장음표시 사용
111쪽
uua eonfideratione circumstantiarum reiarum. Conditionata seu consequens, quae certis circumstantiis vult aliquid quod alioquin nollet. Si ergo Deus antecedenter, quantum est ex se , vult omnes homines salvos fieri, voluntate consequente Vult impiosin peccatores a regno suo exeludere Sicut Iudex absolute vult hominem vivere, conditionate ipsum hominem
a R. Gratia est auxilium supernaturale a Deo ex meri tis Christi nobis
eoncessam in ordine ad inena supernaturalem, hoc est ad vitam aeter in consequendam
Multipliciter dividitur per respectum
ad finem ob quem datur. I. In gradiam gratis datam , 4ratum facientem. Prima est quae ad aliorum utilitatem&saltatem procurandam conceditur, ut sunt donuin Prophetiae , genera linguarum, gratia sanitatum, hoc est, virtus sanandi infirmos , discretio spirituum, operatio Virtutum, interpretatio sermonum, S alia quae ab Apostolo enu
Gratia graitim faciens est tua quae ad ipsius recipientis salutem , di mei amicitiam obtinendam pii mari conceditur, ut est gratia sanctificans, quae nos Deo gratos lamicos reddit. Haec dividitur in actualem, habitualem , quae complectitur gratiam junificantem .sanctificantem virtutes, quae cum ea iniunduntur in justifi
R. Est quoddam auxilium , se m tu in anima hominis divinitus cxcit RQ, qu incitatur, invitiatur, ad-
juvatur ad istiones virtutum exercen. das, S malas vitandas . Talas sunt pia intellectus cogitationes, illuminationes, piae voluntatis inspirationes, seu motiones&affectiones a bonum, ut ad concionem audiendam, meditandum de Inferno, actum contritionis, charitatis eliciendum 8cc.
Q Quomodo dividith gratia actum lis R. Alia est interna , ut sunt illuminationes S inspirationes res acie, alia e terna, ut sunt In Cir natio, Sacrχmenta, exhortationes , infirmitates , pericula
boni socii cc. De utraque loquietur Augustinus, lita'. Homiliarum 23. Homil.s adulter non fuisti, hoc dicit tabi Dominus Deus tuus regebam te ibi servabam te mihi, ut adulterium non committeres suasor de
fuit , is suasor deesset , ego feci a locus 2 tempus defuit, re ut haec Messent
ego feci . En gratia externa. Et prosequitur et adfuat suasor, non defuit locus, non defuit tempus p ut non consentires, Io terrui c. En gratia interna.
in Estne alia gratia fluatis dioi
R. Ita dividitur ulterius in Pr eveniemem , concomitantem, conseQuen
Item in sum cientem, efficacem.
Gratia pravenians ea est, quam Deus, Operatur in nobis antecedenter ad liberum votivitatis consensum . Et de haci fit mentio in Psalmo o. praevenisti eum in benedictionibus dulceims . Haec gratia etialia dicitur excitans in quantum, impellit hominem ad bonum 4ctrahit a malo, imo operans, quia operat Uzut velimus consentiam , sive de facto consentiamus, sive non. Suasor enim. agit c laborat , ut quod sciade , alter velit, sive hic persuadeatur, sive non 'Et sic patet gratiam praevenientem, excirantem operantem ess e. unum c
112쪽
Catechismus Historico Theologico- Dogmaticus
R. Ea est, per quam Deus nobiscum coemcit actum bonum , ad quem praevi nos excitavit . Et de illa loquitur Apostolus et laboravi , inquit , non ego
autem, sed gratia Dei mecum, . Cor. 13. Concomitans dicta est , quia concomitatur Hiberum voluntatis usum. Dicitur en in cooperans ct adjuvant, quatenus hominem jam vocatum excitatum adiuvat 5 promove ad perfectum consensum , sive ad consummationem suae .conversionis , aut actus saluti teri
R. Sicut gratia praeveniens ea est quae liberum voluntatis consensum prae
venit antecedit ita subsequens est ius , quae eumdem subsequitur, fovet confirmat, de hac fit mentio in Psal-rno a. ubi Propheta Regius ait misericordia tua subsequetur me. Potest etiam dici gratia subsequens , quia subsequitur justificationem , daturque homini justificato, ut in sanctitate accepta confirmetur ac perseveret Unde S. Fulgentius lib. I. ad Monimum, cap. II. de subsequente sic sumpta, sicut& de praeveniente praeclare ait e pravenit impium , ut justus flatu subseqcithriustum, ne stat impius.
Ex quibus sequitur gratiam prae Uenientem re talem, abstrahere a positione actus ad quem impellit e concomitantem ero actum quidem importare, sed abstrahere ab actus continuatione subsequentem denique continuationem
in μα afferentia est inter gratiam fit cientem' efficacem R. Gratia sussciens dicitur illa quae
licet praebeat vires lassicientes ad ponendum effectum , ad quem ultimate datur, nihil ontinus effectu quandoque caret ob humanae voluntatis resistentiam a Gratia ver escaxilla est, quae sempe τ& infallibiliter infert effectum ultimate intentum, A cooperatione iri liberi arbitri Potestne homo suam salutem opera. ri sine gratia Iesu-Christi rR. Nullatenus potest, quidquid dixerit Pelagius volens salutem & conversionem nostram non a gratia , sed a proprio voluntatis arbitrio pendere. Ne-cestitatem vero gratiae invictissime comprobat Sacra Scriptura. Primo si quidem Propheta Regius dicit: converte nos DeAsfalutaris noster, sal. 8 . Ad si Dei praecepta adimplere pie possemus, danct
Vivere , . a peccatis resurgere per solam liberi arbitrii potestatem, secluso quocumque auxilio supernat Vrali,
ne causa mi isset Deo: converte nos Deκs salutaris noster nec Deus respondisset Paulo roganti, ut auferretum carnis stimulus: Iusci tibi gratia mea sed dixisset tu ipse sufficis tibi, aut tibi sustici libertas tua. Nec deberet unusquisque cum Propheta eodem dicere e gressus meos dirige fecunatim eloquium tuam. a. Dominus noster Iesus-Christus ipsemet gratiae necessitatem asserit, dicens: sine me nihil potestis a re , Oan. II. Et alibi, nemo potest venire a me , nisi Piater , qu misit me , traxerit eum, Joan 6. hoc est per gratiam suam. Ex quibus rex tibus manifeste colligitur liberum hominis arbitrium gratia Dei destitutum non posse elicere opus bonum , vincere tentationes in salutem consequi ; quoniam nou sumus sufficientes , ut ait Apostolus , cogitare aliqui a nobis, quas ex nobis, hoc est ut no-
his totaliter tribui possia, seu sussicientia nostra ex Deo est , Ideo non nobis, sed Deo danda est gloria. Vires liberi arbitrii, sunt naturales ,
salus autem animae est opus supernatu rate, ac proinde aliquo auxilio Ordinis supernaturalis indigent quoniam Domini est salus, inquit Psalmista. Deinde definitum est in Concilio Tridentino si qui dixerit sine praeveniente Spiritus Santi operatione , atqur ejus adjutorio, hominem credere , sperare, ci- luere , ght pax iter posse, sicut oportet , .
113쪽
et justis e. tionis gratia conferatur anathema si Sess. 6. de justis catara. Concludendum igitur est , gratiam Dei ad omne opus bonum meritorium
necessariam esse cum equidem e nemo
oossit dicere Dominus Jesus, nisi in Spiritu Sancto, a Corinth. cap. I 2.
in Seu namquid gratia tollit berum
arbitrium 3 R. Minime . Destrueret quidem , si
illud cogeret, at non cogit , quin Otius adjuvat . Homo praeventus gratiae auxilio , non necessario , non coacte sed libere agit , atque in sua potestate situm est aut gratiae assentire , aut dissentire.
Non tollitur liberum arbitrium ex gratiae indigentia, quoniam ut potentia sit libera ad agendum es non agendum , neccsse est , quod habeat vel a se, vel ab alio omnia requisita ad agcndum nec per liquid ipsorum destruitur, imo perficitur in ratione potentiae activae, S principii operativi, ideo cum gratiae auxilium requiratur ad agendum supernaturaliter , sequitur quod homo stante illo gratiae auxilio remanet liber:
tunc enim potest agere Vel non agere, seu amare Deum, non amare alioquin sequeretur quod non posset divinae inspirationi resistere , quod falsum est in Daturne talis gratia , cui possit nostra voluntas resistere R. Si de facto tali gratiae resistatur, quae sum ciens dicitur, certum est quod
voluntas ab ea non necessitetur , cum
ejus effectum sua renitentia saepe impediat
Dari autem talem gratiam expresse liabetur in Sacra Scriptura . Quosdam textus producere sufficiet.
Tota die expandi manus meas ad populum non credentem , T contradicen
rem, Isa 63. Vocavi, ct renuistis , Pro- Vesb. I. v. 2 . Vos semper Spiritui Sancto resistitis , Act. . . I. uoties volui congregaFesilios tuos, noluisti Matth.
Tandem S. Paulus Corinthios hortatur , ne in vacuum gratiam Dei recipiant, a Corinth. 6. Quae verba Sanctus Thomas explicans ait : quicumque ergo gratia Percepta non utitur ad vitandum peccatum , ct consequendam vitam aeter
nam hic gratiam Dei in vacuum recipit, Lect . I. Ratio etiam hanc Veritatem suadet Si non daretur gratia sufficiens , vel nulla daretur , vel omnis gratia essetem cac neutrum dici potest. Non primum, alias non posset Deus punire infideles aut peccatores, cum deesset ipsis auxilium sine quoc ' verti non post unt.
Neque secundum, quia si omnis gratia esset efficax, suum semper sortiretur L laetum sic Sancti irrisorie confit rentur , se fuisse ignavos Dei gratiis ingratos 5 c. imo Deus ipse hominibus illuderet, cum per os Davidis dicit Hodie F vocem Domini audieritis, nolite obdurare corda vestra , Psal. q. si vox ejus , seu gratia ita es et efficax, ut illi non posset resistere humana voluntas, nec obdurari.
Gravis igitur error est in fide, dicere cum Calvino, dansenior interiori gratiae in statu naturae lapsae hominem non resistere. in Daturne gratia fusciens omnibus omnino, singulis hominibus i
R. Deum neminem a gratia sua excluis dere multis constat rationibus . Primo ex generali vocationem illuminatione per Christum, ut ex auctoritate Sacra: Scriptur: convincitur. Dicitur enim de Christo Domino erat lux vera quae illuminat omnem hominem venientem iu
hune mundum. Quod omnes Sancti Pa- tres explicant de lumine gratie volunt que hoc lumen dari inanibus etiam iis qui in extremis mundi partibus sunt . ubi adhuc Evangelium non est annunciatum . Quod autem gratia ne cessaria& sum ciens, qua ad fidem, i cemque Veritatis Venire pol sunt . ipsis non desit, testatur Sanctus Prosper: - riamin
114쪽
tiamnum , inquit , in extremis mundi partibus sunt aliqua nationes , quibus nondum Salvatoris gratia, hoc est Evan- gestum , Iluxit , quibus mensura tamen generalis auxilii , quae aesuper omnibus semper hominibus est praestita , non negatur, Lib. 2. de Vocat Gent. II. Secundo ex generali voluntate Dei salvandi omnes omines tenetur Deus sub nistraro aedia necessaria ad salutem consequendam : qui enim sincere vult in em etiam vult media ad illum finem assequendum requisiita. Deum autem sincere velle omnium
Media autem illa omnibus conferri, etiam docent S. Chrysostomus Homilia 7. in Ioannem Gratia Dei in omnibuι dissis est , . . . maeibus se facilem exhi
Augustinus lib. 2. I. cum Felice ais nichaeo cap. . in sine. Non est ergo indignum ut Deus dicat e re in ignematernum iis qui per liberum arbitrium misericordiam eius respuerunt. Ergo supponit omnibus dari gratiam, etiam reprobis alias Christus merito hanc sententiam contra ipsos ferre non posset , ni habuissent in vita auxilium Taltent salutem, testatur Ezechias loquens o l sum ciens in faciendum bonum; odpulo Hebraeo ex parte Dei: Quare moriemini Domus Israela Dicit Dominus nolo mortem peccas oris, seu ut converta-tties vivat, Zech. 33. Apostolus etiam hanc veritatem aperti Detradit Hoc enim bonum est, inquit, oracceptum coram Salvatcre nostro Deo, eici omnes homines vult salvos feri I. Tim. a. attam utique veritatem triplici ratione confirmat : Unus enim Deus ;mis me iator Dei, hominum homo
Christus Jesus, ni aruit Redemptionem
semetitsum ro omnibus. His vcrbis significat Deum triplici titulo velle omnium hominum salutem
I. Quia eorum omnium Creator est . .
Quia omnium est Redemptor . . Quia omnium debet esse Judex, de sanguis quem pro omnibus effudit in Cruce erit in testimonium , quod non fuerit ipse in causa cur aliqui reprobandi sint& damnandi. Sanctus Petrus Apostolorum Princeps
idem asseverat Nolens aliquos perire se omnes ad poenitentinam reberti , .
Voluntatem hanc ad omnes singulos extendi docent Sanctus Chrysestomus, . Augustinus Walii Sancti Patres: Atqui non potest Deus sincere a Iutem omnium velle, nisi , ut jam i-ximus , prospiciat omnibus de mediis
sine quibus impossibilis est salus ergo i c.
malum invitandum cum indi gratia utrumque sit eis ii ossibile. Tandem probatur ex Concilio Valentino anno II. celebrato, cap. a. ubi dicitur e Malos non ideo perire, quia boni esse non potuerunt, seu quia ιoni esse non voluerunt. Si noluerunt' potu runt ergo habebant gratiam, ut potant esse boni. 4 Parvulis decedentibus ante Bais
R. Cum non habeant parvuli sum liberi arbitrii is rationis , nec sint expediti ad bene agenduim, non danturiis gratiae sufficientes, quia gratia susti-
ciens ideo tantum datur , ut excitetur
is qui eam recipit ad bene agendum, vel ut adjuvetui Quod maxin' verum est de iis , qui in utero materno decedunt mullis tamen desunt media sufficientia, quibus ad aeternam faelici
Et probatur ex iisdem Scriptura: Iocis in superiori quaestione resatis de Q-luntate Dei salvandi innes, de uni Ve salissima Redemptione per Cheistum c. Numqui autem, ait Augustinus, homines non sunt, ut non pertineant ad id quos di tum est, nempe vult omnes homines salvos feri corintia. Si velit eos salvos fieri , debet apsis providisse de gratia , si non immediate
115쪽
Scient ἱ pro ut riximus, saltem mediate , seu de auxilio quo pol sciat ab originali' pcccato liberari salutem
Ad tru ne finem Baptismum citistituit
ro singulis OiDinibus . Ac vult omnibus His applicari, inspira patentes aut alios, ut vel vitent causas abortus quo impediatur collatio baptismi, ves ut natis Baptismum conferant, cI alios ut orent , precibus obtineant icticem
partui , .aniori nem caustrum abortus ait recis infantium, aut aliorum
Lupcdiiventorum Baptismi, de Utatis. Nuivi quid cuicus cens Tetur sufficienter providisse de remedio alicui aegro anti, ' de applicatione illius quantum tu ipso est, si non tantum ordinasset remedi uia emcax ad sanitatem reddendam sed tiam illud ipse praeparasset, .ministris tradi lisset as illud applicandum
aegroti , licet interim aegrotus diversis ob causas supervenientes pharmacum su mere non polligo.
Sic tus, quantum est ex sed diccndus cst sum cienter providisse parvulis de remedio, S de ejus applicatione, dum Baptismum instituit, e ministros di sti navit qui illum conferrent Ecet con tingit aliquando , quot mini in i impediantur , aut quod parvulus extinguatur in utero Matris , aud extra per causas naturales, quae do quodammo
do servientes cccati originalis clanasia exigunt; illis parvulis mortem inferen .
4 Quo orodo intelligendus celebris ille textus Sancti Augustini r Piarumque festanantibus parentibus, ct parati Z
tristris , ut B.;ptismus parvulo de ur, Deo tame nolente non dathr, Lib. de Dono Perseu. c. I 2.
R. Per hoc non intcndit Augullinus, quod Peus noli positive Baptis nium
conferri, cum an ipso pro Omnibus in stitutum sit sed quod nolit perturbare ordinem causarum , quae impediunt quominus Baptismu conferatur,
1 Deus voluntate antecedem vult sin cere parvulos salvari S ad Baptistarum pervenire de hac non loquitur Augustinus, sed de voluntate cons quenti, qua non velle eorum salute in censetur in hoc sensu, quod nolit impedire curia sum causa rutra secundarum, ne perturbet ordinem naturae. Qi Cur Deus volens parvolorum fri lutem , non amove causas mortis, donec a Baptismum perveniant R. Quia Deus non est proviso particularis, ad bonum speciale unius dum taxat ord4n.i us , sed est proviso generalis, & ad bonuin commune spectans, qui promisit elinque ic tunc causa S se. cundas in exercitio libero , .unaiar quan que in propria virtute naturali unde non tenetur inpedire lapsum lapidis puerum occisuri nec accellum lupi ipsum devorat uti ncc si totum influentias, quae in causa sunt cur a oriatur infans in uteio matri vim enim
inferret lapidi, qui ob gravitatem poli erris ruere di bet sicut Mupo , qui
tamen comprimere dcsiderat, coelorum motibus , quo Ium natura est in-- fluere: pro tunc Deus non DT Omnium suavis proviso C. Hoc non obstante cum Deus praescribendo lege commulit natanae, non ligaverit sibi manus , potet quandoque viis extraoidinariis servare puerum unum. donec baptizetur, malium non. Cur auteni sic agat non est nostru nu quaerere. sci ad profunditatem imisericordiae cum 'ALgustram ccurrcndum est, cur pro uno faciat miraculum, non pro alio cum Apostoti cxclaman
in i ii insuetiam qui non habent
usum .iptismi , nonne rivantur omni medio ad sali tem R. t equaquam. Non habent quidem)'auxilium ulli ciens pr. xime habent a inen cmotes in quantum patames illo a
116쪽
rum habent gratias lassicientes, quibus ad saIutem pervenire potuissen , Sc Onsequenter ad fidem, sicque procurare potuissent suis filiis applicationem Bapti Cmi Whoe est quod dicit S. Prosper: Omnia infantium initia sub arbitrio mcent voluntatis alienae
in Daturne gratia sussciens hominibus etiam in malo obvariatis R. Certissime . Nullis peccatoribus
quantumcumque induratis, excaecatis denegat Deus gratias lassicientes, quibus redire post uni ad poenitentiam Omnes textus Sacrae Scripturae quibus probatur Deum sincere velle alii tem omnium hominum, possunt etiam istis applicari mon desunt tamen alii textus particulares, quibus Deus suam bonam voluntatem erga impios, celaratos ostendit: Vivo ego, nolo mortem peccatoris , cu ut convertatur 2 vi Dat is Ezech. 3. Idem asserit Petrus Apostolus: Patienter Deus agit, propter vos, nolens aliquos perire , se omnes ad poenitentiam reverti, a Pet. 3.
Sed si Deus nolit mortem peccatoris, nec aliquo perire, necessario debet illis gratias sum cientes concedere , quibus converti possint, alias non vellet ut converterentur, sed potius ut in peccatis morerentur Et qua ratione poli et illos arguere dicens : Vocavi, renuistis ;extenui manum meam ct non erat qui aspicerem Quomodo erificaretur dictum Christi Domini Salvatoris e Nou veni uuare justis, ea peccatores Neminem exeludit ergo nulli peccatori , quantumvis impio, atroci, scelerato gratiam sum cientem denegat, sine qua non OLset ad eum venire.
Concilia quam plurima , Sancti Patres , tam Latini quam Graeci nostrae
Quod si in aliquibus Scripturae locis
dicatur , quod Deus ex coecci oculos induret corda peccatorum occedat ab
iis, eos dimittat, ε ab eis gratias u
ferat, similia mihi aliud indiera-
quam substractionem gratiae habitualis ,- amoris, amicitiae, qua unitur justis,.quam negat peccatoribus, quo ad hoc ab eis recedit, eos deserit, despicit. Possunt etiam loca illa intelliei de
gratiis potentioribus .essicacioribus,
quas ustissime denegare potest, non au tem de gratiis iussicientibus p quod si
deessent, nota imputaretur illis obdura tio illa ire peccatis, nec nova peccatas quae sine gratia nemo vitare potest. a. Daturne etiam ultra gratiam Uscientem gratia incax ZR. Certe. Id enim Sacrae litterae pluribus in locis praedicant , ut Ieremiae
chi lis 36. Labo vobis cor no Num , Diritum novum ponam in me aio vestri; oe faciam Diu praeceptis meis ambuletis, si judicia mea custouiatis. Ad Romanos s. Non est volentis neque currentis, seu miserentis est Dei. . . o homo tu his es , qui respondeas Deo ξ. . . Qui adhuc quaeritur voluntati enim ejus quis res
sit Z Ad Philippenses, Deus est qui operais in nobis velles perscere pro bona
Ecclesia ipsa a Christo edocta oSpiritu Sancto gubcrnata vim grati. Eemcacissimam agnoscit, cum Deum Oret, ut nos as etiam rebelIes a se propitius
Ut largiatur nobis spiritum cogitandi qua recta sint, propitrus est agendi Ut inserat cordibus nostris fui amoris effectrum. Ut faciat nos amare quoa Pracilit Et in pluribus aliis c. Et de illa gratia emcaci loquitur Augustinus, uia ait et quo a nullo uaro. corae respuat Ar .
in Hac gratia sicax nonne officit Iibertati ZR. cquaquam Quia illam non necessitat , nec ullam homini ipsi inscrti violentiam, licet sena per effectum con
117쪽
sequatur, e liun ana volu luas nunqua in ei resistat tilias si tali uret , non elset alia plius es ac potest tamen ei csinere , ut decLirat Conciliu in ridenta-Ia una his verbis. Si quis dixerit liberum hominis arbi
trium a Deo motum excitatum . . . non
posse dissentire si velit . . . Anathemas ,
Clarius id etiam exprimit Concilium
Senonense Decreto 3 ubi liabet: Nec tale est Dei trahentis auxilium, cui re sibi non possit. Ex quibus oraculis cΟΙ-ligitur gratiam efficacem , quae scilicet indeclinabiliter c insuperabiliter agit
seu attr.iliit , ut loquitur Augustinus humanam Voluntatem , nullam ramen .ei necessitatem imponere, cum suo frustrari possit effecturi si nempe voluntas ei resisteret, id quod posse jam demonstratura
in in quo consi t efficacia gratiae seu quomodo sit cistae . Et qua ratione grati. sociente distinguitur ἡR. .Has quaest in aes in catechismodi sceptandas non putata us, ideo SchOlasticorum contenti nibus relinquimus. Quamvis, inquit P. Frassem, Calliolici Omnes fateantur aliquod esse discrimen inter gratiam cisi cacem c sufficien
teni , non consentiunt an re invicem
in assignando utriusque discriminea tam varia enim est , tot uplexque Opposita circa hanc asscrendam veritatem auctorum sentcntia, pugna, Ut vix quidpiam certi hac in re definire liceat . Cum utrinque gravissimi laboriantur difficultatum fluctus, quos declinare vix potest , quantumvis exercita illumata humana mens. Nec mirum sane , existimo namque concordiam latia: cfficacis cum humana libertate ram Obstrus ac recondit aeesse indagationis , ut mysterii nobis in miseriarum valle degentibus prorsu imperui nomen ac rationem sibi juste vindicet.
Qi Potesne eadem Amero gratia esse
essi a respectumnius V. G. Petri,' non
respectu sterius V. G. Pauli 3 R. Certissime hoc probatur ex ore proprio Iesu. Clia isti exprobrantis liabitatoribus CoroZaim, de Bethsaidae,
ubi si eqtienter nunciaverat Evaugelium , .ingentem prodigiorum numerum patraverat, quod fidem amplecti , poeni tentiamque agere renuissent , quando
Tirii, B Sidonii , qui infidelitatis tenebris obvolvebantur , quique nec e gemis Proplietas , nec bona piorum exempIa , nec praedicationem prodigiis fultam habebant, conversi fuissent. Vae tibi Coro et ain , vae tibi Bethsaidari quia si in Tyro, Sidone factae
essent virtutes, quae factae sunt in vobis, olim in cilicio, cinere poenitentiam
egisent , Matth. cap. I. v. I. Ergo per casdem gratias , quas neglexerunt CoroZaitae, poterant Tyrii, Sidonii converti , ' de facto conversi fuissent, gratiae illae quae tantum sufficientes remanserunt in caces ,
fuissent efficaces B debuissent esse ipsis
CoroZaitis. Ergo in aedem gratiae respectu unius possunt esse es Fcaces , Winem caces re- speehu alterius.
Vc Tyiii, QSidonii habuissent eandem omnino gratias, Vel potentiores Si easdem , habemus intentum e si diversas 'fortiores , non currit , nec sequa est objurgatio Claristi, quia tunc Coror altae respondere potuissent: Si etiam nobis gratias illas validiores dedisse , utique poenitentiam egissemus. Non defuerunt tamen 2 γriis QSidoniis alia sufficientia auxilia , quibuta cum poenitentiam agere poterant licet non in tanta abundantia, sicut habue runt Coro et altae, Bethfatuitae , qui ultra speciales interiores gratias, virtutes Cluisti miracula viderant.
utilitas ΘR. catechismus Concilii Tridentini dicit, nihil tam ad fidem .spem no-
118쪽
go Catechismus Historico-Theologico-Dogmaticus.
aram confirmandam valere , quam si fixum in animis nostris teneamuS, ni mi non feri a Deo posse. Quidquid enim deinceps credere porteat , quamvis humanae mentis conceptum superet , illi tamen facile humana ratio , postquam Dei omnipotentis notiti tu i perceperit, sine una haesitatio lne assentitur. Praeterea si boni aliquid expectandum
sit, nunquam animus magnitudi ne rei,
quam X Optat, frangitur a sed erigit sese, atque confirmat , saepe illud cogitans , nihil esse quod ab omnipotenti Deo essici non ponit., Credamus ergo in eum , inquit S., Augustinus , omnia nobis ae ipsius, misericordia promittamus, quia omni- potens est ideo in Deum Patrem --, nipotentem redimus . Nemo dicat , non mihzPotest dimittere peccata Uuo , modo nou potest omnipotensi Seu i D is ego multum peccaPi, Et Vo Mico,
, sed ille omni portans est. Et tu, ego, talia peccata commisi , unde liberariis, mundari nou possumi. Respondeo ; sed Ue omnipotens est. Videte quiuis ei canitis in Psalmo: Benedic anima, mea Domino, c noli oblivisci om- , ne retrib. tiones ejus: Qui propitia, tu omnibus iniquitatibus tuis quiis sanat omnes infirmitates tuas , sal. o I. As hoc nobi .est ejus omnIpo- tentia necessaria , . Aug. Seria neis I9. de Tempore. Utilis est etiam haec fides ad immensa ga nos Dei beneficia cognoscenda .cclebranda : Nam qui Deum omnipotentem cogitat , tam ingrato animo esse 'test, qui saepius exclamet: hoc ui potens est.
R. Quod Deus omnipotens coelum , terram ex nihilo condidit , idque non solum sine praecedente materia sed etiam sine adjutore, sine instres mentis, sine labore, nulla vi aut necessitate coactus, sed solo voluntatis suae imperio ipse aisit oe facta sunt, ipse au-
vit ' creata sunt, sal. I S. Q. Quid intelligitur per coetum
terram ΘR. Per coeIum intelliguntur omnia coelestia, Sol, Luna , ydera prae cipue Angeli, quos Deus similiter creavit, ut psi assisterent c ministrarent.
Terra vero quae stat in medio mundi, comprehendit omnes res terrestres, montes , colles, mi aria, flumina , Onte , arbores . animalia , praecipue homines
Haec omnia coeli, terrae verbis intelligenda sunt , quae Propheta hac sententia ex prellit ui sunt coeli , tua est terra orbem terrae, pleniti cinem ejus tu funasi, sal. 8. . Solus ne Pater fuit creator coeli et
terra ZR. Cum in divinis actiones ad extra sint Omnaunes tribus Personis adorandae Trinitatis , dicendum , FiIium Spiritum Sanci una eadem actione mundum omnia quae in eo sunt pro dux illa : nam per x erbum omnia facita
sunt , e sne ipso factum est nihil, Ioan . I. Uuod etiam de Spiritu Sancto dicitur : Verbo Domini coeli sirmati junt,
et spiritu oris ejus omnis virtus eorum, Psal. 42 Si quaeratur cur creati, potius i triatur Patri, quam Filio , ω Spiritui iacto Respondendum est rationem CD .e, quia Pater est origo principium du -
119쪽
duaruna aliarum PersonarUm 3 conse-iquenter uti talis Omnium cieaturarum, quae ex nihilo sunt productae. Q. Quam ob causa Deus calum et terram co=rdidit ZR. Certe non propter se , quia nul-
I us rei indigens est ut inquit David:
Deus meus es tu, quonia n bonorum meo
rum Iou eges, Lil. I S. Nulla alia fuit causa, quam ut Angeliso hominibu bonitatis suae aliquod testimonium communicaret , ipsisque suae sapientiae . potentiae ciligi una inprimeret sic
ad una reda mandat in eo x provocaret
Q Ou ire in Concilio Constantinopo- Iitano ciuitum fuit Simbolo Apostolico: Vsibilium, et in diis dilium Z
R. Ea addita sunt contra Manichaeos, qui duos rerum conditores ponebant nempe Deum optimum, invisibilium auctorem Deum malum civili bilium carnis scilicci corporumque factorem, eorum qu. sub sensum cadunt. Duas etiam animas in homine asse-rcbant, uuam bonam a Deo bono, cinatam ab adverso principio.
Quia ergo dicebant omnia non fuisse facta ab uno solo Deo, sed quaedam a malo, idcirco additum fui . factorem coeli et terrae , visibilium , et Gol ibilism: Quibus verbis ignificatur De uim
produx ille tam ea quae sub sensum cadunt , quam ea , quae mente Oluna a nobis percipi possunt. Q. Fuitne totus uncius creat M in
eodem instanti 3 R. Sanctus, Augustinus , Philo udaeus, Origcnes' alii censent mund una sex dierum spatio non fuisse conditum, sed eodem momento omnia simul fuisse procreata. Licet haec sententi propter aucto litatem Sancti Augustii ni admitti tollit attamen huleo probabilius est Meum in mundi creatione sex dic distinctos impentisse: haec sciarentia propugnatur fere ab Omilibus Patribus qui Au ustinum pr. et i cesscrunt, quidem cui majori in l
tione ut pote Moysis narrationi magis consciat an ca Exodi enim habetur rSex diebus fecit Dominus coelum, ter ram, de ita septimo ab opere ccssavit
Unde priaecipit populo Israelitico, ut diem abbati custodirent , ab omni Opere es arcnt , ad imitationem Dei qui completis omnibus septimo die quie
Duo Sacra Scripturae textus qui obji
ci solent , non evertunt nostram sententiam . Primus est istae Iuni generatio;res coeli uerrae, quana creata sunt in die quo fecit Dominus caelum terram, Gen. cap. a. Alic est Oui iυit in aeternum creavit omnia mu , EccI.
38. Nam in primis ly in Die significat idem ac successive seu in Gebus , hoc
est tractu cmpori , cum non raro S. Scriptura diem pro empore usurpet.
In secundo, ly mu significat idem
ac pariter, vel uni Versim, ut cum diacitur: Omnes declinaverunt simul inutiles facti sunt , sal. 3. item simulta sipiens, ct stultus peribunt, sal. 8.
fundus destrueturne alaquando an erit in aetern M auraturus R. In aeternum duraturum colligitur ex variis scripturae locis Statuit ea in aternum, in saeculum saecuέi, sal. I 8. erra autem in aternum stat , Eccl. 8. Omnia opera quae fecὶ Deus , perseverant in aeternμm , ibid. . Deinde ceristum est Beatos semper futuros in coe
lo; damnatos ignibus inferni perpetuo arsuros.
Nec obstat id quod habetur in Apocalipsi cap. primo I di coelum novum , terram o m nec quod dixit Christus Caelum terra transbunt, verba autem mea non praeteribMnt, Matth. et . item nec illud Isaiae, cap. 63. Ero
creo carios novos , o terram novam Non ideo, inquam, concludendum est, mundum in aeternum non duraturum,
quia textus illi, S alii qui ordinarie citari solent , dum indicant innova- ti. '
120쪽
tionem accidentalem, non vero Creationem substantialem mundus ergo post judicium et novus quo ad formam
.figurati , non quo ad substantiam. Corpora Coelestia cessabunt a 'otu Ο-cali, Celementaria a mutua actione , Walteratione, substantiis eorum remanentibuS.4 QMando fiet ista innovatio , seu
qκακαὶ mundus pro statu praesenti du-rmurus est ER. Iudaei olim ex veteri traditione autumabant, mundi aetatem intra OOO. annorum spatium clauuendam Quorum duo mi illi in statu naturae ante legem; totidem sub lege , reliqui ocio sub Menia transigendi essent . Sex diebus , Hebant, mundus est constitutus, ita sex annorum millibus conssistet anni enim mille velut dies una coram Deo reputantur, sal. I9. Mille anni ante oculos ruos tanquam dies hesterna qua rateriit. Cum vero sextum millenarium jam valde defluxisse videant, nec eorum statum in meliorem conversum, nec in urelius vertendum spes ulla appareat Opinionem de nundo post sex anno runa millia perituro nunc penitus ejiciunt. Verumtamen eadem de mundi aetate
post annos sex millenos abscit venda sententia apud Patres invaluit qui .husdam ultimi saeculi Doctori bir defenditur. an dem amplexi sunt Cyprianus, Laistantius , Ambrosius , Hieronymus Irenaeus , Hilarius d multi alii, quos Cornelius a Lapide allegat in Apoca lipsi in cap. O. Quare juxta hanc traditionem , nostram Chronologiam vulgo probatam , quae Domini nostri Iesu Cliri stinativitatem post annos quater mille a creatione mundi constituit, ab hoc anno II 8 usque ad mundi Xirum, an . ni ducenti quinquaginta tres supersunt, quihus elapsis, sex annorum millia completa erunt.
Verum S. Augustinus, qui ut coti-gitur ex libro de Civitate Dei L ao. p. 7. in eamdem inclinasse videtur opini nem, Et alibi in Psalmum 89. acrius
in v chitur contra illos , uui sex anno rum millia mundi aetati desiniunt, cum postrema diei tempus, horam unius Patris cognitioni reservatam esse, I sus Christus in Evangeli pronuicia verit . Et inae sententia, relictis allia- opinioniblis est omnino populis praericanda, juxta praeceptum Ecclesiae.
R. Creati sunt eodem die, quo creavit Deus coelum terram. Et haec est communis Patrum sententia. Quantum ad Iocum creationis, exi stimatur fuisse coelum Empi reum. Quod si Luci in dixerit , in caelum conscendam non icquitur de coelo Fmpi reo in quo erat, sed de coelo divinitatis, ut sequentia verba denotant e s-milis ero Alra mσ.
Q Si in caelo Em ire creati fune Angeli , fuerunt ne ergo beati , quomodo peccare potuerunt
R. Fuerunt revera beati beatitudine naturati , consistente in cognitione ccontemplatione is , in quantum naturaliter cognosci potest : Non autem beatitudine supernaturali, quae consistit in clara Dei visione, a qua quis excidere non potest.
R. Hoc incertum est. Aliqui dicunt eodem die quo creati sunt, apsos esse. Alii die sexto, quanda homo formatus est . Constat tamen peccasse anicquam Adam