장음표시 사용
181쪽
ITIPorro, ut pauca nunc de Hostium confutatione dicamus, omitto Patres in angustias adegisse Arianam haeresin, quae illum Prov. VIII. I) versic lum juxta LXX. opponebat ὀ Gρπιος λοσε μἐ, quo Dei lilius a Patre e nihilo conditus ipsi nec coaete nus, nec Consubstantialis ostenderetur. Nam ex unis Hebraicis codicibus revincuntur iniqui Christi Divinitatis obtrectatores, ubi non habetur Verbum MI,
quod respondeat τῶ ικτισε, sed ' p ἰT pr Dominus possedit me; ex quo juxta Hieronymum ca) eruitur quidem pro Christi divinitate filium ab aeterno in Patre, & Patrem in filio fuisse, non.Vero , quod
ex obiecta versione Ariani Contendebant, tecenter a Patre conditum, qui prius non erat. Quid de Hebraeis dicemus, qui ea quoque tempestate Ecclesiasticam Vulgatam Versionem, ut ineptam, nec . Hebraico textui, quo ipsi utebantur, Consonam traducebant , quiqua idcirco ab ea ad primigenium eorum Codicem nostros Patres provocabant ' Nec enim dubitare nos sinit Hieronymus, quin praecipua
haec caussa fuerit, quae eum moverit, ut accuratiorem ex Hebraeo translationem aggrederetur : ne
Hebraei de falsitate scripturarum Ecclesis diutius infultarent 3 . Ni igitur Hieronymus Hebraice doctissimus os calumniantibus Hebraeis obturasset, qui alter quispiam Patrum , qui Hebraicarum litterarum
siὶ Est vers. 22. ain Epist. ad Cuprian., & Comm. in Ep. ad Ephes C. II. p. 343. T. IV. Oper. 3ὶ Ila. Praef. in Isaiam.
182쪽
ITapraesidio careret, Hebraeos latinam Versionem arem 1antes, atque ad Hebr. textum provocantes feliciter
omnino sive aggredi, sive Confutare poterati Atque haec habui de Patribus dicere , quo iis fieret satis, qui eorum exemplo a sanctis hisce litteris ah- ducuntur. Universi Patres in tres veluti classes distingui commode queunt. Nonnulli hanc linguam necessariam senserunt, & superatis gravissimis , qui eo tempore exigebantur, laboribus, impensis, peregrinationibus limul quoque didicerunt. Alii exbstimarunt quidem necessariam, sed sive quod curis
munerum 1uorum praepedirentur, sive quod occasio, Opportunitas Praeceptorum , & subsidia deessent, consequi eam non potuerunt. Alii demum, seu quod corruptum Hebraicum ConteXtum putarent,
nec sibi ulla ratione consilendum, seu quod essent
Ecclesiasticae versionis, quam a Viris Θεο-υςore elaboratam Credebant, tenaci mi, & nefas ducerent ab
ea discedere, linguam hanc minus sibi necessariam arbitrati sunt, atque ab ea addiscenda supersederunt. In primo Patrum genere utriusque est nobis habenda ratio & eius, quod docuerunt, & eius , quod
egerunt. In altero quid docuerint potius animadvertendum est, quam quod fecerint. TeItii vero gene- Tis Patres, quos unus ab harum litterarum di1ciplina error abduxit, trahi in exemplum nec possunt, nec debent. Quibus porro placet in hac re ad ali rum se exempla Componere , animadvertant jam
183쪽
quo minor fuit inter Patres eorum copia, qui Ηe-hraicae linguae Vacarunt, eo plures post Patrum aetatem hebraice doctissimos inter Theologos reperiri, qui illis successerunt. Unus Paullus Colomesius Ru
pellensis in editis suis Gallia ci), Italia, & Hispania Orientalibus et longum adeo texuit clarissi
morum virorum catalogum, qui non sat honos se Theologos existimarunt, nisi Hebraicas litteras com sequerentur, ut mirandum prorsus sit tot in Occidentalibus plagis Orientales litteras sectatores obtinuisse. Etenim ut coeperunt jam diu juxta Viemnensis Concilii statutum Parisiensis, Bononiensis, de Salamantina Academiae Hebraicam linguam excol re, sapiens institutum multae deinceps sequutae sunt; ut nullam nunc ullius nominis reperire fas sit, in qua plures non sint hebraice doctissimi. Quorum profecto in hisce litteris excolendis nec auctoritas negligenda est, nec . exemplum. Sed cetera jam persequamur.
17 Int. cet. Colom. Opera edidit Alb. Fabricius 4. Hamb. I as. 3ὶ Ex αυτομφω Auctoris primum edidit Christophorus Wolfius 4. Hamiax so., qui notis insuper utramque illustravit. dc omissos in Indice prinmisso exhibuit. Diuitiaso byGOrale
184쪽
Hebraeos vero harum litterari praesidio apprime instructos, pessimos tamen Theologos esse , 9 Icripturarum
Composita Patrum quaestione Hebraeorum nun exemplum excutiendum est. Nam optime animadvertit Buxtorsius nepos in suis Catalectis Philologico- Theologicis I inter momenta, quibus nonnulli usum linguat sanctae ad Theologiam, & scripturarum interpretationem eludere Conantur, & illud esse reliquis aliquanto speciosius: si tantum esset eius linguae emolumentum, Judaeos optimos fore Theologos, re scripturae inIerpretes; nunc contrarium potius verum est, cum
compertum sit, Judaeos optimos esse Hebraeos, oe pessimos Theologos. Ac si in una Hebraicarum litterarum peritia totum ad rectum Bibliorum intellectum praesidium a nobis collocaretur. Etenim multa alia, eaque maioris adhuc momenti requiruntur, quae si in Hebraeis desiderentur, nunquam ii, ut ut hebraice etiam doctissimi fingantur , bonorum interpretum laudem obtinebunt. Et primo quidem praeclare omnino monuit Salmero a) debere in primis scripturarum studiosos vera fide eminere. Potissimum enim hoc est eruendae in illis veritatis consilium, quod ipse
185쪽
Apostolus Paullus constituebat I). T. ἔγνω νουν Κυμου Quis cognovit mentem Domini t Mθιωτος Animalis horio solo naturae, vel rationis lumine collustratus, humano ductu Cuncta dimetiens, nec per Veram fidem ad altiora Dei, ipsique Consentanea my
steria evectus ου δεκετα τα τοῦ πνευμιατα του Θεου non per
cipit ea, quae sunt Spiritus Deι ὀ δἐ -υματικος ανακρίνω ... πανποι at spiritualis, qui scilicet verum Dei Spiritum induit, mentemque habet veraci divina fide edoctam, ac directam diiudicat omnia. Quod porro,
non dissilentur Hebraei ipsi, qui propterea solum Hebraeum, Iudaica videlicet juxta ipsos vera Dei fide imbutum , aptum Biblici studii candidatum existimant. Ita Trast. Sanhed. a) pzy ut
in 'n ΥΠ thaeus, seu Gentilis, non reliqgione Hebraeus, qui operam dat legi, Vel scripturis, reus es mortis. Et sane recta fides mentem illustrat, ut cuncta ad eius ductum intellecta, nonnisi sane,& rectissime intelligantur. Hanc ergo si in Hebraeis semoVes, Ut necessario faciendum est , quid jam censes optime ab his sacras scripturas interpretari t
Quid si ablata fide, suis Iudaeis sensibus relictis, adeo ingens coecitas justo Dei judicio in ipsorum mentes
inducta sit , ut etiam contra conscientiam caeco impetu
in errorum labyrinthos corruant 3) t Et huius quidem
i) Ep. r. ad Cor. II. I s. χὶ Fol. 19. I. ap. Harim. ad Cap. III. g. II. Pirche av. 3ὶ Verba sunt Buxtorsit Patris in quadam oratiunc. MS. De Studio L. H. habita anno Isis.,ari. a Nepote inter Bibliota reliquias casu inventa, ubi ad hoc Iudaeor. exem. apte respondet. V. Buxt. Nep. cit. l.
186쪽
Iudaicae coecitatis , atque indurationis gravissimas caussas si semel perpendimus, praecipue Vero repro- 'hationem Sancti Israelis, mirandum non est Iudaeos in reprobas de Deo sententias abiisse, atque irrepentibus Rabbinicis fabulis, tota ad Talmulis doctrinam adacta scriptura, Doctorum ineptiis corrupta Graii traditione, purissimam illam Theologiam amisisse ci), quae apud vetustissimos Patres servabatur. Adeo verum hoc est , ut Clarissimus Hebraeorum Doctor Maimonides, etsi aliam caussam afferat, multum tamen pristinam Theologiam apud suos de
osito, inquit ex Buxtorsit filii Versione, multas egregias scientias, quae in gente noma olim fuerunt, de προritate ibiarum rerum a partim longitudine temporis, i partim
si) V. Ihen. Antiq. Heb. Par. I. Cap. VI. f. II. 1) Par. I. Cap. LXXI.
187쪽
longitudine temporis , partim infidelium, re sultorum pο-pulorum in nos dominatione, partim etiam quod non cu, vis concessa erant sicut exposuimus), peritisse, o in Obt,vionem delenisse . . . Atque haec vera cavisa est, propter quam solida illa fundamenta, eximiique Religionis nostrae articuli inter nos perierunt, re nonfiis pauca admodum doctrinae illius veteris iesigia , re indicia comparent, quae in Talmud, re Medrasthoth sparsim hinc inda erirant, quae tamen ipsa sunt velut grana cordis parva hoc est, explicat Buxtorfius , nuclei parvi) m
gnis cincta corticibus, ita ut omnes fere homines in comticibus illis enucleandis laborantes existiment nullum pro
fus illi iud se cor hoc est sanae doctrinae nucleum, vel medullam . An clarius adhuc lubet defecisse jampridem apud Hebraeos veram legis expolitionem, &pristinam Theologiam ab ipsis Milaicis Auctoribus
tuus est B. Jochanan ben Zachai, cesavit splendor smpientiae; quumque mortuus est Rabban Gamaliel senior, cesssavit gloria legis. Quamobrem Talmudistae facta posteriorum cum prioribus comparatione ita de seipsis
De verit. istarum rerum , idest ad explacandas res operis Carras , O S pientia Divina, seu Theologia, O exponemus de demonstraιione emstentiae Dei, O Gnitatis erus M. si Tract. Sota Cap. IX. Excerp. '' edit. Hebraeo-Lae. Wagenisti. ia) Scabbat fol. xi 1. col. a. 3c cod. Scehesini Gemar. Hieros. Cap. v. apud Ugol. Thes. Tom. XUIII.
188쪽
nos sumus oni. Dixit R. Menna ea horae dicamus retiam astrue R. Pinnas fui Jair non fumus smiles. In una ergo caussa ab Hebraeis dissentimus, quod nos irato Numini in eorum excaecatione poenas infidelitatis repetenti hoc tribuamus, illi vero aliud fatum,& caussam assignent. At convincuntur Judaei, quia Deo hoc sibi in gravissimi sceleris poenam factum esse perVicaCiter negant, praeclaro Isaiae vaticinio ci):
guescere fac cor populi huius, re oculos eius illinito, ne forte videat oculis Dis. Boni ergo ne Iudaei divinarum rerum perscrutatores erunt, si semel iratum, atque aversum illud cordium lumen constituimus t Aliter bc ipsi sentiunt Hebraeorum sapientes, qui ut biblicum studium recte cedat, humilem ad Deum orationem, & fusas preces a Candidato expostulant. Ita Ephodatus hunc biblicae interpretationis optime
o deprecationem, o preces a Deo benedicto, ut rectam faciat ante nos viam suam in cognitione legis suae. Lo-
189쪽
quens autem Ephodaeus de acuta rerum discussione,& profundo intellectu, & perceptarum rerum Cu
missa tararo haec duo necessario a Deo concedi debent, nec quisque es dignus, qui illa suscipiat,nis is, cui Deus gratiose impertitur banc gratiam , intellectum bonum ; ideoqtιe es oratio ad Deum bened. propter illa conveniens, re necessaria; re hoc est, quod exquisiit David unctus Julitiae eius vel 1isitia eius): revela oculos meos, re videbo mirabilia de lege tua. Et sane, si Salomoni, eique, qui in eo loquebatur, spiritui, credendum est , PII VBD 7π ππra Tm Dominus es, qui dat sapientiam, re ex ore eius scientia, er intelligentis I). Cetera ergo etsi in He-hraeis non desiderarentur, frustra tamen absque Deo, eiusque per rectam fidem illustratione optime de Deo ratiocinaturos existimamus. Hebraicae linguae ope legunt quotidie sacros libros; sed excoecata mente toti in eorum intellectu Coecutiunt. Optime August. Lib. IV. De Doct. Chr. Cap. V. Sapienter dicit homo tanto magis, vel minus, quanto in scripturis sanctis magis mimisve profecit. Non dico in eis multum
legendis, memoriaeque mandandis quod Hebraei faciunt , sed bene intelligendis, re diligenter earum sensibus indin
190쪽
ISofandis. Novum autem foedus, quod olim Buxtorsus ater animadvertebat i), cuius collatio es lux splendidissima, Testamenti Veteris umbras vivide collus iis , reiiciunt, & detestantur. Ita miseri omnem sibi salutaris adsequendae veritatis viam occludunt. Dein ex ipsorum Rabhinorum mente ad script rarum intellectum studium exterius, scientiarum scilicet , & disciplinarum necessario addendum est, Isthaec prae Ceteris mens est cl. Maimonidis in More
Nevocnim, ubi distinctis Capitibus a) luculenter
demonstrat non esse ad contemplationem rerum divinarum accedendam sue praeeunte cognitione, o intelligentia aliarum scientiarum, quod longius diducta oratione per varia disciplinarum genera, Cuiusmodi sunt logica, methaphysiCa, phFsica , arithmetica, geometria &C., accurate persequens Concludit tandem frustra absque exoticis hisce scientiis divinarum re
rum speculationem assumi: qui sine illis, inquit 3
ex Buxtorsi versione, speculatur, similis est ei, qui pedibus suis ad certum aliquem locum ambulans, re contendens in profundam admodum fli iam incidit, e qua exeundi nulla ipsi es focultas, nullumque consilium, donec moriatur. Porro quae nam est quaeso in universa philos phia, in chronologia, historia , aliisque eiusmodi Gisciplinis Hebraeorum exercitatiot Sane ex Rabbino
i) In com. superius orat. de studio linguae Heb. apud Nepotem citi LCatal. Philol. ain Par. I. Cap. v. , & Cap. XXXIII. 3ὶ Cap. XXXIV. p. 47. edit. Buxt.