장음표시 사용
181쪽
Lib. I. un0 eodice recelitus, αποκτεiναι, cum in ceteris sit λεο-xet ε νειν, id est apertissime unoκτενε ἐν , sutura autem omnia sunt ea, quae longius ab a0risto distant παραetε
una reS, si causa ageretur apud iudices in quaerendis mal ficiis et interr0gandis audiendisque testibus exercitatos, fidem saeeret certissimam, a0ristos ill0s fraude aut errorsorioS. futura sola vera esse. Unus est apud Thu didem l0cus praelar illum, quem ipSi defensores acristi tenere non ausi sunt V, 36j, in qu0 non corrigenda v li aut σαι in o Mi/ mutando abSolvatur emendatio, VI, 24, ubi accedit eadem, quam in quinque illis locis notavi, adristi et suturi in diiunetione copulati0: νοι iζων τους 'Aθηναίους νῆ
os et o ς' ne Poppo quidem negavit: Κruegerus, qui in V. 36ῶν addiderat, lite sertis suit in pravo defendendo. Ac iis quis dubitet, librari0s illos a0ristos vocali mutata esse-
Griecam formam, sed alius, atque hic requiritur, significati0nis rsu dii ostiao; iidemque alibi pr0rsus barbaras formas a0riStorum estinxerunt, Noosiastus I αι et αἱρ Ioan θαι et τευξαυθαι, qu0d vix eredas apud Plutarchum consol. ad Apollon. c. I 6 p. li 0 in editi0nibus servatum esse usque ad Duebnerum. Idem autem, qu0d apud Thucydidem
3, Itifimae aetatis Gr culos Byzantinos aοristi et suturi infinitividistinctionem ignorasso, indeque orta esse pripcepta Thomae Magistri li. 159-169 p. 64 sqq. Ritschl. , dixi antea, ibique, etsi parum commode perspicueque res tractaretur, recte tamen praeeipi p. 69 Ri, putandi et dicendi verbis de re futura futurum, de praeterita storistum subiiciendum esse. Diuillaec by Corale
182쪽
apud ceteros accidit. Νam apud Lysiam in orat. XIII bis in λιτοεχναι mutari potuit, ερε ἐν 2lὶ,
editores Turieenses correxerunt, alterum apud Dio ντο reliquerunt, Rauchen stein ius me etiam defensore advocato , cetera post eiusdemm0di verba sutura etiam in oειν intacta manserunt, quae numerare supersedeo ). Iam apud poetas squod alterum est confirmationis genus) quae, si recte c0mpares. perpauea reperiuntur asisti vitiosi exempla, ea quoque tantum non omnia eiusdemmodi sunt, posita in vocali α, quae sine versus det impiato substitui poterat; in quibus formis hoc fieri non p0terat, non aberratur a lege.
Volui apud Homerum, segregatis locis quibusdam, qui gravi interpretandi errore huc a nonnullis tracti sunt ut Odyss. ΙΙ l7l et Ιv. 504, quos versus post alios Ametsi recte enarrat, Iliad. III, 98, ubi a pluribus intellectum est,
Menelaum non praedicere, separatum iri Achaeos et Troianos, sed lubere et censere, in qua senisentia rectissime dicitur φθονε ο διακοινθ 3ιεναι ), relinquuntur et inuo istut Iliad. III. 28, nbi c0dex Venulus τ οεοθαι hab0t, et 366, Od. XX. 12 l), παυσα ostia ι Od. ΙΙ I98, ubi tamen Bekkerus nαυ-
Omnia eadem reperiet, qui Diodori Siculi Ioeos libri XIV. supra
positos inspexeri ι. Praeter ea sutura, quae α et ε separant, unum rarius ἐπισχήσειν transiit in acristum usitatiorem i quemadmodum in Isocr. Panath. 107 olim edebatur κατα-orειν. nunc eX Urb. recte καtασrήσειν in. Apud Polybium, Dionysium Halicam. , Plutarchum. Lucianum, ceteros rara, apud unum et alterum paulo plura menda eiusdem generis sunt, quae nihil animadvertens in unum acervum Lobeckius ad Phrynichum p. 749 sqq. congessit. φρονω διακρινθημεναι, cen Re O Separari; gramm . . Lati k396 n. 4, Bemerhangen p. 78 n.
183쪽
Οεnc' ut edidit), 1 νθ potio θαι i. Od. II, 373) et si quod simile est. uno loc0 ολεσθαι pro ολε in θαι 0d. IX, 496; nam Ameisii interpretatio prava est . Duo tamen videntur certi0ra exempla esso, alterum Od. XXII, 3b: κυνες, Ουρι' ἔτ εναοκεθ' υst oryoτιον GH αδ ἱκέοθαι, alterum Od. IV, 2bi: cultona κ&ρτερον os κον Mn Jινην rasis' Oδυο α/ εrat Ityo ε io' άναν ηναι. Ex his prius sch0lia eripiunt totam pie rem egregie confirmant; habent enim Oi καδε νεio θαι, antiquum verbum, qu0d pro futur0 poni notissimum est; pro e0 a librariis vulgarius substitutum est. Alterum exemplum per Se Sane firmissimum videtur; sed ne id quidem, ad hanc s0litudinem redactum, prursus dubitationem excludit: nam qu0niam Homerus verSus cauSa et O Potiri, νω
Od. IV. 240 Iliad. IX. I 2 l) et ναε νω, id est ναι' - Od. XII. 383ὶ pro suturis dixit. mixto coniunctivi et futuri usu
non nimis audax sit, qui Suspicetur etiam αια ηνειν dicere p0tuisse. Sed ut relinquatur unum hoc exemplum mutata in antiquissima poesi licenter syntaxis, non magis
id ad e0nstitutum certius p0stea sermonem pertineat quam ido, μιι pro suturo p0Situm. In Sapphus fragmento apud Dionom Chrys. 0r. XXXVII extr. II p. l28 Rὶ nunc L.
scripsit. Apud Undarum autem Nem. VII, 71 ορoti qu0d Dissenius pro suturo aeeipit, praeteriti signisseati0nem habero ostendit v. 75 ει τι ςιεραν αεοίλεὶς cἰνεκοαγον . Apud scenie0s poetas paucissima, si cum infinita contrariorum c0pia e0mparentur, exempla obiiciuntur et fere expeditu perfacilia. uem enim mst ea, quae disputata haetenus sunt m0nari p0test Sopli 0elis Electr. 443 εi mri . . . tra κε iT Dic . . . νεκυς, Heathius di ζεοθαιὶ aut Euri- a meisius: - AOrist obne Bezng ans die Zeit . Veterem cantilenam i Reeto iam Nitasellius ad Od. II, 198 apud Homerum storistum verbis putandi adiunctum tantum praeteriti significationem habere scribit. Diuitiaco by Corale
184쪽
17 lpidis Iphig. Aul. 462 ubi nunc omnes edunt: obtαι γαρ
sertim melior auctori fas λιζειν tueaturi Addo, quem locum a nullo ann0tatum vide0, in Euripidis Iphig. T. v. IU4l seribendum esse: Λακεiνο ν Φειν pro ν φαι), GOυο ς, ερω . Nam perspicue hoc Iphigenia ait, sedieturam, h0c qu0que signum Se lavaturam esse tanquam
taetu Orestis p0llutum, et h0c praetextu id e templ0 elaturam. Restant duo l0ci, alter AschFli in Septem 42d, ubi
Quid scripserit A schFlus, clarissime ipse ostendit, v. 469
derus sensisset Ooεὶν pro futuro poni non p08Se, vertit cecidisse puta, quod et νιε stetωκέναι diei debebat et repugnat verbis χρόνω nori. Sed repugnant eadem vehementer Hermanni Ssententiae, ab Elmsteio i ad Eur. Med. 3iJ2ὶ et SelineideWino probatae adristum hunc ex e0 generΘesse . qu0S gn0micos appellant; quos vellem dixisset . ubi infinitivo modo repperisset; tota enim haec Drma narrati0nem rei tanquam saetae pro sententia generali substituens rectae 0rati0nis propria est. Scribendum est simpli-Diuiliaco by Corale
185쪽
citer ποτ ειν. Persaepe αν in sine versuum excidit. Haec
ex scenicis poetis materia duci l,0test, et numero et pondere nullius prorsus momenti. Apud Apoll0nium Rhodium ut etiam Alexandrinos attingam. vitiosa haec sunt, emendatu
omnia - et sunt plurima - recte scribuntur, quia mutari
longe pleraque n0n p0terant in . Uno loco III, 767 et 768 Apollonius φη de Medea animo fluctuanti sic posuit, ut, cum opini0nis sputabat se facturam, vid si batur sibi factura et voluntatis volebat ipsa mori in significatio
conflata esset, ad ambiguam hanc signiscationem et suturum in sinitivi tempus et a0ristus καταφθio θαι ... θανέειν accommodaretur. Apud Callimachum una est apud io λπα dubitatio in v pro ε posito sin Dian. 222), cetera recta. In p0ematis, quae Theocriteo corpore c0ntinentur quis enim nescit ea originis et aetatis diversissima esse Θ - du0 reperiuntur pravi a0risti exempla, alterum in XXI carmine, ut opin0r, satis recentis aetatis , 59: is/ιοοαδ' ουκότι λοειιον φεὶρ πελαγove nocti Osi ναι, άλλἀ 3ιενε iv ἐNὶ γας καὶ τω λουσω σαοι λευσε ινὶ n0n Solum temp0ra sine ulla causa variata habens, sed manifestissimum et a multis animadversum s0loecismum Θυκέτι pro m κε τι , quem qui c0rriget, etiam θησειν scribet, qui cum Meinerio
186쪽
Lib L 173 scriptori tribue poterit etiam alterum tribuero; in XXII,
alterum in XXVII carmine non minus dubiae originis , 60: φης μοι Παν ra M/ιεν ' et ιχα δ' ἐjoτερον oDδ' ἄχαλιης, adiuncto hic qu0que alter0 80loecismo δοιης proia ν δοιης); nam Hermanni inanissimas argutias non curo. Has igitur relinquo Bygantinae aetatis notas. )Haec, quae generatim persecutus sum, veritatis et erroris indicia qui coniuncta libero animo consideraverit nec, ut fit, sine ulla rei naturae c0gitatione aut testimoniorum distinctione unum aut alterum locum arripuerit inanemvodistincti0nis speciem, is, adhibita illa, de qua statim dieam, certorum verb0rum Separati0ne et excepti0ne, universam illam de adristo infinitivi apud dicendi putandiqu0 verba futuri significatione aut ad futurum inclinanti posito. quod ad scriptores Bygantino tempore priores attinet, plano abiiciet mendornmque unitis et simplicis generis commune niemendati0nem alt0rius utrius 1ormae sine ulla h:esitatione accipiet ab aliis aut ipse adhibebit. Ac vix iam operae pretium videtur unum et alterum locum adscribere, cui
) In mentem mihi haec revoeant rem a me olim expositam. Dixi enim 1835, et repetii 1842 in opuse acad II p. 77ὶ multis annis ante coeptam vulgari Ritschelii Plauti editionem. quoniam apud Plautum et Terentium non modo multo pluribus locis legeretur faxo scies quam faxo scias, sed in omnibus iis locis, ubi formae discrimen ad versum pertineret, ita ut triginta quattuor locis esset saxo laudabitis et similia, nusquam faxo Iaudes, cum praesertim accederet, ut saxo scies saeile in scias mutaretur a librariis omissum esse ut putantibus, scias in acies non iacile transiret, manifestum esse veterea illos semper duobus futuris ex aequo coniunctis dixisse saxo scies, sciet, non scias, sciati Eius admonitionis video breviter nuper mentionem iniectam a Lin enetio, auditore Olim meo; nemo praeterea, quod Rciam, aut commemoravit aut quaestione dignam rem
187쪽
eam nondum adm0tam sciam ); paucos quosdam loc0s percurram , in quibus paulo altius latoris aut aliunde ortum mendum dubitationsem allari e p0sse videtur. Primum enim apud Plat0nem in Phaedr0 p. D Hermannus ' P0niec
quisquam νυQχω εἰ thii' dixit, ut esset suscipio dicere: vulgo edebatur . non λεον r . in eodicibus θSt υ πο Zio M. Sed omnis promittendi significatio hinc aliena est: agitur enim de eo. quod Socrates iam significarat se facturum exsequendo. quod si Socrates fecerit, ipse Phaedrus praemium
) In Platonis Phaedone p. 81 D scribendum est: εῖ πη νμiν παίνεται βελτιον αν λεχθῆναι iste ubi vobis melius diei posse videtur; Vulgo βελτιον λεrθῆναι, id est, melius dictum esse , p. 10. Ο Α: αὐτὰ to ἐπιτερον την τουρομενου ἐναντιοτητα μηδίποτε δεξεσθαι nunquam esse accepturum, accipere non posse; vulgo δἐξασθαι): in Euthyd. p. 278 C: ἐψάt ν γὰρ ἐπιδείξεσθαι ἐπιδείξασθαι : Protag. p. 316 C recte Sauppius post Stephanum et me, idemquo p. 346 B ita enarravit, ut enarrandum dixeram in annal. philol. Danie. I p. 34;ὶ in Demosthenis orat. XVI, 20 s nisi nuper Dindorfius aut alius emendavit; scribendum est: ohaal . . . ἐπιγὲ ταυτὰ φῆσαι , in XXIV, 68: o μαι α πάντας ἱμῶς Oμολογήσειν, δεῖν κ. z. λ. v. ομολογῆσαι , in XLII, 12: ἐπείσθην
τὴν μὲν συνοδον . . . 'μολογῆσαι ποιήσεσθαι iv. ποιῆσασθαι .Quid attingam Dionem Chrys. LXXIV, II p. 397 R. ubi
scribendum est: μηδε nox' αν εγκαταλιπεῖν) aut Plutarchum de adul. et amico c. 26 p. 67 Di aut Philostratum svit. Apollonii VII, 33: ἀκροάσασθαι ωεeo. VIII, 8 recte editur ωοντο αυτὸν βοησεσθαι . . . ποιήσεσθαι, sed VIII, 15, 3 iterum ἀκροάσασθαι ωοντο. rectum tamen e duobus codd. annotatur , nisi ut ostendam ubique nnum ot alterum eiusdem formae oeeurrere In Luciani piscat. α9 et Anachars. c. 24 vix credo ἀπολογήσασθαι υπολαμβάνω et ηγουμεθα χρήσασθαι pro es πολ γζ-σεοθω et χρησεσθαι a Behhero et O. Dindocto praeter
188쪽
Imperativo seuius utra pie Drma Plat0 utiturin e irrui tonatum est pravum illud et tonχμε qu0d qui soripsit,r Monyi' nu Scribere v0luisso videtur , quasi duo promissa inter se compararentur. In Lysiae oratione XII, 2ii
nitiat ε/ οὶ κ ii et nvroιοὶ ὁ Ουι ιιι α κην;ὶ olim miν post ολει addendum putavi, ut oi ει in ἐν responderet praecedentiti ξιotu s- nam de postulatione Eratosthenis agitur, ut ne Giερ- hus ει ι quidem plane aptum suturum fuerit - ; nunc potius ipsum orat male additum puto. cum non intellΡgeretur, in his: O υκ ε/ιοὶ ... δουναι audiri ci ξροιδέ post Ουκ. CD. X l3. Ex hoc pravi supplementi Dialo ortum est vitium orati0nis apud Diodorum Sic. XIX, 86: παρεκαλεnεν σν-
lendum dos νιιι. Apud Lucianum in Anacharsi c. 30 olo/ιε
quenti errore scriptum est pro longiore sorma γενν οεοθωρ, ut apud strab0nem XV p. 7lb, ubi Calanus mundi interitum
adesse praedicit: κινει ευει re αφανισ/ιος et ἄν ον Ιων γενιο εοδαι, n0n, ut editur, γε rho θαι ). Restat, quem ) Eadem mutatio laetenda videri possit apud Demosthenem XVI,
189쪽
in hac causa citatum olim a L. Dindocto video. Plutarchi in Alcibiad. c. 31 locus: 'De ουν ἐπανελθοντα τον 'Aλκιβιti δην ὀ ΦαρνGβαζος ἰξίου καὶ αυτον ο/ιOοαι περὶ
audiatur verbum alio tempore sos io θαι). Venio ad eas, quas saepius significavi, cauti0nes et excepti0nes; nam pauca quaedam et certa Verba l0cutionesque communi illi significationi vicinae tamen pr0pter singularem quandam n0ti0nis et usus proprietatem aut omnino regula eadem n0n continentur aut aliquam dubitationem habent. Ac primum prorsus separandum est χρῆν Verbum, quod de de0rum oracul0rumque praedictionibus ita p0nitur, ut a iubendi et praeeipiendi notione et significatione prosectum eamque retinens Gristum adsciscat; est enim fato constituere, ut aliquid fiat. Id ita esse, non uno nec dubio exemplo, sed certissimis monstratur, primum Herodoti in libro VII. 220: ἐκ Qρ voto γάρ τοῖοι αρτιζ-
2ον ισασιλέα o piων urtoiis θαι subi pessime Steinius exun0 nullius auct0ritatis libro pro γενεσθαι, qu0d librariin0n tam lacile attrectare poterant, is/0θαι posuit, deinde ex paul0 pluribus tino rasistiti) Thucydidis ΙΙΙ, 96: χρηοθὲν
eto τε ). Quodque in verbo accidit, idem in substantivis
'Αρκαδίαν υτ εανtoiς ..., παλιν ἰσa ρους γενήσεσθαι. Nam idem necessario in utroque membro requiri tempus, iam Sc ferus vidit; requiritur autem certissime suturum do eventu rei etiamnunc suturae. Sed tollendum prorsus est priore loco γενεοθαι male interpositum, ni γενήσεσθαι extremo loco positum et ad ἄσθενεἰς et ad παHν ἰσχυρους pertineat. Futurum apud omnino non memini legere; ubi simpliciter est iubeo, ut cetera, et praesens habet et mristum Thuc.
190쪽
traduciturque, saltem apud p0etas, etiam ad alia vaticinandi verba, ut apud Homerum Iliad. XIII. 666 ad εἰπεῖν
κεραυνον)). Haec exempl0rum copia et firmitas ut ipsa dubit ti0nem excludit, sic admonet, in ceteris verbis omnia esse contraria. Idemque dicendum est dictumque a me ante multos annos, Bemerkungen p. 43 n.) de εἰκος ἐστιν, quod qui annotant apud Thucydidem eum storisto terdecies reperiri, cum futuro nunquam Herbstius, Kruegerus. Classenius ad I, 8l, 2), ex hac ipsa constantia, eum in ceteris verbis vix singuli a0risti formae facillimo mutabilis inter vicena futura partim Armae n0n mutabilis reperiantur, nisi aut studio caeci suissent aut ipsa capita quaestionis neglexissent, intellexissent, εἰκος ἐστιν suam habere legem a ceteris Separatam dieique sic de rei per se probabilitate, ut temp0ris significatio omittatur, n0n apud solum Thucydidem, sed apnd ceteros qu0quo'3. Implicatior est quaestio in
) Apud Euripidem etiam alaest. 12 ίνεσαν decreti, non promisci significationem proprie habet.' Citavi olim praeter Thucydidem Pindar. Pyth. I, 35, Plat. Phaedr. p. 232Α, p. 233A, Xenoph. Heli. III, 5, 10 et 14, IV, 3, 2; addo anab. IV, 6, 9. Oritur igitur in εἰκός ἐστι ambiguitas aliqua ex eo, quod futurum excluditur; nam εἰκός ἐστι ποιῆσαί τινα significat etiam, verisimile est aliquem se eis se Thue1d. I, 10, 4, Lys. VII, 38 cet. .