장음표시 사용
391쪽
A, 114. κουριδίης ἀλόχου. v. annotata ad Od β', 96. - 157. . ni cann. ad Od. I , 70. - 562. Scr. ἄπο, i. e. ἄποθεν. B, 13. not. vers. . puncto distinguendum post ελθεῖν. - 562. Ot det 'signum parentii eSeos post Αἰγιναῖον. - 16 scr. ιοτρ. - 45. O L. Scr. Ei ut illustr. - 752. Scr. προῖεῖ. Γ, 100. non est ferenduin νεκα is positum in eodem membro orationi S. Ortasse H0m dixi καὶ λ ε αρχῆς, pro si auten ali tuis libratius Cui I Urte de disset Simile v. Antilol. alat. 3. p. 176. ευ animadverso errore SUO Bd Cri P e rit ξ, altero Sto non expuncto, ut fieri solet in hoc genere ex quibus Condaluiuἐνεξ Superveniens postea corrector cui sensus tum metri gratia emendare bib V1-Su Procuderit νεκ' - 136. et alias Scr. sh ἔφιλος. A, M. V. de hoc versu ann. ad , 363 - 114. malim: μη πρ άν. ρηγεινυδες A. - 189. potius scripserint: - iλ oo Μεν. - 181 malim , ni in ut numero hom0eoteleutorum νηυοὶ ξυν κεινῆσι - 238. unu dele νυν Ceterum s. αυτ indice.
Ε, si redeo ad libros neque enim tantur tribuondum est Rheguais, ut scribamus παμφαίνησι ita 184. θηρὰς , - στε καθ' υλην ρχηται, ubi V. unu . et cf. OdγSS. , 111., ubi itidem nunc na alii ἀνίχησι, τερησι, βρίθIσι, qu eleguntur In veti libris, et congruenter illis scribam τίκτη παρίrv. - 1 melio res eruiit numeri, si hoc ponemus: φίλοις sκίεσσι - 288 de πρὶν productuante vocalem V. Jacobs. i thol Palat. 3. p. 489 et 883. quosque cita it ricli utZ. ad escii l. Proni. 481 et Herm. ad Orph. p. 700. ne tamen desunt loca, In qui' bus o corripitur, et . quidem libri O3 utraque mensura usurpatur τοπε νἐ εἰρηνης, si ελθεῖν τιας χαιῶν). f. hic annotata ad Odyss. 88., 366. ἐκοντε Cant et Baroco. Bentiri approbante, Heγn 'vulgo: κοντε, contractione Attica, ut κου oci libuni in Cererem 12. - 485. εστηκας, Stas, ceSSas. Comicu latinus Andria 5, 6, 15. quid stas quid cessas et Heaut. , 7, 3. i. quid stas, lapis Z ibi Calpurnius , ,hoc dictum in ignavum. - CO. τα τε barbari quid datu sonat τε bis positu ni in eadem oratione quare SuSPicor, ei hic, et si , 471, et v, 335, similibusque, si quae sunt, locis scribend Uiu SSuἴζε γε - 633. Ian. delebis verba ilua mom. dixit enim Σαρπήδοντι μ', 392 igitur per me restituatur Σαρπῆύον. - 830. malim nunc αρηα pro υρηα, ut Mars dicatur μαίνεοθαι ρην, furere bellum alioqui frequentius insertur persona Martis. - 40. corrupta sane haec, sed non placet recognoscentibu nobi η, ut quo Sic uti non soleat poeta quare malim λάζετο ὁ ως μάστιγα pro I forte Scriptu in καὶ ut saepe alias, deletum 1 uerit ab imperito, tanquam ἄμετρον et
Z ann. ad 30. Versu . dele Signum . - 117 scr. κελαινόν - 129. numeri debiles et uniformes cluare vereur, ne poeta dixerit υ κίτ εγωγ' αν θεοῖο ιν etc. tuin vo θεοῖσιν est ισέλλαβος assiliis significatus verba υκ et votis consuSafuerint a librariis. - 149. fortasse scribendum est φύε pro φύεται, Si quidem inusitatum est praesens φυε isto sensu, duriusque etiam . . propterea, quod usitat dictum legitur superiore versu. v. Hebn. - 233. malim nunc etiam ipse καὶ ἐπιστ forte scriptum fuerit εἴπεστ. dein alter 8 neglecto , κεπIGT. N. M'πιστ. - 289. not. Scr. Σιδόνιοι ὁ πολέrεχνοι - 35 l. dura explicatio et sine
392쪽
permixtas nonnunquam , , et ει, itemque litteras. s. . 114. - 400. recte Barn. auctore Hesychio ἀταλόφρονα, nec me movet Scholiastarum polloniique titymologi scriptura pariter depravata miror autevi, virum doctissimum corrigi vetare hanc mendam propterea quia Sit inveterata imo quam diutius foedavit libros, tanto ocius corrigenda est. V. Schneider. h. v. non Semel consu Sao et . - . . absurdum υδί. Ponamus: δε - ἄνωγεν. hue in bellum msimpellere solet animus. ω et o etiam alias confusa - 492 dele virgulam post μελήσει. H, 109. not. Versu . Scr. ουδε. - 167. not. Scr. Eurypylo. - 243. scritvrωμι, Vel potius frοιμι, quod servavit Boiss. 274. repudianda jam videtur Heynei explicatio neque enim stentare tantum virtutem sua in voluit par heroum; sed diri init pugnam uterque populus cum nocte ingruente, tum propterea quod res e spectat, ut acerrime dimicantes ambo illi Occidantur id quod et Graeci et Trojani indignum putant, ipsis otiose adspicientibus. - 422. Scr. κ. - 423. nota delenda sunt verba Trojan intenti, siquidem Graecos Trojanis occurrisse dicit,
dum utrique mortuos vehunt e campo.
Θ, 3, 40. not. Acr. θυμω - 80. not. extr. sic Scr. - Cl. Sch. - 90. vereor ne ponendum sit 'Eκrost h. e. v Ἀκτορι. v. ann ad OdγSs. μ', 243, Eurip. Phoen. 3 etc. nusquam enim παφαβάτης vocatur νίοχος, nec facile omittitur menti aurigae. v. inferius 119, 126 128 etc. metra litterae confusae γ', 459, Odγss. ω , 198, hymno in Merc. 79. et saepe alias. 108. Scr. μήστωρα. 160. not. Scr. - επὶ τούτοις, propterea. - 198. Scribam v ἐδρίη . . ann ad ω , 19. - 201. ἐν φρεσι θυμὼς animus in praecordiis locus memorabilis de sede animi et mentis, quam olim praecordia esse crediderunt. V. Chneider. V. φρὴν ) eodem modo to εν ρεσι dixit, , 242. - 231. ann. Scr. Diti pro Dei sui malim nunc quidem minore mutatione: κρητηράς τε πιόντες ἐπ ota forte Scriptum πίνοντες, quod prima porrigit, movisse videtur Metricum, ut daret, temere e X Puncta Copula πίνοντες s. - 283. VerSus Suspectu propter tautologiam clui accrevisse videtur verbis a grammatico adscriptis νόθον ἐόντα. 378. satius est, haec ita scribi uno tenore: - γεφυρας. Η τις etc. V. eyn. - 440. λῖτα. s. an non Od. α , 13O. - 442. not. Scr. α 530 θ , 198. - 450. scribamus Significanter: υκ ν με τρέψειαν, εμε, me, qui Sim talis, tam potens. frigetis encliticum, nec semel hac Chorda oberrarunt. V. Κ, 378. - 558. πάντα
os, εἴδεται ἄστρα quid Θ ἀστρα, quae modo apparuiSSe diXit Imo, κρα, cujusmodi est illud in superioribus εκ τ' ἔφανεν - ακρot. non hic tantum permixta sunt V. l. v , 494, , 18, hymn. in unam si jam magis etiam perspicitur versuum 556. et T. hoc quidem loco inutilitas. I, 64. Scrib. κριόεντος. - 97. ἐν Gi με ληξω. Terent. d. extr. in
istac sitem faciat. - 206. not. dele verba τράπεζαν - assandas Apollonius quoque emend. et κρεωδόχον ἀγγεῖον. - 386. re Cte Barnesius πεισει. - 392. ann. Scr. cs. 399. apud positam ipsum haud males scripseris, metro plano χστις θ' O επ. - 414. ., perperant A et C. inio benera neque enim desunt Xempla e ancipitis,
et leguntur similiari, o ντ α , 484. et κετο . , 352, et , 37, , 429, prima co repta malim tamen κωμι ut θίλωμι ι, 397. cf. ω , 1 et index V. τυγχάνω, et de , αι et ι conlusis, , 59, Aeschγl. g. 1Φ etc. - 463 dele virgulam
393쪽
Zoit dies es odi clites. - 2. not. Scrib. praesentia conjunctivi μένω etc. 79. orto excidit punctum post λυγρω. 188. male Schol. τυλασσομένοισιν.όντι οὐ φυλασσόντων est enim φυλ participium medii, se custo lientibus, no opprimerentur a Trojanis. - 199. not. Si Scribitor MVerbis ἐν καθ illa, quas sequuntur loco citato libri , o ri etc. - 246. not. Longi verba sic potius scribenda sunt:
καὶ πυρ, αι δωρ, καὶ Σκυθικη χιών. alc. vox δωρ priorem porrigit. - 252. πλέων malim nunc, Sensu aperto, πλίον, Apione, altero Veneto, aliisque auctoribus, de quibus v. Heγn Saepe ο et confusa, et proclive sui scribere πλέων equente verbo νυξ. - 24. recte Flor. ,
Aldinae et ab illis edd. item tym. ἀπ δόξης, h. e. ποθεν, vel Eustathii verbis: ου πόρρω της ἐμ οὐ πολήψεως. - 46. quid dubitamus ponere παρα-τθάνησι 3 solet hic noster jungere εἰ conjunctivo, notumque St, verbum φθάνειν porrigere priorem apud Epicos praeterea Saepe Consus Sunt in libris v. Sches adis , 25 Odyss. ρ , O etc. - 46S. vix dubito quin ponendum sit σῆμα τήθεικε indicatur persecto celeriter peractum opus de ει et η ConsuSi v. Odγss.
habuisse Bent trium est enim profecto et dura et rarissima licentia ista, qua postremam Syllabam Verbi βλοσ. productam putant quid, si corrupta o est, cum Hom. dixisset Γοργους βλοσυρῶπ' ις ἐστεφ. notum est i Periphrasticum. forte neglecto postropho cum βλοσυρῶπις, mox λοσυρῶπις, Scribere coepissent, consentaneum fuit, poni Γοργώ, quod illi conveniret. βλοσυρῶπ' est lo συρωπλβλooυρὰ neque niui et L premendum est: V. Schn. V. αυλῶπις), SenS adverbii βλοσυρῶπις eo magis frendit, quod sequuntur verba similis significationis δε ιιὰν ερκου νη. nunc tautologia nulla est, sed terribili modo, fortasse propter crines anguibus implicitos, et ficta esse dicitur Gorgo, horrendum tuens. - 88. Sane Scribendum est: - μάκρ', do et c. 100 περάδυσε pro ἀπίδυο dictum volunt; φείλετο, inquit Schol quis credata inio scribamus περὶ λυσε circum
solvit tunica in se thoracem occisi saepe te is confusa. - 152. Versus jejunus, quem eo minus fero, quo molestior est concursu nominativorum εριγ δ πόδες et oηῖόωντες, qui ad diversa nomina referendi sunt. - 203. dele virgulam post προμ. - 235. Sane ponendum est αυτις alienus 296. ubi Hector ipse opponitur Ceteris Troianis. - 242. scr. απο - 253. scr. ἀντικρυς - 272. recte enti ejus rως ὀξεῖ' ουν δυνs A. M. f., si tanti est inserius 398. 0n ita raro αι et η, itemque ε et , permixta sunt in libris. - 274. χθετο γαρ κῆρ idem Sensus est verborum κῆδε δε υμὰν 458. s. ibidem 584. - 282. ἄφρεον ὁ στήθεα.malim τρευν, ne duo verba cori tracta Simul inserantur. - 323. ἐπε ι ολέμου απί παυχ α . ni OleStiam creatis frequentius usurpatum forte πέπαυσαν pro
ἀνἐπαυσαν scriptum arbitror, confusis ν et, litteris, ut Odyss. , 9, t. χ 467 apud Schol et alias. - 389 scr. παις. - 5O1. καὶ forte excidit post μέγαν. 515 ann Scr. eristimari. - 532. iniit Maronis illud Georg. 1, 5I4 neque audit currus habenas. - 569. Sicut h. l. προείργειν dixit ἀπείργειν, sic alias προφευγειν pro ἀποφευγειν et Similia, quae recentiores frequentare Solent. 638. γυν εἰκυῖα θεγησιν Hebes similem intelligit, η ἐκταρ ἐωνοχόει
so , . . - 639. ponendum sine cunctatione ἐνου Πρωμνείου. Saepe O et et v, confuS Oινου 1νοι, ἴνωι). . , 7 et C. - 679. nn Scr. Od. 103., cui versu quam feci medicinum, eandem huic quoque adhibendam SSe arbitror. 680 dicit ei illarum gregem, quae vere exacto Separatim a maribus, Zrte melioris indolis, pascebantur. Columella de R. R. 6, 27. Dabimus operam, Ne circa aequinoctium vernum quae Icsideriis naturalibus angantur equo tautem pretiosos Teliquo tempore anni removere oportet a feminis etc. - OS. Satius fuerit scribi μ. ἐν ρα κ . . Odyss. o , 16 et Aristotelis verba citata ad ejusdem carminis ζ , 53. nianus placet ημ. μέντοι κ . - 802. scr. ἀκβῆrες in ann. Verba DSSos capiat ita duce tuta sunt neque enim nunc agitur Achilles, sed Patroclus. set est impetus Seu Pu na, pertinetque vox αυr j ad κεκμηόtας, non ad Ἀσαισθε, ut Bergierus facile vero integri defessos Diros vel clamore repuleritis etc., quo ni-bi ineptius fingi potest recte poli emend. ἀυτή. ἐπι με τῆς φωνῆς ' si , 153. HOMER ODYss. III. 25
394쪽
α se λδ ουραν ὀ ν κεν. liber κανεν, qui est lapsus librarii, vel impori te
permutantis inter se haec verba , Vel Potius, cum καν scripsisset per oscitationem, nimadverso errore viti OSO αν Subjungeniis εν genuinum, haud expuncto illo, qui mos est illius nationis, lituras cane prius et angue fugientis.
ἐπὶ ὁ τῆς μάχης ρεῖα δέ κ' ἀκμῆτες κεκμηότας ἄνδρας αυτ ij.
827. των δε θένος ο ρ ν υ πιαι αἰεν, illorum autem h. e. Trojanorum robur semper excitatur hoc dicit, Trojanos i lentidem instaurare pugnas, nec quieScere perperam Schol. ορνυται. - αυζεται Bergierus quorum robur augescit perpetuo. II, 8 longe concinnius fuerit υοιντο , tutarentur dii. 47. ann Scr. ταP-τ εα - O. Scr. et hic et ν , 227. et , O. απ' Via εος, itidemque V, 702. απ' Ἀντος, h. e. ποθεν miri im, quam Saepe librarii hunc errorem erraverint. 141. male Schol. nec bene it Zschius ann ad Odyss.f, 126.: δε ει ως μεν ,so lange ais, stetit bis ei leti u leicli fit τείως, τοτρα, etc perperam nos
etiam ipsi inauditat sumsimus ellipsin , cum agatur procul dubi nota illa οὐ καλῶς ην, ἀνεκτὰ ην, de qua expositum ad α , 135 . , 487, 567, Odyss. ν, 115. in Add. vol. 6. quo loco ironiae servit, item Od. δ , 31 h. in Apoll. Delph. 79 Eurip. Hipp. 485. f. ' 277, 9 , 730, ohss. γ, 126. ceterum expungendum
est signum interrogationis post αλλαχρου - 187 - 200. ann Scr. 139. pro 129. 195. εὐάριζον απ' id cum aliis intelligebamus πενάριζον, quo sensu Scribenduin erat iam', ut o , 343. sed videndum est, an non praestet referri praepositionem ad μαρμαίροντα per mesin, quemadmodum dicuntur verba ἀπολάμπειν, πο- στίλβειν certe durum est, eam retrahi ad νάριζον, velut discedente versuri φρ
μαρμαί0ειν non legitur, quod sciam, in scriptis Graecorum superstitibus, cum innumera eorum et tempus et barbarorum stupor deleverit. 213 δῆμεν ἐόντα quis credat Grammaticis toties hallucinatis, δῆμον hic esse δημότην, δημοτικὰν ανδρα aut quomodo Hector, regis Trojanorum filius, appellari potest δῆμος isto sensu miseret me uostrum interpretum, qui tam inepta concoquamuS. depravata sunt haec, Si quae alia, nec dubito quin ponendum sit δαιμονίωντα. vituperantur passim apud Homerum δαιμόνιοι, dicuntur heroes furere δαίμονι ἶσοι quidni usurpaverit Verbum Cognatum, aptisSimumque huic loco, δαιμον αν, quamvis alias haud lectum in ejus peribus, qualia hodie circumferunturi similiter ω. 53. Hector audit λυσσώδης, et eodem libro 726. vir prudens olydamas: Ἀκτορ, inquit, ἀμήτανος ἐσσι παραρρητοῖσι πιθέσθαι. f. responsum'. l. minime prudens Hectoris, , 12 etc. quod attinet ad ductus litterarum, non est obscurum et , itemque et , permisceri Solere in codd. - 14 graviter Polydamas Hectorem objurgat, tanquam eum , qui auctoritatem potentiamque suam augere Studeat vehementer et insani in morem concionando et bellum suadendo, ut solent duces militum similes ingenio. - 250. imo ne dici quidem videtur graece τυπτεσθαι πὰ δουρί τινος pro Pot=ρὶ nec aptum est aut usitatum Homero ποτύπτειν. - 290. male etiam ipse percussorum. βαλλομἐνων est βαλλόντων , referendum illud ad των 287. promiscuus est harum Ormarum usus Ap. Homerum et auctores et u Stiores, quos ceteri nonnunquam imitantur. - 350. auctor est Λ Schol. notatum fuisse olim tunc versum a Criticis causas addit unam, quod Teucer, ut πασπιστὴς, Vel Sic comitaturus fuerit jacem alteram, quod non sit verisimile, vocatum fuisse τον πασπιστῆν quasi nusquam solus agat Teucer in hoc carimine, nec dignus sit, qui seorsum appelletur cave sic ratiocinatos esse Credas Criticos Alexandrinos, sed finxit haec procul dubio ipse Schol. , cum in thris suis invenisset tantum . I. sicut aliis nonnullis, verbum ἀθρτεῖται. quem reprehendens Heyneus non magis proficit, eum dicit, versum otiose adjectum esse, et rhapso dum mani Sto prodere imo συστατα sunt haec et ab inepto homine subjecta, quia id agitur, ut vel ambo Ajaces arcessantur, vel, id si non possit, certe unus Telamonius et ita fit quamobrem et hic versus et 363. expun- gelidi sunt; nec illi tantummodo, sed etiam 37 i. et 3 sequent ps quos qui procu dit, sive id ei fuit, Sive alius ejusdem farinae, sustentare hisco voluit fraudem. hoc illud est, quod annotavit A Schol. ad 371. εῖρηται, or διασκευασται adi ascenaste profectum esse ait, qui liae superioribus illis committeret quaerenda vero est origo hujus interpolationi in sequentibus, in quibus postquam poeta
Epicleum occisum esse dixit ab Mace Telamonio, subjicit de Teucro, qui lau-
395쪽
um vulneravit, cum jacibus velut prIniitias seponeret istius pugnae id Graeculi
ita accepisse videntur, quasi Teucer una fuerit cum fratre, qui diverso loco stetit, Itingisque morem eum confirmari existimaverint versu 400., quo fratres illi simul seriisse dicuntur Sarpedonem, cum ex eo vel maXime intelligatur, non constitisse illos, quorum alter eminus, alter cominus serierit profecto insignis ad depravationem locus et notatu dignus est hic stupor GrammatiCorum recentiorum. CL ann.
ad 372. 372. τοις ὁ α μαχών νέων ευ ρ ου φέρε κάμπυλα τόξα. Teucer ut arcum suum alii gestandum et in tanta turba fictio inepta, eoque ineptior, quod id nusquam fieri videmus apud hunc nostru tu neque enim vel Teucer alias, vel Pandarus, vel deorum Apollo aut Diana, habent, qui praestentillis id officii. - 386. scr. κάππεσ' - 4O3. νηυσὶν ἐπι πρυμνησι ita libri et hic, et ' 333, et alias, quibus nos quoque obtemperaviimus Verum satius duco Scribi . . πρυμνζσι, et similiter πρυμνη ἐνὶ νυ Odyss. μ , 11. quemadmodum 9υμνὰ, non πρυμνα dicuntur, quae Sunt extrema usu tamen receptum
est, ni fallor, ut puppem per se dicerent πρυμναν Vel antique πρυμνην , quo ab adjectivo discerneretur. - 459. πέσε δε λίθος εἴσω molestum est δε toties repetitum malim sane: - θαιρους π σε vel δ' υ, ut unus codicum Vindobonensium λίθος etc., quo et ipsa sententia erigitur; ne dicam metrum, quod non nillil laborat, tribrach invecto pro dactylo extremo Versu S, qui minorem habet licentiam 5 et vel ὁ α identidem confusa sunt in libris. cf. ν , 366. N 25. γαν o. Apollonius γένto. ἔλαβεν' ἐντο δ' , αλ η ν. τίθεται ὁ η λιξις κατὰ Ουγκοπὴν ἀντὶ του ἐγίνετο postrema horum Pertinere Videntur ad γεντο p. Pindarunt et Theocritum. v. Matili. g. 227. - 2 sic interpungitor αυτος δ', G etc., ne volare Vide 3tur Neptunus. - 2. χά0μη γ η ἡ συνοι,
την os ιν ει ὰ ς ἔμβαλε θυμω quid χάρμην, pugnam , inspiravit illis
Neptunus imo gaudiuna pugnae, aniorem belli ergo Scribamus χάρμης γηθοσυνη, ut huc. 7, 3. annotante Matth. p. 473 1. d. τ πε9ιχαρες της νίκης etc. Schol. 3. - τυν ε ως ρίσταρχος, τ εἰς To πόλεμον προθυμία hoc est illud ipsum χάρμης γηθοσυνη abiit in , ut saepe alias deo in i mutat V. Udγs s. o , 178. - 114. μία γ' υπως ἔστι . . malim expeditis numeris, per hyperbaton: μίας ουπως γ' ἔστι . . - 137. corrig. mirum phalma γpO- grauhi ντικρυ' - 158. sane intolerabile Si προποδίζων, apti SSimumque sententiae προμαχίζων de δ, κ, et litteris consu Sis V. , 249 Eustalli ad Odyss. ι ,
348 etc. quanquam vel ipsum προπαχίζων forte exaratum, cum SenS CASSum es-Set, movere potuit Criticiani, ut poneret quod certe intelligeretur, προποδίζων, qua invi xciet ro λόγον. eodem modo expediendus fuerit 806. - 169. ann dele umerum 159. - 2I3. Olestum tuidem est ταῖροι, cum modo ταῖρος dictus fuerit praeterea racti sunt numeri versus: τον μεν rciis O l νεικαν l. 278 as- Sentior sippe ni et lynco, tunc versum esse suppositicium et ex interpretatione ortum. - 321. ἀνδρι δε κ' υκ εῖο ειε scriptura κακότωνος bene Ari-Stides tom. . p. 258. ἀνἐρι δ' υκ 1 st, , idque monstrat, quod aliquot libritin bent, ν Θρι δ' υκ Q. V. Matili. g. 514. ann. - 363. nota ser Eustathii. 366. υπε or ετ δε μήγα 0γον. uineri debilioreS. Unus Vindob. v π γαρμ. g. cluae particulae excenties confusae sunt vel id arcessendum arbitror, vel Scribendum: π δ' i . . nec inelegans foret huc: π δ' εν μίγα ἔργον, ut εν ξγιστον Ap. Euri P. Phoen. 358. nostrae d. etc. s. μ , 59, , 171. - 4l3. in n. Scr. εκπάγλως - 415 ann Scr. θ , 366. - 450. Κρήτη ἐπίουρον. paulo suavius foret ρήτης ἐπ ., ut ῶν ἐπίουρος Odyss. 4 405 etc. saepeo et c0nsus a. - 482. friget etiam ς μοι ἔπεισιν, imo inferri simul nequeunt verba ἔπεισιν et ἐπιόντα latet aliquid gravius hoc in mentem venit attentius iae atomihi: - ταχυν ρμη ἐπωσειν, Se μάλα etc., ἐπώσειν sensu neutro, ut apud Lucianum mutati facilis, siquid ea o et et ι, denique F O et in Permutata nonnunnilam esse iovimus in libris. cf. Eurip. Phoen. 1444. altera nostra ed. - Tl. Sa: .e ponendum est τέ - 666. non poenitet conjecturae, quamvis
alia haud repererim commutatas inter se litteras; sed ipsa verba ἀγαθός et γανός persimilia sunt acileque confundonda. - 680. plene distinguendum est in fine hujus versus. - 696. de oppido Phylace v. ' 695. 7l3. in γάρ σφι σταδίη σμίνη μίμνε φίλων si subaudiunt εν in ταδ. σμίνη , quod accipiam, etsi IIO in haec et similia frequentu ἐν λωφ, ἐν hi 0τῆτι sed ubi tandena dixit μίαν ii κῆρ, manere cor, ad significandum animos militum imperterritos quod donec iuveniatur apud eum. interim inae in assecta esse arbitror,
396쪽
serabamque σταδίην τομίνην. atqui auctor est cliol. Λ, Aristarchum posuis, o σφι ταδί Sine , quod invenerit in recensione Aristophanis id secus interpre- intus esse mihi videtur Heyn. Cum Aristarchi mutationem iii eo constitisse putat, quod τι dederit pro amiν quae res vix digna fuit notatu imo scripserat Aristoplianes ταδίην, Aristarchus autem delevit O , Posuitque suo periculo ταδίκὶ τύμtar, quae si probabiliter disputavinius, redeat aue postliminio proh i scriptura Alistophanea. - 759 dele virgulam ante Mo ἄμαιτα eodem ni odo in rius errR- tum es 771. de si v β , 37. - 24 ann post verba sic Toll. - τοι haec
addas velim sed scribe nisum ηrcra eo delu Sensu.
, . pleonasmo familiari dixit θpou λοετρὰ θερμήν , ne quid novandum
putes. - 31. malim nunc τάς et α πρῶτα etc. neque enim nece SSe St, haec
opp mi Superioribus. - 77. ann dele v ab altioribus. - 102. νθα κε σὴ se υ νη χ λή σεται putide dictum scribanaus δηλώσεται, mani estum se tuum conrilium, quale sit fui medii usurpat uni pro passivi more Graecorum et Conlusa Sunt, ut OdySs. ω , 379. - 114. not. Acr. omisisse. - II naalim κευν. 1 1 ann ita scribit habet ερκομίνου, prolatis tamen Sintilibus, quas leguntur etc. - 156. Ian. Scr. ζ , 3 4. - 170. - καθάπερ o κάλλος ἀλ- λαχου. hinc eodeni sensu Apulojus dixit formositatem blet. 6. p. 180. d. tantin.: Petit de te fenus, dicito, modicum te tua mittas ei formositate, vel ad unam saltem dieculam si raciens nam quod habuit, dum silium curat aegrotum, consumsit atque contrici omne. Sed haud immaturius redito, quia me necessc est
indidem delinitam theatrum deorum frequenture et paulo OSt: Ecce, inquit Psyche , inepta ego divinae formositatis gerula, quae ne arti illum uidern indidem mihi delibo, De si illi amatori meo foranos placitura. Et cum dicto reserat Pisaeidem, nec tridquam ibi rerum, nec formositas illa, sed infernus somnus et c. - 171 liaud deterius foret hoc: λείυατο ' υ i ἐλαίω. . nil ad ν ,366, et de addito ci Odγss. - , 221. memoriter Athen. 15. p. 688 ., quo loco citat versus 17 - 174 ἀλείψατο ε ρόα λευ ίν. - 173. paulo durior est
haec interpretatio Verborum χαλκ. 5ῶ, satiusque ad ea quoque referri ες praepositionem, ut ingrediente Iove et cinus jus aenea et terra atque Coelum Odorct persundi suavissim dicantur. Sic dyss. , 93. πέμπω δε Σπάρτην et και ἐς Πύλον, ubi V. Ian. quanquam et intelligi potest ες praepositio in χαλκ. δῶ, sicut passim intelligitur in verbis movendi, toc ordine του και αὐτμῆ , ετ εμπqςχci λκ. δῶ, ς γαιάν ε και υρ. Alo κιν ποσί. - 234. ἐν Sic plurimi codd. et Eust , qui memorat scripturam variantem εἰ μίν. contra Schol. Lips. εἰ μέν.γρ. Ωι , κατὰ τοῖς παλαιούς. ει με habent Bergier et edd. Steph. ; verum neque o neque vulgatum η μεν ponendum fuit, sed μεν, cui respondet x o . v. unia ad od ss. θ', 3 3. - 245. ann. se consentaneum est indulgere. longius repetita ratio ita βαθυρροος, βαθυ5ίνης Oceanus ni agnos trepitu Ciet, quos ipso Se 0MSopire posse ait Somnus apposite Aegclivius rom. 137. Tης πολυ- τίκτου ηθυος κγονα ου περι ἀσάν θ' εἱλισσομέro Xθόν' ἀκοιμήτ' ρευματι παῖὁες Πατρός γ κεανου. - 259. Conimo de No intervenit, utpote di omni mater Hesiod Tlieog. 758. Noctis autem, ariti quisSiniae una Clia οdeae, magna auctoritas. Exie ne annotatis. - 270. Si r χήρατο - 3 7 ann. vers. 14. et 15 delendae sunt virgulae post Verba alit et corpore. - 382.
duo amphibrachi, qui solent vitari. v. Il. 244 etc. aut ni ultum ego fallor, ut dixit elegans poeta dὐνε, ut ἐσθλὰς voca b. grave, sedem istam versus integram occupet. - 385. O - εἴκελον ἀστ ε ροπῆ. Virg. Aen. 9 441. rotat e sem Fulmineum. - 399. ἴστε μάλιστα μέγi ita μεται χαλεπαίνων. Bergierus qui marinae magnum fremit ita ne loqui Homerum' vix arbitror, in limque ' στε μαλ μεταβρέμεται χαλ. quibus maxime immugit iratus vel ἴστε, intellecto εν ὁρίοις, quae subjecta est notio το δρυσί neque eni in quercu tantum cogitandae Sunt, Sed generatim arbores, ut Virg. l. c., quo hunc X pre8Sit: ut quondam Silvis immurmurat auster quod attinet ad ὐ στε, v. ann ad Od. λ', 28; μεταβρέμεται, quod ἐμβρ μεται dicit O , 26, et μετὰ pro εν v. O , 6, 11 etc. saepe confusa γ et , ipsaque verba μίγα et μετά. 515. Scr. εν ρατο. O, i Ser. λάστευν ut πι ζευν Odbss. μ 174 etc. quidni enim propage mus id, quod Semel usu receptum scimus, quodque metro congruit sic etiam , 743. τεργεῖ Scripserim pro ευεργέος. - 25. Ηρακλῆος, propter Herculcm.
genit causae, de quo ad si , 466 utc. - 26. cr. βορί 7, et contra θυέλλας, qu0n'
397쪽
I: ni hae sint personae Tempestatum, quarum et ventorum praesidem Aeolum Honi novit in Odyssea, post opinor, accepta de illo fama inter peregrinandunt. Coluerunt ea numina etia in Romani inscriptio vetus P. Reines. 6, 34. annotante doctissimo robsi ad vid. Fast. 6, 193. Lucium Scipionem. - Ii cepit Corsicum Alcriamque urbem. Dedit Tempestatibus aedem merito et C. Ceterum V. 4 ,249 62. - 36. male Heyne Obsecutus sum reStituendum Si περθεν, Cum Sequatur vocalis manifesto autem uno pejerat quo vitet Jovis iram neque id clam ipso facit, quod ex verbis ejus 53. intelligitur. fuit alnei poena statuta in per-Juria deorum V ann. ad 20ι. - 45. Bergierus quin in tuam gratiam illi etiam US constituerim eo ire, quo tu imperaveris. - 105. Hari et nescio quis alius liber ap. Barn. ηε τι, quod B Acudi issit, virgula perscripta Post άφρον veteres p. tria tuque en et Lips., quo W sequitur: h rt, nova seu te utia et bene illi quidem, quod itine Bil verbum ἔτι. h. e. adhuc, C. u. ut olim, cuni Jovem ggressi sui it quae res narraturis , 396-4O6. Ceterum procul dubio scribendum est δ' ῖτι, siquidem haec non sunt ea, quae particula η dis-Jungas, sed ira tum commoti dii vinxerunt Iovem, itemque nunc illi succensere et vim parare eos seque ipsam ait Iuno, sed frustra cui orationi convenit hoc: Zητὶ μενεαίνομεν, δ' τι μιν ωαμεν καταπαυσέμεν, quod participio usus poeta recentior vel Orator ita dixisset: Ζηνὶ μενεαίνοντες τι μιν μίμ. κατ de is et confusis V ann ad ii Ss. ὁ , 37 I. - 119. καί ' ππους κίλsro εῖμόν τε Φόβον τε ζευγιυμεν proclivis sane, ne dicam inevitabilis, error fuit ελμον istum et Φόβον equos Marti intelligentium quem errorem Cur, quaeSO, non impedivisse putandus sit Hom. dicendo είμ τε Φόβ τε id ita scriptum, veteri uiore εiμm τε Φόβω τε facile abierit in εῖμόν τε Φόβον τε , quemadmodum et , itide in quo ι adscriptuni et, littera, permutari inter se solent. - 128 μαινόμενε minime male Et m. V. U. ως δαιμόνι p. ejus illud videtur esse interpretamentum, idque frigidum, Sequentibus cognatae notionis verbis φρένας ηλή - 144. μέτ' ἄγγελος. V. υ , 199. - 188. ἐν ίo ι σιν satius est scribi Ἐνέροισιν, quo Personaeon ferorum intelligantur. - 190. Et hic et saepe alias relictum est per negligentiam τοι, ubi tua ponendum suit, quae non tinus diversa sunt quam et η. 211 - 235. Operarum, puto, Soco idia exciderunt annotata ad hos versus quae utcunque e fuga retraham igitur is, est ira, nec jejunum, ut videtur viro doctiSSimo. - ανευ ἐμέθεν significat me invito, ut Apollon Rhod. 4, 46. πατρῖς ἄνευθε, invito patre de Versu 1δ. sentio cum Heyneo, suppositum esse, initio, ni allor, facto ab nomine φης, quam deam nescio quis, nec ille ineptus, requi Si verit, tanquam magnum momentum belli Troiani. ineptus autem , Vel purus putu Metricus , reliqua adscripsit de Mercurio et Vulcano, quibus nusquani primae dantur arte in O carmine merito haec cancella vit . 1 rustra vero addubitant Ἐρμε im, genitivum contractum Ἐρμείω a recto Ἐρμψας - πόειξε χεῖρας μύς. DXpe CtaVeri χερσὶν μαῖς Sed V. I n. ad Od γε s. ζ , 29. - 23O. επι σε ίων. Sane haud opus, geminari Sibilia tu, sed accipiendum ἐπισείων, quod praebent Baro CC. Lips et Uratisi . . v. Heγn. 242. ε πεί μιν γειρε Lycio νόος α ἰν ιό roto. Ηeγn. quando pri in re i ciebat Iovis voluntas aegidem tenentis quid Aιὰς νόος, voluntas sola Jovis at ita nihil pus misso Apolline scribamus A. γόνος, Iovis filius, ut ε , 35. ψευ-oόμενοι δέ σέ φασι ιὼς γονον αἰγιόχοιο iνα etc. confusa, ut Odyss e 395, barbarumque νόνος sedulo mutatum a correctore niat feriato. s. 232-35 et in serius 254-261, ex quibus intelligas, post demum has res gubernare ipsum velle ovem aliter se res liabet 46l-6έ - 263-68. vi adducor, ut existimem, hae Onmia poetam repetivisse, sed Solos hic quidem versus 263. t q. ab eo recitato 5 88 puto, reliquos alitem a grammatico vel librario inculcatos; idque eo magis arbitror, quo fusius explicat in proximis simile de cervo Vel capra negastro. Cf. , 25-27. - 277. εῖω μεν. V ann. ad μ', 141. in hisce Addendis. - 280. non male rat. d et Heyn. παρὰ ποσί. ceterum stimili modo vulgus nostrati uincor in braccas cadere alicui dicit, cum ρsperat. - T. verbis francogallicis Munt belli nomen subscribendum St. - 357. I, i, εν δε κέλευθ ων.
Piud Issim. 8, 111. de Achille γεφυρωσἐ et υτρεῖδα io νόστον. - . i. quod si ho ita se habet, eadem adhibenda medicina est . 251. - scribamus et hic et , 26. ἐνειιπεν, de quo ad φ , 473, d. π , 17. - ὁ ' τρα μέν imo:
- ελάνιππον, o Th*s μ. etc. neque enim hic eandem, quam in hως μ
141., ellipsin usurpaverim de litteris o et et confusis v. o , Α etc. - 656. rore
398쪽
ponamus ζηχίς τ' ἴρ' . . itaque perpetuo se invicem ad hortabantur neque enim hic locus est γὰρ particulae sunt Sine Voculae Saeptu consu Sae V. nn ado 182, 296, , 439, Od. Q 17, ψ , 174.-658. ann. sic scrib. - selibrariis: quemadmodum . t pars codicum caret ista particula, quo non erat quod Sequeretur Barn. 12. πολλὰ ὁ φάο αν, - Ἀλλα με ε χειρων ναμάδις πέσον, αλλα ' π ωμων, υνδρῶν μαρναμέν ω . ita haec Scribenda esse arbitror, nec, quid sibi velint vulgata λλα δ' cin ἄμων, intel
ligo. Viris pugnantibus, alios enses, manibus eoru in excussos ab adversariis, mulcecidisse dicit, aliis autem humeros eorum percussos esse. V. de hiSCe praepositionibus, nonnunquam perinixtis,' , 546, ρ , 37. - 29 δ εδοκη μέ iri, a s- κάομαι, do κάζω. Apoll. h. V. εκδεχόμενος, επι Τημῶν. Cli Ol. .: δοκευων, πιτηρῶν quae habent etiam Hesych et Et m. s. H. - 40. ann. ,,ου γα - τοις πολ. sorte XCidit i ναι post πρώους. II, 15. Ian. s. ann ad Od. 223. - 25-27 idem de hisce versibus sentio ac de O , 263-68, et id ejussorem pro me Homerum dabo ipsum in serius 76. et 77. quo loco do noli visis ab a Diomede et Agamemnone 49ud me muraret
Achilles, si ante comperisset, vulneratos illos domi Sedere. - 29. πιμήχανος. laudandus erat potius o . 14. 87. sic interpungit γ- πάλιν, Ιἰ ὁ κεν - φης.Mm etc. in λει est 4 ὁ γ si quidem, inerm. --n in dei s. 'Scilicet quarii dicit Achilles gloriam atrocli, ea in hoc ipso consistit, ut Trojanos navibus expellat. 103. Bnu. νόος adde O , 461. 126. ἱπποκελευθε haud vale Benti jus: ἱπποκελευστὰ, qtio explicat Hesych. V. Heyn et Schia. V. ἱπποκέλευθος. - 149. Βαλίον imo: Βαλί&ν. . , 400. - 18O not.: -- χοοοικηλὰς quasi ἡ κηληεἰς χορὸν , chorearum studiosa, item admodum ' etc. - 205. νεώμεθα requiri
Sciat pugnare noster famulus, an ei timc tantum manu invictae insaniant, quando ego ero imo eo ad pugnam Martis. similiter Heyn. etiani ipse de suo addens το tantum , in quo vis sit, est Sententiae radi ejusmodi iocabo vereor ut intelli
tandum censeas. simplicitas haec est Veteris poetae, ridem bis a divorsis ortum bis eo dein verbo dicentis. 329. ni alim tamen πολίσι metro timuisse videtur is, qui pri inus dedit πολίων verum Sic quoque VerSus Stat recto talo, et cursu homoeoteleutorum interrumpitur. - 42. not forte Merionae nomen Iro incamantis perscriptum est. - 49 το δ ανὰ τό, α κ κατα ρῖνας Πιχ αε χανών. mira, ne dicam inepta conjunctio diversae notionis praepo Sitionum τὰ et κατά.
gaminatis suadeo o δ' l. h. e. 'ον φ οἱ aptissima larticula, quaru Iotum eS Saepe excidisse. - 469. verSus ταυτολόγος, qui procul dubio ex Odyssea immigravit. - 22 moi estior tamen in hiatus , dignaque est Vetus scriptura , quam eXpendamus equidem neque illam, meque Vulgatam, nili in genuinam puto sed ex utraque conflatam hanc: ira ούδ' ως παιδδς μυνει, Ῥυθ ής, ne sic quidem , cum occisus sit Sarpedon et in eum re deducta locum, ut corpus ejus spo
forte perscripto, duplex ortus Si error, aliis corrigentibus παι ὁι cui conveniret
ω, aliis ponentibus υ, quod referretur ad παιδός ipsum illud 4 ' ob os .ia. κακοφωνία laborat. 567. Zευ ς δ' πὶ νυκτ' ὀλοὴν τάνυσε κρατερῆυσμί η, φρα φίλω περὶ παιδὶ μάχης Ἀλοῖς πόνος i ζ cuinam, quaeso, haec placeant aut quid attinuit caliginem induci, quo acerrime pugnaretur scilicet melius luce pugnaturi erant Graeci et Trojani P qua de in ext8t praeclarus locus ρ , 645. assecta haec sunt, ponendumque, nisi fallor, μάχης λαος πόνος. caecus impetus pugnae per caliginem quod nostratos dicunt in blindes Gemetzel vel irritus, quo Sensu λαούκοπιῆ legitur ν , 10 et alias quoniam cor-
399쪽
λαττα. s. θ , 69. - 693. θανατόνδε num ferendus est accentus duplex contra regulam Viger. p. 91) Vix arbitror, malimque Scribi θανατόνδε, πολεμόν es, et similiter alia Hii Sm Odi. s. ι, 3. , ubi πειρόνδε velut instinctu quodam scriptum est, ' 440, et in serius annotata a m , 338, Odyss. ε , 3, 56,
204 ζ , 42, etc. 753. 1: τί μιν ωλε σε ἁλκή. si in ilitera , 407. δαιμόνιε,
men in serius 119, , 416, Eurip. Hecub. 1230, Suppl. 643. cum seqq. Matth. S. 606, 3, Viger. 7 8, 9. - 10. Venetus, quem eyn expressit καὶ γὰρ δὴ τότε etc. Schol. B. καὶ γὰρ δή ποτε οι το τ αἱ ριστάρχου και γ δή
τοτε etc. Heyn. , Scit e Vulgari lectione, inquit, necesse est jam ante cl-lum , in certaminibus εν γῶοιν aliquando Vicisse Euphorbuin Atqui certantinibus non convenit βῆσεν φ ῖππων, quod est ἀπεβίβασε, κατεβίβασεν, αφ' αρματος, deturbavit iasta petendo, ἔγχει ὀρεξάμενος sic , 163, 64. ως τους αμφοτερους ξ ππων Tυδέος ιος βῆσε κακῶς etc. sesellerunt virum doctissimum verba Scholiastae A de Graccis Soliti S ut narrat, ρματομαχειν σφαιρωμένοις δόρασι χρωμἐνοις, και ἀνατ0έπειν του ἀντελαυνοντας εκ των χημάτων, quae eadem habet Eust. consimiliaque Schol. . at Graecis quid rei est cum
Trojano Euphorbes imo hoc dicit poeta, lim primo statim proelio, quod iniit
adolescens, 2 illum viros curtibus deturbasse atque interfecisse quod si tanta instragem principum virorum nunc ipSum edidiSSet, memorandum id fuisset huic nostro in superioribus. - 41 cruentam dicit loricam ab effectu vulnerum illatorum. 853. Scr. Θάνατος ut μοῖρα.
intra interpretatio. esych. quoque: ἀρητόν βλαβερον, πολυχρόνι or . βέλτιον is το πρῶτον θέλει γάρ εἰπεῖν, τι πως perperam libri: οις δι περβολὴν τιλοστοργίας γονευσιν πωλεκόσι sic Toll. Pro corrupto ἀπολέλασι. τοὐς γεννηθέντας ὁ και αἱρετὰ κλαίειν . πενθεῖν. Sic Hom. l. V , 108 et alias dixit pso sive ερον γόου, κλαυθμοὐ, στοναχης. V. ' 10, ω , 27, d. δ', 102, 113, , 500, 501. - I. asγndeton atheticum , poetae animo velut abrepto e gyro superius dictorum, et in Sola cogitatione rei cujusd3m, qua maxime commovetur, defixo. - 104. - εἴ πως ερυσαίμενα νεκρών Πηλείδη χιλῆῖ' κακῶν δέ κε φ ii ατ ον εἴη postrema editi ita reddidit inter mala sane melius esset cum φερτατον intelligeret φερτότατον, quod an fieri possit, viderit ipse p. Inferos paulo tolerabilior est, uenimeyn sequebatur, Bergierus, quippe qui retinuerit sub vexillo φέρτερον, vulgatam lim scripturam verum ne sic quidem procedit ista interpretatio quam qui probabit, is me auctore scribet κακον ὁ κε φέρτερον εἴη potius enim id malum forci Suspicor que id Homerum dixisse. quod si quis est, qui nolit eripi sibi et φέρτατον , et hoc ponendum fuerit, graviore quidem mutatione κακῶν ὁ κε is τατον, εἰ μή - 111. male operae: αλκικον pro ἄλκιμον. - 157. ἐόν τ' ανδρας ἐσώρχεται, imo οἷόν γ' α. . 210. restituerim nunc το υρης, . . personam belli, quam indicare videtur epitheton ενυάλιος irruit in eum Mars h. e. animo ac furore suo totum implevit. Virg. de Sibγlla en 6, 77. Phoebi nondum patiens immanis in antro acchati rvates, magnum si pectore poSSit XCuSSisse deum. Florat. d. 1, 19, 9. In me tota ruens enus Cyprum deseruit. - 287. Lethi P. mors scr. Hippothoi mors. 446. aliter nunc sentimus de isto λαρώτατος . . ann ad dγs s. si , 350. haud nolim scribi ὀῖζυρέστερον. - 503. μένεος Odyss. π , 268. ὁποτε μνηστῆρσι καὶ μiν - μένος κρίνηται ρηος. - 1 - 16 sorte excidit annotatio, qua
improbabam hos versus, tanquam male cohaerentes cum sequentibus. - 40 friget Vox εταῖρος, idque eo magis, quod statim idem vocab usurpatur in Patroclo. malim ita lue ταίρου, de sodali, Patroclo. - 666. περὶ - λάα era, male hisce appictum est ab operis signum suspicioni Pr parentheSeos. - 699. malim, quod Otrensione caret mo θ' i fraudi fuerit θ litterae antecedens; qua de re .hγmu in Pana 40. - 709. scr. separatim: ου δέ μιν - 235. επὶ ὁ ε πτόλεμος τέτατό σφιν Aγριος, ἡ τε πυρ, τό τ' ἐπε συφεν ων πόλιν ἀν ρῶν' 0μενον ξαίφνης λεγ ἐθε ι. miro , diu tulisse eruditos composita ἐπεσσύμενον et ὁρμενον magna est codicum auctoritas, Sed non anteponenda rationi. cave igitur dubites, assectos hic esse libros cum mota dixisset
400쪽
ἀπεσσυμένων πόλιν ανδρῶν, erpuliorum tirbem virorum dicit urbem captam, civibusque pii fugientibus incensam, ut Solet fieri saepe consusae Sunt hae praepo- SitioneS, nec raro o pro , et Contra, X ararunt librarii, ductibus harum litterarum similibus decepti. - 209. πόδας ταχύν. haec reserenda sunt ad κεῖνον, nota ad χιλῆα. s. o , . - 45. Scr. καμάτω - 60. περί τ' ἀμφί νε τά- τρον tautologia inepta , Si quidem non solum circa 1oSsam. Sed etiam inter vias, dum illuc fugiunt, caesi fuerint Graeci a Trojanis in Sequentibus scribamus: ποτί ἀμφί τε τάφρον , D via ad fossam et circa illam Locella ann ad Xenoph.
Ephes p. 24 4 Sequ. , , quam frequenter περι et προ cominutata Si ut fraudem faciente obscuro fere suo eodem Scripturae Compendio, nemini non notum est. Similiora ποτι et περὶ nec de Sunt exempla litterarum ConfuSarum vid. Aristotelis locum it ad Odyss. ζ 53, Odyss. o , 16 Il. λ , O 6. α δ jam displicet hic versus, utpote obscurus brevitate neque enim quisquar de Hectore et Patroclo cogitet ortus haud dubio est ex annotatione scripta In margine libri. - . A Wo εγώ δειλη. h. e. sine ellipsi et co μοι, εγώ εἰμι
δειλή. Ure Theognis Antho l. alat. Vol. 2. p. 628. dixit: μοι ἐγών βης, Eurip. Hipp. 56. μοι ἐγώ κακῶν, quasi Δ μοι sit adjectivum, quale ελ
ωίηκε πολύ- ρον α ρ χαλεπῆναι Vos τε πολῶ γλυκίων ἐλι- τος etc. Onamus o γε πολ etc., auctore Galeno l. de Hippocr. ad lat. lac. 3, 2. 3, Q 4, 1 - 122. καί τινα ρωῖάδων etc Andromachen dicit. 128. Bian. Versu 10. ita scribito uti et similia ἐτεῖν inferius 30 et τυμον
etc. - 200. Ian. Versu 12. Scr. distinctionis. - 206. αυ του του νέφεος.
olicuit ex illa nube Minerva ammas, velut fulminum. - 209. imo Si scribendunt eSt: - ἀμφιμάχονται οῖ γε παν. - ἱ κωνται , Ω etc. ι γε, στοι, quod intelligendum e voce στεος γε et τε misceri, tralaticium est. 2l4. νιλ λχὰ ς κεφαλῆς duple genit . qui quamvis haud inii Sitatus sit v. ann. ad υ, 227), placei et tamen, Sicubi inveniretur, χιλλείης κεφαλῆς, et similiter I 5. μητρὰς lar ιλλείης, et, , 379 'Aχιλλείου σάκεος, quemadmodum Tκτορίη κεφαλ ω ,
276, Γοργείη κεφαλὴ pro Γοργos ς ε , . l. et hujus inodi alia v. si , 54, d. γ',
26ὲ dicuntur scriptum sorte χιλλείος porro degeneraVerit de et o Confusis v. Odyss. 1 284, E istath ann ad Odyss. o , 3l9, epigr. Om. 7. - 232. Scr. ωπέκ. - 255. ita potius scribamus: - ἰέναι μὴ μίμνειν - , h. e. 7 μίμνετε. 272. Scr. π ύατος. - 283 ut dies diem docet, ne hic quiden se reiada niihi
videtur Vetus interpunctio, sed recte, opinor I cyn. - ἐκπέρσει πρίν μιν tu. 292. περνάμεν α cf. , 45. - 296. o γάρ τις T σώων ἐπ ιπεί σε - ται in γα ἐάσω tilior Οὐτ αρ' . . ann in superioribus ad O , 56. 309. κτανέοντα, occisurum. Λ Schol. τον κτείνειν βουλόμενον Eust. τον
deSPectum, nec secum dea maxima, comparandum cs. Jovis orationem, , 443 47,
item hujus libri I et 32. satis frequenter hic noster utitur Verbo τεGθαι V. Hδ' 539 etc. praeterea similes sunt O et O litterae, in quibus librarii, vulgus incautum, facile lapsi fuerint. -- 410. πίλωρ. h. e. πελώριος ut Κύκλωψ πέλωρ Odyss. e , 28. - αῖητον bene ines hahere arbitror id τὴν sed alio in quo putabam sensu, ut quod nunc derivandum mihi videatur ab M , unde grετὰ et Ionice intὀν. id quod audii potest quod fit ita ut audiatur. h. e. cum sono
heu strepitu scilicet inaequaliter et velut nuctuantes incedunt cluit di quoque capti sunt pede eum solo imponunt fortius quem Sensum poeta ut magis aperiret, nisi fallor, subjecit χωλευων, claudicans, quem consent An eum ' Sit Surgere Cum trepitu, Zητῶς. vel accipiamus interpretationes Graniniaticorum πνευστον, 'νευστικὼν ut intelligatur anhelans Vulcanus, usu difficulter surgit et procedit nam ista quoque pertinere ut ad rhτόν. quod attinet id iuncti diaereseos, ea saepe neglecta sunt in libris. v. insertus 596 etc. - 424, 25 audaciam Grammat crum vel librariorum P juvandi Thetidem istudiosissimus Vulcanus, idemque sa-