장음표시 사용
241쪽
suam) minui dixit, quid inde sequi soleat, addit. Opinor
Quarum nos sensim labitur, ab iis oculus solet pedem mariti avertere; earum conspectus facit, ut maritus discedat.)Ibd. bb3 bbo: y ν χω, φ λαι,
sentiunt. Sed ineptum est nec usquam sic, ubi quis 88 rem expositurum promittit, additur τῆ δε hoc modo dicam . Inconsiderate SchneideWinus adscripsit Gi d. L 276, quasi et τηδε cohaereant: eo mod0 dicam, quo habeo. Itaque sic interpungi oratio debet: λ- γριον λυπημα τῆL υμὶν φράσω, intellegique pronomen de Iole: quod habeo remedium ad me exsolvendam aptum, huic acerbum. Quod Deianiram exsolvet. I0len λυπήσει. Ibd. b72 sqq.: ν γάρ ἀ/ιφίθρεπτον αδεια τῶν ἐμιων .
Perverse ipsa hydra appellatur θρε ιμα Λερνα iu ςυδρας, perverse hydra pridem etiam occisa) sagittas mersisse in Nessi corpus, perverse sagittae appellantur διελάγ- χολοι. Scribendum est:
ἐναφεν ἰ ὀ e, θρερι ια Λερναίας υδρας ubi so mersit venenum a Lernaea hydra enutritum . B σειν Sophocles h. I. intransitive dixit, ut Euripides Orest. 707. Ibd. 597 nίπτειν ἄωχυκν pro περιπίπτειν inSolentissime dieitur. Potest Sophocles scripsisse: ουποτ' αἰσχυν-
242쪽
α ἡ τον αντῆρ δα μον ἀνακαλου/μνη καὶ τάς ἄπαιδας ἐς τὰ λοιπον ουσίας. Alterum versum Nauchius nondum emendatum dicit, iure: nee tamen ita prolandum est vulnus, ut sanari nequeat.
Xam ouniae splurali numero, quo non sera dicitur vulgari signifieatu, Sophocles dixit in vita commorationsm das Dasein); eas Deianira appellat non sane ἄπαιδας. Sed, quod impudens ei videtur post ea, quae perpetravit, in vita
manere, querendo ingeminat τον αυτῆς δαί/ιονα καὶ τά e ciναι δε e ἐς το λοιπον ουσίας. Dindorsus versum absurdum in modum interpolatum seribit aut totum ab interpolatore conscium. cum versus excidiSSet, quo verba τον αυτῆς δα-ιονα accuratius definirentur. Si interciderat verus versus. cur quis, cum id ign0raret nec quiequam omnino desideraretur, hunc subiecit 3 si aderat, cur
delevit et novum supposuit 3 Quis in iudieio aut in negotiis gerendis talia fingentem non rideret' )V. 981 et 982 mirificam excogitant verbi Hi ia/ιονεν
viderunt. In ruo quae particula locum non habed et latet praedicatum splurale neutri generis , ut saepe me diras
243쪽
Lib. ILortum est iγαρ ἄφθη e παρωφθη in Plutarchi Areto 30. correctum a Sintenisio). Scripsit Sophoclos aut:
πλεον η sώζειν tibiqus domesticum erat magis eum Servare quam mea opera) aut, repetita propter similitudinem litterarum ab Hesychio voce, sos τε re αρο ι ahoc est, vicinum et pr0prium. Ibd. 103b pro ἐχομοεν χολουν et ινα α χει l) Scriben
Ibd. II 86: ἡ μ ῆν τί δρα Οειν; και τοδ' ἐξειρ οεται ἔTollenda altero loco interrogandi nota; promittit Hyllus se
iuraturum. Ιbd. 1247: nράonειν α νωγας Ουν ριε πανδίκως et αδε:De pietato iam dixit Hercules; quaerit Hyllus, perstetne Hercules et prorsus haec fieri iubeat; scribendum ridetur
Ex tribus Sophoclis fragmentis, quae in Philolog. I p. 67l emendaveram, unum c/αίων otiλλογου iam ante Beroius paulo melius correxerat, in altero Λακαινων, 33i et Nauchius et Dindorsius meam emendationem sequuntur. in tertio is Salmoneo, 6833, in quo una littera detracta δυσοο/ιία pro Mooo ιίας) rectissimam et orationem et Sententiam esseceram, nescio, cur aliud Nauchius anquisiverit. Addam quartum, Phaedrae, 6l0, ubi scribendum est: γόω δ' εὐιυνυντα nuνet' αρι u fac βροτῶν Aberravit Nauchius. Qui per omnia felix sit, ne unus quidem, si numeres, repertum iri dicitur.
244쪽
Ex Euripidis sabulis notum est novem, quae continentur eodicibus Marciano. Vaticano, Hauniensi, certiorem habere librorum auctoritatem, ceteras inseriorem codicum Florentini et Ρalatini aut etiam alterius tantum, quae coniecturae ut locum saepe det, ita fundamentum subtrahat. Tractavi autem alias saepius, nonnullas etiam enarrando, alias rarius legi et sine illo omnia rimandi incitamento, ex quo numero Sunt, quae primae offeruntur litterarum ordinem sequenti. Itaque, cum, quae haberem in marginibus annotata ut mea nune, adhibitis Κirehhomi, Naucrii. G. Dindorsti editionibus, perlustrarem snam Matthises, qua olim eram usus, nunc inspicere otium non erat , in Meestide nihil repperi, quodn0n alius praeripuisset setiam minuta. ut v. 526 ἐς τότpro ἐς et οδ' WAefieldius, v. 7I3 ι εὐγνα pro ιιείζον' ἄν haeserus )ὶ, in proxima sabula unum.
i Ουκ ἐξικμάζω καὶ λογίζομαι κακά; Pro quod eorruptum esse constat, e noto autem verbo ortum esse improbabile est scribendum videtur ἐκλικμάζω ventilo et pondero). Verbum com-p0situm apud inferiores demum reperitur, sed D κρεαν apud antiquos, λικμίζω apud Hesychium, qui άλοα interpretatur ut opinor, pro λικμάζω. Gharum v. 270, 27l: θρασυς τε δυνατος καὶ λέγειν otoe τ' ἀνηρκακος πολίτης γ γνεεαι νουν ονκ εχ ρον. Optat iratus Admetus Phereti set optat hyperboli esti infinitam et enervem, ut Tithoni, senectutem, interrogatusque, parentibusne diras imprecari audeat quae nullae sunt in potentiali praedicandi forma ἄν), respondet se ita optasse. quod vidisset Patrem μακρου βίου ἐρῶν. Diuiti sed by Cooste
245쪽
Et pravo coniunguntur membra θραους, δυνατος καὶ λ. oiae τε nam prius τέ hanc sententiam adiungit superioribus et δυνατορ male h. l. tanquam tertium interponitur inter θραους et λεγειν οἰος τε. Scribendum Videtur: θρti σει et e Ma/ατός καὶ λιγειω oue τ' ei, ρ. ut intellegatur audacia linguaque pr0mptus. Ibd. 3I4 sqq.:
dixerat dicturusve erat, ut id negari opus esset; άφροσυνην τὀ /iή sui φρονε/νὶ inde nasci insimulabant Bacchi adversarii. Codex alter esum, ex quibus decem fabulae pendent, Palatinus 3 ιη ninpρονεὶν habet idemque apud Stobaeum est, hos versus citantem. Scribendum igitur: οὐχ ὁ Λιόνυσος μη φρονειν ἄναγκάοει. Nam idem est φρονεὶν in communi et liberiore verborum usu de semina atque oωφρονεῖν. Sed quod hoc et sequitur set ὀ 6ωφρονε ν) et proprium est verbum, hic quoque adscriptum versum vitiavit; itaque in altero codice iLaurentian0ὶ negatio omissa est, sed postea supra versum addita, quod necessariam sesse animadversum erat.
Ibd. 397 interrogativa sententia est: βραχυς αἰωW ἐnὲ τουτω δε τίς ἄν μεγάλα διωκων τά παροντ' ουχὶ φέροις quis in hac tam brori vita tam stultus est, ut magna peraequens praesentia ferre nolit 3 Dd. 45b:
Nescio quid πάλη ad crinem alendum pertineat, nech. l. id agitur, quae causa Baccho longos crines dederit. Puto Euripidem seripsisse : ου μάλης υno, non oceulte et larum;
246쪽
itaque additur e contrario: sed ut eum ostentes et liberelandi sinas: γένυν παρ' ciυτὴν κεχυμενος. Ιbd. b06: Ουκ οἶσθ' ὁ, τι ουν Ορας Ουθ'
Oυθ' ante osrae corrigunt, ut sit εθ 80d relinquitur molestissimum illud: nescis quid vivas, quod si aliquid significat, bis idom dicitur: nescis, quid vivas, nee vides qui sis. Scribendum videtur, ut Penthea in summa omnium ignoratione versari Bacchus dicat: Ουκ ODO, O. τι χρῆς, Ουθ' o δρας, Ουδ oset te εἰ.Xρῆς, χρη pro θέλει ex Hesychio et Suida restitutum Sophocli est Aiac. I 373 Antig. 887. El. 60 i. Cratin. apud Suid. v. χρη iam Reishius. Ibd. bbi: Ποθι Νυσας αρα τας θηροτρόνου θυροοφορε ip
Non quaeritur, quo Nysae loeo nόθι moreri Baechus thyrsum gestet et choros ducat, sed Nysaene an alio loco sibi grato; nec Graecum est θιαοους θυρσοφοροIν. Scripsit Euripides:
Ποτι Νυσας αρα τας θηροτροφου θυροοφοθεὶς θιάσοις, ω Λιονvo', ῆ κορυφα ie Κωρυκιαις ς 3Ibd. 586 chorus invoeato Baecho terram commoveri sentit:
τάχα etu Πενθεως ριέλαθρα διατιναξεται πεσηριαοι ι . Nihil est h. l. ποτνια et desideratur verbum. Scribendum :πεδον χθονὸς ενοσι πιτνε I. α, d. Adhaerescente α effectum est notνια.
ὶ Paulo ante v. 551 quomodo, qui inpiantur vexenturque, ἁμίλλαισιν ἀνάγκας esse dicantur, obsenrem mihi est. Fuitne ἐν ἀπειλαισι ἀνάγκαςp Io. G. Sehneiderin Ierim ἐν ἀμάλ ισιν, sed ἀμάλλας pro vinculis nemo dixi: Disiligod by Corale
247쪽
Ibd. 716. Fieri potest, ut hic versus o v. 667 natus sit; sed tamen per se locum laciis tueretur duabus litteris mutatis: κοινῶν λογων αὐοντες ἀλλήλοις εριν, ως. δείν ὀράοι v. δεινὰ δρωσι, θαυμάxων τ
Ρueros feta τέκναὶ a Bacchis raptos, iam alii mirati sunt, cum praesertim haec una rapina n0minetur, ea autem, quae subiiciuntur onόσα δε - χαλκος, σιδηρος , c0piam variarum rerum ante significatam esse ostendant. Itaque
Hariungius quaedam intercidisse inter v. 7b4 et 7bb putabat. Suspicor scriptum sic fuisse, ut casu, quicquid obiectum esset, Bacchae raptasse dicerentur: ἡρπαζον /ιεν ἐκ λ/Hυν TBλα. Initio recto Mrch stas scribi voluit: εἰς δὲ πολέ/ειοι, ut haec narrationis continuatio particula δε adiungatur
superioribus χωρουσι δε κ. F. A.
αἱ δ' ἐκλιποέσαι ποικίλ' ως πωλοι ζυγάβακχε iον ἀντεκλαρον άλληλαις /ιελος. Mira comparatio Baccharum cum pullis iugum relinquentibus et Iab0re sessis); et quo pertinet in hac comparatione iugi veri cognomen noικιλαρ Scribendum:
γ V. 747 soloecum est, quod Dindorens et Nauchius edunt: ξ συξυνα φαις βλέψαρα βασιλείοις κοραις pro ξυνάχναις ἄν, rectum, quod e eodice Laurentiano tenuit Matthiseus: ra σὲ ξυνάψαι β β. κ. Sed cur unum locum attingo e tam multis p
248쪽
Nihil ex illo in. ita efficias ad Baechas reliquas aptum. Scrib. ἐπε Ira, urgebat et incitabati Ibd. II 47. Scribendum videtur:
Pelei genus et proles, Achilles, myλεία γέννα Graece dieitur, Πηλείω γέννα barbarum esti De v. 620 vid. p. 109.
249쪽
Ita Dindoctus. Nauchius fio interpungit: φράσαι 1χουσα cet. Utroque modo molestissimum φροσαι, pro quo requiritur μαθεIν, quod olim mihi, postea, ut video Heimsinthio in mentem venit, a probabilitate mutationis longo remotum. Sed praeterea non rectum ἀθενπερ inli ac coniunctione pro simplici oθεν. Oratio sic interpungenda est:
i ous' ἐν οἴκοις τoIσδε τί βλεπεις Προσω; Iam φράσαι imperativus est medii, interrogationi interiectus: Cum in hac domo habeas, sconsidera, in unde 0mnia Vera comperias, cur longe prospicis pΙbd. 388:ωφελες τό θ vix ερανον ἐς θεους πειοθεὶς ἐποίεις. ἐν θεοὶς λιπεὶν βίον. Mirs haeo quidam ad id tempus rettulerunt, quo Pelops puer a Tantalo mactatus dis appositus est, cuius rei neque in verbis ulla significatio est nec apta ea subiici poterat post commemoratam Pelopis Pisae victoriam. Significantur epulae post sam victoriam a Ρelope et sacra dis facta sisti νον ἐς θεους . Sed residet mendum manifestum in πεισθείς et alterum in ἐν σε oie. Videtur scribendum: o τε φθεὶς ἐποiεις, ευθεως λmειν βίον. ronatus sacra Pelops fecit; ευ uie eum Her- manno in mentem venit. Ibd. 41b, 416. Videor mihi adolmeens alimbi dixisso - certe adolescens annotavi - , hos versus sic interpungendos es8e: Ουκ οιδ'' ὀχλον γάρ εἰσπεσεIν σχυνομην, ῶσθ' ἐστορῆσαι, τἀς θιάς μοχλαινίας h. e. . verebar propter deformem vestitum turbae me immisceresciscitandi causa. Nam αἰσχυνο/ιαί τι nora Iν τι est: sic alicuius rei me pudet, ut ob id sacere aliquid verear. Xen. anis. II, 3, 22: ησχυνθηρον καὶ θεους καὶ ἀνθρωπονς
250쪽
Προδουναἐ αυτ . Nec personae et rei actusativi in hae
Verba ad speciem graviter corrupta et pro desperatis a Dindoreo squi, ut decebat, interpolata dictu aliisque habita facili et certa emendatione sanabuntur: δε γραDι, ταυτὰ ταυτ' ἔπη πραως λέγειν
Vetulae iratis et trucibus verbis usae respondet Menelaus, poese eadem omnia clementer dies; nihil opus esse illa vehementia: γIbd. 78b: υβριν υβρ ζειν εις ἐμ ἔτλην θω. Admodum saltem ex abundanti adhaererent illa ην ἐτλην θω, nisi perversissimum esset, Helenam confirmare se stupratam esse. Scripsit Euripides: , λει γ ετλην θω. Negat se contumeliam subisse. Ibd. v. 974 sic seribendus est: Hostis φανεIσαν τοῦ ι 'tino διδοναι feodd. ἀπολυναι, Bamesius τά/ιαγε particula contra sententiam addita. V. I 434, quoniam insolans est βοάσθαι active positum θῆ βοάται υ/ιιναιον 'Eλενης), videndum, ne Euripides scripserit: