장음표시 사용
91쪽
SI concussam, & tutissimam fidei, & cuiuslibet vers
nis normam Patres Confugiebant; Cuius . oeconomiae multa extant eorum testimonia. Veterum, inquit
Hieronymus i , librorum fides de Hebraeis volumis, bus examinanda est. Quod Hieronymi institutum, ne eius dumtaxat peculiari traditione, & doctrina inn,
Tum Cuipiam forte videretur, non autem referret
ecclesiasticam disciplinam, optime, & sapienter Gratianus inter Ecclesiasticos canones a se congestos reposuit a). Alibi vero 3 , in meteri resamento, inquit S. Pater, s quando inter graecos, latinosque divem sitas es, ad Hebraicam recurrimus meritatem, ut qui quid de fonte proficiscitur hoc quaeramus in rivulis. Et Comm. in Cap. I. Abdiae: multum in hoc loco translatio nos discrepat ab editione Vulgata. Unde debemus in expositione bisoriae idest sensus literatis) h braicam veritatem sequi. Item Comm. in Cap. III. ep. ad Gal. Hune morem habeo, ut quotiescunque ab Apostolis de V. infrumento aliquid sumitur, recurram ad originales libros ; diligenter inspiciam, quomodo in suis locis scripta sint. Origenes, ut .in ep. ad Sun. & Fr tel. idem notat Hieronymus, ubi in Graecis codic, bus quidpiam extare animadvertebat, quod in Hebraicis deerat, obelon, ides jacentem praeposuit virgulam, quam nos latine veru possiumus dicere , quo senditur Iugulandum esse, ο confodiendum, quod in authen-
i) Epist. olim XXVIII. ad Lucin. nunc 32. T. IV. p. 372, 1ὶ Dist. IX. Can. VI. Vt veterum.. 3ὶ D. CXXXV. ad Sun. α Fretet. T. II, p. 626.
92쪽
82ricis libris non invenitur. Augustinus Lib. XV. De Civitate Dei i), Fieri, inquit, nullomodo dubitaverim , ut cum aliquid diversum in utrisque codicibus invenitur , quandoquidem ad fidem rerum gesarum utrumque ei se non potes verum , ei linguae potius credatur, unde es in aliam per interpretes facta translatio. Lib. autem II. De Doct. Chr. Hebraicas a nobis litteras necessario perdiscendas docebat, ut ad exemplaria praecedentia reCurratur; quae nisi legantur , quis interpretum vera sequutus sit, dignosci nulla ratione posse. Cassiodorus demum Lib. I. Divin. Lect. χ),s aliqua reperiuntur absurde in Versionibus posita, ad Hebraeam scripturam emendanda esse Censebat. Decet enim , inquit, vi unde ad nos venit salutaris translatio, inde iterum redeat decora correctio. Haec erat Patrum, haec orthodoxorum Theologorum ante Synodum sententia, & praxis, quae usque ad Synodum ipsam jugiter in Ecclesia viguit. Ita ut paullo ante ipsam Driedo Lovaniensis Academiae doctus Theologus scribere adhuc non dubitarit 3): non a Arrentur absurdum esse 'mοηem sacrae scripturae transi rum ex suo fonte in linguam aliam examinare, recurrendo ad suam originem, re discutere, s forte interpres deviaverit a sensu eius, qui scripsi. Quare ergo, si Patrum decreto, non sublata, sed servata prorsus est Hebraicis codicibus ea dignitas , atque auctoritas,
93쪽
quam antea obtinuerant, non licet nobis post Tricientinam Synodum, quod Patribus omnibus, Theologis, Interpretibus licebat, & adeo ipsis ad eruen-vum divinorum Verborum germanum sensum Comducere videbatur ' Nec aliter sane se gesserunt hucusque post Concilii tempora orthodoxi quique Theologi , 9 scripturarum interpretes. Iuxta Patrum statuta , & Ecclesiasticam constitutionem prosequuti sunt Hebraicum textum, ut verum a Deo immediate profectum scripturae textum venerari, afferre novas ex eo interpretationes cudere I , consulere, mendosas etiam ipsius Vulgatae lectiones Corrigere, obscuras illustrare, dissidentes componere. Quodque magis mirandum esset, id Clemens VIII. , & Clementini correctores praestiterunt. Ita ne summas eruditorum, totiusque Ecclesiae laudes reportassent religiosissimi viri, si fuisset usus Hebraicorum codicum Tridentinorum Patrum auctoritate, S sanctione sublatust Sed qui potuissent Patres Vulgatam Versionem authenticam eo sensu facere, ut excluderentur semtes , eaque his praeferretur, si neC in eorum potestate erat Vulgatam eo sensu facere authenticam, ut aequalis esset cum illis auctoritatis, quemadmodum optime observat Natalis Alexander χ) t Numquod corruptum Hebraicum ConteXtum putarint,
i) Forerms novam ex Heb. Τ. versionem Concilii tempore suscepit , linsisquo iisdem Tridentinis Patribus in Concilio congregatis dicavit Whanc ded. T. I. Crit. S. 1ὶ Hist. Eccl. Sςc. IV. Diff. 32. M. I.
94쪽
cui purior rivulus praeferendus esset i Adeo ne in divinam providentiam contumeliosi , & in Ecclesiam ipsam iniurii optimi Patres fuerunt, immo in univertam antiquitatem , quae Hebraicum textum Ηehraicam , ut diximus , veritatem nominabat tNam tradidit Deus Ecclesue, inquit praeclare Simeon de Muis i , non primum versones , sed rexIus pri-2 Evos , eosque paris imos , ct authenticos . Qui itaque
rates hodie extare negant , non tantum in providentiam ἀdisinam, quae Ecclesue nunquam descit in necessariis,
contumelios, sed re in Ecclesam Chrisi sponsam iniurii
sunt, qaae depostum hoc corrumpi sileret, cuius erat osteium illud sartum rectum conferiare. Si ob menda parvi momenti HebraiCum textum dignitate , &usu deiecerunt, qui latinam editionem praetuli sient, quae eiusmodi mendis non erat immunis i Si vero in rebus ille gravioribus peccabat, non Video, quomodo in universalem Ecclesiae usum eam versonem introduxerint, quae in illis cum Hebraicis codicibus consentiebat. Si vero incorrupti hi , erant, nec id doctissimi Patres ignorabant, quod difficile non erat comparantibus cum Vulgata primigenium textum dignoscere, quo jure voluissent illi auctoritatem,& usum Hebraicis codicibus adimere t Vulgatam versionem ex Hebraeo textu Hieronymus susceperat. An non ergo Ecclesia Hebraicae veritati, dignitatique honorificum testimonium perhibuit, dum Hie-
si Asser. L H. V. pag. 71. 73. apud eund. Natal. ibid.
95쪽
ronimianam interpretationem eX ea emanatam authenticam, & retinendam definiit' Quod idem po ro Pontifices nonnulli praestare visi 1unt, qui Pa
gnini translationem ex Hebraeo elaboratam amplissimis decretis approbarunt. Igitur tantum abest v luisse sive Pontifices, sive Patres Tridentinos eorum decretis Hebraicis codicibus auctoritatem, & usum eripere, ut ea potius novo, eoque luculentissimo testimonio corroborarint. Demum si a Tridentina Synodo Vulgatae authentiam definiente Hebraicus teXtus excluditur, multo magis, & facilius id de Graeca , reliquisque orientalibus versionibus dicendum videretur. Et tunc quomodo aut authentica LXX. Interpretum translatio dici posset, aut orientales Ecclesiae, quae non Vulgata, sed Graeca, Syriaca, alia ve eiusmodi Versione utuntur, Veras Dei scripturas habeirenti At vero, inquis, authentica in Ecclesia Biblia sunt Vulgata: plura autem in EGclesia Biblia authentica esse nequeunt. Latina utique plura nunC authentiam non obtinent, quod Trbcentina Synodus Ceteris latinis interpretationibus usum, auctoritatemque in Ecclesia ademerit. At Graeca LXX. authentica est, & in orientali quat, het Ecclesia, quae cum Romana communionem se vat, orientales Versiones authenticae sunt i). Qua-
εὶ Ita adhue recenter in Sorbona propugnavit Philippus Du Contant iuTliesibus Theologico Hebraicis, Claal., Syri, Arab., & Graecis 4. 176s. p. 24. ex specimine, quod nobis exhibet te Iournia des Sqavans murran. 1766. Mai. la verson 'Grque astributi aua 7O . . περ
96쪽
re ergo Vulgata fidelis, & accuratae interpretationis, textus vero Hebraicus sontis auctoritatem, & fidem simul in Ecclesia habere non poterunt ' Quod incorrupti igitur essent, & incorrupti adhuc sint Ηe-hraei codices, authentici erant, & authentici adhuc sunt, ad quorum normam controversiae de fide j,
dicentur , omnesque etiam Versiones eXpendantur.
Fontium semper auctoritate gaudent, & dignitate, qualem antea in Ecclesia obtinebant. Quod tamen luculentius adhuc evincit usum H,hraici textus non fuisse a Tridentinis Patribus sublatum, multa Patrum aetate in Vulgatam menda irrepserant, & nonnulla etiam num 1upersunt, ut inferius constabit. Porro ni ad fontem Confugiamus, unde dignosci ea, aut emendari queunti Nec enim Synodus , dum Vulgatam authenticam declaravit, immunem eam ab omni mendo fecit, ut nonnullis placuit, &, quod mirandum magis est, recentiori
adhuc Patri Casini , qui in selectis eius Thesibus. De Sacris libris Vulgatae editionis Romae impressis
anno III 3. asserere , & defendere non dubitavit, intendimento des Concilio esser stato di desiliria autentica si, e per modo che da Uni qualunque errore sa Gente, 'ut Auctoris mentem in litteraria sua Historia nobis pandit Pater Zacharia ci). Aliam Patrum mentem
ancienne O authentique . . . la versian Θriaque antheatiq. . . . commenian Ins cette verson Arabe est emplome dans les ossices Eeelesiastiques par queques Catho . de l' Orient avre ι' approbarιon dia S. Lege, ora luidonne a si is titte s authentique , etiam authenticam declaramus.
i Stor. letter. d Italia Vol. VIII. a Les: ad Xmb. Lib. II. cap. I. F. I.
97쪽
fuisse doctissimorum iterum testimonio confirmari potest. Idem superius Commemoratus Andreas Ve-ga, che a quel tempo, ut Verbis utar Card. Pallavicini I), Ila va in Concilio, e cte quantunque fosse Teologo configliero , e non Vescoto gladicatore, fu nondimeno afcohato con la debita sima, ita olim latam Concilii sententiam de Vulgata editione Calvino interpretobatur ca). M Ne .erres, ut facis, circa approbatio- is nem Vulgatae editionis factam in Sess. Io. , neCis frustra labores In ostendendis vitiis Vulgatae edi-
tionis, audi obiter pauca, quae & Philippo -- es lanctoni) dicta velim, qui ante te graviter de hocis accusat Patres. ST nodus non approbavit menda, , , quae linguarum periti, & in sacris literis mediose criter Versati in ea deprehendunt. Approbavit ,, dumtaxat Vulgatam editionem repurgatam ais mendis , quae Vitio scriptorum , vel calchogra- phorum in ea obrepserunt. Nec eam tanquam e,, caelo delapsam adorari voluit. Interpretem illius,
, , quisquis ille fuerit, sciebat non fuisse prophetam, b, nec nos meruisse hactenus quemquam , qui eo- ,, dem in omnibus spiritu sacras literas a propria, is & nativa lingua in alienam linguam transfuderit.,, Ac proinde nec cohibuit, nec Cohibere voluitis studiosorum linguarum industriam, qui aliquanis do docent melius potuisse aliqua verti, & unori eodemque Verbo vel plures nobis suggessisse Spi-
1 Hist. Cone. Tr. Lib. VI. Cap. XVII. 1) De Iiist. Lib. XV. Cap. IX. apud Nat. M. comm. I.
98쪽
is ritus S. sensus, Vel certe alios Commodiores, quam ,, e Vulgata editione possent haberi. Sed in hono- is rem vetustatis, & honoris, quem ei jam a multis es annis detulerant Concilia latina, quae sunt eausa, is & ut certo scirent fideles, quod & verissimum es est, nullum inde haberi posse perniciosum erro- is rem, & tuto illam, & citra periculum posse legi,
is ad Coercendam etiam confusionem, quam affertis multitudo translationum . . . sapienter statuit, D Ut ista uteremur. ,, Hucusque Vega, qui superius allata auctoritate etiam comprobat Cardin. S. Crucis Michaelis Cervini, qui ut Pontificius legatus ipsi eidem sessioni praefuerat. Et Bellarminus de verbo Dei s): ,, nec ita tamen Ecclesia Vulg. mersionem )is approbavit, ut asseruerit nullos in ea librariorum is errores reperiri, sed certos nos reddere voluit, is in iis praesertim, quae ad fidem, & mores pertiis nent , nulla esse hac in versione interpretum D errata. o In epistola Vero ad Lucam Brugensem: A scias velim Biblia Vulgata non esse a nobis accu- ,, ratissime castigata. Multa enim justis de caussis is pertransiVimus, quae Correctione indigere videban- ,, tur. D Sixtus autem autem Senensis doctissimus illius aevi sculptor o De erroribus Vero, inquit et , A quos HieronFmus in Veteri translatione annot D tavit, & recentiores in hac nova editione pariter
i) Lib. II. Cap. VI. a) Lib. VIII. Biblio. S.
99쪽
M annotarunt, ingenue fatemur & nos , multos , , errores a Hieronymo emendatos in veteri Trais ductione, & similiter in hac nostra nova editiose ne nonnullas inveniri mendas, soloecismos, har- barismos, hyperbata, & multa parum accommo- date versa, & minus latine expressa, obscure, &is ambigue interpretata, itemque nonnulla superades dita, aliqua omissa, quaedam transposita, immu- tata, ac Vitio scriptorum depraVata. is Verum quid plura Doctorum testimonia congerimus ' Sixtus V. Summus Pontifex multa in Vulgata translatione menda sustulit, & quantum tunc pro temporis brevitate licuit, emendatam imprimendam curavit anno Is9O. , sed quia is fecit hoc, inquit Henricusis Bukentopius ci), absque notabili recursu ad textusis originales, ut liquet ex Bulla editioni isti praeibis Ta, eX qua pariter constat, ipsum principaliteris studuisse, ut Biblia Vulgata ederet Iuxta lectio-
nem tunC temporis magiS Communem, qua de
se caussa permulta reliquit intacta, quae merito Cor- ., rigenda Videbantur se hoc uberius praestitit Cimmens VIII., qui, quod praecipue animadvertendum est, ex Hebraeis codicibus plura correxit, atque emendatiorem Vulgatam edidit anno IS92.; Cuius
quidem rei grave nobis non est quoddam in selectis. Genesis locis specimen subiicere.
100쪽
Specimen usus Hebraicorum codicum a Clementinis
correctoribus facti post Tridentinum Concilium in selectis nonnullis Genesis locis Stat. Edit. Gen. I. I. Habebat Sixtina spiritus Domini; ex Hebraicis codicibus, ubi extat Elohim, non Adonai repositum est in Clementina spiritus Dei. Gen. I. a . Et similitudinem suam ex Hebr. Cod. sublatum est, ubi extat tantum Belgalmo ad immaginem suam. II. II. Ibique inmenitur. Sublata est in Clementinis edit. copula, siae in Hebr. codicibus non habetur. III. II. Sixtina: cui dixit Dominus. Omissiam est
in Clem. Dominus, quod a fonte aberat. III. I9. Vesceris pane tuo. Quamquam conforme id est Graeco textui, tamen, quod in Hebraico textu non legatur assixum, correctum est vesceris pane. III. 23. Emisit eum. Addit Clementina Copulam, quae in Hebrato habetur. IV. T. Peccatum tuum aderit. Omissum est tuum, quod in Hebr. cod. omittitur.
V. 3. Genuit silium ad &c. Omiserunt Clementini Correctores sitium, quod Hebraici codices non hahent
V. 22. Addit ex Hebraeo Clementina: re aribu- τὰ Henoch cum Deo, quod in Sixtina deerat.