Io. Nic. Madvigii Adversaria critica ad scriptores Graecos et Latinos Io. Nic. Madvigii adversaria critica ad scriptores Graecos De arte coniecturali, Emendationes graecae

발행: 1871년

분량: 759페이지

출처: archive.org

분류: 문학

231쪽

218 Lib. II.

Omitto eos, qui hos quattuor versus tollunt, quod eosn0n expedire p0ssunt; nec Seyssertum moror, aliarum urbium inimicitias et hostilia odia signiscari putantem, in quas piaeulum delatum sit, mirificeque Sic c0rrigentem, ut κυνες

καθαγiζειν πραγ/ iaetu Πολεων dicantur. Nam eum vel S0lum praeSens o et αραοοον rat et a0ristus κυθήγιοαν non Osων αν - καθαγιου Πιν de re suturai resellunt. Sed tamen n0n minus frustra defenduntur in vulgata scriptura .rόλεων σπαραγ/tciria, etsi situ αγ ιατα per se aptissimo commemorantur. Tiresias, unde oritura sint illa ante Uroontis sedes hoc enim signisseant Verba νανεὲ - sole do/ιοι e ανδρων γυναικων κωκυ/turia, exp0uit, generalique sententia

addit, urbes iis miseratione et indignati0ne adesse solere qu0rum e corp0ribus pr0iectis frusta divulsa in locum sacrum emes feraeque pertulerint et quasi sacrificarint, quod in P lynicis c0π0re futurum Tiresias putat:

Rostat illud sine dubio mendosum hormi λον ἐς πολιν qu0d neque per Se πολις aptum est, etiamsi de acropoli accipias, neque p0st πολεις ferendum videtur. Quod quidam nuper πολον Scripserunt, ex eo nihil recti emei potest. Aptius esset Atheniensis rei signisseationem continens)θόλον. Sed res incerta. Eleet. 50l. Adeo insolens ευ καταοχ Οει de b0no

eventu. ut scribendum Suspicer ευ καταο τ ρίwει.

X0n solum excitavisse Agamemno cervum sin quo mire abundat no&iν, nisi quis putat Sophoclem cervum dixisse quietum laeuisse, donee ictu pedum excitaretun, Sed cursu vicisse et cepisse tradebatur. Itaque duae litterae sedem permutare debent, ut sit ἐξενiκηοεν ποδοῖν. IoMiν

232쪽

Lib. II.

2l9 in vulgata scriptura non aptum t esse Nauchius sensit. Itaque propter hanc et alias causas multo minus veras e tribus versibus, aliis eiectis verbis, aliis transpositis, duos facit. Ibd. 757 sqq.:

Nulla ratio reddi genetivi illius δειλαίας σποδου potest; nam qui magnum corpus, id est, pondus et multitudinem

cineris intellegat, fore credo neminem. Recte contraria coniunguntur is βραχεὶ si εγιοτον acu/ια. Additur cum miserati0ne, nunc hoc tantum corpus nihil nisi δειλαίαν σποδον esse; sic enim scribendum. Ibd. 941 scrib. Ουκ o θ V. ουκ εοθ' o γ ειπον' ου γὰρ ω δ' ἄφρων ε I . nescis nec intellegis, quid dixerim. Sic nulla versus cum Naucrio damnandi causa est. Ibd. 1086 chorus Electram laudat exemplum Mnνάγαθων secutam, qu0rum nemo ζων κακῶς ευκλειαν

Ineptum esse κοινον alii senserunt; nec satis erat Electram miseram vitam elegisse, sed miseram et honestam. Scriptum fuerat αιωνα κλονον. Non raro κοινος et κλειν permutantur. In eo, qu0d additur: τὰ ιι mi καλον καθοπλinania nescio an lateat κατο κνήσασα cum inhonestum refugeres ; certe subest huiusmodi verbum, quod spreta ab Electra inh0nesta significet.

oκοπος προσήκεις τῶν ἀδηλο ιεν φράσαι. Sic codices. 'o ἀδηλουι εν requiritur verbum, quod significet aut ne se ire aut egere sui ea dicas, quibus egemus et scire opus est . Suspicor Sophoclem scripsisseύν άχηνου/ιεν. Adiectivo Theocritus usus est, s

233쪽

Vitiose dici liue de consentiente voluntate, cum aemulationis aliquid ometendi nulla significatio sit. eo certius Statuitur , qu0 aptius est, quod sequitur his c0ntrarium

Deinde autem et Isti δε εοθαι nimis nude dici et, quod manifestius est, λογι' inepte abundare Blaydesius Britannus iure sensit, cuius mulla antequam sententiam cognovi. scribendum conieceram una littera addita: χρα νεοθαι

nd. 378 sqq. Polynices, qui Argos exul se c0ntuliti:

mira de verbo oiκε is docuit, testimonia aliqua ex parte sibi ipse coniectura facien S). emendaveram οἰκίσαντα, sundantem et condentem. Postea vidi a Dirderlinio et Hermauno praeceptum. sed nec a Diti dorsio nec a Nauchio commemoratum. Et iam 785ωd. Medic. οἰκῆσης pro o&lσης.

234쪽

Lib. II.

τιμὴ καθέξων ἡ Προς oisa νον βιβῶν. Sic codex Medicetis. Primum manifestum est, Polynicis consilia n0n eo spectare, ut ipse aliquid sidem aut Argis aut Thebis efficiat, nec quicquid de singulis verbissat, haec duo inter se c0ntraria τι/ιῆ ζ Προς misce νον ad P0lynicem referri p0sse. Recte igitur intellectum est significari certamen inter Arg0s Thebasque et subiectum sententiae esse 'PIργος participiaque in v. 38lneutri generis esse, ut hactenus recte in c0dice un0 Parisiensi scriptum sit , qu0d e0rruptum est, quia σιβων masculini generis sp0ciem obiecerat; Ρ0lynices bellum instruere dicitur ea spe atque eo consilio, ut Argi Thebas auth0n0re... 3 aut ad caelum sursum ext0llant. Apparet primum, neque per se ad caelum t0llendi n0fi0ni recte contrarium p0ni κce et λειν, et V0ce τιμὴν excludi, quicquid pr0prie ad imperium et d0minati0nem pertineat, deinde n0n minus manifesto t0tam imaginem ductam esse a trutina, in cuius lancibus utraque urbs gl0riaque eius imposita altera alteram elevet aut deprimat. Scripsit 80ph0cles una littera plus:

Elevatio et sublatio summa hyperb0lice significatur verbis

80phocles aperte squ0d et ex adiecto τι/ιῆ intellegitur et quod hoc pri0rem in spe et opini0ne Polynieis locum tene intellegi v0luit de Argis Thebas superantibus. Et tamen

sic premitur et subsidit Argiv0rum, non Theban0rum lanx. Sed accidit veteribus, ut in hac c0mparati0ne ad homines aliaque de principatu certantia , transferenda confundant lancis motum et h0minis reive; nam haec ext0lluntur, cum lanx subsidit. Prorsus eodem modo Cicero sin. V, 92 dixit: terram ea lanx et maria deprimet καθελξει);

iudidemque Ovidius metam. VII, 4 dixit: sacta premant

235쪽

Lib. II.

annos, ubi poterat elevent praegravent et superent pondere in dicere. I bd. 384: τους GD N Orant θεοι

Cum non convenire ono , intellexit Halmius; sed ne quidem aptum; neque enim de modo miserandi quaeritur. Omnin0 n0n miserationis Ismene se Spem habere negat sed finis et termini. Itaque scriptum credo fuisse: o ποι καθορριι ονοι ν: in quem portum deducturi sint. Ibd. 445 sqq. 'Rκ et cfiνδε δ', indipus inquit.

δίδωσιν αυτα iν, και τροφας εχω giον καὶ γῆς αδειαν καὶ γiνους ἐπάρκεοιν. Quae sit γε νουe ἐπάρκεσις, quae tanquam tertium adiungatur τροφα ς βίου et γῆς ἀδεῖα. prorsus nescio. Nam SchneideWini enarratio prorsus 0mnia confundit. Scribendum est: και τίγους ἐπάρκεοιν. Filiae indipo alimenta, terram, in qua habitet, tectumque praestant. Ibd. 53i sqq. sindipusi:

236쪽

Lib. V.

υοι, pro quo quod conieceram, in idem video incidisso Meinerium. ἐπαξιουσί /ιε. ΕΟ composito hac significatione saepius Sophocles utitur. In altero versu recte Goebel ius θελόντων, non recte ου θελόντων, quo l0eo negatio ante condicionem si illi volunt, ne tibi quidem) poni nequit. Scribendum videtur:

At sine eos te domum deducere.) Eu pro una syllaba poni, notum est Aristoph. nub. 932, eccles. 784 ; apud Sophoclem in hac ipsa tragoedia li92 1αοον pro duabus est. γΙbd. 988 sqq. sindipus :

Rρ. τοὐτο νυν πεπραξεται, recte Triclinius scripserat: M. Uεινον λεγεις. Αρ. 'Ως xopto νυν πεπράξεται. Pronomen συlanguidissime adhaeret post λέγεις, particula ως abesqe Vix potest.

237쪽

224 Lib. II. Non potest, quod verba significant, Creon negare, Thesea, dum hic in Attica) sit, quicquam, quod reprehendi mereatur. dicturum; se ipsum negat, dum hic in Thesei regn0, sit, qu0d is dissierit, reprehensurum; domum cum venerit, de vindicanda iniuria e0gitaturum. Itaque scri-liendum Ουm Ου ι ε/umo ν ἐνθά. ' ων 1ρεie ἐιιοί aut, si an lacius traiectum sυ videtur ουειν ιμ/ιπιον

Propter nillil, in nulla parte e0rum, quae mihi dixeris, tu reprehendi a me debes. Vitium subesse etiam Naucrius sensit. Ibd. l 1l2 s Edipus filiabus):

Scribendum a /ι φιδέξιοι, ab utraque parte adstantes; latus iat τι Τεξιον de eo, quod alii ab utraque parte amplectantur, inepte dicitur. Ibd. I 380 Sqq.: Totyαρ et ὀ ooν ἐγα κ δια καὶ τους σους θρονους

omnino eo sublato desideratur. Verum versus n0n Sine ulla minima causa fictus est, sed casu huc delatus ex Duilirso by Corale

238쪽

Lib. ΙΙ.

superiore loco. Nam in superi0re Polynicis oratione post v. I 409 aptissimus est, sic scriptus:

vivum non Rmplius visurae sunt. V. 438 huius tragoediae in eodicibus iterum legitur post v. 768. Inferioris aetatis interpolator non usus esset erasi Attica in ἐπεὶ Ου.)Ibd. 1534: αἱ δὲ /ιυριαι πολεις κἄν ευ τις οἰκῆ, ραδίως καθυβρισαν. Corruptum ιυρίαι, sed parum aptum, quod Nilastatus substituebat, κυρiαι, quod certarum rerum ius et potestatem significat, non opes et potentiam. Scribendum

videtur αι δ' ἐν Ουρία ςtολεις, urbes, quae vento Secundo utuntur.

Precatur chorus Mortem, ut descendenti ad inferos Edipo Cerberus ἐν καθαρω Hoc quid sit, nemo dixit dicetus; rectum erit ἐκ καθώρου βῆναι, de Via decedat, ut pura vacuaque sit, vi m vacuam relinquat ipse se sine terribili latratu antro condens. Ibd. 1633 sqq.: καὶ καταίνεsoν ιηποτε Προδο οειν τα οδ ἐκων, τελεὶν δ' ὁσ' ἀν υλλIς pρονων ευ ξυ/ιφέροντ' at ταἰς de . Non rogabat indipus. ut Theseus, quae perficeret, per-fieeret utilia filiabus et nimia est copia φρονῶ ν ευ ξυ/ι-τίρονταὶ . sed ut ea perficeret, quae iis utilia videret excogitaretque: τελεῖν δ' ὁs' ων l ιι ἐλλne φρομε ἔν ενξυμφέροντ' α-αIe ἀεί. est. v. 1774.

239쪽

Lib. α

Neque tota haec condicio ει ν μοι recte adiungitur superioribus neque in his πατρος νέ/ιειν ωραν Eoυ καλως πρύoc. ειν δοκεἐν quae sit constructio duplicis genetivi ωρα Πατρος του κολως Πρ. λὶ aut Sententia, expediri probabiliter potesti Scribendum est: ύλιοτα δ' ὀνυερ εἰκος, Πλον, εἰ πατρος

maximeque Hyllum, quem probabile est, si patris curam aliquam sui gereret, non male facere visum iri; mi laudi videtur lare, si cet 3. Ibd. 79 sqq. τ

240쪽

Lib. II.

ficto: Nanehius exserat haec: αθλον i. v. v. T. a. pro

ξ τονrον αρας scribi vult v rotu' ἀνατλάρ. His effrenatae lieentiae moliminibus Iiberabit nos facilis et prompta ver- rum aperte eorruptorum, deteris integris Aematis, emendatio:

Quam saepe comparativi υοτερο iri et superlativi voraτονὶ terminati0nes permutentur. norunt omnes, qui ad eossienm scripturas in legendo attenderunt. Ibd. 320, 32l: Eta', ὼ τάλαιν', αλλ' /ιIν ἐκ navrῆς' -ὶ καὶ ξυ/ιπορά τοι /isi εἰδεναι cod./t ξδε,αι σέ γ' iete a Calamitas dici non poterat, Deianiram ign0rare, quae esset puella. Nimis praeterea ambigue omittitur subiectum θιε) in hoc e0ncursu /Di εἰδόναι σε. Seribendum vide

καὶ ξυ/εφορον sοι sc εἰδεναι σέ γ' ἐτις ει Nanerius versum ut spurium delevit; ut delere poss0t, in εἰ mutavit in τἰe εἶ; Quid est improbabile, si hoe non est n Do v. 323 vid. supra p. 24. Ibd. 339: τί δ' ἐστι; του /ιε τηνδ' ἐτίοτασαν βασιν; seque Graece ullo modo dicitur του pr0 του ἐνεκα neque genetivus cum βάσιν coniungi potest salva sententia stoυβtinιν) neque ad ἐφίσταοθαι tiuo ιν τινά accusativus personae adiungi. Videtur seribendum: τί . '' εοτ', ἐφ' ου /ιοι ἐφίσταοαι βασιν sIbd. 547 sqq. τ'Oρω γάρ τὴν /Hν Γρπουσαν προσρυ,

Extrema corrupta esse consentitur; quae tamen sententia subsit, non videtur dubium esse; postquam enim Deianira alterius Ioles iuvenilem puleritudinem augescere, alterius

SEARCH

MENU NAVIGATION