장음표시 사용
51쪽
qui in Clavi linguae 1anctae v. 1. Ixl ingu1ectatur i) : fodere. Inde es participium plar. m. fodientes U. 22. II. pro in V, per apoc pen refecto, re N per epenthe,in inferto. Jam vero si ita explicetur, atque illuliretur hodierna huius loci He-hraici textus lectio, ut necessario exponi debet, a que adeo facile cuique est, & obvium, quae ibi erit Hebraeorum fraus, & malitia, quodnam Corruptionis indicium t De Ihra vero loco Ihareh Esaiae IX., qui alterfuit. ullius quoque momenti abunde a nobis superlux adductus bibliorum locus, longe minor est Corruptionis suspicio. Nam Ιhra multis quidem seculis ante ullam Masoretharum punctationem legisse videntur Aquila, & Theodotio, qui non attendentes hebraissimum , atque indolem linguae sanctae Verterunt καιμὰλ ειυ ρο vocaΥit ; quod ostendit eos nimis verbo
adhaesisse, & fuisse litterae tenacissimos. Ceteri vero omnes interpretes legerunt & ipsi Ihra, sed sensum Ιhareh iocabitur; quemadmodum ibi manifestissime intelligi debet, & ex Hebraeonum loquendi more,& formulis potest. Optime in hanc rem Guarinus 2 et
52쪽
42 si alias omnes Maseretharum insidias ex bis unis licet cognoscere, illi sane de textus Hebraei corrupti crimine non modo purgare se facile possunt, verumeliam accusatores
terius mensis urunculum fugit, tertius verborum actio
rum personaS cura. sngulares, tum plurales passive, o impersonaliter, ut loquuntur, saepius accipi ' Quod tamen nesciunt boni illi miri, qui Masorerbas de textu Hebraei corruptione posulant, quod in eo Isuiae loco voci lis p ipuncta vocalia activa supposuerint. Singularem hunc idiotismum animadverterunt, quotquot de idiotismis
scripsere, Glassius in primis, qui in Philologia sacra
agens de Verbo hunc canonem constituit, & multis allatis exemplis Confirmat. Actima verba' quandoque
pasivorum signiscationem Hsumuin, peculiari linguae H brutae idiotismo I). Sane Gen. XVI. I . activum verbum d p passivam significationem obtinet. Nam si vocasset Agar, de qua in praecedentibus versiculis se mo habetur, non t ῆ, sed π Nnp scribi debuisset. Quamobrem Diodati in Itala sua translatione vertit: percio quel poeteto e salo nominato; GalliCa autem Gene-vensis versio : c es ponrquoi on a appelle ce pulis. Et ipse textus verba perfecte verti crediderim : R NI INI, mp quapropter vocatum es pureo : puteus viventis videntu me; quem idiotismum re-
i PliiloL S. Lib. III. Tr. III. Can. XXIII. p. 8IS. v. & Perer. in Gen. XV. Pineda in Iob. III. 3. Ribera in Mich. II. II. apud Hotting. Thec PhiloL Lib. I. Cap. IL Sect. V.
53쪽
ticuit omnino Vulgatus interpres. Jobi tamen III. 3. , ubi extat tantum in Hebraico textu activum IDN, praeter allatas versiones idiotismum quoque expressit Vulgata, quae habet: pereat dies, in qua natus sum, re nox, in qua dicturi est. Item Mich. ΙΙ. ., ubi plura in uno Versiculo exempla occurrunt', nn mahena 'ν γαν , idiotismum vertit Vulgata : in die illa sumetur super vos parabola ; ut & LXX. Im
Passivo igitur sensu exponi potest, & debet controversa dictio ut optime exposuere Chaldaeus Paraphrasia, LXX. Interpretes, Symachus, & Hieronymus : quin ullum inde detrimentum patiatur Messiae divinitas, quae ex illo testimonio adversus Hebraeos ostendi solet. Utique hodierni Iudaei he-hraismum non vertunt, quamobrem in Ferrariensi eorum Hispanica translatione Vathra active Deo referunt , qui admirabilis, ut est, Consiliarius, Deus, Fortis, PaIer aeternitatis, Messiam vocarit sev Principem pacis: I llamo su nombre et Maravilloso, et Cosse ero, es Dio barragan, et Patre eIerno, Sar Salom a). Verum praeter cl. eorum Doctorem Aben Ezra, qui candide fatetur videri sibi nisTΥΠ cuncta haec nomina puero Congruere, sat ex Targum, immo ex Talmude ipso revincuntur, quod in
i) Recte propterea ex mala liac versione Ferrariensem vetsionem notat Cassiodorus de Reyna in Praec ad Hisp. suam Translationem , cui tit. La Biblia, que es , las sacros libros det vieto, y n. Test. trauadad ea Espa Ol 4. 162 2.
54쪽
tractatu Sanhedrin i) cuncta ea octo nomina simul ut appellativa recenset, & puero nascituro tribuit, in hoc dumtaxat turpiter errans, quod EZeChiae ea tribuat ; etsi insolens Thalmudistis nonnullis non est Ezechiam Messiam habere,. quaeque de Μessa dicta sunt, Egechiae luculenter accommodare. Quod
amplius Messias Israeli, qui Iam compotitus , vel fruiIus es eo diebus Ezechiae. Sat demum revincuntur ab iis Omnibus suis Doctoribus, qui hebraica huius loci Messiae nomina, quae nos distinguimus, YN Tru Consiliarius, Delis inepte Connectunt, Vertuntque in Casu regiminis Consiliarium Dei. Sed abunde, ut puto, Controversa, quae nobis ipsi proposuimus, loca a Corruptione vindicavimus; ex quibus poteris ad Cetera argumentari. Nam si haec loca, quae praecipua sunt,& in quibus maximum momentum ad oppUgnandam Hebraici contextus sinceritatem situm est, integra ea deprehendis, eiusdem prorsus cum Vulgata versione significationis, idem quoque subsidium E clesiae adversus Synagogam afferentia, qui alter erit primigenius textus, qui multo facilius vindicari, ac luculentius nequeat i Consule, si lubet, de integritate Hebraicor. codic. tres Muisii Assertiones veritatis Hebraicae Morino oppositas, Volsinii observatio
i) Cap. XI. f. 94. apud eund. Guarin. cit. l. a) Tra 2. Salied. eod. Cap. XI. Excerp. Coccei. XXXVI. pag. 319. N
55쪽
nes ad Raym. Martini Pugionem fidei, Dupin Dissertation preliminatre fur la Bible i , Natal. Alex. Histor. Eccles. a , Witasse in Theologico Tract. de Scrip. S. 3 , Guarini Praef. ad Gram. Hebraeo- Chald. 4 , hex elerodoxis Hottingerum Thes Phi
lol. s), Glassium in Philologia Sacra 6), Sixtin. Amam Lib. III. Antibarbari Biblici, LeusMen. Phulol. Hebraeo ), & Waltonum in App. Biblico 8,
ut paucos ex utroque genere memoremus.
Non pesse, Rebraicorum Codicum, O harum litteri usim in Horum integritatis hNothesi sabiliri ob tot versones accuratissimas a viris Hebraice doctissHis ex ipsis eisdem Heb. fontibus elaboratas. At vero, inquiunt, utut Hebraicum Contextum in- Corruptum ponamus , iniuria tamen nos quisbiam accusaret neglectae Hebraicarum litterarum disciplinae. Quae enim adhuc esse potest post tot optimas versiones ex Hebrato fonte a viris hebraice doctis.
mis elaboratas illius consulendi necessitast Equidem
56쪽
is ego non sum, qui translationes damnem, ortasque in universo tenebras, ut coeperunt illae institui, aut durum propterea jeiunium cum hebraissis Ηe-hraeis indicendum putem. Nam multae sunt interpretationes utilitatis, decebatque quammaxime, ut latina, & graeca Ecclesia latinis quoque, ac graecis
translationibus uteretur. Adeo tamen abest, ut hae Hebraicorum fontium Consultationem excludant , ut eam potius exigere necessario videantur. Ecquid primum consilii Capies, ubi a Vera interpretes primigeniorum verborum significatione abludanti Nunquam ne forte hallucinatos eos putas, aut peculiarem habuisse divinum spiritum, qui Senuinum C iusvis dictionis sensum evolverit ' Si eiusmodi sunt,
non disputo: at temere nimis istud a te audiretur,
quod non solum interpretes singuli de se dici nolunt, sed & experientia ipsa contradicit. Hieronymus ipse Vulgatae auctor, quidquid Canus, Titel- mannus, aliique sentiant, sat se prophetam non esse ostendit; nam dubitat aliquando Sanctus Pater de
vero Hebraicarum Vocum significatu, atque aliam interdum in suis Commentariis interpretationem ab ea, quam in versione retinuerat, persequitur. Translationes in Exaptis extantes Consulit, prae ceteris Vero sui aevi Iudaeos interrogat, eorumque dictata, & expositiones complectitur. Hoccine Prophetarum es,
inquit Rich. Simonius ci), aut probetam sapit ' Ni
57쪽
Α forte Iudaeos illos, quibus usus es, prophetas quoque fuisse Urmes. Quid vero si ipse sanctus Pater falli se
Potuille, & errasse revera fateatur, ut inferius nos animadvertemus t Interpretes ergo homines sunt, fallibiles omnino, eorumque Ver1iones non peculiari
Dei spiritu, & adsistentia, sed una hominum Cura,& industria, unis consuetis Hermeneuticae artis subsidiis elaboratae in Ecclesia prodierunt. Atque haec quum ita sint, an omnes in primis sat a natura imstrumenti, ac facultatis sortiunturi Quot interpretantur ron sat adhuc primigeniarum linguarum periti, cuiusmodi latinos Graecorum Codicum interpretes quondam fuisse tradidit Augustinust Ut enim cuique, inquit i , primis fidei temporibus in manus venit codex Graecus, oe aliquantulum facultatis sbimet utriusque linguae habere videbatur, ausus es interpretari. Sane ob unam hanc caussam dubitavit aliquando cl. Ηuetius ca) , detrimenti ne plus in Rempublicam lisererariam invexerit interpretandi ars, an emolumenti. Ut ut Vero aptam rei gravissimae utriusque linguae scientiam Consequuti sint, an adhuc omnes pari labore, ac diligentia valent i Sed quamquam 1at eruditos interpretes existimamus, perspicaces ingenio, undique etiam sollertissimos, dissetis tamen es, inquiebat olim ad sui excusationem Hieronymus a , alienas
lineas insequenIeri non alicubi excidere.
17 Lib. II. de Din. Chr. Cap. XI. 13 De claris Interpr. sub init. 3) Ep. ad Pammach. De O . yen. Iater eti
58쪽
Dii bene persciunt, quicquid volvere, nec quam Errant; mortales aspera fata premunt I .Quum vero arduum in universum sit interpretandi genus, & dissicillimum adsequi in omnibus auctoris mentem, tum in scripturarum praecipue interpretatione, quas Petrus lucernam luCentem τοτ . in caliginoso loco et merito appellavit. y Ecquis scit genuinam verbi interpretationem , de divinis eloquiis jure Cum Salomone exclamare
possumus a ) Atque hinc Augustinus de scripti
rarum interprete sermonem instituens, . er ex ambiaguo linguae praecedentis, inquit , plerumque interpre- res falliIur, cui non bene nota sententia es, er eam Aniscationem transfert, quae a sensu scriptoris penitus alienas. De LXX. non loquor; nam hodierna eorum uersio, quod tamen suis auctoribus nolim omnino tribuendum, ita crebro aberrat, atque a suo fonte discedit, ut alicubi vix ullum primigeniorum Verborum vestigium retinere videatur. Exemplo sit V. 3.
iὶ Apud Demostli. orat. De Corona. 1ὶ Epist. II. Cap. I. 29. uJ Eccle. VIII. I. svi Lib. II. de Din. Chr. Cap. XIII.
59쪽
Agnum in montibus videbitis; quem ita habent LXX.:
mo , nunc sumina terrae omnis omnia) sicut regio, quae habitatur: habitabitur regio eorum, quomodo si signum de monte elevetur. Porro quaenam est ibi Hebraici tex-Tus imago, aut quae comparatio ' Ad Hieronymum me confero virum, in quo non ingenium, non solertia, non demum profunda trium praesertim linguarum cognitio desideratur. Iam vero quamquam multis sanctus Pater praesidiis ad gravi D11mum munus suffultus fuit, quae non omnium solum, quotquot sequuti sunt, interpretum, sed & totius Ecclesii ae laudes ei pepererunt, tamen an non aliquando & ipse hallucinatur ' Etsi eo minus hoc est sanctissimo Doctori exprobandum, quo Clarius, ac sincerius eum habemus humiliter illud fatentem Nam in Cap. XIX. Isaiae, melius reor, inquit, proprium errorem reprehendere, quam, dum erubesco imperAriam confleri, in errore pers ere. Non ea huc affero loca, in quibus Hieronymus falsam plane peregrina-Tum Vocum interpretationem reliquit, ut leui montuin
habemus in . Egyptiaco Iosephi nomine luculentipimum. Ubi enim habet Hebraicus textus I).
60쪽
eius, re vocavit eum lingua pliaca Salvatorem mundi. Praetereo S. Patrem ibi paraphrasiam potius, quam interpretem agere; sed unde didicit is, etsi in A gypto Commoratus 1 Ii, mys rosar, aut totum Copticum
Saliatorem mundi ' Aliter sentit Athanasius Kircheia rus eruditorum judicio in Copticis literis facile prin
chronici Alexandrini s). Aliter demum, & verius vertunt vetusti omnes interpretes a Drchero allati. Nam Chaldaeus Paraphrastes Onhelos vertit l, Ia π, i a P uinum, cui abscondita remuntur. I a gum Ionathani tributum ne P P Ia vir, qui abscondita explicat. Syrus: P
i Bonjour anno r696. Differt. de hoc Ios nomine evulgavIt qua 'Vulgatam, & Hieron. defendere conatur, & demonitrare Gapnath Pah-neach posse aegyptiace lignificare Salvatorem mundi. Verum, qhue attulit, merae coniectationes sunt, quae rem non conficiunt. ca sone des eorie tures , qui font conmitte t erudition de r Auleur ; mais qui ne pem