장음표시 사용
261쪽
1ἰμὶ δ εγώ βασιλεύς υσίγναθος, o κατὰ λίμνην
τιμῶμαι, βατοάχων γούμενος ματα πάντα καί με πατὴ Πηλευς ποτε γείνατο, ἴδμομεδουσθ20 μιχθεὶς εν φιλότητι παρ' χθας υριδανοῖο.και σε ' os καλόν τε, και ἄλκιμον, ἔξοχον ἄλλων,
Tot δ' in Q χάραα ἀπαμεῖβετο, φώνησεν τε 25 τίπτε γένος τουμίν ζητεῖς, φίλε δῆλον ἄπασιν
ἀνθοώποις τε θεοῖς τε και Ου9ατίοις πετεηνοῖς.
ra est ne initation de a fumeus re pii iis de Glaucus a Diomρde, au .chant de 'Iliade, v. 145. 'i fallat si gnater outes es intentions de parodies qui se tro uvent dans e petit poeule, il
gens de 'informer, de dernander, Commeici, mais elui de rechercher vel lu'un. Gest en rore ne observation quo je ne
factus si Lycio et Arn. - λλὰ πιο Ar αν πεπλος Si placenta lata , nihil Bmplius. - , ῆπατα λευκ. ccia Ora ad x erbuin ibam tunicam habentia , ut Vulgo vertunt, utque cepit Lycius, ii tellecto peritonaeo sive ἐπίπλο, quo involvi solita esse jecinora, Cum RSSarentur vel Coquerentur tradit Allien 3, 24 rῆθος τω ἐπiπὶ περι καλυπτεσθαι πά-τtα. unde jucus ineretriculae, reperto pulmone pro jecinore exclainantis: ἀπολωλα πίπλον μ' ἄλεσαν περιπτυχαί scriti. απόλωλα πίπλων μ' . .)ritemque Creol dili Cottiici ratio, ἰσχυνό- μετον, verecundum vocanti tale jecur. si Ern. - νωένας θοίνην Flor. ,
Ald. Cephall. sed Lycius e S., item que codd. Xon. . et-293 θοίνας, quod receperunt Barn. Ern. B. nu-na erus pluralis, ut in posita, placebat magis. B 42 - 44 ita . secundum cod. Flor., quo pacto haec cohaerent, quae tale pust 55 leguntur in vulgatis negligenter haec linora carmina descripta fiunt,
262쪽
ταῶτα γαρ μέτερ' στὶν ἐδέσματα των κατὰ λίμνην. 45 ουδέ ποτε πτολέμοιο κακὴν πέφευγον ἀυτην, αλλ' ἰθυς μετὰ μῶλον ἰών προμάχοισιν μίχθην. ot δέ de ἄνθρωπον , καίπε μεγα σῶμα τυροῶντα, αλλ' ἐπὶ λέκτρον ἰὼν καταδάκνω δάκτυλον ἄκρον, καὶ πτέρνης λαβόμην, καὶ ου πόνος ἄνδρα κανεν,
50 νηδυμος υκ πέφευγεν πνος άκνοντος εμεῖο.ἀλλα δύω πάντων περιδείδια πῆσαν ἐς αἰαν, κί0κοa', καὶ γαλέην, οῖ μοι μέγα πενθος ἄγουσι, καὶ παγίδα στονόεσσαν, που δολόεις πελε πότμος'
πλεῖστον ὁ γαλέην περιδείδια, τις ἀ9ίστη, 55 η καὶ τρωγλοδύοντα κατὰ φώγλην ἐρεείνει. Προς τάδε μειθήσας Ουσίγναθος ἀντίον ηυδα',,ξεῖνε, λιην αὐχεῖς ἐπὶ γαστέρι ἔστι καὶ μῖν πολλὰ μάλ' εὐλίμνη καὶ ἐπὶ χθονὶ θαυματ ἰδέσθαι. ρομφίβιον γὰρ δωκε νομὴν βατράχοισι μονίων,6 στοιχείοις διττοῖς μεμες ισμένα δώματα ναίειν, σκιοτησαι κατὰ γῆν, καὶ ἐν ,δασι σῶμα, καλυψαι. εἰ δ' ἐθέλεις καὶ ταὐτα δαημεναι, έχεὐές οτιν. βαῖνε o εν νώτοισι, κράτει δέ με, μήποτ έληαι, οππως γηθόσυνος τον μῖν δόμον εἰσαφίκηαι.
Καὶ πρῶτον μεν εχαιρεν GH ἔβλεπε γείτονας ὁρμους, νήξει τερπόμενος Φυσιγνάθου αλλ' ὀτε δ ρακυμασι πο9φυ9ἐοις ἐπεκλυζετο, πολλὰ δακρύων 70 ἄχρηστον μετάνοιαν ἐμέμφετο τίλλε δε χαίτας,
καὶ πόδας σφιγγε κατά γαστέρος ἐν δ οἱ τορπάλλεὐ ἀηθείθ, καὶ ἐπὶ χθόνα βούλεθ' ἱκέ6θαι, δεινὰ δ' ἐπεστενάχιζε φόβου κρυόεντος ἀνάγκύ. δρος ὁ ἐξαπίνης ἀνεφαίνετο δεινόν δραματ ἀμφοτέροις, ορθὼν δ' περ δατος ἐχε τράχηλον.
οἷον ταῖρον ἔμελλεν ἀπολλυμεναι κατὰ λίμνην,
aliis missis, aliis transpositis, ut solet sy 61. ἀμφίβιον νομην, dotem fieri, cum properatur anci 'iti naturae, a νέμειν Ilgenio. 45 alia dissimilitudo murium et rana Versi suiu 60. qui vulgo post Ἀε-rum ignaviorum, ut quae quovis strepitu que intem legitur temere omissus est in Derterritae resilire soleant in aquas. H0r- Ald et aliis ed , quae inde u- erunt uncinis inclusere Hrn. et V, 49, 50 quid η homo non dolebit, di suo loco reposuerunt Barn. Veterem ille
citi mus. quippe haud mediocri dolore Mineri. si antis, Ged alius generis, estasset um; quo fortitudinem suam prae 163.
54. malim χλ. δέ. Metricus imperi τὰ λίμνην sic Ald. ., quae labetur tu intulerit δη optini Aldiuarum Homeri edd. v. De-
263쪽
δ ὁ βάθος λίμνης, καὶ ἀλεύατο κῆ9α μελαιναν. κεῖνος δ', ς ἀφέθη, πέσεν πτιος εὐθύς ες δωρ, 80 χεῖρας δ' σφιγγεν, και απολλύμενος κατέτ9ιζεν. Ουρῆν πρῶθ' πλωσεν si ἴδασιν , υτε κωπην συ9ων ευχόμενός τε θεοῖς επὶ γαῖαν ἱκέσθαι κυμασι πορφυρέοισιν κλύζετο πολλα ὁ Ἀβωστρει, και τοῖον φάτο μόθον, πο στόματός ἀγόρευσεν ' 85 ,ου οἴτω et/ώτοισιν ἐβάστασε φό0τον 9ωτος ταs9ος, oc ρώπην δια κέρατος ' επι Κρητην,ώς εμ επιπλώσας ἐπινώτιον γε ες οἰκονβάτοαχος, ἀμπετάσας χρὰν δέμας δατι λευκω. Πολλάκι με κατέδυνεν φ ὐδατι πολλάκι δ' αυτε20 λακτίζων ἀνέδυνε, μόρον δ' υκ ὴν παλύξαι 'δευόμεναι δε τρίχες πλεῖστον βάρος εἷλκον επι αὐτω. Γύτατα δ' ὀλλύμενος τοίους ἐφθέγξατο μύθους' , οὐ λήσεις δολίως συσίγναθε, ταsτα ποιήσας, ναυηγὰν ρίψας ἀπ σώματος , ς π πέτρης.95 υκ αν μου κατὰ γαῖαν ἀμείνων σθα, κάκιστε, παγκ9ατίω τε πάλύ τε καὶ ε δρόμον αλλὰ πλανήσας εις δωρ μ ερριψας. αχε θεὰς εκδικον μι α' ποινὴν αὐ τίσεις συ μυῶν στρατῶ, ου δ' παλύξεις. I αὐτ ειπών ἀπέπνευσεν εν δασι τον δε κατεῖδε
100 ειχοπίναξ, χθγὶ σιν ἐφεζόμενος μαλακῆσι, δεινὰν δ' ἐξολόλυξε, δραμών δ' ἐγγειλε μύεσσιν.
δ' εμαθον την μοῖραν, δυ χόλος αἰνος παντας. και τότε κηρύκεσσιν εοις κέλευσαν α Οὐθρον
κηρύσσειν γορηνθ' ες δώματα ρωξάρταο, 105 πατοῖς δυστήνου φιχάρπαγος, ο κατὰ λίμνηνυπτιος ξήπλωτο νεκρόν δέμας, os δε παρ' χθας ὴν ὁ τλήμων, μέσσω ν πενήχετο πόντω.ώς ' λθον πεύδοντες αμ Ἀοῖ, πρῶτος ἀνέστη
Tρωξάρτης επὶ παιδὶ χολούμενος, εἰπε τε μῆθον 110 id φίλοι, ει α μοίνος εγώ κακὰ πολλὰ πέπονθα,ε βατράχων δ' ἡ πεῖρα κακὴ πάντεσσι τέτυκται. εἰμὶ δε νίν λεεινὰς επε τρεῖς παῖδας λεσσα.
bure ed. a. 1765, r. 495 , Bergier. δὴ Ἐδατι. codd. mendi tralaticiar Basil vulgo ἀπολλυμενον καταλείπειν, φ υδ. homoeoteleuto me hic quidem tolerabili D0. . alio mox absimilis supithae,
assectata, repetiit nomen Ipsum in et alias emendari inte 81-89. haec male posita sunt in punctionem, copulamque addidi, quae Vulgatis OS 73. χπλωσεν, expandit saepe excidit in libris hoc enim dicit
v. Ilaith. ad i. l. - ἀμπετέ oia, Troxartes ge quidem Solum uiuita va- CX fuderis mortuum sic sere scripti, item riaque mala expertum esse, Sed inunc edd. Lycii et Ernestii aliae: υψώσας ranarum raptum PesSimum Omnibus m CL 106. - χρον, pallidum morte. ribus imminere.
264쪽
υἱέα μοι πρῶτον δορπήσατό τις μυόφορβος δὴ μεγάλη, πτέρνας σιάλου κλονέοντα τυχούσα' 115 τον δ' ἄλλον πάλιν ἄνδ0ες ἀπηνέες ε μόρον ξανκαινοτέραις τέχναις, ξυλινον δόλον ἐξευρόντες, ην παγίδα καλἐουσι, μυῶν ὀλέτειραν ε0sσαν ὁ τρίτος ην ἀγαπητῶς - οι και ζτἐ9ι κεδνli, τοίτον ἀπέπνιξε βάτμαχ0ς κακὰς ε βυδον ἄξας 120 αλλ' ἄγεν ὁπλισόμεοθα, καὶ ἐξέλθωμεν α αυτούς,
σώματα κοσμῆσαντες ε εντεσι δαιδαλέοισι. Iris εἰπων ἀνέπεισε καθοπλίζεσθαι παντας.
κνημῖδας μεν πρῶτα πε9 κνήμησιν θεντο, 125 hζαντες κυάμους χλοες οὐ ς ε H ἀσκήσαντες,
ους αὐτο δια νυκτος πιστάντες κατέτρωξαν.
θώρηκας δ' ειχον καλαμ οστρεφέων π βυ9σῶν, χυς, γαλέην δείραντες επισταμένως πόνηύαν.
sto κόρυς τ λέπυρον ἐπὶ κοὐ τάφοις κα9ύοιο. οὐ τω με μύες ἔσταν εν πλοις. ἰς δ' ενόησαν βάτραχοι, ἐξανέδυσαν ἀή δατος ες ' να χῶρον ἐλθόντες βουλην ξυναγον πολέμοι κακοῖο.135 κεπτομένων ὁ αυτῶν, πόθεν η τάσις, η τίς ο θρυλλος, κῆρυξ εγγυθεν λθε, ἐψων σκῆπτρον μετὰ χερσι,2 ρογλύφου υἱὼς μεγαλητος ο ς, μβαοίχυτ9ος,
cfάλοιο τυχ., quae in numeros restituit δείραντε. ἐπιστ επόνησαν. saepe On- Thomas Hearnetis, Barnesii collator, ad fusa α et χυ: et in cum alias, tum
ἐπιστάντες, adstantes, consi non intelligerent, aut non ferrent instentes in armis, nec cubitum euntes. - carmine, quod Homero tribueretur.
265쪽
,γὶ βάτραχοι, μύες υμμιν ἀπειλήσαντες επεμψαν, 140 iπεῖν ὁπλίζεσθαι ἐπι πτόλεμόν τε μάχην τε.εῖδον γὰρ καθ' υδωρ miχάρπαγα, νπε επεφνενυμ ἐτεὐος βασιλευς Ουοίγναθος. αλλὰ μάχεσθε, οῖτινες et βατ0άχοισιν ἀριστηες γεγάασθε 'SZ ειπῶν ἀπἐφηνε λόγος 'cit ουατα πάντων 145 εἰσελθὼν τάραξε φρένας βατράχων ἀγεὐωχων. μεμφομένων δ αυτῶν Ου6ίγναθος εἰπεν ἀναστάς'
ὀλλύμενον, πάντως δ' επνίγη παίζων παρὰ λίμνην, νήξεις τὰς βατράχων μιμούμενος ' οι ὁ κάκιστοι 150 νυν με μεμφονται τον ἀναίτιον. ἀλλ' γε, βουλην ζητήσωμεν, πως δολίους sας ξολέσωμεν. τοιγὰρ εγών ἐρ ἐω, ῶς μοι δοκεῖ εἰναι ἄριστα.
155 ηνίκα ὁ ὁρμηθέντες εφ' ἡμέας ε ξελθωσι,
δραξάμενοι κο0ύθων, οστις σχεδον ἀντίος ελθοι, ε λίμνην sτοῖσι σῶν εντεσιν ευθὼ βάλωμεν. ουτω γὰρ πνίξαντες εν δασι τους ἀκολύμβους στήσομεν εὐθυμως το μυοκτόνου δε τρόπαιον. 160 'Ως ἄρα φωνhσας πλοις νε δυσεν παντως.
φυλλοις με μαλαχῶν κνήμας ἀς ἀμφεκάλυφαν, θώρηκας δ' εἰχον χλοερῶν πλατεων πο σευτλων, ψύλλα δε τῶν κραμβῶν εἰς ἀσπίδας ευ σκηοαν,εγχος δ' ὀξύσχοινος κάστ μακρὸς ἀρήρει,165 και κέρα κοχλιδίων λεπτῶν κάλυπτε κάρηνα. φραξάμενοι ' στησαν ἐπ' χθης φηλῆσι, cείοντες λόγχας, θυμου δ' εμπληντο καστος. Ζευς δὲ θεους καλέσας εἰς ουρανὀν ἀστερόεντα, και πολέμου πληθs δείξας κρατερους et μαχητὰς 170 πολλούς. και μεγάλους, δ' ἔγχεα μακρὰ ἐροντας, οἷος Κενταύρων στοατὰς εὐχεται, ηε Γιγάντων, ηοὐ γελῶν ρέεινε, τίνες βατράχοισιν αρωγοὶ
γάαύθε. codd. Versu claudicanter γε stertius. ad Lucianum t. 1. p. 437. et γάατε - ἀπἐτην , rem exposuit. Valch ad Animo n. p. 9O, 1. EX Ern. ε ίχεσσι p. 441 et 493. D τείχεσιν. Vulgον χείλεσσιν recte i. r varietas 161 179. 4ας si genuinum est, μο- τείχεσιν plus habere leporis visa est. - νοσυλλάβως pronuntiandum est metri αυτοῖσι πιυν αντε σιν ita marn. gratia, ut se aliquot in locis pud Ho-Ilgen. B, Franke, secundum Flor. Ald. merum. - plerique scripti et editi καὶ Bergier. aliasque edd. . in quibus habe κέρα κοχλίων versu ClaudiCante. itur taurovς υ εντ id μετρον corri igitur Barn. D κοχλιέων, soloece quidem.
tur pud LVCium, Ern. IV. - ευθυ, rum. Sed lepidiora sunt Cornua cochlea- recta, non Stiatim: ir olle si gera rum , h. e. capita earum Ornuta. Flor.,
des leges ins assem schmeissen. . de Ald. Bergier. Ern. και κόρυθες κο-lειθ et ejus constructione dixere Hem χλιῶν . κράατ ἀμφεκάλυπτον. - Ald. HOMER ODYss. III. II
266쪽
l75 και γάρ σου κατὰ νηῖν αεὶ σκι9τῶσιν παντες, κνίσση τερπόμενοι καὶ ἐδέσμασιν ε θυσιάων.
ελθοίην ἐπαρωγος, πεὶ κακὰ πολλά μ' oογαν 180 στέμματα βλάπτοντες και λύχνους εῖνεκ' ελαίου. τοὐτ δε μου λίην δακε se ἐνας, οἱα μ' ερες απιπέπλον μου κατέτ9ωξαν. ἐξυφηνα καμοὐσαε ροδάνης λεπτης, καὶ στήμονα λεπτὴν νησα, τρώγλας τ' εμποίησαν. o' πητής μοι πεστη ' 18 χρησαμένη γὰρ φηνα, και υ εχω ἀνταποδοὐναι,ώς πολύ με πράσσει ' δε ίγιον ἀθανάτοισιν.
αλλ' os δ' ς βατράχοισιν ἀρηγέμεν οὐκ ἐθελήσω ' εἰσὶ γὰρ os δ' αὐτοὶ φρένας εμπεδοι, αλλά με πρώζν
ε πολέμου ἀνιοίσαν ἐπεὶ λίην ἐκοπώθην, 190 πνου δευομενην, Ῥυκ εἴασαν ο9υ βοῶντες οὐδ' ὀλιγον καμμίσαι ' γ' δ' sπνος κατεκείμην, την κεφαλὴν ἀλγοῶσα εως ἐβόησεν λέκτωρ. αλλ' ἄγε, παυσώμεσθα. θεοὶ, τούτοισιν ἀρήγειν,
3. Bergier. . Ern. . Alter. , ἀθανάtων. terpretatus autem est nescio quis verbis aliis τειρομένοις opinor, ex 178. - istis lectiora καὶ πολυ, με πράσσει, et ἐλθοίην emendatio proposita a Fran multum instat mihi. quae leguntur in keo libri εχθοίμην, Datismo vix ferendo codd. Flor et Lips. sed male rem e S lin hoc poeta ut Comicus iace 291. sit, ne lue est quod τόκον, usurain, Xi lia r do μαι, και χαίρομαι, κεὐτμαί- at a Minerva sartor, vel 'extor, sed νομαι. V., quos Frankeus laudavit, uti reposcit ille licia, quae mutuata erat m Ani gr. gr. t. 1. I. 362. . Gottiing. ea. ad Aristot. Ῥolit. I. 360 Sequ. ex ri . . conjectura ἐρχοίμ . 19 L υπνος media correpta contra
184 86. ita hi versus ordinati sunt si vhisus ab L. . to ali iabrica-
με τόκους versumque compleret in 200. πέρας πολεμοι o. h. e. τε-
267쪽
και τότε κώνωπες, μεγάλας σάλπιγγας εχοντες, δεινον ἐσάλπιγξαν πολεμου κτύπον ούρανόθεν δε Ζευς Κρονίδης βρόντησε, ἐ9ας πολέμοιο κακοῖο.
230 χερμαοίω πλη ζας κατὰ βρέγματος εγκέφαλος ε
λος, consummationem belli, Ipsumque verbo μου pars exirema antecedentis bellum quemadmodum κους π ρας di- - ωνον propter similitudinem.
Ajacem 798. 219. codd. versi hiante: Ἀπαρ. f. 202 sic serae codd. et ed. Frankei. 231. vulgo ἐσάλπιζον. 224. male hic versus post sequentem
rum pinguium avida. χθης, α Zθαις,2l2. ἄχος, dolor ex morte amici quod habent aliquot libri ex interpreta-Embasichytri. tione. 213. suspecta propter alteram pro 229. versus tali artifire dignus, quem ductam in nomine Πολυφωνον dedit eundem et 293 procudisse arbitror, qui haud dubie scriptor ρτ. Πολυφωνον pariter caret caesura hujusmodi multa per asyndeton , quibus fortasse haec adjecta sunt huic carmini a versificato subjecerat Vt οὐ κατὰ ,. 4. Otacerit ribu ineptis, quae sciens Praetereo.
268쪽
ῆλθε δια προμάχων, και ἀκόντισεν οξέ σχοίνω
os δ ερόηξε σάκος, σχέτο δ αυτο δουρὰς ἀκωκη. το δ εβαλε τρυφάλειαν ἀμύμονα καὶ τετ0αχαίτην δῖος ριγανίων, μιμούμενος αυτὸν Αρηα,
' 37. Wιχάρπαξ. at ille dudum occi- pro . δε τυ, sicutis et permisceridit V. 99. ergo ponamus φυχάρπαξ, ani Solent. aberravit autem reo νδ e loco
mae Seu Nitae raptor omni facetiarum SUO, quo repOSui. nenori studens poeta ioci causa hic in e --iata . . . AE in. 254. Versus ασυστατος nam si raria tulit nomen simile Κιγα9πακος. . . . . . . a siluit In stagnum, quomodo potuit euiu
238. Πηλουχιον Flor et Ald. pro aggredi ius 3 vidit hoc Ern. sed lepo- Πηλουργον, nisi fallor minus bene alii rem, qui inest in Verbo μίπνουν, non Πρασσοφάγον quem modes in Stagia percepit. 4,n0m Video, inquit quo- esses dixit, vel Πρασσαῖον qui infra modo μίπνους sit, qui tantum in pede 255. Superstes est μήπω Soloecismus extrem percussus sit. at ea est hy- pro ουπω. Sed fortasse lic noster scri signat hi debilitas atque ignavia, ut vel pserat μηρφ, Vel ridicule μήλω, ut Virg. levi vulnere affligatur aeque strenuus malo me Galatea petit. similiter elo describitur Origanion 261. et omninobate jacit pugillum ut 240 has litte superiores ranis sunt mures in hoc car
ras permisceri solere, notum St. mine.
tum non omnes. editi sero τυψε μέσην eiis equinis instructam galeam, ut Hom. Urον κατὰ . Pio est minus elegans dixi: λόφον ἱππιοχαίτην Il. ζ . 469. et
V et Franke o, δέ μιν ἐσσην etc. κόρυθα ἱπποδάσειαν Π 369. libri dein 'ibit, luti de repetito pronomine corrupter τετράχητον τετ2άχυτρον τε πῆ δέ oicii cos. 41: τύψε δε οἱ μέσην τράχηλον emendavit Ilgen.
269쪽
275 κινήσας ὁ κάρ τοι vo εφθέγξατο φωνήν , Ω πόποι, η μέγα εὐγον εν ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι Ου μικυόν μ' ἔκπληξε κατὰ λίμνqν μεριδάρπαξ ἐνναίρειν βατράχους βλεμεαίνων ἀλλα τάχιστα Παλλάδα ἐμψωμεν πολεμόκλονον, χε καὶ Αρην,
280 o μιν ἀποσχήσουσι μάχης κρατεψόν περ εόντα
ω Tιτῆνας πεφνες, ἀρίστους ἐξοχα πάντων, ρο ποτε και Καπανῆα κατέκτανες, βριμον ἄνδρα,' κέλαδόν τ' ἐπid σας ὁ ἄγρια φολα Γιγάντων I
πάντας ἐν ' ἐφόβηο βαλῶν βατράχους τε, μυας τε 295 λλ' οὐθ' ς ἀπέληγε μυῶν στρατὀς, αλλ' τι μῆλλονῖετ nos θ6ύειν βατράχων γένος αἰχμητάων,
277. libri deterioribus numeris o μ. merico. Il ά, 124. NUare emendan- ἐπλ. II ιδόρπα κ λίμνην duram potius quali delenduin luto tunc 285. Versu κακόμετρος, quem habent Verbiculuin, scribanique Sine offensione: Flor. Et id. damnavit Erii. IV aliique κρινείσθω πιτανοφόνον, Ῥέγα, ὀβριμο uncini incluSerunt quibus quo itinus εργόν. adscriptum in margine πιτανο adstipule . facio ipsum illus verbuitu, τόνον genuinam vocem ἔμμετρον XPH- quod incurrit in reprehensionem. πιτα terit. τοκτόνον. lectius illud 'uam quod a, 292. versus pariter caesura destitutus, iriterpolato re SSe videntur, it Explica nisi quis ponat ἀδειμαλέον facile autemiuiu illis P ιtῶνας ,ες τες, muremo potuit ut A excideret is mili sequente.
270쪽
300 λοξοβάτια, στρεβλοὶ, ψαλιδόστομοι, στ0ακόδεὐμοι, ὀστοφυεῖς , πλατύνωτοι, ἀποστίλβοντες εν μοις, βλαισοὶ, χεt 90τένοντες, απὰ τε2νων 9όωντες, ὀκτάποδες , δικά9ηνοι, χει0εες ο ὁ καλευνται καρκίνοι οῖ α μυῶν Ουρὰς στομάτεσσιν κοπτον, 305 δε πόδας, και χεῖρας, ἀνεγνάμπτοντο δε λόγχαι. τους και πεδδεισαν δειλοι μύες, ου δ' ἔτ' εμειναν, ε δε τυγὴν τ9άποντο εδυσετο δ' ηλιος δη, και πολέμου τελετὴ μονοήμε90ς ξετελέοθη.
302. ὁρόωντες ita 89, recte pro 308. μονοήμερος, non decennis, bante Frankeo vulgo: σορῶντες, quod ut belli Trojani.