장음표시 사용
131쪽
Dic mihi, cur tantis odiis nos perfluus hostis Exagitat, bellis tam gravibusque petit tCausam ocii, tantique pis cognoscere belli Hoc odio Sumni Numinis ipse facit.
Exitium in nostri generis ruit impetu circo Ouo nequeat supero bella movere Patri: Ut se quis Regem ne ινιιeat cum laedere, Regis Arrept.im statuam de Ite , manuque petat
in Qua media adhibenda sunt ad eo
R. Fidem , orationem jejuniam , Ieemosynam c. bHaec sunt arma, qui bus hos .i lignos hostes prostravere tot
stoli ossi Christi discipuli Hisce aliam
nos victores erimus, si eis uti velinis . consilium Apostoli: si quan ur
induite vos , inquit , armaturam Dei id est si dem orationem c ut possiis stare adversus insaias raboli, pia . Et Deiι pacis conteret Satanam sub pearbus vestris, Rom. I 6. Dicamus igitur cum Tropheta et Dominus cilluminat rome r 9 1 3Ius mea , quem timebo Dominus protector vita meae , a Ao trepidabo Psal. 26. Tandem re amus Diabolo armis sit pra dictis, Crut si erit Sanctus Jacobus, fugiet a nobis, Iac. 4. Hinc optime dixisse judicandus est
Sanctus Antonius Abbas mih creuite fratres , pertrmem Satanas Iorhm vigilias , orationes, jejunia, paupertatem , misericordiam , humilitatem , ac rue utem in Christum morem Ita Athan. invita.
Plurimum etiam valet ad repellandas daemonum tentationes formatio signi Sanctae Crucis . Hacce armat Ura nunt-ti Sancti Patres, ut Antonius, Hilarion, Martinus, Walii prope innutauri, scr-ribiles stipe laruat aeruo num tentatio
Item invocatio S inclorum: In periculas inquit S. sc marcius, in angi Ptiis , in rebus dubiis , Moriam cogita, AO
Item occasionum v x. Ioseph Patriarcha ad turpitudinem allectus, relicto
p idio iam X Oris Putiphare manibus tentationem Vicie.
Possunt ne daemones hominibus vis biliter apparere ZR. Quam C sint incorporei corporeis ainen oculis se vili biles praebere posse , experientia docet. Non ita raro corpuς X elementis sibi coaptant , vel cadaver sub ingrediunturi circumserunt, silve humanum, sive ferinum, ita it. lud attemperate pollant, ut aistum sal lant, i Deo sic permittente . Quamvis plerumque frigida ejusmodi corpora exi stant ramo cisidam de hoc frigore ciscitanti . emon respondit se non posse melius a re , Deo scilicet bustcnte vel saltem inon periTittet te. Apparuisse autem , visos esse daemones S. Scriptura, cstatur lina qui dem primis parentibus in serpente locuisius si Gen. Tempore cro gratiae ita Christum tentatuita a Diabolo tostris oculis objicit S. Marrh.eus capit. q. ut vix alias a. quam visi bilena forninin habuisse, con-jacete possimus, lin Quae loca damonum apparitioni. hi es, o infestationiblis sunt magIs ob Io.
132쪽
futuras domicilia daemoniorum c. Hoc suo exemplo observare potuerunt olimarem incolae , inprimis Magnus Antonius Abbas , qui in suo deserto a daemonibus sub forma leonum , luporum, taurorum, aspidum , serpentum saepissime timore quodam perculsus fuit . . Secundo sunt loca humidi paluuo- D. Hoc insinuare videtur Claristus apud Lucam cap. II. dum docet ejectos a fio minibus spiritus in locis in aquosis non invenire requiem, idcirco ad priorcs sedes re varii Hinc est quod apud Aquilonares populos spectra plura invenianis
Tertio, sunt specus subterraneae, prae sertim ubi metalla d alia usibus hominum necessaria effodiuntur . Vix aliquam invenias ouae non spectrorum no-ini ne sit infamis. Idem est de locis ubi reconuiti dicuntur thesauri. Uuarto, sum diotae ct ampia arces derelichae, .semide structae. Uuinto, sunt loca memorabili, 'cru deli aede aliqua clara. Sexto , loca ubi innocentis sanguinis. Ussis versantur rei crudeles homicidae, Septimo, ubi homines araturus Deum Usenuerunt. Horum omnium plurima in Auct .ribus fide dignis adducuntur exempla , quae referre sphaeram hujus Catechismi
Qi Danturne uamoniaci , se hominesia amone obsessit R. Dari homines a Daemone obses s , seu in quibus Daemones sunt , eosque vexant, ε qui idcirco Damoniaci, seu Hergumeni dicuntur, certum est apud nos Citholicos, idque probamus e opinione ipsorum Iudaeorum , qui Christo objiciebant , quo Damoni km haberet Joan. 8. Christus ipse plures Daemones non Ium ab hominibus profligavit , scd tiam eosdem ejiciendi Apostolis suis a cultatem dedit , eosque modum docuit
ejiciendi Daemones insigniores , dicens Q Hoc genus Daemoniorum non ejicitur ias in oratione oe jejunio , Matth. 7. quam facultatem ad usum redegisse conia stat ex his verbis, Domine etiam in nomine tuo subjiciuntur nobis Daemonia
Notandum, quod prius dixerat Christusa Signa, qui crediderint, hae sequen. tur, in nomine meo Daemoni ejicient ,
Adde Sanctorum exempla , qui de mones orationibus , exorcismis , alii Dque rebus ab Ecclesia institutis ejecerunt et quod nudi hactenus haeretici
quantumvis Daemonum amici mo sΘ-cii futuri, unquam aluerunt.
Nonne in Gudam , post buccellam Diabolus ingressus es Joan. 3.
Nonne Daemonia, quae hominum corpora subintraVerunt , eo reddiderunt coecos, surdos, mutos, Meos nunc in aquam, nunc in ignem praecipitaverunt, nunc per agro dc montes agitarunt Hoc certe constar ex Matth. II. I 3. 17. Si ergo fuerunt Daemoniaci tempore
Christi Apostolorum, cur nunc C. se non possunt Ad quid data esset Ecclesiae potestas ejiciendi Daemones, si post promulgationem Evangeli hominum corpora amplius postidere non possent 'in Sub qua formi sunt Daemones ob
R. Sub forma eorum naturali , monenim requiritur, ut aliquod corpus as- sumant, cum possint homines affligere sine corpore assumpto Possunt tamen ea assumere, Tu illis corporibus ma- nere, puta sub specie muscae , . pulicis , avis c. sic cum S Germanus Episcopus Parisi cnsis exorci Zaret mulierem obsessam, . emo exivit in forma muscae . Et S. Fortunatas a Diacono quodam Dae monem expulit sub specie parva avis
in Qua de causa Deus permittit a
133쪽
R. Uariis de causis. i. Ut innotcsca Dci cletarentia, inquit Chri stomus, una ostendita quali hoste per Fili una suum nos liberaverit ad-Wersus quem homini potestatem dedit ut pollit eum superare , .cxpillere ejusque vires cssu daTe. 2. Id. Deus permittit ad demonstrandam suam justitiam , qua vult in hac
vita peccata punire, ut omines timo. rem conciperent poenarum infernalium, cum vident earum ministros tantam exercere truculentiam. Quod autem ob peccata Daemones intrent hominum corpora , patet, praeter alia exempla , in faria Pragdalen. ,
ex cujus corpore Iesus Christus septem Daemonia eiecit cujus rei rationem reddens Evangelista, ait: erat in civitate peccatrix arc uli. At non solum ob propria, sed etiam ob aliena cccata hoc modo homines puniuntur, ut docet exemplum Eleutherii , ob cujus peccatum denuo armondiscipulum , quem reliquerat , invasit Mulier libenter auscultans filium de E piscopo detrahentem , ipsum a Daemone extim um vidit : quod si reprehendi L
et , nequidem Daemon eum attigisset Haec exempla relaruntur a S. Gregorio Papa, lib. 3. Dialogorum cap. O. I. 1 ua sunt peccata specialia, ob quae homines ut Plurimum a Damone obsιdentur
R. Sequentia assignari solent. I. In laetita . . Cyprianus in quo- clam sermone de lapsis dicit , multos olim a Daemonibus idcirco obsessos fuisse, quod a fide recessissent . Surius refert Nicomaclaum , poliquam Christum in tormentis negasset idolis sacri n- casset , ab immundo spiritu occupatum suilla. a. Sacro Sanctae Eu harissiae abusus Idem S.Cyprianus as Ierit, viros, Mulieres a spiritibus malis obscisos fui si e , quod sine confestione atque poenitentia
peccatorum ad mensam Domini accessi L
3. Blasphemia Narrat Gregorius Tu. ronensis , juvenem quemdam in Sanctum Lupum blasphemias evomentem divinam ultionem sensisse, nam di liή-gua , v. blasphemias in Deum B S. Virum effudit, obriguit, statim a Dce mone obsessus vitam in cruciatibus
nivit. Praetereo multa alia exempla ab au-
istoribus de dignis recensita. q. Luxuria. Ob hanc Corinthius ille
nequam, qui uxorem Patris bibere non Ut TCcundiabatur, nec formidabat, ab Apostolo traditus est Satanae. Et forte ob impudicitiam septem Daemoniorum tirannidem passa st Magdalena commodum Daemoniorum domicilium esse luxuriosos, nullus non scit. I. Avaritia, quae est idolorum servitus, Daemonibus facile aditum praebet;
cum juxta Apostolum, qui divitiis student in laqueos Diaboli, in varias
6. Filiorum in parentes impietas. Invita . Parthenii legitur, quod rogatus a parentibus pro incolumitate filii possent, responderit Sinite , torqWeatur a Di. 3bolo e parricida est e parentibus vobis saepe molestus fuit , quam eidem optastis , iustam fustinet castigat ionem.
7. Imprecationes . Novum non est a
Daemonibus possideri eos , quibus alii illis imprecati fuerunt. Refert Caesarius lib. I. cap. 6. Patrem quemdam filiae ac suggenti imprecatum esse, ut Una cum lacte Diabolum voraret , quod statim
Aliud exemplum habemus in vita Zenonis Martyris . Ibi nate cum febrici tanti filio poculum aliquoties praebui Dia , nec filius et re desisteret , impatientia vi ista , idem poculum offert S cum poculo Daemonium imprccatur &mox ille a Daemone misere carpis Or-
134쪽
Q. Suntne peccata causa unis possessionisi R. Nequaquam. Ex historiis habemus
aliquando homines absque ulla culpa a Daemonibus postide1 i. an Pus Augustinus 3 S. Veronymus narrant se vidisse pueros, ubera adlluc lactantes, a ne
fariis spiritibus possessos. Sed Marcus vangelista exeinplum nobis praebet indubitatum in juvene ii sIo , qui ab iniantia gravistimam ae lmonis vexationem sustinuit , quemad-1 nodum ait pueri Dontino Jesu-Christo interroganti est confessus, . Marci C. .
Legimus remitam quemdam a Deo postulasse, impetrasse, ut per menses aliquot jus corpus ab inhabitante Dae in onio affligeretur , propter periculum peccati, quod inmebat , superbiae z O gnovit prosecto Vir ius , non semper ob praetcrita com is a peccata tri lbui mavonum torturam , sed quandoque trivitii , in in peccata homines
R. Josephus Iudaeus lib. 8 Antiquita liuΠl, cap. a. dicit Deum ostendisse a. Iomoni radicem quamdam adversus Daemones; sequc Vidisse Elea Earum Iuda iam
abstraxi si e per narcs Dalaionem a filio tribuni cujusdam in xercitus Vespasiani ,
An Salomon hac arte usus fuerit, dubitatur unde dicunt aliqui , artem illam jiciendi admones per certam Iudicci csse superstitiosam, illicitam
Deteram imposturam quod si revera eadem usus tuerit , antcq Uam cpraVat Spor muli cres idola coleretri tunc Olunt, ex L ei institutione radicibus ilia lis vim cxpcllendi Daemones adscriben- am si e non cro virtuti illius naturali. Porro herba illa a quibusdam voraturi'ardi Angelus Raphael docuit o
hiam erore pisis super carbones posito.
fumo suo expellere omne genus κως-niorum, ob cap. 6.8. m. hoc ita dubium revocari non potest; cs Interprete dicunt , fuit se in hoc casu particulari inditam divinitus quamdam Vircutem isti ccori, non cro luisse intimam , natura leui. iiii securior modus pro unc ejiciendi Daemones ZR. In lege Evangelica lucios asstignanis
I. Oratio , dicente Christori aliquod genus esse Daemoniorum, quod non ejicitur nisi in oratione , jejunio. Idcirco ratio trem semper adhibuit Ecclesia , dum obsessis liber fre suscepit. a. Nominis Iesu invocatio Hanc formam seu modum expellendi Daena ones per nominis sui invocationem ipse Dominus praescriptit, dicendo in nomine meo Damonia ejicient , Marc. ult. Sic S. Paulus praecepit Daemonio in Nomino Iesu, ut a puella Siret, Act. 6. Sic Sanctus Bernardus sempniacana liberavit his verbis : in Nomine Jesu- Christi praeolpio tibi Daemon, exi ne hanc Alierem rursus ingrediaris. 3. Usus Reliquiarum Sanctarum , ut plurima testantur exempla . Habetur in Breviario Romano , quod quidam Omes Othonis Impeia toris familiaris, Cccupatus ab immundo spiritu se ipsum dentibus dilaniaret jussu vero Imperatoris ad Joannem Pontificem ductus sit: Hic ut Sacram Petri catenam attigit, erumpens nefarius Spiritus tominem liberum reliquit. Agnovit hanc reliquiarum virtute naPipinus Caroli tigni parens . Cuna cnim Clericum suum Brau is vocab tur Daemonis tirannide cuperet absolvi, Sancti Maximi Reliqui. imponi super cum jussit; cc spes fefelli statim curatus est raΠco.
Cum illi proficerent Religiosi Monasterii Tellevaticiacis in exorci Zand G
135쪽
Daemoniacum Pontius loci Abbas sto. Ia, qua utcbatur 4 eina Idus, energu mea una cooperuit ἱ dc subito malignus si citias cum reliquit. . Santi Crticis usus Mirum cri evideri non debet per signum Crueis exbunianis corporibu Daemonem profligari, cum id innumera prope demonstient cxempla. Gregotius Lingo vicus Episcopus ex energumenis ad se adductis, tantum facto Crucis signo, ubebat Daemonia re
Scribit S. Epiphanius lib. Haeres. Q. Iosep tuam quemdam nondum Christianum luisti Cruce Daemonia ejecisse :Et deinde Christis anum effectum eodem signo Judaeorum incantationes destru- ωlsse. Eadem Cruce usa est S. Catharina
nens ι ad expellendos Daei Non S. Patroclus Eremita plurimos Daemoniacos curavit dolo Crucii signo adli ibi
Nec mirum est signis Crucis Die mones ex hominum corporibus pedi, cum extra homines constituti hujus vim fer
S. Gregi rius Neotae sariensis saepissimeliis armis spiritus infernales oppugnavit.
S. Margarita Daemonem in forma Draconis sibi appropinquantem signo Crucis profligavit. S. Antonius Abbas hoc armorum genere spiritibus inana undis terribilem se praebuit contra omnes terrores solo Crucis signo jubebat securos esse Monachos.
Haec exempla sufficiunt ad probandam Crucis Dolarini nostri Jesu Christi virtu
4 Cin Angeli quando. Jue appaream hominibus , quis nodus ignos enat bo
R. Omnis Angelus sive bonus , sive Me malus , hominibus apparcns , initio timore: incutit, quia i ferior natura a
superiore subjici naturaliter timet , at bonus ante recessum onsolationem praebet: lalus autem perterritum hominem res inquit. Dignoscitur etiam Angclus malus, si ad pr.essentiam rerum Sacrarum effugiat, nimirum signi Crucis, aquae benedictae , nominis Iesu ; Beatae Mariae Virginis , aut alicujus Sancti reliquia
Iteii , si haec improbet aut dissuadeat, manifesta sunt indicia Daemonem esse Animadvertendum insuper, quod Angeli boni sub una eadenique forma humana, quidem virili appareant, pe- mones uero non semper sub humana forma sed ut plurimum sub forma quadrupedum , volatilium , reptilium aliarum bestiarum se se visibiles exhi-
A columbae tamen , vel agni specie abstinentra tum quia mystice Spiritu ni Sanctum, Christum designantra tum
quia haec animalia felle carentia truculantis Satanae moribus non conveniunt. Et loquendo de forma humana, si eam Daemones assumunt, atra ut plurimum est, deformis, mutila, inusitata, cquae ratum sub ea spiritum latere demonstias. Possuntne Daemones generare assumptis corporibus R. Licet nonnulli hoc affirment, generationes tamen illae non sunt proprie a Daemone, nec Verae generationes quia hoc non ut per se linen a Daemonibus demissum, aut a corporibus assu oeptis ;sed per semen alicujus hominis acceptum quando scilicet idem .aemon qui est succubus ad virum, fit incubus ad mulierem. Unde generationes illae sunt a viris, cx quibus deciditur semen, a mulieribus, quae illud excipiunt. Sic remeX-plicat S. B aventura, qui addit, quod illae generationes tribuuntur non quidem Angelo bono, quia absit quod talibus vitibus se immisceat; sed Daemo-C, ni
136쪽
ni , supposito quod modo enarrat generare queat . de quo non con Veniunt
Q. Possuntne Daemones formam assu- .mcr Angeli boni 3IR. Carpe. Non semel permittente Deo se transfigularunt in Angelos lucis: Chiisti Domini , eat illi uiueque Virginis QSanes arum personarum tor mam saepius assumere ausi sunt , ut iterunt gia villiinu auctores citati a Lambertinonaodo Summo Pontilice, lib. 2 cap. II. n. 3. Idque tant: calliditate , Qversu,tia, Ut viros etiam probatae virtutis non
semel in errorem induxerint quodque Dotatu dignum si , aliquando in suis vitionibus& apparitionibus bonum persuaserunt, ut majas bonum impedirent: ad aliquem actum virtutis hortati sunt , ut facilius incautos deciperent &successu temporis ad horribiles lapsus
sensim inducerem. quibus ut caveatur , tum orati Ο-nis taesidium , tum virorum prudentum, in discretione spirituum versa tonum, consilium est necet Lirium. a Quid concludendum de illis , quio icunt se apparitiones Angelorum4.ibu se R. Concludendum est, ne similes aestiment spirituum visiones , quae .si fuco carerent, parum admodum ad perscccionem hominis faciunt. Si Spiritus aliquid praecipiant , aut exigant, dicant se prius ad confessariun rem velle efferre , seque ab ejus judicio in omnibus velle pendere.
O Uic est Iaradisus uerrestris ci a quanaonam ct ubi creatus fui GR. l)aradisus terrestris est locus amat-nissimus . seu hortus desiciosissimus
voluptates, cujusvis generis in se complectens: Creatus die tertia niundi conditi, ad Orientalem plagam, in Haraul Palaestita ar, non longe a Mesopotamia, seu Arabia selice Colligitur ex capite
secundo Geuens , ubi Iaabetur plantaverat ratirem Dominus Paraclitum voluptatis a priucapio , in quo ιs; it hominem quem formavera rouuxitque lignum vitae in medio Pararis . lignum que s zentie honi,' mala S c.
Extat ne Mahuc Paradisus se R Ouidquid dicant aliqui peri illa aquis navi , pr abile est etiam nunc
extare, si non quo ad cultum amae nitatem , saltem quo ad substantiam voluit tamen Deus hominem latere in poenam peccati. Et otio avit ante Paradisum Cherubim . id est Angelos ex Ordine Cherubinorum, cu toties ligni vitae , flammeo glacito, Gen. . ut nempe ab illius accessu inrceant , moi solum homines, sed QDaemones. Qi Oria erat illud lignum vitae positum in medio Paradisi 3 R. Arbor erat excellenter vivificans, cujus fructus vim quamdam naturalem a Deo sibi insitam habebat, ut degustatus vitam hominis prolongaret, quoadusque Deo placuisset hominem sine morte in Coelum tram ferre. Neque solum hominem reddidisset
longaevum, sed sanum insuper , valentem ac robustum, a morbis, senectute,& melancholia immunem
Q. Qualis erat arbor scientiae boκio
Ualici R. Erat a tera ae praecipuis Paradisi arboribus , sola in sua spec e , quae poma , se fructus non minus sua vcsquam pulchros proferret Sic dicta, non quod comedenti tribuerit aliquam scientiam, sed quod mendax Daemon fallaciter promisisset transgressoribus datum iri scientiam boni de mali aperientum,
inquit, oculi est ri cst eritis scut Dii
scientes bonum e miri; m, Gen. 3. V. I.
137쪽
Adam experimentalem notitiam dederit magni rati , cum re ipsa docuerit quantum intersit inter bonum δί malum, obedientiam N inobedientiam, inter meritum δέ poenam , inter imiseriam scelicitatem, cc.
R . Probabile est fuisse poma seu mala. Scriptura enim dicit, ex arbore malo sponsum fuisse suscitatum ad huma nam carnem si uanendam e Sub arbore
malo fuscitavi te robi corrupta ei mater tuam c. scilicet Heva per hujus pomi
Aliqui tenent fuisse ficum , cum ex soliis istius arboris sibi fecerint peti Zomata, ut tegerent nuditatem suam Non est verisimile , inquit Gennadius , cum aegustationem illico secutus sit pudor, relicta proxima arbore, alias errabundos μή sisse , Marum foliis tegeremur Sed contrarium probabilius est, quod scilicet sub illa arbore non manserint veniente Domino , nec se foliis illius
tegere voluerint, cujus contactu se reos agnoscebant Praeterea ficus non est fructus tam
pula her oculis, aspectuque delectabilis,
ut quam plurima pΟ lignum autem scientiae dicitur: pulchrκm octilis , pc-Itaque dele tabile.
R. Ex scriptura constat laetum sui PD primum hominem, non X rhilo sed ex pulvere, non parvulum, ait Au- rostrinus, scd perfecta mole membrorum. Larata' tus: formalai igitur Deus homi
nem de limo terrae . . . Tulit tim posuit in Paradiso doluptatis . . . Ex qua sentantia constat fuisse factum ex ora locum illum ammini muni . naie- piiqire ei dicens de ligno scientiae boni mali ne comedas , in quacumque die
comederis morte morieris, Gen. 3. V. T. II. I 6 6 IT.
4 Quare Deus o praeceptum dedit
Adamo ne I licet comederet de ligno scientia dcc. R. Audiatur Augustinus: Homo, in inquit, postus in Paraasso audivit a Domino Deo e noli tangere . Quid inane arborem Uuid est enim illa arbor, Si bona est, quare non tango Si mala est
si facit in Paradiso prorsus iae sin Paradiso, quia bona est sed nolo tau-gas . Quare quia obedientem te volo ino contrduirentem servum, . Aug. intPlai TO. Hoc igitur praeceptum cIedit Deus Adamo, ut demonstraret se esse supremum Omlnium creaturarum Dominum obedientiam hominis comprobaret , quem libero donaverat arbitri , in Ultisque donis gratiis, favoribus cumulaverat , Qui obcdiendo gloriosior Oripalmam rcferret.
Qi eis Deus sciebat ipsam eam,
gem non esse obser Daturum , cum tanto
sui posteritatis detrinnento cur ei illam imposuit
R. Quia inultum conventcnserat, Ut aliqua lege teneretur Adamus , ut sic dependentiam suam per aliquod obsequium Domino Deo, a quo creatus est, ωcus debebat omne quod erat , Xhibendum, agnosceret . . Nec ex eo quod praeceptum tr in late Dsurus erat , sine lege vivere debebat: alioquin uuae leges conderentur. Sicut ergo superiores' lege condenda abstinere non debent, ex eo quod a Pauci ordinarie observanda sit; ita nec Deus a Te ecepto homini imponendo , ex eo quo it illud non erat adimplet rus. Nec Deus lud A ia 3 impossit , ,
138쪽
io Catechismus Historico-Theologico-Dogmaticus
ut non adimpleret , sed ut obediendo suum auctorem, Dominum agnosce
. Ubi ereat eis Hevi R. In Paradiso Terrestrici in aliqua
tamen parte distante ab ea parte loci in qua vir ejus dormiebat; tunc sensum important haec verba : adduxit
eam ad Adam . Gen. 2. V. 22. Quod revera formata fuerit cv in Paradiso clare colligitur ex eodem capite secundo Genesis Tulit ergo Dominus Deus hominem , ct posuit eum in Paradiso vo- suptatis V. I 3. postea subditur: -- misit Dominus soporem in Adam: cumque obdormisse , tulit unam de costis
ejus , ct replevit carnem pro ea. Et disicavit Dominus Deus costam quam tu Ierat de Adam in mi lierem cc. Gen. a. V. I. 22. quae omnia peracta sunt, postquam Adam translatus fuit in Paradi, l
Qi Fuitne corpus Hevae revera formatum ex costa da lR. Negavit Cajetanus , verba citata de formatione Hevae ex costa Adam adsensum metaphoricum detorquens. Cona naunis tamen Patrum sententia docet praefata Genesis verba intelligenda esse sumenda litteraliter; quia clariora 'esse non possunt. Unde Apostolus dicit: 'Ne enim vir ex mallere est, seu mu liter ex viro.
Nec valet argumentum Cajetani dum est D aut costa illa ira es de necessariis Adae, aut superflua si primum, utilus remansit Adam; si secundum mon-lstruosus creatus est. Eicnim licet costa illa non pertineret ad integritatem Or-iporis sic dici posset aliquo modo
superflua, necessaria tamen erat L Glinationem Hevae, juxta decretum Dei 'Nec ulla contigit Adamo deformitas ex ablatione talis costar, cum statim Deus
O Quare Deus formavit Huliorem de costa Adam P. R. Sic congruebat fieri, quia muIterfutura erat viri socia; ideo de eius co sta producta est, non enim voluid Deus eam formare de pede , quia non erat viri serva, nec de capite, quia viri Do mina esse non debebat . Ita ad quaesit tum respondet Lyranus Cster in cap. a. Genesis Theodoretus vero dicit Deunde latere Adami foeminam finxisse , ut duas species inter se conjungeret amore conciliaret natura ii quadani amicitia inter se copularet et quod ut aeret ius atque tenacius fieret , nuptiarum vinculo etiam conjugavit.
Q. Cur Heν non fuit Fimul formata
cum viro ZR. S. Bonaventura multas adfert rationes, inter quas Ut per hoc, inquit, imago Dei magis in holmine appareret quia sicut Deus omnibus rebus principium extitit creationis ; ita homo omnibus hominibus principium generationis Tandem, juxta Augustinum , ut uina cognoscerent homine se ex uno individuo propagatos esse , se quasi nun
R. Certe seducta fuit a Diabolo utente serpentis organora quidquid dicant aliqui , volentes non fuisse verum serpentem , qui ipsam alloqueretur , sed Daemonem sub specie serpentis . Quod
autem verus esset serpens, patet ex texta lingua tamen ejus usus est Diabolus alloquendo mulierem, sicut Angelus ore asinae usus est ut loqueretur Balaam. Q. C: r Heva ferpentem non abhcν ruit , sicut Moyses territus ad ejus spe ctum at Agi R. Quia sci pens pro tunc terrorem non in Cutiebat cum omnia animal si ante peccatum forent Omini ut Domino subdita de ipsi non noxia Deinde serpens pulcher erat gra tiosus, nitore, dc pulchritudine insignis,,
tabens quasi faciem juvenculae stiuinae , i
139쪽
ut . quidam intel pretes s erunt Unde non ini ruin Meva aurena ipsi praebue- Iit , ignorans forte defectu cxperientiae loquelam mon si e animalibus conces
In poenam vero peccati serpens prae Meris animalibus adius est Ioae ius invisus , probrosus , execrabilis , super pectus gradiens , helbam comedens , stupote in horrorcet cuilibet incutiens
Si quaeratur cur haec poena ipsi infli ista fuerit Z dicam fuisse ad nostram
utilitatem , ut viso serpente . maledictionis antiquae recordaremur.
R. In suo peccato multas species peccati enumerat Ausustinus, quae sunt δε-quentes.
I. κperbaa, qua in sua potius esse , quam in Dei potestate dilexit. a. Inobedientia, quia mandatum Dei transgrcisus est. 3. Sacrilegiam , quia Deo non credidit : quod siet moriturus si comede
. Homicidit m , quia se uosteros
3. Artμm, quia cibum prohibitum contradicente Deo, sibi usurpavit. 6. Avaritia, quia plusquam illi sus ficere dc buit , appetivit, . Aug. in Enchirid. cap. - .
O Qui sent effectus peccati Adae
R. Vari , tum ex parte corporis tum ex parte animae . Ex parte corporis , poena Vortis post vitam ejusdem corporis incinoatio juxta illiad Terra es , ct in terram redierterδs. Exstarte an ire e , privatio justitiae originalis , quae ultra graiiam sanctificantem importabat varia dona tum interna tum eX te in . Interna erant , Fides , Spes Ciaaritas, rariae actuales O .
Externa , singularis Dei protectio
priae servatio a noxiis tum animae , tum
corpori c. Ex eo ipso quo peccavit A - δεα , prodiit in gemu humanum moriendi necessitas, morbus, dolor, sitis. fames, 5 aliae corporis Manimae aerumnae , a quihus in illo celici statu innocentia fuissemus liberi. O Si Heva peccante Aaam non peccas , uiari ejus contraxissentne peccatum originale R. Non quia praeceptum de non medelado fructum fuit datum Hevae tan- qua vi persem frivata: Adamo vero tanquam capiti morali generis humo ni Unde scriptura dicit, nos omnes in Adam peccasse , in Adam mori, non autem n Heva. Quod si Scriptura dicatra muliere initium factum est peccati Eccles intelligendum hoc venit , per moduna occasionis suasionis; non au tem per lodum Iincipii transfusionis
nc ergo Mors sana Ieccati. R. Respondet Scotus in secundum
sententiarum Dist. II. quaest unica, ita H. quantum ad potentiam , la)ors non est poena peccati quia Adam non e casset, adhuc habebat potentiam morier
di sed illa potentia non fuisset redacta ad actum , nisi peccante ipso . Et ideo propter primi parentis peccatum illa potentia fuit redacta ad actum. Q. Si mam humiliter se accusasset , e culpam non retorsisset in Hevam fi issetne a Paradiso expulsus R. Huic quaestioni satisfacit S. Augastinus sermone 9. de Sancti x. Cum Adam, ait, de inobedientia et Meretn a Domino , non se, ut culpa exigebat , accusavit , sed Hevam . dicens mulier
quam dedisti mihi,' haec dicendo se puravit excusatum . Qui si humiliter se
accusisset, a Paradiso non exulasset. QMrs gravius peccavit , Adam, an μυa R. Gravius peccasse Adam indubi una est, cum longe fuerit sortior Heva Sane Mure non postfumus, inquit, . Ana-brosius, Lib. de instit. Virg. cap. q. v oderraseri mAtur: quia mirarι tamen s
140쪽
se infirmior lapsus est sexus, cum sit - Probari etiam potest hac ratione
psus etiam fortior nolier excisitionem Quia sit Adam non peccasset, en ansis halice is peccato, vir non habet cc. Si i et in statu innocenti e crgo in eo non Adam quod a Domino Deo raudierat Letat futurum peccatum, consequenter servare non potuit quomodo lotuit nec an natio. servare TIulier, quod audivit a viro o Cum pram illi nos, parentes fructum ligni vita gustarint, cur non Pa-
R. Ad hoc quaesitum sic respondet IVIagister sententiarum. Quale ergo, iu- qui , perpetua soliditate est beata immortalitate vestiti non sunt, ut nulla infirmitate vel aetate in deterius mutarentur Z Hanc enim virtutem naturaliter
illud ignum habuisse dicitur. Sed for te hoc non conferebat nisi saepe de illo
Potuit ergo fieri, ut de illo sumeret senaci, non saepius, qui per aliquam moram in Paradis fuisse intelligitur cum scriptura dicat eum ibi soporatum fuisse, quando cocta de latere ejus sumpta est, binde formata mulier, an iain alia ante eum ducta , quibus nomina imposuit. in Si Adam in statu innocentiae perseverasset, fuissentne nati solum ii, qui modo sunt electi 3 P . Respondet Scotus amrmative, quia praed stinatio aeterna non Variatur propter starum naturae lapsae , 3 sic non fui flent nati nisi illi qui sunt ad beati.
iudinem cstinati unde poterant variari parentes , non Variat num Oro prae . destinatorum, cum non repugnet ab intrinseco filium eis Abrahae , qui nunc est filius Adae, in a. Sent. dist. 2 o. quaest.
Ex qua doctrina sequitur , quod si
Adam non peccat se , Iudas caeteri damnati non fuissent nari. Idem iurit S. Glegorius . Si parentem primum nulla peccati putredo corrupsci, nequaquam ex se sitos Gehennae generaret; sed illi qui nun per reuem -ptionem sal Oandi sunt , foli ab illo nascerentur electi, Lib.ε. Moral. 36. vel 28. Id enim videtur Deum statuisse cum Adanio ut si innocen pei severaret, ipse cum filiis salvaretur, ergo ipso non peccantes: soli electi tunc lati fuissent. Nec juvat dicere, quod si nudus reprobus tunc fuisset natus, non m ani se staretur gratuita Dei liberalitas ipsiusque justitia. Inio magis commendaretur Dai gratia, quod omnes elegisset ad gloriam, d nullos reprobasset positive aut negati vera ad justitiam autem commendandam sum ciebat comminatio ni orti contra praevali canteS.
Verum quidem est, quod ex Angelis aliquos elegit qui steterunt , alios reprobavit , qui ceciderunt: quia Angeli non habebant originem ab invicena, cstantes nihil participabant cadentibus, vel isti ab illis . Hominc vero omnes ab uno erant descensuri , cujus merito oc intuitu potuisset Deus velle omnibus gloria a . Qui plura vult legat Theologos. in Cur Deus permisit protoparentestentari, quos pravidebat vincendos R. Quia per tentationem probatur , exercetur virtus, inquit Augustinus , est palma gloriosior non consensisse reuiathm, Manu non potuisse tentari. Praeterea non Lbcbat homo praemiari, coronari sine victoria, nec Vincere sine pugna tentatione. Tandem sufficiebat Dei misericordia, quod illum armasset ad pugnam, sic Ut potuisset incere , si voluisset post victoriam coronari et confirmationem in gratia, taliquando per immortalitatem, o translationem in coelum.
R. Cum poenitentiam de delicto e rerint, credit Sancta Mater Ecclesia ipsos est e salvatos Colligitur X capite decimo Libri Sapientiae v. i. ci, qui 'tex.