θεράπναι,αῖ Ἀπεὶ se πρῶτον μεν Ἀπόλλων' μνήσωσιν,αυτις ὁ α Λητώ τε καὶ Αρτεμιν ἰοχμαιρον,160 μνησάμεναι, ν δρῶν τε παλαιῶν, ὁ γυναικῶν, υμνον ἀείδουσιν, θέλγουσι δε υλ ανθρώπων. πάντων δ' ανθρώπων φωνὰς καὶ κρεμβαλι si στίν μιμεῖσθ' ἴσασιν, φαίη ὁ κεν αυτος καστος φθέγγεσθ' ουτω φιν καλὴ συνάρηρεν ἀοιδῆ.

χαἰοί τε δ υμεῖ πῆσαι, μεῖο ὁ και μετόπισθε, μνήύασθ', ὁππότε κεν τις επιχθονίων ἀνθρώπων ἐνθάδ' ἀνείργ α ξεῖνος ταλαπείριος ελθών