Jo. Gottl. Heineccii, jc. ... Elementa philosophiæ rationalis, et moralis ex principiis admodum evidentibus justo ordine adornata. Accessere Historia philosophica, & index locupletissimus

281쪽

Εtim.Phα-ν. M. .. m. sin.IL in se, non in ordiae adi vis nostrum eos Iaponorum' , uuamvis potentissimum . quem Mnos non perti ere proh norimus nec, i ad Epicurum pertinebat Deus ora sis ' sua beatitudiis in termundiis p- ruens . sapiens itaque e contemplationet naturae Dei colliget , eum non moa --.6lute, sed &--θὸgis bonum esse, eum

dua si me oleium meum est, hoe exsequar snee doctini, si e parianam , uin timeri . s. CLXXXIX. modro Quum enim summum l. um ita compam

diae spernantibus, possit obtineri: g. CLXIII.

talis profecto est Deus, qui quanto amor' homines prosequatur, tot praeclaris, quibus eos prae aliis animantibus ondecoravit , beneficiis docuit . Iam quum amor sit in petitio boni, ,XXXVII. appetitio boni autem cupiditas , se cum re umendi et consequens est, ut ex parte Dei nihil sit, cur, qui media haudadspernantur, perlaetissimum e bonum non possint obtinere. g. XC. Iecundo. Si porro summi boni requisitum est, ementem conservet ac perficiat: s. XIV.

quis magis id praestabit Deo, qui exm

282쪽

sentiam menti dedit. 4Hicitatis omnis, solus largitor est .

α quis ubi et Quaeso , qui Deus vo Tenio.

luntatem perficere, albertate donare mombosque& vitia ejus tollere possis CXLV.

Perticitur voluntas, si verum bonum amatria vero fit, si amat Deum . Qui Deum amat, non amplius servit adsectibus, in-esinationibus pravis . Ergo in libertatem vindicatus est , di hinc nec vitiis amplius indulget, virtuti studet. s. XCILPraeterea quemadmodum summum bonivit amo, i a comparatum esse oportet, ut propter se, ac non propter aliud , expetatures f.CLXVI. ita hoc quiniue semini boni attributum in Deum maκifesto cadit. Quid enim est quae is Deo praestantius propter quod cum Deo uniri velis/s CXCIII. Denique quum bonum immum perp mutato. tuum ac extra amittendi periculum constitutum esse oporteat CLXVII. nemini α id attributum magis competit , quam Deo, qui, ipse in se en immutabile ac sempiternum est g. CLXXXIV. amorem , quo semel hominem complectitur, non deponit, nisi ipse homo se ab eius consortio divellat. g. CLX. s. XCIV. Ex quibus omnibus sua sponte fluit a Conclusio

cocinium Cui omnia attributa summi net..,

ni essentialia competunt di id summum bonum est. S.CLxVIII. At ea omnia com- a petunt

283쪽

xε Elem. PHLMor. P.ILCMMI. Sest. II. petunt Deo. g. CLXXXIX. u. Est ergo Deus summum bonum. E. D. ' Idin gentiles philosophi agnoverunt . Pythago is summum bonum consistebat ι Βει K mist phil. g. XLIV. idque & Platonici statuebant. ab. g. LXVI. Stoici finem philosophiae moralis esse dice-hanes, naturae convenienter vivereri ob g. LXXXI. sed plerique id interpretabantur de Deo, ips. Introd. ad Siole. Philos Lib. II. Diss XIX. Similia illa Cleanthis apud Clem. Alexandrinum:

s, quale sit bonum, rogas, ita aec pe.

Est ordinarum , justum , O est sancti- ,

vi potens , commodi aliis , iderum ,

decens , Rectum atque constans , semper autem conferens Expers metu, dolore , eurs omnibus,

Iuvans, benignum, stabile , amicum, am biles Honore dignum, eo tendum Et gloriosum , non superbum , quod curam omnium , placens , o 4iribus 9κιεm ' a

284쪽

Praeclara hae ,- ον ὀλίγ' Christiana , sed, quorum mih permulta apud veteres il- los pago deditos philosopnos passim o

. currunt. '. - .

Ex iisdem autem summi boni characteri fer bus, quo vinculo cum Deo, tanquam semitaenaee in illo bono, conjungamur, facile patet. Quia enim summum bonum perpetuum , extra omne amittendi periculum constitutum esse debet: g. CLXVII. cane non potest illud in corpore , tanquam substanti mortali , consistere . sed in mente sebsta ita indestructibiis ac immortali g. X1ILγ. Quamvis enim eorpus summam ex unione eum Deo utilitatem capiat , primari tamen cum mente coniungitur Deus , hine facile patet , quo tenurinisorpus pi rum dicatur ναοι η - - ι θι r. cerin. 9.

CXCVI. Quumque mentis facultates sint intelle- Et quida., .ctus voluntas, .XV. XVI.) intellectus 'i Guὰ autem circa verum tantum versetur expe. rientia quidem docet, veri cognitione adirere non posse, qui Deo fiui chpit, at neminem ideo frui Deo , quod veritatis sit scientissimus. ' Quare recte Hebr. n. s. ponἰtur , eum

285쪽

s collegie

m voluntate quae- ω duae operationes s.

um Deo hau h, quae, dum inseretur , AMOR NX VH. Est igitur amo cum De conjungi-

sta a petras aenarum beneficentia de- CLXXXIX. Si ergo.

in muri Iertur, non potest, inde praeclara ilia conjunctio b. H verti consistere felicitatem ,

g. XCIX. Dictinguere hunc amore; solent in euiri quem

286쪽

rum iIlo Deum tantum propter persectio PU R nes hoc etiam propter bona , quibus nos gumulat, amari allio. Sed quum Deus mul en perfectissimum, si CLXXXI. mmu bonum summum sit: DCXCIV. fieri non potest, quin utroque genere amoris compIectendus hi, in abstractionem parem fosdam abeat sublIIis illa de amore Dei puro disputa io.

am iam morimne pie e , eorumquae adsecta recutit , adducae . Instauravier eam controverfiam Cameracensis , quae non

ne inviaia agitata diutissime. s. m. aliquem perseqnimur vel Nee o. ranquam ena, eatur ve tanquam nobis v,- veneanquam isto, ι- atque impers tiae, &χ B- , primi generis amorem DEVOTI 'evorem NIS ve OBEDIENO M secundi AMICI 'TIAE tertii BENEVOLENTI E vocare

I. Ex quibus definitionibus consequitur, ut tinti Deus homines se amantes complactatur amo- 2:ec et re BENEVOLENT , qua, Fatenus nul pliatatu is nostin merito provocatur, GRATIA squatenus nos ex miseriis nostris eripere empit, MISERICORDIA ' adpellaturis. 'mamis pago dediti philosophi agnovere,

Nine preces Illae r ij ειε - . I -- moerere , quae non modo Christianis a toetaeulis in stantis solemnes uere , se

287쪽

Qualem Ex parte autem hostiim, non potest fib hiet. π auior OBEDIENTIAE vel DEVOTIONIS

culius Dei esse, qui totum Dei cultum complectitur int*mvs Duna enim ejus perfectIones ac bonitatem intuemur, eum amaro duin illam cum ejus iustitiam potentia conjun mus , eumdem timor dum nobis praeter ejus bonitatemer potentiam , etiam omniscientiam ad nimum rev.camim, omnem in eo tauriam

dum denique ejus justitiam cum nostra ab illo dependentia contendimus , ei parere ac -- nos debere facile animadverti is. Et in his verus positus est euitns Des ii ternus Sapienter Xenophon A,υιν-- a Maia , - in. g. - - ,

ius o religiosius Deos olere , quam ea s j seris , faciendo R CCIII. Vide Quumque, quem ealidius amamus, e , sanus/, nos nostraque omnia mane are se a veluta devovere leamus quam libentissime fas te patet, Iinguam. - est dei: Deo uuturam ejusque benefieta in ridicaturam s s CL xxuia cum emine iaci euuturam libentius , quam cum Deois membra quoque reliquae omnia pravehendae. Dei gloriae consecrata largia

288쪽

ram Deussit prosequendus facile potest ser 2.ὐὐά:ri judicium. Quamvis enim illo Deus haud proseqου indigeat sane nec interno indiget . Et in diu sit natura comparatum est , ut adtectus animi in verba aliasque externps actiones non pose

sit non erumpere. -

di mus Iam demonstrandum, Onicis boni in is non cum ejus possessione veram felicita OR . tem conjunctam esse . Id quod, si effecta hujus possessionis expenderimus, facile deprehendemus. g. CVI. Visum bonum ab adparent in eo differt, Est illua

Id ergo derisummo etiam bono, tanquam mutilao, vere tali, erit adfirmandum. s. CCvII. IUCUNDUM illud esse ruit patex Hine riva Quum primust

289쪽

lpter quod si expetendus es. CII non potest sane mens , qui in ejus possessione adquiescat . Ubi adquiescit , mens ibi nec tristitia, nec taedio, nec metu aliove ad se perturbatur f.XXXII. adeoque summa suavitate per tu . Id quod TRANQUILLITATE ANIMI vocant philo sophi.

sis exitum, quia nee eupiditas his suis προν- , he obsequi possunt eunmHorae, parum se explicantis insen destitum

ut tig. Est itaque TRANQUILLITAS animi vi quilina quiestentia mentis in uitione Dei. qua - - homo omnia , quae mentem perturbas , vincit, di in mediis calamitatum fluctibus

290쪽

non expavescit, sed sua conditione coi

Caussae tantae suavitatis quam pluritiae. luseansimum enim de eo , quod vere amamus , ζαuzandue ac cum incredibili voluptate cogi ctu. remusm qnam jucundam quae sapienti opor . ted esse contemplationem Dei, a quo im mensam persectionem, bonitatem, gratiam, misericordiam, peripicit, majora ex omnia quotidie experitur, quam mente unquam adseqvi potuit, Deinde quum improbis cruciatus maxi . Meunis mos excitet menstri admitarum scelerum si Lazbi conscia ris C. 3 nihil est quod eos v reantur sapientes, qui summi boni facti sunt compotes Quum enim Deum ament, is Deo amentur e g. CXCVIII. y cur ab eo servili metu abhorreumt Et quum um cc lini, honorent ei obsequantur . e semissi sceleri reos peragerent λ Nonne ipsa potius conscia mens recti ipsis perpetuae Opuis vidErent γ'

mine illa ἐδῶ - , ineunda spes , quam Platori illa ' Θι, , seu libertas , quam ' Periander conscientiae rectae , tribuebat Hine solos Socrates μα- id est, ire